“เข้าไปเดี๋ยวนี้” น้ำชายัดที่ตรวจครรภ์สามอันใส่มือของลูกพีชก่อนที่จะเปิดประตูห้องน้ำออกกว้างและดันแผ่นหลังบอบบางของลูกพีชให้เข้าไปในห้องน้ำ ลูกพีชหันมามองหน้าเพื่อนอีกครั้งด้วยความไม่มั่นใจ แต่สุดท้ายประตูก็ถูกปิดลงด้วยฝีมือของลูกพีชเองน้ำชากับพาขวัญตั้งหน้าตั้งตารอลูกพีชด้วยความตื่นเต้นพลอยลุ้นไปกับเพื่อนสาวด้วย ถ้าผลออกมาว่าลูกพีชท้องก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก ๆ ที่เพื่อนรักของเธอกำลังจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์กับเขาสักที“อีพีชกูให้มึงเข้าไปตรวจนะไม่ได้ให้ไปนั่งมองที่ตรวจ” พาขวัญดักคอเพื่อนสาวอย่างรู้ทันซึ่งก็เป็นไปตามคาดร่างบางที่นั่งอยู่บนฝาชักโครกถึงกับเงยหน้าขึ้นมาเบะปากใส่ประตูด้วยความหมั่นไส้ รู้ทันกันนักเชียว นี่ขนาดว่าเธออยู่ในห้องน้ำนะเนี่ย“เออ ๆ ๆ รู้แล้ว ๆ รอแป๊บ” เสียงเล็กตะโกนตอบกลับเพื่อนก่อนที่จะลงมือตรวจถึงจะไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร แต่ตรวจให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลยน่าจะดีที่สุดสำหรับเธอ จะได้ไม่ต้องมานั่งเครียดหรือกังวลใจกับการคิดไปเองหรือมโนไปต่าง ๆ นานา แกรกแอดรอสักพักเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นน้ำชากับพาขวัญมองเพื่อนสาวยิ้ม ๆ อย่างคนที่กำลังรอฟังข่าวดี น้ำชารีบถามเพื
แกรกแอดเสียงเปิดประตูห้องที่ดังขึ้นทำเอาคนที่กำลังดูรายการทีวีค่อย ๆ หันหน้ามามองที่ประตู ดวงตาคมกริบมองลูกชายคนโตแล้วเลยไปยังสาวน้อยหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ลูกชายเขาด้วยอาการประหม่าอย่างชัดเจน“พ่อครับริวพาคนสำคัญของริวมาแนะนำให้พ่อรู้จัก” เพลิงกัลป์จูงมือลูกพีชที่ก้มหน้าลงด้วยความกลัว เพราะสายตาของบิดาเพลิงกัลป์ช่างคมกริบเสียยิ่งกว่าใบมีดคม ทำเอาเธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นเพื่อสบตากับท่านเลย“สวยดีนี่ตาถึงนะเราหาเมียได้สวยน่ารักและน่าทะนุถนอมดี”เรียวอิจิเอ่ยชมลูกชายคนโตยิ้ม ๆ ก่อนที่สายตาที่ค่อนข้างแข็งกระด้างและคมกริบในตอนแรกจะค่อย ๆ อ่อนแสงลงและมองไปยังว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยสายตาที่อ่อนโยนราวกับผู้ใหญ่ใจดี“แน่นอนอยู่แล้วครับพ่อลูกพีชน่ะทั้งสวย น่ารัก นิสัยดี เอาใจเก่ง ลีลาเด็ด เอวดี โอ๊ยยย!!” เพลิงกัลป์ยังพูดอวยลูกพีชไม่ทันจบมือบางก็หยิกเข้าที่สีข้างเต็มแรงด้วยความหมั่นไส้ อวยเรื่องความสวย ความน่ารัก เอาใจเก่งเธอไม่ว่าแต่อวยเรื่องบนเตียงนี่ไม่น่าพูดออกมาเลยสักนิดเธอก็อายพ่อตาเป็นนะไอ้หมอเพลิงบ้า บ้า บ้า บ้า ใบหน้าสวยตอนนี้แดงระเรื่อราวกับลูกตำลึง
หลังจากวันนั้นคุณพ่อของเพลิงกัลป์ก็ออกจากโรงพยาบาลและไปเจรจาสู่ขอแก้มใสให้กับคุณหมอวายุ แต่กว่าจะเจรจากันลงตัวและผ่านไปได้ด้วยดีทำเอาร้านอาหารแทบพัง เพลิงกัลป์ถึงกับกุมขมับให้กับความไม่ลงรอยกันของบิดาและท่านประธานกฤษฎิ์ที่อดีตเคยเป็นเพื่อนที่รักกันมาก แต่วันหนึ่งเกิดแตกคอกันจนมองหน้ากันแทบไม่ติด และวันนี้ก็คือวันแต่งงานของแก้มใสกับคุณหมอวายุงานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายซึ่งกว่าขบวนเจ้าบ่าวจะผ่านด่านมาหาเจ้าสาวได้ก็ทำเอาฝ่ายเจ้าบ่าวแทบกระอักเลือด ตบท้ายด้วยการยิงปืนขู่สองตาเฒ่าที่พร้อมจะฟาดกันในงานมงคลของเจ้าสาว แต่พิธีการก็ไหลลื่นและผ่านไปได้ด้วยดีและตอนนี้แก้มใสก็กำลังจะโยนช่อดอกไม้สาว ๆ ในงานที่รออยู่ด้านล่างต่างพากันรอรับดอกไม้ด้วยความตื่นเต้นจนในที่สุด...“กรี๊ดดดดดดดด น้องลูกพีชได้ดอกไม้อะ”“งื้อ ลูกพีชได้ดอกไม้ งานต่อไปก็คงจะเป็นงานแต่งของหมอเพลิงกับลูกพีชแล้วละ”“กรี๊ดดดด อีพีชเจ้าสาวคิวต่อไปต้องมึงแล้วนะ”“อิจฉาอะ อยากเป็นคนที่ได้ดอกไม้จัง”“ด้อมพีชเพลิงคงสู่ขิตอีกไม่นาน พี่รองานแต่งอยู่นะจ๊ะน้องพีช”เสียงบรรดาเพื่อนร่วมงานพากันแซวลูกพีชที่ยังคงยืนอึ้งปนสับสน เมื่ออยู่ ๆ
หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้วเพลิงกัลป์ก็ดีดนิ้วหนึ่งทีเป็นสัญญาณก่อนที่เสียงไวโอลีนเพลงรักจะบรรเลงขึ้นมาอย่างไพเราะทำเอาลูกพีชถึงกับยิ้มออกมาด้วยความตื่นเต้นและมีความสุขกับบรรยากาศที่เพลิงกัลป์ตั้งใจเนรมิตขึ้นมาเพื่อให้เธอประทับใจ“ขอบคุณมาก ๆ นะคะสำหรับดินเนอร์มื้อนี้ อาหารอร่อยมาก แฟนก็หล่อ พีชมีความสุขที่สุดเลยค่ะ” ลูกพีชบอกเพลิงกัลป์ด้วยความจริงใจใบหน้าสวยยิ้มกว้างออกมาอย่างคนที่กำลังมีความสุขมาก โดยเฉพาะดวงตากลมโตที่ทอแสงเป็นประกายแวววาวเพลิงกัลป์เห็นแบบนั้นหัวใจก็ให้อิ่มเอมเต็มไปด้วยความสุขที่ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ลูกพีชลุกจากเก้าอี้ไปยืนอยู่ที่ราวระเบียงข้างล่างเป็นแม่น้ำกว้างใหญ่สุดลุกหูลูกตามือบางยกขึ้นอ้าแขนกว้างสูดอากาศที่บริสุทธิ์เข้าเต็มปอด เพลิงกัลป์เห็นแบบนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปยืนซ้อนหลังคนรักพร้อมส่งมือใหญ่สวมกอดเข้าที่เอวบางด้วยความรัก ใบหน้าหล่อเหลาซบลงที่ไหล่เนียนพร้อมกับสูดดมความหอมจากกายสาวเข้าไปเต็มปอดอย่างสดชื่น“เพลิงยินดีที่จะทำให้พีชมีความสุขไปทั้งชีวิตเลย อยากเห็นรอยยิ้มของพีชทุกวันไม่ว่าจะเป็นยามหลับหรือยามตื่น เพลิงอยากให้แฟนของเพลิงมีแต
