Share
บทที่ 742
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 743
“ท่านไม่กลัวว่าข้าจะฆ่าอ๋องทั้งสอง หรือว่าทำให้เกิดความขัดแย้งในราชสำนักของพวกท่านหรือ?”หวังหยวนกล่าวด้วยความโมโหอ๋องหลงซีหัวเราะ แล้วพูดว่า “หากมีความขัดแย้งในราชสำนักเมืองหวง เจ้าก็จะไม่มีจุดจบที่ดีเช่นกัน”หวังหยวนก็เชื่อในเรื่องนี้!เมื่อสงครามเกิดขึ้น อ๋องเจิ้นตงจะเป็นคนแรกที่สังหารเขาแน่นอน!และอ๋องเซ่อเป่ยก็จะพยายามจะฆ่าเขาด้วยดังนั้น...กำลังตกอยู่ในอันตรายจริง ๆ!“เฮ้อ... ไทเฮาของพวกท่านเป็นจิ้งจอกเฒ่า! จิ้งจอกพันปี!”หวังหยวนพูดด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาแทบจะลุกเป็นไฟ!หลังจากตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว ก็ไม่มีทางออกอื่น หวังหยวนจึงทำได้แค่ยอมกัดฟันเห็นด้วย“เรื่องนี้จัดการได้ง่าย แค่ไปพบเขา ดูว่าพวกเขาจะพูดอย่างไร”หวังหยวนส่ายหน้าด้วยความเหนื่อยใจ อ๋องเจิ้นตงคนนี้คิดไม่ได้จริง ๆ!อ๋องหลงซียกยิ้ม ไม่เอ่ยคำใดอีก!ยามค่ำคืนมาถึงในไม่ช้าขณะนี้ ในโรงเตี๊ยมที่เงียบสงบแห่งหนึ่งในเมือง ไฟถูกปิดหมดแล้ว แต่ภายใต้โรงเตี๊ยมแห่งนี้กลับมีแสงไฟสว่างจ้า!อ๋องเจิ้นตงกำลังเฝ้ารอ เตรียมสุราและอาหารรสเลิศไว้เต็มโต๊ะ มีเพียงเขาและอาปู้ชาเท่านั้นที่อยู่ที่นั่น“ท่านพ่อ พวกเขาจะมาจริ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 744
อ๋องเซ่อเป่ยหรี่ตา ความประหลาดใจปรากฏขึ้นในสายตาของเขา!ชายคนนี้คิดจะทำอะไรอยู่?เรียกทุกคนมารวมตัวกัน!“ฮึ่ม! ข้าอยากจะถามก่อนว่าคิดจะทำอะไรกันแน่ อ๋องเจิ้นตง ท่านไม่ได้คิดจะฆ่าพวกเราทั้งหมดที่นี่ใช่หรือไม่?”อ๋องหลงซีอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอากู่ฉาก็เช่นเดียวกัน “ท่านลุง หลานเองก็อยากจะถามให้ชัดเจนเหมือนกัน ว่าท่านกำลังจะทำอะไรหรือขอรับ?”อ๋องเซ่อเป่ยก็นั่งอยู่ในที่นั่งของเขา มองอ๋องเจิ้นตงด้วยสีหน้าเย้ยหยัน!อ๋องทั้งสี่มาถึงแล้ว อดไม่ได้ที่จะจ้องมองอ๋องเจิ้นตง เพราะเขาเป็นคนเรียกพวกเขาแต่ละคนมา!อ๋องเจิ้นตงยกยิ้ม แล้วพูดอย่างใจเย็น “พวกท่านอย่ากังวล วันนี้ข้าจะเรียกพวกท่านมาเพื่อขอความคิดเห็น”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา อีกสามคนก็ตกตะลึง“ขอความเห็นของเรา อ๋องเจิ้นตง ท่านหมายความว่าอย่างไร? บอกมาเถิด” อ๋องเซ่อเป่ยสับสน ไม่เข้าใจว่าชายคนนี้ต้องการทำอะไร!อ๋องหลงซีและอากู่ฉาพอจะคาดเดาบางอย่างได้ แต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำเป็นสับสน“มันง่ายมาก ข้าอยากก่อกบฏ!”อ๋องเจิ้นตงพูดตามตรงด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาน่าเกรงขาม!แต่หลังจากพูดออกมาแล้ว ทั้งสามคนก็ตกใจ!“อะไรนะ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 745
หลังจากที่อ๋องเจิ้นตงพูดจบ อ๋องเซ่อเป่ยก็คลี่ยิ้มทันที“ปรากฏว่าท่านมีความคิดจะแบ่งเมืองหวงนี้ออกเป็นสี่ส่วน และเราแต่ละคนก็จะครองแต่ละส่วน”“แม้ว่าความคิดของท่านจะดี แต่ก็มีช่องว่างระหว่างฐานะของคนในเมืองหวงแห่งนี้ใหญ่มาก ใครจะไปครองพื้นที่ทุรกันดาร? แล้วใครจะได้ครอบครองสถานที่สำคัญอย่างเมืองหลวง?”นี่ก็เป็นปัญหาเช่นกัน!เพราะกลุ่มคนหลายเผ่า ที่อาศัยอยู่ที่เมืองหลวงของเมืองหวงนั้นร่ำรวยมาก แต่เผ่าอื่น ๆ ก็ยากจนข้นแค้นและล้าหลังมากหากได้ครอบครองดินแดนของเผ่าที่ยากจน ก็อย่าได้ครองเลยดีกว่า!มันคงจะง่ายกว่าที่จะเป็นอ๋องในเมืองหลวงแห่งนี้!ความจริงแล้ว แม้แต่อ๋องเจิ้นตงก็ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย! แต่เขาก็พูดต่อไป“แม้ว่าเรื่องนี้จะจัดการยากสักหน่อย แต่ก็ยังสามารถพูดคุยกันได้ หากเจรจาไม่ได้ผลก็แค่จับสลาก!”“แต่ตอนนี้ พวกท่านไม่อยากโค่นล้มไทเฮาจริงหรือ? อ๋องเซ่อเป่ย ข้ารู้ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่!”“ทหารองครักษ์เมืองหวงของข้าไม่ดีอีกต่อไป ท่านคิดว่าอำนาจของท่านจะแข็งแกร่งขึ้น ดังนั้นในใจของข้า ท่านเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดที่จะสั่งการ!”“แต่อย่าลืมว่าตอนนี้พวกท่านทุกคนกำล
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 746
อ๋องเจิ้นตงหน้าบึ้งตึง แต่เขาพูดอะไรไม่ออก!เพราะตอนนี้เขาไม่มีความแข็งแกร่งมากพอ ที่จะแข่งขันกับอ๋องเซ่อเป่ย เพื่อสิ่งที่เรียกว่าเมืองหลวง!แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจจะยอมแพ้ แต่เขาไม่มีทางเลือก!“ได้! เช่นนั้นข้าจะมอบเมืองหลวงให้ท่าน!”หลังจากที่อ๋องเจิ้นตงพูดจบ เขาก็พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “ตอนนี้เรามาคุยกันดี ๆ เพื่อหาวิธีวางแผนกบฏได้แล้วใช่หรือไม่?”อ๋องหลงซีส่ายหน้า “ข้าจะไม่มีส่วนร่วมในการกบฏใด ๆ ในวันที่พวกท่านลงมือทำ ข้าจะปิดประตูบ้าน ไม่ออกไปข้างนอก”ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา อ๋องเซ่อเป่ยและอ๋องเจิ้นตงต่างก็ยิ้มอ่อน เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้ดีว่าจะเป็นเช่นนี้เพราะอ๋องหลงซีไม่เคยสนใจร่วมแบ่งผลประโยชน์ในราชสำนักเช่นนี้!แต่พวกเขาก็ไม่สนใจเช่นกัน คืนนี้ถูกกำหนดให้เป็นค่ำคืนที่ไร้ซุ่มเสียง!อ๋องเจิ้นตงยิ้มเล็กน้อย และหลังจากกลับมา ดวงตาของเขายังมีความภาคภูมิใจอีกด้วย!แต่เรื่องทั้งหมดนี้ หวังหยวนย่อมรู้ข่าวทันทีหากต้องการยุติสงครามครั้งนี้ ความจริงแล้วมันเป็นเรื่องง่ายมาก นั่นคือยุยงให้ฝ่ายหนึ่งที่กบฏจัดการอีกฝ่ายเอง!แต่หวังหยวนคิดแล้วก็ตัดสินใจว่าเขาต้องเลือกมาหนึ่งคน
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 747
ต้าหู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และยังคงสับสน“ใช่แล้ว เป็นสหายผู้รู้ใจ!”“เอ่อ... พี่หยวน คนผู้นี้เป็นใครหรือ?”ต้าหู่อยากรู้อยากเห็นมาก เพราะในสายตาของต้าหู่ พี่หยวนแข็งแกร่งมาก คนธรรมดาจะกลายเป็นสหายผู้รู้ใจของเขาได้อย่างไร?แม้ว่าพวกเขาจะอยู่กับพี่หยวนมาเป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ยังเป็นแค่พี่น้องกัน เพราะหลายครั้ง พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พี่หยวนทำในความเข้าใจของต้าหู่ อย่างน้อยสหายผู้รู้ใจก็ต้องถูกจริตกัน และไม่ว่าจะทำสิ่งใด อีกฝ่ายก็จะเข้าใจได้!และเมื่อมองทั้งเมืองหวงแล้ว มีคนน้อยมากจริง ๆ ที่จะสามารถเป็นสหายผู้รู้ใจของพี่หยวนได้!“เอาล่ะ เตรียมอาหารเย็นเถอะ คืนนี้ข้าอยากดื่มกับใครบางคน!”หวังหยวนมีความสุขมาก เก็บจดหมายไว้ แล้วเฝ้ารอเงียบ ๆยามค่ำคืน หวังหยวนอยู่คนเดียวในห้องตำรา ขณะนี้เขาได้เตรียมหม้อไฟและสุรา เฝ้ารออย่างเงียบเชียบไม่นานหลังจากนั้น ก็มีคนมาเคาะประตูห้องตำรา หวังหยวนคลี่ยิ้มทันที“ประตูไม่ได้ลงกลอน เข้ามาสิ”หลังจากพูดจบ ประตูก็ส่งเสียงดังเอี๊ยด จากนั้นชายในชุดคลุมสีดำก็เดินเข้ามา!หวังหยวนมองชายคนนี้ด้วยสีหน้ายินดีมาก“บอกตามตรง มันทำให้ข้าประหลาดใจจริง ๆ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 748
เกาเล่อสับสนเล็กน้อย มองหวังหยวนแล้วพูดว่า“ตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้หญิงต้องไม่กุมอำนาจ นี่คือหลักการที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเรา หวังหยวนในเมื่อเจ้าฉลาดมาก เจ้าไม่รู้หรือว่าปัญหาจะเกิดขึ้น หากผู้หญิงได้ครองอำนาจ?”หลังจากที่เกาเล่อพูดเช่นนี้ หวังหยวนก็หัวเราะทันทีอันที่จริงเรื่องเช่นนี้ไม่สามารถสรุปได้!เมื่อผู้ชายและผู้หญิงครองอำนาจ ก็ยากที่จะบอกว่าใครเก่งกว่ากัน!เนื่องจากเขามาจากโลกสมัยใหม่ ย่อมรู้ดีว่าในโลกนี้ชายและหญิงมีความเท่าเทียมกัน ทั้งยังรู้ด้วยว่าไม่เพียงแต่ชายและหญิงจะเท่าเทียมกันเท่านั้น แต่ผู้หญิงยังมีสถานะสูงกว่าผู้ชายด้วยซ้ำ!ในครอบครัวธรรมดาทั่วไป ผู้หญิงมีอำนาจทางการเงิน มีคำกล่าวว่า หากอยากมีชีวิตที่ดี ต้องเชื่อฟังภรรยา!เรื่องเช่นนี้เป็นทางเลือกของผู้ชายส่วนใหญ่เองจริง ๆ โดยภรรยาจะมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการเก็บเงินเดือน และการใช้จ่ายอื่น ๆต้องบอกว่าชีวิตแบบนั้นค่อนข้างดีมาก ไม่สุรุ่ยสุร่ายเกินไปแน่นอนว่านั่นสำหรับในครอบครัวเล็กจะเกิดอะไรขึ้น หากเป็นเรื่องการปกครองที่สำคัญกว่ามาก?ไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงจะแย่กว่าผู้ชายเสมอไป ความจริงแล้วผู้หญิงจะระมัด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 749
แต่ยังเป็น...เป็นเพราะหวังหยวน!“เจ้ายังจำวันนั้นที่เจ้าไปไหว้หลุมศพของข้าได้หรือไม่?”ทันใดนั้นเกาเล่อก็ถามขึ้นหวังหยวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “หืม? เจ้ารู้ได้อย่างไร... หรือว่า เจ้าอยู่ที่นั่นหรือ?”หวังหยวนไม่คาดคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะเป็นเรื่องบังเอิญเช่นนี้ วันนั้นได้พบเขาจริง ๆ!เกาเล่อพยักหน้า แล้วยกยิ้ม“ใช่ ข้าแอบอยู่ข้าง ๆ ยืนฟังสิ่งที่เจ้าพูด พูดตามตรง ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะสรรเสริญข้าเช่นนั้น เจ้าควรจะยินดีที่กำจัดคู่ต่อสู้ได้ แต่เจ้ากลับไม่เป็นเช่นนั้น ซ้ำยังรู้สึกสูญเสียอีก!”เกาเล่อมองหวังหยวน แล้วพูดความในใจเพราะฤทธิ์ของสุราหวังหยวนพยักหน้า “ข้าย่อมรู้สึกสูญเสีย เกาเล่อ ข้ายังยืนยันคำเดิม ข้าชนะเพราะสถานการณ์!”“กล่าวได้ว่าเป็นเพราะเวลาที่เหมาะสม สถานที่ที่เหมาะสม และคนที่เหมาะสม ซึ่งก็คืออากู่ฉากับอ๋องหลงซี จึงสามารถแทรกหนามแหลมเข้าไปในตัวเจ้าและอ๋องเจิ้นตงได้”“ถึงแม้ว่าข้าจะชนะ แต่ข้าก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองชนะได้อย่างสวยงามนัก”หวังหยวนพูดตามความจริง เขาชนะเพราะสถานการณ์ ด้วยความช่วยเหลือจากคนมากมาย เขาจึงสามารถกำจัดเกาเล่อได้แต่เมื่อเกาเล่อได้ยินดังนั้น เ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 750
เกาเล่อคุกเข่าลงบนพื้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ท่าทางนั้นทำให้หวังหยวนหยุดหัวเราะ“เร็วเข้า เร็วเข้า ลุกขึ้นมา ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้”หวังหยวนเกลียดการคุกเข่าเช่นนี้ ทุกคนเกิดมาเท่าเทียมกัน มนุษย์ด้วยกันไม่มีความสูงต่ำ ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าเลยยิ่งไปกว่านั้น บางเรื่องต่างฝ่ายต่างรู้กันในใจ และมีใจเดียวกันก็เพียงพอแล้ว!หวังหยวนมีความสุขมาก เขาช่วยพยุงเกาเล่อให้ลุกขึ้น“จำไว้ว่าข้าไม่ใช่เจ้านายของเจ้า ข้าเป็นเพื่อน เป็นสหายผู้รู้ใจของเจ้า ไม่มีใครในโลกนี้ที่เป็นเจ้านายของเจ้า ต่อไปนี้ให้เรียกข้าว่าหวังหยวนเหมือนเดิม เข้าใจหรือไม่?”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เกาเล่อก็ประหลาดใจมากกว่าเดิม“มันไม่ค่อยสุภาพหรือเปล่า เหตุใดไม่ให้ข้าเรียกเจ้าว่าท่านหมิงถันล่ะ?”เกาเล่อยิ้ม ก่อนจะรีบพูดหวังหยวนไม่สนใจ จากนั้นพยักหน้า “เกาเล่อ เนื่องจากเจ้ากับข้าซื่อสัตย์ต่อกัน ข้าจะไม่ปิดบังเรื่องนี้จากเจ้า ไม่เช่นนั้นเจ้าก็คงจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว”“นั่นคือเรื่องการก่อกบฏระหว่างอ๋องเจิ้นตงกับอ๋องเซ่อเป่ย เจ้าคิดว่าควรทำอย่างไร?”หวังหยวนเข้าเรื่อง เขารู้จักอ๋องเจิ้นตงดีที่สุด ดังนั้นเขาย่อมต้องรู้ดีว่าคน
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
