เข้าสู่ระบบแชร์
chapter 77
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-23 21:46:26
บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 78
แม้เขาจะเจ็บปวด เพราะความปวดร้าวที่ฝังความแข็งแกร่งในช่องทางลี้ลับคับแน่นได้เพียงแค่ครึ่ง ลมหายใจหอบแรง เปล่งเสียงร้องคำรามในลำคอ แขนแข็งแกร่งสอดเข้ามากระชับ ริมฝีปากหนาร้อนผ่าวทาบเคลื่อนจุมพิตซุกไซ้ลำคอระหง ขบกัดเลาะเล็มผิวเนื้อเนียนนุ่มไปจนถึงริมฝีปากอวบอิ่ม“อดทนนิดนะก้อย อีกเดี๋ยวมันก็ไม่เจ็บแล้วคนดี ครั้งแรกของผู้หญิงมันก็เจ็บแบบนี้ ถ้าก้อยยิ่งเกร็งตัวมันจะทำให้ยิ่งเจ็บนะ” รัฐภาสพูดปลอบประโลมเสียงนุ่มทุ้ม ปลายนิ้วยาวใหญ่แทรกไปคลึงเคล้นมุกมณีอันอ่อนไหวผ่อนคลายความเจ็บปวดให้คนใต้ร่าง“ไม่จริง...เจ้านายโกหก ก้อยเจ็บจะตายแล้ว ถอยออกไปเลยนะ ไม่เอาแล้ว” รวิกานต์เถียงกลับเสียงสั่น น้ำตาหยดไหลออกไปทางหางตา สองมือเล็กวางทาบบนบ่ากว้าง ทั้งผลักทั้งดันร่างหนาใหญ่ให้ถอยห่าง วงหน้างองุ้มเบือนหนีคนโกหก ไหนว่าจะมีแต่ความสุขไง ไม่จริงเลย เจ็บจะตายชักเหงื่อเม็ดเล็กผุดบนขมับและแผ่นหลังกว้าง ปลายนิ้วคลึงเคล้นเกสรดอกสวาท อีกฝ่ามือใหญ่ฟอนเฟ้นทรวงอกอวบอิ่ม ถูไถปลายนิ้วสลับคีบดึงปลายยอดถัน มอบจุมพิตหนักหน่วงเร่าร้อนและเรียกร้องบนกลีบปากอวบอิ่ม บดคลึงขบกัดดูดเม้มกลีบปากบนและล่างสลับกันไป เปิดแยกกลีบปากบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 79
“...” รวิกานต์หวีดร้องเสียงหลง เมื่อไฟร้อนผ่าวนำพากายสาวพุ่งจากพื้นดินไปแตกกระจายเหมือนพลุไฟที่บนแผ่นฟ้า สองแขนโอบรัดรอบกายใหญ่อย่างสนิทแนบชิดแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกันรัฐภาสร้องคำรามดังลั่นกับธาราสวาทร้อนระอุเอ่อไหลเคลือบปากทางรักให้มันไหลลื่น ให้แก่นกายระอุร้อนเหมือนกับแท่งเหล็กกล้าถูกเผาไฟแทรกตัวไปกระหน่ำซ้ำความสุขสม พัดพาสองกายที่กอดกระชับรัดจนแทบจะเป็นกายเดียวกันกระตุกไหวแล่นฉิวไปตกบนท้องทุ่งหญ้าเขียวขจีเพลิงสวาทเร่าร้อนผ่านพ้นแต่สองหนุ่มสาวยังคงอิงแอบแนบชิดเป็นกายเดียวกัน แม้คนร่างเล็กกว่าจะพยายามผลักดันและเอ่ยปากบอกว่าอึดอัด แต่สิ่งที่ได้รับกลับคืนมาก็เพียงแค่รอยยิ้มหวานนุ่ม ประกายในดวงตาร้อนแรงและมือใหญ่ที่วาดไล้ไปทั่วเรือนกายกลมกลึง“ก้อยจ๋า...ขออีกรอบนะ...”รวิกานต์อ้าปากค้างและคำปฏิเสธก็หายไปเพราะจูบของรัฐภาส และเธอก็กลายเป็นแม่ว่าวตัวน้อยลอยติดลมพิศวาสเร่าร้อนที่พร้อมจะทำทุกอย่างตามที่รัฐภาสต้องการ เพราะเธอได้กลายเป็นทาสรักและทาสเสน่หาของชายหนุ่มไปเสียแล้ว“ปล่อยไทนี่นะพี่ภาม ปล่อย!!!”นันทิยาพยายามแกะมือที่เหมือนจะไม่ใช่มือ แต่เป็นคีมเหล็กที่บีบลงมาบนแขนเรียวยาวอย่างไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 80
“ว้าย! ปล่อยไทนี่นะพี่ภาม”กลับกลายเป็นตัวเธอที่ไม่ทันจะได้ตั้งตัว เพราะคิดว่าแผนการที่จะนำกลับมาใช้ซ้ำนั้นจะเป็นผลสำเร็จ มือเล็กข้างที่ว่างทุบตีจิกลากบนมือใหญ่เต็มแรง ปากก็พ่นคำด่าทอแบบไม่ซ้ำคำ“ปล่อยนะไอ้คนใจร้าย ไอ้หมาบ้าสับปะรังเค ไทนี่เจ็บนะไอ้พี่ภาม” นันทิยาส่งเสียงโหวกเหวกโวยวายอย่างไม่อายหากว่าจะมีใครมาได้ยินเข้า เพราะมันอาจเป็นการดีที่เขาหรือเธอเหล่านั้นจะเข้ามาช่วยเหลือ แต่มองไปทางไหนก็เงียบเหมือนกับป่าช้า อีกทั้งร่างทั้งร่างก็ถูกตรึงแนบชิดผนังห้องเย็น ๆ จนแทบจะกระดิกตัวไม่ได้“แน่จริงเธอก็เอาตัวให้รอดจากมือฉันเองสิไทนี่” แม้จะเจ็บจุกจนหน้าเขียวหน้าเหลืองจากการกระแทกกระทั้นภามก็ยังกัดฟันทน ใบหน้าคร้ามแกร่งทาบอยู่บนลาดไหล่กว้าง ลมหายใจถี่ ๆ เป่ารดลำคอระหง“ฉันเพิ่งจะรู้นะไทนี่ ว่าเธอชอบซาดิสม์ ได้เลยคนสวย จะเอาลีลาท่าไหนบอกมาเลยยาหยี ฉันจะสนองความต้องการของเธอให้สมอยาก” ภามกัดฟันพูดเสียงแหบพร่า ฟันขาวสะอาดขบกัดไปบนผิวเนื้อเนียนนุ่มให้อีกฝ่ายได้สะดุ้งเล่น ไม่ต้องคิดถนอมกายอีกฝ่ายแล้ว เล่นเอาเขาแทบจะสูญพันธุ์เป็นครั้งที่สองแบบนี้นะ มันต้องเอาให้คางเหลืองกันไปเลยข้างหนึ่งความกล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 81
“เข้าใจผิดไปหรือเปล่าไทนี่ ฉันมีสิทธิ์ในตัวเธอเต็มที่เลยนะทูนหัว จะเรียกใช้เธอมาบริการปลดเปลื้องอารมณ์เมื่อไหร่ก็ได้นะ” ดวงตาคมกริบกวาดไล่มองไปตามเรือนกายกลมกลึง ทอดมองที่ทรวงอกอวบอิ่มซึ่งไหวกระเพื่อมพร้อมวางฝ่ามือใหญ่ลงไปอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ“ตรงนี้เธอนะ มันดันชอบให้ฉันแตะต้องไม่ใช่หรือไง...” ไม่พูดเปล่าภามยังกดน้ำหนักลงไป และทรวงอกอวบก็สปริงตัวตอบรับเสียด้วยซิเรียกเสียงหัวเราะในลำคอแข็งแกร่ง ก่อนมือใหญ่จะขยำนวดคลึงเคล้นลงไปตามหน้าท้องแบนราบเรียบไร้ไขมันส่วนเกินที่ไหวกระเพื่อมเป็นลอนเหมือนมีชีวิต สีข้างสอดไปทางด้านหลัง ขยำนวดบั้นทายกลมกลึงแรง ๆ แล้วลากไล้เลยลงไปตามปลีน่องกลมกลึง ตวัดชายกระโปรงขึ้นมาพำนักบนหน้าท้องแบนราบเรียบ“และตรงนี้...” ปลายนิ้วยาวร้อนระอุทาบเคลื่อนกดคลึงเป็นวงกลมลงไปด้านล่างช้า ๆ เหมือนกับเต่าคลานนันทิยาตัวสั่นระริก แม้ว่าจะมีเนื้อผ้าบางเบาปกปิดอยู่ แต่ความร้อนที่ทาบทับลงมาเหมือนกับว่าเธอถูกถ่านร้อนๆ เผาไหม้ผิวเนื้อ จะขยับเคลื่อนหนีก็ไม่ได้ เพราะถูกร่างหนาใหญ่กดตรึงไว้ทุกสัดส่วน ให้รอรับฝ่ามือสากและปลายนิ้วที่คลึงเคล้นไปอย่างจาบจ้วงและเป็นเจ้าของ“บอกฉันว่า.
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 82
“ไอ้พี่ภามบ้า ไอ้คนใจร้าย ถอยออกไปนะ ไทนี่จะกลับบ้าน ไทนี่จะไปฟ้องลุงภีมกับป้าโรส ฟ้องพ่อกับแม่ว่าพี่ภามทำอะไรกับไทนี่” พูดไปเพราะอยากให้อีกฝ่ายหยุดทำบ้า ๆ เสียที แต่ไม่รู้เลยว่ามันไปกระตุ้นต่อมโมโหของภามให้ลุกโชน ใบหน้าสวยนิ่วด้วยความเจ็บจากมือใหญ่ที่กดลงไปบนลำแขนกลมกลึงจนเธอคิดว่าได้ยินเสียงดังเปาะ...แขนเธอคงจะหัก“คิดจะไปฟ้องให้ฉันรับผิดชอบหรือไทนี่” ภามกัดฟันถามด้วยความโกรธที่นันทิยายังไม่ยอมเข้าใจว่าระหว่างเขาและเธอน่ะจะมีเพียงแค่ความสัมพันธ์ทางกาย ก็แค่รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน หมดเรื่องราวบนเตียงเมื่อไหร่ก็จบเมื่อนั้น ดวงตาคมกริบเปล่งประกายลุกโชนเป็นเพลิงไฟ“ไม่มีทางไทนี่ เธออ้าปากพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่ฉันและอาฌอนกับอานีน่าเมื่อไหร่ เธอได้โดนหนักยิ่งกว่าคืนนี้แน่ไทนี่” ไม่ได้ขู่เพราะคืนนี้นะเขากะจะจัดหนักให้สาสมกับความผิดที่ทำเอาไว้ เพราะความโกรธและเพลิงไฟที่มันลุกไหม้อยู่ในเรือนกาย ทำให้ภามไม่คิดที่จะทนอีกต่อไปแล้ว ดวงตาลุกโชนเป็นไฟกับมือใหญ่จับชุดสวยที่อีกฝ่ายใส่...แควก!!!!!“กรี๊ด! ไอ้พี่ภาม...” นันทิยากรีดร้องเสียงหลง ก่อนจะจางหายกลายเป็นเพียงแค่เสียงกระอึกกระอัก เพราะปากหนาร้อนท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 83
“ไทนี่...ยายตัวแสบ เธอนี่หวานจริง ๆ ยาหยี” ภามพูดทั้งที่ยังกัดกลืนกินปทุมถันอวบอิ่มจนผลิบานเต็มปาก แต่เพราะคิดถึงดอกไม้กลีบบางที่หวานนุ่มลิ้นไม่แพ้กัน จึงเลือกที่จะละวางสองผลไม้เต่งตึงไว้ก่อน ทาบทับริมฝีปากขบกัดลงไปตามลำตัวกลมกลึงจนแดงเป็นจ้ำ ปลายลิ้นตวัดไล้สอดแทรกหยอกล้อกับช่องเล็ก ๆ บนหน้าท้องแบนราบเรียบ ยิ่งเคลื่อนไหวลงไปใกล้ถึงส่วนอ่อนไหวนุ่มร้อนที่เคยทำให้เขามีความสุขจนแทบจะสำลักมาแล้ว ภามก็ยิ่งหายใจหอบแรงด้วยความปวดร้าวด้วยแก่นกายแข็งแกร่งที่ขยายใหญ่จนถึงกับปวดร้าวปลายนิ้วยาวใหญ่ยอมเคลื่อนออกจากกลีบกายอ่อนนุ่มพร้อมเกี่ยวดึงเอากางเกงชั้นในอย่างแรงจนขาดวิ่นไม่มีชิ้นดีตามติดไปด้วย ภามจับแยกขาเรียวยาวออกกว้าง ให้กายใหญ่ได้พำนักและชมเชยกุหลาบดอกนุ่มอย่างถนัดถนี่ ก่อนจะละมือไปปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากกายปลดปล่อยแก่นกายร้อนระอุขยายใหญ่ให้เป็นอิสระ และส่งยื่นมันไปให้นันทิยา แล้วเขารู้ดีว่าหญิงสาวจะไม่ยอมทำตามความต้องการง่าย ๆ มือใหญ่วางทับบนมือเล็ก พามันลากไล้ไปตามเรือนกายแข็งแกร่ง ก่อนจะมาหยุดตรงภมรร้อนระอุ ให้ความนุ่มนิ่มโอบรัดคลึงเคล้นมอบความสุขให้เขาด้วยนันทิยาสะดุ้งรีบดึงมือหนี แต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 84
ภามกัดฟันกรอด ข่มกลั้นความเสียวสยิวซ่านเมื่อถูกกลีบกายนุ่มอุ่นระอุร้อนดูดกลืนบีบรัดถี่ยิบตามจังหวะหัวใจที่มันเต้นแรงรัวเร็ว เหงื่อเม็ดเล็กถึงกับผุดขึ้นตามข้างขมับ กล้ามเนื้อหน้าท้องไหวกระเพื่อมตามแรงอัดที่สูดเข้าจนเต็มปอด‘ไทนี่...เธอเป็นแม่มดหรือไงกัน ถึงได้ทำให้ฉันเหมือนกับตกนรกและขึ้นสวรรค์ไปพร้อม ๆ กันนะแม่ตัวดี’เพราะเส้นทางสวาทอันคับแน่นของหญิงสาวบีบตัวตอดรัดเสียเหลือเกิน จนภามทนไม่ไหวและเขาก็ไม่คิดที่จะทนด้วย กายใหญ่เริ่มขยับเคลื่อนถาโถมไปในกลีบดอกไม้บอบบางอย่างเชื่องช้า เพราะความคับแน่น ผนังอ่อนนุ่มบีบตัวตอดรัดเสียดสีจนภามคำรามดังลั่นด้วยความเสียวซ่านที่มันลอยวิ้ง ๆ อยู่ในสมอง เพลิงไฟวิ่งไหลพล่านไปตามกระแสเลือด สะโพกสอบสะบัดไหวโยกถาโถมดำดิ่งแทรกลึกตอบสนองอารมณ์ดิบเถื่อนที่มีอยู่ในกายอย่างหนักหน่วงไม่มียั้งออมแรง“อ๊ะ...พี่ภาม...” ศีรษะทุยสะบัดส่ายจนเส้นผมกระจายไปทั่ว หน้าท้องแบนราบเรียบไหวกระเพื่อมเหมือนกับเกลียวคลื่นยามที่สาดซัดเข้าหาฝั่ง แม้ทุกการขยับที่ดุดันรุนแรงแต่ก็มีความอ่อนโอยในคราวเดียวกัน จะนำพาเอาความเจ็บปวดแทรกซึมมาบ้าง แต่ความเสียวซ่านระคนสุขสมมีมากกว่านันทิยาจึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 85
“คะ...ค่ะพี่ภาม...ไทนี่...ไทนี่ยอมแล้ว” นันทิยาตอบรับเสียงเบาหวิว ตอบสนองอารมณ์ดิบเถื่อนของภามอย่างไม่มีแง่งอน“ยอมอะไรล่ะ บอกให้ชัด ๆ สิไทนี่” ใบหน้าคมคร้ามซบซุกขบกัดต้นคอระหง สองมือใหญ่ขยำนวดปทุมถันอวบอิ่มบีบขยี้เม็ดทับทิมแข็งนูนเป็นไต “เธอจะยอมทำทุกอย่างที่ฉันบอกใช่ไหมไทนี่...จะไม่หนีฉันไปไหนจนกว่าฉันจะไม่ต้องการ และยอมเป็นนางบำเรอทำให้เตียงฉันร้อนทุกเวลาใช่ไหม” ภามถามพร้อมเสียงคำรามในลำคออย่างยินดี จนผิวกายเต้นยิบ ๆ ในหัวใจมันโป่งพองเหมือนกับลูกโป่งที่ลอยไม่ติดพื้น“คะ...ค่ะ ไทนี่ยอมทุกอย่าง ยอมเป็นนางบำเรอหรือจะโสเภณีตามที่พี่ภามต้องการ ได้โปรด...ช่วยไทนี่ด้วย รัก...รักไทนี่นะคะพี่ภาม”คำพูดยอมแพ้หวาน ๆ ของนันทิยา ภามฟังแล้วมันหวานนุ่มและระรื่นหูเป็นที่สุด รีบเร่งทำตามคำขอของอีกฝ่าย ส่งนันทิยาไปพานพบเก็บดวงดาวบนฟ้าในฉันพลัน เสียงร้องหวานแผ่วพลิ้วของคนที่สะบัดส่ายด้วยความสุขสมลอยเข้ามาในหู ให้เพลิงพิศวาสที่ภามมอบให้อีกฝ่ายรุนแรงขึ้นอีกเป็นเท่าทวีคูณ“พี่ภาม...” นันทิยาหวีดร้องหลาย ๆ ครั้งติดต่อกัน ในสมองขาวโพลน ในเรือนกายเหมือนกับมีลูกไฟกองเล็กที่ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะระเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
บทล่าสุด
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 109 - จบ -
“ไม่เลยไทนี่ พี่ไม่ได้ปากหวาน แต่พี่รู้ตัวว่าทำผิด ทำร้ายไทนี่ให้ต้องอับอายและเจ็บปวด” สองมือใหญ่จับมือเล็กมาทาบบนอกกว้าง“พี่ขอโทษนะไทนี่ น้องจะยกโทษให้พี่ได้ไหม ให้โอกาสกับคนที่รู้ตัวช้าและกลับตัวกลับใจคนนี้ได้พูดได้แสดงออกถึงความรักที่มีแก่ไทนี่...ไทนี่จะยอมให้โอกาสพี่...ให้โอกาสผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนี้ได้ดูแลและรักไทนี่ตลอดไปได้ไหม”ถึงจะได้ยินชัด ๆ จนเต็มสองหูแต่นันทิยาก็ยังไม่เชื่อ ถึงแม้ว่าคำว่ารักที่หนักแน่นที่หลุดออกมาจากปากหนา ให้หัวใจไม่รักดีของเธอก็ละลายกลายเป็นน้ำแล้วก็ตาม เพราะภามคือคนเบื่อง่ายหน่ายเร็ว แรกรักแรกต้องการคำหวานมีให้เสมอ แต่ยามเมื่อรักคลายน้ำต้มผักที่ว่าหวานก็ยังกลายเป็นขม“ไทนี่จะเชื่อได้หรือคะว่าพี่ภามจะไม่ทำให้ไทนี่ต้องร้องไห้ อับอายและเจ็บช้ำอีก”“ถึงพี่จะให้คำมั่น แต่อดีตที่ผ่านมามันคือความทรงจำอันเลวร้ายที่พี่มอบให้ไทนี่...มันคงจะมีอย่างเดียวที่ทำให้ไทนี่มั่นใจ นั่นคือจากนี้ไปพี่ขอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักและความจริงใจที่พี่มอบให้สุดที่รักของพี่คนนี้” สองมือใหญ่ทาบบนใบหน้านวลเนียนนุ่ม“ขอแค่ไทนี่ให้โอกาสพี่เท่านั้นพอ...พี่สัญญาจะไม่ทำให้ไทนี่ต้องน
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 108
ริมฝีปากหนาทาบทับบนกลีบปากอวบอิ่มที่เผยอแย้มจะต่อว่าและผลักไสเขาให้ออกห่าง ขบกัดกลีบปากบนสลับล่าง สอดแทรกปลายลิ้นเลาะเล็มซอกซอนหาความหวานจากโพรงปากนุ่มโดยที่นันทิยาเองก็ไม่ขัดขืน และยังจะให้ความร่วมมือส่งปลายลิ้นเล็กๆ มาเลาะเลี้ยวเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นสากระคายเสียอีก เป็นนานกว่าที่เขาจะหักห้ามใจถอนจุมพิตออกอย่างเสียดาย‘โอ๊ย! ไทนี่จ๋า อย่าตอบสนองพี่แบบนี้สิยาหยี เดี๋ยวพี่ทนไม่ไหวปล้ำไทนี่ก่อนจะได้คุยกันนะคนดี’ภามถึงกับร้อนฉ่าไปทั่วทั้งกายเมื่อนันทิยาตอบสนองกลับอย่างไม่มีแง่งอน สัดส่วนความเป็นชายเริ่มขยายตัวนูนเด่นดันตัวผ้าขนหนูออกมาแนบชิดลำขากลมกลึง“คุยกันดี ๆ ไม่คิดหนีและไม่ทำร้ายร่างกายพี่ด้วย พี่จะปล่อย ตกลงไหม” ภามกัดฟันข่มกลั้นความต้องการไว้อย่างสุดความสามารถ ลมหายใจหอบแรงจนกล้ามเนื้อไหวกระเพื่อมนันทิยาขบกัดริมฝีปาก จ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่นั้นแล้วเห็นถึงความรักและจริงใจรักหรือ...เธอเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า อย่างภามนี่นะรักเธอ เป็นไปไม่ได้ เธอคงจะตาฝาดไปเท่านั้น สิ่งที่เห็นเป็นเพียงแค่สายตาที่เอื้อเอ็นดูระหว่างคนที่เคยเติบโตมาด้วยกันเท่านั้นเอง วงหน้าสวยหมองเศร้าลงทันตา รีบตอบคำ
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 107
“มองอะไรไม่เคยเห็นคนหรือไง” เมื่ออีกฝ่ายยังเงียบก็อดที่จะตวาดแว้ดไปด้วยความหงุดหงิดระคนวาบหวิวในทรวง แต่เมื่อนึกได้ว่ามาด้วยเรื่องใดก็สูดลมหายใจเขาเต็มปอด ข่มความโมโหเอาไว้ภายในทั้งที่อารมณ์นั้นเดือดปุด ๆ และวาบหวิวจากสายตาคมกริบเอ่ยถามออกไปเสียงแข็ง ห้วนและกระด้าง“พี่ภามทำอย่างนี้หมายความว่ายังไง จะแกล้งกันไปถึงไหน” หญิงสาวข่มกลั้นน้ำตาแห่งความน้อยใจที่สุดท้ายแล้วภามก็ยังไม่ได้ปรับปรุงตัวเองยังทำร้ายหัวใจเธอซ้ำอีก“หือ...ทำอย่างนี้ได้ยังไง?” ภามแสร้งทวงคนถามอย่างไม่เข้าใจ คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง เดินไปนั่งบนเตียงนอนใหญ่ที่เขาเพิ่งจะเปลี่ยนสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา พร้อมข้าวของอีกหลายชิ้นในห้องเพื่อให้เกียรตินันทิยาที่จะไม่ต้องมานอนทับบนเตียงที่เขาเคยพาผู้หญิงคนอื่นมานอน“พี่ภามอย่ามาเล่นลิ้นนะ ไทนี่ซีเรียดนะ” นันทิยาตวาดแว้ดชักสีหน้าบึ้งตึงใส่คนที่ยังอารมณ์ดีที่กวนโมโหจนเธอแทบจะปรี๊ดแตกแล้ว ดวงตาเป็นประกายเจิดจ้ากรุ่นระอุด้วยไอโกรธที่มันพลุ่งพล่านอยู่ในเรือนกาย ร่ำ ๆ อยากจะเข้าไปทำร้ายคนหน้าเป็น‘ไม่รู้จะยิ้มอะไรหนักหนา ปากน่ะหุบเสียบ้างก็ได้คนบ้านี่’“ไม่ได้เล่นลิ้น
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 106
“รักตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก้อยก็เป็นเจ้าของหัวใจฉันจนหมดทั้งดวง เลยต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมหลอกล่อทุกอย่างทุกทางจนก้อยหลงติดกับไปไหนไม่รอดไง”ปากหนาทาบจากพวงแก้มนุ่มสีพีชสุกไล่ไปถึงริมฝีปากอวบอิ่ม กดลงไปแผ่วเบา นุ่มนวลและอ่อนโยน ตอนที่แผนการนี้ผุดขึ้นมาในสมองเขากลัวแทบตายว่ารวิกานต์จะดื้อดึงดื้อรั้นไม่ยอมง่าย ๆ แต่กาลกลับตาลปัตรไปโดยสิ้นเชิง แม้จะงอนและโกรธอยู่บ้าง แต่รวิกานต์กลับเข้าใจอะไรได้ง่ายอย่างที่คิด คงจะเป็นเพราะเธอรักเขา...แต่คำนี้นอกจากการกระทำแล้วมันก็ต้องได้ยินจากปากด้วย ถึงจะมั่นใจได้ว่าไม่ได้คิดไปเอง“ว่าไง ยังไม่ตอบให้ชื่นใจเลยนะ รักผมไหม...แล้วเราจะแต่งงานกันใช่ไหมก้อย” ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้บนผิวกายเนียนนุ่ม ครอบครองฟอนเฟ้นหน้าอกหน้าใจสาวที่มันอวบอิ่มใหญ่เต็มไม้เต็มมือ ริมฝีปากจุมพิตเลาะเล็มขบกัดกลีบปากเนียนนุ่มจนรวิกานต์ถึงกับตัวสั่น ยกสองมือดันกายใหญ่ให้ออกห่างอย่างยากเย็น“คุยกันก่อนสิคะเจ้านาย เล่นรุกถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ก้อยทำอะไรไม่ถูกนะคะ” หัวใจรวิกานต์เต้นตึกตัก ๆ รัวเร็วยิ่งกว่ามีใครยิงปืนกลเสียอีก ใบหน้าแดงปลั่งก้มงุดไม่กล้ามองสบสายตามคมกริบที่จ้องทะลุไปถ
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 105
ปากและใจบอกว่าไม่...อย่าไปยอมให้รัฐภาสเห็นเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นใกล้มือที่จะหยิบมาเชยชมเมื่อไหร่ก็ได้ แต่กายกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพียงแค่ถูกเขากอดจูบเพียงแค่นิดหน่อยเท่านั้นมันก็พร้อมที่จะหลอมละลายกลายเป็นไอ สองมือที่วางทาบอยู่บนลำตัวเริ่มที่จะเคลื่อนไหวไปตามกล้ามเนื้อล่ำสันไปจนโอบรอบบ่ากว้าง เผลอตัวตอบรับจุมพิตหวานแผดร้อนที่แทบจะสูบเอาลมหายใจออกจากปอดจนหมดสิ้นรัฐภาสถอนจุมพิตเคลื่อนไปตามพวงแก้มอิ่มนุ่ม สันจมูกโด่งและสุดท้ายประทับบนดวงตากลมโตที่มันบวมช้ำเพราะการร้องไห้อย่างหนัก“ขอโทษนะก้อยที่ฉันมาช้า อย่าโกรธฉันนะคนดี” ปลายนิ้วยาวร้อนไล้ไปบนกลีบปากอวบอิ่มแดงระเรื่อที่ขบกัดหนี“ปล่อยก้อยได้แล้วเจ้านาย...คุณรัฐภาส” รีบเปลี่ยนเพราะตอนนี้เธอไม่ใช่พนักงานในบริษัทเขาแล้ว และไม่คิดที่จะไปลาออกให้มันถูกต้องด้วย จะทำอะไรก็ทำไม่แคร์“แล้วก็รีบออกไปจากบ้านก้อยด้วย ก้อยไม่ได้เป็นอะไรกับคุณอีกแล้ว” สองมือเล็กผลักดันกายใหญ่ให้ออกห่างและรัฐภาสก็ยอมให้ แต่...กายใหญ่ขยับลุกขึ้นพร้อมกับเกี่ยวเอากายโปร่งกลมกลึงขึ้นไปนั่งบนตักกว้าง จับรั้งไม่ให้เบือนหน้าหนี พร้อมสอดแขนใหญ่กระชับเอวเล็กคอด“หู...หายไปแค่
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 104
เปลือกตาบางปรือขึ้นอย่างเชื่องช้า แพขนตายาวงอนกะพริบถี่ ๆ ก่อนจะลืมตาที่แดงก่ำ รอบ ๆ ขอบตาบวมช้ำขึ้นมาสู้กับแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้องนอน พร้อมกับอาการปวดหัวริ้ว ๆ ของผู้เป็นเจ้าของห้อง มือเล็กยกขึ้นจับลำคอแห้งผากเหมือนกับมีกระดาษมาถูไถอยู่เลยไปถึงพวงแก้มนิ่มที่เย็นจัด ไล่ไปจนถึงดวงตากลมโตที่ถึงตอนนี้ก็ยังมีคราบน้ำตาหลงเหลือติดอยู่กายกลมกลึงพลิกตัวหนีแสงแดดที่ส่องมาจนตาถึงกับพร่าเลือนไปชั่วขณะหนึ่ง ค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจออกจากจมูกที่ตอนนี้มีสิ่งไม่พึงประสงค์อุดอยู่ เสียงท้องร้องประท้วงให้เธอรีบไปหาอะไรใส่ลงไปเสียบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอยู่แบบนี้ ฟันขาวสะอาดขบกัดกลีบปากแตกแห้งเพราะขาดการบำรุง พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียงก็ยังลำบากยากเย็น เพราะร่างกายหมดไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจากการไม่เอาใจใส่ตัวเอง แม้อาหารก็ไม่คิดจะหามาใส่ท้องเธอร้องไห้มากี่วันแล้ว...ร้องและรอว่าเขาคนนั้นจะมาหา บอกเล่าว่าสิ่งที่เธอเห็นในวันนั้นไม่เป็นความจริง เขายังเป็นคนโสดไม่มีพันธะใดๆ กับใคร แต่รอแล้วรอเล่า จากหนึ่งวันเป็นหนึ่งคืนและล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ก็ครบหนึ่งอาทิตย์พอดี แต่ก็ไม่มีวี่แววรัฐภาสจะมา...
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 103
“เป็นอะไรไปน่ะนนท์ ไปขอน้องรสแต่งงานมาหน้าตาก็ควรจะยิ้มแย้มเหมือนกับคนที่กำลังจะได้เป็นเจ้าบ่าวสิ แต่ไหงกลับมาหน้าตาเหมือนกับตูดหมึกแบบนี้ล่ะ หรือว่าน้องรสไม่ยอมตกลงหือ” นันทิยาเอ่ยแซวน้องชายที่เมื่อตอนไปเธอเห็นหน้าตาระรื่นบานเกือบจะเท่ากระด้ง แต่พอกลับไหงหน้าตาเหมือนกับคนอมบอระเพ็ดมาก็ไม่รู้“เพราะพี่ไทนี่นั่นแหละ”“อ้าว...นนท์ไปขอน้องรสแต่งงานแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ล่ะ” คนเป็นพี่ถามอย่างไม่เข้าใจ“ตัวเองไม่มีฝีมือเองมากกว่ามั้ง สาวเขาเลยไม่มั่นใจที่จะฝากชีวิตน่ะ”ชานนท์ชักสีหน้าใส่พี่สาวที่ยังคงยิ้มระรื่นไม่รู้สึกรู้สา “ก็พี่ภามน่ะสิ”“พี่ภามทำไม”“พี่ภามบอกว่าไม่มีธรรมเนียมบ้านไหนที่น้องจะแต่งงานก่อนพี่”นันทิยาพยักหน้าหงึกอย่างเข้า เธอก็เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ก็คงไม่มีใครได้แต่งงานกันแล้วละ“พี่ภามยังจะส่งน้องรสไปดูงานต่างประเทศอีกสามปีด้วย” ชานนท์บอกด้วยหน้าตาอ่อนระโหยโรยแรง กายใหญ่ทรุดตัวลงนั่งไม่ไกลจากที่พี่สาว แหงนหน้าขึ้นมองเพดานห้อง“เอ๊ะ...พี่ภามเป็นบ้าอะไร มันเรื่องของนนท์กับน้องรสไม่ใช่หรือไง จะบ้าไปใหญ่แล้ว” นันทิยาก่นว่าด้วยความหงุดหงิดระคนโกรธ
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 102
“ครับ ต่อไปนี้พี่นนท์จะไม่หึงดะแบบนั้นอีกแล้ว พี่นนท์จะเชื่อใจน้องรส หากมีอะไรที่ทำให้เราไม่เข้าใจกันจริง ๆ พี่นนท์จะรอเวลาให้อารมณ์ที่มันร้อนลดลงแล้วเราค่อยมาคุยปรับความเข้าใจกัน” ใช่...อะไร ๆ มันก็ต้องดีถ้าคุยกันโดยไม่ใช้อารมณ์โกรธ หึงหวงและประชดประชัน“สัญญานะคะ ว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก” นิ้วก้อยเล็กยื่นออกไปและชานนท์ก็ยื่นนิ้วก้อยของเขาออกมาเกี่ยวด้วย“ครับ...สัญญาว่าจะเชื่อใจน้องรส” ปลายนิ้วยาวใหญ่จับตรึงปลายคางมน โน้มใบหน้ามาจุมพิตกลีบปากอวบอิ่มนุ่มหวานอย่างแสนจะคิดถึง เพียงแค่สามวันเท่านั้นที่ห่างหายจากกายสาวหอมกรุ่นนุ่มนิ่มรัดรึงกายแกร่งก็ทำให้เขาถึงกับโหยหิวเหมือนกับคนที่อดอยากมานานแรมเดือน อย่างนี้จะต้องรีบทำให้รสรินกลับมาอยู่เคียงข้างกายให้เร็วที่สุดและไม่มีวันที่จะจากไกลกันอีกแล้ว“พี่นนท์รักน้องรสครับ...ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างก็คลี่คลายไปในทางที่ดีแล้ว น้องรสก็ตกลงแต่งงานกับพี่ได้แล้วใช่ไหมครับ”“ค่ะ” รสรินตอบกลับอย่างเอียงอาย ในหัวใจพองโตเหมือนกับลูกโป่งที่มันถูกบรรจุแก๊สจนเต็ม รอยยิ้มแต่งแต้มทั้งวงหน้าและดวงตากลมโตเป็นประกายวาววับสุกสกาวเหมือนกับดาวบนท้องฟ้า เปี่ยมล้นไปด้วยคว
บ่วงสวาททาสรักอสูร chapter 101
“น้องรสครับ เมื่อไหร่น้องรสจะหายโกรธพี่นนท์ล่ะครับ” ชานนท์เดินมาจับมือเล็กเรียว แต่ถูกอีกฝ่ายปัดออกและเมินหน้าหนีเสียอีก ทำเอาเขาถึงกับหน้าเสียไปได้ไม่น้อย ไม่รู้ว่าทำไมคราวนี้รสรินถึงได้โกรธนานนัก สามวันแล้วที่ไม่ยอมพูดคุยกับเขาเอาแต่หนีหน้าท่าเดียว“น้องรสไม่ได้โกรธ” ใบหน้าสวยเชิดขึ้นสูง สองมือสอดไขว้ระหว่างอก ไม่ได้โกรธแต่อึดอัดและไม่ชอบที่ชานนท์แสดงพฤติกรรมอย่างนั้น ทำอย่างกับว่าเธอน่ะใจง่ายนักนิ เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้ต้องกระโดดเข้าใส่ อย่างนี้มันไม่เชื่อใจกันนี่นาแล้วจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง“ถ้าไม่โกรธแสดงว่างอน...แล้วเมื่อไหร่น้องรสจะหายงอนพี่นนท์ล่ะครับ รู้ไหมว่าน้องรสเป็นอย่างนี้พี่นนท์กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยนะครับ”“ไม่รู้ไม่ชี้” รสรินยังคงเบือนหน้าหนี เพราะรู้ใจตัวเองดีว่าถ้าหากเจอบทออดอ้อนและวงหน้าเศร้า ๆ ของชานนท์อีกเพียงไม่ถึงห้านาที ใจที่พยายามจะให้เข้มแข็งไม่ยอมรับคำง้อง่ายๆ ก็จะพานอ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งถูกลนไฟ“น้องรสครับ ดีกันนะครับคนดี๊คนดี” สองแขนใหญ่โอบรัดรอบกายโปร่งบาง วางมือใหญ่ทาบทับบนมือเล็กเรียว วางคางแนบกับบ่ากว้าง“จะให้พี่นนท์ทำอะไรก็ได้ ขอเพียงแค่น้องรสยกโทษให้พี
