LOGINShare
บทที่ 1142
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1143
อะไรนะ?สีหน้าของนาญ่าเปลี่ยนไปจนเป็นสีเขียวสลับแดงกับราวกับไฟบนต้นตริสต์มาสเธอจ้องเมเดลีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ และในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไมเมเดลีนถึงได้มั่นใจมากนักในขณะเดียวกันสายตาที่ตกตะลึงและชื่นชมก็เริ่มจับจ้องไปที่เมเดลีน“ดีไซเนอร์ชั้นนำของมิสแอลเลดี้เหรอเนี่ย เธอสวยมากเลยนะ ไม่น่าแปลกใจที่การออกแบบจะเป็นที่ชื่นชอบขนาดนี้”“ฉันซื้อเครื่องประดับของแบรนด์เธอมาไม่น้อยเหมือนกัน เพราะว่าการออกแบบที่ไม่เหมือนใคร”“ฉันก็ซื้อของจากแบรนด์พวกเขาเหมือนกัน แต่พอเปลี่ยนดีไซเนอร์ ฉันก็หยุดซื้อแล้วล่ะ”เอวาภูมิใจในตัวเพื่อน เมื่อได้ยินความคิดเห็นเหล่านั้นในทางกลับกันเมเดลีนกลับเริ่มรู้สึกเขินอาย “เบาหน่อยเอวา”เอวายักไหล่และจ้องกลับไปที่นาญ่าด้วยความโกรธเคือง “ไม่ใช่ความผิดของฉันนะ เธอเป็นคนเริ่มก่อน”“...” ริมฝีปากของนาญ่ากระตุก เธอเริ่มประท้วงเมื่อรู้สึกว่าภาพลักษณ์ของตัวเองเริ่มแตกสลาย“คุณเป็นดีไซเนอร์ชั้นนำของมิสแอลเลดี้แล้วไง? แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาใส่ร้ายฉัน! พ่อของฉันเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในเกลนเดล เราไม่ได้ไม่มีอันจะกินแล้วทำไมฉันต้องซื้อของปลอมด้วย? คุณแค่ใส่ร้ายฉันเพื
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1144
เธอเสียศักดิ์ศรีมามากพอแล้วกับสร้อยข้อมือปลอมที่สวมอยู่ หากไม่เซ็นเช็คตอนนี้ภาพลักษณ์ของเธอก็จะยิ่งดูแย่ลงไปอีกแต่ด้วยจำนวนเงินที่เธอเพิ่งใช้ไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอจึงใช้เช็คถึงขีดจำกัดแล้ว และไม่สามารถจ่ายค่าเครื่องประดับได้อีก!เมื่อเห็นทุกคนกำลังรอให้เธอเขียนเช็ค นาญ่าก็ยิ่งอับอายมากขึ้น และดึงนามบัตรของเธอออกมาโยนให้พนักงาน “พรุ่งนี้มาหาฉันที่นี่ วันนี้ฉันไม่ได้เอาสมุดเช็คมาด้วย!”เธอหยิบกระเป๋าเงินและจากไปด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดง นาญ่าจ้องมองเอวาและเมเดลีน ก่อนจะเดินผ่านพวกเขาไปพลางเอ่ยเตือน “รอก่อนเถอะ!”เมื่อนาญ่าจากไป เมเดลีนและเอวาก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันทีนาญ่ากลายเป็นคนละคนอย่างชัดเจน ต่างจากนาญ่าที่เคยรู้จักในงานเลี้ยงที่ตระกูลเกรแฮมนัก“แกต้องยึดมั่นและเชื่อใจแดนนะ เอวา ยัยนาญ่าคนนี้ดูจะรับมือยากทีเดียว” เมเดลีนเตือนด้วยความหวังดี เธอบอกได้หลังจากเห็นการกระทำของนาญ่า “สร้อยข้อมือนั่นก็เหมือนกัน เธอรู้ว่ามันเป็นของปลอมมาตลอด”“ฉันรู้” เอวาเริ่มรื้อฟื้นความจำของตัวเองขึ้นมา “ครั้งแรกที่ฉันเห็น ชุดที่เธอใส่และเข็มกลัดที่เธอให้แม่ของแดนต่างก็เป็นของปลอมเหมือนกัน แต่แม่ของแ
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1145
เมเดลีนรู้สึกมึนงง เธอจ้องมองจุดสีแดงเข้มของเลือดบนทิชชู่แล้วรู้สึกขาดอากาศหายใจ การมองเห็นของเธอพร่ามัวลงจนมองอะไรไม่เห็นในทันใด เบื้องหน้าของเธอมีเพียงความมืดที่ไม่มีจุดสิ้นสุด เธอค่อย ๆ รู้สึกหายใจไม่ออก และประสาทสัมผัสก็เริ่มชาเขายังไม่หายดี ยังคงมีพิษอยู่ในร่างกายของเขาอยู่เขาโกหกเธอ“ลินนี่”เสียงของเจเรมี่ดังมาจากข้างนอกดึงให้เมเดลีนกลับมาสู่โลกความเป็นจริงเธอยืนขึ้นด้วยมือและเท้าที่เย็นเฉียบ ก่อนจะยัดทิชชู่ลงในกระเป๋ากางเกง แล้วเช็ดน้ำตาออกจากหางตาพลางบังคับตัวเองให้ยิ้มและเดินลงไปข้างล่างเจเรมี่สวมเสื้อยืดสีขาวที่เธอเลือกให้ซึ่งมีขนาดพอดีกับร่างกายของชายหนุ่มอย่างพอดิบพอดีชายหนุ่มเดินเข้าไปหาเธอและยิ้มกว้าง “เป็นไงบ้าง? ผมดูดีไหม?”เมเดลีนจ้องมองชายตรงหน้าเธออย่างลึกซึ้ง รอยยิ้มบาง ๆ ที่เขามอบให้ ทำให้เธอย้อนเวลากลับไปเมื่อหลายปีก่อนในตอนที่พวกเขาเดินชนกันครั้งแรกในมหาวิทยาลัยเวลาผ่านไปหลายปี แต่ร่องรอยของความเยาว์วัยของเขายังคงอยู่ดวงตาของเมเดลีนร้อนผ่าวขณะที่เธอทิ้งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของอีกฝ่าย เธอโอบรอบเอวเขาแน่นเจเรมี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็ยกแขนขึ
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1146
ณ ริมฝั่งแม่น้ำอันว่างเปล่าไร้ผู้คน ไรอันซึ่งสวมสูทสีดำกำลังยืนรออยู่เงียบ ๆ และจ้องมองไปยังผืนน้ำเบื้องหน้าด้วยท่าทางสง่างามเมเดลีนให้เจเรมี่รออยู่ในรถ ขณะที่ตัวเธอเองเดินเข้าไปหาไรอันจากด้านหลังพร้อมกับเค้กในมือ“ฉันมาแล้ว ขาของคุณเป็นอย่างไรบ้างคะ ไรย์?”ไรอันหันหลังกลับมาช้า ๆพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าอยู่ทางด้านหลัง ใบหน้าเย็นชาและอันตรายปรากฎต่อหน้าของเมเดลีนซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ทว่าเขาก็ยังส่งรอยยิ้มที่อบอุ่นกลับมาให้“สุขสันต์วันเกิดค่ะ” เมเดลีนยื่นเค้กให้ “ฉันคิดไม่ออกว่าคุณจะอยากได้ของขวัญแพง ๆ อะไรจากฉัน ฉันก็เลยตัดสินใจทำเค้กให้คุณแทน”“ขอบคุณนะครับ เดี๋ยวผมจะเอาไว้ชิมทีหลัง” ไรอันหยิบเค้กขึ้นมาและจ้องมองมัน “คุณช่วยเปิดแล้วจุดเทียนให้ผมได้หรือเปล่า? ผมอยากจะอธิษฐานสักหน่อย”“ได้สิคะ” เมเดลีนเปิดกล่องแล้วดึงเทียนแท่งหนึ่งออกมาแล้วจิ้มเข้าไปในเค้กทว่าเธอกลับไม่ได้เตรียมอะไรมาสำหรับจุดไฟ เห็นอย่างนั้นไรอันจึงดึงไฟแช็กออกมาจากกระเป๋าและจุดมันเองพระอาทิตย์อัสดงเคลื่อนพลบค่ำเข้ามา เปลวเทียนอันริบหรี่เริงระบำท่ามกลางสายลมเบา ๆเจเรมี่นั่งอยู่ในรถไม่ไกล กำลังม
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1147
เมเดลีนรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมากในอ้อมแขนของไรอัน เธอพยายามดิ้นและเอียงศรีษะเพื่อหลบเลี่ยงสัมผัสจากเขาในทันที“ทำอะไรน่ะ? ปล่อยฉันนะไรอัน!”เมเดลีนดิ้นแรงขึ้นขณะอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่จู่ ๆ ไรอันก็เอื้อมมือไปจับหลังศีรษะของเธอและบังคับให้เธอมองมาที่เขาดวงตาของเขาเย็นชาตรงกันข้ามกับความอ่อนโยนที่เขาแสดงก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง“ไรอัน?” เมเดลีนไม่รู้สึกคุ้นเคยกับชายตรงหน้าอีกต่อไปไรอันเพียงแค่ยิ้ม “รู้ไหมเอวลีน? คุณเป็นของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยได้รับมาเลย”“...”เมื่อเมเดลีนได้ยินความหมายลึกซึ้งเบื้องหลังคำพูดเหล่านั้นแววตาของเธอก็แข็งกร้าวขึ้นมา เธอไม่มีทางปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเองได้อีกต่อไปเธอกำลังจะโต้กลับด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี ทว่าฝ่ามือที่คุ้นเคยจับไหล่เธอไว้แน่นแล้วดึงเธอออกจากการเกาะกุมของไรอันทันทีขณะที่ถูกดึงเข้าไปในอ้อมแขนของเจเรมี่ เมเดลีนก็สังเกตเห็นรังสีเย็นยะเยือกจากเจเรมี่อย่างชัดเจน เขาคว้าคอเสื้อของไรอันแล้วชกไปที่ใบหน้าอีกฝ่ายอย่างแรงโดยมีการยั้งคิด ราวกับว่ามีซาตานกำลังครอบงำเขาอยู่“ไรอัน โจนส์! ฉันไม่สนใจว่าแกจะแตะต้องใคร แต่ต้องไม่ใช่เธอ!”
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1148
“เขากลับคำใช่ไหม ลินนี่?”เมเดลีนพยักหน้า แต่ไม่ได้ตอบกลับอะไร ในใจของเธอยังคงดังก้องไปด้วยคำพูดที่ไรอันบอกกับเจเรมี่ “ลืมไปแล้วเหรอว่าเรามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันแล้ว”เธอรู้สึกปวดหัว และอยู่ดี ๆ ก็เปิดประตูรถแล้วเดินไปที่ถังขยะข้างถนนแล้วโยนเค้กทิ้งไปเมื่อหันกลับมาเธอก็พบว่าเจเรมี่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วเขาไม่พูดอะไร แต่กลับวางมือบนหลังมือของเธอพลางดึงคนตัวเล็กเข้าสู่อ้อมแขนแล้วกอดเธอเอาไว้แน่น“ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร มันจะไม่เปลี่ยนความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณ” เขาปลอบเธอและเข้าใจว่าเมเดลีนกำลังกังวลเรื่องอะไร “ให้ผมจัดการมันเอง โอเคไหม? ผมจะให้เขาเซ็นเอกสารให้ได้”เมเดลีนเงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล “อย่าทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังนะ เจเรมี่ ฉันไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณอีก”เจเรมี่เข้าใจว่าทำไมเมเดลีนถึงกังวล “ผมอยากจะอยู่กับคุณนาน ๆ นะ ผมจะไม่ทำอะไรบ้า ๆ อีก ผมสัญญา”“รู้ไหมว่าเมื่อกี้คุณดูน่ากลัวแค่ไหน?”“ผมทำให้คุณกลัวหรือเปล่า?” เจเรมี่ถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเธอจึงพยักหน้า ดวงตาที่มัวหมองของเธอดูจริงจังขึ้นมา “ตอนนั้นคุณเกลียดฉัน คุณยังไม่ดูน่ากลัวขนาดนี้เลย
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1149
‘แดดดี้’คำนั้นสั่นคลอนความรู้สึกของเจเรมี่เป็นอย่างมาก มันสะท้อนในดวงตาของเขา และยิงทะลุเข้าไปที่หัวใจของเขาลิเลียนกำลังส่งยิ้มจริงใจให้ ขณะที่จ้องมองและยกแขนของเธอขึ้นสูงในอากาศเธอกำลังรอ รอให้เจเรมี่รับภาพที่เธอวาดไป เธอกำลังรอให้เจเรมี่เห็นคำว่า ‘แดดดี้’ ที่เธอเขียนเองกับมือบนกระดาษมีรูปของพวกเขาทั้งห้าคนประกอบกันเป็นครอบครัวของเธอลูกสาวคนเดียวของครอบครัวจับมือกับผู้ชายคนที่โดดเด่นที่สุดในรูป เธอมองเขาขณะที่เรียกเขาว่า ‘แดดดี้’ในที่สุดเธอก็เรียกเขาว่าเป็นพ่อของเธอในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าเขาเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดที่แท้จริงเธอไม่สามารถพูดได้ แต่ภาพวาดเป็นเครื่องพิสูจน์ที่ชัดเจนถึงความปรารถนาที่อยากจะเรียกเขาว่าพ่อลูกกระเดือกของเจเรมี่ขยับขณะที่พยายามฝืนไม่ให้ร้องไห้ออกมาภายใต้การจ้องมองอย่างคาดหวังของลิเลียน เจเรมี่กลับเลือกที่จะหันหลังและจากไปการหลบหนีของเขาทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าเล็ก ๆ ของลิเลียนหายไป ขณะที่ความสิ้นหวังเริ่มเข้ามาแทนที่ในดวงตากลมโตของเธอเมเดลีนเองก็ไม่เข้าใจการกระทำของเจเรมี่ เธอจึงได้แต่ก้มลงกอดเจ้าหญิงผู้ผิดหวังเอาไว้แน่น“ลิเลียน เจ้าหญิงผู้สมบูร
Last Updated : 2024-10-29บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1150
คำพูดของเธอทำให้เจเรมี่ตะลึงงัน แต่เมเดลีนเพียงแค่ยิ้มและส่งภาพวาดให้เขา“ฉันรู้ว่าคุณมีเหตุผลของตัวเองที่ต้องทำแบบนั้น แล้วฉันก็รู้ด้วยว่าคุณรอฟังเธอพูดคำนั้นมานานมากแล้ว…”เจเรมี่รู้สึกว่าการระงับอารมณ์ของเขายากขึ้นเมื่อเมเดลีนส่งภาพวาดที่มีคำว่า ‘แดดดี้’ ให้กับเขาเขาไม่พูดอะไรเพียง แต่เอื้อมมือไปหยิบภาพวาดที่ลิเลียนวาดด้วยหัวใจของเธอมาดู“ฉันจะไปดูพุดดิ้ง คุณค่อย ๆ ดูมันไปก็ได้” จากนั้นเมเดลีนก็หันหลังกลับไปตอนนี้เขาอยู่คนเดียวในลานที่ว่างเปล่าเจเรมี่จ้องมองไปที่ภาพวาดภายใต้แสงจันทร์ และใช้นิ้วเรียวไล้ตามกระดาษนั้น ก่อนที่มันจะหยุดอยู่บนเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่กำลังร้องเรียกพ่อของเธอสายลมยามค่ำคืนพัดมาที่เขาพร้อมกลิ่นหอมสดชื่นของดอกไม้แต่ถึงอย่างนั้นเจเรมี่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความขมขื่นขึ้นมาแทนเบื้องหน้าของเขาคือภาพวาดที่มีสีสันและดูอบอุ่น ทว่าในแววตาของเขากลับเต็มไปด้วยสีเทา“แดดดี้ขอโทษนะ ลิเลียน”ขอบตาของเขาร้อนผ่าวและเปียกชื้นเมื่อเรียกชื่อของเธอ“แดดดี้มีความสุข มีความสุขมาก” เขาพึมพำเบา ๆ ขณะเก็บภาพวาดไว้ใกล้อกอย่างระมัดระวังเจเรมี่และเมเดลีนค้างคืนที่คฤห
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
