Share

บทที่ 1262

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงทุ้มต่ำของไรอันดังขึ้นในหูราวกับเป็นฝันร้ายสำหรับเธอ

เมเดลีนมองไปเห็นไรอันที่กำลังนั่งจิบกาแฟ อยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทางสบาย ๆ

เขาดูไม่เหมือนอาชญากรซึ่งกำลังเป็รที่ต้องการตัวในตอนนี้

เมื่อเมเดลีนกำลังจะขยับตัว เธอก็ตระหนักได้ว่ามือทั้งสองข้างกำลังโดนมัดเอาไว้ที่ด้านข้างของเก้าอี้

เมื่อหันมองไปด้านข้าง เธอก็เห็นท้องฟ้าสีฟ้าใสและเมฆสีขาวด้านนอก

นี่พวกเขากำลังอยู่ในอากาศอย่างนั้นเหรอ?

เธออยู่บนเครื่องบิน!

เมเดลีนกัดฟันแล้วมองผู้ชายตรงหน้าที่กำลังทำหน้าระรื่นด้วยความเกลียดชัง

“จะพาฉันไปไหน ไรอัน?”

“ไปบ้านของเรา” ไรอันตอบโดยไม่เงยหน้ามอง

แววตาของเมเดลีนมีเพียงความเย็นชา “เลิกเพ้อฝันได้แล้ว ฉันไม่เคยชอบคุณเลย”

“แต่คุณก็ไม่สามารถลบความจริงที่อยู่บนทะเบียนสมรสเราได้ เพราะคุณยังเป็นภรรยาของผมอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ไม่ว่าคุณจะชอบผมหรือไม่ก็ตาม” ไรอันเงยหน้าขึ้นยิ้ม “ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนเราก็แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว”

ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ต้องฝืนทนกับความจริงที่ว่าเธอกับไรอันแต่งงานกันแล้วอย่างถูกต้องตามกฎหมาย

ชายหนุ่มมองสายตาที่ไม่พอใจนั้นด้วยรอยยิ้ม “ผมจะบอ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1263

    เจเรมี่รีบลุกจากโซฟาทันที “เธออยู่ที่ไหน?”“เราเพิ่งรู้มาว่าไรอันมีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว เขาขึ้นเครื่องไปแล้วเมื่อคืน พวกเขากำลังออกจากเกลนเดล!”“จุดลงจอดของเครื่องบินลำนั้นอยู่ที่ไหน?” เจเรมี่ถามด้วยความกังวลใจ“ตอนนี้ยังไม่รู้ครับ” ลูกน้องหนุ่มส่ายหัว แต่ในไม่ช้าเขาก็ให้ความหวังกับเจเรมี่อีกครั้ง “แต่เรดาร์สามารถตรวจจับได้ว่าเครื่องบินยังคงบินอยู่ในขณะนี้”ดวงตาที่มืดมนของเจเรมี่ค่อย ๆ สว่างขึ้นอย่างชัดเจนเขากลับไปที่คฤหาสน์วิทแมนเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างเร่งรีบระหว่างทางที่เขาเดินออกมาแจ็คสันและลิเลียนก็เดินตามหลังออกมาด้วย“แดดดี้ยังไม่เจอแม่อีกเหรอครับ?” แจ็คสันถามอย่างไม่สบายใจเจเรมี่จึงนั่งย่อตัวลง แล้วลูบใบหน้าเด็กน้อยอย่างเอ็นดูก่อนจะยิ้มอย่างอ่อนโยนราวกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิให้กับพวกเขา“แจ็ค ดูแลน้องสาวของลูกให้ดี แดดดี้จะพาแม่กลับบ้านอย่างแน่นอน”แจ็คสันพยักหน้า แต่คิ้วเล็กของเขาขมวดแน่นเจเรมี่เห็นได้เลยว่าลูกชายของเขายังคงกังวลเกี่ยวกับเมเดลีน ซึ่งไม่ต่างกันกับเขาเลยจะไม่มีใครมาแทนที่ตำแหน่งของเมเดลีนในหัวใจเขาได้ เขายอมเสียเลือดแทนดีกว่าต้องเห็นเธอเจ็

