เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1921
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-06 16:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1922
“ขึ้นอยู่กับว่าเจ้ามีความกล้าพอหรือไม่” หลิ่วหรูเยียนกล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทันใดนั้นก็มีเสียงบางอย่างแหวกอากาศดังขึ้น ต่งอวี่รีบวิ่งมาข้างกายหวังหยวนทหารเอกสามพันนายต่างชูโล่ขึ้นสร้างกำแพงโล่ขนาดใหญ่ทันที!ลูกธนูมากมายพุ่งเข้าใส่โล่ เกิดเสียงดังกังวานราวกับลูกเห็บตก!ใต้ท้องฟ้ายามราตรีนี้ช่างน่าหวาดหวั่นนัก!“เกิดอะไรขึ้น?” หวังหยวนรีบถามต่งอวี่ขมวดคิ้วกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าพวกเราถูกพบตัวแล้ว มีคนซุ่มโจมตีพวกเราขอรับ!”“แต่รอบด้านมืดมิดไม่มีแสงไฟจึงมองไม่เห็นตำแหน่งและจำนวนของศัตรู!”“แต่ดูจากความเร็วในการยิงธนู ศัตรูคงมีจำนวนไม่น้อยกว่าพวกเราแน่นอนขอรับ!”ช่วงนี้แม้ต่งอวี่จะยุ่งอยู่กับการฝึกทหาร แต่เขาก็เป็นคนมีไหวพริบ หากไม่ใช่เพราะบ้านเมืองสงบสุขเขาคงสร้างเกียรติประวัติในสนามรบได้ไปแล้ว!เพียงไม่กี่อึดใจเขาก็วิเคราะห์สถานการณ์ได้!“พี่น้องที่ไปสอดแนมรอบเมืองผีอยู่ไหน?”“พวกเขากลับมาหมดแล้วหรือยัง?”หวังหยวนถาม“ยังไม่กลับมาขอรับ แต่ดูจากสถานการณ์แล้ว พวกเขาคงตกอยู่ในอันตราย...”ต่งอวี่ขมวดคิ้วกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักใจหวังหยวนมีสีหน้าเคร่งเครียด ไม่นึกเลยว่าเพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1923
“หรูเยียน!”“เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่!”สาวกของพรรคทมิฬที่อยู่ข้างหน้าร้องถามด้วยความเป็นห่วง ไม่สนใจหวังหยวนและคนอื่น ๆ ทำท่าจะวิ่งเข้ามาแต่สุดท้ายก็ตั้งสติได้“ข้าปลอดภัยดี!”หลิ่วหรูเยียนรีบตอบ“ที่นี่ไม่มีสิทธิ์ให้พวกเจ้าพูดคุยกัน!”หวังหยวนพูดเสียงเย็น“เกาเล่ออยู่ที่ใด?”“ให้ข้าเห็นหน้าคนของข้าก่อน!”“พวกข้ามีความจริงใจ เดินทางมาไกลพาหลิ่วหรูเยียนมาที่นี่ หากพวกเจ้าไม่ยอมพาคนของข้าออกมาก็อย่าหาว่าข้าใจร้าย!”“สตรีผู้นี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป!”น้ำเสียงของหวังหยวนเย็นเยียบ คำพูดเต็มไปด้วยการข่มขู่!แต่ทว่าเขาไม่ได้ล้อเล่นแน่นอน!แม้หลิ่วหรูเยียนจะเป็นสตรี แต่ก็มีจิตใจชั่วร้าย ไม่ใช่คนดีแน่นอน!คงมีคนตายด้วยน้ำมือนางไม่น้อย!หากไม่ใช่เพราะนางยังมีประโยชน์ หวังหยวนคงฆ่านางไปนานแล้ว!ชายสวมหน้ากากที่เป็นหัวหน้าก้าวออกมาสองก้าว และยืนอยู่ห่างจากหวังหยวนไม่กี่ก้าว เมื่อเขามองหลิ่วหรูเยียนแล้วเห็นว่านางไม่ได้รับบาดเจ็บ เพียงแต่ดูอ่อนเพลียก็รู้สึกโล่งใจไม่นานเขาก็ออกคำสั่ง เกาเล่อที่ถูกล่ามโซ่จึงถูกพาตัวมา“กร๊อบ”เมื่อเห็นสภาพน่าเวทนาของเกาเล่อ หวังหยวนก็กำหมัดแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1924
“พวกเรากลับไปก่อนค่อยคุยกัน!”หวังหยวนรับเกาเล่อไว้ เมื่อเห็นเกาเล่อกำลังจะพูดจึงรีบกล่าวขึ้นเกาเล่อพยักหน้ารับแน่นอนว่าตอนนี้ยังไม่พ้นอันตราย ต้องรอให้ปลอดภัยก่อน!เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา!ไม่นานต่งอวี่ก็มาพยุงเกาเล่อกลับเข้าไปในกำแพงโล่ ส่วนหวังหยวนยังคงยืนอยู่ข้างหน้า พลางมองชายสวมหน้ากากที่เป็นหัวหน้า“เจ้าคงไม่ได้มีตำแหน่งในพรรคทมิฬกระมัง?”แม้ทุกคนจะสวมหน้ากาก แต่หน้ากากของชายผู้นี้ทำจากทองคำประดับด้วยเพชรระยิบระยับ!ในยุคนี้ผู้ที่มีเพชรย่อมต้องร่ำรวยมีอำนาจ!ไม่สิ!ต่อให้มีเงินก็ยังไม่อาจครอบครองสิ่งนี้ได้ เพราะนี่เป็นสัญลักษณ์แห่งฐานะสูงส่ง!แสดงว่าชายผู้นี้ต้องไม่ธรรมดา!ชายสวมหน้ากากพาหลิ่วหรูเยียนกลับไป จากนั้นจึงเดินมาหาหวังหยวนก่อนกล่าวอย่างใจเย็น “ช่างน่าสนใจยิ่งนัก!”“ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะช่างสังเกต มองปราดเดียวก็รู้เลยหรือว่าข้าแตกต่างจากพวกเขา?”“ใช่แล้ว!”“ข้าคือหนึ่งในสี่องครักษ์ของพรรคทมิฬ!”“โอวหยางอวี่!”“เจ้าคงไม่รู้จักชื่อนี้ แต่เจ้าคงจำเรื่องที่ตระกูลว่านถูกลอบสังหารได้”“ทั้งหมดเป็นฝีมือองครักษ์นองเลือดของพรรคทมิฬ!”“องครักษ์นองเลือดอยู่ภายใต้กา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1925
“ฟึ่บ!”เมื่อโอวหยางอวี่พูดจบก็มีลูกธนูพุ่งตรงมายังหวังหยวนด้วยความเร็วสูง!ลอบสังหาร!เขาคิดจะลอบสังหารหวังหยวน!ที่พูดไปมากมายก็เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของหวังหยวนและรอคอยโอกาสนี้!เพราะหวังหยวนเป็นเสี้ยนหนามของพรรคทมิฬ ต้องฆ่าหวังหยวนพรรคทมิฬเท่านั้นจึงจะอยู่รอด!หวังหยวนเห็นลูกธนูแต่หลบไม่ทัน!ในวินาทีนั้นก็มีลูกธนูอีกดอกพุ่งมาจากด้านหลังปะทะกับลูกธนูกลางอากาศ!คนยิงธนูคือต่งอวี่!“สอนจระเข้ว่ายน้ำ!”เขาเชี่ยวชาญการยิงธนูมากที่สุด!ตั้งแต่อายุห้าขวบ เขาก็ได้รับการฝึกฝนจากบิดามารดาแล้ว เขาได้ฝึกฝนวิชาธนูทุกวันจนชำนาญ!กล่าวจบต่งอวี่จึงรีบวิ่งไปหาหวังหยวน ทหารถือโล่ก็กรูกันเข้ามาคุ้มกันหวังหยวน!ไม่กล้าประมาทอีกต่อไป!เมื่อครู่นี้หวังหยวนเกือบพลาดท่าเสียชีวิตไปแล้ว...ช่างอันตรายยิ่งนัก!หากไม่ใช่เพราะต่งอวี่ช่วยไว้ หวังหยวนคงกลายเป็นศพไปแล้วคงต้องเสียใจภายหลังอย่างหนัก!“ขอบคุณเจ้าที่ช่วยชีวิตข้าไว้!”“เมื่อกลับไปข้าจะตอบแทนเจ้าอย่างงาม!”หวังหยวนตบไหล่ต่งอวี่ แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มแม้จะเพิ่งผ่านวินาทีเฉียดตายมา แต่หวังหยวนก็ไม่หวาดหวั่นราวกับไม่ใส่ใจ!ยังคงมีสง่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1926
