บทที่ 397

โหลวฉางเยว่เม้มริมