ตอนที่ 37 ผู้หญิงในสังกัด ร่างสูงโปร่งเดินจูงมือคนตัวเล็กเข้ามายังที่พักกึ่งเดินกึ่งลาก และกระฟึดกระฟาดทำหน้าตาบึ้งตึงราวกับคนไปกินรังแตนมา ก่อนจะเจอเข้ากับบรรดาเพื่อนสนิทอย่างคีตภัทรและเจไดที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม พร้อมกับจ้องมองมายังทางเขาและเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “ไม่มีกะจิตกะใจคุยเรื่องงานกับพวกกู ก็คงจะเพราะแบบนี้สินะ!” คีตภัทรพูดขึ้นพลางจ้องหน้าเพื่อนสนิทอย่างอาชาไนยเชิงล้อเลียน เพราะก่อนหน้านี้ที่กำลังนั่งคุยกันเรื่องงาน แต่เพื่อนตัวดีกลับลุกพรวดพราดออกไปเพราะจิตใจไม่ได้อยู่กับเรื่องงานเลยแม้แต่นิด แต่จิตใจดันลอยไปอยู่กับแม่กระต่ายน้อยซะงั้น “เอาไว้คุยวันหลัง วันนี้กูไม่มีอารมณ์คุย” พูดเพียงแค่นั้น ร่างสูงโปร่งก็กระชากคนตัวเล็กให้เดินตามขึ้นไปยังชั้นบนทันที เมื่อมาถึงบนห้องเขาก็ผลักเธอเข้ามาในห้องเต็มแรง จนคนตัวเล็ก ๆ อย่างเธอปลิวว่อนล้มลงกระแทกพื้นห้อง ตุบ!! “โอ๊ย!!” ร่างสูงโปร่งค่อย ๆ เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ พร้อมกับจ้องมองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ จนเธอเองยังต้องรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ กับสายตาของเขาที่จ้องมองเธอเช่นกัน “คะ คุณ จะทำอะไรคะ?” เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเ
ตอนที่ 38 ไม่มีสิทธิ์ กนกรดาเดินออกมาด้านนอกตัวบ้านพักก็เจอเข้ากับเมธีลูกน้องคนสนิทยืนอยู่ ส่วนลูกน้องซึ่งเป็นบอดี้การ์ดอีกสองคนต่างก็ยืนอยู่คนละจุด “คุณกระต่ายจะไปไหนครับ” เมธีถามขึ้นอย่างสุภาพ “พี่เมธี เอ่อ...ต่ายขอออกไปเดินเล่นที่ชายหาดได้ไหมคะ?” “คุณกระต่ายขออนุญาตนายหรือยังครับ ถ้านายไม่อนุญาตผมก็ไม่สามารถให้คุณต่ายไปได้” “ให้ต่ายไปเถอะนะคะ ต่ายไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ เพราะต่อให้หนียังไงก็คงหนีไม่พ้นอยู่ดี ตอนนี้คุณอาชาเขาก็กำลังมีแขก เขาไม่ได้สนใจอะไรหรอกค่ะ เขาคงสนใจแต่กับผู้หญิงของเขา” ประโยคหลังถูกพ่นออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ประกอบกับสายตาที่ดูวูบไหวไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนเธอจะรีบปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติ “คุณกระต่ายพูดเหมือนกำลังหึงนายเลยนะครับ” เมธีพูดขึ้นพลางยิ้มปริ่มมุมปาก “ปะ เปล่านะคะ ต่ายจะไปหึงเขาได้ยังไงกันคะ คุณอาชากับต่ายไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” “แต่ผมว่าเป็นนะครับ” เมธีพูดเพียงแค่นั้น และไม่ได้พูดอะไรต่ออีก เขาได้แต่มองหน้าเด็กสาวตรงหน้าและยิ้มปริ่มมุมปากให้กับความคิดของตัวเอง เขารู้ดีว่าผู้เป็นเจ้านายตอนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว และเปลี่ยนไปเพราะอะไ
ตอนที่ 39 ขอคบ NC+ กนกรดาไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดอะไรกับเขาอีกแล้ว เธอจึงเดินเลี่ยงออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ตรงระเบียง เพื่อสงบจิตใจที่กำลังฟุ้งซ่านอยู่ “ต่าย...” อาชาไนยสวมกอดเธอจากทางด้านหลังไว้พอหลวม ๆ เธอสะดุ้งเพียงเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธอะไร และเธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะมาไม้ไหนกับเธออีก ตกลงว่าเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ ถึงได้เปลี่ยนอารมณ์ได้รวดเร็วเหมือนกับกิ้งก่าเปลี่ยนสีได้ขนาดนี้ เดี๋ยวเขาก็ดี เดี๋ยวเขาก็ร้าย เธอเองตามเขาไม่ทันจริง ๆ “ปล่อยค่ะคุณอาชา ฉันอึดอัด” ร่างบอบบางพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นนั้นทันที “อยู่เฉย ๆ ได้ไหม ฉันแค่อยากกอดเธอแบบนี้” ใบหน้าคมคายโน้มลงไปหอมแก้มนุ่มนิ่มของเธอฟอดใหญ่ จมูกโด่งคมคลอเคลียอยู่ข้างแก้มเนียนใส ก่อนที่จะซุกไซ้เข้ามาที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธอ “อืม หอมจัง” “ปล่อยได้แล้วค่ะ” เธอพยายามดิ้นให้เขาปล่อยเธออีกครั้ง แต่ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่เขากลับกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น สุดท้ายแล้วเธอจึงยอมยืนอยู่เฉย ๆ ให้เขากอดเธออยู่แบบนั้น “ตกลงคุณเป็นคนยังไงกันแน่คะ เดี๋ยวคุณก็ดีเดี๋ยวคุณก็ร้าย ฉันตามอารมณ์คุณไม่ทันแล้วนะคะ” “ที
ตอนที่ 40 เปิดตัว สายตาคมกริบของทั้งสองหนุ่มที่มีนามว่าคีตภัทรและเจได ต่างจ้องมองผู้เป็นเจ้าของพูลวิลลาแห่งนี้ ซึ่งเดินสาวเท้าเข้ามาโอบเอวคอดกิ่วและนัวเนียแม่กระต่ายน้อยคู่แค้นแสนรัก พวกเขามองปราดเดียวก็รู้ว่าที่เพื่อนอย่างอาชาไนยลงมาช้า ก็คงจะเป็นเพราะมัวแต่จับแม่กระต่ายน้อยกิน และคงจะกินอิ่มจนแทบจะลุกไม่ได้ “เบา ๆ หน่อยสิวะอาชา เดี๋ยวน้องกระต่ายได้เฉาตายคามือไปก่อนนะโว้ย!” เจไดชายหนุ่มผู้พูดจาโผงผางไม่เกรงใจใครได้พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย เมื่อเห็นเพื่อนเอาแต่เกาะแกะคลอเคลียสาวน้อยร่างบาง และคำพูดของเจไดทำเอาคนที่อายุน้อยที่สุดในนี้อย่างกนกรดา แทบจะสำลักไวน์ที่ยกขึ้นมาจิบจนหน้าดำหน้าแดง แค่ก แค่ก แค่ก!! “กระต่ายค่อย ๆ ดื่มสิครับ เป็นอะไรไหม!!” อาชาไนยลูบหลังให้เธอไม่หยุด พร้อมกับกุลีกุจอหาทิชชูเพื่อมาเช็ดปากให้กับเธออย่างห่วงใย ทำเอาเพื่อนอย่างคีตภัทรและเจไดอดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้ “ดีขึ้นแล้วค่ะ มะ ไม่เป็นไรแล้ว” กนกรดารีบพูดขึ้นมาอย่างติด ๆ ขัด ๆ ก่อนจะรีบก้มหน้ามองแก้วไวน์แดงในมือ และเธอแทบจะไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาสายตาล้อเลียนของบรรดาเพื่อนเขาเลยจริง ๆ ก่อนทุกคนจะหัวเรา
ตอนที่ 41 คลิปเสียง ปลายนิ้วเรียวเริ่มสั่นเทาเมื่อเลื่อนไปยังหน้าจอไอแพด ด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม ราวกับมันจะทะลุออกมานอกอกเสียให้ได้ เธอไม่รู้เลยจริง ๆ ว่านี่มันคืออะไร แต่เพราะมันเกี่ยวกับพี่ชายเธอ และหากว่าเธอจะกดเข้าไปฟังมัน เขาคงไม่.… เขาคงไม่ว่าอะไรเธอหรอกมั้ง เมื่อคิดได้เช่นนั้นกนกรดาจึงกลั้นหายใจขณะปลายนิ้วเรียวได้แตะลงไปบนแอพพลิเคชันนั้น “ไง ไอ้ต่อ” เสียงของอาชาไนยพูดขึ้น แต่ปลายสายยังคงเงียบอยู่ เธอไม่ได้ยินเสียงพี่ชายเธอพูดอะไรเลย จนกระทั่งสักพักอาชาไนยจึงพูดขึ้นมาอีกครั้ง “หึ ได้ข่าวว่ามึงหนีหัวซุกหัวซุนเหมือนหมาจนตรอก กูก็นึกว่ามึงจะโดนตะกั่วฝังกะโหลกไปแล้วซะอีก!!” “มึงเป็นใคร ทำไมถึงมารับโทรศัพท์น้องสาวกู ยัยต่ายน้องกูอยู่ไหน!!” “กูเป็นใครเหรอ เหอะ! นอกจากจะเป็นตัวต้นเหตุให้น้องสาวกูกับลูกในท้องของเธอต้องมาตาย มึงยังเสือกความจำสั้นอีกเหรอวะ หลอกล่อยัยกวางให้โอนเงินสิบห้าล้านบาทให้ อีกทั้งยังพูดตัดขาดความสัมพันธ์อย่างไม่ใยดี ในขณะที่น้องกูอุ้มท้องลูกของมึง คนเลวระยำอย่างมึงสมควรตายแทนน้องสาวกูซะด้วยซ้ำ!” “นี่คงจะเป็นพี่ชายน้องกวางสินะ…คุณอาชาไนย!!” พูดเพ
ตอนที่ 42 หิวกระต่าย NC+ อาชาไนยชะงักนิ่งไปทันทีในสิ่งที่เธอเอ่ยถามเพราะเขาเองก็ไม่อยากจะโกหก จนกระทั่งน้ำเสียงอันสั่นเครือนั้นของเธอได้เอ่ยถามเขาขึ้นมาอีกครั้งจนได้ “พี่ต่อหลอกให้กวางโอนเงินให้ และกวางเองก็ยังท้องกับพี่ต่อ มันเป็นความจริงใช่ไหมคะ ไม่ใช่แค่กวางคนเดียวที่ต้องมาเสียชีวิตเพราะพี่ต่อ แต่ยังมีลูกของกวางที่อยู่ในท้องอีกคนที่ต้องมาตายทั้งที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลก เพราะแบบนี้ใช่ไหมคะ เพราะแบบนี้ใช่ไหมพี่อาชาถึงได้โกรธเกลียดพี่ต่อกับต่ายมากมายขนาดนั้น ต่าย…ฮึก! ต่ายเข้าใจแล้วจริง ๆ ค่ะ มันสมควรแล้วจริง ๆ ฮึก...สมควรแล้วที่พี่อาชาจะโกรธจะเกลียด” ปลายเสียงของเธอนั้นช่างเบาหวิวอย่างน่าใจหาย อาชาไนยถอนหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนเขาจะดึงแขนเธอให้ลุกขึ้นยืน พร้อมกับยื่นมือออกไปเกลี่ยเช็ดคราบน้ำตาที่ยังหยดลงมาเป็นระยะให้กับเธออย่างอ่อนโยน ใบหน้าคมคายโน้มลงมาจูบที่แก้มทั้งสองข้าง ก่อนจะเคลื่อนลงมาที่ปลายจมูกและริมผีปากที่เย็นชืดนั้นเบา ๆ กนกรดาจูบตอบเขาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะลืมตามองเขาโดยไม่มีความโกรธเกรี้ยวใด ๆ แฝงอยู่ อย่างที่เขาหวั่นใจตั้งแต่แรกว่าเธอคงจะเกลียดเขาไปแล้ว “แล้วต่
ตอนที่ 43 ไม่เคยอิ่มNC+ “ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ เจ็บเหรอครับ?” น้ำเสียงอ่อนโยนได้เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความห่วงใย เมื่อสีหน้าของอีกคนไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไหร่นัก “ค่ะ ต่ายเจ็บนิดหน่อยค่ะ” กนกรดาพูดขึ้นเมื่อเธอรู้สึกเจ็บ ๆ แสบ ๆ ตรงจุดอ่อนไหว ก็จะเป็นเพราะใครซะอีกล่ะ ก็เพราะฝีมือเข้าทั้งนั้น พอกลับมาถึงเพ้นท์เฮ้าส์เขาก็จัดเรื่องอย่างว่ากับเธอไปซะหลายรอบ แม้กระทั่งข้าวเย็นก็ยังไม่ได้ตกถึงท้องเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน อายุอานามเขาก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว ถ้าเทียบกับอายุเธอแล้ว เธอกับเขามีอายุห่างกันเป็นรอบ เขาโยกขย่มอยู่บนร่างกายของเธอเป็นเวลาราว ๆ สามชั่วโมงเห็นจะได้ อีกทั้งตัวเธอเองก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้เลย และปล่อยให้เขาหาความสุขจากเรือนร่างของเธออยู่แบบนั้น ที่ผ่านมาเธอก็ปล่อยให้เขาจับกินแทบจะทุกคืนแถมตอนเช้าเขาก็ยังจับเธอกินอีกทุกเช้า แต่เขาเองก็ยังทำตัวราวกับว่าโหยหาอดอยากปากแห้งเรื่องอย่างว่ามานานแสนนานซะอย่างงั้น “งั้นขอพี่ดูหน่อย” “อะ อะไรนะคะ!!” “เดี๋ยวพี่ดูให้ว่ามันบวมหรือว่าอักเสบหรือเปล่า” พูดเพียงแค่นั้นเขาก็จับขาเธอให้กางออก ก่อนจะโน้มใบหน้าคม
ตอนที่ 44 โดนจับตัว “พี่อนุญาตให้ต่ายไปทานข้าวแค่กับริสานะครับ ไม่ได้อนุญาตให้ไปกับพี่ชายของริสา และพี่จะให้บอดี้การ์ดไปกับต่ายด้วย ทานข้าวเสร็จแล้วต้องรีบกลับ พี่ไม่อนุญาตให้ต่ายไปเถลไถลที่ไหนต่อ” อาชาไนยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเข้มปนดุอย่างรู้สึกห่วงใย เขากับเมธีลูกน้องคนสนิทต้องเข้าโรงแรมเพื่อไปเคลียร์งานที่ค้างอยู่ แต่ไม่วายก็ยังคงแอบหวงเธอไม่อยากให้ไปไกลหูไกลตา จึงให้บอดี้การ์ดสองคนตามเธอไปด้วย “ค่ะพี่อาชา ขอบคุณนะคะที่อนุญาตให้ต่ายไปเจอเพื่อนได้” “ต่ายเองก็ต้องมีรางวัลให้พี่นะ คืนนี้!” อาชาไนยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกรุ้มกริ่มประกอบกับแววตาเจ้าเล่ห์เป็นประกาย และนั่นทำไมเธอจะไม่รู้ว่าคนหื่นอย่างเขาหมายความว่ายังไง เพราะสุดท้ายแล้วคงไม่พ้นเรื่องบนเตียงแน่นอน “ต่ายไม่พูดด้วยแล้วค่ะ เดี๋ยวริสาจะรอนาน” เธอทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ “ห้ามไปเถลไถลที่ไหนนะครับ พี่ขอย้ำว่าต่ายห้ามไปที่ไหนต่อนอกจากแค่ไปทานข้าวแล้วก็รีบกลับ” เขาพูดย้ำขึ้นมาอีกครั้งอย่างนึกเป็นห่วง สีหน้าและแววตาตาจริงจังของเขานั้นทำให้เธอรีบพยักหน้าตอบรับเขาไป ก่อนจะเดินออกจากเพ้นท์เฮ้าส์ไปพร้อมกับบอดี้การ์ดอีกสองคนที่เดินประ
ตอนพิเศษ2 ครอบครัวอบอุ่น(จบบริบูรณ์) ~เช้าวันต่อมา~ “แง้ แง้ แง้!!” “โอ๋ ๆ อย่าร้องนะครับลูก เดี๋ยวแม่ก็มาแล้วครับ คุณแม่อาบน้ำแป๊บเดียวนะครับ” คุณพ่อมือใหม่อุ้มลูกชายตัวน้อยไว้ในอ้อมกอด ด้วยท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ เขาโอ๋และทำทุกอย่างแล้วจริง ๆ แต่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก็ยังตั้งหน้าตั้งตาแหกปากร้องลั่นไปทั่วทั้งบ้าน อีกทั้งยังไม่ยอมเอาใครอีก แม้แต่คนใช้ภายในบ้านมาช่วยโอ๋หยอกล้อแล้วแต่ก็ยังร้องไม่หยุด วันนี้คุณย่าก็ไม่อยู่ด้วยเพราะไปเป็นเจ้าภาพทอดกฐินที่ต่างจังหวัด เขาเลยต้องทำหน้าที่พ่อลูกอ่อนอย่างเต็มที่เพื่อช่วยภรรยาเลี้ยงลูก อีกทั้งยังหอบงานมาทำที่บ้านอีกตั้งแต่ภรรยาคลอด “แง้ แง้ แง้!!” “พ่อขอเถอะครับอคินหยุดร้องได้แล้วครับ โอ๋ โอ๋” “แหม๋….ไอ้คุณพ่อมือไหม่ ไปทำอีท่าไหนให้ลูกร้องไห้เสียงดังคับบ้านได้ขนาดนี้วะ” คีตภัทรพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในเขตบริเวณบ้านวัชรโชติก็ได้ยินเสียงเด็กร้องดังคับบ้าน วันนี้ครอบครัวคีตภัทรและเจไดนัดกันมาเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ อีกทั้งลูก ๆ ของพวกเขายังอยากจะมาเล่นกับอคินน้องคนเล็กสุดอีกด้วย แต่ก็ต้องเจอเข้ากับคุณคุณพ่อมือใหม่ป้ายแดงที่กำลังโอ๋ลูกช
ตอนพิเศษ 1 อยากเอาเมีย เก้าเดือนผ่านไป… สายตาคมกริบจ้องมองไปยังร่างบางของผู้เป็นภรรยาที่ทำลังนั่งหวีผมอยู่หน้ากระจกใบโตหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ มือหนาตบก้นลูกชายตัวน้อยเบา ๆ ก่อนรอยยิ้มบาง ๆ จะปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าคมคาย ในขณะที่ไม่ยอมละสายตาจากภรรยาสาวสวยที่ไม่เหมือนคนที่เพิ่งผ่านการคลอดลูกมาเลยสักนิด แต่เธอกลับดูมีน้ำมีนวลมากกว่าแต่ก่อน และเขากลับชอบเธอในตอนนี้มาก ๆ “ตกลงพี่อาชาจะมองต่ายหรือว่าจะกล่อมลูกคะ” ร่างบางเดินทอดกายเข้ามาหาเขาที่นอนกล่อมลูกอยู่บนเตียง เพราะเธอเห็นสายตาคมของผู้เป็นสามีผ่านหน้ากระจกที่เอาแต่จ้องมองเธออย่างไม่วางตามาสักพักแล้ว “ก็เมียพี่สวย พี่จะมองเมียไม่ได้เลยเหรอครับ หื้ม?” “ปากหวานจังเลยนะคะ” เธอตอบพรางยิ้มอ่อนส่งให้เขา ก่อนจะก้าวขาขึ้นมาบนเตียงที่มีเขากับลูกชายตัวน้อยนอนอยู่ ในขณะที่มือหนาของผู้เป็นสามียังคงตบก้นกล่อมลูกชายตัวเล็กไปพลาง ๆ มือตบก้นลูกแต่สายตาคมยังจดจ้องใบหน้าหวานของเมียสาวไม่วางตา “นอกจากปากหวานแล้ว อย่างอื่นก็หวานนะครับ” สายตาเจ้าเล่ห์แพรวพราวมองไปที่ภรรยาพร้อมกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ตลอดเวลาหลายเดือนที่เขาต้องอดกลั้นที่จะไม่แตะต
ตอนที่ 63 ฮันนีมูน2 NC+ “ว่ายังไงครับ จะแก้แค้นพี่ทั้งที เป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาพี่เองทำไม หื้ม?” น้ำเสียงเรียบเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนเขาจะเลื่อนมือหนามาที่ยอดอกอีกข้างไล้วนเป็นวงกลม ก่อนจะโน้มใบหน้าคมคายลงไปจูบปลายยอดปทุมถันแผ่วเบา เขาจงใจยั่วให้เธอคลั่ง เหมือนที่เธอเพิ่งจะยั่วจนเขาแทบคลั่งตาย “ก็ถ้าพี่อาชาเป็นเด็กดี ก็จะไม่โดนลงโทษไงคะ” “จริง ๆ แล้วนี่คือบทลงโทษผัว...” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นก่อนจะเว้นวรรคไปช่วงหนึ่ง เขาก้มลงจูบซับความหวานที่ริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง ขณะเคลื่อนฝ่ามือลงไปสู่ความอ่อนนุ่มชุ่มชื่นเบื้องล่างที่ตอนนี้ฉ่ำแฉะจนเปียกชุ่ม “หรือรางวัลใหญ่จากเมียกันแน่ หื้ม..?” มือหนาซุกซนสอดแทรกไปตามรอยแยกกลีบกุหลาบขึ้นลงไปมา พร้อมกับบดบี้ปุ่มกระสันจนขนอ่อนของเธอลุกพองไปหมดทั้งตัว “ถ้าพี่เป็นเด็กดี แล้วพี่จะได้อะไรตอบแทนบ้างล่ะ?” หากแต่เพียงริมฝีปากแตะถูกความหอมหวานอ่อนไหว เขาก็อดไม่ได้ที่จะและเล็มไล้เลียแล้วดูดกลืนเธอเอาไว้ในปาก เขาต้องหักห้ามใจอย่างหนักในการถอนริมฝีปากออก โดยเฉพาะเมื่อเธอทอดกายยินยอมไม่ขัดขืนหรือสะบัดหนีเลยสักนิดแบบนี้ กนกรดารั้งศีรษะเขาลงมาจูบคลึงอย่า
ตอนที่ 62 ฮันนีมูน1 NC+ อาชาไนยลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่แช่มชื่นกับยามเช้าที่แสนจะสดใส หลังจากเมื่อวานนี้เขาพาภรรยามาฮันนีมูนอย่างจริงจังเสียทีที่เกาะส่วนตัวของครอบครัวเขาเอง เกาะแห่งนี้มีพื้นที่เพียงราวๆ ห้าไร่ และปรับพื้นที่มากกว่าครึ่งให้เป็นบ้านพักตากอากาศสไตล์นอร์ดิก อาณาบริเวณโดยรอบถูกจัดและตกแต่งอย่างสวยงาม เขาสั่งให้คนดูแลนำกุหลาบมาปลูกหลากหลายสายพันธุ์บานสะพรั่งไปทั้งสวน กลิ่นกุหลาบหอมโชยเบา ๆ เข้ามาถึงในห้อง ชายหนุ่มกวาดมือหนาไปยังเตียงนอนที่เย็นเฉียบเพื่อควานหาคนที่นอนอยู่ข้างกาย หมายจะดึงเจ้าของร่างนุ่มนิ่มนั้นเข้ามากอดแนบอก แต่แล้วก็พบเพียงความว่างเปล่า อาชาไนยรีบลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีและรีบลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ก่อนรอยยิ้มจะปรากฏบนใบหน้าคมสัน เมื่อมองเห็นกุหลาบดอกหนึ่งวางอยู่บนหมอนของภรรยาสาว อีกทั้งยังมีการ์ดผูกไว้และเขียนใจความว่า “อรุณสวัสดิ์ค่ะที่รัก ขอให้เช้าวันนี้...เป็นวันที่พี่อาชามีความสุขที่สุดนะคะ” คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นปม ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ออกมาอย่างไม่เข้าใจข้อความในกระดาษนั้นสักเท่าไหร่ จริง ๆ แล้วเขาก็มีความสุขทุกวันมาตลอดตั้งแต่แต่งงานกับเ
ตอนที่ 61 คนขี้หวง @บ้านวัชรโชติ “ต่ายล่ะครับคุณแม่” อาชาไนยถามขึ้นเมื่อกลับเข้ามาภายในบ้านแต่มองหาคนตัวเล็กไม่เจอ วันนี้เขากลับบ้านเร็วเป็นพิเศษเพราะกะว่าจะพาภรรยาออกไปทานข้าวเย็นนอกบ้าน “อ่อ หนูต่ายออกไปทานข้าวกับหนูริสาน่ะลูก แต่ออกไปตั้งแต่เที่ยงแล้วนะ ป่านนี้ทำไมยังไม่กลับมาอีกก็ไม่รู้” “ต่ายไปกับใครครับคุณแม่” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นประกอบกับสีหน้าที่เริ่มมีแต่ความกังวล ที่แสดงออกมาผ่านทางใบหน้าหล่อเหลานั้น “เอ่อ…หนูต่ายขับรถไปเองน่ะลูก แม่เป็นคนอนุญาตให้น้องไปเอง อาชาอย่าดุน้องนะลูก” พูดเพียงแค่นั้นมือหนาก็รีบล้วงเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงทันที ก่อนจะกดโทรออกไปยังคนปลายสายด้วยความเป็นห่วง อาชา : (ฮัลโหล ต่ายอยู่ไหน ทำไมป่านนี้ยังไม่กลับบ้านอีก) กระต่าย : (พอดีรถต่ายเสียค่ะพี่อาชา คุณหมอนัตถ์เลยมาส่งค่ะ ตอนนี้ใกล้จะถึงบ้านแล้วค่ะ) อาชา : (อะไรนะครับ รถเสีย? แล้วทำไมไอ้หมอนัตถ์ถึงมาส่งได้) น้ำเสียงทุ้มปนหงุดหงิดถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนา น้ำเสียงนั้นต่างแฝงไปด้วยความไม่พอใจ เพราะอาการขี้หึงขี้หวง กระต่าย : (เอ่อ พอดีหมอนัตถ์ขับรถผ่านมาเจอค่ะ เลยอ
ตอนที่ 60 เขาเกิดมาเพราะความรัก หลังจากงานฌาปนกิจศพของต่อศักดิ์เสร็จสิ้น เจ้าของร่างบางก็กลับมาพักผ่อนที่บ้านจากที่กินไม่ได้นอนไม่หลับมาเป็นเวลาหลายวันแล้ว เมื่ออาบน้ำชำระร่างกายเสร็จแล้วเธอก็นั่งเงียบ ๆ อยู่คนเดียวในห้องนอนส่วนตัว ก่อนผู้เป็นสามีจะเดินเข้ามาโอบกอดและหอมแก้มนุ่มนิ่มนั้น ฟอด ฟอด!! “พี่อาชา ต่ายตกใจหมดเลยค่ะ” น้ำเสียงหวานใสพูดขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อจู่ ๆ ผู้เป็นสามีก็เข้ามาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ “คิดอะไรอยู่ครับ หื้ม?” “เปล่าหรอกค่ะ กว่างานพี่ต่อจะเสร็จพี่อาชาเหนื่อยไหมคะ?” “เหนื่อยสิครับ พี่ถึงต้องหาอะไรให้ชื่นใจ อย่างเช่นหอมแก้มหอม ๆ ของต่ายไง” “ขอบคุณนะคะ ที่เป็นธุระจัดการเรื่องงานศพของพี่ต่อทุกอย่าง ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ” น้ำเสียงหวานใสเอ่ยขึ้นมาด้วยความจริงใจ ก่อนเขาจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าคมคายลงไปแนบกับเรียวปากอวบอิ่มของเธอเบา ๆ อีกครั้ง เธอไม่มีท่าทียั่วยวนเขาเลยสักนิด แต่เขาแค่ต้องการอยากจะจูบปลุกปลอบให้เธอได้หายเศร้าบ้าง แต่ร่างกายเจ้ากรรมมันกลับไม่ฟังคำสั่งเขา เพียงแค่ร่างนุ่มอวบเฉพาะส่วนตกอยู่ในอ้อมแขน แค่ได้ลิ้มรสริมฝีปากหอมหวานเพียงแผ่วเบา เขาก็หอบหายใจกระ
ตอนที่ 59 สูญเสีย ระหว่างทางที่รถยนต์คันหรูได้ขับเคลื่อนตัวไปตามถนนอยู่นั้น อาชาไนยได้หยิบไอแพดเครื่องหรูขึ้นมาเพื่อรับไฟล์งานด่วนจากเลขาสาวสวยอย่างคุณดาหวันขึ้นมาเปิดอ่าน เขาเห็นว่าเธอแอบลอบมองมาเป็นระยะ ก่อนเขาจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอพร้อมกับกะพริบตางง ๆ เมื่อเห็นว่าเธอแสร้งหลบตาหันมองออกไปนอกรถ อาชาไนยหันกลับมาย้ำให้เลขาจัดการเรื่องงานที่เขาสั่งให้เรียบร้อยอีกครั้ง แต่คราวนี้เมื่อเขาหันกลับไปทางร่างบางที่อยู่ทางซ้ายมือ ก็เห็นเธอหันมาเหลือบมองหน้าจอไอแพดอีกครั้งอย่างสงสัยใคร่รู้ “พี่คุยกับเลขา คุณดาหวันน่ะ” อาชาไนยรีบเอ่ยบอกทันที เพราะเขาไม่อยากจะให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนอื่น จนบางครั้งเขาก็นึกอยากจะเปลี่ยนเลขาใหม่เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่เนื่องจากดาหวันเธอทำงานเก่งอย่างหาตัวจับยากและมีความรับผิดชอบสูง ที่สำคัญเธอรักษาความเป็นลูกน้องเจ้านายกับเขาได้ดีเลิศ ถึงแม้พอจะรู้ว่าดาหวันเองก็ชอบเขาอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็ไม่เคยคิดหาเรื่องให้ตัวเองต้องมาตกงานเหมือนอดีตเลขาบางคนของเขา ที่คิดจะยกระดับตัวเองด้วยการจับเขาปล้ำในห้องทำงานกลางวันแสก ๆ “ค่ะ ต่ายไม่ได้ว่าอะไร” เธอตอบเพียงส
ตอนที่ 58 คลั่งรัก2 เช้าของวันใหม่… กนกรดาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกปวดร้าวไปทั้งร่าง แต่ก็ซาบซ่านไปด้วยความสุขอย่างที่สุด เธอบิดตัวน้อย ๆ เหมือนลูกแมวขี้เชา ก่อนจะขยับตัวซุกเข้าหาร่างใหญ่หนาเปลือยเปล่าเพื่อหลบหนีไอหนาวจากเครื่องปรับอากาศ เพียงแค่เธอพลิกตัวกอดก่าย โคนขานุ่มก็กระทบเข้ากับความตื่นตัวเต็มที่ยามเช้าของเขาที่ชี้โด่ดุนดันอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา กนกรดาถึงกับชะงักนิ่งไปทันที ยิ่งเขากอดตอบพร้อมกับฝ่ามือหนาลูบไล้เรียวแขนนุ่มนิ่มแผ่วเบา ยิ่งสร้างความเสียวซ่านจนขนอ่อนลุกพองไปทั้งตัว เขาเลื่อนลูบลงไปถึงสะโพกกลมกลึงเปลือยเปล่า ยิ่งทำให้เธอสะดุดลมหายใจจนเลือดในกายปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้ง หากแต่ความเจ็บระบมจากการบรรเลงศึกสวาทเมื่อคืนนั้นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอจึงลืมตามองเขาที่กำลังจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้วอย่างวอนขอ “พี่รู้ว่าต่ายไม่ไหว” เขากระซิบสั้น ๆ เพราะพอจะทราบดีว่าเมื่อคืนนั้นเขาใช้งานเธอหนักเกินไป และรังแกเธอไปหลายรอบ เขาจะให้เวลาเธอได้พักบ้าง อย่างน้อย…ก็คงจะแค่ช่วงกลางวัน อาชาไนยก้มลงจุมพิตเรียวปากอวบอิ่มที่ยังบวมเจ่อเบาๆ ก่อนจะชักชวนเธอเข้าไปอาบน้ำ “สายแล้ว เราไปอาบน้ำกั
ตอนที่ 57 คลั่งรัก1 NC+ เธอกัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้ เมื่อสองมือและริมฝีปากอันร้อนฉ่าของเขาครอบลงมายังเนินทรวงอวบอิ่มทั้งสองของเธออีกครั้ง ก่อนเธอจะรีบบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น เพราะความแข็งแกร่งที่เต้นตุบตุบอยู่ตรงต้นขาของเธอ ได้ขยับเข้ามาใกล้ความลึกลับที่สุดในกายสตรีเข้าทุกที “คนเลวพวกนั้นมันยังไม่ได้ทำอะไรต่ายค่ะพี่อาชา นอกจากตบตีและฉีกเสื้อผ้าต่าย เพราะมันโกรธ โกรธที่ต่ายขัดขืน แล้ว... แล้วพี่อาชาก็มาช่วยต่าย พี่มาช่วยต่ายทันค่ะ” อาชาไนยชะงักไปทันที ก่อนจะยืดตัวขึ้นมามองสบตาด้วยสายตาที่เธออ่านไม่ออกครู่หนึ่ง ก่อนใบหน้าคมคายจะคลี่รอยยิ้มออกมา เขาโน้มลงมาจุมพิตอ่อนหวาน พร้อมกระซิบบอกชิดริมฝีปากอิ่มอย่างภาคภูมิในตัวเธอ “เก่งมาก ที่รัก” เขาครางเรียกเสียงสั่นขณะเลื่อนมือสู่กลีบกุหลาบงามและซุกไซ้ปลายนิ้วเข้าไปจนเธอซาบซ่านไปทั้งร่าง เขาเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม สอดแทรกเสียดสีจนเธอแทบจะครองสติไม่อยู่ “อ้ะ อ๊า..” เสียงร้องครางดังเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ ก่อนเธอเธอหวีดร้องเสียงหวานเมื่อถูกเขาส่งขึ้นไปแตะปลายขอบฟ้าเรืองรอง “อร๊ายยยย อื้มม