ใบหน้าของต่งอวี่ดูเคร่งขรึมเป็นพิเศษแต่ก็ยังสงบได้อยู่!ทุกอย่างล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาอย่างเป็นระเบียบ แม้ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่หวั่นไหว!สง่างามสมกับเป็นขุนพล!หวังหยวนใช้นิ้วเคาะหน้าผากวิเคราะห์สถานการณ์ดูเหมือนว่าเกาเล่อจะเป็นเพียงเหยื่อล่อ หลิ่วหรูเยียนก็ไม่ได้สำคัญอย่างที่คิด ที่พวกมันต้องการแลกตัวประกันก็เพื่อหลอกล่อเขามาที่นี่!เพื่อจะให้วิญญาณของเขาต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป!แต่น่าเสียดาย...หวังหยวนไม่ใช่คนที่ใครจะทำร้ายได้ง่าย ๆ!“รีบไปตรวจสอบจุดอ่อนในการป้องกันของพวกมัน!”“นั่นคือช่องทางที่ดีที่สุดในการบุกฝ่าวงล้อมออกไป!” หวังหยวนรีบกำชับต่งอวี่รับคำแล้วรีบออกไป รองขุนพลหลายนายก็ตามไปด้วย!บัดนี้พวกเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของเมืองผีอันน่าสะพรึงกลัวแห่งนี้!“ท่านผู้นำ”“เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของข้า”“หากข้ารอบคอบกว่านี้และไม่ถูกพวกมันจับ ก็คงไม่เกิดเรื่องวุ่นวายเช่นนี้...”“ท่านเองก็คงไม่ตกอยู่ในอันตราย!”เกาเล่อมีสีหน้าเศร้าหมองขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้านี่ไม่เพียงเป็นการดูหมิ่น แต่ยังทำให้เขาอับอายจนไม่อาจเงยหน้าขึ้นได้!ยิ่งไปกว่านั้น หวังหยวนยังเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1927
โอวหยางอวี่หลงใหลในตัวหลิ่วหรูเยียนมาโดยตลอดไม่สิ!ที่จริงแล้วมีบุรุษมากมายที่หมายปองนาง แต่โอวหยางอวี่มีอำนาจเพราะเป็นบุคคลสำคัญในพรรคทมิฬ จึงไม่มีใครกล้าแย่งชิงนางจากเขา!สุดท้ายแม้พวกเขาจะหลงใหลนาง ก็ต้องยอมหลีกทางให้โอวหยางอวี่“ได้”“เช่นนั้นรอให้ข้าฆ่าหวังหยวนก่อน แล้วเจ้าค่อยแต่งงานกับข้าดีหรือไม่?” โอวหยางอวี่กล่าวตามตรงหลิ่วหรูเยียนนั่งลงรินน้ำชาขึ้นมาจิบ กล่าวด้วยความรังเกียจ “ไม่ใช่ว่าข้าดูถูกเจ้า แต่ด้วยฝีมือของเจ้า เจ้าจะฆ่าหวังหยวนได้จริงหรือ?”“อย่าลืมว่าจากข้อมูลของหวังหยวนที่พวกเราสืบมา คนของอาณาจักรต้าเป่ยกับอาณาจักรต้าเย่ต่างก็หาเรื่องหวังหยวน แต่ก็ยังฆ่าเขาไม่ได้!”“หวังหยวนเคยตกอยู่ในอันตรายหลายครั้งแต่ก็รอดมาได้ทุกครั้ง!”“เขาไม่ใช่คนธรรมดา เป็นศัตรูที่รับมือได้ยาก!”เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองอู่เจียง หลิ่วหรูเยียนก็โกรธจัด!นางไม่เคยอับอายเช่นนี้มาก่อน!นางมองว่าทั่วทั้งใต้หล้า ไม่มีบุรุษคนใดต้านทานเสน่ห์นางได้ แต่หวังหยวนกลับทำได้!ช่างน่าเจ็บใจนัก!ทั้งยังโหดร้ายกับนางมากด้วย หากไม่ใช่เพราะเกาเล่อถูกพรรคทมิฬจับตัวไป ตอนนี้นางคงตายด้วย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1928
“คิดว่าตัวเองแข็งแกร่งไร้เทียมทานแล้วจริงหรือ?”“แค่ประสบความสำเร็จเล็กน้อยก็ไม่เห็นหวังหยวนอยู่ในสายตาแล้วงั้นหรือ?”“ช่างประมาทความสามารถของหวังหยวนเสียจริง!”“หากหวังหยวนรับมือได้ง่าย ตอนนี้เขาจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของข้าในเมืองอู่เจียงได้อย่างไร?”“แต่เจ้าเป็นพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!”“โอวหยางอวี่! ข้าจะรอฟังข่าวดีจากเจ้า!”“ดูสิว่าเจ้าจะสมหวัง พาข้ากลับบ้านไปแต่งงานได้หรือไม่?”น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ!เพราะมีเพียงนางเท่านั้นที่รู้ว่าหวังหยวนมีความสามารถมากเพียงใด!ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนั้นพวกเขาได้สืบหาข้อมูลของหวังหยวนแล้ว จึงรู้ถึงความสามารถของเขาดี อีกทั้งนางยังได้เห็นกับตาตัวเอง ย่อมไม่ดูแคลนเขา!ไม่เช่นนั้นก็เท่ากับเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยง!ช่างโง่เขลายิ่งนัก!แต่น่าเสียดายโอวหยางอวี่กลับไม่เข้าใจ มัวหลงลำพองในอำนาจจนเสียสติ!ขณะเดียวกันหวังหยวนและคนอื่น ๆ กำลังสำรวจพื้นที่รอบเมืองผีเพื่อหาทางหลบหนีโดยเร็วที่สุด!แต่ก็ยังไม่พบหนทาง!ศัตรูมีจำนวนมาก ยิ่งฟ้ามืดก็ยิ่งมองไม่เห็นว่ามีกี่คน จึงไม่อาจล่วงรู้สถานการณ์ภายนอก!หากฝ่าออกไปคงมีผู้บาดเจ็บล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1929
“ไม่ได้!” หวังหยวนปฏิเสธทันทีเขาจ้องมองต่งอวี่ แล้วพูดว่า “หากต้องออกไป พวกเราจะไปด้วยกัน ข้าจะไม่หนีไปคนเดียว! แล้วปล่อยให้พวกเจ้าสละชีวิตเพื่อเปิดทางให้ข้า!”“พวกเราทุกคนล้วนเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พวกเจ้าเป็นคน ข้าก็เป็นคน จะให้ข้าเอาชีวิตพวกเจ้าไปเสี่ยงเพราะฐานะสูงส่งของข้าได้อย่างไร!”เหล่าทหารต่างซาบซึ้งใจจนน้ำตาคลอเบ้าการได้ติดตามหวังหยวนช่างเป็นบุญวาสนาแปดชั่วอายุคนอย่างแท้จริง!ทั่วทั้งใต้หล้า มีเจ้านายคนใดบ้างที่จะยอมตายไปพร้อมกับผู้ใต้บัญชา?คนอย่างหวังหยวนนั้นหาได้ยากยิ่ง!แต่แล้วเหล่าทหารที่อยู่ข้างกายหวังหยวนก็คุกเข่าลง รวมทั้งต่งอวี่และเกาเล่อ“ท่านผู้นำ!”“พวกข้าเข้าใจความหวังดีของท่าน!”“รู้ว่าท่านไม่ใช่คนที่ทอดทิ้งพี่น้อง!”“ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่เลือกติดตามท่านตั้งแต่แรก และคงไม่อยู่กับท่านนานเช่นนี้!”เกาเล่อกัดฟันกล่าว“เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง!”“พี่น้องต้องเสียชีวิตเพราะข้าบัญชาการผิดพลาด!”“ข้าควรเป็นผู้รับผิดชอบ แต่ตอนนี้สถานการณ์บานปลายแล้ว ต่อให้ข้าจะทำสิ่งใดก็ไม่อาจชดเชยความผิดได้!”“โชคดีที่พี่น้องไม่ถือโทษ ยอมติดตามข้าปกป้องท่านเพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
บทล่าสุด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2062
หลายปีมานี้นางเชื่อคำพูดของตานสยงเฟยมาโดยตลอด คิดว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า แม้กระทั่งเกลียดชังบิดามารดาของตนเองด้วยซ้ำ!เหตุใดพวกเขาจึงทอดทิ้งนาง?ทำให้นางต้องระหกระเหินมานานหลายปี!แต่ทั้งหมดนี้กลับเป็นคำโกหกของตานสยงเฟย บิดามารดาของนางไม่ได้ทอดทิ้งนาง แต่ถูกตานสยงเฟยฆ่าตายต่างหาก!บัดนี้เมื่อความจริงปรากฏ นางจึงอยากไปเคารพหลุมศพของพวกเขา!เป็นการแสดงความกตัญญูและทำให้หมดห่วง“เป็นเช่นนี้เอง”หวังหยวนพยักหน้า“ได้!”“ในเมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าจะพาเจ้าไปที่คุกเอง”“เพื่อป้องกันไม่ให้ตานสยงเฟยใช้อุบายอันใด”หลิ่วหรูเยียนมีท่าทีแปลกไป อาจจะถูกตานสยงเฟยชักจูงได้หลิ่วหรูเยียนไม่ได้ปฏิเสธ นางพยักหน้า หวังหยวนจึงพานางไปที่คุกที่จวน ทุกคนยังคงดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน!ภายในคุกเนื่องจากตานสยงเฟยและพรรคพวกล้วนเป็นคนชั่ว หวังหยวนจึงสั่งให้ขังพวกเขาไว้ที่ชั้นใต้ดินของคุกที่นี่มักจะใช้ขังนักโทษอุกฉกรรจ์ยิ่งไปกว่านั้น การจะหนีออกไปจากที่นี่ก็ช่างยากเย็นพอ ๆ กับการปีนสู่สวรรค์!“หวังหยวน!”“ข้าสำนึกผิดแล้ว ขอท่านปล่อยข้าไปเถิด!”“ต่อไปนี้ข้ายินดีอยู่เคียงข้างรับใช้ท่าน!”“
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2061
“เจ้าไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับข้า แสดงว่าเจ้าคงอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ”“ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่เล่าให้ข้าฟังสักหน่อยล่ะ อย่างน้อยก็ให้ข้าสนุกขึ้นมาบ้าง”หวังหยวนนั่งลงข้างหลิ่วหรูเยียน เขานั่งไขว่ห้างมือวางบนราวบันไดขณะมองหลิ่วหรูเยียนด้วยรอยยิ้ม“เหตุใดท่านถึงน่ารำคาญนัก?”“ดูไม่ออกหรือว่าข้าไม่อยากคุยกับท่าน?”“รีบกลับไปดื่มกับพวกเขาซะเถอะ จะมานั่งขวางหูขวางตาข้าทำไม?”หลิ่วหรูเยียนกลอกตามองหวังหยวนแท้จริงแล้ว นางเพียงแค่รู้สึกว่างเปล่าหลังจากได้ล้างแค้นสำเร็จ ราวกับชีวิตไม่มีจุดหมายอีกต่อไป นางไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป จึงทำให้ดูเหม่อลอยและเศร้าสร้อยแต่ไม่รู้ว่าทำไม ตั้งแต่วังหยวนมาที่นี่ นางกลับรู้สึกเหมือนมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง“ว่ามาสิ เป็นอะไรไป?”หวังหยวนเปลี่ยนเรื่อง“ข้าอยากไปพบตานสยงเฟย”“ครั้งก่อนท่านสัญญากับข้าว่า เมื่อจับตานสยงเฟยได้จะให้ข้าจัดการเขา ยังจำได้หรือไม่?”หลิ่วหรูเยียนถาม“อืม...”หวังหยวนครุ่นคิด ใช้นิ้วเคาะขมับพิจารณาถึงข้อดีข้อเสียเรื่องของพรรคทมิฬเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อาจตัดสินใจเพียงเพราะคำพูดของคนคนเดียวได้ ยิ่งกว่านั้น เพื่อจับตานสยงเฟย ยังต้องสูญ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2060
“หวังหยวน! เจ้าช่างน่ารังเกียจ! กล้าเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัวหรือ?”ตานสยงเฟยกล่าวอย่างเดือดดาลส่วนโอวหยางอวี่และลั่วเฉินเห็นท่าไม่ดี จึงไม่รีรอ รีบพาผู้ใต้บัญชาหนีลงจากเขา!แต่น่าเสียดาย ที่เชิงเขามีการวางกองกำลังดักไว้แล้ว!ตานสยงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างถูกจับเป็น!การต่อสู้ครั้งนี้ หวังหยวนได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์แบบ!แต่เนื่องจากหน้าผาแห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ห่างไกล โดยรอบไม่มีบ้านเรือนหรือเมืองจึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซึ่งเป็นสิ่งที่หวังหยวนต้องการเพราะที่นี่คืออาณาจักรต้าเป่ย หากหานเทารู้ว่าเขายกทัพมาในดินแดนของอาณาจักรต้าเป่ย ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร พวกเขาก็อาจจะหาเรื่องจู่โจมได้!เมื่อถึงเวลานั้น เรื่องราวคงจะวุ่นวายและเกิดความขัดแย้ง!หลังจากที่จับตานสยงเฟยและพรรคพวกได้แล้ว หวังหยวนจึงรีบกลับเมืองอู่เจียงทันที!ใช้เวลาเพียงวันครึ่งก็กลับมาถึง!ระหว่างทาง แม้ว่าจะมีคนเห็น แต่มีเกาเล่อคอยนำทาง จึงไม่ทำให้คนของอาณาจักรต้าเป่ยรู้ตัว!...ณ ที่ว่าการเมืองอู่เจียงตอนนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลองกันอย่างสนุกสนาน!คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์คือหวังหยวน!ส่วนเอ้อหู่และคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2059
หลิ่วหรูเยียนไม่เอ่ยคำใด นางจ้องมองตานสยงเฟยด้วยความโกรธแค้นนางต้องการล้างแค้น!“ชีวิตของเขาเป็นของเจ้า ข้าจะช่วยจับเป็นให้!”“ส่วนต่อไป เจ้าจะจัดการเขาอย่างไรก็สุดแล้วแต่เจ้า!”หวังหยวนกล่าวจบก็หยิบปืนคาบศิลาออกมาจากอก แล้วเล็งไปที่ตานสยงเฟย“ในเมื่อเจ้ารู้จักข้าดี”“เจ้าควรรู้ว่าอาวุธลับของข้าไม่มีผู้ใดเทียบได้ ใช่หรือไม่?”“ข้าแนะนำให้เจ้ายอมจำนนเสีย จะได้ไม่เจ็บตัว!”หวังหยวนเตือนมุมปากของตานสยงเฟยกระตุก เขาสืบเรื่องของหวังหยวนมานาน จึงรู้จักหวังหยวนดี และจำได้ว่าอาวุธในมือของหวังหยวนคืออะไร!ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ขุนพลที่เก่งกาจก็ยังไม่อาจหลบอาวุธนี้ได้!ทันใดนั้น ตานสยงเฟยก็คว้าตัวสาวกพรรคทมิฬคนหนึ่งมาใช้เป็นโล่มนุษย์!“ปัง!”เสียงปืนดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬคนนั้นล้มลงกับพื้นต้องยอมรับว่าตานสยงเฟยช่างโหดเหี้ยม!เพื่อเอาชีวิตรอด กลับยอมเสียสละชีวิตคนอื่น ช่างน่ารังเกียจ!หวังหยวนยกปืนขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเล็งไปที่ตานสยงเฟย ไม่ให้เขามีโอกาสหนี!“หวังหยวน!”“วันนี้ไว้ชีวิตข้าเถิด ต่อไปข้าจะตอบแทนเจ้าแน่นอน!”“เจ้าคิดเห็นเช่นไร?”“การบีบให้ข้าจนตรอกไม่ได้เป็นผลดีต่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2058
ลั่วเฉินพยักหน้า ไม่เอ่ยคำใดอีก เพียงแค่รีบพาผู้ใต้บัญชาออกไป!เสียงโห่ร้องแห่งการฆ่าฟันดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬล้มตายเป็นใบไม้ร่วง!ตานสยงเฟยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจ!สมาชิกพรรคทมิฬล้วนเป็นคนที่เขาฝึกฝนเอง เขาทุ่มเทมากมายเพื่อสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง!เดิมทีเขาต้องการครองแผ่นดิน แต่ไม่นึกเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นเช่นนี้!สูญเสียกำลังพลไปเยอะมาก!ปัญหาเกิดขึ้นมากมาย!“ตานสยงเฟย! อย่าหนีนะ!”“เจ้าคนสารเลว! หลอกลวงข้ามาหลายปี!”“ไม่เพียงแต่ฆ่าพ่อแม่ข้าเท่านั้น ยังฝึกฝนข้าให้เป็นเครื่องมือทำเรื่องเลวร้ายมากมาย!”“วันนี้พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”ขณะที่ตานสยงเฟยกำลังจะลงจากเขา หลิ่วหรูเยียนก็วิ่งเข้ามา ในมือถือกริชเปื้อนเลือด สายตาเย็นชาราวกับคมดาบจ้องมองตานสยงเฟย!“มาคนเดียวหรือ?”เมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนมาคนเดียว ตานสยงเฟยก็หัวเราะในลำคอ เขาหันมาคว้าทวนยาวจากมือผู้ใต้บัญชาที่อยู่ด้านข้าง!เหตุผลที่ตานสยงเฟยสร้างฐานะขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพียงเพราะเขามีความคิดที่แตกต่าง แต่ยังเป็นเพราะฝีมือของเขาด้วย!ในยุคสงคราม ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นผู้ชนะ!ยิ่งกว่านั้น ฝีมือ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2057
“ทุกคนขึ้นเขาเดี๋ยวนี้!”“ห้ามปล่อยให้ใครหนีรอดไปได้!”หวังหยวนออกคำสั่ง ขุนพลนายกองเริ่มเคลื่อนไหวคนที่อาศัยอยู่บนหน้าผาแห่งนี้ล้วนเป็นระดับสูงของพรรคทมิฬและมีตำแหน่งสำคัญ การกำจัดพวกเขาให้หมดสิ้น จึงจะทำให้พรรคทมิฬหายไปอย่างสมบูรณ์!ตัดวัชพืชไม่ถอนราก เมื่อลมฤดูใบไม้ผลิพัดมาก็งอกขึ้นมาใหม่!เมื่อทุกคนเข้าไปบนหน้าผาแล้ว หวังหยวนก็ออกคำสั่ง ต่งอวี่และเอ้อหู่ต่างเป็นผู้นำพาผู้ใต้บัญชาบุกขึ้นไปบนยอดเขา!ส่วนหวังหยวนและคนอื่น ๆ ก็ตามไปติด ๆ!“เจ้าจะทำอะไร?”หวังหยวนหันไปคว้าแขนหลิ่วหรูเยียน แล้วถามขึ้นหลิ่วหรูเยียนมีสีหน้าเย็นชา กำหมัดแน่น สีหน้าโกรธเกรี้ยวนางขมวดคิ้วกล่าวว่า “ข้าจะขึ้นไปล้างแค้นด้วยตัวเอง!”“ไม่เพียงแต่ข้าเกือบตายเท่านั้น แม้แต่บิดามารดาข้าก็ถูกคนของพรรคทมิฬฆ่าตาย จะปล่อยพวกมันไปได้อย่างไร?”“วันนี้ไม่มีใครหยุดข้าได้ ข้าจะฆ่าตานสยงเฟย ล้างแค้นให้พ่อแม่!”พูดจบ หลิ่วหรูเยียนก็สะบัดแขนหวังหยวนออก ก่อนจะชักกริชออกมาแล้ววิ่งขึ้นไปบนยอดเขา!แม้ว่านางจะเป็นคนบอกที่ตั้งฐานทัพนี้ให้หวังหยวน แต่ไม่มีใครรู้จักที่นี่ดีไปกว่านาง!ไม่นานพวกหวังหยวนก็ขึ้นไปถึงยอดเขา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2056
หวังหยวนกลอกตามองเอ้อหู่ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “ชีวิตของทหารที่อยู่ข้างหลังเจ้าล้วนอยู่ในมือเจ้า!”“การที่เจ้าพาพวกเขามาเสี่ยงอันตราย หากไม่มีอะไรผิดพลาดก็ดีไป แต่หากเกิดความผิดพลาด เจ้าจะเผชิญหน้ากับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไร?”“อย่าลืมว่าการเป็นขุนพลไม่ใช่แค่เพื่อรบชนะ!”“แต่ต้องชนะอย่างสวยงาม ลดการสูญเสียให้มากที่สุด!”ทุกคนต่างตกตะลึงเดิมทีพวกเขาคิดว่าการติดตามหวังหยวนก็เพื่อหาเลี้ยงชีพ ในยุคสงคราม การมีข้าวกินก็ดีมากแล้วชีวิตพวกเขาจะสำคัญอะไร?ในสายตาของชนชั้นสูง ชีวิตพวกเขาไม่ต่างจากเศษหญ้า!เป็นเพียงเครื่องมือในการแย่งชิงอำนาจ!แต่หวังหยวนกลับมีเมตตา เห็นใจพวกเขา ทำให้พวกเขาซาบซึ้งจริง ๆ!ในตอนนี้ทุกคนต่างก็ตัดสินใจแล้ว แม้ว่าจะต้องสูญเสียมากมาย พวกเขาก็ยินดีสละชีพเพื่อช่วยหวังหยวนพิชิตหน้าผาแห่งนี้ และฆ่าคนของพรรคทมิฬให้หมดสิ้น!“รีบก่อไฟทำอาหาร!”“เมื่อทุกคนอิ่มท้องแล้วก็คงถึงเวลาพอดี!”“จำไว้! ห้ามส่งเสียงดัง ประเดี๋ยวพวกมันจะรู้ตัว!”“หากพวกมันรู้ตัวจะเป็นอันตรายต่อพวกเรา!”หวังหยวนกำชับทุกคนพยักหน้ารับ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2055
ในช่วงเวลาไม่กี่วันต่อมา ด้วยการนำทางของหลิ่วหรูเยียน หวังหยวนและคนอื่น ๆ จึงไม่หลงทาง เดินทางมาถึงเชิงผาได้อย่างรวดเร็ว!บัดนี้สมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อก็ได้แทรกซึมเข้าไปในพื้นที่โดยรอบแล้วหวังหยวนและคนอื่น ๆ ตั้งค่ายอยู่ในป่าแห่งหนึ่งเมื่อมองไปรอบ ๆ จะเห็นเงาคนมากมาย พวกเขาล้วนเป็นสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อ“สืบทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหรือ?”หวังหยวนสวมชุดเกราะเตรียมพร้อมรับมือกรณีฉุกเฉินและป้องกันการโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว!เกาเล่อรีบเข้ามารายงานด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “สืบเรียบร้อยแล้วขอรับ คนร้ายอยู่บนเขาลูกนี้!”“แต่ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังขนย้ายสิ่งของ ตั้งแต่ที่พวกเรามาถึงก็เห็นรถม้าลงมาจากเขาไม่ต่ำกว่าร้อยคันแล้ว!”“แต่พวกเราไม่ได้ลงมือเพื่อไม่ให้พวกมันตื่นตัว!”“ข้าได้ส่งคนไปตามเส้นทางที่พวกมันใช้ หลังจากที่พวกเราจัดการเรื่องบนหน้าผาแล้ว จากนั้นจึงไปกวาดล้างพวกมัน!”“แล้วทรัพย์สมบัติของพวกมันก็จะตกเป็นของพวกเรา!”หวังหยวนพยักหน้าอย่างพึงพอใจเรื่องนี้จัดการได้ดีมาก!เหตุผลที่พรรคทมิฬเติบโตอย่างรวดเร็วก็เพราะความร่ำรวย!หากตัดเส้นทางการเงินของพวกมัน แม้ว่าตานเฟยจ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2054
ตานเฟยยิ้มอย่างพึงพอใจช่วงนี้หลังจากถูกหวังหยวนจับตามอง เขารู้สึกเหมือนมีคนคอยจ้องมองทุกการกระทำของเขาอยู่ตลอดเวลา!แม้แต่การหาสาวกใหม่ก็ยังยากลำบาก!หวังหยวนคอยขัดขวางเขา เขาจึงต้องสั่งสอนหวังหยวนบ้าง!แต่น่าเสียดาย...ยังหาโอกาสไม่ได้!ยิ่งไปกว่านั้น ตานเฟยไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าตนเองต่างกับหวังหยวน แล้วจะสู้หวังหยวนได้อย่างไร?อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังไม่ได้!ดังนั้นแม้ว่าในใจจะเคียดแค้นอาฆาต แต่ย่อมต้องหลีกเลี่ยง“ที่เจ้าทำงานสำเร็จก็แค่ช่วยถ่วงเวลาเท่านั้น”“ตราบใดที่หลิ่วหรูเยียนยังมีชีวิตอยู่ นางก็เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ!”“ดังนั้นก่อนที่พวกเราจะฆ่านางได้ พวกเราต้องระวังตัวและดำเนินแผนการต่อไป!”“พยายามขนย้ายสิ่งของออกไป หากถึงเวลาจำเป็น พวกเราก็ต้องทิ้งฐานที่มั่นแห่งนี้”ทุกคนต่างรู้สึกเสียดายหน้าผาแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ดี ไม่เพียงแต่มีชัยภูมิที่ได้เปรียบเท่านั้น แต่ยังปลอดภัยมากอีกด้วย!จึงทำให้พวกเขาเติบโตได้อย่างรวดเร็ว!แม้ว่าสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อจะกระจายอยู่ทั่วดินแดนทั้งเก้า แต่ก็ไม่ได้ตรวจสอบพื้นที่ใกล้เคียงหน้าผาแห่งนี้!แต่น่าเสียดา
