เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 57
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 58
คนหิวแสงถูกรปภ.จับกุมเอาไว้แล้วส่งตัวไปยังสถานีตำรวจแล้วเสิ่นเมี่ยวเมี่ยวตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ร้องไห้อย่างน่าสงสาร รู้สึกว่าร่างกายของเขาสกปรกมากจนต้องร้องขอชีวิต อยากอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ก็ไม่อยากให้เหวินเหยียนโจวต้องอยู่เพียงลำพังการตรวจสอบในวันนี้จึงถูกบังคับให้ระงับ พวกเขาจึงเปิดห้องที่โรงแรมใกล้ๆ เพื่อให้เธอได้อาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเหวินหยียนโจวสั่งคนให้ไปซื้อเสื้อผ้าให้เสิ่นเมี่ยวเมี่ยวเสิ่นเมี่ยวเมี่ยวคร่ำครวญทั้งน้ำตา “ไม่ต้องการคนอื่น ต้องการแค่พี่ฉางเยว่ เป็นพี่ฉางเยว่ที่ช่วยซื้อเสื้อให้ฉันเท่านั้น ฉันไม่เชื่อรสนิยมของคนอื่น ฉันไม่อยากใส่เสื้อผ้าไม่มีสไตล์!”เหวินเหยียนโจวมองไปทางโหลวฉางเยว่ โหลวฉางเยว่พูดอย่างเข้าใจว่า “ฉันไปซื้อเองค่ะ”สายตาของเหวินเหยียนโจวมองไปที่น้ำตาบนแก้มของเธอหลายรอบมากแล้วพูดว่า “ตรงข้ามโรงแรมมีร้านขายเสื้อผ้า คุณไปซื้อก่อนนะ พอกลับบริษัทค่อยไปเบิก”โหลวฉางเยว่รับฟังอย่างดีแล้วหันหลังเดินออกไปได้สองเก้าก็ได้ยินเสียงผู้ชายดังขึ้น “ถ้าคุณอยากเปลี่ยนก็สามารถซื้อได้”โหลวฉางเยว่หันกลับมาเห็นเสิ่นเมี่ยวเมี่ยวกำลังดึงเสื้อของเหวินเหยี
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 59
โหลวฉางเยว่ไม่พูดอะไร “เพราะเป็นเลขา ต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างจะได้ไม่เกิดข้อผิดพลาดค่ะ”เหวินเหยียนโจว “ทำไมคุณดูตั้งตารอให้เกิดอะไรขึ้นระหว่างผมกับเธอจังนะ?”“ประธานเหวินคิดที่จะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันค่ะ” เหวินเหยียนโจวจ้องไปที่หน้าเธอสักพักแล้วเดินพุ่งไปหาเธอ โหลวฉางเยว่ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร ฉันมีสัญชาตญาณว่าเขาไม่มีความสุขและถอยห่างออกไปโดยไม่รู้ตัวจังหวะนั้นเสิ่นเมี่ยวเมี่ยวก็เดินออกมาพอดี “พี่เหยียนโจว ฉันเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วค่ะ” โหลวฉางเยว่รีบพูด “ฉันไปส่งคุณเสิ่นกลับก่อนล่ะกันนะคะ” เสิ่นเมี่ยวเมี่ยวส่ายหน้า “ไม่ค่ะพี่ฉางเยว่ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันไปทำงานต่อได้ค่ะ” “อย่าฝืนเลยค่ะ”“เรื่องที่พวกเราเผชิญ พี่ฉางเยว่ไม่ร้องเลยแม้แต่น้อย ฉันจะขี้ขลาดไม่ได้ ฉันต้องเรียนรู้จากพี่ฉางเยว่ ฉันก็ต้องกล้าหาญ!” เสิ่นเมี่ยวเมี่ยวปฏิญาณอย่างตั้งใจไม่มีใครสนใจเหวินเหยียนโจวเลย ตรงดิ่งไปข้างหน้า “กลับบริษัท”พอถึงบริษัท โหลวฉางเยว่จะกลับห้องของเลขาแต่ถูกเหวินเหยียนโจวคว้าแขนเอาไว้ เขาพูดมาว่า “มากับผม” เป็นการบังคับเธอให้ไปที่ห้องทำงานโหลวฉางเยว่ขมวดคิ้วอย่างงงงวย กา
