ไม่อย่างนั้นจูเลียนจะยอมรับภารกิจภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ทำไม?ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่เข้าใจว่าฮาร์วีย์จะมาที่นี่ด้วยทำไมเขาหรี่ตามองฮาร์วีย์ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดเบา ๆ ว่า “พูดตามตรงนะนายน้อยยอร์ก…“คุณมีความสัมพันธ์กับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงมาก และคุณก็เป็นญาติพวกเราด้วย“แต่ความขัดแย้งภายในตระกูลเกี่ยวข้องกับคุณยังไง?“ทำไมคุณถึงต้องเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย?“คุณกำลังพยายามที่จะไต่อันดับภายในตระกูลอย่างที่ทุกคนเขาพูดกันเหรอ?”“ไต่อันดับ?”ฮาร์วีย์หัวเราะ“บัลลังก์ที่พวกคุณปรารถนากันนักไม่ได้มีความหมายอะไรกับผมเลย“ผมไม่สนใจด้วยว่าคุณจะเชื่อผมหรือไม่“แต่ที่ผมเข้ามามีส่วนร่วมเป็นเพียงเพราะเรื่องนี้อาจส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของประชาชนของประเทศ H “ตราบใดที่คนที่นั่งบนนั้นสามารถรับประกันความปลอดภัยของประเทศได้…“ผมไม่สนด้วยว่าจะเป็นวินซ์ ควินนี่ หรือคุณ“คุณอาจจะไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพูดในตอนนี้…“แต่ถ้าคุณได้ขึ้นไปคุณจะเข้าใจมันเอง”ฮาร์วีย์ตบไหล่ของจูเลียนเบา ๆ “เอาล่ะ พวกเราคุยกันมาเยอะแล้ว“ไปกันเถอะ เราไม่ได้มีเวลามาก“มันจะสายเกินไปถ้าพระอาทิตย์ขึ้นก่อน”หลังจากที่เขาพู
ตึก ตึก ตึก!เสียงอู้อี้ภายในอาคารดังขึ้นเป็นครั้งคราวเหล่ายอดฝีมือของชินดัน เวย์ที่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกฆ่าทันทีก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตั้งตัวชินดัน เวย์ไม่มีทางรับมือกับสิ่งนี้ได้ แม้แต่ชาวยอร์กแห่งฮ่องกงก็ไม่ได้เตรียมตัวสำหรับภารกิจดังกล่าวด้วยซ้ำหลังจากที่จัดการกับผู้คนข้างนอกแล้ว ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ก็เริ่มเดินไปที่ใจกลางเกาะซึ่งเป็นแหล่งรวมอาคารโบราณต่าง ๆแผ่นหินโบราณที่มีข้อความเกี่ยวกับประเทศหมู่เกาะตั้งอยู่ข้างหน้าพวกเขานักดาบสองคนที่นั่งขัดสมาธิอยู่หน้าแผ่นหินตื่นขึ้นทันที“พวกคุณเป็นใคร?!”“รหัสผ่านคืออะไร?!”นักดาบสองคนลุกขึ้นยืนทันที สีหน้าของพวกเขาดุร้ายก่อนที่พวกเขาจะทันโต้ตอบ ฮาร์วีย์ก็ได้ก้าวไปข้างหน้าและเหวี่ยงฝ่ามือของเขาไปแล้วเสียงตบดังก้องและนักดาบทั้งสองก็กระเด็นไปทันที เมื่อพวกเขาตกลงพื้นอีกครั้ง พวกเขาก็แทบจะหายใจไม่ออกเพียงการตบหน้าง่าย ๆ ก็สามารถทำให้ทหารชั้นสูงเหล่านี้ไร้ประโยชน์ได้แล้วความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวของฮาร์วีย์ปรากฏชัดเจนมาก ม่านตาของจูเลียนหดตัวลงหลังจากที่เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะเสียเวลา
“อากิโอะอยู่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามด้วยความสงบ“ถ้าเขาอยู่ก็ไปลากเขามาเดี๋ยวนี้”“แกกล้าพูดถึงหัวหน้าแบบนั้นได้ยังไง?!”สีหน้าของชายในชุดคลุมเปลี่ยนไปเมื่อเขาตั้งใจมองฮาร์วีย์“ฮาร์วีย์ ยอร์ก?!“ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้!”ชายคนนั้นออกคำสั่งทันทีเมื่อจำฮาร์วีย์ได้แต่น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้วฮาร์วีย์สะบัดร่างกายตัวเองเล็กน้อยก่อนที่จะกระโจนไปข้างหน้าทหารชั้นสูงทั้งแปดร่ำร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด พวกเขาไม่ทันได้ดึงดาบออกมาก่อนที่จะกระเด็นออกไป พวกเขากระอักเป็นเลือดอย่างมากเมื่อตกลงพื้น ความสงบถูกทำลายไปทันทีสีหน้าของชายในชุดคลุมเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว เขาพยายามจะหนีไป แต่เขาก็ช้าเกินไปฮาร์วีย์มาปรากฏตรงหน้าเขาและเหวี่ยงหลังมือไปบนใบหน้าเขาเสียงตบอันรุนแรงดังก้องไปทั่ว ชายคนนั้นล้มลงพื้นก่อนที่จะหมดสติไปในทันทีสีหน้าของจูเลียนเคร่งขรึมเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร ฮาร์วีย์ก็เตะประตูวิหารเข้าไปแล้วรอบสถานที่มีเงาปรากฏตัวขึ้นมากมายและบ่งบอกถึงการมาถึงของนินจาหลายคนที่กระโจนเข้าหาฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ทันทีจูเลียนโบกมือแล้วชักปืนออกมา เขาเหนี่ยวไกทันทีโดยไม่ลั
“พอได้แล้ว!”ฮาร์วีย์ตะโกนพลางหรี่ตาลงเขาคว้าปืนของจูเลียนมาและเหนี่ยวไกไปที่หัวของศัตรูปัง ปัง ปัง!กระสุนลอยไปทั่วสถานที่ จากนั้นนินจาคนหนึ่งก็ปรากฏตัวบนเพดานด้วยความงุนงง บนหน้าผากของเขามีจุดสีแดงเมื่อเขาตกลงพื้นขณะที่เลือดไหลไปทุกทิศทาง ฮาร์วีย์ก็เหนี่ยวไกปืนไปข้างหลังเขาอย่างรวดเร็วนินจาอีกคนที่พยายามจะย่องเข้าหาเขาล้มลงกับพื้นก่อนที่นินจาที่เหลือจะทันได้โต้ตอบ ฮาร์วีย์ก็เหนี่ยวไกปืนไม่หยุดและฆ่านินจาทุกคนที่เข้ามาขวางทางเขาปัง!เหล่านินจามองเขาด้วยสีหน้าตกตะลึงและความเหลือเชื่อก่อนที่จะถูกยิงตายพวกเขาทุกคนถูกฆ่าโดยที่ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะเสียเหงื่อเลยฮาร์วีย์ส่งปืนคืนจูเลียนอย่างไม่แยแสก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าปัง!ประตูภายในวิหารที่ดูมีค่าอย่างยิ่งลอยออกไปด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวปัง!ประตูถูกตัดครึ่งขณะที่มีแสงแฟลชเคลื่อนไหวในอากาศอากิโอะยืนนิ่งขณะที่ถือดาบอยู่ในมือ ภายในห้องนั้นเต็มไปด้วยความอาฆาต“ใครมันกล้าบุกรุกพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของชินดัน เวย์?“อยากตายหรือไง?”“ผมบอกคุณแล้วไงว่าผมจะมาหา อากิโอะ” ฮาร์วีย์กล่าว“ฮาร์วีย์?!”สีหน้าของอากิโอะเปลี่ย
ฮาร์วีย์รู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกที่ที่เข้ามาทางเขาอย่างชัดเจนการฟันนั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าราวกับว่ามันเป็นการโจมตีจากปีศาจจากนรกนักดาบแห่งชินดัน เวย์ไม่ใช่ตำแหน่งเล่น ๆ อากิโอะมีความแข็งแกร่งของเทพสงครามอย่างแท้จริงในช่วงเวลาครู่เดียว ดาบก็พุ่งมาทางฮาร์วีย์โดยตรงฮาร์วีย์สะบัดนิ้วของเขาขณะที่เคลื่อนตัวไปข้างหลังโดยสัญชาตญาณเคร้ง!เสียงดังก้องไปทั่วสถานที่เมื่อทั้งสองฝ่ายปะทะกัน คลื่นอากาศพุ่งไปข้างหน้าและผลักฮาร์วีย์ถอยหลังไปสองสามก้าวแม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ได้ประเมินอากิโอะไว้ต่ำ แต่เขาก็ไม่คิดว่าความแข็งแกร่งของอากิโอะจะดุร้ายกว่าเมื่อก่อนมากอากิโอะคงฝึกฝนหนักขึ้นหลังจากที่พ่ายแพ้ครั้งก่อนเขาคงได้บรรลุขั้นที่สูงกว่าแล้วฮาร์วีย์หยิบดาบขึ้นมาจากพื้นโดยไม่ลังเลและส่ายหัว“คุณคงฝึกฝนมาอย่างหนักสินะอากิโอะ แต่นั่นไม่ได้มีค่าอะไรกับผม“แม้แต่เทพสงครามระดับสูงสุดก็จะไม่สามารถทำอะไรผมได้มากนัก”“งั้นเหรอ?“งั้นก็ลองนี่ซะ!”อากิโอะมองฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ เขาไม่คิดว่าท่าที่เขาฝึกฝนมาเป็นเวลานานจะพลาดในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ถึงจุดนี้เขาก็รู้แล้วว่าเขาจะไม่มีทางหวนกลับในเม
“คุณพูดมากเกินไป คนที่เก่งจริง ๆ จะไม่เปลืองน้ำลายตัวเองหรอก”ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและฟันดาบของเขาทันทีเขารวดเร็วดั่งสายฟ้า อากิโอะจึงไม่ทันได้มีเวลาที่จะโต้ตอบเพลงดาบของฮาร์วีย์แตกต่างกับอากิโอะอย่างมาก การโจมตีของเขารวดเร็วและร้ายแรงวินาทีต่อมาอากิโอะก็สัมผัสได้ถึงความรุนแรงจากการฟันนั้นอากิโอะ ซึ่งก่อนหน้านี้มีความมั่นใจอย่างยิ่ง เริ่มตื่นตระหนก เขาสามารถรับรู้ได้ว่าการโจมตีของฮาร์วีย์ทรงพลังมากแค่ไหนเหงื่อเริ่มหยดลงร่างกายของอากิโอะ เขาส่งเสียงในลำคออย่างโกรธเกรี้ยวและบังคับตัวเองให้ดึงดาบออกมาสกัดกั้นการโจมตีของฮาร์วีย์เคร้ง!ดาบของฮาร์วีย์พุ่งเข้ามาราวกับแสงสว่างลมพัดเข้าหาอากิโอะอย่างรุนแรง เขาไม่สามารถปกป้องตัวเองจากการโจมตีที่ดูเหมือนจะง่าย ๆ ได้เขาไม่เคยคิดเลยว่าการฟันธรรมดา ๆ ของฮาร์วีย์จะเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ขนาดนี้อากิโอะตกใจมาก เขานึกย้อนถึงความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์เมื่อตอนที่พวกเขาปะทะกันที่ฮ่องกงและตระหนักว่านั่นเป็นน้ำจิ้มเท่านั้นฮาร์วีย์แทบจะหลอมรวมกับธรรมชาติด้วยพลังของเขา“เป็นไปไม่ได้!“ต่อให้แกจะเริ่มฝึกตั้งแต่ที่อยู่ในท้องแม่ ก็ไม่มีทางที
“อะไรนะ?! คุณคือริน?”จูเลียนชะงัก สีหน้าของเขางุนงง“คุณคือผู้มีอำนาจสูงสุดแห่งชินดัน เวย์ และหนึ่งในนักดาบผู้ยิ่งใหญ่แห่งประเทศหมู่เกาะ!“คุณจะเป็นหัวหน้าองค์กรรุกฆาตได้ยังไง?!”อากิโอะหัวเราะอย่างขมขื่น“ถ้าฉันไม่ใช่ริน แล้วฉันจะรู้เหตุผลที่พวกแกมาที่นี่ได้ยังไง?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาได้สังหรณ์สิ่งนี้ไว้แล้ว แต่เขาก็ยังพบว่ามันยากที่จะเชื่อเล็กน้อยแม้ว่าอากิโอะจะเปิดเผยตัวตนของเขาแล้วก็ตาม“ได้ ถ้าคุณคือรินจริง ๆ คุณก็ต้องตอบคำถามของผมได้”จากนั้นจูเลียนก็ถามด้วยสีหน้าเย็นชา “คุณคือคนที่ฆ่าลูกชายของนายท่านยอร์กหรือเปล่า?”ตาของอากิโอะกระตุกอย่างรุนแรง“จูเลียน ยอร์กใช่ไหม?“แกอยากได้ยินคำตอบแบบไหนล่ะ? ใช่หรือไม่ใช่?”ปัง!จูเลียนเหนี่ยวไกไปที่มือของอากิโอะโดยไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียวเลือดกระเซ็นไปทั่วพื้นดิน อากิโอะเพียงหายใจฮึดฮัดอย่างรุนแรง แต่ไม่มีเสียงร้องคร่ำครวญจากเขาเลยแน่นอนว่าเขาจะสามารถหลบกระสุนได้อย่างง่ายดาย แต่มันจะมีประโยชน์อะไร?ฮาร์วีย์ไม่ได้ทำอะไร เขาเพียงแค่จับจ้องไปที่อากิโอะหากอากิโอะขยับตัวแม้แต่นิ้วเดียว เขาจะตายอย่างสยดสยองนับตั้งแต่วินาทีที
จูเลียนอึ้งกับคำพูดของอากิโอะ“ไอ้สารเลว! แกจะไม่รู้ได้ยังไงว่าใครจ้างแก?!” เขาตะโกน“ถ้าแกคือริน แกจะไม่รู้ได้ยังไง?!“ไอ้…”เพี๊ยะ!ก่อนที่จูเลียนจะระเบิดด้วยความโมโห ฮาร์วีย์ก็เหวี่ยงฝ่ามือไปที่ศีรษะของอากิโอะทันที ส่งผลให้อากิโอะหมดสติไปฮาร์วีย์เช็ดมือของเขาด้วยกระดาษทิชชู่“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะถามเขา“เราจะมีเวลาอีกเยอะเมื่อกลับถึงฮ่องกง“เขาแค่พยายามถ่วงเวลาพวกเรา“ไปกันเถอะ!”จูเลียนกลับมาสงบอีกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์เมื่อเหล่ายอดฝีมือของชินดัน เวย์ล้อมสถานที่ไว้หมดแล้ว ฮาร์วีย์และจูเลียนจึงถอยกลับไปทางด้านหลังของภูเขาพร้อมกับกองทหารของตระกูลยอร์กในขณะเดียวกัน กับดักที่โยอาน่าและคนของเธอวางไว้ก่อนหน้ากำลังจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งทันทีที่ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ หนีไปได้ ระเบิดก็ถูกจุดชนวนทันทีเมื่อชาวชินดัน เวย์มารวมตัวกันที่หน้าผา ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ก็ได้จากไปแล้ว…เมื่อเวลาเจ็ดโมงเช้าณ ท่าเทียบเรือประมงของอ่าววิคตอเรียเช้าตรู่เช่นนี้จะมีคนไม่มากนักเมื่อเรือยอทช์สีดำมาถึงฝั่งจึงไม่มีใครสังเกตเห็นเลยกองทหารของตระกูลยอร์กจากไปในทันทีราวกับว่าพว