เช้าวันต่อมาโรงพยาบาล Nเมื่อมาถึงที่ทำงานและลงจากรถเรียบร้อยแล้วลูกพีชก็รีบเดินมากุมมือของเพลิงกัลป์เอาไว้ทันที ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบ ๆ ซ้ายทีขวาทีเพื่อสำรวจว่าแถว ๆ นี้มีคนของฮิเดกิแอบอยู่หรือไม่ ท่าทางที่เหมือนตำรวจสาวกำลังสอดส่องสายตามองหาคนร้ายทำเอาเพลิงกัลป์ถึงกับหลุดยิ้มออกมาด้วยความขำขัน ดูเหมือนลูกพีชจะเป็นห่วงเขามากและตอนนี้ก็กำลังรับบทตำรวจสาวที่คอยปกป้องมาเฟียตัวร้ายแบบเขามือใหญ่ยื่นมาจับใบหน้าสวยให้ค่อย ๆ หันมาหาตนเอง แต่ถึงอย่างนั้นดวงตากลมโตก็ยังไม่หยุดมองไปยังบริเวณรอบ ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะก้มลงเอาจมูกโด่งของตัวเองถูไถไปมากับจมูกของลูกพีช ทำเอาคนที่โดนแฟนอ้อนแบบนั้นถึงกับหยุดชะงักก่อนที่จะหลับตาพริ้มรับสัมผัสที่อ่อนโยนจากเพลิงกัลป์“วันนี้พีชจะเปลี่ยนอาชีพจากพยาบาลไปเป็นตำรวจเหรอคะ หืม”น้ำเสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นแซวแฟนสาวด้วยความเอ็นดูก่อนที่ลูกพีชจะยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วยกมือขึ้นจับใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์เอาไว้ ดวงตากลมโตประสานสายตากับดวงตาที่แสนอ่อนโยนและละมุนของเพลิงกัลป์ที่กำลังจ้องดวงหน้าสวยของเธออยู่“ก็พีชกลัวว่าใครจะมาลอบทำร้ายเพลิงที่รักของพีชนี่คะ ถ้าเป็น
คฤหาสน์เพลิงกัลป์“จะไปไหน”เพลิงกัลป์เดินมาดึงคอเสื้อของลูกพีชเอาไว้เมื่อในวันหยุดแฟนตัวดีสะพายกระเป๋าจะออกไปข้างนอกโดยที่แอบย่องลงมาจากห้องทั้ง ๆ ที่เขากำลังนอนหลับอยู่ แต่คนที่รู้สึกตัวตื่นไวแบบเขามีหรือจะยอม เพราะช่วงนี้อย่างที่รู้ ๆ กันว่าความปลอดภัยของลูกพีชคือสิ่งที่เขาระวังมากเขาจะให้ลูกพีชออกไปข้างนอกโดยที่ไม่มีเขาคอยดูแลได้อย่างไร“อะ เอ่อ คือพีชจะออกไปช็อปปิ้งกับน้ำชาแล้วก็พาขวัญน่ะ”คนที่กำลังจะแอบผัวมาเฟียไปลงเรียนต่อสู้กับหัดยิงปืนถึงกับหันมาทำหน้าตาใสซื่อใส่ แต่คนที่มองท่าทีลับ ๆ ล่อ ๆ ของเมียตัวน้อยออกอย่างทะลุปรุโปร่งกลับกระตุกยิ้มมุมปากน้อย ๆ แล้วเผยรอยยิ้มออกมาอย่างรู้ทันลูกพีชที่พยายามยิ้มหวานปกปิดอย่างไรก็ไม่รอดพ้นสายตาที่จับผิดคนเก่งของเพลิงกัลป์ไปได้“หืม ไปช็อปปิ้งกับเพื่อนแล้วทำไมต้องทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ด้วยน้า หรือว่าอันที่จริงแล้วพีชจะแอบหนีเพลิงไปทำอย่างอื่นใช่หรือเปล่า”มือใหญ่กอดเอวบางเอาไว้ใบหน้าหล่อเหลายื่นมาเกยที่ไหล่บางพร้อมกับจมูกโด่งก็คลอเคลียแก้มเนียนไม่ยอมห่าง ลูกพีชถึงกับลนที่เพลิงกัลป์เริ่มสงสัยกับพฤติกรรมที่ลับ ๆ ล่อ ๆ ของเธอ นี่เธอก็ว่าเธอเนียนแล