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 60
โหลวฉางเยว่เดินไปที่ประตูห้องน้ำชาจึงได้ยินคำพูดเหล่านี้เธอหยุดชะงักก้าวเดิน เสิ่นเมี่ยวเมี่ยวตอบกลับเธออย่างรวดเร็ว “คุณอย่าสร้างความขัดแย้ง!”“แม้ว่าพี่เหยียนโจวและพี่ฉางเยว่จะมีความสัมพันธ์กันจริงๆ แต่ฉันก็จะแข่งขันอย่างยุติธรรมกับพี่ฉางเยว่! หากคุณก็ชอบพี่เหยียนโจวก็สามารถมาแข่งขันอย่างยุติธรรมกับฉันได้ ฉันมั่นใจว่าฉันไม่ได้ด้อยไปกว่าคุณ สุดท้ายแล้วพี่เหยียนโจวต้องเลือกที่จะอยู่กับฉัน!”โหลวฉางเยว่หันหลังกลับไปเสิ่นเมี่ยวเมี่ยวเป็นเด็กสาวจริงๆ แต่ยัยฟางเชี่ยนต่างหากที่เมื่อเขาไม่สามารถลงมือจัดการได้เองก็จะหว่านความขัดแย้งโดยใช้เสิ่นเมี่ยวเมี่ยวเป็นเครื่องมือ โดยที่เธอไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่อย่างงั้นเธอคงไม่สุภาพกับเธอขนาดนี้…… เลิกงานตอนค่ำ โหลวฉางเยว่เห็นเสิ่นซู่ชินในบริเวณแผนกต้อนรับชั้นหนึ่งคิดไปคิดมาก็เดินเข้าไปทักทาย “ศาสตราจารย์เสิ่น”“คุณโหลว” เสิ่นซู่ชินลุกขึ้นจากโซฟาโหลวฉางเยว่เดาว่า “คุณมารับคุณหนูเสิ่นเหรอคะ? ตอนที่ฉันลงมาเห็นว่ากำลังคุยกับเพื่อนร่วมงานอยู่ค่ะ น่าจะใกล้ลงมาแล้วนะคะ” เสิ่นซู่ชินพยักหน้าและพูดอีกครั้ง “เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอที่ห้างในวันน
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 61
วันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ไปทำงานเหมือนอย่างเคย เธอถือถ้วยเก็บความร้อนถึงเวลาพักก็มาเติมน้ำร้อน ช่วงเวลานี้ยังไม่ใช่เวลาเข้างาน เธอจึงนั่งพิงเก้าอี้ หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรศัพท์วันนั้นหลังจากได้ยินเหวินเหยียนโจวพูดถึงแม่ โหลวฉางเยว่ก็ดูเลื่อนลอยกลับไปหาตั้งสองวัน กลับไปหาเบอร์โทรศัพท์เพื่อนบ้านเมื่อก่อนของเธอ โทรไปถามทางด้านนั้นรับ “ฮัลโหล ใครคะ?”โหลวฉางเยว่พูด “คุณป้า ฉันคือฉางเยว่”“อ่อ ฉางเยว่เหรอ เธอมีเบอร์โทรฉันได้อย่างไร?”โหลวฉางเยว่พูดเสียงเบา “เมื่อก่อนเก็บเอาไว้”ป้าเฉิน “อย่างนั้นเธอโทรหาฉันมีเรื่องอะไร?”“คุณและพ่อแม่ของฉันเป็นเพื่อนบ้านกัน? พวกเขาเป็นยังไงบ้าง?”ป้าเฉินพูด “ฉันย้ายบ้านตั้งนานแล้ว ไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่กับลูกชายกับลูกสะใภ้ ไม่ได้ติดต่อกับพ่อแม่ของเธอแล้ว ครั้งที่แล้วเจอกันดีมาก ช่วงนี้เป็นอย่างไรก็ไม่ค่อยแน่ใจ”โหลวฉางเยว่ผิดหวังเล็กน้อย “เป็นอย่างไร”“ฉางเยว่ เธออยากรู้ว่าพวกเขาเป็นอย่างไร ทำไมไม่โทรหาพวกเขาเลยล่ะ? ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่าไปทำงานที่บ้านนอก เธอไม่ได้กลับมาเลยเหรอ?”โหลวฉางเยว่พูดเพียง “ฉันโทรหาแล้ว แค่พวกเขาเหมือนจะเปลี่ยน
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 62
เพราะได้ยินประโยคนั้น โหลวฉางเยว่จึงผิดหวังในตัวพ่อกับแม่ของเธอถึงที่สุด สามปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้ติดต่อพวกเขาไปอีกเลยจนมาถึงหลายเดือนก่อนอยู่ ๆ ก็อยากจะโทรหาทว่ากลับโทรไม่ติดตอนนั้นเธอยังยิ้มเยาะ ทำใจแข็ง แต่กลับเป็นพ่อแม่ของเธอต่างหากที่บอดว่าตัดก็คือตัดขาดกับเธอจริง ๆ ตอนนี้ได้ยินเสียงแม่รู้ว่าเธอสบายดี เธอก็ไม่ต้องนึกห่วงอะไรแล้วก็ต่างคนต่างไปถือชาขึ้นมา โหลวฉางเยว่ก็กลับไปที่ห้องของเลขาขณะที่กำลังนั่งลง ฟางเชี่ยนก็เอาเอกสารเมื่อวานมาโยนให้เธอ อวดท่าอย่างชนะ “ฉันบอกกับประธานเหวินแล้ว ประธานเหวินบอกให้เธอรับผิดชอบ!”ได้พอดีกับโหลวฉางเยว่ไม่อยากอยู่ในห้องทำงานกับทีมที่ยุ่งเหยิงอย่างนี้ เธอไม่ได้พูดอะไร หยิบเอกสารและกระเป๋าเดินออกไปฟางเชี่ยนมองหลังเธอไว ๆ แววตาฉายแววร้ายโหลวฉางเยว่ออกมาจากบริษัทแล้ว เดินเข้าร้านกาแฟใกล้ ๆ สั่งกาแฟมาแก้วหนึ่งนั่งเก้าอี้ดูเอกสารผ่านไปครึ่งชั่วโมง เธอเข้าใจเนื้องานโครงการนี้คร่าว ๆ แล้ว จุดสำคัญตอนนี้คือให้ประธานเฉินเซ็นข้อตกลงเพิ่มเติม วันนั้นที่เซ็นหล่นไปจริง ๆ เรื่องนี้ยากนิดหน่อยถึงอย่างไนวันนั้นประธานเฉินก็ถือว่าถูกพวกเขาตลบหลัง ทำ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 63
ตอนนั้นเหวินเหยียนโจวก็ไม่ได้มีความรู้สึกหรือท่าทีอะไร เมื่อมาถึงสถานที่ที่นัดกับเย่เหอไว้ เย่เหอหรานที่กำลังกินโรตีคำโตอย่างเอร็ดอร่อยสองตาเขาสำรวจมองเย่หราน นั่งลงเย่เหอหรานหันไปบนโต๊ะที่มีเอกสารอย่างบอกเป็นนัย พูดอย่างกำกวม “ข้อมูลที่นายอยากได้เอาไปดูเอง ฉันยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ หิวจะตายอยู่แล้ว”“ที่บ้านไม่มีใครทำกับข้าวให้นายกินเหรอ? ไหนบอกว่าแม่นายหาเมียให้นายแล้วไม่ใช่เหรอ?” เหวินเหยียนโจวหยิบเอกสารขึ้นมาพลิกดู พูดลอย ๆ ออกมาเย่เหอหรานพอนึกถึงสถานะของคู่หมั้นนั่น ยายแก่ที่บังคับให้เขาไปบ้านนั่นก็หมดอารมณ์กิน หยิบโรตีเข้ากระเป๋าหยิบกระดาษขึ้นมาเช็ดมือด้วยความหงุดหงิด“ถ้าว่ากันตามอายุ ยัยนั่นฉันคงต้องเรียกว่าป้าแล้ว แก่กว่าฉันตั้งห้าปี ไม่รู้ว่าช่วงล่างยานขนาดไหนแล้ว เอามาทำเมียให้ฉันขาดทุนตายจนแม่ฉันยังนึกออกเลย อยากจะได้สมบัติในมือเธอ สู่ขอยัยผู้หญิงนี่มาก็เหมือนเอามาเป็นแม่บ้านให้ฉันเพิ่มอีกคน...