บทที่ 87 เธอคุกเข่าได้แล้วตอนนี้

เจนมองไปที่เช็คบนโต๊ะ แต่เธอไม่ขยับ

เบรนแดนหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา "เกิดอะไรขึ้น? ไม่อยากทำเหรอ?”

“ปล่อยเธอเถอะ ท่านฮอฟฟ์แมน ท้ายที่สุด เธอเป็นไข่มุกที่ภาคภูมิใจที่สุดของเอสซิตี้ ใช่หรือไม่?” คนอื่น ๆ ที่มาที่นี่พร้อมกับเบรนแดนพยายามให้คำแนะนำเขา แต่คำแนะนำของพวกเขาไม่จริงใจอย่างชัดเจน พวกมันฟังดูเหมือนคำเหน็บแนม

“ภูมิใจหรอ?” เบรนแดนหัวเราะและจุดบุหรี่ หยิบบุหรี่ขณะที่เขามองไปด้านข้างของเจน “ด้วยสภาพที่น่าเกลียที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้?”

อโลร่าเต็มไปด้วยความเสียใจ

เธอไม่เคยคาดหวังว่าเจนจะมีประวัติบางอย่างกับเบรนแดน ฮอฟฟ์แมนและทายาทที่ร่ำรวยเหล่านี้ ถ้าเธอรู้จักเธอจะไม่มีทางพาเจนมาหาคนเหล่านี้ พวกเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง

เจนเงยหน้าขึ้นและมองไปรอบ ๆ ตัวเธอ พวกเขาทุกคนล้วนเป็นใบหน้าที่คุ้นเคยและเป็นเพื่อนเล่นในวัยเด็กของเธอ แต่ตอนนี้พวกเขาจำเธอไม่ได้เลย

มันก็เหมือนกันกับเธอ คนส่วนใหญ่ที่เคยรู้จักเธอในอดีตจะไม่สามารถจำเธอได้ในตอนนี้

“ในคุกสนุกไหมเจน?”

ชายคนหนึ่งบนโซฟาถามอย่างกะทันหัน

หน้าอกของเจนแน่นขึ้นและเธอมองไปยังทิศทางของเสียงนั้น…ชายคนนี้เป็นเพื่อนเก่าคนหนึ่งของเธอคนที่เธอเคยเล่น