ตอนที่ 204 ป่วยเหมือนกัน

หลายวันต่อมา ~~

อาการที่ฉันเป็นเมื่อหลายวันก่อนดูท่าจะไม่ดีขึ้นเลย มีแต่จะแย่ลงด้วยซ้ำและวันนี้ก็เช่นกันยังคงเป็นอีกวันที่ฉันไม่อาจจะลุกขึ้นจากเตียงลงไปกินอาหารยังห้องอาหารของบ้านได้เลย

“ยังไม่ดีขึ้นเหรอคะ คุณลลิน” ป้าแก้วถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงหลังจากนำอาหารเช้าขึ้นมาให้ เนื่องจากนับตั้งวันที่ฉันวิ่งไปอ้วกวันนั้น ในมื้อเช้าฉันก็แทบจะไม่ลงไปกินอาหารที่ด้านล่างเลย จนทำให้ป้าแก้วต้องคอยยกอาหารขึ้นมาเสิร์ฟให้ถึงบนห้องนอนตลอด แต่ถึงกระนั้นฉันก็แทบจะไม่แตะอาหารเช้าที่ป้าแก้วยกมาให้ ถ้าจะกินก็กินเพียงแค่พวกน้ำผลไม้กับผลไม้เพียงเท่านั้น

“ป้าว่าคุณลลินไปหาหมอดีกว่าไม่ค่ะ ดูซิหน้าซีดเซียวไปหมดเลย ให้ป้าบอกคุณกิตให้เอาไหมคะ” ป้าแก้วพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความห่วงใย เพราะรู้ดีว่าที่หญิงสาวตรงหน้าอดทนอยู่แบบนี้นั่นก็เพราะรู้สึกเกรงใจที่จะบอกและทำให้ใครเดือดร้อนเพราะเธอ

“ไม่เป็นไรจริง ๆ ค่ะป้าแก้ว ลินขอดูอาการอีกสัก 2-3 วันก่อนนะคะ ถ้าไม่ไหวจริง ๆ เดี๋ยวลินจะรีบบอกป้าแก้วเลยนะคะ” ฉันยิ้มบาง ๆ ส่งไปให้ผู้หญิงสูงวัยที่กำลังแสดงสีหน้าเป็นกังวล

“อ่ะ...เอางั้นเหรอคะ ถ้าไม่ไหวต้องรีบบอกป้าด่วนเลยนะคะ