“ฮาร์วีย์?!”ชาวประเทศหมู่เกาะตระหนักได้ทันทีหลังจากได้ยินชื่อนั้น'เขาเป็นคนฆ่านาโอโตะใช่ไหม?!'ชาวประเทศหมู่เกาะที่คุกเข่าอยู่บนพื้นทั้งหมดลุกขึ้นก่อนที่จะล้อมรอบฮาร์วีย์ด้วยดาบยาวที่ไม่ได้เหน็บอยู่ที่เอวอีกต่อไปแล้ว ในขณะนั้น ดาบทั้งหมดเล็งไปที่ลำคอของเขา“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”มาโกโตะลุกขึ้นเดินไปอย่างมั่นคงในขณะที่จ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา“แกฆ่าน้องชายของฉัน! กล้าดียังไงถึงขับรถมาชนโถงไว้อาลัยของน้องชายฉัน!? ไม่ใช่แค่ชนคนของฉัน แต่ยังทำให้พ่อของฉันต้องขายหน้าด้วย! แกต้องชดใช้ด้วยชีวิตของตัวเอง! แกคิดว่าพวกเราชาวประเทศหมู่เกาะผู้ยิ่งใหญ่เป็นเพียงคนขี้ขลาดงั้นรึ?! ต่อให้ฉันผ่าแกมาเป็นสองส่วน โทบี้ คลาร์กก็ไม่กล้าทำอะไรฉัน!”มาโกโตะเดือดดาลด้วยความโกรธ เขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะกล้ามาคนเดียวแบบนี้ นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างแท้จริงสำหรับเขา ณ จุดนี้ ฮาร์วีย์ไม่เคารพชาวประเทศหมู่เกาะอย่างชัดเจนชาวประเทศหมู่เกาะกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว พวกเขารู้สึกอับอายขายหน้า และอยากที่จะสับฮาร์วีย์เป็นชิ้น ๆ“มันจะมากไปแล้วนะ ฮาร์วีย์!” แครอลตะโกน “นายคิดว่าแค่เพราะนายมีผู้ว่าคลาร์กอยู่เบื้อง
“เลิกพล่ามได้แล้ว!”แครอลก้าวไปข้างหน้าหลังจากสัมผัสได้ถึงความสงสัยของมาโกโตะที่เบนสายตามายังเธอ“อย่าพยายามมาพูดเรื่องไร้สาระอะไรที่นี่ ฮาร์วีย์! ทุกคนรู้ว่านายร่วมมือกับตระกูลคลาร์ก! เลสลี่เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกง! การตัดต่อวีดีโอสำหรับเขามันจะยากแค่ไหนกัน? ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ หลักฐานที่นายพูดถึงลวงสายตาของคุณทาเคอิไม่ได้หรอก! ทำไมนายไม่ถามคุณทาเคอิดูล่ะว่าเธอเชื่อทุกอย่างที่เธอเห็นจริง ๆ หรือเปล่า ทำไมแก๊งบรีวู้ดถึงต้องโกหกแขกคนสำคัญของเราในสถานการณ์เช่นนี้ด้วย?”หลังจากได้ยินคำพูดของแครอล มาโกโตะก็เปลี่ยนสายตาไปที่รูมิโกะซึ่งไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว “ฉันไม่รู้ว่านายบีบบังคับรูมิโกะได้ยังไงหรอกนะ ฮาร์วีย์” มาโกโตะขู่ฟ่อ “แต่ตระกูลทาเคอิและชินคาเงะเวย์ไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่ายแบบนั้น!”เขาดูค่อนข้างภูมิใจในตัวเองในขณะที่เขาพูด“ถ้าแกอยากจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง แกต้องให้หลักฐานที่เป็นที่ประจักษ์แก่เรา! เราไม่เชื่อภาพตัดต่อที่แกเอามาให้ดูหรอก! แล้วถ้าแกไม่มีหลักฐานอะไรจะพิสูจน์เรื่องนี้ได้ คืนนี้เราจะฝังแกไว้ใต้โลงศพของน้องชายฉัน!”มาโกโตะโบกมือหลังจากพูดจ
