เหมยกุ้ยกรี้ดร้องสุดเสียง เมื่อมังกรตัวเขื่องกระแทกเข้าสุดแรง มันมุดเข้าไปจนถึงสุดโพรงมดลูก ความเสียวซ่านระเบิดเป็นริ้ว ๆ น้ำหอยไหลทะลักออกมาไม่ขาดสายมือแกร่งรั้งเอวบางของนางเอาไว้ไม่ให้ขยับห่าง แก่นกายแกร่งยังคงฝังอยู่ในกายน้อย“โอ้วววว อะ อ่าซ์”เสียงทุ้ม หายใจหอบถี่ ร่างอรชรที่โค้งในท่าคลานเหยียดแขนดันสะโพกกลมกลึงบดหน้าขา เสียดแก่นมังกรที่ตอกตรึงอยู่ในรูหอยชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ในขณะที่ร่างแกร่งสั่นสะท้านเยือกเกร็งสะโพกเด้งรับ“อะ อ๊ะ อ่า อื้อ”“อ้าววววว อ่า ซี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เสียงครวญครางรบเร้าเร่งให้ไขว่คว้าปลดปล่อยความซ่านกระสันเจียดขาดใจเอวสอบขยับถอนดุ้นมังกรออกจากร่องฉ่ำอย่างช้า ๆ นางถึงกับแหงนหน้าอ้าปากครางผะแผ่ว แล้วมือแกร่งก็กระชากเอวบางเข้าชิด พร้อมกับกระแทกดุ้นมังกรร้อนฉ่าเข้าร่องชุ่มฉ่ำสุดแรง ตับ! “อ่ร้ายยยยยยยยยยยยยยยยย อ่อยยยยย”เหมยกุ้งกรี้ดร้องลั่นห้องอีกครั้ง แรงกระแทกส่งร่างบางไถลไปข้างหน้าจนร่างท่อนบนตกออกจากเตียง ดีที่แขนเรียวยันตั่งโต๊ะข้างแท่นบรรทมเอาไว้ไม่ให้ตก สะโพกกลมกลึงลอยสูงขึ้นยิ่งแหกอ้ารับแก่นมังกรที่สาวเข้าสาวออกอย่างเหมาะเจาะต
ผู้เป็นบุตรถึงกับตะลึงงันน้ำตาไหลพรากกระชากเสียงขึ้นด้วยความเอาแต่ใจตัวจนเคยชิน“ท่านพ่อ! ข้าไม่ได้ย่ำยีนาง! เป็นนางต่างหากที่เต็มใจ!”ฮ่องเต้มีอาการชะงักกับคำพูดของลูกชาย อย่างไรเสียเขาก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของตน เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ เหมยกุ้ยแหงนมองพระพักตร์ ทีท่าที่ลังเลของฮ่องเต้แสดงออกว่าจะทรงเชื่อองค์ชายรัชทายาทมากกว่า หากเป็นเช่นนั้นแม้นางมี 10 หัว ก็ไม่อาจเพียงพอหากต้องโทษประหาร นางจึงแสร้งตัดพ้อ“ฮือ ๆ ฮือๆ หม่อมฉันเป็นเพียงเด็กกำพร้าคนหนึ่ง มิอาจเทียบได้กับโอรสสวรรค์ ทั้ง ๆ ที่ถูกย่ำยีกลับเป็นฝ่ายถูกตราหน้าว่าเป็นนางแพศยา ฮือ ฮือ ฝ่าบาท หม่อมฉันจงรักภักดีต่อฝ่าบาท เท่าชีวิต ฝ่าบาทโปรดให้ความเป็นธรรมแก่หม่อมฉันด้วย ฮือ ฮือ”ดวงหน้าเปรอะเปื้อนคราบน้ำตาของฮองเฮาแหงนมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยของฮ่องเต้อย่างวิงวอน “ท่านพ่อ! อย่าไปฟังนาง! เหมยกุ้ย! เจ้ามันนางแพศยา! ข้าไม่น่าหลงมารยาเจ้าตั้งแต่แรก!”องค์ชายรัชทายาทแทบจะกระโดดลุกออกจากเตียง เมื่อนางที่เขาเคยเสพสุขร่วมกันกลับกล่าวหาว่าเขาย่ำยี ดวงตาวาวโรจน์ของบุรุษหนุ่มเต็มไปด้วยไฟโทสะ ดวงหน้าขึ้นสีแดงฉานทั้งโกรธทั้งอา
หนังตาเหี่ยวย่นของฮ่องเต้ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก พระองค์ทรงรู้สึกว่าร่างกายทั้งร่างไร้เรี่ยวแรงอย่างประหลาด แม้กระทั่งลืมตาขึ้นก็ยังสุดแสนจะทรมาน“เหมยกุ้ย” เสียงเบาราวกับลมพัดระลอกหนึ่งหลุดออกมาจากริมฝีปากที่แห้งผาก เมื่อพระองค์ทรงแลเห็นว่าใครที่อยู่เคียงข้างก็วางพระทัยอย่างเบาใจที่เห็นดวงหน้านางอันเป็นที่รักเข้าแนบชิด“เพคะ หม่อมฉันเองเหมยกุ้ย บุตรีของใต้เท้าหลี่เฉียงแห่งเมืองหนานอัน แต่โชคร้ายกำพร้าตั้งแต่เด็ก”แม้ใบหน้าจะใกล้ชิดผู้เรียกขาน แต่แววตานางกลับเลื่อนลอยราวกับออกไปที่แสนไกล“ขะ ขอบใจเจ้ามาก ล้มเจ็บครั้งนี้ เพราะเจ้าลูกไม่รักดีเพียงคนเดียว! ทำให้ข้าปวดใจเหลือเกิน”เสียงแหบแห้งกล่าว ริมฝีปากแดงสดยกขึ้น นางยิ้มเย็นพลางเอ่ย“ฝ่าบาทปวดใจมากหรือเพคะ แต่ข้าปวดใจยิ่งกว่าท่าน!”เสียงนางกระด้างขึ้น พร้อมกับสายตาวาวโรจน์คนป่วยแทบจะลืมตาไม่ขึ้น แม้จะได้ยินน้ำเสียงที่แปลกไป แต่ประโยคที่นางพูดก็ฟังดูราวกับว่าปวดใจไปกับตน คนป่วยจึงเพียงแต่ส่งเสียงรับรู้ในลำคอ“อืม” “พ่อข้าเป็นขุนนางตงฉิน ทำงานเพื่อไพร่ฟ้า แต่กลับถูกบัญชาของพระองค์ให้ย้ายไปที่หัวเมืองชายแดน! เพื่อสละตำแหน
ไม่นานนักเสียงฝีเท้าของเหล่าขุนนางอื้ออึงสับสนเข้ามาในตำหนักหลวงอีกครั้ง ภาพตรงหน้าปรากฏฮองเฮานั่งกอดร่างไร้วิญญาณขององค์ฮ่องเต้สะอึกสะอื้น“ถวายบังคมองค์จักรพรรดินีเหมยกุ้ย”อันเหว่ยคุกเข่า หมอบลงพร้อมกับกล่าวถวายความเคารพด้วยเสียงอันดังเกิดเสียงแซ่เซ็งขึ้นทั่วสารทิศ ทั้งขวัญเสียกับการตายของฮ่องเต้ ทั้งไม่เห็นด้วยกับองครักษ์หนุ่มเรียกหญิงสาวที่เพิ่งจะได้รับตำแหน่งฮองเฮาเป็นจักรพรรดินีให้อยู่เหนือคนทั้งแผ่นดิน!“อันเหว่ย! เจ้าทำอะไร! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้! ฮ่องเต้เสด็จสวรรคตยังไม่ทันได้จัดพิธีเจ้าก็พูดจาเหลวไหลแล้วรึ!”เหมยกุ้ยตวาดองครักษ์หนุ่มทั้งน้ำตา เหล่าขุนนางอุทานอื้ออึงขึ้น บ้างรู้สึกแคลงใจ บ้างรู้สึกชื่นชมให้กับฮองเฮาผู้น่าสงสารที่ไม่ยอมรับตำแหน่งจักรพรรดินีด้วยเห็นว่ายังไม่ถึงกาล“บัดนี้ฮ่องเต้สวรรคต องค์ชายรัชทายาทต้องโทษมหันต์ และได้ฆ่าตัวตายหนีความอัปยศ เหลือท่านเพียงผู้เดียวที่ดำรงตำแหน่งสูงสุดบนแผ่นดินนี้ ตามกฎมนเทียรบาลท่านต้องขึ้นดำรงตำแหน่งเป็น –จักรพรรดินี- พระเจ้าข้า!”อันเหว่ยชี้แจงแข็งขันยืนยันตามระเบียบราชสำนัก บรรดาขุนนางน้อยใหญ่ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก องครักษ์ผ
หลี่เจี๋ยตะโกนขึ้นอย่างเดือดดาล จักรพรรดินีทนฟังได้ แต่เขาทนฟังไม่ได้ หากไม่เพราะเขาต้องอยู่ในกฎราชสำนัก มีหรือพระชายาจะได้เอ่ยคำเป็นครั้งที่สอง เพราะกระบี่เขาคงส่งนางไปลงนรกก่อนที่จะได้ผรุสวาทคำใดๆ ออกมาทหารสามสี่นายกรูกันเข้ามารุมล้อมพระชายา นางทั้งดิ้นทั้งร้อง“เดี๋ยวก่อน! แค่ส่งเสด็จนางกลับพระตำหนัก โดยไม่ต้องโทษใดๆ”จักรพรรดินีประกาศก้อง ร่างที่ดิ้นเร้าๆ สงบลงฉับพลัน “ข้าเห็นว่า ผู้กระทำผิดสมควรจักต้องถูกลงโทษ”หลี่เจี๋ยคัดค้าน ดีงูต้องตีให้ตาย! หากขืนปล่อยพระชายาไปสักวันนางจักต้องกลับมาเล่นงานแน่ๆ เมื่อนั้นหากอยากจะจำกัดนางยิ่งเป็นการลำบากมากยิ่งขึ้น“ในฐานะข้าเป็นผู้หญิงที่สูญเสียสามีเฉกเช่นเดียวกับนาง ย่อมเข้าใจความรู้สึกเสียใจอย่างมหาศาลจนเลอะเลือน อีกทั้งแผ่นดินนี้สูญเสียมากพอแล้ว อย่าให้ต้องสูญเสียพระชายาไปอีกเลย”สิ้นคำขององค์จักรพรรดินี เหล่าขุนนางต่างแซ่ซ้องขึ้น“ขอจงทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ”เหมยกุ้ยระบายยิ้มบาง ๆ ขุนนางน้อยใหญ่ตกอยู่ในมนต์เสน่ห์ของนางแล้วมากกว่ากึ่งหนึ่ง “เจ้าอย่าคิดว่าเจ้าจะได้เสวยสุขบนราชบัลลังก์! การแต่งตั้งจักรพรรดินีจะไม่มีวันเกิดขึ้น! เพราะ
“อ่า”แล้วปากหนาร้อนระอุก็ประกบปากอิ่มเอาไว้ แทะเล็มกลีบปากสีแดงสดอ่อนนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ”“รางวัลที่เกล้ากระหม่อมต้องการมากที่สุด คือ ท่าน!”บุรุษหนุ่มกระซิบแหบพร่าที่ข้างหู“อืมมมมมมม อะ อันเหว่ย”เสียงแว่วหวานของเหมยกุ้ยเอ่ยเรียกชื่อเขา ยิ่งกระตุ้นให้เลือดในกายบุรุษวิ่งพล่าน มือหนากระชับกอดร่างอ่อนนุ่มเข้าชิด ปากแกร่งโฉบลงบนกลีบปากอิ่มสีแดงสดรุนแรงเร่าร้อนกว่าที่เคยฮืออออออ จ๊วบบบบบบบ “อึก ฮืออออออ จ๊วบ”ริ้นร้อนของเขาตวัดระรัวครวญหาความฉ่ำหวานซ่าบซ่านในโพร่งปากน้อย“ฮือ อ่า อ่าซ์”มือเรียวงามขึ้นคล้องลำคอแกร่งเอาไว้ร่างกายอ่อนระทวยลงกับอกเขาราวไฟรน ความเสียวซ่านโจมตีท้องน้อยไม่หยุด ขณะที่หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวจ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ อันเหว่ยรุกรานเข้าซุกไซ้ด้วยริมฝีปากร้อนระอุ เนื้อกายนางสัมผัสบุรุษอื่นส่วนใด เขาจะไล้จูบโลมเลียส่วนนั้นให้เนิ่นนานที่สุด เพื่อกำจัดกลิ่นอายของบุรุษอื่น! เพื่อให้ทั่วทั้งกายนางเป็นของเขาเพียงผู้เดียว!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ “อื้อ อ่า อืมมมมมมม”แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กแฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“อ่า อือ อะ อันเหว่ย ข้าจะขาดใจอยู่แล้ว อ่า”ยิ่งเห็นริมฝีปากแดงสดเผยอคราง ดวงตาฉ่ำเยิ้มของนางทำให้กล้ามเนื้อของเขาเกร็งทุกสัดส่วน มังกรเขื่องพองโตสั่นระริกแทบอยากจะมุดเข้ารู้หอยฉ่ำวาวเสียเดียวนั้นใบหน้างามบิดส่าย เผยอปากครางซี้ดดดดดดดดดร่างงามสั่นระริก กล้ามเนื้อภายในกายบิดเกร็งต้องการให้ดุ้นมังกรรุกเร้ามากกว่านี้“คืนนี้ ในห้วงคำนึงของท่านต้องมีแต่ข้าเพียง .....”บุรุษหนุ่มหยุดเสียงลง ตาคมตรึงตาคู่งามให้อยู่ที่เขา ก่อนจะกระแทกดุ้นมังกรเข้ารูหอยเต็มแรงพร้อมกับเสียงที่เปล่งออกมา“...ผู้เดียว!”ตับ!“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ร่างบางสะท้านเฮือก มังกรใหญ่ทะลวงเข้าลึกจนสุดลึก ความเสียวซ่านแล่นจี๊ดขึ้นสมอง สายตาพร่ามัวชั่วขณะรูหอยสวมลงบนความผงาดร้อนผ่าวอย่างเหมาะเจาะลึกจนสุดลำ นางครางออกมา ร่างกายร้อนผ่าวความหิวกระหายแทรกซึมเข้าไปทั่วทุกอณูสัมผัส“โอ้ววววววววววววว อ่า”บุรุษหนุ่มถึงกับคำรามลั่น เมื่อดุ้นมังกรยักษ์เข้าไปในโพร่งหอยทั้งอุ่นทั้งนุ่ม เขาตรึงสะโพกเกร็งตอกแน่น ซึมซับความซ่าบซ่านอย่างอิ่มเอม“อะ อันเหว่ย ห้วงคำนึงข้ามีแค่ท่าน อ่า”กลิ่นอายบุรุษคลุกเคล้ากลิ่นเหงื่อ
