บทที่ 53

เสียงต่ำและทุ้มของเขาดังก้องอยู่ในหูของเธอและหัวใจเธอตอนนี้กำลังเต้นเร็วขึ้น ถึงอย่างไร เธอจะไม่มีคาดหวังอะไรที่ไร้สาระอย่างที่เคยมีอีกต่อไป ตอนนี้ ความรักที่มีต่อเจเรมี่ถูกครอบงำโดยความเกลียดชังที่เธอมีต่อเขา

มาเดลีนไม่คาดคิดว่าท่านปู่วิทแมนจะไม่รังเกียจที่เธอต้องเข้าคุกเป็นเวลาสามปี แต่เขา บอกให้ มาเดลีนเริ่มต้นชีวิตใหม่และใช้ชีวิตที่ดีที่เหลือกับเจเรมี่

เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสท่านนี้มีความคิดดั้งเดิม นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า เขาควรโกรธและรังเกียจหลานสะใภ้ของเขาที่ได้ทำอาชญากรรมเช่นนี้ แต่ในขณะนี้ มาเดลีนยังคงตกตะลึงเธอรู้สึกซาบซึ้งและอบอุ่นอย่างไร้คำพูด

การกระทำของคุณปู่ท่านนี้ทำให้เธอนึกถึงปู่ของเธอที่ล่วงลับไปแล้ว พวกเขาทั้งสองเป็นชายชราที่ใจดีและอบอุ่น

มาเดลีนร่วมรับประทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์ของวิทแมน เธอรับรู้ได้อย่างแจ่มแจ้งว่าทุกคนที่นี่กำลังเยาะเย้ยเธอโดยเฉพาะแม่ของเจเรมี่

หลังจากที่ท่านขอตัวกลับไปก่อน แม่ของเจเรมี่เริ่มแสดงกริยาท่าทางดูถูกเธอทันที "ถ้าเธอฉลาดมากพอ เธอควรเป็นคนเสนอเรื่องการหย่าร้างที่ไม่ต้องมีการต่อรองและที่สำคัญต้องไม่ขัดขวางงานแต่งงานของเจเรมี่กับเมเรดิธ"