Share

บทที่ 1137

Author: เด็กลำดับที่สิบหก
เมื่อถูกดึงตัวเข้ามาข้างในห้องอาบน้ำอย่างไม่ทันตั้งตัว เมเดลีนก็เสียสมดุลและล้มลงในอ้อมแขนแกร่งของชายหนุ่มที่พยุงเธอไว้ได้ทันเวลาพอดี

หยดน้ำร่วงหล่นลงมาจากผมที่เปียกของเขาจนทำให้เสื้อผ้าของเธอเปียกชื้น เมเดลีนพยายามยกมือขึ้นเช็ดหน้า แต่ก็พบว่าข้อมือของเธอถูกรั้งเอาไว้

“อยากอาบน้ำด้วยกันไหม?” เสียงทุ้มและแหบพร่าของเจเรมี่คลอเคลียอยู่ข้างหูชวนให้หลงใหล

เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอสั่นไหว โดยไม่รู้เลยว่าเจเรมี่จะจับแรงจูงใจที่แท้จริงของเธอได้หรือไม่

เธอเงยหน้าขึ้นมองสีหน้าของเขาที่แสดงออกมา แต่หยดน้ำที่ตกลงมาทำให้เธอลืมตาได้ไม่ถนัดนัก

“ฉันแค่อยากล้างมือ” เมเดลีนแก้ตัวด้วยความรู้สึกผิด

“งั้นเหรอ?” เจเรมี่ลดเสียงลง เสียงทุ้มของเขากำลังจุดชนวนอะไรบางอย่างในตัวเธอ “ถ้าคุณจะล้างมือ ก็ควรจะล้างส่วนที่เหลือด้วยไม่ใช่เหรอ หืม?”

“...”

คนฟังรู้สึกตกตะลึงจนแก้มร้อนผ่าว

พวกเขาอาจแต่งงานกันมานานหลายปีแล้ว แต่เมเดลีนก็ยังคงรู้สึกเขินอาย เมื่อคิดว่าจะต้องอาบน้ำด้วยกัน

แม้จะอาบน้ำจนเสร็จแล้ว แต่แก้มของเมเดลีนก็ยังร้อนผ่าวไม่หาย เธอยังคงนั่งตัวแข็งอยู่บนเตียง และปล่อยให้เจเรมี่เป่าผมให้อย่างทะนุถ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1138

    ในทันใดนั้นเองเมเดลีนก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่ของไรอันที่บอกให้เธอเดินทางไปคฤหาสน์ตระกูลโจนส์เมเดลีนไปที่นั่น แต่เพียงเพราะมีสิ่งที่เธอต้องจัดการให้เสร็จก็เท่านั้นหลังจากเข้ามา เธอก็พบกับพ่อและแม่ของไรอันที่นั่งทำหน้าเคร่งขรึมอยู่บนโซฟารออยู่ก่อนแล้วเมื่อเห็นเมเดลีนเข้ามา มาดามโจนส์แม่ของไรอันก็หยิบนิตยสารที่อยู่ข้างตัวปามาทางเมเดลีนโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวในทันที“ดูซะสิ เอวลีน มอนต์โกเมอรี!” ผู้เป็นแม่เอ่ยอย่างอัดอั้นภายในใจเมเดลีนไม่ได้ใส่ใจท่าทีของมาดามโจนส์ เธอเอื้อมมือไปหยิบนิตยสารขึ้นมาดู หน้าปกพูดถึงการที่เธอกลับมาอยู่กับอดีตสามีอย่างเจเรมี่ วิทแมน และทั้งสองคนซื้อบ้านหลังใหม่รวมถึงตอนนี้พวกเขาก็ได้ย้ายเข้ามาลงหลักปักฐานด้วยกันแล้วหน้าปกเป็นภาพของพวกเขาสองคนจับมือกันขณะเดินเล่นอย่างอ่อนหวานใต้แสงจันทร์“เธอเคยคิดถึงความรู้สึกของไรย์บ้างไหม เอวลีน? เธอเป็นภรรยาของไรอันนะ!” มาดามโจนส์กล่าวสีหน้าของนายท่านโจนส์ผู้เป็นพ่อเคร่งขรึม ในขณะที่เริ่มดุด่าเมเดลีนอย่างไร้ความปรานี “ตอนที่ไรย์บอกว่าจะแต่งงานกับเธอ ฉันก็รู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ! ฉันได้ยินมาว่าเธอยังคงไป ๆ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1139

    ความจริงจังอย่างกะทันหันของเจเรมี่ทำให้เมเดลีนรู้สึกประหม่าเล็กน้อย“อะไรเหรอคะ เจเรมี่?”“ลินนี่ ไรอันบอกคุณเรื่องที่ผมเข้าร่วมไอบีซีไอใช่ไหม?” เขาถามเมเดลีนพยักหน้า ดวงตาของเธอปรากฏความเศร้าใจที่มีให้แก่เขา “เขาบอกฉันว่าคุณแฝงตัวเข้าไปเพื่อจับลาน่า”“แล้วเขาบอกคุณไหมว่าเงื่อนไขในการเข้าร่วมไอบีซีไอของผมคืออะไร?” แววตาที่อ่อนโยนจับจ้องไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอยังมีบางสิ่งที่เมเดลีนไม่เคยรู้เลยเธอตอบอย่างตรงไปตรงมา “เขาไม่ได้บอกฉัน”“เขาได้ไม่บอกสินะ” รอยยิ้มหยันปรากฏขึ้นบนใบหน้าราวกับแกะสลักอย่างประณีตของเขา“เจเรมี่คะ?”“ผมรู้สถานการณ์ของตัวเองก็ตอนที่พวกเขาเจอกับผมครั้งแรก ตอนนั้นผมกลัวว่าจะไม่สามารถปกป้องหรือดูแลคุณได้อีก และยิ่งผมรู้ว่าลาน่าจะไม่มีวันอยู่เฉย ๆ ผมเลยขอให้ไอบีซีไอช่วยปกป้องคุณและเด็ก ๆ อย่างเต็มที่“และนั่นคือเงื่อนไขในการเข้าร่วมไอบีซีไอของผม”ดวงตาของเมเดลีนแดงก่ำในทันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายอธิบายทั้งหมดที่เขาทำ ก็เพื่อเธอในขณะที่เธอเกลียดเขา เพราะเอาแต่อยู่กับลาน่าเธอรู้ว่าเขาคงมีเหตุผลของตัวเอง แต่นี่ไม่ใช่ความจริงที่เธอคาดหวังเอาไว้เมื่อเห็นว่าเ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1140

    ไรอันตกใจมากที่เมเดลีนเข้ามาเยี่ยมเขากะทันหัน “มีอะไรหรือเปล่าเอวลีน? ให้ผมช่วยอะไรไหม?”เมเดลีนวางเอกสารการหย่าที่เธอรวบรวมไว้และใบหย่าที่เซ็นแล้วลงตรงหน้าไรอัน“ฉันรวบรวมเอกสารเรียบร้อยแล้ว ไรย์ คุณเพียงแค่ต้องเซ็นมันเท่านั้น” เมเดลีนยื่นปากกาให้ “ฉันรู้สึกขอบคุณไอบีซีไอที่ดูแลครอบครัวของพนักงานเป็นอย่างดี แต่ไม่ว่ายังไงครอบครัวของฉันก็ควรจะเป็นเจเรมี่”ความสงบเยือกเย็นของไรอันชะงักนิ่งไปชั่วครู่“เจเรมี่บอกฉันแล้วว่าเงื่อนไขในการเข้าร่วมไอบีซีไอของเขาคือต้องการให้คุณช่วยปกป้องฉันและลูก ๆ ไว้”เมเดลีนเฝ้ามองใบหน้าของไรอันว่าเขามีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง“การแต่งงานกับฉันคงต้องเป็นคำสั่งจากหัวหน้าของคุณ และตอนนี้ภารกิจก็สิ้นสุดลงแล้ว ฉันคิดว่าเราควรยุติความสัมพันธ์ที่ไม่ควรเกิดขึ้นนี่เสียที ฉันขอบคุณที่คุณคอยปกป้องพวกเรามาตลอดค่ะไรย์”ไรอันฟังอย่างใจเย็นและรับเอกสารการหย่ามาไว้ในมือ“ตราบใดที่มีความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง ภารกิจก็ไม่มีทางสำเร็จหรอกนะ” ไรอันชำเลืองมองเอกสารแล้วเงยหน้าขึ้น “ผมอยากจะขออะไรสักอย่างได้ไหม เอวลีน?”เมเดลีนครุ่นคิดแวบหนึ่งก่อนจะตอบ “ตราบใดที่อยู่ใน

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1141

    สีหน้าของเอวาตึงเครียด นี่เป็นครั้งแรกที่เมเดลีนเห็นท่าทีโกรธแค้น เยาะเย้ยถากถาง และอ้างว้างเช่นนี้จากเพื่อนสนิทของเธอเมเดลีนคิดถึงพ่อแม่ของเธอ แม้ว่าก่อนหน้านั้นพวกเขาอาจจะเคยทำร้ายเธอมามากก็ตามแต่เลือดย่อมข้นกว่าน้ำแน่นอนว่าหลังจากนั้นเอโลอิสและฌอนเองก็เสียใจกับการกระทำของพวกเขา ทว่าตอนนี้พวกเขา…‘แม่คะ พ่อคะ’ดวงตาของเมเดลีนร้อนผ่าว เมื่อนึกถึงผู้ให้กำเนิดที่ล่วงลับไปแล้วเอวาเงยหน้าขึ้นมองดวงตาแดงก่ำของเพื่อนและคิดว่าอีกฝ่ายคงคิดถึงเอโลอิสและฌอน เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “เราเลิกคิดถึงเรื่องเศร้า ๆ กันดีกว่าเนอะ แมดดี้?“เธอบอกว่าอยากซื้อของขวัญวันเกิดให้ไรอันไม่ใช่เหรอ? ไปเลือกของกันเถอะ ฉันเองก็อยากซื้ออะไรให้แดนด้วยเหมือนกัน”เมเดลีนดึงสติกลับมาสู่ความเป็นจริงและจ้องมองเอวาด้วยสายตาจริงจัง “ไม่มีเหตุผลอะไรที่แม่สักคนจะไม่รักลูกหรอกนะ เอวา”“ฉันรู้ว่าเธอพยายามจะพูดอะไรนะ แมดดี้ ฉันก็อยากจะเชื่อว่าพ่อแม่รักฉันเหมือนกัน แต่จากสิ่งที่พวกเขาทำในตอนนั้น สิ่งที่พวกเขาเรียกกันว่าการชดใช้ซึ่งกำลังทำอยู่ในตอนนี้ มันก็เป็นเพียงการพยายามทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นก็แค่นั้นแหละ ฉันไม่ต้

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1142

    นาญ่านั่งลงช้า ๆ และปล่อยให้พนักงานใส่รองเท้าให้เธอเอวาไม่อยากเสียเวลากับนาญ่าอีก เธอจึงกำลังจะเดินออกไป แต่อีกฝ่ายกลับเหน็บแนมเธออีกครั้ง“จะไปแล้วเหรอ คุณลองค์? ของที่นี่ราคาสูงเกินไปสำหรับคุณหรือเปล่าคะ? ไม่เป็นไรหรอก แดเนียลกับฉันเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็ก ตอนนี้ฉันให้คุณยืมเงินได้นะถ้าคุณอยากจะได้อะไร อย่าใส่แต่ของปลอมเลยจะดีกว่านะ ใช่ไหม? คิดดูสิถ้ามีคนรู้เข้ามันจะน่าอายขนาดไหน”การแสดงออกของนาญ่าแสดงออกถึงความหยิ่งยโสว่าเหนือกว่า ขณะเดียวกันเธอก็กำลังโชว์สร้อยข้อมือที่ข้อมือของตัวเองไปด้วยเมื่อเห็นว่าเอวาจ้องอยู่ นาญ่าก็ยกข้อมือขึ้นมา “สร้อยข้อมือเส้นนี้สวยไหม? แต่สร้อยราคาหกหลักแบบนี้ยังไงก็สวยอยู่แล้วล่ะ นี่เป็นสร้อยข้อมือรุ่นลิมิเต็ดของมิสแอลเลดี้เมื่อสองปีที่แล้ว เงินที่มีคุณตอนนี้คงไม่พอที่จะซื้อมันแล้วล่ะ”เอวายิ้มและชมขณะที่มองอีกฝ่ายโม้ “ไม่น่าล่ะ ว่าทำไมมันถึงสวยขนาดนี้ เป็นรุ่นลิมิเต็ดของมิสแอลเลดี้นี่เอง”ด้วยอีโก้ที่มีทำให้นาญ่าลุกขึ้นมา แล้วเดินเข้าไปหาเอวาด้วยรองเท้าที่พึ่งสวมเสร็จ“คุณคือเอวา ลองค์ใช่ไหมล่ะ?”เอวาพยักหน้า “มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ คุณเมนเดซ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1143

    อะไรนะ?สีหน้าของนาญ่าเปลี่ยนไปจนเป็นสีเขียวสลับแดงกับราวกับไฟบนต้นตริสต์มาสเธอจ้องเมเดลีนอย่างไม่อยากจะเชื่อ และในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไมเมเดลีนถึงได้มั่นใจมากนักในขณะเดียวกันสายตาที่ตกตะลึงและชื่นชมก็เริ่มจับจ้องไปที่เมเดลีน“ดีไซเนอร์ชั้นนำของมิสแอลเลดี้เหรอเนี่ย เธอสวยมากเลยนะ ไม่น่าแปลกใจที่การออกแบบจะเป็นที่ชื่นชอบขนาดนี้”“ฉันซื้อเครื่องประดับของแบรนด์เธอมาไม่น้อยเหมือนกัน เพราะว่าการออกแบบที่ไม่เหมือนใคร”“ฉันก็ซื้อของจากแบรนด์พวกเขาเหมือนกัน แต่พอเปลี่ยนดีไซเนอร์ ฉันก็หยุดซื้อแล้วล่ะ”เอวาภูมิใจในตัวเพื่อน เมื่อได้ยินความคิดเห็นเหล่านั้นในทางกลับกันเมเดลีนกลับเริ่มรู้สึกเขินอาย “เบาหน่อยเอวา”เอวายักไหล่และจ้องกลับไปที่นาญ่าด้วยความโกรธเคือง “ไม่ใช่ความผิดของฉันนะ เธอเป็นคนเริ่มก่อน”“...” ริมฝีปากของนาญ่ากระตุก เธอเริ่มประท้วงเมื่อรู้สึกว่าภาพลักษณ์ของตัวเองเริ่มแตกสลาย“คุณเป็นดีไซเนอร์ชั้นนำของมิสแอลเลดี้แล้วไง? แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาใส่ร้ายฉัน! พ่อของฉันเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในเกลนเดล เราไม่ได้ไม่มีอันจะกินแล้วทำไมฉันต้องซื้อของปลอมด้วย? คุณแค่ใส่ร้ายฉันเพื

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1144

    เธอเสียศักดิ์ศรีมามากพอแล้วกับสร้อยข้อมือปลอมที่สวมอยู่ หากไม่เซ็นเช็คตอนนี้ภาพลักษณ์ของเธอก็จะยิ่งดูแย่ลงไปอีกแต่ด้วยจำนวนเงินที่เธอเพิ่งใช้ไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอจึงใช้เช็คถึงขีดจำกัดแล้ว และไม่สามารถจ่ายค่าเครื่องประดับได้อีก!เมื่อเห็นทุกคนกำลังรอให้เธอเขียนเช็ค นาญ่าก็ยิ่งอับอายมากขึ้น และดึงนามบัตรของเธอออกมาโยนให้พนักงาน “พรุ่งนี้มาหาฉันที่นี่ วันนี้ฉันไม่ได้เอาสมุดเช็คมาด้วย!”เธอหยิบกระเป๋าเงินและจากไปด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดง นาญ่าจ้องมองเอวาและเมเดลีน ก่อนจะเดินผ่านพวกเขาไปพลางเอ่ยเตือน “รอก่อนเถอะ!”เมื่อนาญ่าจากไป เมเดลีนและเอวาก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันทีนาญ่ากลายเป็นคนละคนอย่างชัดเจน ต่างจากนาญ่าที่เคยรู้จักในงานเลี้ยงที่ตระกูลเกรแฮมนัก“แกต้องยึดมั่นและเชื่อใจแดนนะ เอวา ยัยนาญ่าคนนี้ดูจะรับมือยากทีเดียว” เมเดลีนเตือนด้วยความหวังดี เธอบอกได้หลังจากเห็นการกระทำของนาญ่า “สร้อยข้อมือนั่นก็เหมือนกัน เธอรู้ว่ามันเป็นของปลอมมาตลอด”“ฉันรู้” เอวาเริ่มรื้อฟื้นความจำของตัวเองขึ้นมา “ครั้งแรกที่ฉันเห็น ชุดที่เธอใส่และเข็มกลัดที่เธอให้แม่ของแดนต่างก็เป็นของปลอมเหมือนกัน แต่แม่ของแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1145

    เมเดลีนรู้สึกมึนงง เธอจ้องมองจุดสีแดงเข้มของเลือดบนทิชชู่แล้วรู้สึกขาดอากาศหายใจ การมองเห็นของเธอพร่ามัวลงจนมองอะไรไม่เห็นในทันใด เบื้องหน้าของเธอมีเพียงความมืดที่ไม่มีจุดสิ้นสุด เธอค่อย ๆ รู้สึกหายใจไม่ออก และประสาทสัมผัสก็เริ่มชาเขายังไม่หายดี ยังคงมีพิษอยู่ในร่างกายของเขาอยู่เขาโกหกเธอ“ลินนี่”เสียงของเจเรมี่ดังมาจากข้างนอกดึงให้เมเดลีนกลับมาสู่โลกความเป็นจริงเธอยืนขึ้นด้วยมือและเท้าที่เย็นเฉียบ ก่อนจะยัดทิชชู่ลงในกระเป๋ากางเกง แล้วเช็ดน้ำตาออกจากหางตาพลางบังคับตัวเองให้ยิ้มและเดินลงไปข้างล่างเจเรมี่สวมเสื้อยืดสีขาวที่เธอเลือกให้ซึ่งมีขนาดพอดีกับร่างกายของชายหนุ่มอย่างพอดิบพอดีชายหนุ่มเดินเข้าไปหาเธอและยิ้มกว้าง “เป็นไงบ้าง? ผมดูดีไหม?”เมเดลีนจ้องมองชายตรงหน้าเธออย่างลึกซึ้ง รอยยิ้มบาง ๆ ที่เขามอบให้ ทำให้เธอย้อนเวลากลับไปเมื่อหลายปีก่อนในตอนที่พวกเขาเดินชนกันครั้งแรกในมหาวิทยาลัยเวลาผ่านไปหลายปี แต่ร่องรอยของความเยาว์วัยของเขายังคงอยู่ดวงตาของเมเดลีนร้อนผ่าวขณะที่เธอทิ้งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของอีกฝ่าย เธอโอบรอบเอวเขาแน่นเจเรมี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็ยกแขนขึ

Latest chapter

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status