หน้าหลัก / โรแมนติก / บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย / บทที่ 34 ปัญหาใหม่เริ่มต้นแล้ว

แชร์

บทที่ 34 ปัญหาใหม่เริ่มต้นแล้ว

ผู้เขียน: ฉี แม่น้ำสายเก่า
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-03-03 10:30:09
เจนไม่เข้าใจว่าทำไมอดีตเพื่อนร่วมห้องของเธอถึงดูถูกเธอเมื่อเจอกันแบบนี้ เธอเป็นคนที่น่ารังเกียจ และน่ารังเกียจมากขนาดนั้นจริง ๆ หรือ?

เธอขบที่มุมริมฝีปากของเธอเบา ๆ จนเกิดรอยยิ้มที่น่าเศร้า

เธอมองซูซี่โดยไม่พูดอะไร การมองแวบนั้นไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษเลย หรืออาจเป็นลักษณะของการมองเพียงแค่ "การระลึกความทรงจำ" หลังจากนั้นเธอก็หันหลังกลับค่อย ๆ เดินกะเผลกออกจากสายตาของซูซี่

ซูซี่รู้สึกแย่มาก เหมือนมีคนมาบีบที่ลำคอของเธอ ด้วยความโกรธเธอกำมือแน่นเป็นหมัดที่ต้นขาของเธอ จ้องมองไปที่ร่างที่เดินจากไปอย่างร้ายกาจ

เธอไม่เข้าใจผู้หญิงคนนั้นช่างน่าสมเพช ทำไมเธอถึงแสดงทีท่าหยิ่งแบบนั้นต่อหน้าเธอได้ขนาดนี้!

ผู้หญิงคนนั้น – เจน ดันน์!

เธอมีสิทธิ์อะไรถึงอวดดีขนาดนี้?

ยัยขาพิการ!

ยัยสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสาร ที่กระดิกหางและขอเงิน!

แม่มดขี้เหร่ที่ไม่มีรูปลักษณ์หรือร่างกาย แต่ยังต้องการไปยั่วยวนผู้ชาย!

ซูซี่จำใบหน้าที่ชวนให้หลงใหลของ ไฮด์ ได้อีกครั้ง และความโกรธของเธอก็ยิ่งลึกลงไปเท่านั้น…ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นฝ่ายที่เข้าหาคุณชายโซรอสก่อนแน่ ๆ!

บางคนเฝ้าดูซูซี่ และเจนตลอดการเผชิญหน้า พวกเขาทั้งห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 35 การกลั่นแกล้ง

    ฝันร้ายไม่รู้จบ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเธอยืนอยู่บนขอบหน้าผาและจู่ ๆ เธอก็ดิ่งลงเหว! ... เจนสะดุ้งตื่นไม่ใช่เพราะเธอตกหน้าผา แต่เป็นเพราะประตูด้านหลังเธอเปิดออกจากข้างใน"อะไรกันเนี่ย? ทำไมเธอถึงนอนที่ประตู และไม่นอนบนเตียงของเธอ "ซูซี่ไม่สนใจเจนทุกครั้งที่พบกัน หลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นทำตัวเย็นชาและห่างเหิน แม้ว่าเธอจะดูถูกเจน แต่เธอก็ไม่ได้คุยกับเจนเช่นกัน ราวกับว่าแค่คุยกับเจนตัวเธอก็จะถูกลดระดับลงอย่างไรก็ตามเมื่อเช้านี้ที่หอพักทั้งสองคนเจอกัน ซูซี่ได้คุยกับเจนจริง ๆ โดยทำเหมือนเป็นการแสดงออกถึงความเมตตาแต่…เธอไม่ได้พูดอะไรที่ดีเป็นพิเศษ มันอาจจะดีกว่าถ้าเธอไม่พูดอะไรเลย“ประตูถูกล็อคจากด้านในเมื่อคืนนี้”เจนพูดอย่างอ่อนโยน มีบางสิ่งที่ดีที่สุดที่ยังไม่ได้พูดเธอไม่ได้หวังคำขอโทษ เธอแค่อยากให้ซูซี่หยุดแค่นั้นซูซี่พูดอย่างเมินเฉย เสียงของเธอไปถึงหูของเจน“ โอ้ ~ มันถูกล็อคจากข้างในใช่ไหม? บางทีฉันอาจจะชนมันโดยบังเอิญ ตอนที่ฉันปิดประตูเมื่อคืนนี้”บังเอิญชนเข้าหรือเปล่า? ... คงไม่มีใครเชื่อเช่นนั้นเจนส่ายหัว เธอไม่อยากทะเลาะกับซูซี่เพราะหัวของเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ และรู้สึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 36 ไร้ยางอาย

