บทที่ 66

หลิงอี้หรานตกใจ เธอไม่คิดว่าสถานที่ที่เธอพบกับเขาครั้งแรกจะเป็นสถานที่ที่พ่อของเขาจากไป

"ขอโทษนะ" เธอพูด

“พ่อฉันตายเพราะว่าทำตัวเอง พี่ไม่ต้องขอโทษหรอก” อี้จิ่นหลีกล่าวเสียงต่ำ

“เขาทำตัวเองเหรอ?” เธอรู้สึกประหลาดใจ เธอไม่ได้คาดว่าเขาจะอธิบายการตายของพ่อของเขาแบบนั้น

“มันก็ใช่นี่นา? เขาตกหลุมรักคนที่เขาไม่ควรตกหลุมรัก แล้วเมื่อเธอพบว่าเขาไม่มีประโยชน์ เขาจึงถูกทิ้ง แม้ว่าเขาจะคุกเข่าลงอ้อนวอนก็ไม่มีประโยชน์ สุดท้ายเขาเสียชีวิตด้วยความสิ้นหวังและหนาวตายอยู่กลางหิมะ" สีหน้าของอี้จิ่นหลีไม่แยแสราวกับว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องธรรมดาและแม้แต่น้ำเสียงของเขาก็สงบเหมือนปกติ

แต่เหมือนจะมีบรรยากาศเงียบเหงาอยู่รอบตัวเขา

มันทำให้หลิงอี้หรานรู้สึกเหมือนครั้งแรกที่เธอได้เห็นเขา

"จิน" เธอเรียกเขา

เขาเงยหน้าขึ้นและดวงตาดำขลับของเขาสะท้อนภาพของเธอ “พี่คิดว่าเขาทำตัวเองไหมล่ะ?”

เธอรู้สึกคอแห้งผาก แล้วต้องใช้เวลาพักหนึ่งถึงตอบได้ "ผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ของนายใช่ไหม"

เขาเงียบ ไม่มีอารมณ์ใดบนใบหน้าของเขา แต่มีแววแห่งความเจ็บปวดในดวงตา

ในขณะนั้นเธอก็รู้คำตอบ

เธอไม่รู้ว่าจะปลอบเขาอย่างไร รู้สึกว่าในตอน