โยอาน่าไม่สนใจสายตาของฮาร์วีย์ที่จ้องมองมาและออกคำสั่งหลังจากที่รถแล่นเข้าสู่ฮ่องกงบุคลากรจากทั้งสี่ระดับ ทอง เงิน ทองแดง และเหล็ก จะต้องมาถึงสาขาวังมังกรก่อนสิบโมง พวกเขาต้องจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นโดยไม่มีข้อแม้และตรงต่อเวลาอย่างไรก็ตาม สิ่งต่าง ๆ เป็นไปตามที่ฮาร์วีย์คาดไว้ บุคลากรระดับทองทั้งสามสิบหกคนทำเหมือนไม่ได้ยินประกาศดังกล่าวสิบสองคนบอกว่าพวกเขาไปทำธุระที่ลาสเวกัส อีกสิบสองคนบอกว่าพวกเขามีหน้าที่ต้องทำ และสิบสองคนสุดท้ายยังคงไร้คำตอบและเพิกเฉยต่อข้อเท็จจริงที่ว่าโยอาน่าเพิ่งเข้ามารับตำแหน่งโยอาน่ายังคงไม่แยแสและออกคำสั่งอีกครั้งเธอบอกพวกเขาว่าหากพวกเขาไม่มาปรากฏตัวที่สาขาของวังมังกรก่อนสิบโมง พวกเขาก็ไม่ต้องมาปรากฏตัวที่นี่อีกนอกจากนี้ เธอยังมอบหมายให้ผู้อื่นรับหน้าที่นี้ไปและเข้ายึดอำนาจหากบุคลากรระดับทองเหล่านี้กล้าเปิดเผยข้อมูลลับที่เกี่ยวกับสาขาของวังมังกรหลังจากที่พวกเขาออกจากตำแหน่ง พวกเขาจะถูกฆ่าโดยไม่ได้รับการนิรโทษกรรมมันเป็นเพียงคำสั่งง่าย ๆ แต่ความกระหายในเลือดนั้นน่ากลัวบุคลากรระดับทองทั้งสามสิบหกคนซึ่งตอนแรกเหยียดหยามโยอาน่าก็เปลี่ยนจากหน้ามือเ
สมาชิกระดับสูงของวังมังกรเริ่มหวาดกลัวเล็กน้อยเมื่อต้องเผชิญกับการจ้องมองที่รุนแรงของโยอาน่าพวกเขาไม่พอใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พวกเขารู้ว่าโยอาน่าได้ขึ้นสู่ตำแหน่งอย่างเป็นทางการแล้ว และตอนนี้ชีวิตของพวกเขาก็อยู่ในกำมือของเธอแล้วความมั่นใจที่พวกเขาในตอนที่รวมพลังกันเพื่อต่อต้านโยอาน่าก่อนหน้านี้เกิดขึ้นจากการที่พวกเขาคิดผิดว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ไม่มีทักษะอะไรเลยแน่นอนว่าเธอคงไม่กล้าสั่งพวกเขา แค่พริบตาเดียวเธอก็อาจถูกแทนที่ได้!แต่กลับกลายเป็นตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาต้องการ โยอาน่าทรงพลังมากจนเธอไม่สนใจตำแหน่งของพวกเขาและผลักดันทุกอย่างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่จะต้องการอย่างดุเดือดใครก็ตามที่กล้าฝ่าฝืนจะถูกเธอไล่ออกในทันทีอุปนิสัยที่เด็ดเดี่ยวในการทำสิ่งต่าง ๆ นั้นน่ากลัวเป็นอย่างยิ่งนอกเหนือจากความกลัวแล้ว บุคลากรระดับทองยังคงรู้สึกหยิ่งผยองเล็กน้อยแม้ในขณะที่พวกเขามองไปที่โยอาน่าซึ่งยังอายุน้อย 'ฉันเป็นบุคลากรระดับทอง และมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและลาสเวกัส ฉันมีผู้สนับสนุนมากมาย'‘ทำไมฉันต้องกลัวเธอ สาวน้อย!’อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะไม่พอใจแค่ไหนแต่ทุกคน
