Share

บทที่ 1105

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
สายลมในต้นฤดูหนาวช่างเหน็บหนาวเสียเหลือเกิน หนาวจนรู้สึกราวกับว่ามันเป็นพุ่มไม้หนามที่พันรอบหัวใจบอบช้ำของเธอ ทั้งยังทำให้ความเจ็บปวดที่มีอยู่เดิมยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นไปอีก

เมเดลีนเอื้อมมืออันสั่นเทาไปรับการ์ดที่เคนยื่นให้

เมื่อถือมันไว้ในมือ เธอรู้สึกราวกับว่ากำลังสัมผัสถึงปลายนิ้วเย็น ๆ ของเจเรมี่อยู่

“ตั้งแต่เมื่อไหร่?” เธอระงับความเศร้าและถามอย่างใจเย็น

“นับวันนี้ก็เป็นวันที่ 49 แล้วครับ” เคนตอบและมองไปที่หลุมฝังศพข้างหน้าเขา ก่อนจะถอนหายใจ

“เหตุผลที่คุณวิทแมนเลือกสถานที่ตรงนี้ และทำไมหลุมฝังศพถึงได้มีขนาดสั้นกว่าปกติ ก็เป็นเพราะเขาเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของคุณ ดังนั้นเมื่อเขาตาย เขาจึงอยากจะใช้สิ่งนี้แสดงถึงการคุกเข่าให้พวกเขา และหวังว่าจะใช้มันเพื่อสำนึกผิดต่อพ่อแม่ของคุณ”

หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น เมเดลีนก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้อีกต่อไป น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้ม และหยดลงบนการ์ดในมือเรื่อย ๆ

ลิเลียนขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นว่าเมเดลีนร้องไห้ เธอขยับเข้าใกล้เมเดลีนมากขึ้นเพื่อจับมือของผู้เป็นแม่ และทำราวกับว่ากำลังพยายามปลอบใจ

เมเดลีนรู้สึกถึงความอบอุ่นของลูกสาว เธอจึงจับ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1106

    หลังจากอ่านจดหมายเมเดลีนก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างควบคุมไม่ได้เธอเงยหน้าขึ้นมองหลุมศพไร้ชื่อด้วยดวงตาที่กลายเป็นสีแดงและมีน้ำตาก่อนจะสัมผัสมันเบา ๆ“ฉันจะลืมคุณได้ยังไง?”เธอยิ้มในขณะที่น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม ลมหนาวพัดผ่านร่างของเธอและขณะนั้นเองเธอก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ อยู่ภายในจากนั้นจู่ ๆ เมเดลีนก็ลุกขึ้นและวิ่งไปที่หน้าหลุมฝังศพของเอโลอิสและฌอน ก่อนจะคุกเข่าลงเสียงดัง“แม่คะ พ่อคะ ได้โปรดยกโทษให้เจเรมี่ด้วยนะคะ ได้โปรด…”เมเดลีนวิงวอนอย่างเศร้าสร้อย ลิเลียนไม่รู้ว่าทำไมเมเดลีนถึงร้องไห้อย่างนั้น แต่เด็กน้อยก็วิ่งไปคุกเข่าลงตามแม่ของเธอเช่นกันทั้งสองคุกเข่าลงต่อหน้าหลุมศพและเผชิญกับลมเย็น ๆ ในฤดูหนาว คนหนึ่งกำลังร้องไห้ในขณะที่อีกคนกำลังปลอบโยนชายในรถสีดำที่ทางเข้าสุสานเงยหน้าขึ้นมองภาพตรงหน้าก่อนจะเบือนหน้าหนีไป“ไปกันเถอะ”รถสตาร์ทเครื่องยนต์และขับหายไปในถนนอันว่างเปล่า…หลังจากออกจากสุสาน เมเดลีนก็ลืมพาลิเลียนไปพบจิตแพทย์เสียสนิทเธอฟุ้งซ่านมากจนเหม่อลอยตลอดทั้งวันเธอไม่กล้าบอกใครเกี่ยวกับการตายของเจเรมี่ และเธอยอมเจ็บปวดจากการสูญเสียนี้เพียงลำพั

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1107

    เมเดลีนรู้สึกสงสัยจึงเดินตามลิเลียนไปที่หน้าต่างกระจกซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งลิเลียนทำตัวแปลก ๆ และยังคงชี้ไปที่กระจกเมื่อมองไปยังที่ที่เธอชี้ เมเดลีนกลับไม่เห็นอะไรเลย“ลิลลี่ อยากให้แม่ดูอะไรจ๊ะ?” เมเดลีนยิ้มและถามอย่างอดทนลิเลียนกะพริบตาและคว้ามือของเมเดลีน จากนั้นก็พาเธอไปที่ประตูเมื่อแจ็คสันเห็นอย่างนั้นก็รีบเดินตามหลังพวกเขาไปเมเดลีนไม่เคยเห็นลูกสาวของเธอทำแบบนี้มาก่อน หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้นขณะที่รู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้าลิเลียนจับมือเมเดลีนแล้วเดินไปอีกฟากของถนน จากนั้นก็เดินเข้าไปในอาคาร“ลิลลี่ อยากให้มาที่นี่ใช่ไหมจ๊ะ?” เมเดลีนมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติดวงตาของลิเลียนเป็นประกายสะท้อนแสง เธอเองก็มองไปรอบ ๆ เช่นกันดูเหมือนว่าเธอกำลังมองหาบางสิ่ง แต่กลับไม่พบสิ่งที่ต้องการเมเดลีนลูบหัวของลูกสาวและยิ้มอย่างอ่อนโยน “ลิลลี่ กลับไปเลือกของเล่นของเรากันเถอะจ้ะ”ลิเลียนพยักหน้าอย่างผิดหวังก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับผู้เป็นแม่แต่เมื่อพวกเขาหันหลังกลับ ดวงตาที่สวยงามของเด็กน้อยก็เป็นประกายขึ้นอีกครั้งลิเลียนหยุดเดินและคว้าเสื

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1108

    “เจเรมี่ ฉันคิดถึงคุณ ฉันคิดถึงคุณมากเหลือเกิน…”เมเดลีนจับมือที่สั่นเทาของตัวเองและพยายามระงับความเศร้าเอาไว้ในขณะเดียวกันนั้นเองที่เอวาโทรหาเธอ ด้วยเหตุนั้นเธอจึงสงบสติอารมณ์และรับสายทันทีอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เอวาส่งเสียงเศร้า “แมดดี้ฉันควรทำยังไงดี? แดนบอกว่าแม่ของเขาอยากจะชวนฉันไปที่บ้าน”เมเดลีนได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงงานวันเกิดอายุ 80 ปีของผู้อาวุโสแห่งตระกูลเกรแฮม และรู้ดีว่าเอวารู้สึกอย่างไรในตอนนี้มันเหมือนกับตอนที่คนในตระกูลวิทแมนทำกับเมเดลีนในตอนนั้นแต่มีสอ่งที่แตกต่างกันเพียงอย่างเดียว คือแดเนียลเข้าข้างเอวาส่วนเจเรมี่ในตอนนั้นเขาไม่สนใจเมเดลีนด้วยซ้ำเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เมเดลีนก็ยังคงรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้อย่างชัดเจนแต่ถึงอย่างนั้นเธอกลับยอมให้เขาปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชามากกว่าที่จะทิ้งเธอไปตลอดกาล“แมดดี้ เธอคิดว่าฉันควรไปไหม?”คำถามที่สับสนและขัดแย้งของเอวาดึงความคิดที่ล่องลอยของเมเดลีนให้กลับมา“เอวา เธอต้องไป” เมเดลีนให้คำตอบที่ชัดเจน “ในเมื่อคนในครอบครัวเกรแฮมชวนเธอไป แสดงว่าแดนต้องทำอะไรเพื่อเธอแน่ ๆ“เอวา ถ้าเธอต้องการสานต่อความสั

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1109

    เอวาเลือกของขวัญชิ้นนี้อย่างพิถีพิถัน และก่อนที่เธอจะซื้อเธอยังขอความเห็นจากแดเนียลอีกด้วยแต่ตอนนี้เมื่อเอวาเห็นสีหน้าบูดบึ้งของอีกฝ่าย เธอก็รู้แล้วว่าตัวเองทำพลาดไปแม่ของแดเนียลขว้างกล่องไปทางโต๊ะกาแฟด้วยความไม่พอใจแล้วตะคอกว่า “หึ แดน ลูกไปคว้าแฟนคนนี้มาจากถังขยะใบไหน? ลูกคิดว่าคุณสมบัติแบบเธอจะเข้ากับตระกูลเกรแฮมได้เหรอ?”“แม่ แม่กำลังจะพูดอะไร?” แดเนียลถามกลับอย่างกังวลนาญ่ายืนขึ้นและพูดเบา ๆ ว่า “แดน ฉันว่ามันก็เป็นเรื่องที่พอจะเข้าใจได้นะ ว่าทำไมคุณน้าถึงโกรธ”"หมายความว่ายังไง?" แดเนียลและเอวาต่างก็งงงวยนาญ่าถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เธอชี้ไปยังกล่องที่ถูกโยนทิ้ง “แดน ไม่แปลกหรอกค่ะ ที่คุณจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเครื่องประดับเลย แต่สำหรับคุณน้าไม่ใช่อย่างนั้น”“นี่เป็นหนึ่งในเครื่องประดับจากแบรนด์สุดหรูระดับนานาชาติ และไม่มีใครหาซื้อเข็มกลัดเพชรสีดำนี้ได้จากร้านไหนในเกลนเดลเลย”นาญ่าดูพอใจขณะที่พูดอย่างนั้น ในเวลาเดียวกันดวงตาของเธอก็มีแววแห่งชัยชนะปรากฏอยู่ภายใน“เมื่อสองวันก่อน เพื่อนของฉันไปต่างประเทศ ฉันเลยขอให้เธอช่วยหาเข็มกลัดแบบนี้ซึ่งกำลังขาดตลาดมา เธอใช้ความพยาย

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1110

    แดเนียลพูดได้น่าประทับใจและจับมือของเอวาเอาไว้ก่อนจะให้คำมั่นด้วยท่าทีจริงจัง“ทุกคนในที่นี้ฟังผมให้ดี ๆ ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อผู้หญิงที่ผมรักแค่เพราะครอบครัวของเธอ ถ้าใครต้องการให้นาญ่ามาเป็นสะใภ้นักก็จัดการกันเอาเอง แต่อย่าเอาผมเข้าไปยุ่งด้วย”“...” ผู้เป็นแม่ตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินเช่นนั้นแดเนียลเป็นคนสุภาพและพูดจานุ่มนวลอยู่เสมอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาระเบิดอารมณ์ออกมาจากนั้นแดเนียลก็พาเอวาออกไป ทิ้งให้ทุกคนที่โต๊ะมองหน้ากันด้วยความตกตะลึงนาญ่าเม้มริมฝีปากของเธอแน่นจนเป็นเส้นตรง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกทำให้ขายหน้าขนาดนี้เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในเกลนเดลที่เหมาะสมกับแดเนียล แต่ตอนนี้เธอกำลังพ่ายแพ้ให้กับผู้หญิงคนนี้เธอจะยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างไร?หลังจากที่แดเนียลส่งเอวากลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของเธอ เขาก็ขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่เอวาไม่ได้ใส่ใจเรื่องนั้นเลย และในทางตรงกันข้ามเธอกลับกำลังยิ้มอย่างมีความสุขอยู่แดเนียลไม่เข้าใจว่าทำไมเอวาถึงยิ้มและไม่โกรธ เขาจึงถามอย่างประหม่าว่า “ทำไมคุณถึงไม่โกรธล่ะ? ตอนงานวันเกิดคุณปู่คุณก็ไม่โกรธผมเลยเหมือนกัน”“แล้วอยากให้ฉันโกรธคุณเหรอคะ แด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1111

    เมเดลีนรู้สึกหัวใจพองโต เมื่อเห็นเขาหยุดเดินเธอกำลังวิ่งไปหาชายคนนั้น แต่แล้วจู่ ๆ ก็มีเด็กสองคนที่ดูน่าจะอายุประมาณหกเจ็ดขวบปรากฏตัวขึ้นมาตรงหน้าเธอเมเดลีนต้องการหลีกเด็ก ๆ ไป ทว่าในตอนนั้นเองที่มีเด็กคนหนึ่งล้มลงและเริ่มส่งเสียงดังออกมาแม่ซึ่งได้ยินเสียงลูกร้องจึงเข้ามา และเมื่อเธอเห็นเมเดลีนที่กำลังจะหนีไป เธอก็คิดว่าเมเดลีนเป็นคนที่ทำให้ลูกชายของเธอล้มลง“คุณชนลูกชายฉันจนล้มแล้วจะหนีงั้นเหรอ?” แม่ของเด็กตะโกนใส่เมเดลีนอย่างเกรี้ยวกราด และจับมือเธอไว้ “จะบอกให้นะ ว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่!”ผู้หญิงคนนั้นเตือนด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว แต่ในขณะนี้เมเดลีนกำลังมุ่งความสนใจไปที่ชายซึ่งกำลังจะเดินเข้าไปในอาคารเท่านั้นเธอดึงตัวเองออกจากการเกาะกุม และโยนการ์ดใส่หน้าอีกฝ่าย “ที่นี่มีกล้องวงจรปิด คุณควรดูวิดีโอก่อนที่จะกล่าวหาว่าฉันทำลูกชายคุณล้มนะ แล้วก็หากเป็นฉันจริง ๆ ก็ติดต่อมาหาฉันตามเบอร์บนการ์ดใบนี้แล้วกัน”“...”อีกฝ่ายตกใจกับท่าทีของเมเดลีน และในตอนที่เธอกำลังจะโต้กลับ เธอก็ได้ยินลูกชายของเธอชี้แจง “แม่ฮะ ผมล้มของผมเอง ไม่เกี่

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1112

    “ลาน่า!” ฟาเบียนคว้าคอเสื้อของลาน่าขึ้นมา เขาเป็นเพียงเด็กอายุ 18 ปี แต่ในขณะนี้ดวงตาของเขากลับดูทิ่มแทงและแข็งแกร่ง “แกต่างหากคือคนที่สมควรตาย! แกกำลังฆ่าโยริค และทำลายแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสัน”ลาน่าผลักฟาเบียนออกไปและเยาะเย้ยเขา “ฟาเบียน รู้ไหมว่าใครเป็นคนฆ่าโยริค และทำลายแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสัน? เจเรมี่ไงล่ะ!”“เกี่ยวอะไรกับเจเรมี่? แกยั่วเขาเพราะแกหลงเขาจนหัวปักหัวปำ! แล้วแกยังฆ่าพ่อแม่ของเอวลีน จนเธอต้องตัดขาดชีวิตการแต่งงานกับเจเรมี่! ตอนนี้แกยังกล้าพูดว่าเขาเป็นคนที่ทำลายทุกอย่างอีกงั้นเหรอ?”ลาน่าหันหน้าหนีอย่างรู้สึกผิดพลางกำหมัดแน่น “ใช่ แล้วไงถ้าฉันจะเป็นคนยั่วเขา? ถ้าเขากับไรอันไม่ใส่ร้ายฉัน เรื่องมันจะจบลงแบบนี้เหรอ? แกรู้หรือเปล่าว่าเจเรมี่กับไรอันเป็นส่วนหนึ่งของอินเตอร์โพล?”สีหน้าของฟาเบียนเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น “อินเตอร์โพล!?”“ฮึ!” ลาน่าตะคอก “ฟาเบียน เจเรมี่และไรอันเป็นศัตรูของเรา แกเข้าใจหรือยัง? แล้วแกยังยังปกป้องยัยเด็กใบ้ลิเลียนนั่นอีก โยริคกำลังจะตายนะ แกควรจะฆ่ายัยเด็กใบ้นั่น และทำให้เอวลีนได้ลิ้มรสการสูญเสียคนในครอบครัวไม่ใช่หรือไง?”หลังจากที่เธอพูดอย

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1113

    เมเดลีนยืนตัวแข็งอยู่กับที่ ขณะที่ความสุขเริ่มกระจายไปทั่วร่างกายโลกที่มืดมนของเธอสว่างขึ้นทันที ขณะที่แสงสว่างทำให้หัวใจที่แช่แข็งของเธออบอุ่นขึ้นมา“เจเรมี่ เจเรมี่…”เมเดลีนแทบจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลยสมองของเธอว่างเปล่าพลางจ้องมองไปที่ชายคนหนึ่งในฝูงชนในเวลาเดียวกันก็ได้ยินเสียงคนจำนวนมากกระซิบอยู่รอบตัว“นั่นคุณวิทแมนไม่ใช่เหรอ?”“ใช่ เขานั่นแหละ”“ทำไมเขาถึงเปลี่ยนภาพลักษณ์ของเขาล่ะ? นี่เขาใส่คอนแทคเลนส์สีเหรอ?”“เขาดูดีทีเดียว แต่ก็นะ คนมันหน้าตาดี เขาจะทำอะไรก็ได้นั่นแหละ”เมเดลีนจับแก้วไวน์แน่นขึ้น เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่ผู้คนพูดเขาย้อมผมหรือเปล่า?เขาใส่คอนแทคเลนส์สีหรือเปล่า?เธอมองชายคนนั้นด้วยความสับสน และมีความคิดมากมายในหัวจนเธออยากจะวิ่งเข้าไปหาเขาแต่สุดท้ายเหตุผลก็หยุดเธอไว้เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ในฐานะภรรยาของไรอัน คนในแวดวงรู้ว่าเธอกับไรอันเป็นสามีภรรยากัน แม้จะไม่มีใครรู้ว่าการแต่งงานของพวกเขาเป็นเพียงเรื่องหลอกลวงก็ตามถ้าตอนนี้เธอแสดงความหลงใหลในตัวเจเรมี่มากเกินไป ไรอันก็จะกลายเป็นตัวตลกทันทีตลอดมาไรอันช่วยเธอไว้หลายอย่าง แล้วเธอจะปล่อยใ

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status