แชร์

บทที่ 392

ผู้แต่ง: เด็กลำดับที่สิบหก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว โดยที่เจเรมี่พาเธอผ่านประตูคฤหาสน์วิทแมนแสดงออกมาอย่างมีความสุข

บางทีนี่อาจเป็นสิ่งที่ผู้คนหมายถึงอนาคตที่คาดเดาไม่ได้

คุณนายวิทแมน คาเลน เบวแมน เธอรีบเข้าไปถามทันทีเมื่อรู้ว่าเจเรมี่มาถึงแล้ว “จริงหรือเปล่า เจเรมี่ เรื่องที่แม่อ่านบนอินเทอร์เน็ต? เมเรดิธทำสิ่งเหล่านั้นจริงเหรอ? เธอโดนคดีนานถึง 12 ปีเลยเหรอ? เธอแกล้งทำเป็นลูกสาวของมอนต์โกเมอรีด้วยงั้นเหรอ?”

เจเรมี่ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ “ผมไม่อยากได้ยินชื่อเธอแล้ว”

“แต่...”

“วันนี้คู่หมั้นของผมจะมาพบพ่อกับแม่ ผมจะขอบคุณมากถ้าแม่ไม่พูดถึงชื่อนั้นและเรื่องที่น่าสลดใจ” เจเรมี่ขัดจังหวะอย่างเย็นชาก่อนจะละสายตาไปมองมาเดลีน “แม่ของผมเป็นคนทำอาหารพวกนี้เอง หวังว่าคุณจะชอบนะ”

“อะไรนะ?” สีหน้าของคาเลนมืดลงในทันที “ลูกบอกแม่ว่าคืนนี้เรามีแขกคนสำคัญ เจเรมี่ ลูกบอกให้แม่ทำอาหารเองด้วย! ลูกกำลังบอกแม่ว่าอาหารที่ทำไว้เพื่อให้ผู้หญิงคนนี้เหรอ?” มาเดลีนขมวดคิ้วที่ละเอียดอ่อนและยิ้มเบา ๆ “ดีใจที่ได้เจอคุณนะ คุณป้า”

“ฉันไม่ดีใจที่ได้เจอเธอเลย นางแม่มด!” คาเลนชำเลืองมองมาเดลีนอย่างดูถูกเหยียดหยาม “เธอทำให้ฉันกินข้าว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 393

    มาเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่รอยยิ้มอันสงบจะเผยขึ้นที่ริมฝีปากของเธอ “ฉันคิดว่าคุณคงสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับฉัน คุณปู่วิทแมน ฉันจะเป็น มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ได้ยังไงกัน?” แสงสว่างในดวงตาของผู้อาวุโสวิทแมนหรี่ลงเล็กน้อย แต่สายตาของเขายังคงชัดเจน “ฉันจะไม่บังคับให้เธอยอมรับหากเธอไม่ต้องการ มาเดลีน” “ฉันไม่ใช่มาเดลีนจริง ๆ นะ คุณปู่” มาเดลีนปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม “ทำไมฉันต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เกลียดฉันล่ะ ถ้าฉันเป็นมาเดลีน? ฉันได้เรียนรู้ครั้งสุดท้ายว่าการโยนตัวเองเข้ากองไฟจะทำให้ฉันถูกไฟเผา” ท่านอาวุโสวิทแมนตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดออกมา คิ้วสีขาวของเขาขมวดแน่น “เธอกำลังจะแต่งงานกับเจเรมี่จริง ๆ เหรอ?” มาเดลีนพยักหน้าอย่างแน่วแน่ “แน่นอนค่ะ ฉันท้องลูกของเจเรมี่ด้วย” ทันใดนั้น สายตาของอาวุโสวิทแมนก็จ้องไปที่ท้องแบนราบของเธอ เขาเม้มปากแต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม “คุณปู่ วีล่า” เจเรมี่เดินเข้ามา “ทำไมพวกคุณถึงมาพูดคุยกันที่หน้าห้องน้ำ?” มาเดลีนยิ้มแล้วเดินไป “ฉันบังเอิญมาเจอคุณปู่ เราเลยคุยกันนิดหน่อย เขายังล้อว่าฉันเป็นมาเดลีน ครอว์ฟอร์ดด้วย” คิ้วของเจเรมี่ตกลงเ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 394

    มุมปากของมาเดลีนบึ้งลง ร่องรอยความเจ็บปวดออกจากดวงตาของเธอ ขณะที่คาเลนกำลังจะนั่ง มาเดลีนก็ขมวดคิ้วและวางมือบนหน้าอกของเธอเอง แสดงอาการอาเจียนออกมา ทุกคนต่างจ้องมองไปที่มาเดลีนขณะที่เจเรมี่เอื้อมมือออกไปจับเธอด้วยความเป็นห่วง “คุณเป็นไรไหม วีล่า?” “ฉันได้กลิ่นเหม็นบางอย่าง มันทำให้อยากจะอาเจียน” มาเดลีนตอบเบา ๆ อาจจะเป็นจากซุป เจเรมี่ ฉันรู้สึกแย่ ฉันคิดว่าฉันจะอาเจียน” “...” คาเลนแสดงสีหน้ามืดหม่นทันที ซุปนี้เป็นหนึ่งในอาหารที่เธอภาคภูมิใจที่สุด อุดมไปด้วยสารต้านอนุมูลอิสระและวิตามิน แถมเป็นซุปที่เธอชอบทานด้วย แต่ผู้หญิงคนนี้พูดอะไร? กลิ่นน้ำซุปเหม็นจนอยากอ้วกงั้นเหรอ? “เอาซุปออกไป” เจเรมี่สั่ง สาวใช้ชะงัก แล้วเธอก็พยักหน้าและปฏิบัติตาม “เดี๋ยวก่อน!” คาเลนหยุดเธอ “เธอกำลังพยายามจะพูดอะไร วีล่า เธอไม่ต้องกินอาหารของฉันก็ได้ ถ้าคิดว่ามันน่าขยะแขยง! อะไรที่เธอพยายามจะสื่อถึง เธอจะบ่นว่ามันทำให้เธอรู้สึกอยากจะอาเจียน เธอทำสิ่งนี้โดยเจตนา ใช่ไหม?” “วีล่าท้อง อาการคลื่นไส้เป็นผลข้างเคียงปกติทั่วไป ถ้าเธอไม่ชอบกลิ่นอะไร เราก็กำจัดมันให้หมด” น้ำเสียงของเจเรมี่เ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 395

    “แม่สามีงั้นเหรอ?” มาเดลีนเยาะเย้ยขณะที่เธอพูด การเยาะเย้ยปรากฏให้เห็นในรูปลักษณ์อันน่าหลงใหลของเธอ “กล้าดียังไงมาเรียกตัวเองว่าแม่สามี?” “...” ดวงตาของคาเลนเบิกกว้างด้วยความตกใจ มาเดลีนดึงแขนของเธอกลับขณะที่เธอกวาดดวงตาที่ภาคภูมิใจของเธออย่างเย็นชาเหนือการแสดงออกที่หงุดหงิดและโกรธเคืองของคาเลน ทันใดนั้นความเยือกเย็นก็กระจายไปทั่ว “คุณเป็นคนต้องระวังตัวเองเมื่ออยู่ใกล้ฉัน ฉันไม่ใช่ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด และฉันจะไม่ยอมให้คุณเดินชนฉัน ดุด่าฉัน หรือตีฉันตามที่คุณต้องการได้ง่าย ๆ หรอกนะ” “นี่เธอ...” มีความโกรธเคืองในดวงตาของคาเลน ขณะที่เธอยกแขนขึ้นเพื่อจะให้บทเรียนแก่มาเดลีน “หยุด!” น้ำเสียงเยือกเย็นของเจเรมี่พุ่งเข้ามา มือของคาเลนหยุดชะงักกลางทาง มาเดลีนขมวดคิ้วและแยกริมฝีปากสีชมพูของเธอ “คุณไม่เห็นหรือไงว่าเจเรมี่ห่วงใยฉันขนาดไหน? อย่าทำให้ฉันขุ่นเคือง เข้าใจไหม?” “...” คาเลนโมโหจนพูดไม่ออก ความกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาของมาเดลีนขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นและเดินไปหาเจเรมี่ “กลับกันเถอะ เจเรมี่ ฉันคิดว่าคุณป้าไม่อยากจะเห็นหน้าฉัน” เจเรมี่ส่งสายตาเยือกเย็นให้คาเลน “นี่จะเป็นครั้งสุดท

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 396

    “มีบางอย่างเกิดขึ้น เอวาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ อาการเธอไม่สู้ดีนัก และสิ่งที่เธอต้องการเป็นครั้งสุดท้ายคือเธอขอที่จะได้เจอคุณอีกครั้งก่อนที่เธอจะจากไป”จังหวะของเสียงฝีเท้ามาเดลีนได้หยุดชะงักในทันทีก่อนที่หัวใจของเธอจะเริ่มเต้นแรงอย่างผิดจังหวะเธอพยายามที่จะเก็บอาการและสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ มีบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นบททดสอบบางอย่างของเแดเนียลและเอวากำลังทำอยู่แล้วทำไมจู่ ๆ เอวาถึงประสบอุบัติเหตุได้? เป็นไปไม่ได้ เธอจะต้องไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน!มาเดลีนใช้ความคิดกับตัวเองอยู่ท่ามกลางความเงียบ ก่อนที่เธอจะใช้สายตามองไปที่แดเนียลและแสดงถึงความน่ารำคาญ“จะต้องให้ฉันบอกคุณอีกกี่ครั้งถึงจะเข้าใจว่าฉันไม่รู้จักคนที่คุณกำลังพูดถึง อย่ามายุ่งกับฉัน”เธอรีบทำเป็นเดินจากไปแต่ว่าหัวใจของเธอกลับถูกตรึงแน่นอยู่ในอกในเวลานี้สายตาแดเนียลดูเศร้าและผิดหวังเป็นอย่างมากเมื่อเขามองไปยังร่างของหญิงสาวที่กำลังจะเดินจากไปและปฏิเสธความจริงที่ว่านี้อย่างเด็ดขาด “นี่เธอจำเป็นต้องใจร้ายขนาดนี้เลยเหรอ มาเดลีน? เอวาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอไม่ใช่หรือไง เธอจะปล่อยให้เพื่อนของตัวเองจากโลกน

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 397

    ในดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความเศร้าเสียใจของเธอได้เบิกกว้างขึ้น นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอมั่นใจในวินาทีต่อมาว่าเธอไม่ได้เห็นภาพลวงตาเพราะในขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นไปมอง รอยยิ้มเผยออกมาบนใบหน้าของเพื่อนสาว เธอเห็นว่าเอวากำลังยิ้มออกมา และส่งผลให้เธอยิ้มออกมาในขณะที่ดวงตายังคงเบิกกว้างด้วยเช่นกัน เพื่อนสาวที่แสนดีของเธอยังมีชีวิตอยู่หัวใจของมาเดลีนรู้สึกสับสนเล็กน้อย ในความรู้สึกของเธอยังคงปะปนไปด้วยความคับข้องใจแต่นั่นก็ไม่เท่ากับสิ่งที่ถูกบรรเทาออกไปเอวาลุกขึ้นนั่งอย่างกระฉับกระเฉง ในขณะมองดูมาเดลีนที่ถูกเธอทำให้อยู่ในอาการมึนงงอยู่เธอขมวดคิ้วด้วยความภาคภูมิใจในแผนการของตัวเองและส่งยิ้มให้กับมาเดลีน“ยอมรับออกมาสักทีนะว่าฉันคือเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ วีล่า ควินน์”“...” มาเดลีนพูดไม่ออกท่ามกลางความเงียบงั้น มาเดลีนรู้สึกตัวว่ามีใครบางคนกำลังเดินเข้ามาใกล้เธอจากทางด้านหลังเธอยืนขึ้นสุดตัวและหันหน้าไปมองทางต้นเสียงทันทีและตามคาด เธอเห็นแดเนียลกำลังเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ รูปร่างสง่างามและท่าทางของเขาถูกแต่งแต้มไปด้วยความตื่นเต้นในขณะที่ดวงตาของเขามีประกายของคราบน้ำตาที่ไหลอยู่ภาย

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 398

    ‘เธอยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ ด้วย แมดดี้‘ไม่ต้องถามก็รู้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธอยอดเยี่ยมแค่ไหน‘ขอบคุณพระเจ้า…’หลังจากที่ยอมรับว่าเธอคือใครแล้ว มาเดลีนก็ได้เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่เธอได้ประสบในช่วงสามปีที่ผ่านมารวมถึงแผนที่เธอกำลังจะทำให้พวกเขาฟังและด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เอวาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และหันไปมองแดเนียลที่ดูสิ้นหวัง “ไม่ทาง! แมดดี้ นี่อย่าบอกนะว่าเธอจะแต่งงานกับเจเรมี่จริง ๆ! จำไม่ได้หรือไงว่าเขาเกือบจะฆ่าเธอ! ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะข่าวการแต่งงานของเธอกับเจเรมี่บังคับให้พวกเราต้องทำแบบนี้พวกเราแค่อยากให้เธอยอมรับว่าตัวเธอคือแมดดี้”และด้วยเหตุนี้ เอวาเอาไหล่ของเธอสะกิดไปที่ไหล่ของมาเดลีนเป็นการหยอกล้ออย่างภาคภูมิใจ“ฉันรู้ว่าเธอห่วงฉันแค่ไหน เอาล่ะ แมดดี้ เธอได้คะแนนเต็มจากการทดสอบครั้งนี้!”มาเดลีนยิ้มออกมาก่อนที่จะทำสีหน้าขึงขังบ่งบอกถึงเรื่องที่เธอจะพูดต่อไป นั้นจริงจังแค่ไหน “การแต่งงานของฉันกับเจเรมี่เป็นสิ่งที่จำเป็นในแผนการ หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยที่ฉันจะต้องแต่งงานกับเขา”“ทำไมล่ะ?” เอวาไม่เข้าใจ “ลืมไปแล้วหรือไงว่าเขาเคยร่วมมือกับเมเรดิธทำอะไรลงไปบ้างกับเธอ?”“ก็เพราะว่า

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 399

    มาเดลีนเดินออกไปนอกประตูแล้วแต่ในขณะที่เธอกำลังจะก้าวเดินต่อไปเธอได้ยินเมเรดิธ ตะโกนคำนั้นออกมา ลำแสงแห่งความหวังริบหรี่ได้ปรากฏขึ้นในสายตาเยือกเย็นคู่นั้นของเธอรวมไปถึงหัวใจของเธอเองก็เช่นกัน ที่เต้นแรงเกินกว่าที่ร่างกายตัวเองจะรับไหว ด้วยความสงสัยในสิ่งที่ได้ยิน เธอหันหลังกลับไปมองและใช้สายตาที่ดุดันจ้องไปที่ผู้หญิงมอมแมมที่ยืนอยู่ข้างใน “เธอรู้ดีใช่ไหมว่าข้อเท็จจริงที่พูดออกมามันไม่ได้ส่งผลให้เธอหลุดพ้นจากข้อหาพวกนี้ได้ในทันที”เมเรดิธจ้องกลับดวงตาที่เป็นสีแดง “เปล่าเลยฉันไม่ได้โกหกอะไรทั้งนั้น! ลูกของเธอยังมีชีวิตอยู่ ฉันก็แค่สร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อทำให้เธอรู้สึกแย่ก็เท่านั้น แต่ความจริงแล้วฉันแอบซ่อนลูกของเธอเอาไว้เพื่อใช้เขาเป็นเครื่องต่อรองในสักวันหนึ่ง!”มาเดลีนพยายามสงบจิตใจของเธอเอาไว้ในขณะที่เดินหันหลังกลับไปพูดคุยกับเมเรดิธอย่างจริงจังอีกครั้ง “แล้วอะไรคือหลักฐาน? งั้นช่วยบอกทีว่าทำไมฉันจะต้องเชื่อ”“ถ้างั้นเธอยังหวังว่าลูกของตัวเองยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว?” เมเรดิธตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้กังวลมากกับเด็กที่เธอไม่มีแม้แต่โอกาสได้เห็น! มันแทบไม่ม

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 400

    ในหัวของเธอแสดงถึงความไม่เข้าใจในคำถามก่อนจะจ้องเฟลิเป้อย่างสับสน และนั่นทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะเล่าเรื่องราวในอดีตที่น่าตกใจให้เธอฟังสุดท้ายเธอก็เข้าใจถึงความหนักหน่วงของความลับที่เฟลิเป้เก็บไว้ในใจ…และก่อนที่เธอจะแยกแยะเรื่องราวความเป็นไปของเฟลิเป้ได้อย่างละเอียด โทรศัพท์มาเดลีนได้ดังขึ้นและผู้ที่โทรมาไม่ใช่ใครนั่นคือเจเรมี่ความอ่อนโยนปรากฏขึ้นในดวงตาเขาอีกครั้งในขณะที่มองมาเดลีนเดินออกจากห้องไป“ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษเลย สุภาพบุรุษที่ไหนจะผลักผู้หญิงที่เขารักไปอยู่ในอ้อมแขนแห่งวิบากกรรมแบบนั้น?”เขายิ้มจาง ๆ แววตาอันตรายส่องประกายในดวงตาของเขาในเวลาต่อมา ตามคำขอของเจเรมี่ ณ ตอนนี้ มาเดลีนมาถึงล็อบบี้ของบริษัทในเครือของวิทแมน เธอกำลังจะเปิดประตูเข้าไป แต่ในขณะเดียวกันเจเรมี่เองก็ได้เปิดประตูออกมาจากห้องกระจกพอดีอดคิดไม่ได้เลยว่าชายคนนี้ดูดซึมความสง่างามทุกย่างก้าวที่เขาเดินสายตาของเขามองไปยังมาเดลีน ความเย็นชาที่ถูกเคลือบเอาไว้ในสายตามันถูกละลายกลายเป็นความอบอุ่นในทันที“หลังจากได้รับโทรศัพท์น้ำเสียงของคุณดูเหมือนร้อนใจ มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า? ” มาเดลีนถามด้วยรอยยิ้ม“ใช

บทล่าสุด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

DMCA.com Protection Status