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เพลิงกัลป์ใช้เวลาว่างในวันหยุดและหลังเลิกงานสอนลูกพีชยิงปืนซึ่งดูท่านักเรียนของเขาจะหัวไวและมีฝีมือไม่น้อย ทำเอาเขาอดที่จะปลื้มปริ่มกับความสามารถที่พัฒนาแบบก้าวกระโดดของลูกพีชไม่ได้ เมียเขาตั้งใจและทุ่มเทในการฝึกฝนทุกวันจนผลลัพธ์ออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ถึงจะไม่ได้แม่นมากขนาดที่สามารถปลิดชีวิตคนได้ในนัดเดียวเหมือนเขา แต่ก็สามารถป้องกันตัวเองได้ในระดับหนึ่งส่วนวิชาต่อสู้นั้นลูกพีชก็ทำออกมาได้ดีไม่น้อยไปกว่าการยิงปืน ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนที่ดูบอบบางและน่าทะนุถนอมแบบลูกพีชจะหัวไวและเรียนรู้ได้เร็วขนาดนี้ ซึ่งเขาคงต้องค่อย ๆ สอนลูกพีชไปทีละเล็กทีละน้อย เพราะสอนมากไปพอเสร็จจากการเรียนลูกพีชที่หัวถึงหมอนก็นอนหลับสนิทไปเลย ปล่อยให้เขานอนลืมตามองเพดานห้องนอนด้วยความเหงาหงอยแต่ใครเลยจะรู้ว่าชุดเรียนการต่อสู้ของลูกพีชในวันนี้ข้างในกลับโนบราไร้ซึ่งแพนตี้ชิ้นน้อย เพราะเธอตั้งใจโนบรามายั่วผัวอย่างไรเล่า“เดี๋ยววันนี้เราจะเรียนท่าที่ยากขึ้นไปอีกนะพีชไหวไหม”เมื่อเดินเข้ามาในห้องซ้อมที่แอร์เย็นฉ่ำจนรู้สึกหนาวเพลิงกัลป์ก็หันมาถามร่างบางที่เดินตามหลังเขามาก่อนที่ลูกพีชจะพยักหน้า
“อ๊าาา เมียจ๋า อืมมม” มือนุ่มจับที่ปลายแท่งร้อนพร้อมกับลูบขึ้นลูบลงก่อนที่ลิ้นเล็กจะไล้เลียส่วนหัวเห็ดแดงก่ำไปมาทำเอาคนที่โดนลิ้นนุ่ม ๆ เลียไปทั่วทั้งท่อนลำถึงกับตัวเกร็งด้วยความเสียดเสียว ลูกพีชเงยหน้าขึ้นมองเพลิงกัลป์ที่กำลังทำสีหน้าทรมานด้วยความเสียวซ่านเมื่อลิ้นของเธอไล้เลียชิมท่อนเอ็นใหญ่อย่างเอร็ดอร่อย มือบางยังคงทำหน้าที่ลูบท่อนลำใหญ่เพื่อสร้างความเสียวกระสันให้แก่เพลิงกัลป์ไม่หยุด ลิ้นเล็กเลียท่อนเอ็นใหญ่ประหนึ่งว่ามันคือไอติมแท่งโปรดที่เธอเล็มกินอย่างไรก็ไม่หมดสักที“อ๊าาา พีชจ๋าาา เพลิงเสียว” เพลิงกัลป์ร้องบอกเมียตัวน้อยที่กำลังเลียหัวเห็ดของเขาอยู่มือก็ชักรูดแก่นกายใหญ่ขึ้นลง ๆ ทำเอาเขาแทบดิ้นพล่านด้วยความเสียวที่กำลังลามไปทั่วร่าง ลิ้นนุ่ม ๆ ที่แสนซุกซนทำให้เขาเสียวจนแทบเสร็จ แต่ลูกพีชกลับหยุดการกระทำทุกอย่างลงกลางคันทำเอาคนที่กำลังใกล้จะแตะปลายทางสวรรค์ถึงกับหยุดชะงักตามไปด้วย“เมียจ๋าอย่าทิ้งผัวแบบนี้สิคะคนดีใส่เขามาเถอะไม่ไหวแล้ว เพลิงอยากโดนพีชกระแทก” เพลิงกัลป์ร้องขอลูกพีชด้วยน้ำเสียงเว้าวอนอย่างต้านทานความต้องการที่กำลังพุ่งขึ้นมาเอาไว้ไม่อยู่ ลูกพีชอมยิ้มออกมาน้อย
คอนโดเพลิงกัลป์ข่าวคราวของฮิเดกิเงียบหายไปราวกับสายลมตั้งแต่วันที่ฮิเดกิขับรถไล่ตามเพื่อข่มขู่เพลิงกัลป์หลังจากนั้นเขาก็ไม่รับรายงานความเคลื่อนไหวของมันอีกเลย ซึ่งมันเงียบเสียจนผิดสังเกต เขามั่นใจว่ามันต้องหาทางเล่นสกปรกกับเขาสองพี่น้องแน่นอนซึ่งเขาทั้งคู่ก็ต่างดูแลคนรักของตัวเองให้ดีที่สุด และเหนือสิ่งอื่นใดคือเมียของเขาไม่ได้ตระหนกหรือตกใจกลัวกับอันตรายที่ไม่รู้จะเกิดขึ้นเมื่อไรเลยสักนิด ทำเอาเพลิงกัลป์อดที่จะซาบซึ้งใจไม่ได้ที่ลูกพีชไม่ได้อ่อนแอ แต่กลับเข็มแข็งและพร้อมจะสู้ไปกับเขา ช่วงนี้เขากับลูกพีชเลือกที่จะอยู่คอนโด เพราะงานเขาค่อนข้างยุ่งมีเคสผ่าตัดแทบทุกวัน