บทที่ 393

การไหลเวียนเลือดของเหวินเหยียนโจวนั้นดี ฝ่ามือของเขาอบอุ่นอยู่ตลอด และตอนนี้มันก็ให้ความรู้สึกเหมือนเตา ให้ความร้อน ที่ค่อยๆส่งความร้อนคืบคลานไปตามเส้นเลือดของเขาและเข้าสู่หัวใจของโหลวฉางเยว่

เหวินเหยียนโจวเรียกเธอเป็นครั้งที่สี่ “เด็กดี คุณยังโกรธอยู่อีกเหรอ? ”

โหลวฉางเยว่โกรธมากจนหัวเราะ เขาไม่ได้ทำอะไรเลยแต่อยากให้เธอหายโกรธงั้นเหรอ?

เธอต้องการถอนมือออก แต่เหวินเหยียนโจวไม่ยอมปล่อย ทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างเงียบๆ ฉุดกระชากกันไปมา ซึ่งทำให้โหลวฉางเยว่อารมณ์เสีย และใช้แรงดึงมือของเธอกลับ

เหวินเหยียนโจวไม่ได้คว้าเธอไว้ เขาดูค่อนข้างหงุดหงิด เปลือกตาของเขาหนักเล็กน้อย และเขาก็หดหู่จนถึงขีดสุด

แม้แต่ลมหายใจที่เขาหายใจออกขณะพูด ก็เต็มไปด้วยความร้อนผ่าว “คนที่ติดสินบนพยาบาลไม่ใช่ไป๋โหยว เธอไม่มีความกล้าขนาดนั้น เด็กดี คุณช่วยเชื่อใจผมสักครั้ง”

โหลวฉางเยว่คิดว่ามันเป็นแค่การพูดตลบตะแลงเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่ไป๋โหยว แล้วจะเป็นใครกันล่ะ?

เขาจะให้เธอเลือก!

โหลวฉางเยว่ไม่เป็นต้องไปทำงาน และยังรีบออกจากเซินเฉิงอีก เธอแค่ไม่อยากเจอเขา แต่ใครจะรู้ว่าเขาก็ไล่ตามมาที่ซีเฉิงด้วย

เธอรู้สึกไม่มีความ