    ซูซี่หายใจแรงด้วยความโกรธและใบหน้าสวย ๆ ของเธอเริ่มแดงก่ำการแสดงออกของเธอเลวร้ายยิ่งขึ้น “ถ้าเธอพูดในสิ่งที่ฉันรู้สึกว่าไม่ใช่ความรัก แล้วเธอคิดว่าการกระทำที่สกปรกของเธอเช่นนี้ ถือว่าเป็นความรักอย่างนั้นหรือ?”แม้แต่เจนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อไหร่กันที่เธอบอกว่าความรักของซูซี่ไม่ใช่ความรัก?เธอแค่ถามว่าซูซี่ชอบเขามากขนาดไหนเจนก้มหัวลง สามปีสามารถล้างความเย่อหยิ่งในตัวของเธอได้ แต่ก็ไม่สามารถทำลายสติปัญญาของเธอได้เลยเห็นได้ชัดว่าเหตุผลเดียวที่ซูซี่รู้สึกร้อนรน เป็นเพราะคำพูดของเจนไปกระทบเธอในจุดที่มันเจ็บที่สุด เจนส่ายหัว“ทำไมเธอถึงส่ายหัว? เธอน่ารังเกียจมากที่เธอเที่ยวกระดิกหาง และหลอกล่อเย้ายวนผู้ชายทุกคนเพียงเพื่อเงิน เธอมีสิทธิ์อะไรถึงมาส่ายหัวใส่ฉัน? หมายความอะไร? เธอจะปั่นประสาทฉันหรอ? ฉันจะบอกเธอให้นะ เจน ดันน์ ทุกคนในโลกนี้ใคร ๆ ก็สามารถดูถูกเธอได้ แต่เธอไม่มีสิทธิ์มาดูถูกคนอื่น”ร่างกายของเจนกระตุก และศีรษะที่ก้มลงของเธอก็ยิ่งต่ำลงไปอีกด้วยความหดหู่ ใช่ทุกคนในโลกสามารถดูถูกเธอได้ แต่เธอไม่มีสิทธิ์ไปดูถูกคนอื่นได้เลย‘ฌอน สจ๊วตตอนนี้คุณมีความสุขไหมนะ?

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 37 ปกปิดความจริงจากทุกคน

    คุณหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน “คุณเป็นครอบครัวของเธอหรือเปล่าครับ?”ซูซี่ลังเล “หนูเป็นเพื่อนร่วมงานของเธอค่ะ เธอโอเคไหมคะ?”คุณหมอในชุดขาวมองเธอแบบไม่สู้ดีนัก “รบกวนโทรหาครอบครัวเธอทีครับ”ใบหน้าของซูซี่ซีดลงทันที “คุณหมอมันร้ายแรงมากเลยเหรอคะ?” หัวใจของเธอเต้นแรง ถ้าเจนตาย…นั่นหมายความว่าซูซี่เป็นฆาตกรหรือเปล่า?ไม่ ไม่ เธอไม่ใช่ ไม่ใช่ความผิดของเธอ เจนล้มลงด้วยตัวเธอเอง เธอ- เธอช่วยชีวิตเจนด้วยการพาเจนมาส่งที่โรงพยาบาลด้วยซ้ำหากใครพบว่าอุบัติเหตุของเจนมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ เธอ ... เธอจะต้องถูกไล่ออกอย่างแน่นอนเธอทำงานหนักมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยเอส แล้วเธอจะ ... !ในขณะนั้นซูซี่อยู่ในอาการวิงเวียนศีรษะ จิตใจของเธอเต้นแรงราวกับว่าเธอวิ่งไปหนึ่งไมล์ต่อนาทีโดยพิจารณาถึงผลที่ตามมาหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเจน และคนอื่น ๆ พบว่ามันเป็นความผิดของเธอ เธอคิดด้วยซ้ำว่า ไฮด์ โซรอส จะมองเธออย่างไร ถ้าเขาได้รู้ความจริง“คุณหมอคะ เจน ดันน์…นั่นคือชื่อเพื่อนร่วมงานของฉันเธอกำลังจะตายจริง ๆ เหรอคะ?”หมอขมวดคิ้ว และมองซูซี่ด้วยความประหลาดใจ “ใครบอกว่าเธอกำลังจะตาย?”“ละ -

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 38 เธอขอมากเกินไปหรือเปล่า?

    ซูซี่ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองไปที่เชอร์รี่ เธอไม่ตอบเชอร์รี่แต่ถามกลับแทนว่า “เธอล่ะ? เธอชอบคุณชายโซรอสไหมเชอร์รี่?” เชอร์รี่รีบโบกมือบอกว่า “อ๋อ ไม่ใช่ฉัน มีคนอีกมากมายที่ชื่นชอบคุณชายโซรอส”ความเฉียบคมในการจ้องมองของซูซี่จางหายไป และเธอแนะนำเชอร์รี่แบบตรง ๆ ว่า “ขอบคุณพระเจ้า ที่เธอไม่ได้ชอบเขาเชอร์รี่ ฉันหมายถึงเมื่อพิจารณาว่าเขาเป็นผู้ชายแบบไหน ฉันแน่ใจว่าเขามีรสนิยมที่สูงจริง ๆ ผู้หญิงคนไหนที่จะจับคุณชายโซรอสได้อยู่หมัด คน ๆ นั้นจะต้องเป็นคนที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ”"คุณชายโซรอสอยู่ที่นี่ ที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ เพื่อความสนุกสนานเพียงเท่านนั้น ดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะตกหลุมรักพวกเธอเหล่านั้นหรอก เชอร์รี่ฉันไม่ได้พยายามทำให้ใครขุ่นเคืองนะ แต่ฉันมั่นใจอย่างยิ่งว่าเขามีมาตรฐานที่สูงมาก ๆ อย่าวิ่งแจ้นไปหาเขาแล้วทำตัวง่าย ๆ เชียว มันเหมือนผู้หญิงที่ราคาถูก มิฉะนั้นเธอจะต้องจบลงด้วยความช้ำใจ”ด้วยเหตุนี้เธอจึงเห็นว่าศีรษะของเชอร์รี่ลดลง และเธอก็เงียบไม่พูดอะไร ซูซี่เม้มริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของเธอพร้อมกับจับมือของเชอร์รี่ “เชอร์รี่ฉันพูดทุกอย่างทั้งหมดนี้ ก็เพื่อประโยชน์ของตัวเธอเองเลยนะ ฉันหม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 39 ความภาคภูมิใจ กับ ความน่าสมเพช

    มันเป็นเรื่องปกติ ที่เจนต้องอยู่อย่างไร้ความเข้มแข็ง เธอต้องก้มหน้าก้มตายอมรับคำดูถูกด่าทอที่ไม่สมเหตุสมผลจากซูซี่ รวมไปถึงคำขอต่าง ๆ จากซูซี่ทุกครั้งไปอย่างไรก็ตามในมุมที่ลึกที่สุดของหัวใจ เธอนั้นมีความโลภ - เธอต้องการ "ความเคารพ" ที่เธอเสียไปเมื่อนานมาแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องได้รับการชื่นชมอย่างที่เธอเคยเป็น เธอเพียงแค่ต้องการความเคารพขั้นพื้นฐานที่สุด ที่เธอควรได้รับเหมือน ๆ กับคนปกติทั่วไปในฐานะ “มนุษย์คนหนึ่ง”อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่ามันจะไม่มีทางเป็นไปได้สำหรับเธอหลังจากนั้นเจนได้ซ่อนหัวใจที่มีรอยแผลเป็นอย่างหนักของเธอไว้ลึกลงไปอีก โดยซ่อนสิ่งที่หัวใจของเธอปรารถนามากที่สุดไว้ในส่วนลึกของหัวใจ ไม่มีใครเข้าไปถึงที่นั่นได้ ซึ่งมันมืดมิดเงียบสงบและหนาวเหน็บราวกับความเงียบเหงาอันไร้เสียงในท้องทะเลลึกซูซี่จากไป และกลับมา และจากไปอีกครั้ง เธอมักจะมาในช่วงเวลาอาหาร และจากไปทันทีที่เธอทิ้งอาหารไว้ให้เจน“ฉันอยากที่จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว” ในคืนที่สี่หลังจากเกิดอุบัติเหตุ ซูซี่วางกล่องอาหารที่เธอซื้อมาบนลิ้นชักข้างเตียงในโรงพยาบาลตามปกติอย่างไร้อารมณ์ และเธอก็หันหลังจะเดินออกไป แต่เมื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 40 การไล่ล่าอันนองเลือดกำลังจะเริ่มต้นขึ้น

    รถแท็กซี่ขับไปที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ และเจนก็ก้าวออกมาจากรถยืนอยู่ที่หน้าประตูของ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์สถานบันเทิงนานาชาติ สถานที่แห่งนี้อยู่ในระหว่างการปรับปรุง แต่ก็ยังคงเปิดให้บริการอยู่อย่างคึกคักเธอไม่รีบร้อนที่จะเข้าไป แต่กลับยกมือขึ้นและจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่อย่างพิถีพิถันจัดระเบียบของตัวเอง จากนั้นเธอก็ฉีกผ้าพันแผลที่หน้าผากออก และใช้ผมหน้าม้าปิดแผลที่ถูกเย็บสามหรือสี่เข็มนั้นไว้เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอก็ยืดหลังให้ตรง แม้ว่ากระดูกสันหลังของเธอจะโค้งงอมาสามปีแล้ว แต่เธอก็พยายามยืดออกเพื่อให้มันดูดี ดวงตาของเธอมองตรงไปข้างหน้า เจนยกขาขึ้นแล้วเดินเข้าไปใน อีสต์ เอ็มเพอเรอร์สถานบันเทิงนานาชาติ ที่มีแสงสีสว่างจ้าอยู่ข้างในด้านหลังของเธอมีรถเฟอร์รารีสีน้ำเงินจอดอยู่ที่ประตู อีสต์ เอ็มเพอเรอร์สถานบันเทิงนานาชาติ ภายใต้กระจกรถเผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลามาก ชายนิรนามคนนั้น คนที่ได้เห็นการสนทนาทั้งหมดระหว่างเจนและซูซี่ที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้ตอนนี้ใบหน้าอันหล่อเหลาน่าทึ่ง และดวงตาที่เย้ายวนนั้นเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นของการล่า ... และความซาดิสม์!“เจน ดันน์หรอ?” สายตาของเขาจั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 41 ผมต้องการให้คุณอยู่กับผมในคืนนี้

    ใบหูของเจนร้อนผ่าว ลมหายใจของชายนิรนามคนนี้ใกล้และชัดเจนมาก ลมหายใจของเขาเข้าไปในหูของเธอ เธอไม่สามารถเพิกเฉยกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ได้ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการที่จะมีปัญหาก็ใด ๆ ก็ตามแต่"ได้โปรดปล่อยดิฉันเถอะค่ะ" เธอกล่าวสิ่งที่เธอไม่คาดคิดคือ แทนที่ชายคนนี้จะปล่อยตัวเธอ ชายคนนี้กลับไม่แม้แต่จะถอยหลังออกไปด้วยซ้ำ อีกทั้งเขายังจงใจจะแกล้งเธอด้วยการพูดอย่างมีนัย ๆ ว่า "ได้สิ"ด้วยเหตุนี้เขาจึงปล่อยมือของเขาจากการจับตัวเจน ... เพียงแต่ว่าเขากลับงับไปที่ใบหูของเธออย่างทะเล้นแทนเจนตกตะลึง เธอได้พบกับผู้คนมากมาย แต่ก็ไม่มีใครเคยทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและลำบากใจได้ขนาดนี้มาก่อนเขาปล่อยเธอ…นั่นเป็นเรื่องจริงหรอ!อย่างไรก็ตามนั่นไม่ได้หยุดเขา เขาเปลี่ยนมาจับเธอด้วยริมฝีปากของเขาแทนในเวลาเดียวกัน เจนไม่คุ้นเคยกับเสียงของผู้ชายคนนี้เลยเจนรู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น…เธอมั่นใจว่าเธอไม่รู้จักผู้ชายนี้ เธอไม่คุ้นเคยกับเขาเลยจากนั้นเธอก็จำคำเตือนของผู้จัดการโคลที่หน้าประตูห้องได้ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่เธอก็อดทนต่อการปฏิบัติของเขาที่มีต่อเธอเธอค่อย ๆ เอียงศีรษะอย่างระมัดระวัง พยายามมองไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 42 เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการจูบจริง ๆ หรือ

    "จูบผม"เสียงทุ้มพูดออกมาอย่างเป็นธรรมชาติดวงตาของคาลเลนเต็มไปด้วยความขบขันเขาไม่สามารถปกปิดมันได้ แต่เขากลับต้องรู้สึกผิดหวังเขารู้สึกว่าชีวิตของเขามันน่าเบื่อเกินไป ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องเติมชีวิตชีวาให้กับมันตลอดสามเดือนที่เขาจะอยู่ที่นี่ในเมืองเอส เจน ดันน์ จะทำหน้าที่เป็นเครื่องมือเติมเต็มสีสันในชีวิตที่น่าเบื่อของเขาคาลเลนอยากเห็นผู้หญิงคนนี้เต็มไปด้วยความขัดแย้ง อยากเห็นเธอต่อสู้กับความขัดแย้งภายในตัวของเธออีกครั้ง อย่างไรก็ตามครั้งนี้เขากลับต้องผิดหวังหญิงสาวเพียงกระพริบตาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างเงียบ ๆ และถามเขาด้วยใบหน้าที่จริงจัง "นั่นเป็นเรื่องตลกใช่ไหมคะท่าน?""ไม่" เขายิ้มเล็กน้อยสีหน้าของเขาสงบ อย่างไรก็ตามในวินาทีต่อมารอยยิ้มของเขาก็หุบนิ่งบนใบหน้าอันหล่อเหลา และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที รู้สึกไม่อยากจะเชื่อเลยเขามองไปที่ใบหน้าที่สวยงามของเธอตอนนี้ที่อยู่ห่างจากเขา …จากนั้นเขาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความรู้สึกอบอุ่นแต่แห้งบนริมฝีปากของเขาเอง เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อความรู้สึกนั้นได้ เพราะริมฝีปากของเขาไม่เคยสัมผัสกับปากของหญิงสาวที่แห้งแตกขนาดนี้ "ค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03

บทล่าสุด

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ

    ฉันชื่อ ลูก้า สจ๊วต มันเป็นชื่อแปลก ๆ ใช่ไหม? แบบว่ามันเหมือนกับคำว่า ‘ดูสิ! สตูว์’คุณปู่ของฉันตั้งชื่อให้ฉัน ประสบการณ์หลายปีของฉันตอนเป็นเด็กบอกฉันว่าปู่ของฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ดีไม่ต้องนึกถึงเรื่องอื่นเลย แค่ดูชื่อที่เขาตั้งให้ฉันสิ เขามีชื่อที่ดีอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับตั้งชื่อแปลก ๆ นี้ให้กับฉันอย่างไรก็ตามทุกครั้งที่ฉันทักท้วงเรื่องนี้กับเขา เขามักจะบอกว่านั่นเป็นความผิดของพ่อฉัน ถ้าพ่อเป็นเด็กผู้หญิงนั่นจะเป็นชื่อของเขาแทนดูสิ คุณปู่เป็นคนที่ตั้งชื่อที่น่ากลัวนี้ให้ฉัน แต่เขายังคงโยนความผิดทั้งหมดให้พ่อของฉันอ้อ ลืมแนะนำตัวอย่างเป็นทางการไปเลยปู่ของฉันชื่อ ฌอน สจ๊วตเขาค่อนข้างเป็นคนที่น่าทึ่งในวัยเยาว์ย่าของฉันชื่อ เจน ดันน์บางครั้งฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งสองคนลงเอยด้วยกันได้อย่างไร พวกเขาเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะปู่กับย่าของฉันได้หย่าร้างกันก่อนที่พ่อของฉันจะเกิดเสียอีกหลังจากการหย่าร้างครั้งนั้น ทั้งคู่ก็ไม่ได้แต่งงานกันใหม่นะพวกเขาน่าจะแยกทางกันไปอย่างสันติ แต่คุณปู่ก็ไร้ยางอายอย่างที่สุด เขาจึงคอยรบกวนคุณย่าของฉันตลอดเวลาเลยเท่าที่ฉันจำไ

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ

    ที่โรงพยาบาล ประตูวอร์ดถูกเปิดออกเงียบ ๆ โดยที่ไม่มีเสียง ครั้งนี้ดอสไม่ได้แจ้งการมาถึงของแขกล่วงหน้าเมื่อเอลิออร์มาถึงอย่างรีบร้อน เขาก็เห็นผู้หญิงคนนั้นก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร อโลร่าก็ดึงเขากลับออกไปที่ทางเดิน ประตูเปิดแล้วปิดลงอีกครั้งคนบนเตียงนอนตะแคง และกำลังหลับอยู่ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังฝันถึงอะไร แต่ใบหน้าที่ขมวดคิ้วลึกแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้มีความฝันที่น่าพอใจนักมือของเขาวางอยู่บนผ้าห่ม แหวนแต่งงานของเขายังคงอยู่บนนิ้วของเขาหญิงสาวเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ ในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่หน้าเตียงของเขาดวงตาของเธอสดใส และชัดเจน เธอจ้องมองแหวนบนนิ้วมือของเขาไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เธอจ้องไปที่แหวนเป็นเวลานานนาน จนเธอรู้สึกงุนงงหลังจากนั้นไม่นานดวงตาของชายคนนั้นก็เบิกโพลง สิ่งแรกที่เขาเห็นคือคนในความฝันเขายิ้มหน้าซีดให้เธอ “โอ้ ฉันฝันไปอีกแล้วสินะ”ราวกับว่าเขากำลังคุยกับเพื่อนที่เขาไม่ได้เจอมานาน เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และดีใจจนแทบจะเห็นได้ชัดผ่านการแสดงออกทางร่างกายของเขา "ดีแค่ไหน. คุณยังเต็มใจจะมาเยี่ยมฉันในความฝัน”หญิงสาวยืนอยู่ที่เตียงของเ

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี

    "เจน เอ๋อไห่ไม่ใช่สวรรค์หรือความสงบตามที่เธอพูดหรอก มันเป็นเพียงแค่การหลบหนีของเธอ" อโลร่ากล่าวอย่างเคร่งขรึมเธอไม่ควรพูดทั้งหมดนี้ แต่เธอเห็นบางสิ่งที่เจ้าตัวมองไม่เห็นบางทีภาพอาจจะดูชัดเจนขึ้นจากคนภายนอกที่เฝ้าดู หรือบางทีอาจจะไม่ถึงกระนั้นเธอก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเจนกำลังลังเลเมื่อสามปีก่อนเธอเคยช่วยเจนหนี เพราะเธอต้องการให้เจนมีชีวิตที่สงบสุขอย่างแท้จริงนับตั้งแต่นั้นสามปีหลาย ๆ อย่างก็เปลี่ยนไป เธอก็เติบโตขึ้นด้วยเป็นเพราะความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่งค้นพบทำให้เธอไม่เคยหยุดคิดถึงเรื่องนี้เช่นกันเธอคิดถูกหรือเปล่าที่ช่วยเจนหนีเมื่อสามปีก่อน มันอาจจะเป็นความผิดพลาดหรือเปล่านะ?เธอเริ่มคิดว่าเธอคิดผิดในตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ถูกผีเข้าเต็ม ๆ ไม่มีทางที่เธอจะหยุด และมองไปรอบ ๆ เพื่อดูผู้คน และข้อเท็จจริงตลอดสามปีที่ผ่านมาอโลร่าได้เห็นว่าฌอนไม่เคยหยุดตามหาเธอเลย ทุกคนบอกให้เขาหยุด โดยบอกว่ามันไม่มีจุดหมายปลายทางเลย บางทีเจนอาจจะตายไปนานแล้วก็ได้ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเธอยังไม่ตายไป เหตุใดการค้นหาอย่างไม่หยุดยั้งเป็นเวลาถึงสามปีจึงไม่เกิดผลอะไรเลย?อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นปฏิเสธที่

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น

    "ที่นายมาที่นี่ในวันนี้ ก็เพื่อที่แค่จะคุยเรื่องของคุณปู่กับฉันหรือเปล่า?" ชายบนเตียงหัวเราะเบา ๆ ความไม่เชื่อเผยขึ้นในแววตาของเขาอย่างชัดเจน “ไมเคิล ลูเธอร์ ชายชราคนนั้นเขาไม่ห่วงว่าฉันจะเป็นหรือฉันจะตายหรอก เขายังมีหลานชายอีกคนที่จะสืบทอดบัลลังก์ของเขา”ไมเคิลหัวเราะอย่างแดกดัน“นายคิดว่าฉันจะกลับไปเป็นสจ๊วตจริง ๆ งั้นหรอ? สถานที่สกปรกแบบนั้น”“นายไม่ได้ต้องการ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม หรอกหรอ?” ฌอนกล่าวอย่างเย็นชา “ในกรณีนั้น ฉันกลัวว่านายจะต้องผิดหวัง”“สจ๊วตอุตสาหกรรมงั้นหรอ เฮอะ” ไมเคิลกวาดสายตามองไปยังฌอน ก่อนที่จะมองออกไปนอกหน้าต่าง“นั่นเป็นแหล่งเงินแหล่งทองชั้นดีเลย ดังนั้นฉันคิดว่าฉันต้องการมัน นายจะให้ฉันได้ไหมหล่ะ?”“ถ้าฉันไม่ให้ นายจะไม่บังคับเหรอ?”“ถ้านายเป็นคนถือมัน แน่นอน” ไมเคิลไม่พยายามปิดบังความทะเยอทะยานของเขา “แต่ถ้านายตายไป ฉันจะไม่เอามันมาจากเธอหรอก”ฌอนหรี่ตา “นายแน่ใจถึงความภักดีต่อความรู้สึกของนายที่มีต่อเธอไหม ฉันควรจะขอให้นายดูแลเธอก่อนที่ฉันจะตายหรือไม่?”“เฮ้อ ตัดเรื่องตลกออกไปก่อน นายกำลังจะตาย พวกนายทั้งสองไม่ได้หย่าร้างกันแล้วหรอ?“นั่นมันหมายค

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ

    ไมเคิล ลูเธอร์ เข้าสู่คฤหาสน์เก่าแก่ของสจ๊วต"คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างไม่ใช่เหรอ?"โดยไม่มีคำเตือนหรือบริบทใด ๆ เขาก็ตะโกนใส่ชายชราสจ๊วตที่กำลังจิบชาอย่างใจเย็นอยู่“คุณมาจากทางไหนกลับไปทางนั้นเลย…ถ้าจะมาเพื่อแสดงกิริยาความไม่เคารพต่อปู่ของคุณอย่างนี้?” ชายชราสจ๊วตวางถ้วยน้ำชาลง ใบหน้าอันแก่ชราของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไปอย่างยากลำบาก“คุณเป็นคนวางแผนเรื่องพ่อบ้านซัมเมอร์เองไม่ใช่หรอ?“ไม่อย่างนั้น เขาคงไม่มีทางกล้าทำหรอก จริงไหม?”"หมายความว่ายังไงหรอ? ฉันเป็นคนทำให้พ่อบ้านซัมเมอร์ทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?""คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของเจน นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากที่จะรู้ความจริง เป็นคุรจริง ๆ ใช่ไหม?!" ไมเคิลยืนยันความคิดของตัวเองช่วงเวลาที่ชายชราสจ๊วตได้ยินชื่อของเจน การแสดงออกของเขาก็เคร่งขรึมลงในทันที “นี่หลานจะท้าปู่ของตัวเอง และแสดงกิริยาเช่นนี้ เพียงเพื่อเธอคนนั้นหรอ?”“นั่นคงหมายความว่า…คุณยอมรับมัน”ไมเคิลกำหมัดแน่น ทั้งตัวของเขานั้นสั่นสะท้านด้วยความโกรธ "เธอไปทำอะไรให้คุณปู่ขุ่นเคืองหรือ?""ทุก ๆ อย่าง ทุกอย่างที่เธอทำ มันทำให้ฉันขุ่นเคือง""เธอเป็นแค่เด

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว

    สามวันต่อมา บุคคลนั้นไม่ได้กลับเข้าบ้านอีกเลยเทรส และคัวโตรยืนอยู่ที่ประตูอย่างเงียบขรึมราวกับว่าพวกเขาทั้งสองคือรูปปั้นของเทพผู้พิทักษ์ที่อยู่อาศัยของเธอจากก่อนหน้านี้ได้ถูกไฟไหม้เสียหายไปบางส่วน เธอจึงกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์สจ๊วตก่อน ลึกเข้าไปภายในคฤหาสน์ เธอไม่ได้ยินเสียงนกหรือกลิ่นดอกไม้ใด ๆ เลย พ่อบ้านก็เป็นมืออาชีพมาก ๆ เขาจัดเตรียมทุกอย่างเพรียบพร้อมไว้สำหรับเธอนอกเหนือจากเทรสและคัวโตรแล้ว เธอก็ไม่ค่อยได้พบใครเลย เธอไม่ได้พูดคุยกับใครเลยไม่แม้แต่เทรส และคัวโดรก็ไม่ได้คุยกับเธอสำหรับพ่อบ้านประจำตระกูล เขามักจะทำตัวสุภาพกับเธอทุกครั้งที่พบกันตอนนี้หูของเธอมันไร้ประโยชน์จริง ๆ แล้วปากของเธอก็คงเป็นเพียงแค่เครื่องประดับบนใบหน้าเพียงเท่านั้นคนรับใช้บางคนที่นี่ก็ดูคุ้นเคย ในขณะที่บางคนก็คงจะมาใหม่เพราะเธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน มันไม่สำคัญหรอกไม่ว่าใครในบ้านนี้เมื่อพวกเขาพบเห็นเธอ พวกเขาก็จะโค้งตัวด้วยความเคารพก่อนจะเดินจากไปทำงานของตัวเองต่อเธอนั่งมองดูคนสวนกำลังทำสวนผ่านกระจกหน้าต่างแม้ว่าในฤดูนี้ใบไม้ และดอกไม้ต่าง ๆ ในสวนจะร่วงโรยไปจนหมดแทบไม่มีสีสันในสวนหลงเหลืออยู่เล

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 325 ฉันรักคุณ

    วันผ่าตัดปลูกถ่ายไขกระดูกของเจสันเขาเปลี่ยนเป็นชุดผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว คุณหญิงดันน์อยู่ดูแลข้าง ๆ เขา"อย่าประหม่าไปเลย เจสัน ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี" คุณหญิงดันน์ปลอบใจ ถึงกระนั้นลูกชายของเธอก็ยังคงเอาแต่เงียบขณะที่เธอจ้องไปที่หน้าของลูกชายของเธอ เธอก็เอาแต่ด่าเจนในใจ"ถ้าไม่ใช่เพราะคนที่มีจิตใจดีคนนี้ที่บริจาคให้กับลูก นังเจน เด็กคนนั้นก็เกือบจะฆ่าลูกแล้ว"เจสันจ้องมองอย่างไม่พอใจ"คุณแม่ พอได้แล้ว!""หือ? ลูกเป็นอะไรไป?“แม่กำลังรู้สึกเสียใจกับลูกนะ จะมาตะโกนใส่แม่ทำไม?”“คุณแม่ อย่าพูดถึงเจนแบบนั้นนะ”“ทำไมจะทำไม่ได้? เธอไม่สนใจสมาชิกในครอบครัวของเธอเองเสียด้วยซ้ำ”คุณหญิงดันน์เกลียดลูกสาวคนนี้สุดหัวใจแม้ว่าจะได้รับการชี้แจงว่าเธอเข้าใจผิดว่าเจนไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง แต่คุณหญิงดันน์ก็ยังคงมีอคติกับลูกสาวคนนี้ของเธออยู่ดีหลังจากนั้นเธอก็เอาแต่เลี้ยงดูลูกชาย และคอยอยู่เคียงข้างเขามาตั้งแต่เขายังเด็ก มันจึงทำให้ลูกชายของเธอสนิทกับเธอส่วนนังเด็กคนนั้น ... เด็กเลว ๆ คนนั้น เธอกลับมาที่เมืองเอสนี้ในตอนนั้น ก็เพื่อที่จะยึดทรัพย์สินทั้งหมดของ ดันน์ กรุ๊ป ไปดันน์ กรุ

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ

    วันเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ชายคนนั้นมักจะทำอาหารทุกมื้อของเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อเขาออกไปทำงานเขาจะพาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ข้าง ๆ ตัวเขาตลอด ทำให้เธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา พวกเขาจึงดูเหมือนคู่รักที่แสนหวาน และรักกันมากมีความอิจฉาริษยาในสายตาของคนทั่ว ๆ ไป เมื่อพวกเขาเห็นเจนอยู่กับฌอนเมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน ทุกคนในแวดวงต่างรู้ว่าทั้งสองมักจะตัวติดกันอยู่ตลอดเวลามีใครบางคนถอนหายใจออกมา ‘เจน ดันน์ จากตระกูลดันน์ ได้ครอบครองหัวใจชายคนนี้ในที่สุด หลังจากที่เธอไล่ตามฌอนในตอนนั้นเธอดูเป็นคนที่กล้าแสดงออกมาก 'คนทั่วไปต่างก็คิดว่า ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการแล้วในวันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่ง“ฉันอยากเจอเขา”"ใคร?""... พี่ชายของฉัน"มีความสั่นไหวในดวงตาของชายคนนั้น ถึงกระนั้นเขาก็ยังรักษาภาพพจน์ของตัวเอง"คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของเจสัน"เขาพูดด้วยท่าทางสบาย ๆเจนบีบหมัดของเธอแน่น และหลังจากนั้นไม่นาน…"สภาพของเขาคงดูไม่ดีนัก ฉันจึงอยากจะเห็นด้วยตาของตัวเอง""นี่ผมปฏิบัติต่อคุณไม่ดีพอหรือ?" ชายคนนั้นเชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอกำลังพยายามที่จะหนีจากเขาไปอีกครั้ง “เจสัน

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ

    ในที่สุดเจนก็ตื่นฟื้นขึ้นมา เมื่อเธอตื่นขึ้นมาห้องก็มืดสลัว เธอลุกขึ้น และเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เธอไม่ได้ตกใจกับชายที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาภายใต้แสงไฟอันอบอุ่นในห้องนั่งเล่นนั้นในห้องนั่งเล่นระดับเสียงของทีวีนั้นมันถูกตั้งไว้ในระดับที่ต่ำที่สุด ราวกับว่าเขากังวลว่าเขาจะรบกวนเธอจากการพักผ่อน ถ้าหากเขาเปิดเสียงดังกว่านี้เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังมาจากทางเดิน ชายคนนั้นรีบหันไปมองทันทีพวกเขาทั้งสองสบตากันอารมณ์ของพวกเขาทั้งสองดูเหมือนว่ามันจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี มันดูราวกับว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมานานมากแล้ว และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้าใจซึ่งกันและกันโดยที่ไม่ต้องพูดอะไร พวกทั้งสองไม่ได้ทำลายความสงบสุขที่แปลกประหลาดนี้ทุกอย่างมันดูราวกับว่า ... พวกเขาสามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างสันติชายคนนั้นลุกขึ้นยืนและเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ เขาอุ่นโจ๊ก และวางไว้บนเคาน์เตอร์บาร์หญิงสาวเดินเข้าไปเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็นั่งทานอาหารดูเหมือนกับว่าที่นี่มันไม่เคยมี ความรัก – ความเกลียด พัวพันระหว่างทั้งสอง ไม่มีความทรงจำที่เจ็บปวดร่วมกันเกิดขึ้นทุกคนอาจจะคิดว่าบรรยากาศช่างเต็มไปด้วยค

DMCA.com Protection Status