ซึ่งคอนโดเขาอยู่ใกล้กว่าคฤหาสน์ที่อยู่ไกลออกไปนอกเมืองเขาเลยเลือกที่จะมาพักอยู่ที่นี่ชั่วคราวเพื่อการเดินทางที่สะดวกสบายขึ้น เพราะตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ประธานโรงพยาบาล N คนเดียวที่ใช้งานเขาอย่างกับทาสจนแทบไม่มีเวลาสวีตกับลูกพีชเลย แต่วันนี้เขาเลิกงานไวไม่ต้องควงเวรจับมีดผ่าตัด เขาขอดื่มให้หายเหนื่อยหน่อยแล้วกันเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์จนแทบเป็นซอมบี้เดินได้แล้วแกรก แอดเสียงประตูที่เปิดเข้ามาโดยพลการทำเอาเพลิงกัลป์มองไปที่ประตูด้ว
รถ Ambulance เปิดสัญญาณขอทางไปตลอดทางเพื่อให้ไปถึงโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด ภายในรถเพลิงกัลป์พยายามปั๊มหัวใจของวายุไปตลอดทางจนกระทั่งรถหยุดลงที่หน้าทางเข้าของโรงพยาบาล N เมื่อประตูด้านหลังรถเปิดออกลูกพีชถึงกับผงะถอยหลังด้วยความตกใจ เพราะคนที่อยู่ในรถคือเพลิงกัลป์ที่เสื้อเต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉาน ส่วนคนที่นอนเลือดท่วมอยู่บนเปลคือคุณหมอวายุ“พะ เพลิง นี่มันอะไรกัน” ลูกพีชถามเพลิงกัลป์เสียงสั่นเครือก่อนที่บุรุษพยาบาลจะช่วยกันย้ายวายุมานอนบนรถเข็นฉุกเฉินเคลื่อนย้ายผู้ป่วย เพลิงกัลป์เดินลงมาจากรถอย่างคนที่ใกล้จะหมดแรงลูกพีชจับมือของคนรักเอาไว้แน่นด้วยความห่วงใยใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์ตอนนี้ดวงตากลับแดงก่ำและบวมช้ำ เพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนักมาตลอดทาง เพลิงกัลป์ประสานสายตากับดวงตากลมโตของลูกพีชที่น้ำตาคลอเบ้าก่อนที่เขาจะยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วจับมือของลูกพีชวิ่งตามรถเข็นวายุเข้าไปที่แผนกฉุกเฉินเพื่อเตรียมพาวายุเข้าห้องผ่าตัดติ๊ด ติ๊ดดดดดดดดดเมื่อเพลิงกัลป์เดินมาถึงเตียงที่มีร่างของน้องชายนอนอยู่เสียงสัญญาณชีพก็ขาดหายไปทำเอาเพลิงกัลป์รีบวิ่งเข้ามาปั๊มหัวใจเพื่อช่วยชีวิตน้องชายในทันที ใบหน้าห
หลายวันต่อมาวายุที่นอนพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลก็ได้รับอนุญาตจากคุณหมอเจ้าของไข้ซึ่งก็คือเพลิงกัลป์ที่ให้น้องชายกลับไปพักรักษาตัวต่อที่บ้านโดยที่มีแก้มใสพยาบาลจำเป็นคอยดูแลอยู่ไม่ห่างจนกระทั่งวายุหายดี ซึ่งพี่ชายอย่างเพลิงกัลป์ก็ให้รู้สึกโล่งใจที่น้องชายหายดีและกำลังจะกลับมาทำงานในอีกวันสองวันที่จะถึงฟอดดด“เพลิงไปทำงานก่อนนะครับที่รัก” เพลิงกัลป์ก้มลงหอมแก้มเนียนของลูกพีชที่นอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุขพร้อมกับกระซิบเสียงแผ่วเบาที่ข้างใบหูเล็ก คนที่กำลังนอนหลับสบายแย้มยิ้มออกมาน้อย ๆ ก่อนที่จะลืมตาแล้วผุดลุกขึ้นดึงใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์เข้ามาใกล้ ๆ แล้วกดริมฝีปากนุ่มประทับลงบนริมฝีปากสีไวน์อย่างแสนรัก“ขับรถดี ๆ นะคะที่รักของพีช” ลูกพีชยิ้มหวานจนตาหยีให้เพลิงกัลป์ที่ก็ยิ้มกว้างให้ลูกพีชเช่นกันก่อนที่มือใหญ่จะยกขึ้นลูบผมนุ่มของคนรักด้วยความเอ็นดู หลัง ๆ มานี้เขากับลูกพีชเข้าเวรไม่ตรงกันหรือบางวันไม่เขาก็ลูกพีชที่ต้องควงเวร แต่เวลาที่ไม่ตรงกันไม่ได้ทำให้ความรักของเขากับลูกพีชมีปัญหาเลยสักนิด เพราะ...เขายังคงรักลูกพีชมากเหมือนเดิมและลูกพีชก็ยังคงรักเขามากเหมือนเดิมเช่นกันเราสอ
“เข้าไปเดี๋ยวนี้” น้ำชายัดที่ตรวจครรภ์สามอันใส่มือของลูกพีชก่อนที่จะเปิดประตูห้องน้ำออกกว้างและดันแผ่นหลังบอบบางของลูกพีชให้เข้าไปในห้องน้ำ ลูกพีชหันมามองหน้าเพื่อนอีกครั้งด้วยความไม่มั่นใจ แต่สุดท้ายประตูก็ถูกปิดลงด้วยฝีมือของลูกพีชเองน้ำชากับพาขวัญตั้งหน้าตั้งตารอลูกพีชด้วยความตื่นเต้นพลอยลุ้นไปกับเพื่อนสาวด้วย ถ้าผลออกมาว่าลูกพีชท้องก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก ๆ ที่เพื่อนรักของเธอกำลังจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์กับเขาสักที“อีพีชกูให้มึงเข้าไปตรวจนะไม่ได้ให้ไปนั่งมองที่ตรวจ” พาขวัญดักคอเพื่อนสาวอย่างรู้ทันซึ่งก็เป็นไปตามคาดร่างบางที่นั่งอยู่บนฝาชักโครกถึงกับเงยหน้าขึ้นมาเบะปากใส่ประตูด้วยความหมั่นไส้ รู้ทันกันนักเชียว นี่ขนาดว่าเธออยู่ในห้องน้ำนะเนี่ย“เออ ๆ ๆ รู้แล้ว ๆ รอแป๊บ” เสียงเล็กตะโกนตอบกลับเพื่อนก่อนที่จะลงมือตรวจถึงจะไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร แต่ตรวจให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลยน่าจะดีที่สุดสำหรับเธอ จะได้ไม่ต้องมานั่งเครียดหรือกังวลใจกับการคิดไปเองหรือมโนไปต่าง ๆ นานา แกรกแอดรอสักพักเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นน้ำชากับพาขวัญมองเพื่อนสาวยิ้ม ๆ อย่างคนที่กำลังรอฟังข่าวดี น้ำชารีบถามเพื
เช้าวันหยุดวันนี้เรียวอิจิรับหน้าที่ดูแลเจ้าแฝดทั้งสองคน เพราะเพลิงกัลป์พาลูกสะใภ้ของเขาไปหาหมอโดยสันนิษฐานจากอาการคลื่นไส้อาเจียนและเวียนศีรษะลูกพีชแล้ว ลูกสะใภ้ของเขาน่าจะกำลังมีหลานคนที่สามให้เขาอย่างแน่นอนซึ่งดูเหมือนเพลิงกัลป์ก็พอจะมองออก แต่ก็พาภรรยาไปตรวจเพื่อความแน่ใจ“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่เพนท์กับพายอยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนว่ามาสิเดี๋ยววันนี้ปู่จะพาเราสองคนไปเที่ยวเล่นให้สนุกกันไปเลย” เรียวอิจิถามหลานน้อยทั้งสองคนซึ่งเพทายกับพายุหันมามองหน้ากันก่อนที่จะพร้อมใจกันตอบคำถามของเรียวอิจิอย่างพร้อมเพรียง“สวนสนุกครับผม” คำตอบของหลานน้อยทั้งสองทำเอาเรียวอิจิอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ที่เขาว่ากันว่าเด็กแฝดมักจะรู้ใจกันและกันและสามารถสื่อถึงกันได้น่าจะจริง เพราะหลานน้อยของเขาบอกสถานที่เดียวกันพร้อมกันเป๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้ถามไถ่กันเลยสักนิด“ย่อมได้ อยู่กับปู่คนนี้ไม่มีขัดใจ อยากไปสวนสนุกย่อมได้ไป”พายุเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจส่วนเพทายยิ้มออกมาน้อย ๆ ในใจรู้สึกดีใจไม่ต่างกับพายุเพียงแค่ไม่ชอบแสดงออกมาก็เท่านั้น แต่ยังไม่ทันที่เรียวอิจิจะได้พาหลาน ๆ ไปเที่ยวเสียงรถที่แล่นมาจ
