เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 59
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 60
เมเรดิธแสร้งกระพริบตาอย่างบริสุธิ์ดูไม่มีพิษไม่มีภัยใดๆ น้ำเสียงของเธอฟังดูนุ่มนวลและหมดแรงแย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะตาบอดกับการแสดงที่ชัดเจนขนาดนี้แต่ไม่สามารถดูออกได้ การแสดงงี่เง่าเช่นนี้มีผลสำหรับผู้ชายโดยเฉพาะไม่ต้องบอกมาเดลีนรู้ดีว่าเจเรมี่จะเห็นด้วยโดยแทบไม่มีคำถามใดๆกับเรื่องนี้ ไม่นานนัก เป็นดั่งเช่นมาเดลีนคิดไว้ไม่มีผิดเขาพยักหน้า "ถ้างั้นก็อยู่”นั่นไง! มาเดลีนรู้ว่าเจเรมี่จะทำแบบนี้โดยแทบไม่ต้องคาดเดากับเรื่องนี้ได้เลย และเธอรู้สึกได้ว่าเมเรดิธ มองมาที่เธอด้วยหางตาอย่างยั่วโมโหกระทั้ง เมเรดิธที่ดูภาคภูมิใจได้เพียงไม่กี่วินาทีก่อนจะถูกเจเรมี่ทำลายวิมานแห่งชัยชนะของเธอ เขาหันไปทางแม่บ้านฮิวจ์ เขาพูดเพียงไม่กี่คำ "ไปเตรียมห้องรับรองสำหรับคุณครอว์ฟอร์ด”มาเดลีนที่กำลังดื่มซุปแทบสำลักเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้กับหูสีหน้าแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเมเรดิธที่เคยมีแทบเลือนหายไปในพริบตานี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?เมเรดิธรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่มีทางเป็นจริง ‘ฉันคือคุณครอว์ฟอร์ดที่เขาพูดถึงหรือเปล่า?’มาเดลีนตระหนักคิดเรื่องนี้อย่างดี เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 61
เธอต้องมีชีวิตอยู่รอดจนกว่าจะถึงวันที่เมเรดิธได้รับผลกรรมอย่างสาสม!มาเดลีนไม่สามารถหลบหนีไปจากเกลนเดลได้สำเร็จ เจเรมี่มักพาเธอกลับไปที่คฤหาสน์วิทแมนเป็นครั้งคราวท่านปู่ วิทแมน ชื่นชอบมาเดลีนอย่างเหลือเชื่ออีกทั้งเขายังใจดีกับเธออย่างน่าประหลาดใจ ครั้งหนึ่งเขาเคยตบไหล่เธอแล้วพูดว่า 'เด็กคนนี้ช่างดูคุ้นเคยอะไรขนาดนี้ เธอคิดว่าเราเคยเป็นปู่และหลานสาวในชาติก่อนหรือไม่?'ความจริงแล้วไม่ใช่แค่คุณปู่ท่านนี้ที่มีความรู้สึกแบบนี้ แต่มาเดลีนเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันในขณะที่เธอได้พบกับชายชราผู้มั่งคั่งคนนี้ เธอรู้สึกเหมือนเคยเห็นเขาที่ไหนมาก่อนเมื่อใดก็ตามที่มาเดลีนไปที่คฤหาสน์วิทแมน นอกจากเธอต้องแสร้งทำเป็นใจดีและอ่อนโยนต่อเจเรมี่่แล้ว เธอยังได้เห็นปฏิกิริยาของทุกคนที่ปฏิบัติต่อเธอราวกับว่าเธอเป็นสิ่งที่อุจาดตาไม่หน้ามอง — โดยเฉพาะเมเรดิธในตอนแรก หล่อนสามารถกำจัดมาเดลีนออกไปและได้รับตำแหน่งคุณนายวิทแมนได้สำเร็จ แต่ตอนนี้ คนพวกนี้ไม่สามารถข้ามหน้าข้ามตาเจ้าของตระกูลอย่างผู้อาวุโสวิทแมนได้ การที่จะได้รับตำแหน่งของนายหญิงวิทแมนตอนนี้ยากพอๆกับการบินได้ในช่วงบ่ายวันจ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 62
หัวของมาเดลีนรู้สึกหนักอึ้งจนแทบจะระเบิด หลังจากที่เมเรดิธเขย่าเธออย่างแรง มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ลงไปอีก"แมดดี้ ทำไมเธอใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง? ฉันไม่สนใจว่าเธอจะมีความเกลียดต่อฉันและไม่พอใจฉันมากมายแค่ไหน แต่ลูกของฉันเป็นเพียงเด็กตาดำ ๆ ทำไมเธอถึงทำแบบนี้กับแจ็คได้?”สิ่งนี้ฟังดูคุ้นเคยมากมาเดลีนไม่เคยลืมเธอเกือบจะพูดโต้ตอบแบบเดิมกับเมเรดิธเหมือนในครั้งก่อนแต่ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?เมเรดิธต้องการจะสื่อถึงอะไร?"แมดดี้ บอกฉันหน่อยว่า เธอซ่อนแจ็คไว้ที่ไหน? บอกฉันมา!"เมื่อมาเดลีนยังดูสับสน เมเรดิธเห็นดังนั้นจึงกรีดร้องเสียงหลงถามเธออย่างหัวเสียอีกครั้ง"แจ็ค?" มาเดลีนพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะหลับไป จากนั้น เธอมองไปรอบ ๆ ตัว ก่อนจะพบว่า เธออยู่ที่บ้านปัจจุบันของเธอเธอกำลังพาแจ็คสันกลับไปที่คฤหาสน์ วิทแมน ก่อนหน้านี้ แล้วทำไมเธอมาที่นี่ตอนนี้?มาเดลีนรู้สึกถึงลมกระโชกเย็นที่คืบคลานขึ้นมาจากด้านล่างของเท้าของเธอ เธอสั่น เธอไม่กล้าที่จะจินตนาการว่าเกิดอะไรขึ้น"มาเดลีน ฉันคิดไม่ถึงว่าเธอจะทำในสิ่งที่เธอเคยพูดออกมาว่าเธอจะทำเช่นนี้" เสียงหนาวเย็นเข้ากระดูกดังข
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 63
เพียงแค่หนึ่งนาทีผ่านไปในพริบตามาเดลีนตื่นขึ้นมาด้วยเสียงร้องของเมเรดิธ เจเรมี่มองเธออย่างเย็นชาและกดหมายเลขสามตัวลงบนโทรศัพท์ของเขา เขากำลังจะเรียกตำรวจ!"ไม่!”ในที่สุดบาดแผลที่กดทับเส้นประสาทที่แน่นหนาของเธอถูกฉีกขาดออกเธอเดินก้าวไปยืนข้างหน้าเจเรมี่ด้วยใบหน้าซีดเซียว "เจเรมี่ ฉันไม่ได้ซ่อนลูกชายของคุณ! ฉันจะไม่ทำแบบนั้นแม้ว่าฉันจะชังเมเรดิธแค่ไหนก็ตาม!"ฉันเคยรู้สึกเจ็บปวดจากการถูกแยกออกจากเลือดเนื้อของตัวเอง ดังนั้นฉันรู้ว่ามันรู้สึกแย่ยิ่งกว่าความตาย ฉันไม่เคยคิดจำทำแบบนั้น—”"เธอจะมีความสุขก็ต่อเมื่อเมอร์ต้องผ่านความเจ็บปวดนี้ด้วยเช่นกัน ใช่ไหม?" เจเรมี่ ขัดจังหวะ มาเดลีน การจ้องมองของเขาเหมือนมีดคม ทิ่มแทงหัวใจของมาเดลีนอย่างไร้ความปราณี"มาเดลีน เสือดาวไม่เคยเปลี่ยนจุดของมัน ผู้หญิงอย่างเธอต่อให้ตายได้ 1,000 ครั้ง แต่ความแค้นในใจผมจะไม่มีวันลดลง!”ฟ่ออคำพูดที่เกรี้ยวกราดของเขาเจาะเข้าไปในหัวใจของมาเดลีนราวกับกระสุนที่เธอไม่สามารถหลบหนีไปได้"อย่าได้คิดว่าจะได้ออกมาหลังจากเข้าไปในนั้นอีก" เจเรมี่พูด พร้อมกับกดปุ่มโทรศัพท์ของเขา เขายังคงเรียกว่าตำรวจในที่สุดมันเป็
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 64
การมองเห็นถูกบิดเบือนจากสายฝนเธอไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากสายตาที่พร่ามัวนี้ แต่ความโกรธของเจเรมี่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่เธอสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนเขากระชากคอเสื้อของเธอแน่น มันทำให้เธอหายใจแทบไม่ออกสายตาคมกริบสังเกตุเห็นใบหน้าแดงของเธอที่หายใจไม่ออก ในที่สุดเขาก็ปล่อยมือราวกับว่าเขากำลังปลดปล่อยความโกรธ จากนั้น เขาก็ผลักเธอออกไปมาเดลีนอ้าปากค้างเมื่อร่างกายของเธอเปียกโชกท่ามกลางสายฝนเธอหยิบโทรศัพท์ที่เปียกน้ำขึ้นมาข้อความบนหน้าจอบ่งบอกหายนะบางอย่างมีข้อความจากผู้ส่งที่ไม่รู้จักด้านบนของรายการ ‘เด็กคนนี้ไม่ยอมฟังฉัน ฉันเลยทุบตีเขาไปตอนนี้ เขาไม่ส่งเสียงร้องให้รู้สึกรำคาญ เมื่อไหร่ที่เธอจะทำให้พวกวิทแมนจ่ายเงินเพื่อรับเด็กคนนี้กลับคืนสักที? 'เมื่อเธออ่านข้อความนี้ สมองขอมาเดลีนก็แทบระเบิด จากนั้นจิตใจของเธอเข้าสู่ห้วงแห่งความว่างเปล่าเเทบจะไม่ต้องเดานี่เป็นข้อความเกี่ยวกับการลักพาตัว แต่ทำไมข้อความนี้ถึงส่งถึงเธอ?“มาเดลีน เธอกลายเป็นอะไรไปแล้ว นี่เธอยังไปไกลถึงขั้นทำงานร่วมกับนักเลงเพื่อลักพาตัวลูกชายของผมอีก หากลูกชายของผมบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว ผมจะเฉือนเนื้อของคุณออก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 65
ชายปริศนาบอกตำแหน่งของเขากับเธอก่อนที่จะวางสายมาเดลีนรีบโทรหาเจเรมี่ทันที แต่เธอนึกขึ้นได้ว่าเขาอาจจะบล็อกเบอร์มือถือของเธอไปแล้วจากนั้น เธอเลื่อนดูรายชื่อผู้ติดต่อที่ว่างเปล่าของเธอ หมายเลขเดียวที่เธอโทรได้ตอนนี้คือเบอร์ของ ท่านปู่วิทแมนอย่างไรก็ตาม เธอคิดไตร่ตรองเรื่องนี้สักพัก มาเดลีนก็ล้มเลิกความคิดนั้นเวลาไม่รอช้า และมาเดลีนเองไม่มีทางเลือกอื่น เธอเรียกรถแท็กซี่และบอกที่อยู่คนขับคนขับเป็นผู้ชายที่ดูเป็นมิตร เมื่อเห็นว่ามาเดลีนหน้าซีดดูเจ็บปวดสาหัส เขาแนะนำเธอให้ไปโรงพยาบาลเขาอยากส่งเธอไปโรงพยาบาลด้วยความเมตตา หลังจากมาเดลีนขอบคุณและปฏิเสธเขา พวกเขาก็เดินทางต่อไปยังจุดหมายปลายทางการเดินทางผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดเธอก็มาถึงสถานที่ที่ชายคนนั้นให้เธอเป็นสถานที่แห่งหนึ่งในชนบทที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขาและแหล่งน้ำ ต้นไม้ที่มีใบเหลืองมีอยู่ทั่วไปสายลมยามค่ำคืนพัดผ่านเธอ ความหนาวเหน็บเข้าสู่ร่างกายของเธอมาเดลีนตัวสั่น และอาการปวดของเนื้องอกในท้องของเธอยังคงปวดอยู่ยังไงก็ตาม เธอมีเวลาไม่มากแล้ว เมื่อเธอคิดถึงความปลอดภัยของแจ็คสัน เธอก็ยังคงกัดฟันและก้าวไปข้างหน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 66
หลังจากที่แทนเนอร์พูดแบบนั้น เสื้อของมาเดลีนถูกฉีกออกมาเดลีนเจ็บปวดมากจนเธอไม่มีแรงที่จะดิ้นรน เมื่อเธอคิดว่าเธอคงหมดหวังแล้วแทนเนอร์กำลังจะช่วงชิงร่างกายเธอไป ทันใดนั้นประตูถูกเตะเปิดออกพร้อมกับเสียงดังประตูเอียงไปด้านหนึ่งก่อนจะตกลงบนพื้นมาเดลีนหันหน้าไปทางต้นเสียงก่อนจะเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาที่ดูน่ากลัวของเจเรมี่ เขาดูเหมือนกับซาตาน เมื่อสายตาที่เจเรมี่จ้องมองมาที่เธอมันเต็มไปด้วยความน่ากลัวและความทรยศ เธอก็สั่นสะท้านเจเรมี่ก้าวไปข้างหน้าและดึงแทนเนอร์ ซึ่งกำลังกดทับมาเดลีน ออกไป"กล้าดียังไงมาลักพาตัวลูกชายของผม? เบื่อกับการมีชีวิตแบบนี้แล้วใช่ไหม?”เขาชกแทนเนอร์อย่างแรงที่ด้านข้างของใบหน้า ทำให้แทนเนอร์โอดครวญด้วยความเจ็บปวด ฟันซี่หนึ่งของเขาหลุดออกและเลือดเริ่มไหลออกมาจากปากของเขา เจเรมี่เตะแทนเนอร์ไปที่มุมกำแพง และในจังหวะนั้น แทนเนอร์ไม่สามารถลุกขึ้นจากความเจ็บปวดได้มาเดลีนล้มลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง เธอพยายามปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าด้วยเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งเจเรมี่มองเธอด้วยความรังเกียจ "มาเดลีน เธอมันต่ำช้ายิ่งกว่าแต่ก่อน”เขามองเธอเขม็งก่อนจะเดินไปเข้าห้องใดห้
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 67
'งั้นหรอ?’‘คุณทำสัญญาแค่กับเมเรดิธในชีวิตนี้แค่นั้นงั้นเหรอ?’‘แล้วสิ่งที่คุณพูดมันออกมาในตอนนั้นมันเป็นแค่คำพูดที่ไร้ความหมายเหรอ? และฉันคงเป็นเพียงแค่ภาพบนอากาศที่พัดผ่านเข้ามาในชีวิตที่ไม่ควรค่าแก่การจดจำสินะ’ฮ่าๆ มาเดลีนหลับตาที่เหนื่อยล้าลง เธอไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นน้ำตาหรือหยดน้ำฝนที่ไหลล้นไปทั่วดวงตาของเธอก่อนที่เธอจะมีกำลังที่จะลุกขึ้นยืน แทนเนอร์และเธอถูกนำตัวเข้าไปในรถตำรวจตลอด 48 ชั่วโมงที่ถูกคุมขัง มาเดลีนไม่สามารถรอดพ้นจากการถูกทำร้ายร่างกายในสถาณการณ์คล้ายคลึงกับครั้งก่อนได้อีกเลยเหตุการณ์นี้ ทำให้เธอรู้สึกมึนงงกับเรื่องนี้ทั้งหมด เธอมึนงงจนไม่รู้สึกเจ็บเมื่อริ่มมีอาการอาเจียนเป็นเลือดมีเพียงน้ำตาเท่านั้นที่ไหลออกมาจากดวงตาของเธออย่างไม่สามารถควบคุมได้ น้ำตาทำให้หัวใจของเธอพร่ามัวและทำให้หัวใจของเธอจมลงไปในน้ำอย่างไร้ทางรอดมาเดลีนคลานไปบนพื้นก่อนจะค่อยๆจับลูกกรงเพื่อพยุงตัวเองขึ้น แต่เเล้วใครบางคนเตะและต่อยเข้าที่หลังของเธอทุกรูปแบบเมื่อเธอมองไปที่แสงแดดข้างนอก เธอก็ยิ้มอย่างคร่ำครวญในขณะที่เธออาศัยอยู่ในโลกที่เธอสร้างขึ้นด้วยต้วยน้ำมือตัวเองมานานห
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
