MasukShare
บทที่ 537
Bab terkait
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 538
ด้วยความที่ไม่พอใจ ที่เฟลิเป้จ้องมองเมเดลีนอย่างเสน่หา เจเรมี่จึงก้าวไปขวางหน้าและบังสายตาของเฟลิเป้ไว้ “ออกมา ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ”เฟลิเป้ยิ้มอย่างสบาย ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของเจเรมี่ จากนั้นเขาก็หันหลังเดินตามเขาออกไปที่สุดโถงทางเดิน เจเรมี่พูดกับเขาอย่างตรงไปตรงมาว่า “เฟลิเป้ คุณอาจจะหลอกลินนี่ได้ แต่หลอกผมไม่ได้หรอก คุณใช้ลินนี่อย่างมีจุดประสงค์”เฟลิเป้ฟังเงียบ ๆ โดยไม่เถียง เขายิ้มแทนแล้วพูดว่า "ใช่แล้ว ฉันใช้วีล่า ถ้าไม่ใช่เพราะวีล่า มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน ที่จะได้บริษัท วิทแมน และคฤหาสน์วิทแมนมาอย่างรวดเร็วแบบนี้"หลังจากได้ฟังคำตอบที่ไม่สำนึกผิดของเขา เจเรมี่ก็งอนิ้วของเขาด้วยข้อนิ้วที่เริ่มดังเอี๊ยด “เฟลิเป้ คุณนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ”“น่ารังเกียจ?” เฟลิเป้หัวเราะขณะที่ความเย่อหยิ่งไหลออกมาจากดวงตาเขา “นายเองก็น่ารังเกียจเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? นายทำร้ายวีล่าจนกระทั่งเธอเกือบจะตายในตอนนั้น แต่ตอนนี้นายต้องการให้เธอกลับมา หลังจากที่เห็นเธอเปลี่ยนไปอย่างนั้น เจเรมี่ ดูเหมือนว่านายจะน่ารังเกียจมากกว่าฉันอีกนะ”ในเรื่องนี้ เจเรมี่รู้ว่าเขาทำผิดต่อเมเดลีนอย่างไรก็ตาม เขา
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 539
คำถามที่เมเดลีนถามทำให้ทุกคนในห้องพักคนไข้ตกใจ“เอวลีน ฉันเป็นแม่ของหนู” เอโลอิสชี้ที่ตัวเอง ในขณะที่ดูตื่นตระหนก มีน้ำตาคลออยู่ในดวงตาของเธอเป็นเรื่องยากสำหรับเจเรมี่ที่จะเชื่อเรื่องนี้ แล้วมันก็น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่สับสนและระมัดระวังบนใบหน้าเล็ก ๆ อันบอบบางซึ่งอยู่ตรงหน้าเขามันเป็นไปได้อย่างไร?เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?ผู้หญิงที่รักเขามาก คนที่ทั้งเกลียดชังและรักเขาจนแทบคลั่ง เธอได้ลืมเขาไปแล้วจริง ๆ เหรอ?หลังจากผ่านพ้นความตกใจไปได้ เฟลิเป้ใช้เวลาอันสั้นที่สุดเพื่อไขข้อสงสัยของเขา จากนั้นเขาก็ยกริมฝีปากยิ้มเหยียด และเดินไปที่เมเดลีนด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น “วีล่า ไม่ต้องห่วง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะอยู่เคียงข้างคุณ ให้หมอดูอาการของคุณก่อนนะ”หลังจากฟังคำพูดของเฟลิเป้อย่างถี่ถ้วนแล้ว เมเดลีนก็ให้ความร่วมมือ และให้หมอตรวจดูเธอเจเรมี่ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นต่อหน้าเขาเลยจริง ๆเมเดลีนไม่รู้จักเขาหรือเอโลอิส แต่เธอยังคงจำเฟลิเป้ได้อย่างชัดเจน และเชื่อฟังเขาอย่างว่านอนสอนง่ายเจเรมี่รู้สึกราวกับว่ามีลูกศรเย็นเยียบหลายหมื่นลูกพุ่งทะลุหัวใจ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 540
ขณะที่เมเดลีนเดินเข้าไปหาเขา เธอเพียงแสดงรอยยิ้มที่สุภาพเท่านั้น “สวัสดี คุณวิทแมน ฉันเป็นคู่หมั้นของเฟลิเป้ วีล่าค่ะ”การแนะนำตัวของเธอทำลายหัวใจของเจเรมี่เป็นชิ้น ๆ แต่นั่นทำให้เฟลิเป้เผยรอยยิ้มกุมชัยอย่างเงียบ ๆเจเรมี่บังคับตัวเองให้สงบลง แต่ในท้ายที่สุด เขาก็ไม่สามารถยับยั้งตัวเองได้ และจับมือของเมเดลีนอย่างกะทันหัน “ลินนี่ ผมไม่ใช่คุณวิทแมน ผมเป็นสามีของคุณ!”เมเดลีนดึงมือของเธอกลับอย่างแรงทันทีที่เธอได้ยินคำพูดนั้น เธอจ้องมองเขาอย่างไม่พอใจ “คุณวิทแมน โปรดให้เกียรติด้วยค่ะ ในอนาคตฉันจะเป็นป้าของคุณนะคะ”จึ้กคำพูดที่คุ้นเคยเหล่านั้นส่งผ่านแก้วหูของเจเรมี่อีกครั้ง นั่นทำให้หัวใจที่บอบช้ำของเขาถูกโรยไปด้วยเกลือเลือดเติมจนเต็มหัวใจของเขา ราวกับว่าความเจ็บปวดจากมันได้ฉีกทึ้งจนทำให้ลมหายใจของเขาผิดปกติ “เจเรมี่ อย่าพูดเล่นแบบนั้นสิ วีล่าจะโกรธเอานะ” เฟลิเป้เดินเข้าไปหาและเตือนอย่างจริงจังดวงตาของเขาสบตากับความก้าวร้าวของเจเรมี่อย่างกระชั้นชิด และรอยยิ้มของเขาก็ลึกขึ้น“วีล่ายังไม่สบายอยู่ ฉันคิดว่านายคงไม่ต้องการให้ป้าในอนาคตของนายถูกรบกวนอีกต่อไป ใช่ไหม?”เขาบอกเป็นนัย
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 541
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ เมเดลีนก็ขมวดคิ้วอย่างงุนงงเธอกำลังจะผลักบานประตู ในขณะที่มือที่กำลังยกขึ้นของเธอถูกคว้าไว้อย่างแผ่วเบาเมเดลีนหันศีรษะไป และเห็นรอยยิ้มอันอบอุ่นของเฟลิเป้ “เสร็จเรียบร้อยแล้ว เราไปกันเถอะ”เขาจับมือเธอ และกำลังจะจากไปเมื่อเมเดลีนคว้าเขาไว้ "เฟลิเป้ ในนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังรังแกชายชรา"“เราไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวของคนอื่น” เฟลิเป้ขมวดคิ้วราวกับว่าเขากังวล แต่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก "เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราไม่รู้ข้อมูลลึก ๆ ของสถานการณ์นั้น ไปกันเถอะ"เมเดลีนเหลือบมองเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยอีกครั้ง ใบหน้าที่เกลียดชังของอีวอน และร่างกายที่ดูน่าสังเวชในรถเข็นนั่นทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจคาเลนไล่ตามเมเดลีนไปจนถึงลิฟต์ แต่ก่อนที่เธอจะมีโอกาสได้โวยวาย ประตูลิฟต์ก็ปิดลงต่อหน้าต่อตาเธอเธอสบถด้วยความโกรธ และขณะที่เธอกำลังจะหันหลังกลับ ประตูลิฟต์ข้าง ๆ ก็เปิดออกเจเรมี่เพิ่งกลับมาจากสถานีตำรวจ เขาเดินออกมาจากลิฟต์ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเย็นชาและเคร่งขรึม ทั่วทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรัศมีอันทรงพลังคาเลนรีบเข้าไปหา “เจเรมี่ แกไปไหน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 542
หลังจากที่รู้ว่าเฟลิเป้เป็นคนพาเมเดลีนออกจากโรงพยาบาล แม้ว่าเอโลอิสและฌอนจะกังวลเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ตื่นตระหนกแม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้จักเฟลิเป้ แต่พวกเขาก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเฟลิเป้จะไม่ทำร้ายเมเดลีน...ที่อีกด้านหนึ่ง เฟลิเป้พาเมเดลีนกลับไปยังอพาร์ตเมนต์เดิมในทันทีเห็นได้ชัดว่าเมเดลีนไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับอพาร์ตเมนต์นี้ เธอเข้าไปในห้องนอนด้วยตัวเธอเอง แล้วเปลี่ยนเป็นชุดอยู่บ้านเรียบง่ายเฟลิเป้มองเธออย่างระมัดระวังจากด้านข้าง แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าความจำเสื่อมเป็นเรื่องผิดปกติ แต่พฤติกรรมของเมเดลีนก็ดูเหมือนจะบ่งบอกว่าเธอสูญเสียความทรงจำบางส่วนไปจริง ๆความทรงจำเหล่านั้นล้วนเกี่ยวข้องกับเจเรมี่เธอลืมเจเรมี่ไปอย่างสิ้นเชิงและแทบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นความรักหรือความเกลียดชังของเธอ เธอจำไม่ได้เลยสำหรับเฟลิเป้ นี่เป็นสิ่งที่ดีเมื่อเห็นเมเดลีนเริ่มเก็บเสื้อผ้า เฟลิเป้ก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความสงสัย “วีล่า คุณกำลังทำอะไร”“เราอยู่ที่นี่มาสักพักแล้ว ฉันเลยอยากกลับไปที่เมืองเอฟ ฉันคิดถึงลิเลียนจริง ๆ”เฟลิเป้จับมือเธอไว้ นัยน์ตาสีดำใสกระจ่างของเขาบ่งบอกถึงความอ่อนโยน "วีล่า ผมสัญญาว่าผม
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 543
เอโลอิสและฌอนฟังการแนะนำของเฟลิเป้ด้วยสายตาที่คาดหวังเมเดลีนเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “พ่อแม่แท้ ๆ ของฉันเหรอคะ”เห็นได้ชัดว่าเธอลืมเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้เอโลอิสและฌอนยิ้ม ในขณะที่เก็บความเจ็บปวดไว้ "เอวลีน เราเป็นพ่อแม่ที่แท้จริงของลูก"เมื่อเห็นดวงตาที่เศร้าโศกและเจ็บปวดของทั้งคู่ที่อยู่ตรงหน้าเธออารมณ์ของเมเดลีนก็ค่อย ๆ หนักขึ้นเธอจำได้เพียงว่าเธอมีญาติเพียงคนเดียวมาตั้งแต่เด็ก และญาติคนนั้นก็คือ คุณปู่เลนตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก เธอเคยอิจฉาเด็กคนอื่น ๆ เธอไม่เคยรู้ว่าความรักแบบพ่อและแม่คืออะไร และเธอไม่เคยจินตนาการว่าพ่อแม่ของเธอจะหน้าตาเป็นอย่างไรและนี่คือลักษณะของพวกเขา“วีล่า คุณจำพ่อแม่แท้ ๆ ของคุณได้ก่อนเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ชื่อจริงของคุณคือ เอวลีน มอนต์โกเมอรี” เฟลิเป้อธิบายอย่างจริงจังเมเดลีนค่อย ๆ กลับมามีสติอีกครั้ง เธอขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันจำไม่ได้เลย”เธอกระซิบเบา ๆ และเห็นความรักที่จริงใจในดวงตาของเอโลอิสและฌอน “คุณเป็นพ่อกับแม่ของฉันจริง ๆ เหรอ”เมื่อเอโลอิสได้ยินสิ่งนี้ เธอรีบเอื้อมมือไปจับมือของเมเดลีนไว้แน่น น้ำตาอุ่น ๆ เอ่อล้นในดวงตาของเธอโดยไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 544
ตอนแรกพวกเขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อโทรหาเฟลิเป้นอกจากนั้นแล้ว เจเรมี่ยังเตือนพวกเขาว่าเฟลิเป้เป็นคนอันตราย ถึงอย่างนั้น จากสิ่งที่พวกเขาบอกได้ เฟลิเป้ดูเหมือนจะเป็นสุภาพบุรุษที่สง่างาม“ขอบคุณนะ คุณวิทแมน” เอโลอิสขอบคุณเขา“ไม่เป็นไรเลยครับ ผมขอเพียงมันเป็นความสุขของวีล่า” เฟลิเป้พูดด้วยความเขินอาย “แต่ได้โปรดอย่าพูดถึงหลานชายของผม เจเรมี่ ต่อหน้าวีล่านะครับ“บาดแผลนั้นที่เจเรมี่ได้ทำไว้กับวีล่ามันลึกเกินไป ไม่เคยมีนาทีไหนที่วีล่ามีความสุขเมื่อเธออยู่กับเขา ตอนนี้เธอเลือกที่จะลืมเจเรมี่ได้แล้ว นี่เป็นข้อพิสูจน์ที่ดีว่าเจเรมี่ทำร้ายเธออย่างที่สุด”“นอกจากนี้ ตอนที่ผมกับวีล่าอยู่เมืองเอฟ เราได้ให้กำเนิดลูกสาวคนหนึ่ง เธอชื่อลิเลียน และชื่อเล่นของเธอคือ ลิลลี่“เดิมทีผมวางแผนจะจบเรื่องนี้ที่นี่ และพาวีล่ากลับไปจดทะเบียนสมรสของเรา แต่เนื่องจากเธอได้เจอพวกคุณแล้ว ผมหวังว่าเธอจะกลายเป็นภรรยาอย่างเป็นทางการของผม ในชื่อของเมเดลีน มอนต์โกเมอรี ผมหวังว่าคุณสองคนจะเป็นพยานให้ผมนะครับ”เอโลอิสและฌอนรู้ดีถึงความกังวลของเฟลิเป้แม้ว่าพวกเขาจะมองเห็นความสำนึกผิดของเจเรมี่ แต่พวกเขาก็ปฏิเสธ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 545
เจเรมี่จับไหล่ของเมเดลีนไว้ แล้วเรียกเธออย่างประหม่าและกังวลอย่างไรก็ตาม ราวกับว่าเมเดลีนไม่ได้ยินเขา เธอเพียงแค่จ้องไปยังรถสองคันที่อยู่ข้างหน้าซึ่งเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุอย่างว่างเปล่า“ลินนี่ คุณโอเคไหม? ลินนี่ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?” เจเรมี่เริ่มกังวลมากขึ้น มีร่องรอยของความตื่นตระหนกในดวงตาสีเข้มของเขา“โอ๊ย เจ็บ!”ในที่สุดเมเดลีนก็แสดงปฏิกิริยาบางอย่าง เธอจับศีรษะที่ปวดนั้นแล้วแตะมันเบา ๆ“ฉันปวดหัว...”เมื่อเจเรมี่เห็นเมเดลีนขมวดคิ้วและเจ็บปวด เขาก็รู้สึกปวดใจเขาอุ้มเมเดลีนขึ้นโดยจับที่เอวของเธอไว้ แล้วเดินผ่านฝูงชนซึ่งกำลังดูอุบัติเหตุอยู่ไป และนำเมเดลีนขึ้นรถก่อนจะขับไปยังโรงพยาบาล“ไม่ต้องห่วง ลินนี่ ผมจะอยู่เคียงข้างเพื่อคอยปกป้องคุณเอง คุณจะไม่เป็นไร” เจเรมี่จับมือเมเดลีนไว้ เพื่อปลอบเธอเมเดลีนเอนหลังพิงกับเบาะรถ และพึมพำไม่หยุดเกี่ยวกับบางสิ่งโดยเฉพาะ...หลังจากที่เฟลิเป้วางสาย เขาพบว่าเมเดลีนหายตัวไปแคชเชียร์บอกเขาว่าเมเดลีนถูกชายหนุ่มรูปงามพาตัวไป ทันใดนั้น เขาก็รู้ว่ามันต้องเป็นเจเรมี่เขารีบโทรไปยังโทรศัพท์ของเมเดลีน เสียงเรียกเข้าดังขึ้นสองสามครั้งก่อนจะถ
Bab terbaru
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
