รอยยิ้มอันเย่อหยิ่งประดับอยู่บนใบหน้าถือดีของเล็กซี่ขณะที่เธอเยาะเย้ยฮาร์วีย์อย่างโจ่งแจ้ง เธอไม่ต้องการที่จะกะพริบตาเลยแม้แต่ครั้งเดียวอันที่จริง เธอกลัวที่จะพลาดช่วงเวลาที่เขาถูกโค่นลงอากิโอะยิ้มอย่างดีใจและเริ่มอวดตัวเอง “นายหญิงยอร์ก ทันทีที่ผมฆ่าตัวตลกคนนี้ได้ ก็อย่าลืมสัญญาที่คุณและนายน้อยยอร์กให้ไว้กับผมล่ะ!”“พูดมาก! ตราบใดที่คุณจัดการกับเขาได้ สถานะทางการทูตที่คุณต้องการก็จะเป็นของคุณทั้งหมด!”“หลังจากนั้นคุณจะทำอะไรในฮ่องกงก็ย่อมได้”“ด้วยความช่วยเหลือจากฉันและวินซ์ ต่อให้คุณจะทำผิดกฎหมายก็ไม่มีใครหยุดคุณได้!”“ทีนี้ก็หุบปากและหยุดรบกวนช่วงเวลาแห่งความเพลิดเพลินของฉันได้แล้ว!”อากิโอะยิ้มอย่างเงียบ ๆ เขารักการทำงานกับคนที่สามารถขายประเทศแผ่นดินเกิดเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองมากที่สุดในขณะเดียวกัน การโจมตีของบุตรแห่งไรเดนก็ทำให้ฮาร์วีย์ถูกล้อมอย่างสมบูรณ์สายตาคมจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่มีโอกาสให้หลบหนีไปไหนได้แต่เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ฮาร์วีย์ก็ได้แต่หัวเราะเบา ๆ“ค่อนข้างหน้าประทับใจเลยนะที่คุณสามารถเลี้ยงดูบุตรแห่งไรเดนได้แบบนี้ อากิโอะ
อากิโอะวางสายกับเล็กซี่ ใบหน้าของเขาบูดบึ้งด้วยความสับสน“ความแข็งแกร่งแบบนี้เกือบจะเทียบเท่ากับฉันเลย!“นายใกล้จะได้เป็นสุดยอดเทพสงครามแล้ว!“ไม่อย่างนั้นแล้ว นายจะสามารถเอาชนะบุตรแห่งไรเดนของฉันอย่างง่ายดายได้ยังไง”อากิโอะถอนหายใจ ส่ายหน้า“นายนี่อยู่เหนือความคาดหมายจริง ๆ ฮาร์วีย์ นายยังเด็กแต่ก็มีพลังมากขนาดนี้! นายคงมีฝีมือมากแน่ ๆ“แล้วทำไมไม่เปิดเผยตัวเองให้โลกเห็นล่ะ!“การที่นายปิดบังตัวเองไว้มีแต่จะทำให้พวกเราลำบาก!“ถ้าเราไม่ทันได้เตรียมตัวให้ดีพอ แล้วเกิดถูกนายทำร้ายขึ้นมาเราจะทำยังไง!”จากนั้นอากิโอะก็ยิ้มอย่างมั่นใจให้กับฮาร์วีย์“ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันปลีกวิเวกไปหลายปีเพื่อศึกษาวิธีหลอมรวมมนุษย์เข้ากับธรรมชาติ ทักษะดาบของฉันเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเพราะสิ่งนั้น“ไม่อย่างนั้นแล้วล่ะก็ ตอนนี้ฉันคงไม่อาจเทียบกับนายได้!“น่าเสียดาย แต่คราวนี้ ประเทศ H จะต้องสูญเสียเทพสงครามไปอย่างแน่นอน!”อากิโอะส่ายหน้า แสร้งทำเป็นสมเพชชาวประเทศหมู่เกาะต่างจ้องมองด้วยความยินดี จิตใจของพวกเขาแสนจะเบิกบานพวกเขาแน่ใจว่าวันนี้คงถึงคราวตายของฮาร์วีย์แล้ว แต่พวกเขาไม่คิดว่าอากิโอะจะยังค