ช่างเถอะไม่ต้องพูดถึงเธอแล้ว”เขายกเปลือกตาขึ้น “ทำไมอยู่ ๆ ถึงอยากได้ข้อมูลบริษัทเล็ก ๆ พวกนี้ ข้อมูลพวกนี้ปี๋หยุนของพวกนายดูไม่ได้เหรอ?”ที่สำคัญถ้าเขา
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 64
โหลวฉางเยว่สีหน้าอย่างนิ่ง “ได้ยินมาว่าคุณเพิ่งจะคลอดลูกชาย น่ารักมาก ไม่รู้ว่าจะได้รับเกียรติไปดูไหม”“…” ประธานเฉินไม่ได้สนใจเธอ ขึ้นรถออกไปแต่เขาไม่ได้กลับบ้านแต่ไปที่โรงแรม ไปเข้าร่วมงานกิจการซาลอนที่จัดขึ้นที่นั่นโหลวฉางเยว่มีสถานะเป็นเลขาของประธานปี๋หยุนกรุ๊ป แน่นอนว่าเข้าไปได้แต่เธอไม่ได้สนใจที่จะพูดคุยกับคนอื่น หาที่สักมุมหนี่ง นั่งลงเงียบ ๆ รอประธานเฉินเลิกงานเลี้ยง เธอก็เข้าไปให้เขาเซ็นสัญญาเพิ่มเติมอ่อ ไม่เซ็นต์ก็ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เธอค่อยมาใหม่ ดีสุดเขาคงถ่วงเวลาเธอสักสี่วัน หลังจากสี่วันเธอก็ลาออกพอดีโหลวฉางเยว่เปิดนิตยสารอ่านเล่น ทันใดนั้นก็เห็นอีกด้านหนี่งโกราหลขึ้นมาโหลวฉางเยว่ลุกขึ้นมอง เป็นประธานเฉินที่กำลังถกเถียงกับผู้หญิงคนหนึ่งผู้หญิงคนนั้นไม่ได้สนกาลเทศะอะไร ชี้หน้าด่าประธานเฉินยกใหญ่ “เฉินเหลียน แกขายทรัพย์สินของบริษัท แกต้องไม่ตายดีแน่!”หญิงสาวตะโกนด่าเสียงดังจนคนทั้งซาลอนได้ยินไปหมด ทุกคนต่างรุมล้อมกันเข้ามาสีหน้าประธานเฉินไม่น่ามองเป็นที่สุดโหลวฉางเยว่กระซิบถามคนข้าง ๆ “เธอเป็นใคร?”“เมียน้องชายของประธานเฉิน ขึ้นชื่อเรื่องการด่าเลยทีเดียว
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 65
โหลวฉางเยว่ถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ “คุณจะจัดการเธออย่างไร?”ประธานเฉินยิ้มเย็น “นั่นเป็นเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับเธอ”“ถ้าคุณทำร้ายเธอเกี่ยวเนื่องจนถึงผิดกฎกมาย อย่างนั้นฉันก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคอดด้วย ต้องเกี่ยวข้องกับฉันอย่างแน่นอน”“ฉันทำอย่างนี้ก็เพื่อช่วยเธอด้วยเหมือนกัน ถ้าให้ฉันเดาล่ะก็เดิมเรื่องนี้เธอเป็นคนรับผิดชอบทว่าเรื่องหน้าหน่ายกลับมาลงกับตัวเธอ ก็เพราะว่าประธานเหวินของพวกเธอเข้าข้างเธอ ให้ทายเธอ พูดก็พูดถึงขนาดที่การมีอยู่ของเธอขวางทางของเธอ ส่งเธอให้ฉัน ฉันจัดการเธอเอง เธอก็จะหมดคู่แข่งไปอีหนึ่ง ไม่สบายกว่าเหรอ?”ประธานเฉินวิเคราะห์แจกแจงเรื่องอย่างช้า ๆ น้ำเสียงที่ดูหลอกล่อราวกับว่าเป็นเรื่องดีไปหมดโหลวฉางเยว่ไตรตรองพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ไม่เลวพอดีเลยฉันก็รำคาญเธอเหมือนกัน”ประธานเฉินหรี่นัยน์ตา “เธอเอาด้วยใช่ไหม?”“แน่นอน ฉันจะโทรศัพท์ตอนนี้” โหลวฉางเยว่หยิบโทรศัพท์กดเบอร์โทรออก รอไม่กี่สิบวินาทีก็พูด“เลขาฟาง เจ้านายเก่าของเธอประธานเฉินให้ฉันหลอกเธอมา เขามีอะไรจะให้เธอ ตอนนี้พวกเราอยู่ที่โรงแรมฮิลตันตอนนี้เธอไม่ลองเข้ามาดูหน่อยเหรอ?”ประธานเฉินแย่งโทรศัพท์จา
บทล่าสุด
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 418
พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 417
จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 416
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 415
แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 414
ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 413
ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 412
ทันทีที่คำพูดจบลงไม่ถึงวินาที เหวินเหยียนโจวก็ก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อให้มีการแย่งชิง การปล้นชิงทรัพย์ในเวลากลางวันแสก ๆ หรือแม้แต่ผู้คนรอบข้าง เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เขาจับหลังศีรษะของเธอและใช้ลิ้นของเขารุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเธอ โหลวฉางเยว่กลัวว่าจะถูกคนรู้จักเห็นเข้า เธอจึงได้แต่จับชุดสูทของเขาไว้แน่น “เหวิน เหวินเหยียนโจว...... ”เหวินเหยียนโจวค่อนข้างเฉยเมยกับเรื่องพวกนั้น เขาจูบเธอสักพักก่อนที่จะปล่อยริมฝีปากของเธอ เขาหอบเบา ๆ ต่อหน้าเธอ ทั้งเซ็กซี่และเย้ายวน “ไม่ใช่แค่การลอง แต่เป็นการตัดสินใจแล้ว เราจะคบกัน”เขาจับมือของโหลวฉางเยว่ขึ้นมา โดยไม่ให้โอกาสโหลวฉางเยว่ได้เห็นชัดเจนว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเขาก็สวมแหวนไว้บนนิ้วนางของเธอม่านตาของโหลวฉางเยว่หดตัวลง!เสียงของเหวินเหยียนโจวแหบแห้ง “เด็กดี ตอนนี้สำนักงานกิจการพลเรือนก็หยุดกันหมดแล้ว รอถึงเดือนหน้าวันที่เก้า ในเวลาราชการ เราค่อยไปจดทะเบียนกันนะ”อะ อะไรนะ?ว่ายังไงนะ ! ?เดี๋ยวนะ!พอโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น ประสาทของเธอก็แทบจะระเบิด!เธอปิดปากเหวินเหยียนโจวอย่างรวดเร็ว เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดเ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