5 ปีผ่านไปจากเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นอย่างดีโดยการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นปู่อย่างเรียวอิจิ ที่ทุ่มเทเวลาว่างเลี้ยงหลานชายทั้งสองคนจนเติบโตมาเป็นเด็กที่ช่างแสบสันหาตัวจับยากจนลูกพีชถึงกับอ่อนอกอ่อนใจที่ลูกชายทั้งสองคนช่างแสนดื้อและแสนซนเสียเหลือเกิน“น้องพายคะแม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้กินอมยิ้มเดี๋ยวจะฟันผุนะ รู้ไหมเด็กดี” ลูกพีชบอกลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ จนแก้มป่องด้วยความอ่อนใจในกระเป๋านักเรียนของเด็กชายเต็มไปด้วยอมยิ้มเกือบสิบแท่ง ถ้าลูกชายของเธอฝันผุคงไม่ต้องถามหาสาเหตุกันให้ยุ่งยาก เพราะหลักฐานคาตาอยู่ในกระเป๋าเห็น ๆ “ไม่ใช่ของพายสักหน่อย อมยิ้มนี้สาว ๆ เขาซื้อมาให้พาย เพราะพายหล่อต่างหากละครับแม่” คำตอบของลูกชายทำเอาคุณแม่ลูกสองถึงกับชะงักมือที่กำลังหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะหันไปมองลูกชายคนเล็กที่หันมาฉีกยิ้มหล่อพร้อมกับยักคิ้วให้เธอเพื่อยืนยันว่าตนเองหน้าตาดี ยิ้มหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างนี้แล้วสาวน้อยที่ไหนจะไม่ตกหลุมรัก หล่อเสียจนผู้เป็นแม่อย่างเธอเองยังหลงลูกชาย“เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะครับลูกพ่อ”เพลิงกัลป์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อดที่จะหันมาลูบหัวลูกชายคนเล็กด้วยค
ห้องคลอด“โอเคเบ่งแรง ๆ นะลูกพีช เจ็บก็อดทนนะสู้ ๆ” กฤษฎิ์บอกลูกพีชที่พยักหน้ารับพร้อมกับให้กำลังใจอดีตพยาบาลสาวไปด้วย มือบางถูกมือใหญ่ของเพลิงกัลป์เกาะกุมเอาไว้ตลอดเวลาก่อนที่ความเจ็บปวดจะทำให้ลูกพีชกลั้นใจเบ่งสุดแรงเพื่อให้สองแฝดออกมาไว ๆ “อื้ออออออออออออ ฮึบ แฮ่กกกก แฮ่กกกก”ลูกพีชเบ่งสุดแรงเจ้าสองแฝดก็ยังไม่ออกมา ดวงตาคู่สวยตอนนี้มีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความทรมาน เพลิงกัลป์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้ภรรยาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าสวยของคุณแม่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ซึมเต็มกรอบหน้า พร้อมหยาดน้ำใส ๆ ที่ไหลรินอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวดที่ลูกพีชรู้ซึ้งและรู้สึกนับถือใจคนเป็นแม่ทุกคนที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย“อดนะคะคนดี เพลิงอยู่ตรงนี้ลูก ๆ อยากออกมาหาพ่อกับแม่แล้วคุณปู่ก็รออยู่” เพลิงกัลป์ปลอบใจลูกพีชเสียงนุ่ม ลูกพีชจึงบีบมือสามีเอาไว้แน่นก่อนที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกลั้นใจเบ่งอีกครั้งสุดแรงเกิด“อื้ออออออ ฮึบบบ กรี๊ดดดดดด”“อุแว้ อุแว้ อุแว้”สิ้นสุดเสียงกรี๊ดของลูกพีชเสียงร้องของทารกแรกเกิดเพศชายก็แผดเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ลูกพีชน้ำตาไหลออกมาด้วยความด
หลังจากงานแต่งผ่านพ้นไปเพลิงกัลป์ก็ขอร้องให้ลูกพีชลาออกจากงานเพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่อย่างเต็มตัว ซึ่งลูกพีชก็ยอมลาออกอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะรักอาชีพพยาบาลมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็อยากจะเลี้ยงดูลูกชายทั้งสองคนด้วยตัวของเธอเอง เธออยากอยู่กับลูกชายในทุกช่วงเวลาของชีวิตไม่ว่าจะเป็นก้าวแรกที่ลูกหัดเดินหรือฟันที่ขึ้นซี่แรกของลูก เธออยากจะเฝ้ามองการเติบโตของเจ้าแฝดทั้งสองจนเขาเติบใหญ่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้และตอนนี้เธอก็ใกล้จะคลอดแล้วร่างอวบอิ่มแลดูอุ้ยอ้าย เพราะตั้งครรภ์ลูกแฝดทำให้ท้องของลูกพีชใหญ่กว่าปกติเพลิงกัลป์ยังคงดูแลเธอดีเสมอมาเขาทำหน้าที่พ่อของลูกและสามีที่ดีได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติวันนี้เพลิงกัลป์ขออนุญาตเธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนธามไทที่ผับซึ่งดูเหมือนคุณหมอหนุ่มจะมีเรื่องปรึกษาสามีของเธอ ลูกพีชเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจแน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้เพลิงกัลป์บอกเธอว่าคุณหมอธามไทเลี้ยงต้อยเด็กมัธยมหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา ซึ่งเธออยากจะเห็นเอามาก ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันนะที่สามารถทำลายกำแพงที่แสนเย็นชาของเพลิงกัลป์ลงได้“อ๊ะ!!”ลูกพีชร้องขึ้นมาด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องเมื่อ
หลังจากที่ทุกคนออกจากห้องไปหมดแล้วภายในห้องก็เหลือเพียงคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย และตอนนี้เพลิงกัลป์ก็เริ่มรู้สึกว่าชุดเจ้าสาวราคาแพงที่ลูกพีชสวมอยู่มันช่างเกะกะเสียจริง เพราะในค่ำคืนนี้เจ้าสาวของเขาสวยมาก ร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่มีเขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวกำลังนั่งก้มหน้าอย่างทำตัวไม่ถูก เพราะวันนี้คือวันแต่งงานวันแรกของลูกพีชและเพลิงกัลป์ถ้าเป็นในเวลาปกติเพลิงกัลป์คงจับเธอกินจนตัวอ่อนเหลวไปนานแล้ว แต่ในวันนี้ลูกพีชให้รู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูกกับสถานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเพลิงกัลป์ มือใหญ่ค่อย ๆ ยื่นมาจับใบหน้าสวยของลูกพีชให้หันมาหาตนเองช้า ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะก้มหน้าลงมากระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นเสียงกระเส่า“เข้าหอวันแรกไอ้ธามมันบอกว่าให้โต้รุ่งถึงเช้าไปเลยจ้ะ เมียจ๋าว่าแบบนี้ดีไหมจ๊ะ” เพลิงกัลป์ถามภรรยาตามกฎหมายที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อและเห่อร้อนกับคำแนะนำของคุณหมอธามไท ก่อนที่ดวงตากลมโตจะช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างขลาดเขินแกมยั่วยวนอยู่ในทีโดยไม่รู้ตัว“เราจะพาลูกนอนดึกไม่ได้นะคะ เด็ก ๆ กำลังโต”น้ำเสียงหวานหูแย้งเพลิงกัลป์ แต่มือบางกลับยกขึ้นโอบรอบคอ
งานแต่งของลูกพีชกับเพลิงกัลป์จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่โรงแรมหรูระดับห้าดาวโดยทั้งคู่เชิญแขกเฉพาะคนที่สนิทเท่านั้น พิธีการช่วงเช้าผ่านไปด้วยดีมาจนถึงเวลานี้ที่เจ้าสาวกำลังจะโยนช่อดอกไม้ให้กับเพื่อน ๆ ที่พากันรอรับอยู่ด้านล่าง น้ำชากับพาขวัญพากันร้องเรียกเพื่อนสาวเสียงดังลั่นเพื่อให้โยนช่อดอกไม้มาทางที่พวกเธอยืนอยู่“ลูกพีช ลูกพีช ทางนี้ ๆ น้ำชาอยู่นี่” น้ำชาโบกมือให้ลูกพีชที่ยืนถือช่อดอกไม้เคียงข้างเพลิงกัลป์ที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเต็มยศ ดวงตากลมโตกวาดตามองไปรอบ ๆ บริเวณก่อนที่จะแอบยิ้มขำออกมาเมื่อเห็นธามไทยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้าง ๆ มีนาที่ลากคุณหมอสุดหล่อให้มายืนรอรับช่อดอกไม้ด้วยกัน“คุณหมอธามไทขาวันนี้งานมงคลยิ้มหน่อยสิคะสุดหล่อ”มีนาบอกธามไทที่ยังคงตีหน้านิ่งตามสไตล์ผู้ชายเย็นชาก่อนที่ธามไทจะฉีกยิ้มออกมาเพียงแวบเดียวแล้วก็หุบยิ้มลงทันที ทำเอาคนที่หลงเคลิ้มกับรอยยิ้มหล่อของธามไทถึงกับบึนปากน้อย ๆ อย่างงอน ๆ กับคนที่หวงรอยยิ้มเอามาก ๆ อย่างธามไท “นี่ยังไม่โยนดอกไม้ใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับไปนั่งดื่มต่อนะ” ธามไทมองขึ้นไปบนเวทีก็เห็นลูกพีชกำลังมองลงมาทางเขากับมีนาพอดีก่อนที่เขาจะหัน
คฤหาสน์เพลิงกัลป์ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำเอาลูกพีชถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วคนที่จะมาเคาะประตูยามวิกาลคือแม่บ้านที่ชงนมอุ่น ๆ มาให้เธอดื่มก่อนนอน แต่วันนี้หน้าที่นี้เป็นของเพลิงกัลป์พ่อของลูกที่กำลังอาบน้ำอยู่ต่างหากละแล้วใครกันนะที่มาเคาะประตูห้องลูกพีชวางหนังสือแม่และเด็กลงบนหัวเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกผู้มาเยือนยามวิกาล แต่เมื่อเปิดประตูออกก็เจอกับเรียวอิจิที่วันนี้ไม่เห็นลูกชายลงไปชงนมให้ลูกสะใภ้ ตาเฒ่าเห่อหลานแบบเขาก็เลยต้องลงมือชงนมอุ่น ๆ เอามาให้ลูกสะใภ้ดื่มก่อนนอนเพื่อบำรุงหลานแฝดน้อยของเขา“พ่อไม่เห็นริวลงไปชงนมมาให้หนูสักที นี่ก็สามทุ่มแล้วพ่อก็เลยชงมาให้หนูแทน หลาน ๆ จะได้ดื่มนมอุ่น ๆ ก่อนนอน” เรียวอิจิยื่นแก้วนมอุ่นให้ลูกพีชที่รีบยกมือไหว้ขอบคุณพ่อสามีก่อนที่จะรับแก้วมาถือเอาไว้ด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของเรียวอิจิ ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์เรียวอิจิก็ดูแลเอาใจใส่เธอดีมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินที่สั่งให้แม่บ้านจัดมื้ออาหารสำหรับบำรุงเจ้าแฝดในท้องให้เธอทุกวัน แล้วไหนจะยังนมอุ่น ๆ ที่บางครั้งก็ให้แม่บ้านเอา
ผลสุดท้ายแล้วเพลิงกัลป์ก็คือผู้ที่ชนะการท้าพนันในครั้งนั้นตอนนี้ลูกพีชกำลังนอนอยู่บนเตียงเพื่อให้คุณหมอสาวทำการอัลตราซาวนด์ส่วนเพลิงกัลป์นั่งอยู่ข้างเตียงไม่ห่างเมื่อครรภ์ครบกำหนดที่จะสามารถอัลตราซาวนด์ดูเพศของลูกได้ เพลิงกัลป์ก็ไม่รอช้าที่จะพาลูกพีชมาตรวจ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ยังคงเชื่อมั่นในเซนส์ของตัวเองว่าลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์เป็นลูกชายฝาแฝดอย่างแน่นอน“ว้าวววว ผมมารายงานตัวกับคุณพ่อคุณแม่แล้วครับ”คุณหมอพิชามญชุ์บอกคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่มองหน้าจอมอนิเตอร์ด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะเพลิงกัลป์ที่ดวงตาทอเป็นประกายยามมองสิ่งมีชีวิตอย่างเจ้าลูกชายที่กำลังขยับตัวเล็กน้อยโชว์อยู่บนหน้าจอก่อนที่น้ำใส ๆ จะไหลจากตาออกมาโดยที่เพลิงกัลป์ก็ไม่รู้ตัว“น้องชายค่อนข้างขี้อายนะคะหลบหลังพี่ชายตลอดเลย” คุณหมอยังคงแซวเด็กชายทั้งสองคนที่กำลังขยับตัวไปมาโชว์คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ทั้งสองคนอยู่ ลูกพีชมองดูลูกชายด้วยความรัก เธอรักเขาตั้งแต่วันที่รู้ว่าเขาก่อเกิดเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขในท้องของเธอ ลูกชายของเธอกับเพลิงกัลป์ลูกน้อยที่เกิดจากความรักของพ่อกับแม่ มือบางยกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาให้เพลิงกัลป์อย่างอ่อนโยน ในขณ
หลังจากที่นอนพักรักษาตัวจนหายดีวันนี้คุณหมอหนุ่มก็กลับมาทำงานตามปกติโดยที่มีหวานใจอย่างลูกพีชเดินเคียงข้างคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเข้ามาที่แผนกทำเอาหลายคนถึงกับมองบนให้กับความหวานที่ดูจะหวานหนักมากกว่าเดิมของหนุ่มสาวทั้งคู่“ยินดีต้อนรับกลับมาทำงานนะคะคุณหมอเพลิง” ดาวเรืองยื่นดอกไม้ช่อใหญ่ให้เพลิงกัลป์เมื่อเขาเดินเข้ามาที่ห้องพักของแผนก มือใหญ่ยื่นมารับดอกไม้จากดาวเรืองด้วยความซาบซึ้งใจก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนร่วมงานทุกคนที่พากันมายืนต้อนรับการกลับมาทำงานวันแรกของเขา“ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะครับ และก็ต้องขอโทษทุกคนจากใจจริงที่ต้องทำงานหนักมากขึ้นกว่าเดิม เพราะผม” พูดจบก็ก้มหัวลงขอโทษทุกคนอย่างรู้สึกผิด เพราะเคสผ่าตัดส่วนใหญ่คือหน้าที่ของเขา แต่พอเขาหยุดพักรักษาตัวงานของเขาก็ต้องถูกถ่ายโอนไปให้คนอื่นทำแทนซึ่งคุณหมอที่เหลืออาจจะต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม โดยเฉพาะคุณหมอคนใหม่อย่างธามไทที่รับหน้าที่ดูแลเคสคนไข้ต่อจากเขาจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ไม่เป็นไร...”“รู้ตัวก็ดีครับคุณหมอเพลิง เพราะผมเหนื่อยมากกก ขอตัวก่อนนะครับฝากที่เหลือด้วยแล้วกัน” ยังไม่ทันที่ดาวเรืองจะพูดจบคุณหมอธามไทก็พูดแทรกข