บทที่ 415

อย่างไรก็ตาม หากว่าเขาไปเมืองจิงตูด้วย ใครจะมาเสี่ยงชีวิตปกป้องพี่หยวนกัน!

ทั้งเขาและพ่อของเขาไม่สามารถไว้วางใจคนนอกได้!

“ไม่ต้องรีบร้อน เมื่อมีคนเพียงพอแล้ว เจ้าก็สามารถออกไปเรียนรู้เพิ่มเติมในภายหลังได้!”

หวังหยวนตบไหล่ต้าหู่แล้วเปลี่ยนเรื่อง “ให้ทุกคนเข้านอนเร็ว ๆ หน่อย เราจะขนส่งเกลือไปที่เทศบาลในเช้าวันพรุ่งนี้ ได้เวลาซื้อร้านค้าแล้ว”

เดิมทีเรื่องเหล่านี้มีการวางแผนว่าจะส่งมอบให้กับหูเมิ่งอิ๋งดูแล แต่ตอนนี้พวกเขาต้องทำด้วยตัวเองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หวังหยวนรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย

มีคนมากมายภายใต้คำสั่งของเขา แต่ไม่มีสักคนที่รู้วิธีการทำกิจการเลย!

ชุดเกราะทมิฬและทหารผ่านศึก ขอให้พวกเขาสังหารองครักษ์ศัตรู พวกเขามีฝีมือที่ดีอย่างแน่นอน!

แต่ขอให้พวกเขาทำกิจการ พวกเขาต่างมืดบอด

ตอนนี้คนเดียวที่รู้วิธีการซื้อและขาย คือลูกพี่ลูกน้องชิงเหอ และกัวฉางก็มีความรู้อยู่บ้าง

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองคนยุ่งกับเรื่องในหมู่บ้านมากเกินไป จนปลีกตัวมาไม่ได้

ก่อนรุ่งสางของวันรุ่งขึ้น รถม้าและม้ากลุ่มหนึ่งเดินทางไปยังเมืองฝู และพวกเขาเข้ามาในเมืองตอนรุ่งสาง!

ทั้งกลุ่มไปที่ร้านลูกชิ้นปลา