หลังจากได้ยินคำพูดของมาโกโตะ รูมิโกะก็ตัวแข็งทื่อ"ฉันเข้าใจแล้ว!" เธออุทานด้วยเสียงสั่นเครือ “เหตุผลที่ฮาร์วีย์ให้ฉันดูวิดีโอและพาฉันมาที่นี่ก็เพื่อให้ตัวเองพ้นจากอาชญากรรมที่เขาก่อ! นายหญิงวอล์คเกอร์ได้บอกความจริงกับเราแล้ว! ฮาร์วีย์คือฆาตกร!”รูมิโกะสัมผัสได้ถึงโอกาสที่ชินคาเงะเวย์จะบุกฮ่องกงได้เมื่อได้ยินเรื่องที่ดินบริเวณวงแหวนรอบนอกภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ความจริงจะสำคัญอะไร? เห็นได้ชัดว่ามาโกโตะพยายามจะสื่อถึงเรื่องนั้นให้รูมิโกะฟังฮาร์วีย์หรี่ตามองรูมิโกะซึ่งยังคงนอนอยู่บนพื้น"คุณทาเคอิ แน่ใจนะว่าจะหันหลังให้กับมโนธรรมในใจของตัวเองแบบนี้? คุณอยากให้ผมเป็นแพะรับบาปจริง ๆ หรือ?”รูมิโกะยังคงเงียบ มาโกโตะสูดลมหายใจลึก ดวงตาของเขาจ้องเขม็งอยู่ก่อนแล้ว เขาก้าวไปข้างหน้าและจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา“เธอไม่ได้หันหลังให้มโนธรรมของตัวเอง และแน่นอนว่าแกไม่ใช่แพะรับบาป! แกเป็นคนทำเรื่องนี้! และในเมื่อจะเป็นฆาตกร แกก็ต้องชดใช้! คืนนี้แกจะถูกฝังไปพร้อมกับน้องชายของฉัน!”ไม่มีใครประหลาดใจหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นแครอลดูเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ ทันทีที่เธอทำสัญญาฮาร์วีย์ก็ถูกกำห
‘เขาเรียกพวกเราว่าคนโง่หรือเปล่า? เขาหาว่าเราไม่มีเหตุผลงั้นเหรอ?! แถมยังบอกว่าอยากจะฆ่าพวกเราทุกคนอีกด้วย?!'คำพูดเย็นชาของฮาร์วีย์เพียงพอที่จะทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะคลุ้มคลั่งชายที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาถูกล้อมรอบไปทุกด้าน เขาคือหมูในอวย! กล้าดียังไงมาทำตัวหยิ่งยโสและเจ้าเล่ห์ทั้งยังพ่นเรื่องไร้สาระออกมาอย่างหน้าด้าน ๆ แบบนี้? เขาอยากตายขนาดนั้นเลยเหรอ?ท่าทีที่ข่มขู่ทำให้ทุกคนประหลาดใจราวกับว่าพวกเขาเป็นคนที่ถูกล้อมเอาไว้นักรบชาวประเทศหมู่เกาะถึงกับตบหน้าตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ฝันไปผู้หญิงสองสามคนในชุดยูกาตะจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับว่าพวกเธอกำลังดูตัวตลก พวกเธอติดตามตระกูลทาเคอิมาเป็นเวลาหลายปี ไม่ง่ายเลยที่จะได้พบกับผู้เย่อหยิ่งอย่างฮาร์วีย์ตัวเป็น ๆ แบบนี้ มาโกโตะเกือบจะเสียสติไปแล้ว เขาเป็นคนที่ค่อนข้างพิเศษไม่เหมือนใคร ทั้งที่น้องชายของเขาเสียชีวิตในขณะที่น้องสาวของเขาพิการ แต่ถึงแบบนั้น เขาก็ยังละทิ้งความจริงตรงหน้าและก้าวไปยังเป้าหมายที่วาดเอาไว้อยู่ดี มาโกโตะกัดฟันอย่างโกรธเกรี้ยวขณะจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับจะจ้องเขาให้พรุน เขารู้สึกเหมือนตระกูลของเขาและชินคาเงะเวย์ทั้งห
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ลงมือ ประตูหลังของ โตโยต้า พราโด้ก็ถูกเปิดออก เอ็ดวินที่เตรียมการมาเป็นเวลานานก็ก้าวออกมาดาบยาวในมือของเขาถูกปลดออกจากฝักแล้ว เขาเหวี่ยงมันทันทีชวิ้ง!ใบมีดส่องประกายเมื่อเฉือนร่างของเป้าหมาย นักรบชาวประเทศหมู่เกาะสามคนที่ใกล้ชิดกับฮาร์วีย์ที่สุดกุมลำคอของพวกเขาและทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความไม่เชื่อในวินาทีต่อมาเอ็ดวินไม่ละสายตาจากพวกเขา เขาก้าวไปข้างหน้าและฟาดฟันไปรอบตัวนักรบคนหนึ่งจะลดจำนวนลงจากการฟันแต่ละครั้ง ในชั่วพริบตา เอ็ดวินได้สังหารนักรบชาวประเทศหมู่เกาะหลายคนติดต่อกัน“ชายคนนั้นเป็นทหารชั้นสูงใช่หรือเปล่า?”มาโกโตะอึ้งไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่าเมื่อคืนก่อนเกิดอะไรขึ้น เขาจึงจำเอ็ดวินได้ทันทีว่าอีกฝ่ายเป็นทหารชั้นสูงที่คอยปกป้องฮาร์วีย์ในขณะเดียวกัน แครอลก็กัดฟันอย่างโกรธจัด เธอไม่เคยคิดว่าเอ็ดวินจะออกมาปกป้องฮาร์วีย์ในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้ได้ตระกูลเมนโดซาตั้งใจที่จะเคียงข้างเขาไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวและตายไปพร้อมกับเขาจริงหรือ?หวืด!ในขณะนี้ นินจาชาวประเทศหมู่เกาะปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเอ็ดวินราวกับเงา แต่เขาได้ยินคำพูดเย็นชาของฮาร์วีย์ก่อนที่เขาจะชั
แครอลอาจดูโกรธจัด แต่เธอไม่อาจยับยั้งอาการสั่นในมือขวาได้ ในที่สุดเธอก็ไม่กล้าสั่งคนของเธอไปมากกว่านี้ ผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธที่จะยอมรับว่าฮาร์วีย์ข่มขู่เธอ แต่ความจริงที่ว่ามือขวาของเธอยังคงสั่นเทาได้ทรยศต่อความรู้สึกที่แท้จริงของเธอไปแล้ว“นายช้าไปแล้ว เคลื่อนที่ให้เร็วขึ้นอีก ทำอย่างกับว่าวันนี้ไม่ได้กินข้าวอย่างนั้นแหละ”ฮาร์วีย์มองดูสนามรบอีกครั้งโดยไม่สนใจแครอล และเริ่มสั่งเอ็ดวินว่าต้องทำอะไรต่อไปชวิ้ง ชวิ้ง ชวิ้ง!ในขณะเดียวกันการต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ทวีความรุนแรงขึ้น เอ็ดวินได้รับบาดแผลที่มือซ้ายโดยบังเอิญ นักรบชาวประเทศหมู่เกาะหลายสิบคนฉวยโอกาสนี้โจมตี ดาบยาวของพวกเขาพุ่งไปทุกทิศทางราวกับฝนดาวตก คมดาบที่ส่องประกายเย็นยะเยือกและเจตนาสังหารที่เปี่ยมล้นอัดแน่นอยู่ทั่วสนามรบขณะที่พวกเขาล้อมเอ็ดวินไว้ราวกับลูกไก่ในกำมือความเย้ยหยันปรากฏบนใบหน้าของแครอลเมื่อเห็นฉากนี้ มาโกโตะมีรอยยิ้มที่โหดร้ายปรากฏบนริมฝีปากของเขา รูมิโกะซึ่งยังคงอยู่บนพื้นตั้งหน้าตั้งตารอสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป“วิชาดาบ” ฮาร์วีย์เตือนดวงตาของเอ็ดวินเป็นประกาย ในช่วงเวลาต่อมา เขาเก็บดาบของเขาไว้แม้ว่าจะ
แครอลกำลังจะเล็งปืนไปที่ฮาร์วีย์ ในตอนที่มาโกโตะถูกตบลงกับพื้น เธอดึงอาวุธออกมาด้วยมือที่สั่นคลอนทันทีเดิมทีเธอคิดว่าเอ็ดวินคือตัวต้นเหตุที่ทำให้ฮาร์วีย์มั่นใจได้ถึงขนาดนั้น แต่ในขณะนี้เธอกลับรู้สึกได้เพียงความสิ้นหวังมาโกโตะกุมใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบา รู้สึกว่าแก้มของเขาแดงก่ำด้วยความเจ็บปวด ความหยิ่งยโส ศักดิ์ศรีและจิตวิญญาณซามูไรของเขาก็ถูกการตบครั้งนี้ทำลายลงเช่นกันฮาร์วีย์หยิบทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วอย่างระมัดระวัง“นายไม่มีปัญญาทำแบบนั้นหรอก” เขาสรุปเบา ๆคำพูดประโยคนั้นทำให้มาโกโตะแขนขาอ่อนแรงทรุดฮวบลงกับพื้น เขาประเมินความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์ต่ำไป แถมยังคิดว่าเขาบดขยี้อีกฝ่ายได้แม้ว่าฮาร์วีย์จะได้รับการคุ้มครองจากทหารชั้นสูง แต่ตอนนี้เขาเขาเพิ่งเข้าใจว่าฮาร์วีย์สามารถโค่นเขาลงได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวเท่านั้นชินคาเงะเวย์ ตระกูลทาเคอิ และยอดฝีมือด้านการต่อสู้คนอื่น ๆ… เมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์แล้วก็เทียบอะไรไม่ได้เลยแม้ใกล้จะพังทลาย แต่มาโกโตะก็ยังคงยึดมั่นในความภาคภูมิใจเฮือกสุดท้ายของตัวเอง เขาปฏิเสธที่จะก้มศีรษะ และหันกลับไปจ้องมองฮาร์วีย์พร้อมกับกัดฟันอย่างโกรธเกรี้ย
ตระกูลทาเคอิที่เหลืออาจไม่รู้จักฮาร์วีย์ดีนัก แต่มากิคิดว่าเขาเข้าใจดีว่าฮาร์วีย์เป็นใครตัวอย่างเช่นฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมินผู้ซึ่งเอาชนะชินคาเงะเวย์ในมอร์ดูได้ ย้อนกลับไปในตอนนั้น ไม่มีสมาชิกชินคาเงะเวย์คนใดในมอร์ดูที่บรรลุได้ถึงระดับเทพสงคราม ดังนั้นมากิจึงคิดว่าฮาร์วีย์ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดที่เขาจำเป็นต้องหงอให้นั่นเป็นเหตุผลที่ชายสูงอายุดูเมินเฉย ในตอนที่ฮาร์วีย์ตบมาโกโตะและปฏิบัติต่อลูกชายของเขาเรากับเด็กไม่มีสมอง แทนที่จะเสียอารมณ์ เขาบังคับตัวเองให้สงบลงในขณะเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็มองไปที่มากิด้วยความสนใจอย่างมาก เขาไม่ได้ข่มขู่หัวหน้าทาเคอิเลย อันที่จริงเขารู้สึกสงสัยเกี่ยวกับตัวของชายชราเล็กน้อยเสียมากกว่า อย่างมากที่สุด มากิก็เป็นเพียงทหารชั้นสูง ฮาร์วีย์ล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าใครที่ทำให้เขากล้ามาสร้างความโกลาหลบนแผ่นดินของประเทศ H แบบนี้“พ่อหนุ่ม วันนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว! ฉันรับรู้ถึงเหตุการณ์ของนาโอโตะแล้ว ฉันจะให้สถานทูตของประเทศหมู่เกาะให้ความร่วมมือกับสถานีตำรวจฮ่องกงและลาสเวกัสในการสอบสวนเรื่องนี้อย่างรอบคอบ ถ้าสิ่งที่นายพูดเป็นเรื่องจริง ในนามของตระกูลทาเคอิ เรา
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข