เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1263
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1264
“อาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มาดามสิ” เขาสั่งสาวใช้ทั้งสองตอบพร้อมกันว่า “ค่ะ ท่าน”จากนั้นไรอันก็เห็นเมเดลีนจ้องมาที่เขาก่อนจะหันหนีไปสาวใช้สองคนเดินไปหาเมเดลีนอย่างเป็นมิตรเพื่อช่วยเธออาบน้ำ และเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่เธออยากจะปฏิเสธ แต่ทำไม่สำเร็จ เธอรู้ว่าเป็นเพราะยาที่ถูกฉีดเข้าไปสองโดสนั่น และตอนนี้มันก็มีผลต่อร่างกายเธอมากหลังจากที่ไรอันออกจากห้องไป หญิงสาวคนหนึ่งก็รีบวิ่งมาหาเขาด้วยท่าทางเขินอาย และเต็มไปด้วยความคาดหวัง “ไรย์ ฉันเดาว่าตอนนี้คุณคงพอมีเวลาว่างบ้างแล้วใช่ไหมคะ? เราคุยกันหน่อยได้ไหม?”ไรอันแสยะยิ้มให้ผู้หญิงตรงหน้าและเดินลงไปข้างล่างอย่างเกียจคร้านเขาดูข่าวที่โผล่ออกมาทางโทรศัพท์อย่างไม่แยแส ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งในเกลนเดลและคนของอินเตอร์โพลต่างก็กำลังตามหาที่อยู่ของเขาและเขาก็จะไม่ปล่อยให้โดนจับตัวได้ง่าย ๆ แน่ไรอันโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วเงยหน้าขึ้น ราวกับว่ากำลังดูถูกทุกสิ่งบนโลกใบนี้“ไรย์ ฉัน…”“คุณโจนส์ จากนี้ไปเรียกฉันว่าคุณโจนส์” เขาขัดจังหวะอย่างเย็นชา พลางเหลือบมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “เข้าใจไหม?”“แต่ ไรย์…” หญิงสาวยังคงตั้งใจทำท่าทางอ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1265
หัวใจของไรอันเต้นแรงเมื่อเห็นสีหน้ากระวนกระวายของสาวใช้เขากังวลว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเมเดลีน ดังนั้นเขาจึงรีบปัดมือของนาโอมิออกแล้ววิ่งไปทันทีแต่ทันทีที่เข้าไปในห้องก็มีเสียงดังโครมคราม และทันใดนั้นแจกันก็ถูกโยนมาตกที่ข้างขาของเขาเศษแจกันที่แตกเกือบกรีดใบหน้าของเขา แต่ไรอันไม่ได้หลบเลยเขาเหยียบเศษแจกันที่แตกและเดินเข้าไปในห้องเมเดลีนยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน อาหารที่สาวใช้เสิร์ฟให้กระจัดกระจายไปทั่ว ขณะที่เลือดสด ๆ หยดลงข้างขาของเธอ มันเป็นเลือดที่ไหลออกมาจากนิ้วเรียวของเธอเมเดลีนไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย และยังคงยืนตากแดดฤดูร้อนอยู่อย่างนั้นราวกับเป็นรูปปั้น“ออกไป” ไรอันสั่งสาวใช้ทั้งสองแม้ว่าเขาจะพูดสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่สีหน้ากลับแสดงความอบอุ่นที่ค่อนข้างขัดแย้งกันสาวใช้ไม่รอช้าและรีบวิ่งออกไปทันทีนาโอมิเดินตามหลังไรอันมา แต่ก่อนที่จะทันได้ดูว่าเกิดอะไรขึ้นในห้อง สาวใช้ก็รีบวิ่งออกมาและปิดประตูลง“ข้างในเกิดอะไรขึ้น? ผู้หญิงคนนั้น เอวลีนทำอะไร?” นาโอมิถามด้วยความอยากรู้สาวใช้เพียงแค่มองนาโอมิและคุกเข่าลงกับพื้นเพื่อทำความสะอาดชิ้นส่วนของแจก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1266
เมื่อได้ยินอย่างนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมอง และได้เห็นแววเป็นประกายซึ่งอยากจะเอาชนะของไรอัน‘เขาดื้อด้านจริง ๆ’ทันใดนั้นไรอันก็คว้านิ้วเรียวที่มีเลือดออกของเมเดลีนมาไว้ในมือ เธอพยายามชักมือกลับเพราะไม่อยากให้เขาจับมื่อเธอไว้แน่น จากนั้นไรอันก็ก้มลงประทับริมฝีปากลงที่บาดแผลบนนิ้วเธอทันที ราวกับว่ากำลังพยายามที่จะรักษามัน“คุณกำลังทำอะไร?” เมเดลีนรู้สึกกระวนกระวายในขณะที่ใช้กำลังที่เหลืออยู่ผลักไรอันออกไปไรอันเลียริมฝีปากที่เปื้อนเลือดเบา ๆ รสชาติของเลือดสดจากปลายนิ้วเธอทำให้มีรอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าขาวของเขาดูราวกับเขาเป็นปีศาจเมเดลีนไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้มาก่อน เธอจึงรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งร่างรอยยิ้มของเขากว้างมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นความกลัวในแววตาของอีกฝ่าย“คิดว่าคุณกลัวไม่เป็นซะอีก แต่ก็มีกลัวบ้างสินะ” ไรอันขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น ขณะที่ร่างบางเองก็ก้าวถอยหลังทีละนิดแสดงออกชัดเจนว่าต่อต้านเขา “ลืมไปแล้วเหรอว่าเลือดของคุณมีค่ามากแค่ไหน เพราะแบบนั้นคุณควรจะต้องดูแลตัวเองให้ดีที่สุด”ยิ่งเมเดลีนมองไรอันเธอก็ยิ่งเดาไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ไรอันไม่สนใจแววตาที่อยากรู้อยา
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1267
หลังจากไรอันออกไป ก็เหลือเมเดลีนอยู่ในห้องตามลำพังสาวใช้เข้ามาอีกครั้งพร้อมมอบชุดปฐมพยาบาลและอาหารตะวันตกรสเลิศเมเดลีนมองนิ้วที่ยังมีเลือดไหลอยู่ และรู้ดีว่าตัวเองมีหมู่เลือดที่หายากจึงไม่อยากให้เลือดไหลออกมาอีก“ให้ฉันช่วยนะคะ คุณผู้หญิง” สาวใช้ถามและเข้าหาเธออย่างสุภาพและเป็นมิตรเมเดลีนเองเพิ่งนึกได้ว่าก่อนหน้านั้นเธอแสดงออกอย่างผลีผลามและใจร้อนมากเกินไป และการสงบสติอารมณ์น่าจะเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอหลีกหนีจากเงื้อมมือของไรอันได้“เอาสิ” เมเดลีนพยักหน้ารับ “ขอโทษที่ต้องรบกวนเธอด้วยนะ”เมื่อเห็นว่าเมเดลีนไม่ได้มีทีท่าที่ต่อต้านรุนแรงอย่างคราวก่อน สาวใช้ก็เดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มมีความสุขและช่วยเมเดลีนทำแผล ด้วยความเคารพเธอจึงนั่งย่อตัวลงข้างเมเดลีนแล้วหยิบแอลกอฮอล์และสำลีเช็ดแผลออกมาเมเดลีนจ้องมองการกระทำนั้นของสาวใช้เขม็ง ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงบ “เธอชื่ออะไรจ๊ะ?”“ฉันชื่อแซนดี้ค่ะ” อีกฝ่ายตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะชี้ไปที่สาวน้อยอีกคนที่กำลังทำความสะอาดพื้น “เธอชื่อเจส เราทั้งคู่ถูกจ้างมาเพื่อดูแลคุณผู้หญิงโดยเฉพาะค่ะ”‘แซนดี้กับเจส’เมเดลีนคิดในใจก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง “ว่าแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1268
“ฉีดไปแล้วตั้ง 2 ครั้ง แต่เหมือนผลจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่อวดอ้างเลยนะ” ไรอันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา ราวกับว่ากำลังไม่พอใจในผลลัพธ์ที่ได้อดัมจึงเอ่ยอย่างเป็นมิตรกลับมา “ผลลัพธ์ของมันจะต่างออกไปตามร่างกายของแต่ละบุคคล หากว่าเมเดลีนเข้มแข็งมาก ยาก็จะออกฤทธิ์ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ”เขาหยุดชั่วขณะก่อนที่จะเอ่ยต่อด้วยความมั่นใจ “แต่ไม่ว่ายังไงเราก็จะไปถึงเป้าหมายที่วางไว้แน่นอน”ไรอันเลิกคิ้ว ดวงตาของเขาไม่ได้ให้ความรู้สึกผ่อนคลายอีกต่อไปและถูกแทนที่ด้วยประกายความชั่วร้ายแทน“อ้อ ผมได้ข่าวว่าเจเรมี่อยู่ที่เมืองวาย” อดัมเสริมไรอันไม่แปลกใจ “ผมรู้ว่าเขาจะมาที่นี่ แต่เขาจะไม่มีวันหาที่นี่เจอ”สีหน้าของเขาเย็นชามากขึ้น ก่อนจะวางขวดยาแล้วลุกขึ้น“คุณชายหมายเลขหนึ่งของเกลนเดล... อยากเห็นเหมือนกันว่าจะเก่งสักแค่ไหน”เขาเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่งพลางหัวเราะเบา ๆ ก๊อก ก๊อกมีคนเคาะประตูห้องทำงานอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงของสาวใช้ที่มารายงานความคืบหน้า “นายท่านคะ เราได้ทำแผลให้คุณผู้หญิงเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้คุณผู้หญิงกำลังรับประทานอาหารอยู่ค่ะ"ได้ยินอย่างนั้นรอยยิ้มเย็นชาของไรอันก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1269
‘ดูเหมือนว่าไรอันจะจริงจังกับเรื่องนี้’เมเดลีนมองท่าทางมั่นใจของอีกฝ่ายอย่างงุนงงทว่าเธอกลับไม่รู้จักกับใครที่เมืองวายเลย แล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่เธอจะเสียใจถ้าไม่ได้เจอกับคนแปลกหน้าสองคนนี้?“คิดว่าผมโกหกเหรอ?” ไรอันที่สังเกตว่าเมเดลีนสงสัยในตัวเขาเอ่ยแล้วหยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋าเสื้อออกมา “ยังจำได้ไหมว่านี่อะไร?”ทันทีที่เมเดลีนชำเลืองมองกำไลหยกในมือไรอัน การแสดงออกของเธอก็แปรเปลี่ยนไปย่ำแย่ทันทีเธอรีบเข้าไปหยิบมันมาจากไรอันสัมผัสเย็น ๆ ของกำไลข้อมือทำให้เธอรู้สึกราวกับว่ากำลังได้กลิ่นของใครบางคน“แม่…”เมเดลีนรีบดึงกำไลข้อมือออกมาดูคำที่สลักอยู่บนนั้นอย่างเหม่อลอย เธอแน่ใจว่ามันคือของของเอโลอิส!เป็นของขวัญแต่งงานที่ฌอนมอบให้เอโลอีสระหว่างการแต่งงาน หลายปีมานี้เอโลอิสไม่เคยถอดมันออกจากมือเลยมือเรียวจับที่กำไลข้อมือแน่นพร้อมด้วยความประหลาดใจ ขณะที่ดวงตากลมเริ่มแดงก่ำ“นี่หมายความว่ายังไง ไรอัน?” เธอถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “ทำไมคุณถึงมีกำไลแม่ฉัน? ทำไม?!“คนที่คุณอยากให้ฉันเจอ พวกเขาเป็นใคร?!” เธอจับแขนไรอันแล้วถามอย่างไร้ความหวังมีความคิดอยู่ในใจ แต่เธอไม่กล้าแม้แ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1270
เป็นอีกครั้งที่เมเดลีนรู้สึกเซื่องซึม แต่เธอก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งถ้าเธอรู้ว่ายานี้จะจบลงด้วยการลบความทรงจำของเธอ เธอคงจะขัดขืนไปแล้ว‘พ่อคะ แม่คะ...’ใบหน้าของฌอนและเอโลอิสยังคงสะท้อนอยู่ในใจของเธอตลอดเวลา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไรอันโกหกหรือเปล่า แต่เธอก็ต้องลองดู‘แต่ฉันจะลืมคุณได้ยังไง เจเรมี่?‘ไม่ ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ ไม่มีทาง…’สุดท้ายเมเดลีนก็หมดสติไป ไรอันจึงอุ้มเธอไปที่เตียงแล้วห่มผ้าให้อย่างเบามือ“ต้องใช้ยาอีกเท่าไหร่ที่จะสามารถลบความทรงจำของเธอได้” ไรอันถามอดัม“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความตั้งใจของเธอ”ไรอันไม่พอใจกับคำตอบของอดัมสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นชายหนุ่มออกไปจากห้องแล้วพบนาโอมิยืนอยู่ตรงประตู สายตาคมกริบและไร้อารมณ์ของเขาจับจ้องมาที่เธอนิ่ง“ฉันยิงผู้หญิงที่เข้ามาสร้างปัญหาให้เมเดลีนตายไปแล้วคนหนึ่ง เธออยากลองสัมผัสประสบการณ์กระสุนเจาะทะลุหัวใจดูบ้างไหม?”นาโอมิรู้สึกได้ถึงความเย็นที่คืบคลานเข้ามาจากปลายเท้าเธอรู้ว่าไรอันกำลังพูดถึงลาน่าเขาเป็นคนยิงลาน่าตายเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับไรอัน เธอรู้สึกได้เพียงว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษท
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1271
หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวเมื่อได้ยินอย่างนั้นสองคนที่เขาพูดถึงในหัวของเธอคือพ่อแม่ของเธอเอง“เปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ผมจะรอคุณข้างล่าง” ไรอันดูจริงจังและเหมือนจะไม่ได้เล่นตลกอีกต่อไปหลังจากไรอันออกจากห้องไป เมเดลีนก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงไปชั้นล่างทันทีตั้งแต่มาถึงที่นี่ ไรอันไม่เคยให้เธอออกจากห้องไปไหนเลยสักครั้งตอนนี้เธอจึงเพิ่งรู้ว่าในบ้านหลังนี้ตกแต่งอย่างหรูหรา‘พวกเขาบอกว่าที่นี่คือบ้านพักตากอากาศ แต่ในโลกนี้จะมีวิลล่าสักกี่หลังที่ดูแพงและตกแต่งอย่างพิถีพิถันขนาดนี้?’สิ่งที่ทำให้เมเดลีนงงงวยที่สุดตั้งแต่มาที่นี่ก็คือ นาโอมิ อยู่ ๆ อีกฝ่ายก็มาปรากฎตัวทั้งที่เธอไม่เคยเห็นมาเป็นเวลานานแล้วแน่นอนว่าเธอจะไม่เข้าไปยุ่งและถามไรอันเกี่ยวกับเรื่องนาโอมิไรอันเปลี่ยนเสื้อผ้าไปสวมสูทกับเนคไทดูสง่างามเมเดลีนรีบตามเขาไปที่ลานบ้านสภาพอากาศของเมืองวายคล้ายกับฤดูใบไม้ร่วงในเกลนเดล แสงแดดที่ส่องผ่านร่างกายไม่ได้ทำให้รู้สึกอบอุ่น ทั้งยังมีสายลมที่เย็นยะเยือกพัดผ่านไรอันยังคงทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเปิดประตูรถให้เธอ ก่อนที่ตัวเขาจะเข้าไปนั่งฝั่งคนขับเมเดลีนรู้สึกงงงวย ไรอันถูกระบุว่าเป
บทล่าสุด
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
