Share

บทที่ 313

Auteur: เด็กลำดับที่สิบหก
เมเรดิธคิดไม่ถึงว่าเขาจะผลักเธอออกไปอย่างง่ายดาย เธออึ้งเป็นอย่างมาก!

เธอได้ยินเจเรมี่เรียกชื่อวีล่าด้วยความเป็นห่วง ความกังวลในน้ำเสียงของเขามันต้องเป็นของเธอคนเดียว!

ทว่า ตอนนี้ เขากำลังใช้เสียงนั้นกับผู้หญิงคนอื่นอยู่

อะไรที่ทำให้เมเรดิธประหลาดใจมากไปกว่านั้นก็คือตอนนี้เธอเห็นมาเดลีนนั่งอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าหมดหนทางและอ่อนแอ ราวกับว่าเธอถูกใครบางคนผลักให้ล้มลง

“ทำไมคุณถึงนั่งอยู่บนพื้น?” เจเรมี่เดินไปหามาเดลีนก่อนจะคุกเข่าอยู่ข้าง ๆ เธอ มุมตาและคิ้วของเขาถูกแสดงด้วยความอ่อนโยนและความเสียใจเล็ก ๆ ซึ่งหาได้ยากปะปนอยู่ใบหน้านั้น

มาเดลีนเหลือบตาคู่สวยของเธอไปทางเมเรดิธที่อยู่ข้างหลังเจเรมี่

“ถ้าฉันบอกว่าคุณครอว์ฟอร์ดผู้มีคุณธรรมสูงคนนี้ผลักฉันล้มกับพื้น คุณจะเชื่อฉันไหม?” เธอมองตาลึกล้ำของเจเรมี่อย่างไร้เดียงสา

ขณะที่เมเรดิธได้ยินแบบนี้ เธอกำหมัดแน่นและพูดปกป้องตัวเองด้วยความโกรธ “วีล่า เธอพูดเรื่องอะไรกัน? ฉันเนี่ยนะเป็นคนผลักเธอ? มันเป็นเธอคนเดียวเลยที่เป็นคนยั่วยุและทำลายอาหารเย็นที่ฉันเตรียมไว้ให้เจเรมี่ เธอนั้นแหละที่ตบฉัน!”

จากนั้นเธอได้พูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้าในขณะที่น
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 314

    ‘เมเรดิธ รู้ได้สักทีนะว่าการที่ถูกผู้ชายที่ตัวเองรักไม่เชื่อใจมันรู้สึกยังไง’‘ทุกสิ่งที่ฉันทำในวันนี้มันเทียบไม่ได้เลยกับการที่ฉันเคยถูกเธอทำให้อับอายและทั้งยังถูกใส่ร้ายมากมายมาก่อน’‘แน่นอนอยู่แล้วว่า ฉันมีสิ่งตอบแทนเธอมากกว่านี้’“ช่วงนี้ผมมักจะทำให้คุณเจ็บและเสียใจเสมอ” เสียงทุ้มแหบแห้งของเจเรมี่เกิดขึ้นอย่างแผ่วเบา “แต่ผมสัญญาว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน”มาเดลีนหันหน้าไปทางเขาในจังหวัดเดียวกันกับที่เขาเงยหน้าขึ้นมาสบตาเธอดวงตาทั้งสองคู่เข้าหากันโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เขามีดวงตาที่ลึกล้ำราวกับทะเลที่ดูราวกับว่าพวกมันกำลังกระเพื่อมด้วยกระแสน้ำวนที่น่าเวียนหัว ความสนใจทั้งหมดของมาเดลีนถูกดึงดูดมาที่เขาในคราวเดียวกันอัตราการเต้นของหัวใจของมาเดลีนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอยังรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากหูจนถึงแก้มของเธออย่างช้า ๆ จนกระทั่งใบหน้าของเธอร้อนผ่าวเธอมองใบหน้าที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้ ใบหน้าหล่อที่อยู่ตรงหน้าเธอด้วยความสับสนเล็กน้อยในขณะที่หัวใจเต้นเร็วขึ้นคลื่นอ่อน ๆ ค่อย ๆ กระจายออกจากดวงตาที่ชัดเจน และมีเสน่ห์ดั่งเดิมทำให้เธอรู้สึกถูกยั่วยวนใน

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 315

    ดูเหมือนว่าเจเรมี่ เขาจะไม่ล้อเล่น แต่มาเดลีนไม่ได้คิดที่จะมีความสัมพันธ์กับเจเรมี่อีกเป็นอันขาดแล้ว ในคืนนั้นที่เกิดขึ้นในเอพริลฮิลล์ เธอสร้างสถานการณ์โดยอาศัยความมึนเมาของเขาเธอไม่มีทางยอมให้ตัวเองถูกผู้ชายคนนี้เล่นงานอีกเป็นอันขาดมาเดลีนต้องการที่จะไปให้พ้นจากสถานการณ์นี้ แต่สติของเธอค่อย ๆ หลุดลอยไป เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอค่อย ๆ เปลี่ยนไปยาปลุกอารมณ์นี้ทำให้สติของเธอที่มีลดน้อยลง ทำให้ตัวเธอเองไปซบกับอกของเจเรมี่โดยไม่รู้ตัวเธอกำลังสูญเสียการควบคุมตัวเองไปอย่างสิ้นเชิงในขณะที่เธอได้กลิ่นหอมเย็นและความรู้สึกอบอุ่นจากร่างกายของเขาเมเรดิธบ้ามากที่จัดเตรียมไว้แบบนี้ นี่เธอแค่จิบเล็กน้อยไม่คิดว่าฤทธิ์ของยาจะมีอนุภาคเช่นนี้ฉันรู้สึกได้ว่าเขาได้พาเธอมาในห้องแล้ว มาเดลีน ใช้ความมุ่งมั่นและเจตนาที่ชัดเจนของเธอคว้าคอเสื้อของเขาไว้แน่น “เจเรมี่ ปล่อยฉันไป…”เธอพูดมั่นใจว่าเธอหมายความอย่างนั้นจริง ๆ แต่แล้วเธอก็พบว่าเสียงของเธอมีเสน่ห์อย่างผิดปกติ เธอกำลังปฏิเสธอย่างเห็นได้ชัด แต่น้ำเสียงนั้นทำให้ดูเหมือนเป็นการเชิญชวนแทนเจเรมี่เหลือบมองหญิงสาวที่มีเสน่ห์มากขึ้นในอ้อมแขนของเขา

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 316

    มาเดลีนเห็นดังนั้นก็ผลักเขาออกไป แต่เจเรมี่กลับไม่ยอมออกห่างเธอ เขาได้ทำสิ่งตรงกันข้ามกันนั่นก็คือถอดรองเท้าและลงไปในอ่างแช่น้ำพร้อมกันกับเธอมาเดลีนรู้สึกประหลาดใจที่เจเรมี่ทำแบบนั้นน้ำเย็นที่ไหลออกมาจากฝักบัวไม่ขาดสาย มันทำให้เสื้อสีขาวของเขาเปียกอย่างรวดเร็วงั้นเขากลับไม่ขยับเขยื้อนใด ๆ ทั้งสิ้น เขาเพียงแค่กอดเธอไว้ เหมือนก้อนหินแล้วปล่อยให้น้ำเย็นไหลผ่านร่างกายเขาไป...เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เจเรมี่ ที่นั่งอยู่ด้านหลังของมาเดลีน เกิดเสียสมาธิไปเล็กน้อย เขาจ้องมองรูปหน้าและรูปร่างที่คุ้นเคยก่อนจะกระชับอ้อมกอดของเธอให้แน่นขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว“มาเดลีน …” มันอดไม่ได้จริง ๆ ที่เขาจะกระซิบออกมาแบบนั้นในเวลานั้นมาเดลีนได้สติของตัวเองกลับมา หยดน้ำเย็น ๆ ตกลงจากขนตาที่โค้งงองดงาม นั่นหล่นร่วงลงมาที่ฝ่ามือเธออย่างเงียบ ๆแม้ว่าเสียงของเจเรมี่จะแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน ดังนั้นเธอก็ยังได้ยินมันอย่างชัดเจน มาเดลีน‘เสียงที่ฟังดูรักใคร่นี่มันอะไรกัน เจเรมี่รู้ไหมว่า ฉันเคยอยากให้นายเรียกฉันแบบนี้'‘แต่ความปรารถนาและความต้องการอย่างแรงกล้าของฉันในเรื่องพวกนั้นถูกนายฉีกทิ้งกระจัดกระจาย

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 317

    แม้จะรู้สึกแปลกใจอยู่ข้างใน มาเดลีนยังคงรักษารอยยิ้มที่สง่างามและความสงบไว้อยู่เธอยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งและแสดงใบหน้าสงสัยออกมาเล็กน้อย “ที่ร่างกายฉันมีรอยพิเศษอะไรอยู่งั้นเหรอ? ทำไมฉันไม่เห็นรู้เลย? ว่าแต่ คุณเห็นอะไรเหรอ?” เธอถามอย่างใจเย็น แต่การเต้นของหัวใจเริ่มตึงเครียดดวงตาสีดำสนิทของเขาจ้องมาที่เธอก่อนที่เขาจะยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย “คุณมีรอยผีเสื้อจาง ๆ ที่ข้างหลังตรงเอวด้านซ้าย”เสียงทุ้มต่ำของเขา ทำให้เกิดความอิดโรยแบบไม่เป็นทางการในช่วงเช้าของวัน“ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นปานนะ”มาเดลีนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินที่เขาตอบเธอยิ้มจาง ๆ ออกมา “มันเป็นปาน”“เป็นปานพิเศษมาก”“แล้วยังไงถึงมันจะพิเศษก็เถอะ? ฉันก็ยังวถูกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดทอดทิ้งอยู่ดี” มาเดลีนใช้สายตาจ้องมองต่ำลงและกินอาหารเช้าอย่างเงียบ ๆรังสีของแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างกระจกกระทบเข้ากับใบหน้างดงามของเธอ ขนตาหนาของเธอกระพือเบา ๆ พร้อมกันกับกระพริบตา ความรู้สึกโดดเดี่ยวที่ไม่อาจบรรยายได้ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในดวงตาสวยงามสำหรับเหตุผลนี้ เจเรมี่รู้สึกเห็นภาพเธอตรงนั้นมันทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจอย่างหาสาเหตุไม่ได้รอยย

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 318

    ในอีกด้านหนึ่ง เมเรดิธได้จ้างคนมาแอบดูที่บ้านเจเรมี่ตลอดทั้งคืน และได้รับการแจ้งจากสายข่าวว่ามาเดลีนอยู่ในห้องนอนของเจเรมี่ทั้งคืน และเธอคิดถึงเรื่องนี้ นั่นทำให้เธอทวีความโกรธขึ้นเป็นเท่าตัว!เธอได้กำจัดมาเดลีนให้หายไปพร้อมกับปัญหามากมายเมื่อสามปีก่อนได้อย่างสมบูรณ์ แต่ใครจะไปคิดกันล่ะว่ามีผู้หญิงที่ดูเหมือนมาเดลีนมากขนาดนั้นอยู่อีกคนและที่สำคัญผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ง่ายเลยที่จะจัดการได้เหมือนที่ทำกับมาเดลีนเมเรดิธยืนอยู่ที่หน้ากระจก จ้องมองรอยบากที่หน้าตัวเอง ด้วยความหงุดหงิดที่เพิ่มมากขึ้นเธอใช้วิธีที่มีในมือไปหมดแล้ว แต่เจเรมี่เองก็ยังคงเย็นชากับเธออยู่ เธอรู้แค่ว่าต้องเล่นในบทของ ‘ลินนี่น้อย’ เท่านั้นถึงจะดึงเจเรมี่กลับมาได้อันดับแรก เธอต้องหาทางรักษาบาดแผลที่อยู่บนหน้าเธอก่อน เมเรดิธกำลังใช้ความคิดอยู่นั้นเมื่อถูกขัดขึ้นทันทีจากที่เธอรู้สึกคันเล็กน้อยบริเวณเอวของตัวเอง เธอเอามือเกาที่คันเพียงเล็กน้อยแต่มันกลับทำให้คันมากขึ้น เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอเอากระจกมาส่องที่คันจนเห็นว่าบริเวณนั้นมีรอยสีแดงนูนขึ้น เพื่อที่จะสวมรอยเป็นมาเดลีนและกลายเป็นลูกสาวมอนต์โกเมอรีในตอนแรก เธอไม

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 319

    เจเรมี่สวมชุดสูทที่ถูกสั่งตัดเย็บด้วยผ้าอย่างดี รูปร่างสูงของเขาและสไตล์ของเสื้อผ้าเข้ากันได้อย่างดีอย่างหาที่ติไม่ได้ โฉมหน้าของเขาเป็นสีทองเผยให้เห็นว่ามาจากตระกูลผู้ดีที่สูงสง่าด้วยคุณสมบัติที่มีดั้งเดิมของเขาแสดงให้เห็นท่าทางที่โดดเด็ดของเขามันเป็นเพราะความหล่อของเจเรมี่แบบนี้เมเรดิธอยากจะได้เขามาครอบครองตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น!เธอจับเขาด้วยกลอุบายต่าง ๆ มากมายมาหลายปีนี้ แต่เธอไม่คิดว่าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบคนนี้ ณ ตอนนี้กำลังจับมือผู้หญิงคนอื่นอยู่เคียงข้างเขาเมเรดิธมองวีล่าด้วยความโกรธเต็มที่เดินข้าง ๆ กับเจเรมี่ แต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้เลยในตอนนี้ก็คือชุดราตรีที่คิดว่าเขาสั่งตัดนั้นสวมอยู่ในตัววีล่า เจเรมี่สั่งชุดให้เธอ นั่นมันกลับกลายเป็นผู้หญิงคนนั้นกำลังสวมใส่อยู่!เธอตั้งหน้าตั้งตารอชุดนี้มาหลายวัน!ความจริงที่เห็นตอนนี้ ทำให้เธอจุกจนพูดไม่ออก!เจเรมี่เป็นที่โดดเด่นเสมอในสังคม แขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานในวันนี้ต่างพากันมองที่รูปลักษณ์หน้าตาของเขา ในเวลาเดียวกันนั้น พวกเขาก็มองมาเดลีนที่กำลังยืนกอดแขนอยู่ข้าง ๆ เขาเช่นกันผู้หญิงคนนี้ที่พวกเขายืนดูอยู่นั้นไม่ได้ส

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 320

    เอโลอิสเต็มใจที่จะช่วยลูกสาวของตัวเอง แต่เมื่อได้ยินลูกสาวพูดออกมาแบบนั้นทำให้เธอทุกข์ใจกว่าเดิม“เมเรดิธ ไม่ต้องกลัวนะ แม่ของลูกจะไม่มีทางยอมให้ลูกถูกรังแกง่าย ๆ แบบนี้แน่นอน! ฟังทางนี้ทุกคน ฉันอยากให้ทุกคนได้รู้ว่านายน้อยวิทแมนคนนี้ที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในเกลนเดล แต่แท้จริงแล้วเป็นผู้ชายไม่แยแสอย่างแท้จริง และที่สำคัญผู้หญิงคนนี้ชื่อ วีล่า ควินน์ เธอเป็นจิ้งจอกน่ารังเกียจและไร้ยางอายที่สุด!”แขกทุกคนอ้าปากค้าง!ทุกคนต่างตกใจเมื่อได้ยินที่เอโลอิสพูดหลังจากที่ทุกคนได้รับข่าวสารที่ได้ยินมาแบบนั้น เหมือนกับว่า วีล่า ควินน์ เข้าไปยุ่งแทรกแซงความสัมพันธ์ระหว่างเจเรมี่และเมเรดิธ เป็นผลให้เมเรดิธถูกทอดทิ้งไปไหนที่สุด“คุณแม่คะ อย่าพูดแบบนั้น! ทั้งหมดมันเป็นความผิดหนูเองไม่เกี่ยวอะไรกับเจเรมี่และคุณวีล่าเลยซักนิด ไปกันเถอค่ะ!” เมเรดิธร้องไห้ ทำหน้าตาน่าสงสาร หลายคนเริ่มเข้าข้างเธอ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขารู้เพียงน้อยนิดระหว่างความสัมพันธ์ของเมเรดิธและเจเรมี่แต่ดูเหมือนว่าวีล่าจะเข้ามาเป็นมือที่สามของความสัมพันธ์แขกส่วนใหญ่ในงานค่อนข้างหดหู่กับเรื่องเมเรดิธและพวกเขาต่างพากันดูถูกม

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 321

    หลังจากที่เสียงของมาเดลีนเริ่มเบาลง เสียงจอแจของทุกคนที่อยู่รอบข้างเริ่มเงียบสงบลงความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้นั่นเหรอ?แล้วสิ่งที่พูดไปเมื่อกี้ไม่ใช่ความจริงหรือไง?ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสับสนและสงสัยเมเรดิธรู้อยู่แก่ใจว่าเธอคือผู้ร้ายตัวจริง และเมื่อมาเดลีนพูดออกมาแบบนี้ มันก็ช่วยไม่ได้ที่เธอจะรู้สึกประหม่าขณะที่เธอประมวลความคิดของตัวเองว่าจะตอบโต้สถานการณ์เช่นนี้ยังไง จู่ ๆ เอโลอิสก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอทันที“วีล่า ควินน์ ผู้หญิงร้ายกาจแบบเธอ มีแต่จะต้องการทำให้ลูกสาวของฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง!”เอโลอิสชี้ไปที่มาเดลีนและเอ่ยตำหนิเธอด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้“เธอใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้างคนมาลักพาตัวเมเรดิธและทำให้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่โหดร้าย ไม่เพียงเท่านั้น แต่เธอยังเอาเรื่องนี้ไปเผยแพร่ในสื่อออนไลน์เพื่อต้องการที่จะก่อกวน และทำให้เมเรดิธของฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง ฉันจะทวงคืนความยุติธรรมให้ลูกสาวของฉันวันนี้!”“คุณแม่ …” เมเรดิธกอดแขนเอโลอิส ร้องไห้ฟูมฟายและเอนตัวพิงหลังคนที่ยืนปกป้องเธออยู่ตรงหน้า “ลืมมันไปเถอะค่ะ คุณแม่ หนูไม่อยากที่จะดิ้นรนอีกต่อไปแ

Latest chapter

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status