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1264

    “อาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มาดามสิ” เขาสั่งสาวใช้ทั้งสองตอบพร้อมกันว่า “ค่ะ ท่าน”จากนั้นไรอันก็เห็นเมเดลีนจ้องมาที่เขาก่อนจะหันหนีไปสาวใช้สองคนเดินไปหาเมเดลีนอย่างเป็นมิตรเพื่อช่วยเธออาบน้ำ และเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่เธออยากจะปฏิเสธ แต่ทำไม่สำเร็จ เธอรู้ว่าเป็นเพราะยาที่ถูกฉีดเข้าไปสองโดสนั่น และตอนนี้มันก็มีผลต่อร่างกายเธอมากหลังจากที่ไรอันออกจากห้องไป หญิงสาวคนหนึ่งก็รีบวิ่งมาหาเขาด้วยท่าทางเขินอาย และเต็มไปด้วยความคาดหวัง “ไรย์ ฉันเดาว่าตอนนี้คุณคงพอมีเวลาว่างบ้างแล้วใช่ไหมคะ? เราคุยกันหน่อยได้ไหม?”ไรอันแสยะยิ้มให้ผู้หญิงตรงหน้าและเดินลงไปข้างล่างอย่างเกียจคร้านเขาดูข่าวที่โผล่ออกมาทางโทรศัพท์อย่างไม่แยแส ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งในเกลนเดลและคนของอินเตอร์โพลต่างก็กำลังตามหาที่อยู่ของเขาและเขาก็จะไม่ปล่อยให้โดนจับตัวได้ง่าย ๆ แน่ไรอันโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วเงยหน้าขึ้น ราวกับว่ากำลังดูถูกทุกสิ่งบนโลกใบนี้“ไรย์ ฉัน…”“คุณโจนส์ จากนี้ไปเรียกฉันว่าคุณโจนส์” เขาขัดจังหวะอย่างเย็นชา พลางเหลือบมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “เข้าใจไหม?”“แต่ ไรย์…” หญิงสาวยังคงตั้งใจทำท่าทางอ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1265

    หัวใจของไรอันเต้นแรงเมื่อเห็นสีหน้ากระวนกระวายของสาวใช้เขากังวลว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเมเดลีน ดังนั้นเขาจึงรีบปัดมือของนาโอมิออกแล้ววิ่งไปทันทีแต่ทันทีที่เข้าไปในห้องก็มีเสียงดังโครมคราม และทันใดนั้นแจกันก็ถูกโยนมาตกที่ข้างขาของเขาเศษแจกันที่แตกเกือบกรีดใบหน้าของเขา แต่ไรอันไม่ได้หลบเลยเขาเหยียบเศษแจกันที่แตกและเดินเข้าไปในห้องเมเดลีนยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน อาหารที่สาวใช้เสิร์ฟให้กระจัดกระจายไปทั่ว ขณะที่เลือดสด ๆ หยดลงข้างขาของเธอ มันเป็นเลือดที่ไหลออกมาจากนิ้วเรียวของเธอเมเดลีนไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย และยังคงยืนตากแดดฤดูร้อนอยู่อย่างนั้นราวกับเป็นรูปปั้น“ออกไป” ไรอันสั่งสาวใช้ทั้งสองแม้ว่าเขาจะพูดสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่สีหน้ากลับแสดงความอบอุ่นที่ค่อนข้างขัดแย้งกันสาวใช้ไม่รอช้าและรีบวิ่งออกไปทันทีนาโอมิเดินตามหลังไรอันมา แต่ก่อนที่จะทันได้ดูว่าเกิดอะไรขึ้นในห้อง สาวใช้ก็รีบวิ่งออกมาและปิดประตูลง“ข้างในเกิดอะไรขึ้น? ผู้หญิงคนนั้น เอวลีนทำอะไร?” นาโอมิถามด้วยความอยากรู้สาวใช้เพียงแค่มองนาโอมิและคุกเข่าลงกับพื้นเพื่อทำความสะอาดชิ้นส่วนของแจก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1266

    เมื่อได้ยินอย่างนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมอง และได้เห็นแววเป็นประกายซึ่งอยากจะเอาชนะของไรอัน‘เขาดื้อด้านจริง ๆ’ทันใดนั้นไรอันก็คว้านิ้วเรียวที่มีเลือดออกของเมเดลีนมาไว้ในมือ เธอพยายามชักมือกลับเพราะไม่อยากให้เขาจับมื่อเธอไว้แน่น จากนั้นไรอันก็ก้มลงประทับริมฝีปากลงที่บาดแผลบนนิ้วเธอทันที ราวกับว่ากำลังพยายามที่จะรักษามัน“คุณกำลังทำอะไร?” เมเดลีนรู้สึกกระวนกระวายในขณะที่ใช้กำลังที่เหลืออยู่ผลักไรอันออกไปไรอันเลียริมฝีปากที่เปื้อนเลือดเบา ๆ รสชาติของเลือดสดจากปลายนิ้วเธอทำให้มีรอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าขาวของเขาดูราวกับเขาเป็นปีศาจเมเดลีนไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้มาก่อน เธอจึงรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งร่างรอยยิ้มของเขากว้างมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นความกลัวในแววตาของอีกฝ่าย“คิดว่าคุณกลัวไม่เป็นซะอีก แต่ก็มีกลัวบ้างสินะ” ไรอันขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น ขณะที่ร่างบางเองก็ก้าวถอยหลังทีละนิดแสดงออกชัดเจนว่าต่อต้านเขา “ลืมไปแล้วเหรอว่าเลือดของคุณมีค่ามากแค่ไหน เพราะแบบนั้นคุณควรจะต้องดูแลตัวเองให้ดีที่สุด”ยิ่งเมเดลีนมองไรอันเธอก็ยิ่งเดาไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ไรอันไม่สนใจแววตาที่อยากรู้อยา

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1267

    หลังจากไรอันออกไป ก็เหลือเมเดลีนอยู่ในห้องตามลำพังสาวใช้เข้ามาอีกครั้งพร้อมมอบชุดปฐมพยาบาลและอาหารตะวันตกรสเลิศเมเดลีนมองนิ้วที่ยังมีเลือดไหลอยู่ และรู้ดีว่าตัวเองมีหมู่เลือดที่หายากจึงไม่อยากให้เลือดไหลออกมาอีก“ให้ฉันช่วยนะคะ คุณผู้หญิง” สาวใช้ถามและเข้าหาเธออย่างสุภาพและเป็นมิตรเมเดลีนเองเพิ่งนึกได้ว่าก่อนหน้านั้นเธอแสดงออกอย่างผลีผลามและใจร้อนมากเกินไป และการสงบสติอารมณ์น่าจะเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอหลีกหนีจากเงื้อมมือของไรอันได้“เอาสิ” เมเดลีนพยักหน้ารับ “ขอโทษที่ต้องรบกวนเธอด้วยนะ”เมื่อเห็นว่าเมเดลีนไม่ได้มีทีท่าที่ต่อต้านรุนแรงอย่างคราวก่อน สาวใช้ก็เดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มมีความสุขและช่วยเมเดลีนทำแผล ด้วยความเคารพเธอจึงนั่งย่อตัวลงข้างเมเดลีนแล้วหยิบแอลกอฮอล์และสำลีเช็ดแผลออกมาเมเดลีนจ้องมองการกระทำนั้นของสาวใช้เขม็ง ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงบ “เธอชื่ออะไรจ๊ะ?”“ฉันชื่อแซนดี้ค่ะ” อีกฝ่ายตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะชี้ไปที่สาวน้อยอีกคนที่กำลังทำความสะอาดพื้น “เธอชื่อเจส เราทั้งคู่ถูกจ้างมาเพื่อดูแลคุณผู้หญิงโดยเฉพาะค่ะ”‘แซนดี้กับเจส’เมเดลีนคิดในใจก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง “ว่าแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1268

    “ฉีดไปแล้วตั้ง 2 ครั้ง แต่เหมือนผลจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่อวดอ้างเลยนะ” ไรอันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา ราวกับว่ากำลังไม่พอใจในผลลัพธ์ที่ได้อดัมจึงเอ่ยอย่างเป็นมิตรกลับมา “ผลลัพธ์ของมันจะต่างออกไปตามร่างกายของแต่ละบุคคล หากว่าเมเดลีนเข้มแข็งมาก ยาก็จะออกฤทธิ์ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ”เขาหยุดชั่วขณะก่อนที่จะเอ่ยต่อด้วยความมั่นใจ “แต่ไม่ว่ายังไงเราก็จะไปถึงเป้าหมายที่วางไว้แน่นอน”ไรอันเลิกคิ้ว ดวงตาของเขาไม่ได้ให้ความรู้สึกผ่อนคลายอีกต่อไปและถูกแทนที่ด้วยประกายความชั่วร้ายแทน“อ้อ ผมได้ข่าวว่าเจเรมี่อยู่ที่เมืองวาย” อดัมเสริมไรอันไม่แปลกใจ “ผมรู้ว่าเขาจะมาที่นี่ แต่เขาจะไม่มีวันหาที่นี่เจอ”สีหน้าของเขาเย็นชามากขึ้น ก่อนจะวางขวดยาแล้วลุกขึ้น“คุณชายหมายเลขหนึ่งของเกลนเดล... อยากเห็นเหมือนกันว่าจะเก่งสักแค่ไหน”เขาเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่งพลางหัวเราะเบา ๆ ก๊อก ก๊อกมีคนเคาะประตูห้องทำงานอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงของสาวใช้ที่มารายงานความคืบหน้า “นายท่านคะ เราได้ทำแผลให้คุณผู้หญิงเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้คุณผู้หญิงกำลังรับประทานอาหารอยู่ค่ะ"ได้ยินอย่างนั้นรอยยิ้มเย็นชาของไรอันก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1269

    ‘ดูเหมือนว่าไรอันจะจริงจังกับเรื่องนี้’เมเดลีนมองท่าทางมั่นใจของอีกฝ่ายอย่างงุนงงทว่าเธอกลับไม่รู้จักกับใครที่เมืองวายเลย แล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่เธอจะเสียใจถ้าไม่ได้เจอกับคนแปลกหน้าสองคนนี้?“คิดว่าผมโกหกเหรอ?” ไรอันที่สังเกตว่าเมเดลีนสงสัยในตัวเขาเอ่ยแล้วหยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋าเสื้อออกมา “ยังจำได้ไหมว่านี่อะไร?”ทันทีที่เมเดลีนชำเลืองมองกำไลหยกในมือไรอัน การแสดงออกของเธอก็แปรเปลี่ยนไปย่ำแย่ทันทีเธอรีบเข้าไปหยิบมันมาจากไรอันสัมผัสเย็น ๆ ของกำไลข้อมือทำให้เธอรู้สึกราวกับว่ากำลังได้กลิ่นของใครบางคน“แม่…”เมเดลีนรีบดึงกำไลข้อมือออกมาดูคำที่สลักอยู่บนนั้นอย่างเหม่อลอย เธอแน่ใจว่ามันคือของของเอโลอิส!เป็นของขวัญแต่งงานที่ฌอนมอบให้เอโลอีสระหว่างการแต่งงาน หลายปีมานี้เอโลอิสไม่เคยถอดมันออกจากมือเลยมือเรียวจับที่กำไลข้อมือแน่นพร้อมด้วยความประหลาดใจ ขณะที่ดวงตากลมเริ่มแดงก่ำ“นี่หมายความว่ายังไง ไรอัน?” เธอถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “ทำไมคุณถึงมีกำไลแม่ฉัน? ทำไม?!“คนที่คุณอยากให้ฉันเจอ พวกเขาเป็นใคร?!” เธอจับแขนไรอันแล้วถามอย่างไร้ความหวังมีความคิดอยู่ในใจ แต่เธอไม่กล้าแม้แ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1270

    เป็นอีกครั้งที่เมเดลีนรู้สึกเซื่องซึม แต่เธอก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งถ้าเธอรู้ว่ายานี้จะจบลงด้วยการลบความทรงจำของเธอ เธอคงจะขัดขืนไปแล้ว‘พ่อคะ แม่คะ...’ใบหน้าของฌอนและเอโลอิสยังคงสะท้อนอยู่ในใจของเธอตลอดเวลา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไรอันโกหกหรือเปล่า แต่เธอก็ต้องลองดู‘แต่ฉันจะลืมคุณได้ยังไง เจเรมี่?‘ไม่ ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ ไม่มีทาง…’สุดท้ายเมเดลีนก็หมดสติไป ไรอันจึงอุ้มเธอไปที่เตียงแล้วห่มผ้าให้อย่างเบามือ“ต้องใช้ยาอีกเท่าไหร่ที่จะสามารถลบความทรงจำของเธอได้” ไรอันถามอดัม“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความตั้งใจของเธอ”ไรอันไม่พอใจกับคำตอบของอดัมสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นชายหนุ่มออกไปจากห้องแล้วพบนาโอมิยืนอยู่ตรงประตู สายตาคมกริบและไร้อารมณ์ของเขาจับจ้องมาที่เธอนิ่ง“ฉันยิงผู้หญิงที่เข้ามาสร้างปัญหาให้เมเดลีนตายไปแล้วคนหนึ่ง เธออยากลองสัมผัสประสบการณ์กระสุนเจาะทะลุหัวใจดูบ้างไหม?”นาโอมิรู้สึกได้ถึงความเย็นที่คืบคลานเข้ามาจากปลายเท้าเธอรู้ว่าไรอันกำลังพูดถึงลาน่าเขาเป็นคนยิงลาน่าตายเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับไรอัน เธอรู้สึกได้เพียงว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษท

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status