แม้ว่าอากิโอะจะเป็นนักดาบแห่งชินดัน เวย์ เทพสงครามแห่งประเทศหมู่เกาะ แพทย์แห่งอิมพีเรียล และปรมาจารย์แห่งความสมดุลของมนุษย์และธรรมชาติ...เขาก็ตระหนักถึงขีดจำกัดของตัวเองดีเขารู้ดีว่าเมื่อใดที่ควรจะยอมจำนนต่อสถานการณ์ต่าง ๆเขาเตรียมแผนมามากมาย และยังมีลูกศิษย์ของตัวเอง บุตรแห่งไรเดน อยู่ที่นี่ด้วยแต่พวกเขาทุกคนกลับกระเด็นไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียว...ภายใต้สถานการณ์อันเลวร้ายเหล่านี้ อากิโอะจึงจะไม่สู้กับฮาร์วีย์ เว้นแต่ว่าเขาจะไม่รู้จักความกลัวอย่างแท้จริงนั่นคือเหตุผลว่าทำไม หลังจากที่ตบหน้าลูกน้องของตัวเองอย่าง “ชอบธรรม” จนเขากระเด็นไปตกลงทะเล อากิโอะจึงหนีไปโดยไม่ลังเลเขามีประสบการณ์ในการหนีอย่างมากด้วย และแม้ว่าเขาจะอยู่ในทะเล มันก็ไม่ได้ทำให้เขาช้าลงแม้แต่น้อย เพียงชั่วพริบตาเขาก็ใกล้ถึงฝั่งแล้วจากนั้นฮาร์วีย์ก็มองชาวเกาะที่เหลือบนเรือยอทช์ด้วยสายตาที่สงบพวกเขาต่างตกใจกลัว ดูเหมือนว่าความเชื่อของพวกเขาจะพังทลายลงและทำลายจิตใจของพวกเขาฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะพูดอะไรกับพวกเขา เขาเพียงแต่ส่งข้อความและไม่เสียเวลาที่จะดิ่งลงทะเลเพื่อไล่ตามอากิโอะอากิโอะเป็นเทพสงครามและ
อากิโอะส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดก่อนที่จะกระอักเลือด ใบหน้าของเขาดูไร้พลัง“นายมันน่าประทับใจจริง ๆ นายน้อยยอร์ก“นายเป็นถึงเทพสงครามทั้ง ๆ ที่อายุยังน้อย ถ้าฉันไม่เห็นกับตา ฉันก็คงไม่เชื่อ…“ถ้าราชวงศ์ประเทศฉันมีคนเก่งอย่างนายจะเป็นยังไงนะ?”“เลิกพูดได้แล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรจะช่วยคุณได้แล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างสงบและไม่หวั่นไหวกับคำชมนั้น“ตอนที่อยู่บนเรือยอร์ชผมได้ส่งข้อความเพื่อขอให้ระงับสัญญาณการสื่อสารทั้งหมดในพื้นที่นี้แล้ว“พูดง่าย ๆ ก็คือ ข้อความที่คุณแอบส่งไปนั้นจะไม่มีวันถึงผู้รับ”อากิโอะชะงักก่อนที่จะดึงโทรศัพท์ออกมาโดยสัญชาตญาณ มีเครื่องหมายอัศเจรีย์สีแดงอยู่ข้าง ๆ สายขอความช่วยเหลือที่เขาส่งไปเมื่อสิบนาทีที่แล้ว!“ไอ้สารเลว!” อากิโอะตะโกนด้วยความโกรธ“ไอ้เด็กเวร! แกกำลังจะบังคับให้ฉันต้องสู้กับแกเหรอ?!“เอานี่ไปซะ! ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!” อากิโอะตะโกนขณะที่ฟันดาบไปข้างหน้าฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องถอยหลังไปเนื่องจากเขาไม่ได้มีอาวุธใด ๆ ติดตัวเมื่อฮาร์วีย์คิดว่าอากิโอะจะใช้โอกาสนี้ในโจมตี อากิโอะกลับพุ่งผ่านเขาไปและวิ่งขึ้นไปบนยอดเขาฮาร์วีย์ตก
