MasukShare
บทที่ 980
Bab terkait
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 981
ในขณะที่ได้ยินลาน่าเอ่ยด้วยความตื่นเต้น แววตาของเจเรมี่ก็เย็นชาขึ้นมาข่าวดี?เมเดลีนตาบอด แต่นี่กลับเป็นข่าวดีสำหรับลาน่าเมื่อชายหนุ่มคิดถึงความทรงจำอันปลอมเปลือกที่ลาน่าเติมเต็มให้ในตลอดระยะเวลาสามเดือนที่เขาความจำเสื่อม แววตาของเขาก็แปรเปลี่ยนไปจนเหลือเพียงความเยือกเย็นลาน่าไม่ทันสังเกตเห็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเจเรมี่ เธอหัวเราะออกมาอย่างเปี่ยมสุขแล้วเอ่ยว่า “ฮึ ฉันไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำแล้วเธอก็ตาบอดเองน่ะนะ ฮ่าฮ่า ฉันว่าคราวนี้คงต้องไปเยี่ยมเธออย่างเป็นทางการหน่อยแล้วล่ะ”เจเรมี่มองเธอ “คุณจะทำอะไรกับเธอ”ลาน่าได้ยินอย่างนั้นก็ยกบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วเริ่มครุ่นคิด “อืม…”“นี่เป็นโอกาสของเธอแล้วนะลาน่า” นาโอมิมองข้อความอย่างตื่นเต้น พลางรายงานเพื่อนสนิท “งานครบรอบ 52 ปีของวิทแมนคอร์ปอเรชั่นใกล้มาถึงแล้ว ยัยเอวลีนต้องมาแน่”ลาน่าหรี่ตาและเริ่มวางแผนไม่นานหลังจากนั้นเธอก็เลียริมฝีปากสีแดงเบา ๆ พลางแสยะยิ้มออกมาช้า ๆ “โอกาสดีจริง ๆ ”เธอคลี่ยิ้มแล้วเดินตรงไปหาเจเรมี่และเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “ฮานส์ มันขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะ ว่าเอวลีนจะได้รับบทเรียนที่สาสมรึเปล่า”เจเรมี่ซ่อนรั
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 982
เขาเคยได้ยินเรื่องที่เมเดลีนสูญเสียการมองเห็นและอยากเข้าไปตรวจสอบเรื่องนั้นดู แต่เขาก็ยังหาเหตุผลดี ๆ ที่จะทำแบบนั้นไม่ได้ในขณะที่ไรอันกำลังจะไปหาเมเดลีนที่หลังเวที ลาน่าและนาโอมิก็ปรากฎตัวขึ้นลาน่าใช้เงินซื้อบัตรเชิญเพื่อให้ได้เข้ามาร่วมงานนี้ เธอยิ้มอย่างอวดดีแล้วเดินเข้ามายังโถงทุกคนมองไปที่เธอ แต่กลับไม่ได้โฟกัสที่เธอเลย สายตาของพวกเขามองไปที่เจเรมี่ซึ่งเดินตามหลังเธอมา“คุณวิทแมนจริง ๆ ด้วย”“ไม่มีทาง! สามเดือนก่อนไม่ใช่ว่าเขา… เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”“นั่นสิ แปลกจัง ฉันถึงขั้นเข้าร่วมงานไว้อาลัยที่คฤหาสน์วิทแมนด้วยนะ พวกเขาคอนเฟิร์มแล้วนี่ว่าตายจริง ๆ”“ฉันก็ไปมาเหมือนกัน ตอนที่อยู่ที่นั่น คาเลนยังกรีดร้องใส่เอวลีนเลยว่าเป็นคนนำความโชคร้ายมาให้แล้ว เธอก็ยังบอกอีกว่าเอวลีนเป็นคนที่ฆ่าลูกชายของเธอ”“เกิดอะไรขึ้นละเนี่ย?”ทุกคนงุนงงเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นเจเรมี่เดินเข้ามาพร้อมกับลาน่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาเหล่านั้นไม่มีใครรู้จักลาน่าเลย พวกเขารู้สึกแต่เพียงว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอนเมื่อไรอันเห็นลาน่า แววตาของเขาก็ขรึมลงเขาเดาออกว่าการที่ลาน่ามาที่นี่ก็เพื่อ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 983
กล่องของขวัญตกลงตรงหน้าของเมเดลีนลาน่าขมวดคิ้วแล้วแสร้งพูดอย่างไม่พอใจ “คุณนายวิทแมน นี่หมายความว่ายังไงกันคะ? ฉันได้รับเชิญมาในฐานะแขกของงาน ในฐานะแขกฉันก็แค่จะมอบของขวัญให้คุณ แต่ทำไมคุณถึงไม่รับเอาไว้กันล่ะคะ?”ในขณะที่กำลังมีท่าทีขบขัน นาโอมิก็มองไปยังความสงบนิ่งของเมเดลีน ก่อนจะแสดงสีหน้าตกใจ “อุ๊ย ลาน่า ไม่สังเกตหรอกเหรอ ฉันว่าคุณนายวิทแมนน่าจะมองไม่เห็นนะ”“เธอมองไม่เห็นเหรอ?” ลาน่าแกล้งทำเป็นสับสนแล้วมองไปที่เมเดลีนหัวจรดเท้า “คุณนายวิทแมน เกิดอะไรขึ้นกับตาคุณรึเปล่าคะ? ทำไมคุณถึงตาบอดล่ะ?”เมื่อลาน่าพูดอย่างนั้น เสียงฮือฮาของผู้คนก็ดังขึ้นรอบตัวพวกเขา“ว่าไงนะ? เอวลีนมองไม่เห็นงั้นเหรอ?”“ไม่มีทาง”“เธอตาบอดเพราะร้องไห้หนักมากกับการตายของพ่อกับแม่เธอรึเปล่า?”“น่าสงสารจริง ๆ แต่เธอจะดูแลวิทแมน คอร์ปอเรชั่นยังไงในเมื่อเธอตาบอดแล้วน่ะ? เรื่องนี้จะส่งผลต่อการร่วมธุรกิจของเรารึเปล่า?”“มันก็พูดยากนะ”ลาน่าพอใจที่ตัวเองปั่นป่วนบรรยากาศตรงหน้าได้สำเร็จเธอยังติดต่อนักข่าวมากมายมาเพื่อทำลายชื่อเสียงของเมเดลีนโดยเฉพาะตอนนี้ทุกคนกำลังพูดถึงเรื่องนี้อย่างสนใจ ลาน่ามองใบหน้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 984
เมเดลีนคลี่ยิ้มบางแล้วกดรีโมทอันเล็ก ๆ ในมือ “งั้นก็มาดูกัน ว่าคุณจอห์นสันจะดูเป็นยังไงตอนที่ต้องคุกเข่าลงแล้วขอโทษ”หลังจากที่พูดอย่างนั้น แสงไฟก็ค่อย ๆ มืดลง ภาพหน้าในจอก็ปรากฎให้ทุกคนได้เห็นลาน่ากำลังคุกเข่าขอโทษเมเดลีน ถึงแม้ว่าในนาทีนั้นลาน่าจะไม่เต็มใจ แต่เธอก็เอ่ยว่า ‘เมเดลีน ฉันขอโทษ’เมื่อนาโอมิเห็นสิ่งนี้ เธอก็นิ่งชะงัก “ลาน่า ทะ ทำไม...”“เอวลีน!” ลาน่าระเบิดเสียงออกมา “เธอถ่ายวิดีโอฉันเอาไว้งั้นเหรอ!”เมเดลีนเปิดไฟแล้วหันกลับมายิ้ม “ก็ใช่น่ะสิ ฉันใช้กล้องที่ซ่อนอยู่ในเข็มกลัดอัดเอาไว้ ฉันถ่ายหน้าตอนที่เธอกำลังขอโทษฉันเอาไว้” หญิงสาวยอมรับอย่างมีน้ำใจ “นี่คือลาน่า จอห์นสัน ผุู้หญิงที่ชอบวางมาดข่มเหงทุกคน แต่ในตอนนี้เธอกลับไม่มีอะไรเลย”“เธอ...” ลาน่าเดือดขั้นสุดเธอง้างมือจะตบเมเดลีน แต่เมเดลีนคว้าแก้วไวน์บนโต๊ะแล้วสาดเข้าที่ใบหน้าของเธอเสียก่อนลาน่าตัวแข็งทื่อ ส่วนมือที่ง้างอยู่ของเธอก็แข็งค้างกลางอากาศเมื่อมองแววตาที่เย็นชาของเมเดลีน ทันใดนั้นเธอก็นึกบางอย่างได้“เอวลีน เธอไม่ได้ตาบอดเหรอ?”“ฉันไม่ตาบอดหรอกนะ คนนั้นคงเป็นเธอมากกว่า” เมเดลีนเย้ยหยัน “แล้วเธอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 985
ลาน่าสับสน เธอรู้สึกว่าทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผนมันยังโอเคหากคนที่หลอกเธอคือเมเดลีน แต่เกิดอะไรขึ้นกับเจเรมี่?ลาน่าไม่เข้าใจและโกรธเคืองเป็นอย่างมาก “ฮานส์ เกิดอะไรขึ้น? คุณตบฉันทำไม?”สายตาเจเรมี่จ้องมาดั่งคมมีด “เธอก่อความวุ่นวายในงานเลี้ยงครบรอบบริษัทของฉัน แล้วยังพาผู้หญิงหน้าไม่อายมาสร้างปัญหาให้ภรรยาฉันอีก ถ้าฉันไม่ตบ ก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่า เจเรมี่ วิทแมน”“อะ อะไรนะ?” ลาน่ารู้สึกอึ้งอีกครั้งเจเรมี่ วิทแมน!เขาเรียกตัวเองว่า เจเรมี่ วิทแมน!เขาเรียกเมเดลีนว่าภรรยา!ความทรงจำของเขากลับมาแล้วเหรอ?ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย?ลาน่ามองแววตาของชายหนุ่มที่เย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ยังคงยิ้มอวดดีออกมา “ฮานส์ อย่าล้อฉันเล่นแบบนี้นะ คนที่คุณควรจะตบคือ เอวลีน มอนต์โกเมอรี! ฉันเป็นคนรักของคุณนะ”“เธอคิดว่าตัวเองมีค่าพอที่จะเป็นผู้หญิงของฉันเหรอ?” เจเรมี่เอ่ยอย่างเหยียดหยาม “ตอนที่ฉันความจำเสื่อม เธอล้างสมองฉันด้วยข้อมูลและความทรงจำจอมปลอมพวกนั้น เธอคิดว่าฉันจะอยู่แบบนี้ไปตลอดอย่างนั้นเหรอ?”นัยน์ตาคมเข้มของเขาจ้องมองมาที่
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 986
คาเลนถอนหายใจ “เธออยู่ที่เลานจ์ คงกำลังป้อนนมลูกอยู่จ้ะ”เมื่อได้คำตอบเจเรมี่ก็รีบวิ่งตามออกไปที่เลานจ์อย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นป้ายสัญลักษณ์การให้นมบุตรที่หน้าประตู ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้แล้วยกมือขึ้นเขาอยากจะเคาะ แต่ก็ลังเลแต่ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจเคาะประตูเสียงของเมเดลีนตอบรับมาจากด้านใน “คุณแม่เหรอคะ? เข้ามาได้เลยค่ะ”เจเรมี่รู้ว่าอีกฝ่ายเข้าใจผิดว่าเขาคือคาเลน แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปข้างในเมเดลีนไม่ได้กำลังให้นมบุตรอยู่ แต่เธอก็หันหลังให้กับเขา ดูเหมือนว่าเธอจะกำลังเปลี่ยนแพมเพิสให้ลูกน้อย“รบกวนคุณแม่หยิบทิชชู่เปียกให้ทีได้ไหมคะ? มันอยู่ในกระเป๋า”เธอไม่เห็นว่าเป็นใครเดินเข้ามา เพราะความสนใจของเธอจดจ่ออยู่กับลูกน้อยที่ต้องการเปลี่ยนแพมเพิสเมื่อเจเรมี่ส่งทิชชู่เปียกให้กับเธอ หญิงสาวก็รู้สึกได้ทันทีแววตาที่อ่อนโยนของเธอเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว เมื่อต้องเผชิญกับผู้ชายตรงหน้าเธอโยนทิชชู่เปียกลงบนพื้น แล้วไปหยิบเอาอันใหม่มาเช็ดให้ลูกน้อยเจเรมี่รู้สึกใจสลายเมื่อเห็นท่าทางที่เธอรังเกียจเขาเมเดลีนปฏิเสธเขา หลังจากที่เปลี่ยนแพมเพิสและแต่งตัวให้ลูกเสร็จ เธอก็เตรีย
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 987
“ลินนี่...”“หยุดเรียกชื่อฉัน ฉันไม่อยากเจอคุณอีก” เมเดลีนขัดจังหวะเขาแล้วเช็ดน้ำตาตัวเอง“ฉันไม่เคยตำหนิที่คุณลืมฉัน ฉันรู้ดีว่าที่คุณเจ็บตัวก็เพราะต้องการปกป้องฉัน และนั่นคือสิ่งที่ลาน่าใช้เป็นโอกาสในการจัดการกับคุณ แต่นี่ก็ไม่ใช่ข้ออ้างของคุณที่จะขาดมนุษยธรรมจนต้องฆ่าพ่อกับแม่ของฉัน!”“เจเรมี่ ฉันไม่รู้ว่าต้องมองหน้าคุณยังไง ตอนที่ฉันเห็นคุณ ฉันก็เอาแต่คิดถึงการตายของพ่อกับแม่ตลอด ฉันหยุดคิดไม่ได้ คุณเข้าใจบ้างไหมว่าฉันต้องรู้สึกยังไง?”เมเดลีนสูดหายใจลึกแล้วอุ้มเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาขึ้นจากโซฟา ก่อนจะมุ่งหน้าเดินออกไปจากเลานจ์เจเรมี่คุกเข่าลงกับพื้น ในสมองมีเพียงคำพูดของเมเดลีนพูดซ้ำไปซ้ำมา ในตอนนั้นเขารู้สึกเหมือนมีมีดคม ๆ นับพันทิ่มตรงเข้าสู่หัวใจตัวเองถ้าหากว่าเป็นไปได้เขาอยากจะแลกชีวิตของเขากับเอโลอิสและฌอนเขายอมทำทุกอย่างเพื่อแลกกับการที่เมเดลีนจะรู้สึกดีขึ้นอีกครั้ง‘แต่ลินนี่ คุณไม่ให้โอกาสผมได้ขอโทษและไถ่โทษกับสิ่งที่ทำอีกต่อไปแล้ว’หลังจากที่เมเดลีนออกไปจากเลานจ์ เธอก็เดินตรงไปเรื่อย ๆเมื่อเดินผ่านตรงบันได เธอก็ได้ยินเสียงของไรอัน “เลิกทำให้ผมเสียเวลากับเรื่อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 988
“คุณเป็นนักออกแบบเครื่องประดับที่มีชื่อเสียงในธุรกิจเครื่องประดับ คุณน่าจะรู้เกี่ยวกับการวาดภาพใช่ไหม ถ้าหากว่ามีเวลาทำไมเราไม่มาลองแลกเปลี่ยนกันดูล่ะครับ?”ไรอันดูเป็นสุภาพบุรุษและเคยช่วยเหลือเธอมาก่อน เมเดลีนจึงไม่ได้ปฏิเสธเขาอีกด้าน ลาน่าได้พาตัวเองกลับมาถึงบ้านทันทีที่ก้าวเข้ามาข้างใน เธอก็โดนตบเข้าที่หน้าอย่างแรงจนสมองรู้สึกว่างเปล่าและงุนงงไปชั่วขณะสัมผัสได้ถึงรสชาติของเลือดที่กำลังซึมออกมาจากมุมปากนาโอมิที่ตามลาน่ามาติด ๆ เมื่อเห็นอย่างนั้นก็ยืนตัวแข็งวันนี้เป็นวันหายนะอะไรกันนะ?เธออยากจะเห็นเมเดลีนทำตัวเองขายหน้า แต่ทำไมสิ่งเหล่านี้ถึงได้ย้อนกลับมาหาเธอกัน? ลาน่าจับใบหน้าที่เริ่มบวมของตัวเอง แล้วตะโกนเสียงดัง “พี่โยริค พี่เป็นบ้าไปแล้วหรือไง? พี่ตบฉันทำไมเนี่ย?”“ถามตัวเองเถอะว่าทำอะไรลงไป” โยริคหน้าตาเคร่งเครียด ขณะที่เขาซ่อนความโกรธที่มากมายเอาไว้ภายใน “ฉันบอกเธอแล้วว่าให้เลิกทำตัวบ้า ๆ แล้วกลับไปใช้ชีวิตดั่งเจ้าหญิงของเธอที่เมืองเอฟซะ แล้วทำไมถึงได้ไปหาเรื่องเอวลีนได้?”เมื่อลาน่าได้ยินอย่างนี้ เธอก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น “เอวลีน มอนต์โกเมอรีอีกแล้วเหรอ
Bab terbaru
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
