เมื่อเห็นแคมทำตัวเย่อหยิ่ง ผู้คนที่อยู่โดยรอบในตอนนี้พากันตัวสั่นด้วยความโกรธ"คุณหมายความว่าอะไร? ถ้าเป็นชาวต่างชาติแล้วทำตามกฎของที่นี่ไม่ได้เหรอ?”“นี่คือประเทศของเรา! มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย!”“ประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่นี้ เป็นประเทศมีขื่อมีแป แค่เพราะเรามีอำนาจ ไม่ได้แปลว่าจะทำทุกอย่างที่ต้องการได้หรอก!”แคมยังคงเงียบเมื่อเผชิญกับการประณามจากทุกคน แคมดึงใบหูของตัวเองเล็กน้อยและพูดอย่างเฉยเมยว่า “เอาล่ะ หยุดส่งเสียงดังได้แล้ว! มันไม่มีประโยชน์ที่คนพื้นที่เช่นพวกคุณจะตะโกนหรอก!”“คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร”“ผมคือลูกชายของตัวแทนบริษัทสตาร์ แชโบลในประเทศ H! เรียกง่าย ๆ ว่าผมเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดเป็นอันดับสองของสตาร์ แชโบลในประเทศ H อันใหญ่โตนี้!”“คุณคิดว่าในบัควู้ดจะมีใครกล้าทำอะไรผมไหม?”“ถ้าพวกเขาคิดจะจัดการจริง ๆ ป่านนี้คงมีใครบางคนมาที่นี่แล้ว”“แต่รัฐบาลของคุณไม่ได้ขยับสักนิด คุณไม่เข้าใจอีกเหรอ? ว่ามันหมายความว่าอย่างไร”แคมดูอิ่มเอมใจอย่างไม่น่าเชื่อทุกคนโดยรอบอ้าปากค้างพวกเขาจำได้ว่านี่เป็นบริเวณริมแม่น้ำ พื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองและเป็นศูนย์กลางของเมืองบัควู้ด
ยานนิค เป็นเจ้าหน้าที่ที่มีความสามารถ ดังนั้นเขาจึงเข้าใจสถานการณ์ทั่วไปผ่านช่องทางต่าง ๆ ก่อนที่เขาจะมาถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามคนที่สวมชุดลำลองก็มาที่นี่เช่นกัน และพวกเขาก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดอย่างรวดเร็วอย่างไรก็ตาม แคมและคนของเขายังอยู่ที่เดิมอย่างใจเย็น พวกเขาไม่สนใจผู้บัญชาการสูงสุดของกรมตำรวจบัควู้ดมากนักสำหรับแคมแล้วบัควู้ดจะเป็นของบริษัทสตาร์ แชโบลในอนาคต ใครจะต่อต้านเขา?ยานนิค ออกมาพร้อมกับผลการประเมิน“การตัดสินสถานการณ์ในที่เกิดเหตุ มันเป็นความผิดของรถบูกัตติ เจ้าของควรรับผิดชอบอย่างเต็มที่และชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมดในอุบัติเหตุครั้งนี้”“นอกจากนี้ ใบขับขี่ของแคม ลีก็จะถูกเพิกถอน”“เขาจะถูกควบคุมตัวเป็นเวลาหนึ่งเดือนด้วยเพราะถือเป็นบุคคลอันตรายต่อความปลอดภัยสาธารณะ!”หลังจากพูดสิ่งนี้ยานนิค ชำเลืองมองฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นสีหน้าเฉยเมยของฮาร์วีย์ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก‘โชคดีที่มาถึงที่เกิดเหตุได้เร็ว ไม่งั้นแย่แน่!’แมนดี้แตะหน้าอกของเธอและหลังจากได้ยิน “โชคดีที่คุณมาเป็นประธานในกระบวนการยุติธรรมนี้ คุณบิสสัน มิฉะนั้นวันนี้ฉันคงเป็นฝ่ายผิด!”“เยี่ยม
แมนดี้สันนิษฐานว่าอาจเป็นเพราะฮาร์วีย์ได้รับสถานะเป็นที่ปรึกษาของรัฐบาลสำหรับสภาการลงทุนและการมีส่วนร่วมทางธุรกิจมาก่อน เธอนึกว่าสถานะนั้นจะไม่มีประโยชน์อะไรกับสถานการณ์เช่นนี้เสียอีกพอมานึกย้อนไปแล้ว เธอรู้สึกเหมือนประเมินเขาต่ำไปแต่แมนดี้ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในสายตาของเธอ สถานะที่ปรึกษาของฮาร์วีย์นั้นโดดเด่นมากเพียงเพราะโยเอล เกรฮัมคอยสนับสนุนเขาพลังที่แท้จริงมาจากโยเอลไม่ใช่ฮาร์วีย์…ณ ปัจจุบัน…บริษัทสตาร์ แชโบลอยู่ที่สำนักงานสาขาในเมืองบัควู้ดพนักงานระดับสูงกำลังจัดการประชุม ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ"เกิดอะไรขึ้น?"“รัฐบาลของบัควู้ดกำลังทำอะไรอยู่? พวกเขากล้าดียังไงมากักตัวนายท่านแคม! พวกเขาเอาความกล้ามาจากไหน?”ร่างสูงกระแทกโต๊ะอย่างไม่อยากเชื่อหูในตอนที่สตาร์ แชโบลอยู่ที่สามจังหวัดทางภาคเหนือ อย่าว่าแต่เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้เลย แม้แต่การฆาตกรรมไม่สำคัญว่าพวกเขาจะเกี่ยวข้องหรือไม่! พวกเขาจะทุ่มเงินจนกว่าทุกอย่างจะเงียบ!ตอนนี้กลับมีคนถูกผลักเข้าลูกกรงเพราะอุบัติเหตุเล็ก ๆ เนี่ยนะ? ช่างน่าขัน!สตาร์ แชโบลถึงคราวอับอาย!ถ้าตัวแทนลีรู้เรื่อ
“รถของผมอยู่ที่ไหน?”แคมหัวเราะเบา ๆ พร้อมที่จะเข้าไปในรถ“รองผู้แทนแคม คุณคงไม่สามารถขับรถได้ในขณะนี้ครับ ใบอนุญาตขับขี่ของคุณยังถูกระงับ และคุณยังอยู่ระหว่างการคุมประพฤติ…”โดมินิกดูกังวลเพี๊ยะ!แคมเหวี่ยงหลังมือไปที่ใบหน้าของโดมินิก เขาถ่มน้ำลายใส่ซ้ำไปอีกหน “ตอนนี้นายกำลังสอนฉันอยู่งั้นเหรอ?”“ป-เปล่าครับ…!”“โชคดีจริงที่ฉันถูกจับ! ยังมีใครหน้าไหนในบัควู้ดกล้าแตะต้องฉันอีกรึไง?”แคมมีสีหน้าเย็นชาเขาอยู่ที่บัควู้ดมาสองสามปีแล้ว เขามักจะหยิ่งยโสและเผด็จการอยู่เสมอ เขาไม่เคยเผชิญกับความอัปยศอดสูเช่นนี้มาก่อนไม่นานก็มีรถแล่นออกมาโดมินิกยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเห็นอย่างนั้น ในสตาร์ แชโบลเขาอยู่ในระดับสูง มีคนทำงานใต้บังคับบัญชาหลายพันคน แต่ท้ายที่สุดเขาก็เป็นเพียงลูกน้องคนหนึ่งเท่านั้น ต่อหน้าแคมแล้ว เขาไม่มีสถานะใด ๆในขณะนี้ ปีเตอร์ ลี ตัวแทนของบริษัทสตาร์ แชโบลในประเทศ H มีโทรศัพท์เข้ามา“เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันได้ยินมาว่าลูกชายของฉันถูกจับแถว ๆ บัควู้ด”เหงื่อเย็นหยดลงบนใบหน้าของโดมินิก“ตัวแทนลีครับ ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกครับ เขาน่ะ…”ปีเตอร์ตัดบทเขาทันที“ฉันไม่อยากฟั
“เอาสิ เดี๋ยวจะจัดการเรื่องนี้ให้”หลังจากนั้นไม่นานฮาร์วีย์ก็ลงไปชั้นล่าง เขามองหามาร์คัสหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยของสกาย คอร์ปอเรชั่น“มาร์คัส ไปกับฉัน”มาร์คัสไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วฮาร์วีย์คือเจ้าชายยอร์ก แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อนข้างดีมาโดยตลอดมาร์คัสเห็นว่าฮาร์วีย์กำลังจะปลุกระดมบางอย่างให้ใครบางคน จึงถามโดยไม่รู้ตัว “พี่ยอร์ก คุณจะออกไปทำงานหรือเปล่าครับ? ผมควรจะพาคนมาอีกเพิ่มสักสองสามคนไหมครับ?”"ไม่จำเป็นหรอก แค่ขับรถให้ฉันก็พอ จำไว้ว่าวันนี้นายเป็นแค่คนขับรถ” ฮาร์วีย์บอกเขาบัควู้ดเพิ่งผ่านความยากลำบากมาได้ไม่นาน สภาการลงทุนและการมีส่วนร่วมทางธุรกิจที่วางแผนไว้เป็นเวลานานต้องหยุดชะงักลงเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ด้วยเหตุนี้ ฮาร์วีย์จึงจำเป็นต้องจัดการเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้อย่างระมัดระวังที่สุดเท่าที่จะทำได้…ณ โกลเด้น พอนด์ เมาส์เทน วิลล่าภายในห้องซ้อมเทควันโดแคมเปลี่ยนเป็นชุดเทควันโด มีเข็มขัดสีดำพันรอบเอวสายดำ!ชายคนนี้ซึ่งดูเหมือนเศรษฐีเพลย์บอย แต่แท้จริงแล้วเป็นปรมาจารย์เทควันโดเชียวล่ะรอบ ๆ ตัวเขามีชายหลายคนนอนอยู่บนพื้น ทุกคนล้วนโชกไปด้วยเลือดขาขวา
“เป็นแค่ผู้บัญชาการใหญ่ของบัควู้ดมีอำนาจพอจะหนุนหลังใครสักคนด้วยเหรอ?”แคมหัวเราะอย่างเย็นชา“ตอนนี้เราเข้าใจทุกอย่างแล้ว ฮาร์วีย์ ยอร์กก็รอวันตายได้เลย แต่กับโยเอล ส่งข่าวถึงเขาว่าถ้าเขามาขอโทษ ฉันจะยอมปล่อยเขาไป”“ไม่อย่างนั้นก็ทำให้เขาถูกปลดไปซะ!”“แน่นอนครับ!”โดมินิกกล่าวอย่างตื่นเต้นเนื่องจากตอนนี้แคมมีเป้าหมายให้ระบายโทสะแล้ว โดมินิกจึงไม่ถูกลากเข้าไปพัวพันกับสถานการณ์นี้“รองผู้แทนแคม ผมควรพาแมนดี้ ซิมเมอร์มาที่นี่เพื่อให้คุณสนุกกับเธอไหมครับ?”สีหน้าเศร้าสร้อยของโดมินิกปกปิดไว้ไม่มิด“เอาสิ เร็วเข้า”แคมหัวเราะ นี่เป็นงานอดิเรกที่เขาโปรดปรานที่สุดปัง!ในตอนนั้นเอฃประตูของโกลเด้น พอนด์ เมาส์เทน วิลล่าถูกเปิดออก“แคม ลีอยู่ที่ไหน? โผล่หัวออกมา”มีเสียงสะท้อนก้องออกในเสี้ยววินาที ชายประมาณสิบคนจากประเทศ J ในชุดเทควันโดก็พุ่งตัวออกมาฮาร์วีย์และมาร์คัสก้าวเข้าไปข้างใน“รองผู้แทนแคมครับ เขาดูเหมือนฮาร์วีย์ ยอร์กเลย!” โดมินิกอุทานขณะที่เขามองไปที่ทางเข้าห้องซ้อมอย่างงุนงงเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะมาปรากฏตัวที่นี่โดยไม่บอกล่วงหน้า!แคมตัวแข็งเล็กน้อย แต่แล้ว
ฮาร์วีย์พยักหน้า“คุณบ้าบิ่นดีนะ แต่คุณใช้มันผิดที่”"อะไรของนาย?"“นายบ้าหรือเปล่า?”“นี่นายท้าทายฉันเหรอ?”แคมยิ้มเย้ยหยัน“ฮาร์วีย์ นายเป็นแค่ที่ปรึกษาของรัฐบาลบัควู้ด เป็นสุนัขที่โยเอลเลี้ยงไว้!”“บางทีสิทธิพิเศษของนายอาจทำให้นายไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง พวกเขาคงทำให้นายคิดว่าตัวเองจะท้าทายฉันได้”“เรียกว่าไร้เดียงสาหรือลืมตัวดีล่ะ?”จากนั้นแคมก็ชี้ไปที่ตำรวจทั้งหมดที่นอนอยู่บนพื้น"ฉันต้องของเตือนไว้ก่อนว่าวันนี้ไม่ใชแค่นายที่จะกองลงไปกับพื้น แต่คนพวกนี้จะได้รับบาดเจ็บไปด้วย!”“ให้ฉันนับจำนวนข้อหาทางอาญาต่อเจ้าหน้าที่ให้ก่อนแล้วกัน แค่นี้น่าจะเพียงพอสำหรับนายที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่หลังคุกแล้วล่ะ!”แคมเพิ่งคิดเรื่องนี้ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนจะพบว่าความคิดนั้นไม่เลวเลยมันคงเป็นน่าขันไม่น้อย ถ้าให้ฮาร์วีย์เป็นแพะรับบาปคดีทำร้ายเจ้าหน้าที่ของแคมไม่ต้องนึกถึงแผนการที่แยบยลอะไรด้วยซ้ำ แค่คำพูดของเขาเพียงอย่างเดียว คนนับพันก็ยินดีที่จะช่วยให้เขาบรรลุเป้าหมายฮาร์วีย์กังวล แคมทำราวกับกำลังเล่นเกมแมวจับหนูมาร์คัสเคยเห็นเรื่องแบบนี้มานักต่อนักแล้ว แม้ในขณะที่เขาร่วมกับฮาร์
“คนที่ผมไม่มีทางเอาชนะได้น่ะเหรอ!?”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ฟาดเข้าที่แผ่นหลังของแคม แล้วตบเขาอีกครั้งด้วยหลังมือของตัวเองเสียงตบดังราวกับฟ้าคำรามภายห้องซ้อมที่ว่างเปล่า“ผมชนะคุณแล้วนี่ไง คุณจะทำยังไงล่ะ?”การตบทำให้เกิดรอยฝ่ามือสองข้างบนใบหน้าของแคมแต่ฮาร์วีย์ไม่คิดจะหยุด เขาเหวี่ยงมือไปที่หน้าแคมอีกสองครั้ง"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?"“คุณขู่ผมเหรอ?”“ในสายตาของผม คุณก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัขจรจัดหรอก ยิ่งบริษัทสตาร์ แชโบลของคุณยิ่งแล้วใหญ่!”“คุณเชื่อจริง ๆ เหรอว่าสตาร์ แชโบลจะกล้าลงมือ แม้ว่าฉันจะหักคอคุณทิ้ง”ฮาร์วีย์เหวี่ยงมือของเขาออกไปหลังจากที่เขาพูด ส่งให้แคมลอยไปไกลอีกฟากของห้องซ้อมแคมลอยผ่านอุปกรณ์กีฬาหลายประเภทไป สภาพโดยรอบยุ่งเหยิงมากทีเดียวการตบที่รุนแรงของฮาร์วีย์ทำให้ทุกคนอ้าปากค้างแม้แต่บอดี้การ์ดที่ควรจะปกป้องแคมก็ยังป้องกันไม่ทันพวกเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็นด้วยซ้ำ!แคม ลีคือใคร?รองตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศHเชียวนะ !พ่อของเขาไม่ใช่ใครที่ไหน ทว่าเป็นตัวแทนของสตาร์ แชโบลในประเทศ! พวกเขาทรงพลังและมีอิทธิพลอย่างมาก!แม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นที่ปรึกษาข
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข