Chapter79.ค่ายกล

อาจเพราะได้พูดคุยและเห็นท่าทีของเขาแล้ว นางจึงวางใจผล็อยหลับไป มิรู้ทำไมยังง่วงงุนอยู่ทั้งที่หลับมาตลอดทาง โม่ชิงถงเห็นนางหลับตาและเข้าสู่ห้วงนิทราก็ส่ายหน้าไปมา นางควรกลัวเขาแต่กลับหลับไปเสียอย่างนั้น เขาเดินเอาเสื้อคลุมไปคลุมร่างนางให้ก่อนที่ตัวเองจะมานั่งข้างกองไฟใช้กิ่งไม้เขี่ยไฟให้มันดับ จ้องมองรอดูจนควันสีขาวค่อยๆ เลือนหาย ยี่สิบปีผ่านมาเขาได้ตั้งพรรคของตนเองจนมีชื่อเสียง แส้ทมิฬโม่ชิงถง เขาอยู่มาจนบัดนี้แล้ว ยังไม่อาจลืมใบหน้าของไป๋ลู่ได้เลย ยี่สิบปีที่หัวใจทุกข์ระทม มันนานเหลือเกิน แท้ที่จริงแล้วเขาอาจมิได้ตามหากระบี่ผงาดฟ้า แต่ยังคงตามหาหญิงเดียวในดวงใจและเมื่อนางปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขากลับมิอาจปล่อยนางไปได้ ไม่ว่าอย่างไร เขาจะรั้งนางไว้เคียงข้างกายเขาให้จงได้

คงเพราะร่างกายนางยังฟื้นตัวไม่เต็มที่ทำให้เผลอหลับสนิท แต่เมื่อลืมตาขึ้นก็พบเสื้อคลุมของโม่ชิงถงที่ทับร่างของนางอยู่ แต่นางไม่เห็นเจ้าของเสื้อคลุมแล้ว กองไฟเบื้องหน้าเหมือนเพิ่งจะมอดไป นางรีบลุกขึ้นจัดการธุระของตัวเอง ล้างหน้าตาที่ริมลำธารจนสดชื้น ขณะก้มหน้าอยู่นั้น ปรากฏเงาสะท้อนอยู่ในน้ำ หญิงสาวอ้าปากอุทานอย่างตื่นเต