ในเวลาไม่ถึงนาที บุคลากรระดับทองทั้งสามสิบสี่คนก็ยังคงอยู่ไม่รู้ว่าการที่พวกเขายังอยู่เป็นเพราะโหยหาสถานะและเงินเดือนที่ได้รับจากวังมังกรหรือพวกเขาคิดว่าโยอาน่า เมนโดซาจะไม่อยู่ในตำแหน่งนาน ก็ยังไม่เป็นที่ทราบกันโยอาน่าหรี่ตามองคนเหล่านั้นก่อนที่จะออกกฎใหม่สำหรับสาขาอย่างไม่แยแสตามกฎหมายแล้ว ผู้ก่อความไม่สงบจะถูกฆ่าโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าในสายตาของโยอาน่าจะไม่มีความผูกพันระหว่างผู้คนที่นี่ ต่อไป เธอจะปรับปรุงกฎและข้อบังคับในสาขาฮ่องกงและลาสเวกัสของวังมังกรใครก็ตามที่ล้ำเส้นจะเท่ากับการรนหาที่ตายบุคลากรระดับทองรู้สึกกดดันอย่างมากในตอนนั้น ในสายตาของพวกเขา โยอาน่าไม่ใช่คนที่รับมือได้ง่ายเลยสักนิด...แต่พวกเขายังคงเชื่อว่าหากปราศจากการสนับสนุนจากวังมังกร สาขานี้ก็ไม่สามารถดำรงอยู่ได้ด้วยตัวเองนานนักพวกเขาคิดว่าภายในหนึ่งเดือนโยอาน่าอาจจะขอให้วังมังกรเรียกคืนสถานที่นี้กลับไปก็เป็นได้...โยอาน่าไม่เสียเวลา เธอถ่ายโอนทรัพยากรบุคคลที่เธอมีไปยังตำแหน่งสำคัญ ๆ โดยเฉพาะ ซึ่งขัดขวางโครงสร้างอำนาจเดิมจากนั้นเธอจึงเริ่มปรับแต่งและเปลี่ยนแปลงกฎระเบียบของสาขาเพื่อให้การดำเนินงานเป็นไ
คำตอบที่ไม่แยแสของฮาร์วีย์ ยอร์กทำให้โยอาน่า เมนโดซาอ้าปากค้างเธอรู้ดีถึงผลที่ตามมาจากตำแหน่งของเธอนอกเหนือจากการรุกรานวังมังกรทั้งหมดแล้ว เธอได้ประกาศสงครามกับผู้มีพรสวรรค์อันดับหนึ่งของฮ่องกงและลาสเวกัสไปแล้วหากใครคิดที่จะรักษาตำแหน่งนี้เอาไว้เธอจะต้องจ่ายมันด้วยราคาที่สูงหากปราศจากโอกาสนี้ โยอาน่าคงจะต้องมีจุดจบแบบเดิม...หากเป็นเช่นนั้น เธอจะไม่มีโอกาสผงาดขึ้นมามีหน้ามีตาในแวดวงสังคมชั้นสูงแห่งฮ่องกงและลาสเวกัส ตระกูลเมนโดซาแต่ยังคงอยู่ในฐานะตระกูลชั้นหนึ่งดังเดิมไม่ว่าใครหรือตระกูลไหนต้องการอะไรสักอย่างพวกเขาก็ย่อมมีราคาต้องจ่ายเสมอ...หลังจากเห็นสีหน้าของโยอาน่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ฮาร์วีย์ก็คิดเรื่องต่างๆและพูดว่า “แน่นอนว่าสาขาของวังมังกรและตระกูลเมนโดซาเพียงอย่างเดียวคงไม่เพียงพอที่จะโค่นล้มเสาหลักของฮ่องกงและลาสเวกัส“ผมจะหาทางดึงราชาแห่งการพนันมาอยู่ข้างผม…”โยอาน่าเงยหน้าเล็กน้อย เธอตกใจกับแผนของฮาร์วีย์เป็นอย่างมาก เธอลังเลเล็กน้อยแล้วกระซิบตอบว่า “ราชาแห่งการพนันเป็นคนเจ้าเล่ห์ เขาอยู่ในเหนือการคาดหมายตลอด และเขายังเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อีกด้
ฮาร์วีย์ ยอร์กเหล่สายตาเล็กน้อยหลังจากได้ยินชื่อ เขารู้สึกว่านี่อาจเป็นแผนการของใครบางคนโยอาน่า เมนโดซาตอบอย่างเย็นชาว่า “เรื่องเล็กน้อยแค่นี้จำเป็นต้องมาบอกฉันด้วยหรือไง“ในสาขาของวังมังกรมีบุคลากรระดับทองที่รับผิดชอบเรื่องนี้มากมาย ให้พวกเขาจัดการไปสิ!”ผู้หญิงคนนั้นกระวนกระวาย“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ค่ะ หัวหน้าเมนโดซา! ชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านั้นมีสถานะพิเศษ พวกเขามาจากชินคาเงะเวย์…“ เป็นหนึ่งในหกโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ในประเทศหมู่เกาะ พวกเขามีชื่อเสียงเท่าเทียมกันเมื่อเทียบกับชินดัน เวย์!“ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเรา เราไม่คู่ควรกับชินคาเงะเวย์!“เราไม่อาจรับมือกับเขาได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องการความช่วยเหลือจากคุณเพื่อดูว่าพวกเขาจะเห็นหัวเราบ้างหรือเปล่า หัวหน้าเมนโดซา”ผู้หญิงคนนั้นสังเกตการกระทำของโยอาน่าขณะที่เธอพูดอย่างเร่งเร้า ราวกับว่าเธอต้องการเห็นปฏิกิริยาของโยอาน่าฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ โดยไม่พูดอะไร เขาต้องการดูว่าโยอาน่าจะจัดการกับสถานการณ์อย่างไรถ้าเขาเดาถูก นี่เป็นกับดักแรกที่บุคลากรระดับทองวางไว้ให้กับโยอาน่าถ้าเธอไม่สามารถแม้แต่จะแก้ไขเรื่องเล็ก ๆ น้
“โสโครก!”โยอาน่า เมนโดซาเยาะเย้ยเย้ยหยันอย่างเย็นชาก่อนที่จะดึงปืนกระบอกสวยออกมาจากรองเท้าบูทยาวของเธอและเดินเข้าไปในห้องรับรองเกียวโต"พวกโง่!"แกเป็นใคร?! กล้าดียังไงถึงเข้ามาถึงนี่!“แกไม่รู้หรือว่าเจ้านายของเรากำลังเล่นสนุกกับสาวสวยอยู่?!”“แต่ผู้หญิงคนนี้ก็สวยดีเหมือนกันนะ อยากเล่นกับเราด้วยไหมล่ะ”นักดาบแห่งประเทศหมู่เกาะเงยหน้าขึ้นมองโยอาน่า ครั้งแรกพวกเขาไม่สบอารมณ์เลยสักนิด แต่หลังจากนั้นไม่นานก็รู้สึกยินดี ราวกับว่าใบหน้าที่สวยงามของโยอาน่าทำให้พวกเขาหลงเสน่ห์เข้าอย่างจังปัง ปัง ปัง!โยอาน่าไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไปและเหนี่ยวไกปืนทันที นักดาบแห่งประเทศหมู่เกาะที่ฉีกยิ้มน่าสมเพช ทรุดตัวลงกับพื้นในขณะที่กอบกุมบาดแผลที่ขาของพวกเขาฝูงชนหนังตากระตุกอย่างรุนแรงสมาชิกจากสาขาของวังมังกร คนตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง แก๊งบรีวู้ด และแม้แต่เจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจฮ่องกงและลาสเวกัสพวกเขาทั้งหมดต่างมาที่นี่เพื่อดูว่าโยอาน่าจะจัดการกับสถานการณ์อย่างไรแต่ไม่มีใครคาดคิดว่าโยอาน่าจะโหดเหี้ยมและกระหายเลือดขนาดนี้ เธอไม่ไว้หน้าใครเลยแม้แต่ปัง!โยอาน่าลงมือและเตะประตูบานสวย ภายใต้สายต
แม้ว่าคำพูดจากปากเขาจะดูคล้ายว่าจะยอมรับในตัวของหญิงสาว แต่ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามเมื่อเขาเอ่ยชื่อของหัวหน้าออกมาท้ายที่สุดแล้ว สาขาของวังมังกรที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากวังมังกรนั้นดูเป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งและดูไม่เข้าท่าในสายตาของผู้คนมากมาย พวกเขารู้สึกว่ากิ่งไม้ที่ไร้รากอาจพังลงได้ทุกเมื่อคนคุมบังเหียนที่คนเรียกกันอาจไม่มีอำนาจมากนักฮาร์วีย์ ยอร์กเหล่ไปที่ชาวประเทศหมู่เกาะคนดังกล่าวอย่างไม่แยแสชายชราคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกลจากชาวประเทศหมู่เกาะ เขาดูเหมือนคนผอมธรรมดา ๆ ที่มีศีรษะล้านแบบผู้ชายทั่ว ๆ ไป...แต่เมื่อฮาร์วีย์เห็นเขาก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาใส่“คุณอากิ คิตากาวะ”โยอาน่า เมนโดซาหรี่ตาลงหลังจากที่เธอเห็นใบหน้าของชาวประเทศหมู่เกาะ“ฉันสงสัยว่าใครกันที่ก่อความวุ่นวายในอาณาเขตของสาขาวังมังกร ด้วยการเอาเปรียบหญิงสาวผู้ใจดีคนนั้น“เป็นคุณนั่นเอง นายน้อยแห่งตระกูลคิตากาวะศิษย์ของชินคาเงะเวย์…“แต่ถ้าฉันจำไม่ผิด รัฐบาลฮ่องกงและลาสเวกัสได้ออกคำสั่งเนรเทศคุณไปแล้วนี่ พวกสารเลวจากตระกูลคิตากาวะควรจะจากไปได้แล้วนี่“ทำไมคุณยังอยู่ที่ฮ่องกงล่ะ? อยากตายนักหรือไง
ปัง!อากิ คิตากาวะยืนขึ้นหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นและเตะโต๊ะกลางตรงหน้าเขา จากนั้นเขาก็หยิบถ้วยสาเกขึ้นมาจิบอย่างตั้งใจ“คำอธิบาย?” เขาถามด้วยความสนใจ“หัวหน้าเมนโดซา คุณล่ะคิดจะให้คำอธิบายอะไรแก่ผม”“ผมเป็นถึงนายน้อยของตระกูลคิตากาวะและเป็นศิษย์ของชินคาเงะเวย์ ผมมาเล่นสนุกกับผู้หญิงจากประเทศ H แบบนี้ก็เพราะผมนับถือพวกคุณนะ“คุณบ้าหรือไง? กล้าดียังไงมาขอคำอธิบาย!“อีกอย่าง สาขาของวังมังกรก็เป็นแค่องค์กรไร้ราก คุณคิดว่านอกพรมแดนแบบนี้คุณยังคงเป็นวังมังกรที่สูงส่งอยู่อีกเหรอ?“เป็นแค่สาขาของวังมังกรกล้าที่จะเรียกร้องให้ผมหาคำอธิบายตัวเองมาให้อย่างนั้นเหรอ?“อะไรทำให้คุณกล้าถึงขนาดนั้น?“ปืนในมือคุณหรือไง?“หรือตระกูลชั้นหนึ่งของคุณ? รัฐบาลของพวกบัญชาการลำดับแรกของลาสเวกัส?“ถ้าคุณกล้าก็ยิงผมเลยสิ!”อากิชี้ไปที่หน้าผากของเขาในขณะที่แสดงใบหน้าที่หยิ่งยโสอย่างมากออกมาเพื่อนทุกคนของเขาหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นในสายตาของพวกเขา ต่อหน้าอากิโยอาน่าทำได้แค่เพียงคุกเข่าลงเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยกับเขาอย่างกับคนที่อยู่ในระดับเดียวกันได้“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสา
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข