เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 166
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 167
“คุณครอว์ฟอร์ดค่ะ คุณสามารถหุบปากได้ทุกเวลาหากคุณไม่รู้วิธีพูดที่ถูกต้อง จะไม่มีใครคิดว่าคุณเป็นใบ้ถ้าคุณไม่พูด คุณชายครอว์ฟอร์ดและฉันเองก็ไม่ได้ทำอะไรที่ผิด แม้ว่าคุณจะไม่เชื่อใจฉัน แต่คุณก็ควรเชื่อใจในคู่หมั้นของคุณเองจริงไหม?”"เธอ…"“ถ้าฉันจำไม่ผิด แม้แต่คุณครอว์ฟอร์ดก็เคยเป็นภรรยาเก็บมาก่อน คุณไม่คิดบ้างหรอว่าคำพูดที่ออกจากปากของคุณมันช่างเป็นเรื่องน่าขัน?”เมเรดิธพูดไม่ออกขณะที่ใบหน้าของเธอบูดเบี้ยว เธอเห็นว่าสายตาของคนที่มองอยู่รอบ ๆ ของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงใช้ท่าทางที่ราวกับว่าเธอเป็นคนผิด“คุณควินน์ค่ะ ฉันไม่รู้ว่าคุณได้ยินข่าวลือพวกนั้นมาจากไหน แต่ฉันคบเจเรมี่มาตลอด มาเดลีน น้องสาวที่ตกหลุมรักเขาและวางแผนที่หลอกล่อที่จะหลับนอนกับเขา และบังคับให้เจเรมี่แต่งงานกับเธอ ตอนนี้ มาเดลีนตายไปแล้ว ดังนั้นฉันจึงไม่รู้สึกสนุกกับการพูดเรื่องนี้ แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครดูถูกฉันแบบนั้น!”“คุณจะไม่ยอมให้ใครดูถูกคุณ แต่ถ้าคุณดูถูกฉันต่อหน้ามันจะไม่เป็นไร’งั้นเหรอ? คุณครอว์ฟอร์ด ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นลูกสาวของตระกูลมอนต์โกเมอรี ผู้หญิงสูงศักดิ์อย่างคุณคิดว่าเธออยู่เหนือมาร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 168
เพี้ยะ!การตบของโรสไม่เพียงแต่จะไม่สามารถทำอะไรมาเดลีนได้แล้วเท่านั้น แต่ในตอนนี้มาเดลีนยังจับข้อมือของเธอไว้แน่นมาเดลีนยังคงจำตอนที่เธอถูกตบและเฆี่ยนตีทั้งหมดที่เธอเคยประสบมาเมื่อก่อนได้อย่างชัดเจนในขณะที่เธอกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง เธอได้สาบานกับตัวเองว่าจะไม่ปล่อยให้ใครมารังแกเธอได้อีก!“แก ปล่อยมือฉัน!” โรสตะโกนขณะที่เธอดิ้นรนด้วยความโกรธแต่อย่างไรก็ตาม มาเดลีนตอนนี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง ต้องขอบคุณความแข็งแกร่งของความเกลียดชังที่มอบให้เธอ เธอจึงไม่ใช่คนอ่อนแอที่ใคร ๆ จะเลือกปฎิบัติได้อีกต่อไป!“คุณนายคะ โปรดระวังน้ำเสียงของคุณ! หากคุณมาที่นี่ในฐานะลูกค้า ฉันยินดีต้อนรับคุณทุกเมื่อ แต่หากคุณมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา จงไปให้พ้นทันที!” ดวงตาของมาเดลีนมีประกายในขณะที่เธอใช้แรงในการพูดทุกคำ และบังคับในเวลาเดียวกันโรสจ้องที่ใบหน้ามาเดลีนเป็นเวลาสองสามวินาที และดูเหมือนว่าเธอจะตกตะลึงอยู่ในความเงียบด้วยท่าทางโอ่อ่าของมาเดลีนตอนนี้ จอห์นเองเริ่มโมโห เขายื่นมือเข้ามาช่วยโรสมาเดลีนไม่ให้โอกาสเขา เข้ามาประชิดตัวเธอ เธอผลักมือของโรสออกไปทันที โรสไม่สามารถทรงตัวได้และร่างกายที่อ้วนท้วน
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 169
เธอพาโรสและจอห์นกลับไปที่บ้านหรูหลังเล็ก ๆ ที่พวกเขาพักอยู่ในปัจจุบันซึ่งถูกมอบให้กับพวกเขาเพื่อขอบคุณที่เลี้ยงดูเมเรดิธมาตลอดโรสสาปแช่งและสาปส่งขณะที่เธอเล่าเหตุการณ์ให้เมเรดิธฟังอย่างละเอียดหลังจากได้ฟังเรื่องทั้งหมดอย่างเข้าใจ เมเรดิธเริ่มสงสัยหนักมาก แต่จอห์นส่ายหัว“นั่นไม่ใช่มาเดลีนอย่างแน่นอน มาเดลีนไม่เคยกล้าทำแบบนี้!”แต่เดิมโรสก็มั่นใจเช่นกัน แต่เธอก็ลังเลใจตั้งแต่ก้าวออกจากสถานี “เมเรดิธ แม่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นแค่ดูเหมือนเธอเท่านั้น เธอไม่ใช่มาเดลีนอย่างแน่นอน ยัยนั่นตายไปสามปีศพของเธอคงจะเน่าเปื่อยไปแล้วในตอนนี้ เจเรมี่นำขี้เถ้าของเธอกลับมาด้วยตังเอง แล้วเธอจะกลับมามีชีวิตได้ไงกัน?!”แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่เมเรดิธก็ยังคงเต็มไปด้วยข้อสงสัย “จะมีคนสองคนที่หน้าตาเหมือนกันมากขนาดนี้บนโลกนี้จริง ๆ เหรอ?”“บางทีหล่อนอาจจะเห็นรูปของผู้หญิงคนนั้นและรู้สึกว่าเธอดูดี ดังนั้นหล่อนจึงทำศัลยกรรมให้ดูเหมือนมาเดลีน ไม่ว่ายังไงก็ตาม ผู้หญิงที่ชื่อ วีล่าคนนั้นก็ไม่ใช่มาเดลีนแน่นอน! พ่อของลูกพูดถูก คนงี่เง่านั้นจะโอ่อ่าขนาดนี้ได้ยังไง?! มันเป็นไปไม่ได้! ขยะชิ้นนั้นสู้เราไม่ได้!”เมื
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 170
การได้ยินเสียงเจเรมี่เรียกเธอ ดังนั้นทำให้เกิดคลื่นอารมณ์ที่ลบล้างความรู้สึกของมาเดลีนเธอไม่คิดว่าเจเรมี่จะวิ่งเข้ามาข้าง ๆ และกอดเธอไว้แบบนั้นมาเดลีนเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของเจเรมี่เขาเป็นห่วงเธอหรือเปล่า?สายตาของมาเดลีนมีความสงสัยชั่วครู่ขณะที่เธอรู้สึกว่าเจเรมี่กอดเธอไว้แน่น เธอสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากอกของเขาที่ถูกส่งออกมาอย่างชัดเจนมันเป็นความอบอุ่นที่เธอเคยโหยหา แต่วันนี้ เธอไม่โหยหามันอีกต่อไป“ขอบคุณมากค่ะ คุณวิทแมน” มาเดลีนพูดอย่างใจเย็นเจเรมี่อึกอัก และปล่อยอ้อมกอดของเขาออกมาเดลีนปัดเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อยขณะที่เธอมองเจเรมี่อย่างมีความหมาย “ถ้าฉันจำไม่ผิดคุณเรียกฉันว่าแมดดี้เมื่อกี้หรือเปล่า? แต่ตามที่คู่หมั้นของคุณบอกว่า คุณเกลียดอดีตภรรยาของคุณเข้ากระดูกดำ เธอไม่เพียงแต่ตามติดคุณตลอดเวลา เธอยังสร้างกับดักและบังคับให้คุณแต่งงานกับเธออีกด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณก็ควรเกลียดฉันเเช่นกันไม่ใช่หรือไง? ทำไมคุณถึงช่วยฉันตอนนี้?”หลังจากนั้น มีอากาศแห่งความเงียบอยู่รอบตัวพวกเขาใช้เวลาสักครู่หนึ่งก่อนที่เจเรมี่จะเอ่ยพูดอีกครั้ง เขาส่งรอยยิ้มปลอม ๆ ให้มาเดลีนขณะที่เ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 171
เมเรดิธเพิ่งจะโทรหาเธอเมื่อสักครู่ และน้ำเสียงของหล่อนค่อนข้างก้าวร้าว มันฟังดูเป็นไปไม่ได้กับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นมันดูห่างไกลไม่เหมือนคนที่คิดทำอะไรโง่ ๆ แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?แต่ว่า เธอเห็นว่าใบหน้าของเจเรมี่ดูเคร่งขรึม ดูเหมือนเขาจะเชื่อและตอนนี้ก็กังวลเรื่องความปลอดภัยของเมเรดิธ“ถ้าคุณวิทแมนไม่ว่าง สามารถให้ฉันลงรถได้ทันทีเลยนะ”เจเรมี่มองไปที่มาเดลีน ดูเหมือนลังเล เขาใช้เวลาสักพักก่อนที่เขาจะหยุดรถมาเดลีนลงจากรถอย่างรวดเร็ว โบกมือลาให้เจเรมี่หลังจากพูดไปว่า “คุณวิทแมน แล้วเจอกันใหม่นะ”หลังจากนั้น เธอหันหลังและเดินจากไปเจเรมี่ไม่ได้ออกไปทันทีและเขามองเธอที่เดินจากไปผ่านกระจกมองหลังของเขาในขณะที่เขานึกภาพก่อนหน้านี้ถูกฉายซ้ำ ๆ ในหัวของเขาทำไมเขาไขว่ขว้าเธอเช่นนี้? คำตอบนั้นค่อนข้างชัดเจนในใจของเขาจนกระทั่งมาเดลีนได้ยินรถกำลังเคลื่อนตัวเธอจึงหยุดมองหันกลับไปเธอตัดสินใจรีบเรียกแท็กซี่ให้ตามหลังรถของเจเรมี่ทันที เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่ารถจะแล่นไปถึงเอพริลฮิลล์สถานที่แห่งนี้ถือเป็นหนึ่งในความทรงจำที่มีความสุขที่สุดของเธอ มันเป็นสถานที่ที่เธอได้พบกับเจเรมี่ครั้งแรกเมื่อเธอ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 172
มาเดลีนขึ้นแท็กซี่ที่ข้างทางก่อนจะออกไปทันที ขณะที่เธอมองดูป้ายบนถนนคำว่า “เอพริลฮิลล์” ได้ทำร้ายดวงตาเธอทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าความสะอาดในหัวใจของเธอได้รับความสกปรกแค่ไหนมันสกปรกแค่ไหนในที่สุดเจเรมี่ที่วิ่งไล่ตามมา จนกระทั่งเขาไม่อาจมองเห็นมาเดลีนอีก เธอหายไปและเขาเห็นเพียงรถคันหนึ่งแล่นไปตามถนนของเอพริลฮิลล์ในระยะไกล ๆอารมณ์ของเขาดิ่งลงอีกครั้ง จมลงสู่ก้นทะเลที่อยู่ถัดจากเอพริลฮิลล์‘เธอจากไปแล้ว‘เธอจากไปเมื่อสามปีก่อนเขาย้ำเตือนตัวเองอีกครั้ง เพียงแต่เขาไม่เคยยอมรับความจริงนั้นตั้งแต่แรก“เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้น?” เมเรดิธรีบวิ่งตามเขาไป โดยไม่เข้าใจการกระทำหรือสีหน้าของเจเรมี่เจเรมี่เหลือบมองเธอ เสียงของเขาฟังดูห่างเหิน “เข้าไปในรถ”เมเรดิธรีบขึ้นรถ การแสดงของเธอจบลงแล้ว และเธอก็วางแผนเพื่อจะแลกกับมัน“เจเรมี่ วันเกิดของฉันในวันมะรืนนี้ จริง ๆ แล้วฉันค่อนข้างพอใจที่ได้อยู่เคียงข้างคุณ แต่แจ็คก็เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เขาเริ่มเข้าใจหลายสิ่งหลายอย่าง และฉันกังวลว่าคนอื่นจะเรียกเขาลูกนอกสมรส ดังนั้นเรามาแต่งงานกันเถอะ”ทันใดนั้นเจเรมี่ก็ยกเท้าออกจากแป้นคันเร่งและจ้องมองไปที่
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 173
แม่ของเธอ…ไม่สิ เธอเป็นแม่ของเมเรดิธมาเดลีนหัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง ในใจของเธอเต็มไปด้วย ฉากที่เอโลอิสและฌอนตบหน้าเธอเพื่อปกป้องเมเรดิธเธอจำได้ว่าการเตะครั้งสุดท้ายของฌอนซึ่งส่งผลทำให้เธอกระอักเลือดพวกเขาไม่เคยอยู่มองดูเธอว่าสุดท้ายเเล้วเธอจะเป็นอย่างไรมาเดลีนจับประตูแน่นมาก และในขณะนั้น เอโลอิสหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาเพื่อโทรหาเมเรดิธ“เมอร์ ออกมาได้แล้วลูก แม่จะพาไปทำสปา หลังจากนั้นเราไปหาซื้อชุดกัน พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของหนู และเจเรมี่ก็จะขอเธอแต่งงานเช่นกัน แม่อยากทำให้แน่ใจว่าหนูจะดูสวยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แม่จะเปลี่ยนหนูให้เป็นเจ้าหญิงที่ตื่นตาที่สุดในโลก ที่รัก หนูจะเป็นลูกสาวที่มีค่าของแม่ตลอดไป”เจ้าหญิง? ลูกสาวที่มีค่า?อ่าห์มาเดลีนอยากจะหัวเราะเมื่อได้ยินทั้งหมดนั้น เธอไม่ต้องการฟังอีกต่อไปเธอหมุนตัวหันหลังออกจากตรงนั้น แต่เธอไม่ทันสังเกตุเห็นว่ามีพนักงานของเธอกำลังถือกาแฟและขนมอยู่ถ้วย และถาดทั้งหมดร่วงลงพื้น“ขออภัยครับ คุณวีล่า ผมขอโทษจริง ๆ !” พนักงานเอ่ยขอโทษไม่หยุดมาเดลีนรู้ว่าเธอเป็นคนผิดเพราะถูกทำให้เขาเสียสมาธิ ดังนั้นเธอจึงปลอบใจเขาและพูดว่า “ไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 174
เมเรดิธจากที่มีท่าทีเขินอายขณะเธอรอคำตอบของเจเรมี่ อารมณ์ของเธอพุ่งสูงขึ้นเธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าในตอนที่ทุกคนตะโกนให้เจเรมี่ขอเธอแต่งงาน จะได้ยินเสียงที่ไม่ต้อนรับดังขึ้นท่ามกลางเสียงพวกนั้นรอยยิ้มของเมเรดิธถูกฝืนบนใบหน้าขณะที่เธอกัดฟันแน่นด้วยความไม่พอใจ เธอพูดว่า “ทำไมเธอถึงมาที่นี่?!”เจเรมี่หันกลับไปทันทีเมื่อเขาได้ยินเสียงนั้น และใบหน้าที่เขาเฝ้าฝันถึงทุกคืนได้เข้ามาในสายตาของเขาหลังจากนั้น ทุกคนก็มองไปยังทิศทางที่มาของเสียงเช่นกัน หญิงสาวที่ทรงสง่าและสวยงามเดินเข้ามาในจุดเดียวกับที่พวกเขายืน แต่เมื่อพวกเขามองหน้าเธออย่างชัดเจน เอโลอิสและฌอนได้เบิกตากว้างด้วยความตกใจ“นั่นมัน… มาเดลีน?! มัน..เป็นไปได้ยังไง?” ใบหน้าของเอโลอิสซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ขณะที่เธอก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว ถ้าไม่ใช่เพราะฌอนพยุงเธอ เธออาจจะเป็นลมจากอาการตกใจไปแล้วมีคนตายปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะกลัวฌอนก็ตกใจเช่นกัน แต่เขาก็ยังเป็นผู้ชายและไม่เคยทำผิดต่อมโนธรรมของเขา นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่กลัวเท่าเอโลอิสสำหรับเขาแล้ว สิ่งที่เห็นมันคือคนที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา เป็นไป
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