ร่างของเพลิงกัลป์กระตุกเฮือกด้วยความเจ็บปวดเมื่อมีกระสุนไม่ทราบทิศทางพุ่งเข้าใส่ร่างของเขาสองนัดติด ลูกพีชกรีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความตกใจสอดส่ายสายตามองไปรอบ ๆ เพื่อมองหาคนที่ลอบทำร้ายพ่อของลูก ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเห็นใครบางคนที่ยืนหลบอยู่หลังพุ่มไม้และกำลังจะเดินหนีไปอย่างแนบเนียนด้วยความโกรธเธอไม่รอช้าที่จะถลกกระโปรงขึ้นก่อนที่จะหยิบปืนที่อยู่ซ่อนในสายรัดขาที่เธอพกมาด้วยออกมา แล้วเล็งไปที่ผู้ชายคนนั้นพร้อมลั่นไกทันทีด้วยความแม่นยำหลายนัดติดจนกระสุนหมดแม็กซ์ร่างของผู้ชายคนนั้นค่อย ๆ ร่วงลงไปนอนแน่นิ่งเลือดท่วมอยู่บนพื้นอย่างน่าอนาถใจ“เพลิง ฮึก ฮือ เพลิงอย่าเป็นอะไรนะ” ลูกพีชค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งบนพื้นตามเพลิงกัลป์ที่ค่อย ๆ ทรุดตัวลงนอนอยู่ภายในอ้อมกอดของคนรักด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าหล่อเหลายังคงเต็มไปด้วยคราบน้ำตาลูกพีชยกมือขึ้นลูบใบหน้าของเพลิงกัลป์ด้วยความเจ็บปวดใจ นี่สินะอุปสรรคและอันตรายที่เธอต้องเผชิญในวันข้างหน้า แต่ทำไมมันถึงมาเร็วกว่าที่เธอคิดเอาไว้เสียอีก ทำไม เพลิงกัลป์เพิ่งได้รู้ข่าวดีที่ทำให้เขาดีใจจนร้องไห้ออกมากับสถานะพ่อของลูก แต่ใครเลยจะรู้ว่าข่าวร้ายจะตามมาติด ๆ นั
ท่ามกลางความมืดมิดและความหนาวเหน็บจากหิมะที่กำลังโปรยปรายลงมาลูกพีชเดินกอดตัวเองไปตามทางที่ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดลงที่ตรงไหน คำถามที่เกิดขึ้นในใจคือที่นี่ที่ไหน? และเธอมาทำอะไรที่นี่?เดินไปเรื่อย ๆ สองเท้าก็พลันชะงักสายตาเพ่งมองไปยังเบื้องหน้าที่มีแผ่นหลังที่คุ้นเคยของใครบางคนยืนหันหลังให้เธออยู่ ก่อนที่เขาคนนั้นจะหันกลับมาหาเธอช้า ๆ รอยยิ้มพลันบังเกิดขึ้นมาทันที เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดเพลิงกัลป์“เพลิง เพลิงจริง ๆ ด้วย” สองเท้ารีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนที่จะโผเข้าหาร่างสูงที่อ้าแขนรอรับเธออยู่ด้วยความคิดถึงไม่ต่างกัน สองแขนโอบกอดร่างหนาของเพลิงกัลป์เอาไว้แน่นราวกับกลัวว่าเขาจะหายไปจากตรงนี้“ฮึก ฮือ เพลิงกลับมาหาพีชแล้วใช่ไหม” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเงยหน้าขึ้นถามเพลิงกัลป์ที่ก้มหน้าลงมามองหญิงสาวที่ตนรักสุดหัวใจด้วยสายตาที่ละมุนและรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยน“เพลิงอยู่ตรงนี้แล้วครับคนดีไม่ร้องนะครับคนเก่ง” มือใหญ่ยกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาให้ลูกพีชอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะก้มลงจูบที่เปลือกตาทั้งสองข้างของลูกพีชอย่างแผ่วเบา“เพลิงอย่าหายไปไหนอีกนะ สัญญานะว่าจะอยู่กับพีชตลอดไป”
โรงพยาบาล Nเช้าวันต่อมาเพลิงกัลป์ค่อย ๆ ลืมตาตื่นด้วยความยากลำบากความรู้สึกเจ็บปวดที่ด้านหลังทำเอาเขาถึงกับต้องนอนนิ่ง ๆ ไม่ขยับเขยื้อน สายตากวาดมองไปรอบ ๆ ห้องที่ไม่คุ้นเคยก่อนที่จะมาหยุดลงข้าง ๆ ตัวซึ่งมีใครบางคนกำลังนอนฟุบหลับอยู่ มือบอบบางกุมมือเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย เพลิงกัลป์บีบมือที่กุมเขาเอาไว้อย่างแผ่วเบาเพื่อไม่ให้คนที่กำลังนอนหลับสบายรู้สึกตัวตื่นเขาอยากให้ลูกพีชได้พักผ่อนให้เต็มที่ เพราะเมื่อคืนกว่าจะผ่าตัดเสร็จก็น่าจะดึกพอสมควร แต่คนที่กำลังนอนหลับสบายกลับรู้สึกตัวตื่นเพียงแค่แรงบีบเบา ๆ ที่ฝ่ามือของเธอ ลูกพีชค่อย ๆ ลืมตาตื่นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับเพลิงกัลป์ที่ตื่นก่อนหน้าเธอไม่นาน ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นตกใจก่อนที่จะโผเข้ากอดเพลิงกัลป์เอาไว้ทั้งตัวทำเอาคนที่เพิ่งผ่านพ้นความตายมาถึงกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บแผลกับแรงโถมเข้ากอดของลูกพีช แต่เพลิงกัลป์กลับไม่ส่งเสียงร้องออกมาเลยสักนิด เพราะเขารู้ดีว่าลูกพีชดีใจมากแค่ไหนที่เขาฟื้นขึ้นมา“เพลิง ฮือ เพลิงกลับมาหาพีชแล้ว ฮึก” ใบหน้าสวยซบลงที่แผงอกแข็งแกร่งก่อนที่จะหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความดีใจเมื่อคนที่เธอเฝ้ารอคอย
หลังจากวันนั้นลูกพีชก็ขอลางานยาวเพื่อมาดูแลว่าที่สามี เพราะเธออยากคอยดูแลเขาให้หายดีก่อนแล้วถึงจะค่อยกลับไปทำงาน ตอนนี้เพลิงกัลป์พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเข้าวันที่สี่แล้วโดยที่เรียวอิจิมักจะแวะมาดูอาการของลูกชายในช่วงเย็นของทุกวัน แต่เมื่อมาถึงก็มักจะพบว่าลูกชายตัวดีแกล้งทำตัวสำออยเจ็บแผลอ้อนเมียทำเอาเขาถึงกับเบะปากให้กับริวการแสดงตั้งแต่เล็กจนโตริวเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยพูด เย็นชา แถมไม่ค่อยสนใจใคร แต่พอมีเมียแล้วอย่างกับว่าเขาได้ลูกชายคนใหม่อย่างไรอย่างนั้นเลย เพราะอ้อนเมียหนักมากทำเอาเขาเลี่ยนจนแทบอ้วก เท่านั้นยังไม่พอบางวันยังหันมาอ้อนพ่อด้วยทำเอาเขาถึงกับเหวอไปที่ลูกชายกลายเป็นคนอ้อนเก่ง เด็กชายที่แสนเย็นชาในวันวานมาวันนี้ได้หายไปจากโลกนี้แล้วห้องพักผู้ป่วย VIP“อาการโดยรวมดีขึ้นมากแล้ว ถ้าอย่างนั้นทำเรื่องออกวันนี้เลยไหมครับ” ธามไทที่เข้ามาตรวจอาการของเพลิงกัลป์ในช่วงเช้าเสนอคุณหมอหนุ่มที่นอนอย่างสบายใจอยู่บนเตียงคนไข้ ใบหน้าที่เคยซีดเผือดไร้สีเลือดในวันวานวันนี้กลับดูสดชื่นราวกับคนละคน อาจจะเป็นเพราะว่าได้รับกำลังใจและการดูแลที่ดีจากคุณพยาบาลลูกพีชที่คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง“แต่ทำ