เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 529
บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 530
ก่อนที่เธอจะได้สัมผัสเมเดลีน เธอก็ถูกกำราบโดยผู้คุมถึงอย่างนั้นเมเรดิธก็ไม่ได้หยุดตะโกน เธอบ้าคลั่ง และยิ่งประสาทเสียเข้าไปใหญ่ “ฉันจะไม่ยอมให้แกกับเจเรมี่ได้ครองคู่กัน! ฉันจะไม่ปล่อยให้แกได้ทำสิ่งที่แกปรารถนา เมเดลีน!”“เจเรมี่เป็นของฉัน เขาเป็นของฉัน! เมเดลีน แกเป็นใครถึงกล้ามาขโมยคนของฉัน? ทำไมผู้หญิงอย่างแกถึงได้ครอบครองหัวใจของเจเรมี่มา 18 ปี? แกกล้าดียังไง?!”18 ปี… คำพูดที่เมเรดิธตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว ทำให้เมเดลีนหัวใจเต้นแรงก่อนที่เธอจะได้คิดอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมเรดิธก็ยังคงตะโกนต่อไปอย่างบ้าคลั่ง“นางแพศยา! แกมันสารเลว! ถ้าไม่ใช่เพราะแก คนที่เจเรมี่จะตกหลุมรักตั้งแต่แรกเจอ ในวันแรกของการเรียนมหาวิทยาลัยมันจะเป็นฉัน! แกแกล้งทำเป็นชนกับเจเรมี่ เพื่อจะเรียกร้องความสนใจจากเขา! เป็นเพราะแก เจเรมี่ถึงไม่สนใจจดหมายรักที่ฉันเขียนถึงเขา!”‘ก่อนที่เมเรดิธจะปลอมตัวเป็นฉัน เธอเคยเขียนจดหมายรักถึงเจเรมี่?’เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ เธอมองเห็นร่องรอยของความโศกเศร้าบนใบหน้าของเมเรดิธ“แต่หลังจากที่ฉันบอกว่า ฉันคือสาวน้อยที่เขาเจอในตอนนั้น เจเรมี่ก็มีท่าทางเปลี่ยนไปอย่า
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 531
จู่ ๆ เมเรดิธก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อได้ยินเช่นนี้ ตอนนั้นเองที่เธอรู้ตัวว่าเธอเพิ่งเปิดเผยความจริงที่ไม่ควรเปิดเผยไป! ดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมสำหรับเมเดลีน แต่เป็นการเยาะเย้ยตัวเองอย่างที่สุด! สีหน้าของเมเรดิธเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เธอเสียใจและอยากจะให้คำพูดพวกนั้นกลับคืนมา แต่มันสายเกินไปแล้ว เมื่อเห็นเมเดลีนหันหลังกลับไปอย่างสง่างาม เมเรดิธก็ตะโกนออกไปด้วยความตื่นตระหนก “เมเดลีน กลับมานะ กลับมา! ที่สิ่งที่ฉันพูดเมื่อกี้คือเรื่องโกหก เจเรมี่ไม่ได้รักแก! เขาไม่ได้รักแกเลย เขารักฉัน! ฉันนนนนนน…”ในตอนท้ายของการโต้เถียง อารมณ์ของเมเรดิธพังพินาศกระเจิดกระเจิง ยิ่งเมเรดิธต้องการปกปิดและให้เหตุผลอย่างผิด ๆ มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้เมเดลีนเชื่อมั่นมากขึ้นว่าเจเรมี่รักเธออย่างสุดซึ้ง ระหว่างทาง ความคิดของเมเดลีนก็กระเจิดกระเจิง จิตใจของเธอไม่สามารถสงบลงได้ คำพูดที่เมเรดิธพูดออกมายังก้องอยู่ในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความจริงที่ไม่น่าเชื่อเหล่านั้นกระทบหัวใจเธออย่างสุดซึ้ง สิ่งที่เมเดลีนคาดไม่ถึงมากที่สุดก็คือ เจเรมี่ไม่เคยแตะต้องเมเรดิธเลยตลอดหลายป
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 532
น่าเสียดายที่พวกเขาทำได้แค่คิดถึงวันเวลาเหล่านั้น“พ่อครับ ทำไมวันนี้แม่ไม่มาหาผมล่ะครับ? แม่บอกว่าจะเล่นกับผมในสุดสัปดาห์นี้” เสียงของแจ็คสันดึงความคิดของเมเดลีนให้กลับมา เธอเงยหน้าขึ้น และเห็นเด็กตัวเล็ก ๆ กำลังดึงขากางเกงของเจเรมี่อยู่ เขาเงยหน้าขึ้นถามอย่างมีความหวัง เจเรมี่ยื่นมือออกมาลูบหัวเล็ก ๆ ของเขาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “แจ็ค ตั้งแต่วันจันทร์หน้าพ่อจะไปธุระ แล้วก็คงจะไม่ได้กลับมาอีกนานนะ ลูกต้องเชื่อฟังแม่นะ เข้าใจไหม?” “นานแค่ไหนเหรอครับ?” เด็กน้อยถามอย่างไร้เดียงสา เจเรมี่ยิ้มออกมาอย่างฝืนใจ “เมื่อลูกโตขึ้น ลูกจะเข้าใจ”แจ็คสันกะพริบดวงตาที่กลมโต ใสแจ๋ว และดูฉลาดของเขา “งั้นผมจะรีบโตเร็ว ๆ ครับ จะได้เจอพ่ออีกเร็ว ๆ”“ลูกรัก ลูกเก่งมาก” เจเรมี่ชมเชย เขาคุกเข่าลง และกอดแจ็คสันไว้ในอ้อมแขนของเขา “พ่อครับ เป็นอะไรไปครับ” แจ็คสันกะพริบตาอย่างไร้เดียงสาเจเรมี่ลูบเด็กน้อยเบา ๆ ขณะที่เขาสะอื้นและกระซิบว่า “พ่ออยากจะขอโทษแจ็ค” “ขอโทษ?” “แจ็ค พ่อขอโทษ ที่ดูแลลูกไม่ดีและทำให้ลูกต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พ่อขอโทษจริง ๆ”เจเรมี่กล่าวขอโทษ ทุ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 533
ใบหน้าของเจเรมี่ปกคลุมไปด้วยเมฆดำชั่วครู่ ขณะที่เห็นคลื่นพายุลึก ๆ ในดวงตาของเขา “เป็นบ้าไปแล้วเหรอ? รู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?” ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความเยือกเย็น ขณะที่คำพูดของเขาเป็นเหมือนดั่งน้ำแข็ง “ด้วยคำพูดของคุณ คุณไม่คู่ควรกับการเป็นย่าของแจ็คด้วยซ้ำ!” คาเลนรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกที่ไหลลงมา เมื่อเธอรู้ว่าเธอทำผิดพลาด เธอรีบแก้ไข และปรับน้ำเสียงของเธอให้อ่อนลง “เจเรมี่ แม่แค่พูดผิดเพราะฉันโกรธมาก แต่ผู้หญิงคนนี้ทำให้ครอบครัวของเราแตกแยกจริง ๆ ในขณะที่มันสมรู้ร่วมคิดกับเฟลิเป้นะ” “เรื่องนั้นไม่สำคัญอะไรในตอนนี้ แต่มันตั้งใจจะฆ่าคุณปู่ของลูก!” วินส์ตันจ้องเมเดลีนอย่างขุ่นเคือง “ลินนี่จะไม่มีทางทำอย่างนั้น” เจเรมี่รับรองอย่างไม่ลังเล เมเดลีนไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเจเรมี่จะเลือกวางใจเธอโดยไม่ลังเล แต่ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ เมเดลีนก็ได้ยินคาเลนต่อว่าเธออีกครั้ง “ทำไมเธอจะไม่ทำเหรอ? ก็เธอเคยทำสิ่งเลวร้ายเหล่านี้มามากแล้ว!” “สิ่งเหล่านั้นในอดีตล้วนแต่เป็นการกระทำของเมเรดิธ ความจริงถูกเปิดเผยมานานแล้ว ตอนนี้แม่ยังแสร้งทำเป็นสับสนอยู่อีกเหรอ?” คิ้วของเจเรมี่ขมวดแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 534
เมเดลีนก้าวออกจากประตูโรงพยาบาลและหยุดอย่างช้า ๆ มุมปากของเธอขดเป็นรอยยิ้ม “ไม่มีวันที่คุณและฉัน จะได้ยืนเคียงข้างกันอีกต่อไปแล้ว”ใจของเจเรมี่แตกสลายกลายเป็นสองเสี่ยงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้น เขามองไปที่ด้านหลังของเมเดลีนที่อยู่ใกล้มือ แต่เขารู้สึกว่ามีภูเขาและแม่น้ำขวางกั้นระหว่างพวกเขา “เอวลีน? มันคือเธอจริง ๆ เอวลีน” จากข้างทาง เอโลอิสเรียกหาเมเดลีนด้วยความประหลาดใจและรีบวิ่งเข้าไปหา เมเดลีน มองคนที่ค่อย ๆ ใกล้เข้ามาอย่างประหลาดใจ ในขณะที่เธอยังรู้สึกงงงวย เด็กน้อยในอ้อมแขนของเจเรมี่ก็ถามขึ้นว่า “คุณยายครับ ทำไมคุณยายถึงมาที่โรงพยาบาลล่ะครับ?” มีแววตากังวลอยู่ในดวงตาของเอโลอิสขณะที่เธอตอบกลับ “ไม่มีอะไรหรอก ตากับยายก็แค่มาตรวจร่างกายตามปกติ”“ทั้งคู่สบายดีจริง ๆ แน่นะคะ?” เมเดลีนเผยอริมฝีปากของเธอขึ้นเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเมเดลีนห่วงใยตนและฌอน รอยยิ้มก็เผยขึ้นบนใบหน้าของเอโลอิส “ไม่ต้องกังวลเอวลีน ไม่เป็นไรจริง ๆ มันเป็นแค่ปัญหาเล็กน้อยเท่านั้นเอง” เมเดลีนยิ้มอย่างคลุมเครือ “ตั้งแต่ตอนนั้นที่เราได้พบกันที่นี่ ให้เราบอกลาคุณด้วยที่นี่นะคะ” “ลา?” เอโลอิสอึ้ง “ลาอะไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 535
เมื่อเกิดการกระแทกอย่างรุนแรง กระจกรถก็ได้แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ควันพวยพุ่งออกมาจากด้านหน้ารถ ล้อยังคงเสียดสีกับถนนแอสฟัลต์อย่างรุนแรง ถุงลมนิรภัยเปิดออกทันทีที่รถชน ในขณะนั้นเอง เจเรมี่ก็โอบรัดแขนของเขาแน่นยิ่งขึ้นเพื่อปกป้องเมเดลีน เมื่อได้ยินเสียงคร่ำครวญที่ดูอ่อนแอและแสนเจ็บปวดของเมเดลีน เจเรมี่จึงไม่สนใจอาการบาดเจ็บของเขา และลืมตาซึ่งเต็มไปด้วยความกังวลเพื่อสังเกตอาการของเมเดลีน อย่างไรก็ตาม เมื่อทำเช่นนั้นเขาก็เห็นว่าคิ้วกำมะหยี่ของเมเดลีนเริ่มขมวดแน่น และใบหน้าของเธอก็ซีดเซียวสิ่งที่ทำให้เขาหงุดหงิดใจยิ่งกว่าเดิมคือ หัวของเมเดลีนที่ถูกห้อยไว้อย่างอ่อนแรง พร้อมทั้งดวงตาของเธอที่ปิดสนิท จิตใจของเจเรมี่เคว้งคว้างอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาตกลงไปในขุมนรก ดวงตาของเขาเบิกกว้างขณะที่มือ ซึ่งเปื้อนไปด้วยเลือดเพราะถูกบาดโดยกระจกหน้าต่างของรถ ก็ได้ประคองใบหน้าที่ซีดเซียวของเมเดลีนไว้ “ลินนี่? ลินนี่!” เขาร้องเรียกเมเดลีนด้วยความตื่นตระหนก “ลินนี่ ตื่นขึ้นสิ อย่าพึ่งหลับนะ ลินนี่!” ขนตาของเมเดลีนไหวระริกหลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องของเขา ดวงตาสีเข้มของเจเรมี่ ซึ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 536
เอโลอิสและฌอนซึ่งยังไม่ได้ออกไปจากโรงพยาบาล พวกเขาเกือบจะล้มลงเพราะขาของพวกเขาอ่อนแรงลง หลังจากที่รู้ว่าเมเดลีนและเจเรมี่เกิดประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์พวกเขารีบมุ่งไปที่ห้องฉุกเฉินและเห็นเจเรมี่รออยู่ข้างนอก เขานั่งนิ่งซึมอยู่บนเก้าอี้ มือของเขายังมีเลือดไหลอยู่เขาดูเย็นชาไร้หัวใจและร่างกายของเขาได้แผ่ความเย็นเยือกออกมา ด้วยบรรยากาศที่ดูขมขื่น การเข้าใกล้เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเหมือนดั่งร่างกายถูกแทงด้วยรองเท้าสเก็ตน้ำแข็งที่แหลมคมบนตัวเขาเอโลอิสยังจำสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีที่แล้วได้ ตอนที่เมเดลีนถูกส่งไปยังเตียงผ่าตัด เจเรมี่ก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ตื่นตระหนกจนไร้ซึ่งสติดูเหมือนเอโลอิสจะเข้าใจแล้วในเวลานี้ ว่าทำไมเจเรมี่จึงโกรธเธอและเมเรดิธอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันเป็นเพราะว่าเขากลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเมเดลีนตอนนี้เอโลอิสก็มีลางสังหรณ์เช่นกัน เธอไม่ต้องการให้ภาพเมื่อสามปีที่แล้วเกิดขึ้นใหม่อีกครั้งจริง ๆ เมื่อมองเห็นไฟสีแดงสาดส่องออกมานอกห้องฉุกเฉิน หัวใจของเอโลอิสและฌอนก็ตึงเครียด 'เมเดลีน อย่าเป็นไรนะ ได้โปรดเถอะ อย่าลงโทษครอบครัวของคุณและลูกของคุณแบบนี้เลย…' ค
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 537
คุณหมอมองเจเรมี่ที่ดูกังวล และปลอบโยนเขาอย่างใจเย็น “คุณ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากนัก ภรรยาของคุณไม่มีอันตรายถึงชีวิต และไม่มีรอยขีดข่วนหรือรอยฟกช้ำบนร่างกายของเธอด้วย แต่อาการบาดเจ็บที่มือของคุณ ดูจะร้ายแรงกว่าเธอนะ”เจเรมี่ไม่แม้แต่จะมองฝ่ามือที่มีเลือดไหลของเขา “ของผมเป็นเพียงอาการบาดเจ็บที่พื้นผิว ผมอยากรู้อาการของภรรยาผม ถ้าเธอสบายดี แล้วทำไมเธอถึงสลบไปด้วยสีหน้าไม่ค่อยจะสู้ดีนักล่ะ? ตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง? ผมต้องการที่จะเข้าไปข้างในและดูเธอ!"ในขณะที่เขากำลังพูด เขาก็กำลังวิ่งเข้าไปในห้องฉุกเฉินแล้วสามปีก่อน เมเดลีนได้เข้าห้องฉุกเฉินในลักษณะที่คล้ายกันนี้ และไม่เคยกลับมาออกอีกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น ได้ทิ้งบาดแผลและรอยแผลในใจซึ่งลบไม่ออกให้แก่เขาเขากลัวว่าภาพวันนั้นจะเกิดขึ้นอีก และเมเดลีนจะไม่มีวันได้กลับออกมาหลังจากเข้าไปในห้องนั้นอีกเขาไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดได้อีกเมื่อแพทย์และพยาบาลเห็นเช่นนี้ พวกเขาก็รีบคว้าตัวเจเรมี่ไว้ "คุณครับ ภรรยาของคุณไม่มีอันตรายถึงชีวิตของเธอเลยจริง ๆ เธอได้รับกระทบกระเทือนและลิ่มเลือดในสมองเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ลิ่มเลือดจะหายไปเ
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
