เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 314
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 315
ดูเหมือนว่าเจเรมี่ เขาจะไม่ล้อเล่น แต่มาเดลีนไม่ได้คิดที่จะมีความสัมพันธ์กับเจเรมี่อีกเป็นอันขาดแล้ว ในคืนนั้นที่เกิดขึ้นในเอพริลฮิลล์ เธอสร้างสถานการณ์โดยอาศัยความมึนเมาของเขาเธอไม่มีทางยอมให้ตัวเองถูกผู้ชายคนนี้เล่นงานอีกเป็นอันขาดมาเดลีนต้องการที่จะไปให้พ้นจากสถานการณ์นี้ แต่สติของเธอค่อย ๆ หลุดลอยไป เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอค่อย ๆ เปลี่ยนไปยาปลุกอารมณ์นี้ทำให้สติของเธอที่มีลดน้อยลง ทำให้ตัวเธอเองไปซบกับอกของเจเรมี่โดยไม่รู้ตัวเธอกำลังสูญเสียการควบคุมตัวเองไปอย่างสิ้นเชิงในขณะที่เธอได้กลิ่นหอมเย็นและความรู้สึกอบอุ่นจากร่างกายของเขาเมเรดิธบ้ามากที่จัดเตรียมไว้แบบนี้ นี่เธอแค่จิบเล็กน้อยไม่คิดว่าฤทธิ์ของยาจะมีอนุภาคเช่นนี้ฉันรู้สึกได้ว่าเขาได้พาเธอมาในห้องแล้ว มาเดลีน ใช้ความมุ่งมั่นและเจตนาที่ชัดเจนของเธอคว้าคอเสื้อของเขาไว้แน่น “เจเรมี่ ปล่อยฉันไป…”เธอพูดมั่นใจว่าเธอหมายความอย่างนั้นจริง ๆ แต่แล้วเธอก็พบว่าเสียงของเธอมีเสน่ห์อย่างผิดปกติ เธอกำลังปฏิเสธอย่างเห็นได้ชัด แต่น้ำเสียงนั้นทำให้ดูเหมือนเป็นการเชิญชวนแทนเจเรมี่เหลือบมองหญิงสาวที่มีเสน่ห์มากขึ้นในอ้อมแขนของเขา
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 316
มาเดลีนเห็นดังนั้นก็ผลักเขาออกไป แต่เจเรมี่กลับไม่ยอมออกห่างเธอ เขาได้ทำสิ่งตรงกันข้ามกันนั่นก็คือถอดรองเท้าและลงไปในอ่างแช่น้ำพร้อมกันกับเธอมาเดลีนรู้สึกประหลาดใจที่เจเรมี่ทำแบบนั้นน้ำเย็นที่ไหลออกมาจากฝักบัวไม่ขาดสาย มันทำให้เสื้อสีขาวของเขาเปียกอย่างรวดเร็วงั้นเขากลับไม่ขยับเขยื้อนใด ๆ ทั้งสิ้น เขาเพียงแค่กอดเธอไว้ เหมือนก้อนหินแล้วปล่อยให้น้ำเย็นไหลผ่านร่างกายเขาไป...เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เจเรมี่ ที่นั่งอยู่ด้านหลังของมาเดลีน เกิดเสียสมาธิไปเล็กน้อย เขาจ้องมองรูปหน้าและรูปร่างที่คุ้นเคยก่อนจะกระชับอ้อมกอดของเธอให้แน่นขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว“มาเดลีน …” มันอดไม่ได้จริง ๆ ที่เขาจะกระซิบออกมาแบบนั้นในเวลานั้นมาเดลีนได้สติของตัวเองกลับมา หยดน้ำเย็น ๆ ตกลงจากขนตาที่โค้งงองดงาม นั่นหล่นร่วงลงมาที่ฝ่ามือเธออย่างเงียบ ๆแม้ว่าเสียงของเจเรมี่จะแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน ดังนั้นเธอก็ยังได้ยินมันอย่างชัดเจน มาเดลีน‘เสียงที่ฟังดูรักใคร่นี่มันอะไรกัน เจเรมี่รู้ไหมว่า ฉันเคยอยากให้นายเรียกฉันแบบนี้'‘แต่ความปรารถนาและความต้องการอย่างแรงกล้าของฉันในเรื่องพวกนั้นถูกนายฉีกทิ้งกระจัดกระจาย
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 317
แม้จะรู้สึกแปลกใจอยู่ข้างใน มาเดลีนยังคงรักษารอยยิ้มที่สง่างามและความสงบไว้อยู่เธอยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งและแสดงใบหน้าสงสัยออกมาเล็กน้อย “ที่ร่างกายฉันมีรอยพิเศษอะไรอยู่งั้นเหรอ? ทำไมฉันไม่เห็นรู้เลย? ว่าแต่ คุณเห็นอะไรเหรอ?” เธอถามอย่างใจเย็น แต่การเต้นของหัวใจเริ่มตึงเครียดดวงตาสีดำสนิทของเขาจ้องมาที่เธอก่อนที่เขาจะยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย “คุณมีรอยผีเสื้อจาง ๆ ที่ข้างหลังตรงเอวด้านซ้าย”เสียงทุ้มต่ำของเขา ทำให้เกิดความอิดโรยแบบไม่เป็นทางการในช่วงเช้าของวัน“ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นปานนะ”มาเดลีนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินที่เขาตอบเธอยิ้มจาง ๆ ออกมา “มันเป็นปาน”“เป็นปานพิเศษมาก”“แล้วยังไงถึงมันจะพิเศษก็เถอะ? ฉันก็ยังวถูกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดทอดทิ้งอยู่ดี” มาเดลีนใช้สายตาจ้องมองต่ำลงและกินอาหารเช้าอย่างเงียบ ๆรังสีของแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างกระจกกระทบเข้ากับใบหน้างดงามของเธอ ขนตาหนาของเธอกระพือเบา ๆ พร้อมกันกับกระพริบตา ความรู้สึกโดดเดี่ยวที่ไม่อาจบรรยายได้ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในดวงตาสวยงามสำหรับเหตุผลนี้ เจเรมี่รู้สึกเห็นภาพเธอตรงนั้นมันทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจอย่างหาสาเหตุไม่ได้รอยย
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 318
ในอีกด้านหนึ่ง เมเรดิธได้จ้างคนมาแอบดูที่บ้านเจเรมี่ตลอดทั้งคืน และได้รับการแจ้งจากสายข่าวว่ามาเดลีนอยู่ในห้องนอนของเจเรมี่ทั้งคืน และเธอคิดถึงเรื่องนี้ นั่นทำให้เธอทวีความโกรธขึ้นเป็นเท่าตัว!เธอได้กำจัดมาเดลีนให้หายไปพร้อมกับปัญหามากมายเมื่อสามปีก่อนได้อย่างสมบูรณ์ แต่ใครจะไปคิดกันล่ะว่ามีผู้หญิงที่ดูเหมือนมาเดลีนมากขนาดนั้นอยู่อีกคนและที่สำคัญผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ง่ายเลยที่จะจัดการได้เหมือนที่ทำกับมาเดลีนเมเรดิธยืนอยู่ที่หน้ากระจก จ้องมองรอยบากที่หน้าตัวเอง ด้วยความหงุดหงิดที่เพิ่มมากขึ้นเธอใช้วิธีที่มีในมือไปหมดแล้ว แต่เจเรมี่เองก็ยังคงเย็นชากับเธออยู่ เธอรู้แค่ว่าต้องเล่นในบทของ ‘ลินนี่น้อย’ เท่านั้นถึงจะดึงเจเรมี่กลับมาได้อันดับแรก เธอต้องหาทางรักษาบาดแผลที่อยู่บนหน้าเธอก่อน เมเรดิธกำลังใช้ความคิดอยู่นั้นเมื่อถูกขัดขึ้นทันทีจากที่เธอรู้สึกคันเล็กน้อยบริเวณเอวของตัวเอง เธอเอามือเกาที่คันเพียงเล็กน้อยแต่มันกลับทำให้คันมากขึ้น เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอเอากระจกมาส่องที่คันจนเห็นว่าบริเวณนั้นมีรอยสีแดงนูนขึ้น เพื่อที่จะสวมรอยเป็นมาเดลีนและกลายเป็นลูกสาวมอนต์โกเมอรีในตอนแรก เธอไม
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 319
เจเรมี่สวมชุดสูทที่ถูกสั่งตัดเย็บด้วยผ้าอย่างดี รูปร่างสูงของเขาและสไตล์ของเสื้อผ้าเข้ากันได้อย่างดีอย่างหาที่ติไม่ได้ โฉมหน้าของเขาเป็นสีทองเผยให้เห็นว่ามาจากตระกูลผู้ดีที่สูงสง่าด้วยคุณสมบัติที่มีดั้งเดิมของเขาแสดงให้เห็นท่าทางที่โดดเด็ดของเขามันเป็นเพราะความหล่อของเจเรมี่แบบนี้เมเรดิธอยากจะได้เขามาครอบครองตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น!เธอจับเขาด้วยกลอุบายต่าง ๆ มากมายมาหลายปีนี้ แต่เธอไม่คิดว่าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบคนนี้ ณ ตอนนี้กำลังจับมือผู้หญิงคนอื่นอยู่เคียงข้างเขาเมเรดิธมองวีล่าด้วยความโกรธเต็มที่เดินข้าง ๆ กับเจเรมี่ แต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้เลยในตอนนี้ก็คือชุดราตรีที่คิดว่าเขาสั่งตัดนั้นสวมอยู่ในตัววีล่า เจเรมี่สั่งชุดให้เธอ นั่นมันกลับกลายเป็นผู้หญิงคนนั้นกำลังสวมใส่อยู่!เธอตั้งหน้าตั้งตารอชุดนี้มาหลายวัน!ความจริงที่เห็นตอนนี้ ทำให้เธอจุกจนพูดไม่ออก!เจเรมี่เป็นที่โดดเด่นเสมอในสังคม แขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานในวันนี้ต่างพากันมองที่รูปลักษณ์หน้าตาของเขา ในเวลาเดียวกันนั้น พวกเขาก็มองมาเดลีนที่กำลังยืนกอดแขนอยู่ข้าง ๆ เขาเช่นกันผู้หญิงคนนี้ที่พวกเขายืนดูอยู่นั้นไม่ได้ส
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 320
เอโลอิสเต็มใจที่จะช่วยลูกสาวของตัวเอง แต่เมื่อได้ยินลูกสาวพูดออกมาแบบนั้นทำให้เธอทุกข์ใจกว่าเดิม“เมเรดิธ ไม่ต้องกลัวนะ แม่ของลูกจะไม่มีทางยอมให้ลูกถูกรังแกง่าย ๆ แบบนี้แน่นอน! ฟังทางนี้ทุกคน ฉันอยากให้ทุกคนได้รู้ว่านายน้อยวิทแมนคนนี้ที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในเกลนเดล แต่แท้จริงแล้วเป็นผู้ชายไม่แยแสอย่างแท้จริง และที่สำคัญผู้หญิงคนนี้ชื่อ วีล่า ควินน์ เธอเป็นจิ้งจอกน่ารังเกียจและไร้ยางอายที่สุด!”แขกทุกคนอ้าปากค้าง!ทุกคนต่างตกใจเมื่อได้ยินที่เอโลอิสพูดหลังจากที่ทุกคนได้รับข่าวสารที่ได้ยินมาแบบนั้น เหมือนกับว่า วีล่า ควินน์ เข้าไปยุ่งแทรกแซงความสัมพันธ์ระหว่างเจเรมี่และเมเรดิธ เป็นผลให้เมเรดิธถูกทอดทิ้งไปไหนที่สุด“คุณแม่คะ อย่าพูดแบบนั้น! ทั้งหมดมันเป็นความผิดหนูเองไม่เกี่ยวอะไรกับเจเรมี่และคุณวีล่าเลยซักนิด ไปกันเถอค่ะ!” เมเรดิธร้องไห้ ทำหน้าตาน่าสงสาร หลายคนเริ่มเข้าข้างเธอ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขารู้เพียงน้อยนิดระหว่างความสัมพันธ์ของเมเรดิธและเจเรมี่แต่ดูเหมือนว่าวีล่าจะเข้ามาเป็นมือที่สามของความสัมพันธ์แขกส่วนใหญ่ในงานค่อนข้างหดหู่กับเรื่องเมเรดิธและพวกเขาต่างพากันดูถูกม
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 321
หลังจากที่เสียงของมาเดลีนเริ่มเบาลง เสียงจอแจของทุกคนที่อยู่รอบข้างเริ่มเงียบสงบลงความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้นั่นเหรอ?แล้วสิ่งที่พูดไปเมื่อกี้ไม่ใช่ความจริงหรือไง?ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสับสนและสงสัยเมเรดิธรู้อยู่แก่ใจว่าเธอคือผู้ร้ายตัวจริง และเมื่อมาเดลีนพูดออกมาแบบนี้ มันก็ช่วยไม่ได้ที่เธอจะรู้สึกประหม่าขณะที่เธอประมวลความคิดของตัวเองว่าจะตอบโต้สถานการณ์เช่นนี้ยังไง จู่ ๆ เอโลอิสก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอทันที“วีล่า ควินน์ ผู้หญิงร้ายกาจแบบเธอ มีแต่จะต้องการทำให้ลูกสาวของฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง!”เอโลอิสชี้ไปที่มาเดลีนและเอ่ยตำหนิเธอด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้“เธอใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้างคนมาลักพาตัวเมเรดิธและทำให้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่โหดร้าย ไม่เพียงเท่านั้น แต่เธอยังเอาเรื่องนี้ไปเผยแพร่ในสื่อออนไลน์เพื่อต้องการที่จะก่อกวน และทำให้เมเรดิธของฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง ฉันจะทวงคืนความยุติธรรมให้ลูกสาวของฉันวันนี้!”“คุณแม่ …” เมเรดิธกอดแขนเอโลอิส ร้องไห้ฟูมฟายและเอนตัวพิงหลังคนที่ยืนปกป้องเธออยู่ตรงหน้า “ลืมมันไปเถอะค่ะ คุณแม่ หนูไม่อยากที่จะดิ้นรนอีกต่อไปแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 322
“ฉันรู้ดีว่าทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ต้องได้ยินข่าวลือที่ว่าฉันถูกลักพาตัวไปเมื่อไม่นานมานี้ ใช่แล้วล่ะ ฉันถูกลักพาตัวไปจริง ๆ และฉันถูกผู้ชายสองสามคนย่ำยีศักดิ์ศรีของฉัน ทำให้ฉันอับอายและคนที่วงการเรื่องทุกอย่างก็คือ วีล่า ควินน์ คนนี้ ตอนแรกฉันไม่ต้องการที่จะเอาความเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ว่าตอนนี้เธอกลับพลิกสถานการณ์ให้ฉันเป็นคนร้ายในเรื่องนี้แทน เพราะฉะนั้นฉันทนเรื่องนี้ต่อไปไม่ไหวจึงต้องประกาศบอกทุกคน”เมเรดิธกัดปากชี้ไปทางมาเดลีนอย่างรวดเร็ว“วีล่า ควินน์ ฉันขอประณามเธอต่อหน้าสาธารณชน!”เมื่อเสียงที่เธอประกาศออกไปนั้นจบลง ผู้คนรอบข้างก็เลือกที่จะอยู่ข้างเมริดิธ“คุณครอว์ฟอร์ด เราทุกคนสนับสนุนคุณ”“วีล่า ควินน์ เธอมันไม่ต่างจากสัตว์เดรัจฉาน!”“คุณเมเรดิธ ไม่ต้องกลัวไปเลยนะ พวกเราทุกคนจะร่วมกันประนามผู้หญิงเลวทรามคนนี้!”“วีล่า ควินน์ เป็นเพราะเธอทำตัวแบบนี้ อย่าได้คิดหวังว่าพวกเราทุกคนจะสนับสนุน มิสเลย์ดี้ อีก อีกในอนาคต ฉันเชื่อว่าอีกไม่นาน มิสเลย์ดี้ จะล้มละลายในที่สุด!”“ทุกคนหุบปาก!”ท่ามกลางฝูงชน เสียงเย็นยะเยือกดังทะลุออกมาอย่างรุ่นแรง เสียงนั้นดังขึ้นขัดคำพูดที่กำลังด่าท
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