เมื่อมือเรียวสวย แหวกม่านสีทองออก ร่างอรชรก็ก้าวออกมาจากเกี้ยวสีทอง พร้อมกับพระสุรเสียงตอบกลับอย่างเยือกเย็นว่า “อันเหว่ย ท่านโปรดใจเย็นเถิด บางทีผู้คนของพระตำหนักนี้อาจจะมีกิจวุ่นวายจึงไม่มีเวลาออกมารับเสด็จข้าก็เป็นได้”เหมยกุ้ยยิ้มที่มุมปากไม่ได้เก็บการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้มาใส่ใจ เพราะยังมีเรื่องใหญ่กว่าที่นางจักต้องจัดการสิ้นพระสุรเสียงร่างอรชรก้าวย่างอย่างสง่างามเดินนำขบวนเข้าสู่พระตำหนัก เมื่อก้าวล่วงเข้ามาในพระตำหนักพระชายาข้าทาสรับใช้ต่างตื่นตระหนก แล้วเดินหลบหายไปจากสายตาและไม่มีผู้ใดน้อมถวายการต้อนรับองค์จักรพรรดินีจึงเดินเข้าไปในพระตำหนักเรื่อยๆ จนถึงศาลาชมดอกไม้ด้านหลังพระตำหนัก พระชายากำลังเสวยอาหารเช้าอย่างละเมียดละไม แม้จะรับรู้ถึงการเสด็จมาขององค์จักรพรรดินี แต่นางก็ไม่ได้ขยับน้อมตัวลงถวายความเคารพแม้แต่น้อย องครักษ์ฝ่ายขวาทำท่าจะคาดโทษผู้กระทำผิดระเบียบวังหลวงแต่เหมยกุ้ยยกมือขึ้นห้ามแล้วถือวิสาสะนั่งลงร่วมโต๊ะอาหารโดยไม่ต้องรอคำเชิญเช่นกัน“ทรงเสวยอาหารเช้าอร่อยหรือไม่”เหมยกุ้ยยิ้ม พร้อมกับเอ่ยทักทายขึ้นก่อน“ข้าจำได้ว่ายังไม่เคยเอ่ยเชิญผู้ใดร่วมโต
“อะ อะ อ่าซ์ อร้ายยยยยยยยยยยย”สิ้นเสียงครวญคราง เรือนร่างโชกเหงื่อของทั้งคู่ก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟฟ้าซ็อต ทั้งสองนิ่งค้างซึมซาบความซาบซ่านให้เต็มทรวง ก่อนจะจบบทสวาททะลวงหอยของแม่ทัพด้วยการจูบบดลึกวาบหวามฝากความหวานให้ตราตรึงใจและแล้ววันแต่งตั้งองค์จักรพรรดินีอย่างเป็นทางการพื้นที่ท้องพระโรงลามไปจนถึงประตูวังด้านหน้าเต็มไปด้วยบรรดาขุนนางน้อยใหญ่ เข้าร่วมถวายพระพรและเป็นสักขีพยานในการรับตำแหน่งอันสูงส่งเมื่อเสียงแตรเสียงประทัดดังสนั่นขึ้นเป็นสัญญาณการเริ่มพิธี เสียงแซ่เซ็งพูดคุยของเหล่าขุนนางทั้งหลายต่างสงบลง พร้อมกับยืนในแถวรอรับการเสด็จขึ้นบัลลังก์ไม่ช้าร่างงดงามในชุดจักรพรรดิเต็มยศก็ปรากฏบนพรมสีแดงที่ทอดยาวสู่ราชบัลลังก์ท่อนล่างเป็นกระโปรงยาวสีแดงปักมังกรที่ฐานด้านล่าง ชายกระโปรงยาวระพื้น ยามก้าวเดินสะบัดไหวดูราวกับมังกรโลดแล่นในสายน้ำแยงชี ผ้าคล้องไหล่สีทองอร่ามคลุมเป็นสายยาวที่แขนทั้ง 2 ข้าง เสื้อชั้นนอกแขนกว้างปักลายกุหลาบดิ้นทอง แขนเสื้อที่ยาวลงมาถึงสะโพกพลิ้วไหวตามจังหวะย่างก้าว เนื้อแพรพรรณล้วนทักทอจากช่างฝีมือดีที่สุดในแผ่นดิน !!“แม่ทัพใหญ่จางหย่งขอเข้าเฝ้า!!!”
ตับ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆ“อะ อ่า อ๊า อร้ายยยยยยยย”ซ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบพรวดดดดดดดดดดดดดดดด“อร้ากกกกกกกกกก”มังกรยักษ์พ่นพิษอุ่นซ่านเข้าเต็มโพรงหอยพร้อมกับเสียงครางระงมจนถึงสวรรค์ของทั้งคู่ ร่างอรชรกระตุกงึกๆ เกร็งเสียวสุดขีด สะโพกแกร่งของแม่ทัพหนุ่มผู้หิวกระหายตอกตรึงรูหอยบดแน่น ปล่อยให้จิตวิญญาณของตนล่องลอยไปแสนไกล ในไม่ช้าเรือนร่างกำยำก็ค่อยๆ เอนซบลงอกอวบๆ ทั้งคู่หอบหายใจกระเส่า“อ่า ข้าไม่เคยกินสุราอร่อยขนาดนี้มาก่อน”แม่ทัพรำพันกระซิบแนบเนื้อนวล บนโต๊ะกลมใหญ่กลางกระโจม เขาไม่คิดว่าการเดินทางกลับวังหลวงครั้งนี้จะได้พบเทพธิดาที่นำพาเข้าสู่สรวงสวรรค์อย่างไม่คาดฝัน“ข้าก็ไม่เคยถูกมังกรยักษ์จ้วงกระหน่ำได้ถึงใจขนาดนี้เช่นกัน โอ้แม่ทัพสมแล้วที่ท่านเป็นยอดชาตรี”เหมยกุ้ยพลิกตัวขึ้น ดุ้นมังกรยักษ์จึงหลุดออกจากร่องหอย“อ่า”ร่างอรชรค่อยๆ เลื้อยกายลงมาที่หว่างกำยำ จนสบเข้ากับลำตัวของมันเยิ้มไปด้วยน้ำทิพย์สีขาวขุ่น“มังกรท่านใหญ่น่ากินเหลือเกิน”เหมยกุ้ยถึงกับอุทานกระเส่าเมื่อเจอหัวดุ้นสีน้ำตาลไหม้อาบช่ำด้วยน้ำทิพย์ เส้นเลือดปูดโปนยังเต้นตุบๆ ลิ้นเรียวเล็กแลบเลียริมฝีปากตนอย่างห
ยิ่งลิ้นสากสอดแทง... น้ำหวานยิ่งทะลักจนฉ่ำปาก เขาดูดดื่มตักตวงความหวานฉ่ำที่ทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายแผล็บๆ แผล็บ ๆ “อะ.... อือ... อะ อ่า จะแตกแล้ว อ่อยยยยยย”ปากใหญ่ร้อนฉ่ายังคงขบเม้มกลีบเนื้อหอยเต็มปากเต็มคำ ลิ้นร้อนฉ่าแทงเข้าแทงออกรัวๆ เร่งจังหวะตามเสียงกระเส่าของนาง ยิ่งดูด ยิ่งเลียน้ำหอยฉ่ำ ๆ ยิ่งไหลทะลัก ร่างอรชรบิดส่ายบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังเสียวซ่านมากแค่ไหนจ๊วบบบบบบ จ๊วบบบบบบจ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ แฮ่กๆ แฮ่กๆ“โอ้วววววววว ท่านแม่ทัพ ไม่ไหวววว แล้ววววว อร้ายยยย”เหมยกุ้ยแอ่นสะโพกหยัด มือเรียวขยุ้มผมดกดำของเขาให้แนบชิดร่องสาว ร่างอรชรกระตุกเกร็งงึก ๆ ริมฝีปากสีแดงสดเผยอค้างครางออกมาผะแผ่วด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านไปทั้งกายสาว“อร้ายยยยยยยยยยย”พรวดดดดดดดดดดดด น้ำหอยแตกพรวดทะลักง่ามขา รูหอยขมิบตอดอากาศอย่างหิวโหย ซ่านกระสันอยากให้มังกรจ้วงแทงแทบขาดใจ เหมยกุ้ยครางกระเส่าขมิบตอดความว่างเปล่าไม่ยอมหยุด นางลอยขึ้นสวรรค์ชั้นหนึ่งไปแล้ว“อะ อ่า อือ อ่อยยยยยย”“อู้ววว.. อ่า... เหมยกุ้ย... เงี่ยนมากแล้วสินะ นำทะลักเลยนะ โอ้ววววว”แม่ทัพหยัดกายขึ้นแลบล
“เชิญชิมสุราชั้นเลิศจากข้า... เหมยกุ้ย มอบเป็นของขวัญแด่ท่านแม่ทัพ”มือใหญ่ยึดข้อมือเล็กกางออก แล้วร่างใหญ่ก็ถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กที่นอนแผ่หลาบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว“เหมยกุ้ยยยยยยย ฮ่า ๆ เหมยกุ้ย”จ๊วบ!ซู้ดดดด จ๊วบ“อะ อ่า หือ อ่า”ลิ้นสากร้อนระอุแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่น มันตวัดลิ้นเล็กให้ตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อนเลือดในกายนางร้อนระอุ เผยอเรียวปากขึ้น ตอบรับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา และหยัดร่างเข้าเบียดกายแข็งแกร่งทันทีซู้ดดดด จ๊วบจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“อืม อ่า จ๊วบ”ร่างอรชรใต้ร่างใหญ่กำยำบิดส่าย อย่างซ่านกระสันเมื่อแม่ทัพหนุ่มบรรจงจูบด้วยลิ้นร้ายอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนควาญรีดน้ำหวานในโพรงนางจนหมดสิ้น แล้วลามเลียมาถึงติงหูเกิดความสยิวแผ่ซ่านจนขนอ่อนของนางลุกซู่ทั้งกายจนครางกระเส่าออกมา“อร้ายยยย อ่า หือ”แผล็บ! จ๊วบ!ปากร้อนระอุของแม่ทัพใหญ่ลามเลียเลื้อยลากมาถึงซอกคอขาวผ่อง ลิ้นร้อนตวัดเลียกลืนกินสุราในเนื้อนวลมาเรื่อยๆ มือใหญ่ร้อนฉ่าดึงทึ้งอาภรณ์นางออกจนเกิดรอยแยกของเสื้อคลุม หน้าอกอวบอิ่มเผยชูชันอวดเต้าสล้างกลมกลึงเฉิดฉายอยู่ตรงหน้าแม่ทัพหนุ่มจับจ้องอกอวบๆ ของนางอย่างหลงใหล
แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งราวกับถูกสาป เขาคาดว่าจะได้กลิ่นคาวเลือดและการสู้รบซึ่งเป็นสิ่งที่เขาถนัด แต่สิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ คือ สาวงาม งามที่สุดที่เขาเคยพบยิ่งยามที่ร่างอรชรเยื้องย้ายขยับกายเข้าใกล้ กลิ่นหอมฟุ้งลอยอบอวลไปทั่วทั้งกระโจม ใจของแม่ทัพใหญ่เต้นตึกตักระส่ำ เต้นแรงยิ่งกว่าการเห็นกองทัพศัตรูนับแสนอยู่ตรงหน้าสติของแม่ทัพใหญ่หลุดลอยลืมสิ้นว่าตนมาที่กระโจมน้อยนี้เพื่อสิ่งใด หัวใจของเขามันวาบหวามเคลิบเคลิ้ม แม้มือเรียวของนางเอื้อมเข้าสัมผัสมือใหญ่ เขาก็ยอมให้นางนำพาแต่โดยดี“ท่านแม่ทัพเชิญทางนี้เถิด”เหมยกุ้ยจูงร่างสูงใหญ่ให้นั่งลงที่โต๊ะกลมกลางกระโจม ที่มีสำหรับอาหารและเหล้าชั้นดีไว้เพียบพร้อม หากแม่ทัพใหญ่มีสติมากพอเขาจะประเมินสถานการณ์ตรงหน้าว่าคือ กลลวง แต่เหตุไฉนร่างกายของเขากลับวูบไหวยอมนั่งลงตามคำสั่งนางแต่โดยดี“ขออภัยท่านแม่ทัพที่ข้าน้อยบังอาจมารบกวนท่าน”เหมยกุ้ยชวนคุยระหว่างรินสุราเลิศรสลงในจอก“อะ เอ่อ ไม่เป็นไร เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็นแม่ทัพ?”แม่ทัพใหญ่จางหย่งตอบอย่างเงอะงะ หลายเดือนที่ผ่านมาเขากรำศึกทั้งวันทั้งคืนเจอแต่บรรดาทหารหนุ่มๆ นี่เป็นคืนแรกที่เขา
“หากผู้ใดแพร่งพรายเรื่องในพระตำหนักนี้ออกไป มันผู้นั้นจะมีสภาพเป็นเหมือนนายทหารผู้นี้!”ปากสีแดงสดเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น“หากผู้ใดสวามิภักดิ์ต่อข้า มันผู้นั้นจะยังคงนอนหลับกินอิ่มอยู่ในตำหนักแห่งนี้เหมือนเช่นเคย!”องค์จักพรรดินี จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!บรรดาข้าทาสบริวารต่างคุกเข่าหมอบลงถวายความจงรักภักดี ไม่มีใครไม่รักชีวิต!เมื่อผู้เป็นนายเก่าสิ้นวาสนา นกน้อยที่ไร้ผู้ปกครองย่อมบินหาคอนเกาะที่มั่นคงกว่ามันคือสัจธรรมของชีวิต“ฮ่าๆ ทุกคนจงฟัง!”เสียงประกาศก้อง ร่างอรชรในชุดสีทองกรุยกรายยืดกายขึ้นองครักษ์ทั้งสองยืนเคียงข้าง“ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเหมือนเช่นเคยปฏิบัติมา อีกไม่เกิน 1 ชั่วยาม พระชายาก็จะฟื้น แต่จะกลายเป็นคนไร้สติ ให้พวกเจ้าทุกคนบอกกล่าวต่อๆ กันออกไปว่า -พระชายาโศกเศร้าเพราะสูญเสียพระสวามีจนเสียสติ-”น้อมรับพระบัญชา!“ระหว่างที่เจ้าเฝ้าพระตำหนักพระชายามีผู้ใดเล็ดลอดคาบข่าวไปบอกแม่ทัพใหญ่หรือไม่?”เหมยกุ้ยเอ่ยถามหลี่เจี๋ยขณะเสด็จกลับตำหนักของตน“ไม่มีแม้แต่เงาเส้นหนึ่ง”องครักษ์หนุ่มตอบ“ดีมาก ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้ดูแลพระตำหนักของพระชายาเพราะข้ายังไม่ไว
เมื่อมือเรียวสวย แหวกม่านสีทองออก ร่างอรชรก็ก้าวออกมาจากเกี้ยวสีทอง พร้อมกับพระสุรเสียงตอบกลับอย่างเยือกเย็นว่า “อันเหว่ย ท่านโปรดใจเย็นเถิด บางทีผู้คนของพระตำหนักนี้อาจจะมีกิจวุ่นวายจึงไม่มีเวลาออกมารับเสด็จข้าก็เป็นได้”เหมยกุ้ยยิ้มที่มุมปากไม่ได้เก็บการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้มาใส่ใจ เพราะยังมีเรื่องใหญ่กว่าที่นางจักต้องจัดการสิ้นพระสุรเสียงร่างอรชรก้าวย่างอย่างสง่างามเดินนำขบวนเข้าสู่พระตำหนัก เมื่อก้าวล่วงเข้ามาในพระตำหนักพระชายาข้าทาสรับใช้ต่างตื่นตระหนก แล้วเดินหลบหายไปจากสายตาและไม่มีผู้ใดน้อมถวายการต้อนรับองค์จักรพรรดินีจึงเดินเข้าไปในพระตำหนักเรื่อยๆ จนถึงศาลาชมดอกไม้ด้านหลังพระตำหนัก พระชายากำลังเสวยอาหารเช้าอย่างละเมียดละไม แม้จะรับรู้ถึงการเสด็จมาขององค์จักรพรรดินี แต่นางก็ไม่ได้ขยับน้อมตัวลงถวายความเคารพแม้แต่น้อย องครักษ์ฝ่ายขวาทำท่าจะคาดโทษผู้กระทำผิดระเบียบวังหลวงแต่เหมยกุ้ยยกมือขึ้นห้ามแล้วถือวิสาสะนั่งลงร่วมโต๊ะอาหารโดยไม่ต้องรอคำเชิญเช่นกัน“ทรงเสวยอาหารเช้าอร่อยหรือไม่”เหมยกุ้ยยิ้ม พร้อมกับเอ่ยทักทายขึ้นก่อน“ข้าจำได้ว่ายังไม่เคยเอ่ยเชิญผู้ใดร่วมโต
“อ่า อือ อะ อันเหว่ย ข้าจะขาดใจอยู่แล้ว อ่า”ยิ่งเห็นริมฝีปากแดงสดเผยอคราง ดวงตาฉ่ำเยิ้มของนางทำให้กล้ามเนื้อของเขาเกร็งทุกสัดส่วน มังกรเขื่องพองโตสั่นระริกแทบอยากจะมุดเข้ารู้หอยฉ่ำวาวเสียเดียวนั้นใบหน้างามบิดส่าย เผยอปากครางซี้ดดดดดดดดดร่างงามสั่นระริก กล้ามเนื้อภายในกายบิดเกร็งต้องการให้ดุ้นมังกรรุกเร้ามากกว่านี้“คืนนี้ ในห้วงคำนึงของท่านต้องมีแต่ข้าเพียง .....”บุรุษหนุ่มหยุดเสียงลง ตาคมตรึงตาคู่งามให้อยู่ที่เขา ก่อนจะกระแทกดุ้นมังกรเข้ารูหอยเต็มแรงพร้อมกับเสียงที่เปล่งออกมา“...ผู้เดียว!”ตับ!“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ร่างบางสะท้านเฮือก มังกรใหญ่ทะลวงเข้าลึกจนสุดลึก ความเสียวซ่านแล่นจี๊ดขึ้นสมอง สายตาพร่ามัวชั่วขณะรูหอยสวมลงบนความผงาดร้อนผ่าวอย่างเหมาะเจาะลึกจนสุดลำ นางครางออกมา ร่างกายร้อนผ่าวความหิวกระหายแทรกซึมเข้าไปทั่วทุกอณูสัมผัส“โอ้ววววววววววววว อ่า”บุรุษหนุ่มถึงกับคำรามลั่น เมื่อดุ้นมังกรยักษ์เข้าไปในโพร่งหอยทั้งอุ่นทั้งนุ่ม เขาตรึงสะโพกเกร็งตอกแน่น ซึมซับความซ่าบซ่านอย่างอิ่มเอม“อะ อันเหว่ย ห้วงคำนึงข้ามีแค่ท่าน อ่า”กลิ่นอายบุรุษคลุกเคล้ากลิ่นเหงื่อ
“อ่า”แล้วปากหนาร้อนระอุก็ประกบปากอิ่มเอาไว้ แทะเล็มกลีบปากสีแดงสดอ่อนนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ”“รางวัลที่เกล้ากระหม่อมต้องการมากที่สุด คือ ท่าน!”บุรุษหนุ่มกระซิบแหบพร่าที่ข้างหู“อืมมมมมมม อะ อันเหว่ย”เสียงแว่วหวานของเหมยกุ้ยเอ่ยเรียกชื่อเขา ยิ่งกระตุ้นให้เลือดในกายบุรุษวิ่งพล่าน มือหนากระชับกอดร่างอ่อนนุ่มเข้าชิด ปากแกร่งโฉบลงบนกลีบปากอิ่มสีแดงสดรุนแรงเร่าร้อนกว่าที่เคยฮืออออออ จ๊วบบบบบบบ “อึก ฮืออออออ จ๊วบ”ริ้นร้อนของเขาตวัดระรัวครวญหาความฉ่ำหวานซ่าบซ่านในโพร่งปากน้อย“ฮือ อ่า อ่าซ์”มือเรียวงามขึ้นคล้องลำคอแกร่งเอาไว้ร่างกายอ่อนระทวยลงกับอกเขาราวไฟรน ความเสียวซ่านโจมตีท้องน้อยไม่หยุด ขณะที่หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวจ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ อันเหว่ยรุกรานเข้าซุกไซ้ด้วยริมฝีปากร้อนระอุ เนื้อกายนางสัมผัสบุรุษอื่นส่วนใด เขาจะไล้จูบโลมเลียส่วนนั้นให้เนิ่นนานที่สุด เพื่อกำจัดกลิ่นอายของบุรุษอื่น! เพื่อให้ทั่วทั้งกายนางเป็นของเขาเพียงผู้เดียว!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ “อื้อ อ่า อืมมมมมมม”แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กแฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