ปัง!อากิโอะกระเด็นไปชนหินก้อนใหญ่ก่อนที่จะไอเป็นเลือดเขาตกใจมาก เส้นประสาทของเขาตึง แววตาของเขากระวนกระวายเขาปฏิบัติต่อฮาร์วีย์ในฐานะศัตรูคู่อาฆาตของเขาตั้งแต่แรกและได้คิดแผนการจัดการฮาร์วีย์มากมายแต่ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะโอ้อวดทั้ง ๆ ที่เขาได้เปรียบ เขายังคงสงบนิ่งเช่นเคยและเมื่ออากิโอะหลอกฮาร์วีย์มาในถิ่นของเขาหลังจากที่แสร้งขี้ขลาดมานาน เขาก็ยังโดนตบหน้าขณะที่ฮาร์วีย์ยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆชายตรงหน้าเขาแข็งแกร่งเกินไป!เคร้ง!อากิโอะไม่เสียเวลาสนใจรอยฝ่ามือบนใบหน้าของเขา เขากัดฟันและกระโจนไปข้างหน้าก่อนที่จะฟันไปด้านล่างด้วยความตั้งใจที่จะเอาชนะฮาร์วีย์การโจมตีของเขารวดเร็วดั่งสายฟ้า ราวกับดาวตกที่ตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์เพียงแค่เหวี่ยงมีดในมือของเขาอย่างใจเย็นการปะทะกันของโลหะดังก้องอย่างแหลมคมขณะที่ทั้งสองเดินสวนกันอีกครั้ง ฮาร์วีย์ยืนอยู่ริมหน้าผาขณะที่อากิโอะยืนอยู่ขอบป่า“ช่างเป็นยอดบุรุษที่อายุน้อยจริง ๆ!”อากิโอะสัมผัสดาบของเขา สีหน้าของเขาดุร้าย“หากแกได้มีเวลาเติบโตอีกสักสองสามปี ฉันอาจจะสู้แกไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ…“แต่ตอนนี้ฉันสามารถฆ่าแกได้
“ทีล?“เสื้อคลุมพวกนั้น…“ที่นี่วิหารคุณธรรมทั้งห้าเหรอ?!“เธอคือทีล ลีโฮลด์เหรอ?!”ฮาร์วีย์จ้องผู้หญิงที่โป๊เปลือยตรงหน้าเขาด้วยความสับสนยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดเขาไม่คิดว่าเขาจะตกลงตรงที่สตรีผู้สูงศักดิ์อยู่พอดีเมื่อมองใบหน้าที่ใสและสวยงามเช่นนั้น ในที่สุดฮาร์วีย์ก็เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงถูกเรียกว่าสตรีผู้สูงศักดิ์เพียงแค่รูปลักษณ์ของเธอก็ไม่ต่างอะไรจากนางฟ้าแล้วแผนใหญ่ของอากิโอะคือให้ฮาร์วีย์ตกลงในบ่ออาบน้ำของสตรีผู้สูงศักดิ์เพื่อที่เขาจะได้เห็นความสวยงามทั้งหมดของเธอเหรอ?หากเป็นเช่นนั้น อากิโอะไม่กลัวว่าวินซ์ทำร้ายเขาจนตายหรือ?ถ้าฮาร์วีย์จำไม่ผิด วินซ์ก็สนใจทีลเช่นกันดวงตาที่สดใสของทีลเปล่งประกายด้วยความกลัว เธอบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ก่อนที่จะหันไปมองฮาร์วีย์หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ในที่สุดเธอก็จำไอ้โรคจิตที่จู่ ๆ ก็ตกลงมาในบ่ออาบน้ำของเธอได้“ฮาร์วีย์ ยอร์ก?!” เธอถามอย่างเย็นชา“อะไรนะ?! ผู้ชายคนนี้คือฮาร์วีย์เหรอ?!”“เขาเป็นคนที่ดูถูกวิหารคุณธรรมทั้งห้า! เขาเป็นคนที่ทำลายการประมูลของพวกเราด้วย!”“เขาทำให้สการ์เลตต์ต้องตาย แต่เขายังมีหน้าเรียกร้องให้พวกเราใ
ทันใดนั้นทีลที่สวมเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เดินออกมา เธอน่าทึ่งมากและดูเหมือนนางฟ้าจริง ๆแววตาที่เย็นชาของเธอจ้องตาของฮาร์วีย์ เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ก่อนหน้านี้คุณต้องการให้เราให้ความเป็นธรรมคุณเรื่องสการ์เลตต์“ตามความเป็นจริงแล้วฉันควรจะฆ่าคุณที่บุกมาในบ่ออาบน้ำของฉัน“แต่พวกเราติดค้างความเป็นธรรมให้คุณอยู่“ดังนั้นเราจึงจะขอให้คุณสงบศึก เว้นแต่คุณจะมีความเห็นอื่น”“ฮะ?!”เหล่าลูกศิษย์ต่างอ้าปากค้างกับคำพูดของทีลพวกเธอไม่อยากจะเชื่อว่าหญิงบริสุทธิ์จะปัดเรื่องใหญ่เช่นนี้ตกได้อย่างง่ายดายความเป็นธรรมที่พวกเธอควรจะให้ฮาร์วีย์ก็จะถูกจัดการเช่นกันถ้าอย่างนั้น… ใครคือคนที่สูญเสียกว่ากัน?!ลูกศิษย์บางคนมองไปที่ทีล ตาของพวกเธอกระตุกอย่างบ้าคลั่งหญิงบริสุทธิ์สนใจชายผู้ต่อต้านวิหารคุณธรรมทั้งห้าเหรอ?ฮาร์วีย์เองก็พูดไม่ออกเช่นกันเขาไม่รู้เลยว่านางฟ้าที่อยู่ตรงหน้าเขากำลังคิดอะไรอยู่...อย่างไรก็ตาม เขายังคงรู้สึกว่าเขาเป็นคนผิด เขาเดินออกจากบ่อน้ำธรรมชาติและหยิบผ้าเช็ดตัวกลิ่นหอมมาเช็ดผมตนเองภายใต้สายตาอาฆาตของทีลหลังจากที่เห็นการกระทำของฮาร์วีย์ ศิษย์คนหนึ่งก็ตำหนิเขาโดยไม่ทัน
“หากคุณออกจากฮ่องกงภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง วิหารคุณธรรมทั้งห้าจะไม่เอาเรื่องคุณสำหรับการกระทำของคุณที่ผ่านมา เราอาจจะให้ผลประโยชน์บางอย่างแก่คุณด้วย…” ทีลพูดต่อ น้ำเสียงของเธอเย็นชาและเข้มงวดแต่ฮาร์วีย์ก็ได้แต่หัวเราะเท่านั้น“พวกเราเพิ่งจะเจอกันครั้งที่สองเองไม่ใช่เหรอ?“คุณเกลียดผมขนาดนั้นเลยเหรอ?“คุณอยากให้ผมออกไปจากฮ่องกงมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ใช่!“นับตั้งแต่ที่คุณมาที่นี่ ฮ่องกงก็เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ขนาดตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงก็เริ่มมีแววแตกแยกกัน”ทีลรับแก้วชาจากศิษย์คนหนึ่งมาจิบ สีหน้าเย็นชาของเธอไม่เปลี่ยนแปลง“ความมั่นคงของตระกูลยอร์กคือสิ่งที่ทำให้ฮ่องกงและลาสเวกัสคงอยู่“คุณจะสร้างแต่ปัญหาใหญ่ให้ที่นี่ ดังนั้นฉันจึงหวังว่าคุณจะออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด“เพื่อตระกูลยอร์ก…“และเพื่อทั้งฮ่องกงและลาสเวกัส“ถ้าคุณไปตอนนี้ เราจะสามารถฆ่านกได้สามตัวด้วยหินก้อนเดียว แบบนั้นมันก็จะเป็นเรื่องดีสำหรับทุกคน ถูกไหม?”ฮาร์วีย์เอียงศีรษะและยิ้มอ่อน ๆ“คุณลำเอียงไปหน่อยนะทีล“มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น และสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือ วินซ์ไม่สมควรได้รับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลคนใหม
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข