ฮาร์วีย์มองพิจารณาเลอา มิลส์ เขาแทบจะจำไม่ได้เลยว่าเธอเป็นใครเลอาเคยเป็นสาวใช้ของตระกูลยอร์กเมื่อสองสามปีก่อน เป็นคนเสิร์ฟอาหารและล้างห้องน้ำแม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นคนเก็บตัว แต่เขาก็ยังไปที่ลานซิลเวอร์นิมบัสอยู่บ้างแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วฮาร์วีย์คือใคร แต่เธอก็รู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในพวกยอร์กทุกครั้งที่เธอเห็นเขา เธอมักจะคุกเข่าต่อหน้าเขาใครจะคิดว่าเธอจะกลายมาเป็นผู้จัดการโชว์รูมตัวแทนจำหน่ายรถยนต์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอส หลังจากผ่านไปหลายปี?เธอทำได้ดีเลยทีเดียว“หืม เลอาใช่ไหม ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”ฮาร์วีย์ยิ้ม“ไหน ๆ คุณเป็นผู้จัดการแล้ว คุณต้องดูแลลูกน้องของคุณให้ดี ผมเป็นลูกค้าที่มาที่นี่เพื่อซื้อรถ ทำไมพวกเขาไม่ให้ผมเข้าไป?”เลอาพ่นลมออกมาแล้วตอบว่า “นายท่านยอร์ก ฉันคิดว่าคนพวกนี้ทำงานได้ดีแล้ว!”“คิดว่าฉันไม่ตามข่าวเหรอคะ?”“ตระกูลยอร์กล้มละลายไปแล้ว ทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขายังถูกสกาย คอร์ปอเรชั่นยึดไปอีกด้วย!”“นายน้อยของตระกูลยอร์กเองที่เคยสวมชุดที่มียี่ห้อแบรนด์ดังเต็มตัว แต่ตอนนี้ทุกอย่างที่คุณใส่นั้นรวมกันแล้วยังไม่ถึงสิบห้าดอลลาร์เลยด้วยซ้ำ”“คุณ
ฮาร์วีย์เข้าไปในโชว์รูมจำหน่ายรถยนต์เบนท์ลีย์ 4เอส โดยไม่มองย้อนกลับมาพนักงานร้านในโชว์รูมตัวแทนจำหน่ายรถยนต์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอส เห็นแบบนั้นก็ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้“ผู้จัดการ เราควรไปดูเขาแสร้งหลอกลวงดีไหม?”เลอายิ้มและตอบว่า “ไม่จำเป็น เขาเป็นแค่ขี้แพ้ที่น่าสงสาร เขาจะซื้ออะไรได้?”“เขาไม่สามารถซื้ออะไรจากบีวายดีได้ นับประสารถเบนท์ลีย์!”“เขาเดินผ่านประตูเข้าไปไม่ได้ด้วยซ้ำ!”หลังจากพูดจบ เธอเดินกลับเข้าไปในโชว์รูมตัวแทนจำหน่ายพร้อมกับหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากมาถึงโชว์รูมตัวแทนจำหน่ายรถยนต์เบนท์ลีย์ 4เอส แล้ว พนักงานร้านที่ทางเข้าก็ไม่ได้ทำให้ฮาร์วีย์อับอาย“คุณผู้ชาย คุณสนใจรถคันไหนเป็นพิเศษไหมคะ? หรืออยากให้ฉันแนะนำคุณสั้น ๆ ไหมคะ?”ไลลา ดาร์ซี พนักงานร้านยิ้มขณะเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ เธอไม่ได้ดูถูกเขาเพียงเพราะเขาสวมเสื้อผ้าเรียบง่ายฮาร์วีย์มองไลลาอย่างสงสัยและถามว่า “บีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอส และโชว์รูมตัวแทนจำหน่ายรถของคุณอยู่ตรงข้ามกัน ผมคิดว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น”“แต่คุณก็ยังต้อนรับผมอย่างกระตือรือร้น ไม่กลัวว่าผมจะมาที่นี่เพื่อทานอาหารฟรีเหรอ?”ไลลาหัวเ
ภายในร้านตัวแทนจำหน่ายรถบีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอสโรนัน แอนดรูว์ ผู้จัดการทั่วไป มองดูภาพตรงหน้าร้านจำหน่ายและพูดขึ้นด้วยท่าทีเคร่งเครียด “เบนท์ลีย์ 4เอสมีผู้ประกอบการคนใหม่อีกแล้ว คน ๆ ยังซื้อรถรุ่นลิมิเตด อิดิชั่นไปอย่างรวดเร็ว สุดยอดจริง ๆ !”“เมื่อไหร่ร้านของเราจะมีลูกค้ารายใหญ่และซื้อรถรุ่นซีรี่ส์ 7 ไปบ้าง?”โรนันคร่ำครวญรถรุ่นบีเอ็มดับเบิ้ลยูซีรีย์ 1 เป็นรุ่นรถที่มียอดขายสูฃสุดในร้ายตัวแทนจัดจำหน่าย รถรุ่นนี้ยังมีมูลค่าราวหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์รุ่นซีรีส์ 7 ที่มีมูลค่าแสนห้าหมื่นดอลลาร์ถูกตั้งโชว์มานานและยังไม่ถูกซื้อไปถ้ารถยังอยู่ที่นี่ เขากลัวว่ารถอาจจะขึ้นสนิมจนคร่ำครึเมื่อเทียบกับโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ร้ายตัวแทนจัดจำหน่ายของรถเบนท์ลีย์ 4เอสแล้ว โรนันรู้สึกว่าเขากำลังทำงานอยู่ในร้านจัดจำหน่ายรถรุ่นแคปติว่า 4เอส“ใช่! พาเลอามาที่นี่ เราส่งของขวัญให้กับลูกค้ารายใหญ่และแสดงความยินดีสำหรับการซื้อรถอันเป็นที่รักของเขากันเถอะ บางทีการทำอย่างนี้อาจทำให้ลูกค้ามาทำธุรกิจกับเราก็ได้!”ง่ายที่จะยอมรับว่าผู้จัดการทั่วไปจากร้านจัดจำหน่ายรถยนตร์ยี่ห้อ บีเอ็มด้บเบิ้ลยู 4เอสมีความเฉียบแ
โรนัน แอนดรูว์ ตื่นตกใจมากหลังจากที่เห็นใบหน้าที่แสนเย็นชาของฮาร์วีย์ ต่อมาเขาจึงพูดขึ้นทันที “คุณครับ ผมไม่มีความหมายอื่นนอกจากมาแสดงความยินดีให้กับคุณ”“ถ้าผมทำให้คุณโกรธไม่ว่าทางไหนก็ตามอย่าสนใจเลยนะครับ!”จากนั้นโรนัลรีบโค้งและกล่าวขอโทษ ทันใดนั้นเขาก็นึกได้ทันทีว่าคนใหญ่คนโตบางคนค่อนข้างที่จะชอบเรียกร้องความสนใจ พวกเขาไม่ชอบให้ใครมาข้อร้องเขาทันทีทันใดเขาคิดว่าเขาได้บังเอิญเจอเข้ากับคนใหญ่คนโตที่มีบุคลิกภาพที่แปลกประหลาด“เร็วเข้า! เข้ามาขอโทษผู้ชายคนนี้ซะ!”เลอา มิลส์กับโรส ดันน์รีบวิ่งตรงเข้ามาแต่เมื่อพวกเธอมองผู้ที่เรียกว่าลูกค้ารายใหญ่ใกล้ ๆ ใบหน้าของทั้งคู่ก็มืดลงจนเกือบจะเป็นลม‘ฮาร์วีย์ ยอร์กเหรอ?!’‘เขาเป็นผู้ประกอบการที่ซื้อเบนท์ลีย์รุ่นลิมิเตด อิดิชั่นเหรอ!’‘ฮาร์วีย์ ยอร์ก ผู้ชายที่พวกเราคิดว่าจน!’‘เขามาที่นี่เพื่อซื้อรถจริง ๆ!’สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเค้าจ่ายเงินทั้งหมดรวดเดียว รถราคาเก้าแสนถูกซื้อไปทันทีโดยไม่คิด!ตรงหน้าของเลอา เธอเห็นเพียงแค่ความมืดมิดเท่านั้นผู้จัดการของเธอเองยังไม่กล้าผายลมต่อหน้าชายคนนี้ด้วยซ้ำและเธอเพิ่งไล่ผู้ชายคนนี้ออกจากร้านต
ในที่สุด แม้แต่ฟันของเลอา มิลส์ยังถูกตบจนร่วงออกมาจากปากของเธอโรนัน แอนดรูว์ยังเตะเธอจนทำให้เธอคุกเข่าล้มลงต่อหน้าฮาร์วีย์ ยอร์ก“มิสเตอร์ครับ ผมได้ลงโทษคนโง่คนนี้ให้แล้วครับ ตอนนี้ผมทำได้แต่ขอให้คุณยกโทษให้ครับ!”แม้แต่โรนันยังกำลังจะคุกเข่าลงเขารู้ดีกว่าทุกคนว่าคนใหญ่โตอย่างฮาร์วีย์สามารถที่จะทำลายเขาได้ทันทีถ้าเขาจะต้องล้มละลายเพราะคนโฃ่อย่างเลอา เขาขอเลือกฟาดหัวตัวเองซ้ำ ๆ แทนดีกว่าจากนั้นฮาร์วีย์พูดขึ้นอย่างใจเย็น “ผมไม่ขอยอมรับคำขอโทษของคุณ แล้วอีกอย่างอย่ามาขวางทางผม ผมกำลังรีบ”ตู้ม!เสียงสายฟ้าฟาดในกลางวันเสก ๆ ดังขึ้นทันที ผู้จัดการโรนัน แอนดรูว์กลัวจนเขาแทบฉี่ราดกางเกงเขารีบพูดขึ้นในนาทีต่อมา “มิสเตอร์ยอร์กครับ ผมรับรองว่าผมจะไล่เลอาและคนอื่น ๆ ออกและพวกเขาจะอยู่ในบัญชีดำในวงการนี้!”“ไม่ใช่แค่บีเอ็มดับเบิ้ลยูแต่พวกเธอยังไม่สามารถเข้าสมัครในเมืองยานยนต์ที่ไหนได้อีก!”เลอาและคนอื่น ๆ เกือบเป็นลมหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นการถูกทำร้ายและตบไม่ใช่ทุกอย่างแต่พวกเขาจะสูญสิ้นทุกอย่างถ้าพวกเขาถูกไล่ออกและชื่อของพวกเขายังอยู่ในบัญชีดำอีกด้วย!พวกเขาจะทำอย่างไร
“ขอบคุณ แต่ฉันหารถของฉันเองได้”แมนดี้ ซิมเมอร์ปฏิเสธเขาอย่างไม่คิด“แม่สาวเซ็กซี่ ผมคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ใช่คนไม่ดีนะ”“ผมเห็นคุณออกมาจากตึกซิลเวอร์นิมบัส ผมทำงานอยู่ที่ตึกรีเจนซี่ข้าง ๆ คุณ ผมเป็นรองผู้อำนวยการของฝ่ายโครงการจากรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ชื่อว่าแกรนท์ ไบรท์ บางทีเราอาจจะมีโอกาสได้ร่วมงานกันเร็ว ๆ นี้!”เขาก้าวลงจากรถในระหว่างที่เขาพูด จ้องยอมรับว่าเขาสูงและหล่อมาก เขายังดูสุภาพและอ่อนโยนในขณะที่เขาหยิบนามบัตรของเขาออกมาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ และยื่มให้กับแมนดี้อันที่จริงเขาเตรียมตัวมาอย่างดีเขาบังเอิญเจอแมนดี้ในตอนกลางวันและทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อยเขาได้รอจนถึงช่วงค่ำเพื่อหาโอกาสที่จะได้เจอเธอตอนที่เขาก้าวลงจากรถ เขายังถ่ายรูปแมนดี้ ซิมเมอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างถนนให้กับลูกน้องของเขาและป่าวประกาศว่าคืนนี้เขาต้องได้ผู้หญิงคนนี้แน่นอนแมนดี้สุภาพมาก เธอทำได้เพียงรับนามบัตรไว้และยื่นนามบัตรของเธอให้กับเขาตอนนั้นเพราะอย่างไรก็ตามทั้งคู่ก็ทำงานอยู่ในแวดวงธุรกิจเดียวกันและนี่เป็นมารยาททั่วไปของนักธุรกิจตาของแกรนท์เป็นประกายหลังจากที่เห็นชื่อของแมนดี้บนบั
ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้สนใจมองแกรนท์ ไบรท์เลยและโบกมือให้กับแมนดี้ ซิมเมอร์“ที่รัก รีบเข้ามา กลับบ้านกันเถอะ”ถึงแม้ว่าแมนดี้จะนิ่งเล็กน้อยตอนนั้น แต่เธอก็รีบดึงสติของเธอกลับมาและขึ้นรถเมื่อมีเพียงแค่แสดงไฟท้ายรถที่ห่างออกไปให้เห็น ในตอนนั้นเองแกรนท์ก็กลับมามีสติอีกครั้ง‘สามีของผู้หญิงคนนี้รวยขนาดนี้เลนเหรอ?’‘เขาซื้อรถราคาเก้าแสนดอลลาร์ได้อย่างง่ายดายเลยเหรอ? รถคันนั้นราคาแพงกว่าบ้านของฉันอีก!’‘ไม่สิ ฉันได้ยินมาว่าผู้ชายคนนั้นเป็นลูกเขยเกาะกิน อย่างนั้นก็แสดงว่ารถคันนั้นเป็นของเธอเหรอ?’ในวินาทีนั้นเอง สายตาของแกรนท์แสดงให้เห็นเพียงแค่ความโลภเท่านั้นก่อนหน้านี้เขาแค่คิดที่จะนอนกับแมนดี้เท่านั้นแต่ตอนนี้ความคิดของเขาเปลี่ยนไปแล้วตอนนี้เขาอยากจะไล่ฮาร์วีย์ออกไปและไปแทนที่ด้วยตัวเขาเองเขาเชื่อว่าด้วยความสามารถของเขา เขาจะสามารถเข้าใกล้แมนดี้ ซิมเมอร์ได้ ผู้หญิงคนนั้นและความร่ำรวยที่เป็นของเธอทั้งหมดจะต้องตกเป็นของเขา***ภายในรถแมนดี้กำลังสับสนรถคนนี้ราคาแพงเกินไป มันยังหรูหรามากเมื่อเทียบกับรถปอร์เช่และเธอไม่เคยนั่งในรถคันนี้มาก่อนเลย“ฮาร์วีย์คุณเอารถนี้มาจากไหน?
"ฮะ? มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?" แมนดี้จึงอธิบายถึงสถานการณ์เกี่ยวกับคนที่ทำสัญญาเช่าวิลล่าเพื่อเป็นอาคารสำนักงานเป็นเวลาถึงสิบปี “ฮาร์วีย์ ฉันไม่ได้บอกคุณก่อนหน้านี้หรอกเหรอว่าวิลล่านั้นฟรี? คุณไม่ได้เก็บเงินของเขาหลังจากนั้นใช่ไหม?” แมนดี้เอ่ยถาม “ไม่เห็นจะต้องถามเลย เห็น ๆ กันอยู่ว่ามันเก็บเงินไว้ ถ้าไม่อย่างนั้น มันจะมีเงินในกระเป๋าถึงเก้าร้อยดอลลาร์หรือ? แล้วนับประสาอะไรกับรถราคาเก้าแสน!” ดูเหมือนว่าลิเลียนจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น ลิเลียนอยากที่จะตบฮาร์วีย์ให้หน้าสั่น แต่ทว่าในท้ายที่สุดฮาร์วีย์ก็ใช้เงินก้อนนั้นเพื่อแมนดี้ หลังจากนั้นไม่นาน แมนดี้ก็ถอนหายใจออกมาและอดไม่ได้ที่จะนวดขมับตัวเอง คนอื่น ๆ อาจไม่รังเกียจที่ฮาร์วีย์เก็บเงินไว้ แต่แมนดี้ต้องการตอบแทนให้กับบุคคลนั้น และดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะทำลายโอกาสนั้นไปเสียแล้ว เธอคิดว่าสามีของเธอได้ทำตัวดีขึ้นมาแล้วสักพัก แต่ในตอนนี้เธอก็กลับมารู้สึกผิดหวังอีกครั้ง เมื่อเห็นการแสดงออกของแมนดี้ ฮาร์วีย์ก็รู้ดีว่าเธอจะต้องผิดหวังในตัวเขามากยิ่งขึ้นถ้าหากเขายังขืนพยายามที่จะอธิบายอะไรต่อไป เขาจึงทำได้เพียงนิ่งเงียบ ในวันร
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข