“รีบพาเธอมาเร็วเข้า นายน้อยทาเคอิรอนานแล้ว!”“จิ๊ จิ๊ จิ๊ ฉันต้องยอมรับเลยว่าผู้หญิงของประเทศ H อันเกรียงไกรนั้นยอดเยี่ยมมาก ไม่น่าแปลกใจที่นายน้อยทาเคอิจะถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เพราะงั้นไม่ว่ายังไงเราก็ต้องพาเธอไปให้ได้”ชายชาวประเทศหมู่เกาะชั้นนำมีคำว่า "คามิชิตะ" พิมพ์อยู่บนเสื้อผ้าของเขาเขามีรอยยิ้มที่น่าสมเพชและดูชั่วร้าย “ครั้งนี้ฉันไม่ได้มาฮ่องกงเพื่อคว้าน้ำเหลว!”เขายังเอื้อมมือออกไปและคลำหญิงสาวในขณะที่เขาพูด ดูเหมือนเขาจะพอใจกับเธอมากหญิงสาวดิ้นเล็กน้อยและดูเหมือนจะสร่างเมาขึ้นมาแล้วแต่ยังไม่ตื่นตัวเต็มที่ในขณะเดียวกัน ผมของเธอก็ปรกใบหน้าหมด ซึ่งทำให้ฮาร์วีย์ ยอร์กมองไม่เห็นว่าเธอเป็นใครฮาร์วีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย นี่เป็นพื้นที่สีเทาที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ และมีผู้หญิงมากมายมาที่นี่เพื่อขายบริการดังนั้น ฮาร์วีย์จึงลังเลว่าควรจะเข้าไปยุ่งเรื่องนี้หรือไม่ถ้าผู้หญิงคนนี้มาที่นี่โดยสมัครใจ เขาจะถูกมองว่าเป็นคนเข้าไปแส่เรื่องคนอื่น ต่างฝ่ายต่างปัดป้องกันไปมา จากนั้นฮาร์วีย์ก็ชำเลืองมองไปยังชายชาวประเทศหมู่เกาะสองสามคนโดยไม่รู้ตัวเห็นได้ชัดว่าชายชาวประเทศหมู่เกาะสองสาม
ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้วในขณะที่มองไปที่พวกอันธพาลเหล่านั้น เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกนายทุกคนมาจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ ถึงจะเป็นแค่พวกนักเลงข้างถนน แต่ก็ช่วยทำตัวให้เป็นมนุษย์หน่อยไม่ได้เหรอ?“ชาวประเทศหมู่เกาะข่มเหงหญิงสาวคนหนึ่งจากประเทศ H แบบนี้แล้วไม่เพียงแต่พวกนายไม่หยุดพวกเขา แต่ยังช่วยพวกเขาอีก?“ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า?”"ข่มเหง?" คามิชิตะพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “การที่คนอย่างเธอได้รับใช้นายน้อยทาเคอิของเราก็ถือเป็นเกียรติอย่างสูงแล้ว!“ผู้หญิงจากประเทศ H เหล่านี้นับว่าโชคดีที่ได้รับใช้ชนชั้นสูงของประเทศหมู่เกาะ!“มาหาว่าเราข่มเหงพวกเธอได้ยังไง?“แกไม่รู้หรือว่าผู้หญิงมากมายจะแห่กันมาทันทีที่ฉันบอกพวกเธอว่าฉันเป็นใคร?“ฉันรู้ คนจากประเทศ H อย่างแกคงไม่อยากจะเชื่อ แต่นี่เป็นความจริงของโลกนี้ ผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะได้เสพสุขและได้ครอบครองสิ่งต่าง ๆ!”“แกคงไม่เคยมีอำนาจแบบนั้น อย่าว่าแต่ปกป้องพวกเธอเลย แม้แต่จะคลุกคลีกับพวกเธอแกก็ไม่มีสิทธิ์!“ที่นี้ ฉันอยากให้แกคุกเข่า ขอโทษขอโพยและปิดปากให้สนิท!“ไม่อย่างนั้น ฉันจะฆ่าแกเสียเดี๋ยวนี้!”เห็นได้ชัดว่าคามิชิตะเรือ
ปัง ปัง ปัง!ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่คิดที่จะเมตตาอันธพาลพวกนั้น กลับกัน ร่างของพวกเขากระเด็นไปทันทีที่ฮาร์วีย์ขยับและเตะพวกเขาเข้า อันธพาลเหล่านั้นกลิ้งไปบนพื้นด้วยขาที่หักขณะร่วงสู่พื้นการแสดงออกทางสีหน้าของผู้นำแก๊งอันธพาลจากบรีวู้ดเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาดึงกริชออกมาทันทีและพุ่งตัวออกไปแกร๊ก!ฮาร์วีย์ใช้มือข้างหนึ่งจับคอของเขาก่อนที่เขาจะสัมผัสถึงตัวฮาร์วีย์และค่อย ๆ ยกเขาขึ้นชายคนนี้ตกใจเล็กน้อยในตอนแรก จากนั้นเขาก็เย้ยหยันฮาร์วีย์และพูดว่า “ไอ้สารเลว แกมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ใช่ไหม?“เดาว่าแกคงจะไม่รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของเราในฮ่องกงและลาสเวกัสสินะ?!“ถ้าแกกล้าทำร้ายฉัน คนในบรีวู้ดจะสับแกเป็นชิ้น ๆ !”มั่นใจได้เลยว่าเขาเชื่อเหลือเกินว่าบรีวู้ดทรงพลังอย่างที่สุด และเขาไม่กลัวว่าฮาร์วีย์จะฆ่าเขาด้วยซ้ำฮาร์วีย์ดูเฉยเมย จากนั้นเขาก็ออกแรงกดที่มือขวาซึ่งกำลังจับอยู่ที่คอของชายคนนั้น แกร๊ก คอของชายคนนั้นเกิดเสียงดังขึ้น และเขาก็ล้มลงไปกับพื้นทันทีในวินาทีต่อมาเมื่อเห็นว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาและพวกอันธพาลสองสามคนของบรีวู้ดที่มีหน้าที่ปกป้องเขาทั้งหมดล้มลงกับพื้น คามิชิตะเย้ยหยันและวางซ
ไม่นานหลังจากที่ฮาร์วีย์ ยอร์กเข้าไปในห้องหมายเลขหนึ่ง สมาชิกหลายคนของสาขาวังมังกรที่อยู่ใกล้เคียงก็ปรากฏตัวขึ้นและจับกุมชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านั้นไว้ในขณะเดียวกัน โยอาน่า เมนโดซา ยังได้จัดเตรียมแพทย์สนามมาจ่ายยาแก้พิษที่ใช้ในการล้างท้องให้แก่ ซีน่า แฮมิลตันอย่างเร็วที่สุดอันที่จริงซีน่าไม่ได้ดื่มเข้าไปเยอะ โดยปกติแล้วเธอไม่ควรจะเมามายถึงขนาดนี้สาเหตุที่เธออยู่ในสภาพนี้ก็เพราะถูกมอมยาหมอที่โยอานาส่งมานั้นฝีมือฉกาจมาก หลังจากการทำการรักษาเพียงสองหรือสามครั้ง สีหน้าของซีน่าก็กลับมาเป็นปกติ และความร้อนในร่างกายของเธอก็มลายหายไปทันทีฮาร์วีย์หยิบขวดน้ำแร่ส่งให้เธอดื่ม จากนั้น เขาก็เห็นว่าซีน่าลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ และฟื้นคืนสติทันทีซีน่ากระทบตัวหนีโดยอัตโนมัติหลังจากที่ดวงตาที่พร่ามัวเห็นร่างของชายชายคนหนึ่งต่อหน้าเธอ"นายเป็นใคร?!"นายคิดจะทำอะไร?!“อย่ามาแตะต้องฉันนะ!“พ่อของฉันคือราชาแห่งการพนัน ถ้านายกล้าแตะต้องฉันเขาไม่เอานายไว้แน่!”ในขณะนี้ซีน่าตะโกนเสียงดังลั่น คล้ายกับกลัวว่าคนอื่นจะไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดฮาร์วีย์กล่าวอย่างเฉยเมยว่า “คุณหนูแฮมิลตัน ไม่จำเป็นต้องโมโห
หลังจากได้ยินคำอธิบายของซีน่า แฮมิลตันแล้ว ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ตะลึงเล็กน้อยอาจกล่าวได้ว่าบุตรสาวของราชาแห่งการพนันเป็นกล้ารักกล้าเกลียดอย่างไม่ต้องสงสัยเธอเกลียดฮาร์วีย์เพราะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลแฮมิลตัน เธอคิดที่จะใช้ชาวประเทศหมู่เกาะมาจัดการกับเขาแต่โชคร้ายที่เธอไร้เดียงสาเกินไป และเธออาจตกเป็นเป้าหมายตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอได้พบกับชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านั้นแล้วอย่างไรก็ตามไม่อาจเป็นโชคชะตาที่พลิกผันสำหรับเขากับเธอ ความสัมพันธ์เลวร้ายก่อนหน้านี้อาจได้รับการกอบกู้จากเหตุการณ์นี้ได้บ้างการได้รับการสนับสนุนของตระกูลแฮมิลตันสำคัญมากสำหรับฮาร์วีย์ในอนาคตฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยในขณะที่เขานึกถึงสิ่งนี้ “คุณหนูแฮมิลตัน เนื่องจากคุณเปิดเผยเรื่องที่จะหาคนมาจัดการกับผมแล้ว ผมจะยอมหลับตาข้างหนึ่งก็แล้วกัน“แต่ผมหวังว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีกในอนาคต“มันจะไม่เกิดขึ้นอีก ฉันสัญญา" ซีน่าอายเล็กน้อย “โปรดยกโทษให้กับความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของฉันด้วย”ฮาร์วีย์ยิ้มและเปลี่ยนหัวข้อสนทนาในทันที จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ชาวประเทศหมู่เกาะสองสามคนที่ร้องครวญครางอยู่และพูดอย่างเฉยเมยว่า “เพื่
ปากของอันธพาลคนดังกล่าวสั่นหลังจากเห็นท่าทางของแครอล ปาร์คเกอร์ หากเขาไม่ทำให้ทุกอย่างชัดเจนเขาคงไม่มีโอกาสรอดออกไปจากที่นี่เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะอุทานออกมาอย่างเงียบ ๆ ว่า “คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งดักซุ่มโจมตีเรา ทั้งยังชิงตัวผู้หญิงของนายน้อยทาเคอิไปด้วย ตอนนี้ท้าทายด้วยการเข้าไปรอพวกเราอยู่ที่ห้องรับรองหมายเลขหนึ่ง!“หมอนั่นบอกเราว่าถ้าแน่จริงก็ให้ตามเขาไปที่นั่น!"คุณคามิชิตะและคนอื่น ๆ ก็ถูกจับไปด้วยเช่นกัน! เอวของเขาน่าจะหักไปแล้ว! อาการดูไม่ดีเลย!“นายหญิง ไม่ใช่ว่าเราไร้ประโยชน์หรอกนะครับ แต่หมอนั่นมันอวดดีเหลือเกิน!“เขาดูไม่กลัวอะไรเราเลยสักนิด!”อันธพาลทั้งหลายจากแก๊งบรีวู้ดมองไปรอบ ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นและเห็นความกลัวในดวงตาของกันและกันเกาลูนซิตี้เป็นโลกใต้ดินตั้งแต่สมัยโบราณ ที่นี่มีคนชั่วแฝงอยู่ทุกมุมถนนแก๊งบรีวู้ดมีชื่อเสียงอยู่แถวนี้ นอกจากพวกไม่มีสมองแล้วใครจะกล้าต่อกรกับเขา?คามิชิตะ แขกคนสำคัญที่สุดของแก๊งบรีวู้ดถึงกับเอวหัก! คนที่ทำเรื่องแบบนี้คงอยากจะตายมากสินะ!ใครก็ตามที่ทำเช่นนั้นก็มีโอกาสสูงที่จะถูกไล่ล่าไปจนสุดข
“แล้วนี่เรากำลังเจอกับใคร?“ใครบางคนจากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง?“หรือตระกูลแฮมิลตัน?“บางทีอาจจะเป็นแก๊งหนานหยาง?”แครอล ปาร์คเกอร์ระบุกองกำลังสองสามชื่อที่สามารถท้าทายแก๊งบรีวู้ดได้อย่างใจเย็น หากเธอต่อสู้กับคนเหล่านั้น เธอจะต้องจัดการกับสถานการณ์อย่างระมัดระวังแต่ถ้าเป็นคนอื่น แครอลมั่นใจว่าเธอสามารถเอาชนะศัตรูของเธอได้ไม่ว่าศัตรูของเธอจะมีภูมิหลังแบบไหนก็ตามดวงตาของพวกอันธพาลเป็นประกายหลังจากไตร่ตรองเกี่ยวกับสถานการณ์“นายหญิง ดูเหมือนว่าคนคนนั้นจะไม่ได้มาจากฮ่องกงหรือลาสเวกัส เขาต้องมาจากประเทศ H!“แต่เขาต้องมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่พอจะทำตัวเย่อหยิ่งในถิ่นของเราแบบนี้!“ไม่ว่าจะยังไง ไก่อ่อนก็ไม่กล้าทำอะไรแบบนี้หรอก!“เขามาจากประเทศ H?”แครอลหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่ความรังเกียจฉายผ่านดวงตา“ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งหรือมีภูมิหลังที่ทรงพลังเพียงใด เขาก็ไม่มีอำนาจในฮ่องกงหรือลาสเวกัส!“เมื่อมาอยู่ในถิ่นของเราแบบนี้เขาก็ทำได้แค่ต้องคุกเข่าให้...“ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร!“แม้แต่คนที่มาจากสิบตระกูลอันดับแรกก็ยังต้องให้ความเคารพแก๊งบรีวู้ด แล้วคนอื่นจะเหลือเหรอ!”จากนั้นแครอลก็หยิบตราทอ
สุนัขดำพ่นควันออกมา หลังจากเดินไปข้างหน้าในขณะที่จ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กซึ่งกำลังดื่มชาในมือคามิชิตะนอนอยู่บนพื้นราวกับสัตว์เลี้ยงที่ตายไปแล้วเบื้องหน้าฮาร์วีย์ ร่างกายของเขากระตุกเป็นระยะหลังจากที่ฮาร์วีย์ดื่มชาจนหมดถ้วย เขาก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่สุนัขดำ“นายเป็นลูกสมุนของแก๊งบรีวู้ดเหรอ?” เขาถามอย่างใจเย็น"โอ้! รู้ด้วยหรอว่าฉันเป็นใคร?” สุนัขดำอุทานด้วยน้ำเสียงที่ประหลาดใจในขณะที่ไปหน้ายังคงมีรอยยิ้มที่น่าสมเพชปรากฏอยู่“ในเมื่อแกรู้ว่าเรามาจากแก๊งบรีวู้ด แล้วทำไมถึงกล้ามาอวดดีต่อหน้าเราแบบนี้?!“แกคงมีภูมิหลังไม่ธรรมดาสินะ!“แกก็คงแข็งแกร่งไม่แพ้เราหรอกฉันพนันได้เลย!"มาสิ มา บอกฉันเรื่องกองกำลังที่คอยหนุนหลังแกอยู่มาหน่อยสิ ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าจะทำให้ฉันตกใจได้หรือเปล่า!“เพราะถ้าไม่อย่างนั้น แกก็ไม่มีสิทธิ์จะกล้าออกไปจากที่นี่ทั้งที่ยังมีลมหายใจอยู่!”สุนัขดำแสดงท่าทางระหว่างคำพูดของเขา นักเลงของแก๊งบรีวู้ดเดินไปข้างหน้าพร้อมกับหัวเราะเบา ๆเป็นที่แน่ชัดว่าพวกเขาไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์จะสามารถต่อกรกับแก๊งบรีวู้ดได้“คนจากแก๊งบรีวู้ดอย่างพวกนายนี่น่าสนใจจริง ๆ ไม่อยาก
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข