เข้าสู่ระบบแชร์
chapter 94
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-28 13:22:41
บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 95
“คิดว่าทำอย่างนี้แล้วน้องรสจะยอมทำตามคำสั่งหรือไงคะ ลองบังคับดูสิน้องรสจะฟ้องให้พี่ภามตีหัวให้เลือดอาบเสียเลย”“พี่ไม่ได้คิดจะบังคับนะครับน้องรส แค่จะพาน้องรสไปคุยกันสองต่อสอง แบบไม่มีตัวมารขัดขวางความสุขไงครับ” ชานนท์ตอบกลับเสียงหวานนุ่ม เอื้อมมือเปิดประตูห้อง ปิดและกดล็อกอย่างรวดเร็ว ก่อนพาร่างโปร่งบางไปนอนบนเตียงใหญ่ที่ก็เป็นเตียงนอนของแม่สาวเจ้าปัญหานั่นแหละ“ที่ทำอยู่นี่ไม่ใช่บังคับหรือคะพี่นนท์ขา” สองมือเล็กยกขึ้นวางทาบบนบ่ากว้าง อยู่และมีอะไรกันมาก็เป็นเดือนแล้วแต่ชานนท์ก็ยังไม่คิดที่จะเอ่ยปากขอแต่งงานเสียที เอาละถ้าคราวนี้ไม่ขอนะ จะไม่ยอมด้วยล่ะ ดวงตากลมโตเปล่งประกายระยิบระยับ“น้องรสว่านี่มันมากกว่าบังคับอีกนะคะ แล้วเมื่อกี้ที่บอกว่ามารน่ะ ใครคะ”ปลายนิ้วยาวเรียวยกขึ้นทาบทับบนริมฝีปากหนาร้อนระอุที่โน้มลงมา “บอกมาก่อนค่ะ ไม่งั้นอดชิมลิ้มรสน้องรสเป็นของหวานนะจะบอกให้”“ไม่ได้บังคับครับ เพราะอีกเดี๋ยวน้องรสก็จะยอมเอง ส่วนมารก็พี่ภามไง ไม่รู้เป็นไง ช่วงนี้ชอบขัดคอและขัดจังหวะพี่ตลอดเลย น้องรสก็เหมือนกัน พี่ขอร้องนะครับ อย่าไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้นอีกเลย พี่ทนไม่ได้เวลาเห็นน้องรสยิ้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 96
“ว่าไงพี่ไทนี่ มีอะไร” ชานนท์เดินออกจากห้องมาไม่ทันจะได้หย่อนก้นนั่งก็เอ่ยถามพี่สาวในทันที ดวงตาคมกริบปรายไปมองหนุ่มอีกคนที่ยืนหน้าตาหงิกงอ มือใหญ่สอดเข้าในกระเป๋ากางเกง ดวงตาจับจ้องอยู่ที่นันทิยาหวานฉ่ำเชื่อมเหมือนจะกลืนกินจนหมดตัวระคนโมโหฉุนเฉียวจนหน้าตาแดงตลอดถึงลำคอ...อ๋อ ไม่ใช่แค่แดงเพราะความโกรธ แต่ดูเหมือนว่าจะมีรอยนิ้วด้วยนี่นา คิ้วคมเข้มเลิกขึ้นสูงในดวงตามีคำถาม“น้องรสล่ะ” นันทิยายังไม่ยอมตอบ แต่กลับถามถึงอีกคนที่ควรจะต้องอยู่ด้วยเป็นที่สุดชานนท์ยกมือขึ้นลูบต้นคอเบา ๆ ถ้ามีแต่พี่สาวก็ตอบได้หรอกนะ แต่นี่มีภามอยู่ด้วย แล้วหน้าตาเหมือนจะฆ่าจะแกงกันแบบนี้มันทำให้พูดไม่ออก แบบว่าเกรงใจนิดหนึ่งนะนันทิยาปรายตาไปมองภามที่ยืนกอดอกมองเธอตาหวานฉ่ำเชื่อมแทบจะกลืนกินจนหมดตัวแล้วถลึงตาใส่“พี่รู้ว่านนท์ทำอะไรแล้วย่อมจะต้องรับผิดชอบในการกระทำของตน ไปพาน้องรสมาเถอะ ไหน ๆ ก็จะแต่งงานกันแล้วนี่ จะไปกลัวอะไรกับคนบางคนที่เอาตัวเองก็ไม่รอด แต่ดันจะมีผู้หญิงเคียงข้างตั้งสองคนล่ะ” แขวะไปยังภามที่ยืนทำหน้าบึ้งอย่างไม่คิดจะแคร์ความรู้สึกของคนเห็นแก่ตัว“ไม่ต้องค่ะ น้องรสมาแล้ว มีอะไรหรือคะพี่ไทนี่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 97
เจ็บ...ทำไมถึงได้เจ็บเหลือเกินกับสายตาที่มองมาอย่างห่างเหิน เหมือนกับคนที่ไม่เคยมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง เหมือนกับคนที่ไม่รู้จักกัน มือใหญ่ยื่นไปไขว่คว้าร่างโปร่งบางแต่กลับได้เพียงแค่สายลม นันทิยาก่อกำแพงหนาขึ้นป้องกันตัวเองจากเขาได้มากมายถึงเพียงนี้เชียวหรือ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอตลอดเวลาที่ผ่านมาล่ะ มันคืออะไร คำว่ารักที่เธอบอกเขามันหมายความว่ายังไงกัน?“พี่ไทนี่!!” รสรินเดินไปจับมือนันทิยาดึงลากมาหาชานนท์“พี่เล่นแรงเกินไปหรือเปล่าคะ น้องรสว่าพี่ภาม...เหมือนจะช็อกนะคะนั่น” เห็นสภาพพี่ชายแล้วใจหนึ่งก็อดที่จะสมน้ำหน้าไม่ได้ ทำกับเขาไว้เยอะนี่นา แต่ยังไงภามก็คือพี่ที่เธอยังรักและอยากจะให้ได้สิ่งดี ๆ อยากให้คนที่รักทั้งสองคนมีความสุข“ไม่หรอกน้องรส พี่ว่าก็เหมาะสมนะ พี่ภามทำกับพี่ไทนี่ไว้เยอะ” ไม่ได้คิดจะเข้าข้างพี่สาว แต่เขาเป็นน้องที่ต้องรับรู้ความเจ็บปวด จนเกือบจะเรียกได้ว่าคุ้นกับหน้าที่ขาวซีดเต็มไปด้วยน้ำตาของนันทิยามาตลอดก็อดที่จะสมน้ำหน้าภามไม่ได้ แขนใหญ่โอบรัดรอบกายเป็นการปกป้องคุ้มครอง ถ้าเผื่อว่าภามที่มองมาด้วยแววตาน่ากลัวจะตรงรี่เข้ามาทำร้าย“เพราะพี่นนท์เป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 98
“ส่วนเราก็รีบไปเคลียร์กับนนท์ให้เรียบร้อย จะเอาไง จะเลิกหรือจะแต่ง แต่พี่สนับสนุนให้เลิกนะ”“หยุดเลยพี่ภาม ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของผม เพราะพี่นั่นแหละทำให้ผมไม่ได้คุยกับน้องรส” ชานนท์หันไปแยกเขี้ยวใส่ภาม ร่างหนารีบลุกขึ้นเดินไปใกล้รสริน สอดแขนแข็งแกร่งโอบรัดรอบสะเอวเล็กและดึงเข้าหาตัว“เอ๊ะ...เรามีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกันหรือคะพี่นนท์” รสรินเริ่มเล่นแง่ชักสีหน้าใส่ชานนท์บ้าง มือเล็กปลดแขนใหญ่ออกและขยับกายหนีห่าง ใบหน้าสวยเชิดขึ้นสูง ไม่มองชานนท์ที่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ให้มันรู้เสียบ้างว่าใครใหญ่“พี่ว่าเราไปหาอะไรกินกันดีกว่าน้องรส พี่ชักจะหิวแล้วละ” เพราะรู้ว่าถ้าหากอยู่กันสองต่อสองกับภาม เธอโดนชายหนุ่มเล่นงานหนักแน่นันทิยาจึงดึงรสรินมาเป็นก้างชิ้นโตขวางระหว่างเธอกับภามไว้เสียก่อน‘นึกว่าไทนี่รู้ไม่ทันหรือไงพี่ภามขา ต่อไปนี้นะไม่มีทางที่พี่ภามจะได้เข้าใกล้ถ้าหากไทนี่ไม่ต้องการค่ะ...’นันทิยาตวัดสายตาคมปราบมองภาม อยากเห็นนักเวลาที่ชายหนุ่มทุรนทุรายเพราะอยากเข้าใกล้เธอจะมีสภาพเป็นยังไง ถึงจะรักแต่ก็ไม่ยกโทษให้ง่าย ๆ หรอกนะ“จะไปไหนล่ะไทนี่ มาคุยกันก่อน” ภามไม่ยอมให้นันทิยาจากไปง่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 99
“อ๋อ...ค่ะ” ยอมยื่นนิ้วไปเกี่ยวก้อยกับน้องลิลลี่ “ถ้าอย่างนั้นน้องลิลลี่นั่งตรงนี้นะคะ พี่ก้อยไปซื้อไอติมก่อน”“ไม่เอา” ร่างป้อมรีบเคลื่อนตัวเองลงจากเก้าอี้ ยื่นมือเล็กป้อมไปจับมือเรียวยาว “ไปด้วย”รวิกานต์พยักหน้ารับ คงเพราะกลัวว่าจะถูกเธอทิ้งเลยทำให้น้องลิลลี่ตามติด คิดแล้วก็น่ากลัวนี่ถ้าเธอเป็นไม่ดีมาหลอกพาเอาตัวไปทำอะไรร้าย ๆ อย่างที่เคยเห็นตามข่าวแล้วมิแย่หรือเพราะเคร่งเครียดกับเรื่องที่คุยอยู่ทำให้สองหนุ่มสาวลืมที่จะสนใจเด็กน้อยตัวป้อมที่วิ่งเล่นอยู่ใกล้ๆ เมื่อนึกได้อีกครั้ง กวาดสายตามองก็ปรากฏว่าไม่เห็นร่างป้อมของเด็กหญิงลักษณ์นาราเสียแล้ว คนเป็นแม่ถึงกับอุทานเสียงดังลั่นด้วยความตกใจกลัวว่าลูกจะถูกคนบางคนจะมาลักพาเอาตัวไป“แย่แล้วเฮียตง น้องลิลลี่หายไป เป็น...เป็นเขาแน่ ๆ เลยที่มาพาน้องลิลลี่ไป” สาวร่างเล็กผิวขาวยังกับหยวกกล้วยปอกร้องไห้คร่ำครวญเพราะนึกถึงคำขู่ที่ได้รับตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ รีบลุกจากเก้าอี้จะวิ่งตามหาลูกสาวที่หายตัวไป แต่กลับถูกมือใหญ่เอื้อมมาจับรั้งเอาไว้เสียก่อน“เฮียว่าไม่น่าจะใช้นะสี่ อย่าตีตนไปก่อนไข้ซิ” มือใหญ่ตบบนมือเล็กเบา ๆ ไม่ใช่ว่าจะไม่เป็นห่วง ก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 100
แต่รวิกานต์ก็ใช่ว่าจะยอมเดินตามไปอย่างง่ายดาย มือเล็กวางทับบนแขนใหญ่ ดึงแกะแงะ จิกลากปลายเล็บลงไปบนแขนใหญ่เต็มแรงด้วยความอึดอัดคับแค้นใจระคนน้อยเนื้อต่ำใจ เขาเห็นเธอเป็นอะไร ทำไมถึงได้ทำแบบนี้ มีลูกมีครอบครัวแล้ว ทำไมถึงยังได้มาล่วงเกินเธออีก หรือว่าเธอมันง่ายและตามไม่ทันเขาใช่ไหม น้ำตาอุ่นร้อนเอ่อล้นคลอเบ้าและพยายามจะไหลลงมาอาบแก้ม แต่รวิกานต์ก็ไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นได้“ไม่เอาน่าก้อย อย่าทำตัวเป็นเด็กสิ” ไม่น่าเลย เขาว่าจะรีบเคลียร์เรื่องของลักษณ์นาราและยมลภัทรให้เรียบร้อยก่อนจะพารวิกานต์เข้าไปพบครอบครัว แต่หญิงสาวกลับมาเจอะจัง ๆ แล้วลักษณ์นาราก็ดันเรียกเขาว่าพ่อเสียด้วยซิ อย่างนี้ไม่ให้เข้าใจผิดก็ไม่รู้ว่าจะว่าไงแล้ว “ทำผิดนะรู้ตัวไหม หนีงานมาแบบนี้น่ะ” ชายหนุ่มรีบพาออกนอกเรื่องใช่สิ...ถ้าเธอไม่ออกมาเดินแบบนี้ ก็จะไม่ได้เห็นเขาอยู่กับลูกกับเมียอย่างครอบครัวที่แสนสุขนะสิ เพราะอย่างนี้เองตลอดเวลาที่เธอทำงานมารู้เรื่องครอบครัวเขาเพียงแค่เล็กน้อย ตลอดเวลาที่มีความสัมพันธ์กันเขาไม่เคยที่จะเอ่ยพูดถึงความรับผิดชอบ เพราะเขารับผิดชอบเธอไม่ได้ เขามีเมียมีลูกอยู่แล้ว“ถ้าก้อยทำผิด เจ้านายก็ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 101
“น้องรสครับ เมื่อไหร่น้องรสจะหายโกรธพี่นนท์ล่ะครับ” ชานนท์เดินมาจับมือเล็กเรียว แต่ถูกอีกฝ่ายปัดออกและเมินหน้าหนีเสียอีก ทำเอาเขาถึงกับหน้าเสียไปได้ไม่น้อย ไม่รู้ว่าทำไมคราวนี้รสรินถึงได้โกรธนานนัก สามวันแล้วที่ไม่ยอมพูดคุยกับเขาเอาแต่หนีหน้าท่าเดียว“น้องรสไม่ได้โกรธ” ใบหน้าสวยเชิดขึ้นสูง สองมือสอดไขว้ระหว่างอก ไม่ได้โกรธแต่อึดอัดและไม่ชอบที่ชานนท์แสดงพฤติกรรมอย่างนั้น ทำอย่างกับว่าเธอน่ะใจง่ายนักนิ เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้ต้องกระโดดเข้าใส่ อย่างนี้มันไม่เชื่อใจกันนี่นาแล้วจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง“ถ้าไม่โกรธแสดงว่างอน...แล้วเมื่อไหร่น้องรสจะหายงอนพี่นนท์ล่ะครับ รู้ไหมว่าน้องรสเป็นอย่างนี้พี่นนท์กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยนะครับ”“ไม่รู้ไม่ชี้” รสรินยังคงเบือนหน้าหนี เพราะรู้ใจตัวเองดีว่าถ้าหากเจอบทออดอ้อนและวงหน้าเศร้า ๆ ของชานนท์อีกเพียงไม่ถึงห้านาที ใจที่พยายามจะให้เข้มแข็งไม่ยอมรับคำง้อง่ายๆ ก็จะพานอ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งถูกลนไฟ“น้องรสครับ ดีกันนะครับคนดี๊คนดี” สองแขนใหญ่โอบรัดรอบกายโปร่งบาง วางมือใหญ่ทาบทับบนมือเล็กเรียว วางคางแนบกับบ่ากว้าง“จะให้พี่นนท์ทำอะไรก็ได้ ขอเพียงแค่น้องรสยกโทษให้พี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 102
“ครับ ต่อไปนี้พี่นนท์จะไม่หึงดะแบบนั้นอีกแล้ว พี่นนท์จะเชื่อใจน้องรส หากมีอะไรที่ทำให้เราไม่เข้าใจกันจริง ๆ พี่นนท์จะรอเวลาให้อารมณ์ที่มันร้อนลดลงแล้วเราค่อยมาคุยปรับความเข้าใจกัน” ใช่...อะไร ๆ มันก็ต้องดีถ้าคุยกันโดยไม่ใช้อารมณ์โกรธ หึงหวงและประชดประชัน“สัญญานะคะ ว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก” นิ้วก้อยเล็กยื่นออกไปและชานนท์ก็ยื่นนิ้วก้อยของเขาออกมาเกี่ยวด้วย“ครับ...สัญญาว่าจะเชื่อใจน้องรส” ปลายนิ้วยาวใหญ่จับตรึงปลายคางมน โน้มใบหน้ามาจุมพิตกลีบปากอวบอิ่มนุ่มหวานอย่างแสนจะคิดถึง เพียงแค่สามวันเท่านั้นที่ห่างหายจากกายสาวหอมกรุ่นนุ่มนิ่มรัดรึงกายแกร่งก็ทำให้เขาถึงกับโหยหิวเหมือนกับคนที่อดอยากมานานแรมเดือน อย่างนี้จะต้องรีบทำให้รสรินกลับมาอยู่เคียงข้างกายให้เร็วที่สุดและไม่มีวันที่จะจากไกลกันอีกแล้ว“พี่นนท์รักน้องรสครับ...ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างก็คลี่คลายไปในทางที่ดีแล้ว น้องรสก็ตกลงแต่งงานกับพี่ได้แล้วใช่ไหมครับ”“ค่ะ” รสรินตอบกลับอย่างเอียงอาย ในหัวใจพองโตเหมือนกับลูกโป่งที่มันถูกบรรจุแก๊สจนเต็ม รอยยิ้มแต่งแต้มทั้งวงหน้าและดวงตากลมโตเป็นประกายวาววับสุกสกาวเหมือนกับดาวบนท้องฟ้า เปี่ยมล้นไปด้วยคว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
บทล่าสุด
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 109 - จบ -
“ไม่เลยไทนี่ พี่ไม่ได้ปากหวาน แต่พี่รู้ตัวว่าทำผิด ทำร้ายไทนี่ให้ต้องอับอายและเจ็บปวด” สองมือใหญ่จับมือเล็กมาทาบบนอกกว้าง“พี่ขอโทษนะไทนี่ น้องจะยกโทษให้พี่ได้ไหม ให้โอกาสกับคนที่รู้ตัวช้าและกลับตัวกลับใจคนนี้ได้พูดได้แสดงออกถึงความรักที่มีแก่ไทนี่...ไทนี่จะยอมให้โอกาสพี่...ให้โอกาสผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนี้ได้ดูแลและรักไทนี่ตลอดไปได้ไหม”ถึงจะได้ยินชัด ๆ จนเต็มสองหูแต่นันทิยาก็ยังไม่เชื่อ ถึงแม้ว่าคำว่ารักที่หนักแน่นที่หลุดออกมาจากปากหนา ให้หัวใจไม่รักดีของเธอก็ละลายกลายเป็นน้ำแล้วก็ตาม เพราะภามคือคนเบื่อง่ายหน่ายเร็ว แรกรักแรกต้องการคำหวานมีให้เสมอ แต่ยามเมื่อรักคลายน้ำต้มผักที่ว่าหวานก็ยังกลายเป็นขม“ไทนี่จะเชื่อได้หรือคะว่าพี่ภามจะไม่ทำให้ไทนี่ต้องร้องไห้ อับอายและเจ็บช้ำอีก”“ถึงพี่จะให้คำมั่น แต่อดีตที่ผ่านมามันคือความทรงจำอันเลวร้ายที่พี่มอบให้ไทนี่...มันคงจะมีอย่างเดียวที่ทำให้ไทนี่มั่นใจ นั่นคือจากนี้ไปพี่ขอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักและความจริงใจที่พี่มอบให้สุดที่รักของพี่คนนี้” สองมือใหญ่ทาบบนใบหน้านวลเนียนนุ่ม“ขอแค่ไทนี่ให้โอกาสพี่เท่านั้นพอ...พี่สัญญาจะไม่ทำให้ไทนี่ต้องน
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 108
ริมฝีปากหนาทาบทับบนกลีบปากอวบอิ่มที่เผยอแย้มจะต่อว่าและผลักไสเขาให้ออกห่าง ขบกัดกลีบปากบนสลับล่าง สอดแทรกปลายลิ้นเลาะเล็มซอกซอนหาความหวานจากโพรงปากนุ่มโดยที่นันทิยาเองก็ไม่ขัดขืน และยังจะให้ความร่วมมือส่งปลายลิ้นเล็กๆ มาเลาะเลี้ยวเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นสากระคายเสียอีก เป็นนานกว่าที่เขาจะหักห้ามใจถอนจุมพิตออกอย่างเสียดาย‘โอ๊ย! ไทนี่จ๋า อย่าตอบสนองพี่แบบนี้สิยาหยี เดี๋ยวพี่ทนไม่ไหวปล้ำไทนี่ก่อนจะได้คุยกันนะคนดี’ภามถึงกับร้อนฉ่าไปทั่วทั้งกายเมื่อนันทิยาตอบสนองกลับอย่างไม่มีแง่งอน สัดส่วนความเป็นชายเริ่มขยายตัวนูนเด่นดันตัวผ้าขนหนูออกมาแนบชิดลำขากลมกลึง“คุยกันดี ๆ ไม่คิดหนีและไม่ทำร้ายร่างกายพี่ด้วย พี่จะปล่อย ตกลงไหม” ภามกัดฟันข่มกลั้นความต้องการไว้อย่างสุดความสามารถ ลมหายใจหอบแรงจนกล้ามเนื้อไหวกระเพื่อมนันทิยาขบกัดริมฝีปาก จ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่นั้นแล้วเห็นถึงความรักและจริงใจรักหรือ...เธอเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า อย่างภามนี่นะรักเธอ เป็นไปไม่ได้ เธอคงจะตาฝาดไปเท่านั้น สิ่งที่เห็นเป็นเพียงแค่สายตาที่เอื้อเอ็นดูระหว่างคนที่เคยเติบโตมาด้วยกันเท่านั้นเอง วงหน้าสวยหมองเศร้าลงทันตา รีบตอบคำ
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 107
“มองอะไรไม่เคยเห็นคนหรือไง” เมื่ออีกฝ่ายยังเงียบก็อดที่จะตวาดแว้ดไปด้วยความหงุดหงิดระคนวาบหวิวในทรวง แต่เมื่อนึกได้ว่ามาด้วยเรื่องใดก็สูดลมหายใจเขาเต็มปอด ข่มความโมโหเอาไว้ภายในทั้งที่อารมณ์นั้นเดือดปุด ๆ และวาบหวิวจากสายตาคมกริบเอ่ยถามออกไปเสียงแข็ง ห้วนและกระด้าง“พี่ภามทำอย่างนี้หมายความว่ายังไง จะแกล้งกันไปถึงไหน” หญิงสาวข่มกลั้นน้ำตาแห่งความน้อยใจที่สุดท้ายแล้วภามก็ยังไม่ได้ปรับปรุงตัวเองยังทำร้ายหัวใจเธอซ้ำอีก“หือ...ทำอย่างนี้ได้ยังไง?” ภามแสร้งทวงคนถามอย่างไม่เข้าใจ คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง เดินไปนั่งบนเตียงนอนใหญ่ที่เขาเพิ่งจะเปลี่ยนสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา พร้อมข้าวของอีกหลายชิ้นในห้องเพื่อให้เกียรตินันทิยาที่จะไม่ต้องมานอนทับบนเตียงที่เขาเคยพาผู้หญิงคนอื่นมานอน“พี่ภามอย่ามาเล่นลิ้นนะ ไทนี่ซีเรียดนะ” นันทิยาตวาดแว้ดชักสีหน้าบึ้งตึงใส่คนที่ยังอารมณ์ดีที่กวนโมโหจนเธอแทบจะปรี๊ดแตกแล้ว ดวงตาเป็นประกายเจิดจ้ากรุ่นระอุด้วยไอโกรธที่มันพลุ่งพล่านอยู่ในเรือนกาย ร่ำ ๆ อยากจะเข้าไปทำร้ายคนหน้าเป็น‘ไม่รู้จะยิ้มอะไรหนักหนา ปากน่ะหุบเสียบ้างก็ได้คนบ้านี่’“ไม่ได้เล่นลิ้น
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 106
“รักตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก้อยก็เป็นเจ้าของหัวใจฉันจนหมดทั้งดวง เลยต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมหลอกล่อทุกอย่างทุกทางจนก้อยหลงติดกับไปไหนไม่รอดไง”ปากหนาทาบจากพวงแก้มนุ่มสีพีชสุกไล่ไปถึงริมฝีปากอวบอิ่ม กดลงไปแผ่วเบา นุ่มนวลและอ่อนโยน ตอนที่แผนการนี้ผุดขึ้นมาในสมองเขากลัวแทบตายว่ารวิกานต์จะดื้อดึงดื้อรั้นไม่ยอมง่าย ๆ แต่กาลกลับตาลปัตรไปโดยสิ้นเชิง แม้จะงอนและโกรธอยู่บ้าง แต่รวิกานต์กลับเข้าใจอะไรได้ง่ายอย่างที่คิด คงจะเป็นเพราะเธอรักเขา...แต่คำนี้นอกจากการกระทำแล้วมันก็ต้องได้ยินจากปากด้วย ถึงจะมั่นใจได้ว่าไม่ได้คิดไปเอง“ว่าไง ยังไม่ตอบให้ชื่นใจเลยนะ รักผมไหม...แล้วเราจะแต่งงานกันใช่ไหมก้อย” ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้บนผิวกายเนียนนุ่ม ครอบครองฟอนเฟ้นหน้าอกหน้าใจสาวที่มันอวบอิ่มใหญ่เต็มไม้เต็มมือ ริมฝีปากจุมพิตเลาะเล็มขบกัดกลีบปากเนียนนุ่มจนรวิกานต์ถึงกับตัวสั่น ยกสองมือดันกายใหญ่ให้ออกห่างอย่างยากเย็น“คุยกันก่อนสิคะเจ้านาย เล่นรุกถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ก้อยทำอะไรไม่ถูกนะคะ” หัวใจรวิกานต์เต้นตึกตัก ๆ รัวเร็วยิ่งกว่ามีใครยิงปืนกลเสียอีก ใบหน้าแดงปลั่งก้มงุดไม่กล้ามองสบสายตามคมกริบที่จ้องทะลุไปถ
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 105
ปากและใจบอกว่าไม่...อย่าไปยอมให้รัฐภาสเห็นเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นใกล้มือที่จะหยิบมาเชยชมเมื่อไหร่ก็ได้ แต่กายกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพียงแค่ถูกเขากอดจูบเพียงแค่นิดหน่อยเท่านั้นมันก็พร้อมที่จะหลอมละลายกลายเป็นไอ สองมือที่วางทาบอยู่บนลำตัวเริ่มที่จะเคลื่อนไหวไปตามกล้ามเนื้อล่ำสันไปจนโอบรอบบ่ากว้าง เผลอตัวตอบรับจุมพิตหวานแผดร้อนที่แทบจะสูบเอาลมหายใจออกจากปอดจนหมดสิ้นรัฐภาสถอนจุมพิตเคลื่อนไปตามพวงแก้มอิ่มนุ่ม สันจมูกโด่งและสุดท้ายประทับบนดวงตากลมโตที่มันบวมช้ำเพราะการร้องไห้อย่างหนัก“ขอโทษนะก้อยที่ฉันมาช้า อย่าโกรธฉันนะคนดี” ปลายนิ้วยาวร้อนไล้ไปบนกลีบปากอวบอิ่มแดงระเรื่อที่ขบกัดหนี“ปล่อยก้อยได้แล้วเจ้านาย...คุณรัฐภาส” รีบเปลี่ยนเพราะตอนนี้เธอไม่ใช่พนักงานในบริษัทเขาแล้ว และไม่คิดที่จะไปลาออกให้มันถูกต้องด้วย จะทำอะไรก็ทำไม่แคร์“แล้วก็รีบออกไปจากบ้านก้อยด้วย ก้อยไม่ได้เป็นอะไรกับคุณอีกแล้ว” สองมือเล็กผลักดันกายใหญ่ให้ออกห่างและรัฐภาสก็ยอมให้ แต่...กายใหญ่ขยับลุกขึ้นพร้อมกับเกี่ยวเอากายโปร่งกลมกลึงขึ้นไปนั่งบนตักกว้าง จับรั้งไม่ให้เบือนหน้าหนี พร้อมสอดแขนใหญ่กระชับเอวเล็กคอด“หู...หายไปแค่
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 104
เปลือกตาบางปรือขึ้นอย่างเชื่องช้า แพขนตายาวงอนกะพริบถี่ ๆ ก่อนจะลืมตาที่แดงก่ำ รอบ ๆ ขอบตาบวมช้ำขึ้นมาสู้กับแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้องนอน พร้อมกับอาการปวดหัวริ้ว ๆ ของผู้เป็นเจ้าของห้อง มือเล็กยกขึ้นจับลำคอแห้งผากเหมือนกับมีกระดาษมาถูไถอยู่เลยไปถึงพวงแก้มนิ่มที่เย็นจัด ไล่ไปจนถึงดวงตากลมโตที่ถึงตอนนี้ก็ยังมีคราบน้ำตาหลงเหลือติดอยู่กายกลมกลึงพลิกตัวหนีแสงแดดที่ส่องมาจนตาถึงกับพร่าเลือนไปชั่วขณะหนึ่ง ค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจออกจากจมูกที่ตอนนี้มีสิ่งไม่พึงประสงค์อุดอยู่ เสียงท้องร้องประท้วงให้เธอรีบไปหาอะไรใส่ลงไปเสียบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอยู่แบบนี้ ฟันขาวสะอาดขบกัดกลีบปากแตกแห้งเพราะขาดการบำรุง พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียงก็ยังลำบากยากเย็น เพราะร่างกายหมดไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจากการไม่เอาใจใส่ตัวเอง แม้อาหารก็ไม่คิดจะหามาใส่ท้องเธอร้องไห้มากี่วันแล้ว...ร้องและรอว่าเขาคนนั้นจะมาหา บอกเล่าว่าสิ่งที่เธอเห็นในวันนั้นไม่เป็นความจริง เขายังเป็นคนโสดไม่มีพันธะใดๆ กับใคร แต่รอแล้วรอเล่า จากหนึ่งวันเป็นหนึ่งคืนและล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ก็ครบหนึ่งอาทิตย์พอดี แต่ก็ไม่มีวี่แววรัฐภาสจะมา...
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 103
“เป็นอะไรไปน่ะนนท์ ไปขอน้องรสแต่งงานมาหน้าตาก็ควรจะยิ้มแย้มเหมือนกับคนที่กำลังจะได้เป็นเจ้าบ่าวสิ แต่ไหงกลับมาหน้าตาเหมือนกับตูดหมึกแบบนี้ล่ะ หรือว่าน้องรสไม่ยอมตกลงหือ” นันทิยาเอ่ยแซวน้องชายที่เมื่อตอนไปเธอเห็นหน้าตาระรื่นบานเกือบจะเท่ากระด้ง แต่พอกลับไหงหน้าตาเหมือนกับคนอมบอระเพ็ดมาก็ไม่รู้“เพราะพี่ไทนี่นั่นแหละ”“อ้าว...นนท์ไปขอน้องรสแต่งงานแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ล่ะ” คนเป็นพี่ถามอย่างไม่เข้าใจ“ตัวเองไม่มีฝีมือเองมากกว่ามั้ง สาวเขาเลยไม่มั่นใจที่จะฝากชีวิตน่ะ”ชานนท์ชักสีหน้าใส่พี่สาวที่ยังคงยิ้มระรื่นไม่รู้สึกรู้สา “ก็พี่ภามน่ะสิ”“พี่ภามทำไม”“พี่ภามบอกว่าไม่มีธรรมเนียมบ้านไหนที่น้องจะแต่งงานก่อนพี่”นันทิยาพยักหน้าหงึกอย่างเข้า เธอก็เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ก็คงไม่มีใครได้แต่งงานกันแล้วละ“พี่ภามยังจะส่งน้องรสไปดูงานต่างประเทศอีกสามปีด้วย” ชานนท์บอกด้วยหน้าตาอ่อนระโหยโรยแรง กายใหญ่ทรุดตัวลงนั่งไม่ไกลจากที่พี่สาว แหงนหน้าขึ้นมองเพดานห้อง“เอ๊ะ...พี่ภามเป็นบ้าอะไร มันเรื่องของนนท์กับน้องรสไม่ใช่หรือไง จะบ้าไปใหญ่แล้ว” นันทิยาก่นว่าด้วยความหงุดหงิดระคนโกรธ
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 102
“ครับ ต่อไปนี้พี่นนท์จะไม่หึงดะแบบนั้นอีกแล้ว พี่นนท์จะเชื่อใจน้องรส หากมีอะไรที่ทำให้เราไม่เข้าใจกันจริง ๆ พี่นนท์จะรอเวลาให้อารมณ์ที่มันร้อนลดลงแล้วเราค่อยมาคุยปรับความเข้าใจกัน” ใช่...อะไร ๆ มันก็ต้องดีถ้าคุยกันโดยไม่ใช้อารมณ์โกรธ หึงหวงและประชดประชัน“สัญญานะคะ ว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก” นิ้วก้อยเล็กยื่นออกไปและชานนท์ก็ยื่นนิ้วก้อยของเขาออกมาเกี่ยวด้วย“ครับ...สัญญาว่าจะเชื่อใจน้องรส” ปลายนิ้วยาวใหญ่จับตรึงปลายคางมน โน้มใบหน้ามาจุมพิตกลีบปากอวบอิ่มนุ่มหวานอย่างแสนจะคิดถึง เพียงแค่สามวันเท่านั้นที่ห่างหายจากกายสาวหอมกรุ่นนุ่มนิ่มรัดรึงกายแกร่งก็ทำให้เขาถึงกับโหยหิวเหมือนกับคนที่อดอยากมานานแรมเดือน อย่างนี้จะต้องรีบทำให้รสรินกลับมาอยู่เคียงข้างกายให้เร็วที่สุดและไม่มีวันที่จะจากไกลกันอีกแล้ว“พี่นนท์รักน้องรสครับ...ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างก็คลี่คลายไปในทางที่ดีแล้ว น้องรสก็ตกลงแต่งงานกับพี่ได้แล้วใช่ไหมครับ”“ค่ะ” รสรินตอบกลับอย่างเอียงอาย ในหัวใจพองโตเหมือนกับลูกโป่งที่มันถูกบรรจุแก๊สจนเต็ม รอยยิ้มแต่งแต้มทั้งวงหน้าและดวงตากลมโตเป็นประกายวาววับสุกสกาวเหมือนกับดาวบนท้องฟ้า เปี่ยมล้นไปด้วยคว
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 101
“น้องรสครับ เมื่อไหร่น้องรสจะหายโกรธพี่นนท์ล่ะครับ” ชานนท์เดินมาจับมือเล็กเรียว แต่ถูกอีกฝ่ายปัดออกและเมินหน้าหนีเสียอีก ทำเอาเขาถึงกับหน้าเสียไปได้ไม่น้อย ไม่รู้ว่าทำไมคราวนี้รสรินถึงได้โกรธนานนัก สามวันแล้วที่ไม่ยอมพูดคุยกับเขาเอาแต่หนีหน้าท่าเดียว“น้องรสไม่ได้โกรธ” ใบหน้าสวยเชิดขึ้นสูง สองมือสอดไขว้ระหว่างอก ไม่ได้โกรธแต่อึดอัดและไม่ชอบที่ชานนท์แสดงพฤติกรรมอย่างนั้น ทำอย่างกับว่าเธอน่ะใจง่ายนักนิ เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้ต้องกระโดดเข้าใส่ อย่างนี้มันไม่เชื่อใจกันนี่นาแล้วจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง“ถ้าไม่โกรธแสดงว่างอน...แล้วเมื่อไหร่น้องรสจะหายงอนพี่นนท์ล่ะครับ รู้ไหมว่าน้องรสเป็นอย่างนี้พี่นนท์กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยนะครับ”“ไม่รู้ไม่ชี้” รสรินยังคงเบือนหน้าหนี เพราะรู้ใจตัวเองดีว่าถ้าหากเจอบทออดอ้อนและวงหน้าเศร้า ๆ ของชานนท์อีกเพียงไม่ถึงห้านาที ใจที่พยายามจะให้เข้มแข็งไม่ยอมรับคำง้อง่ายๆ ก็จะพานอ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งถูกลนไฟ“น้องรสครับ ดีกันนะครับคนดี๊คนดี” สองแขนใหญ่โอบรัดรอบกายโปร่งบาง วางมือใหญ่ทาบทับบนมือเล็กเรียว วางคางแนบกับบ่ากว้าง“จะให้พี่นนท์ทำอะไรก็ได้ ขอเพียงแค่น้องรสยกโทษให้พี
