“ดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลงมือเอง”อากิโอะ ยาชิโระถอนหายใจ ก่อนจะจ้องมองอย่างเย็นชาจากนั้นเขาก็หยิบถ้วยชาขึ้นมาและพูดว่า “มาดื่มชากับขนมปังปิ้งกันก่อนเถอะ คุณนี้มันดื้อด้านไม่เปลี่ยนเลย”จากนั้นฮาร์วีย์ก็รินชาให้ตัวเอง“แปลว่าคุณคงลืมพลังที่แท้จริงของผมไปแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบเจตนาสังหารสามารถสัมผัสได้จากทั้งสองคนเมื่อพวกเขาสบสายตากัน หลังจากยกถ้วยขึ้นเล็กน้อย พวกเขาก็ดื่มชาจนหมดในคราวเดียวหลังจากเห็นฮาร์วีย์ดื่มชาโดยไม่ลังเล ใบหน้าของอากิโอะก็มีท่าทีขี้เล่นขึ้น“นายกล้าที่จะดื่มชาของฉันทันทีที่นายเข้ามาเลย…“ไม่กลัวชั้นวางยาหรือไง?”“ไม่ได้วางไปแล้วเหรอ?” ฮาร์วีย์ถามกลับ“คุณก็แค่กำลังรอให้มันออกฤทธิ์เท่านั้น นั่นเป็นเหตุผลที่คุณเอาแต่จ้อไม่หยุด“แต่น่าเสียดายที่ผมต้องทำให้คุณผิดหวัง คุณนักดาบ”ฮาร์วีย์เคยต่อสู้ในสนามรบมาก่อน ในช่วงเวลานั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะได้ประสบกับพิษทุกประเภทอย่างที่เขาพูด เขาได้เห็นศิลปะแห่งการสังหารมาทุกรูปแบบในขณะที่เขารับใช้ในกองทัพ เขามีภูมิคุ้มกันต่อพิษเกือบทุกชนิดที่มีอยู่บนโลกอย่างสมบูรณ์เขารู้ว่าอากิโอะวางยาเขามาตั
“ตำแหน่งองค์จักรพรรดิถูกปกครองภายใต้ระบอบเทวาธิปไตยมาตั้งแต่สมัยโบราณ ตำแหน่งนั้นมันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย มันก็เป็นเพียงแค่หุ่นเชิดที่ถูกใครต่อใครจูงไปทางนั้นทีทางโน้นทีเท่านั้น“อำนาจของประเทศอยู่ภายใต้รัฐบาลโชกุนซึ่งเป็นรัฐบาลของประเทศหมู่เกาะมาโดยตลอด “ตำแหน่งหุ่นเชิดนี่ มีไว้เพื่อหลอกใช้พวกที่ถูกเรียกว่านักรบอย่างพวกคุณเท่านั้นแหละ"ผมพูดถูกหรือเปล่า?"ฮาร์วีย์ ยอร์กชี้ให้เห็นข้อเท็จจริงที่น่าสะเทือนใจที่สุดเกี่ยวกับชีวิตของนักรบประเทศหมู่เกาะ อำนาจอธิปไตยที่พวกเขารับใช้อยู่หมดอำนาจไปตั้งแต่หลายปีก่อนแล้วอากิโอะ ยาชิโระแสดงความโกรธเป็นนัย ๆ แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็สงบสติอารมณ์ลงได้“การที่นายเคยอ่านหนังสือประวัติศาสตร์แค่ไม่กี่เล่ม ก็อย่าทึกทักเอาว่าตัวเองเข้าใจประวัติศาสตร์ของประเทศหมู่เกาะอย่างถ่องแท้เชียวนะ!“สถานะ อำนาจ และเกียรติยศของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นั้นมากมายเกินกว่าที่นายจะจินตนาการได้!“ในเมื่อนายกล้าเหยียดหยามองค์จักรพรรดิของเรา ฉันก็จะจบชีวิตของนายที่นี่!"ตายซะ!"ด้วยเสียงกรีดร้องของอากิโอะ นักดาบทั้งแปดก็กระโจนไปข้างหน้าทันทีจากแปดทิศทางที่แตกต่าง
ชาวประเทศหมู่เกาะชื่นชมวัฒนธรรมของประเทศ H…โดยเฉพาะอย่างยิ่งความจริงที่ว่าพวกเขาจะวางกลยุทธ์อย่างต่อเนื่อง ก่อนจะทำการเคลื่อนไหวในสายตาของชาวประเทศหมู่เกาะ หากพวกเขาต้องการให้ประเทศหมู่เกาะของพวกเขากลายเป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่ที่สุด พวกเขาจะต้องจัดการกับประเทศ H ก่อนหากพวกเขาสามารถยึดครองบางส่วนของประเทศได้ ประเทศหมู่เกาะก็จะมีโอกาสผงาดขึ้นอีกครั้งแต่ฮาร์วีย์ ยอร์กทำลายแผนการของพวกเขาในมอร์ดูและฮ่องกง...นี่เป็นเหตุผลหลักว่าทำไมคนอย่างมิยาตะ ชิโนสุเกะและอากิโอะ ยาชิโระจึงปรากฏตัวเพื่อจัดการกับเขาให้สิ้นซากเพราะเขากลัวว่าหัวหน้าผู้สอนคนที่สองจะเกิดขึ้นในประเทศ Hการมีตำนานที่ยังมีลมหายใจถึงสองคนอยู่ในประเทศเดียวกันคงหนีไม่พ้นจะบดขยี้ชาวประเทศหมู่เกาะอย่างพวกเขาในขณะที่ฮาร์วีย์กำลังไตร่ตรองสถานการณ์บุตรแห่งไรเดนก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กันพร้อมกับแสดงสีหน้าจริงจังพวกเขาก้าวอย่างอย่างมั่นคง หมุนวนไปรอบฮาร์วีย์ราวกับพายุที่พล่านอยู่รอบกายเขาอากิโอะหรี่ตามองฮาร์วีย์“สวรรค์และโลก!” เขาอุทานอย่างเย็นชานักดาบสองคนกลิ้งไปข้างหน้าและเหวี่ยงดาบยาวไปที่ขาของฮาร์วีย์ฮาร์วีย์กระโ
“ไอ้เวรเอ๊ย!”หลังจากเห็นว่าฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้รับบาดเจ็บ นักดาบทั้งสี่ก็กระโจนไปข้างหน้าพร้อมกันอีกครั้งฮาร์วีย์หยิบดาวกระจายขึ้นมาจากพื้นอย่างลวก ๆ แล้วสะบัดมันไปข้างหน้า ประกายวิบวับพุ่งไปข้างหน้าราวกับพระจันทร์ที่สว่างไสวในทะเลอากิโอะ ยาชิโระหน้าถอดสีในทันทีที่เห็นการโจมตี“กำแพงค่ายกล!” เขากรีดร้องนักดาบถอยกลับก่อนจะยกดาบในมือขึ้นซ้อนกัน เพื่อป้องกันการโจมตีที่พุ่งตรงเข้ามาหาพวกเขาการร่วมแรงร่วมใจกันของพวกเขาไร้ที่ติอย่างสมบูรณ์ ปกติแล้วการโจมตีที่กำลังพุ่งเข้ามาจะผ่านไปไม่ได้คำสอนชิ้นเอกของอากิโอะค่อนข้างมีประโยชน์ เมื่อพิจารณาจากผลการเรียนรู้ของลูกศิษย์ของเขาติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง!ประกายไฟสีแดงปรากฏขึ้นทันทีที่ดาวกระจายของฮาร์วีย์ปะทะกับดาบยาวเหล่านั้น...แต่ในตอนนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทะลวงแนวป้องกันของนักดาบทั้งสี่คนไปได้ในเวลาเดียวกัน นักดาบที่ได้รับบาดเจ็บทั้งสี่คนก็กลืนเม็ดยาที่มีกลิ่นเหม็นฉุนรุนแรงทันที ขณะที่พวกเขาตรงไปข้างหน้าด้วยดวงตาที่แดงกล่ำอย่างเห็นได้ชัดหลังจากนั้นเพียงชั่วอึดใจโดยธรรมชาติ ยาดังกล่าวสามารถบรรเทาอาการบาดเจ็บได้ทั้งยังช่วยปลดปล่อยศัก
รอยยิ้มอันเย่อหยิ่งประดับอยู่บนใบหน้าถือดีของเล็กซี่ขณะที่เธอเยาะเย้ยฮาร์วีย์อย่างโจ่งแจ้ง เธอไม่ต้องการที่จะกะพริบตาเลยแม้แต่ครั้งเดียวอันที่จริง เธอกลัวที่จะพลาดช่วงเวลาที่เขาถูกโค่นลงอากิโอะยิ้มอย่างดีใจและเริ่มอวดตัวเอง “นายหญิงยอร์ก ทันทีที่ผมฆ่าตัวตลกคนนี้ได้ ก็อย่าลืมสัญญาที่คุณและนายน้อยยอร์กให้ไว้กับผมล่ะ!”“พูดมาก! ตราบใดที่คุณจัดการกับเขาได้ สถานะทางการทูตที่คุณต้องการก็จะเป็นของคุณทั้งหมด!”“หลังจากนั้นคุณจะทำอะไรในฮ่องกงก็ย่อมได้”“ด้วยความช่วยเหลือจากฉันและวินซ์ ต่อให้คุณจะทำผิดกฎหมายก็ไม่มีใครหยุดคุณได้!”“ทีนี้ก็หุบปากและหยุดรบกวนช่วงเวลาแห่งความเพลิดเพลินของฉันได้แล้ว!”อากิโอะยิ้มอย่างเงียบ ๆ เขารักการทำงานกับคนที่สามารถขายประเทศแผ่นดินเกิดเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองมากที่สุดในขณะเดียวกัน การโจมตีของบุตรแห่งไรเดนก็ทำให้ฮาร์วีย์ถูกล้อมอย่างสมบูรณ์สายตาคมจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่มีโอกาสให้หลบหนีไปไหนได้แต่เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ฮาร์วีย์ก็ได้แต่หัวเราะเบา ๆ“ค่อนข้างหน้าประทับใจเลยนะที่คุณสามารถเลี้ยงดูบุตรแห่งไรเดนได้แบบนี้ อากิโอะ
อากิโอะวางสายกับเล็กซี่ ใบหน้าของเขาบูดบึ้งด้วยความสับสน“ความแข็งแกร่งแบบนี้เกือบจะเทียบเท่ากับฉันเลย!“นายใกล้จะได้เป็นสุดยอดเทพสงครามแล้ว!“ไม่อย่างนั้นแล้ว นายจะสามารถเอาชนะบุตรแห่งไรเดนของฉันอย่างง่ายดายได้ยังไง”อากิโอะถอนหายใจ ส่ายหน้า“นายนี่อยู่เหนือความคาดหมายจริง ๆ ฮาร์วีย์ นายยังเด็กแต่ก็มีพลังมากขนาดนี้! นายคงมีฝีมือมากแน่ ๆ“แล้วทำไมไม่เปิดเผยตัวเองให้โลกเห็นล่ะ!“การที่นายปิดบังตัวเองไว้มีแต่จะทำให้พวกเราลำบาก!“ถ้าเราไม่ทันได้เตรียมตัวให้ดีพอ แล้วเกิดถูกนายทำร้ายขึ้นมาเราจะทำยังไง!”จากนั้นอากิโอะก็ยิ้มอย่างมั่นใจให้กับฮาร์วีย์“ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันปลีกวิเวกไปหลายปีเพื่อศึกษาวิธีหลอมรวมมนุษย์เข้ากับธรรมชาติ ทักษะดาบของฉันเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเพราะสิ่งนั้น“ไม่อย่างนั้นแล้วล่ะก็ ตอนนี้ฉันคงไม่อาจเทียบกับนายได้!“น่าเสียดาย แต่คราวนี้ ประเทศ H จะต้องสูญเสียเทพสงครามไปอย่างแน่นอน!”อากิโอะส่ายหน้า แสร้งทำเป็นสมเพชชาวประเทศหมู่เกาะต่างจ้องมองด้วยความยินดี จิตใจของพวกเขาแสนจะเบิกบานพวกเขาแน่ใจว่าวันนี้คงถึงคราวตายของฮาร์วีย์แล้ว แต่พวกเขาไม่คิดว่าอากิโอะจะยังค
แม้ว่าอากิโอะจะเป็นนักดาบแห่งชินดัน เวย์ เทพสงครามแห่งประเทศหมู่เกาะ แพทย์แห่งอิมพีเรียล และปรมาจารย์แห่งความสมดุลของมนุษย์และธรรมชาติ...เขาก็ตระหนักถึงขีดจำกัดของตัวเองดีเขารู้ดีว่าเมื่อใดที่ควรจะยอมจำนนต่อสถานการณ์ต่าง ๆเขาเตรียมแผนมามากมาย และยังมีลูกศิษย์ของตัวเอง บุตรแห่งไรเดน อยู่ที่นี่ด้วยแต่พวกเขาทุกคนกลับกระเด็นไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียว...ภายใต้สถานการณ์อันเลวร้ายเหล่านี้ อากิโอะจึงจะไม่สู้กับฮาร์วีย์ เว้นแต่ว่าเขาจะไม่รู้จักความกลัวอย่างแท้จริงนั่นคือเหตุผลว่าทำไม หลังจากที่ตบหน้าลูกน้องของตัวเองอย่าง “ชอบธรรม” จนเขากระเด็นไปตกลงทะเล อากิโอะจึงหนีไปโดยไม่ลังเลเขามีประสบการณ์ในการหนีอย่างมากด้วย และแม้ว่าเขาจะอยู่ในทะเล มันก็ไม่ได้ทำให้เขาช้าลงแม้แต่น้อย เพียงชั่วพริบตาเขาก็ใกล้ถึงฝั่งแล้วจากนั้นฮาร์วีย์ก็มองชาวเกาะที่เหลือบนเรือยอทช์ด้วยสายตาที่สงบพวกเขาต่างตกใจกลัว ดูเหมือนว่าความเชื่อของพวกเขาจะพังทลายลงและทำลายจิตใจของพวกเขาฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะพูดอะไรกับพวกเขา เขาเพียงแต่ส่งข้อความและไม่เสียเวลาที่จะดิ่งลงทะเลเพื่อไล่ตามอากิโอะอากิโอะเป็นเทพสงครามและ
อากิโอะส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดก่อนที่จะกระอักเลือด ใบหน้าของเขาดูไร้พลัง“นายมันน่าประทับใจจริง ๆ นายน้อยยอร์ก“นายเป็นถึงเทพสงครามทั้ง ๆ ที่อายุยังน้อย ถ้าฉันไม่เห็นกับตา ฉันก็คงไม่เชื่อ…“ถ้าราชวงศ์ประเทศฉันมีคนเก่งอย่างนายจะเป็นยังไงนะ?”“เลิกพูดได้แล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรจะช่วยคุณได้แล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างสงบและไม่หวั่นไหวกับคำชมนั้น“ตอนที่อยู่บนเรือยอร์ชผมได้ส่งข้อความเพื่อขอให้ระงับสัญญาณการสื่อสารทั้งหมดในพื้นที่นี้แล้ว“พูดง่าย ๆ ก็คือ ข้อความที่คุณแอบส่งไปนั้นจะไม่มีวันถึงผู้รับ”อากิโอะชะงักก่อนที่จะดึงโทรศัพท์ออกมาโดยสัญชาตญาณ มีเครื่องหมายอัศเจรีย์สีแดงอยู่ข้าง ๆ สายขอความช่วยเหลือที่เขาส่งไปเมื่อสิบนาทีที่แล้ว!“ไอ้สารเลว!” อากิโอะตะโกนด้วยความโกรธ“ไอ้เด็กเวร! แกกำลังจะบังคับให้ฉันต้องสู้กับแกเหรอ?!“เอานี่ไปซะ! ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!” อากิโอะตะโกนขณะที่ฟันดาบไปข้างหน้าฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องถอยหลังไปเนื่องจากเขาไม่ได้มีอาวุธใด ๆ ติดตัวเมื่อฮาร์วีย์คิดว่าอากิโอะจะใช้โอกาสนี้ในโจมตี อากิโอะกลับพุ่งผ่านเขาไปและวิ่งขึ้นไปบนยอดเขาฮาร์วีย์ตก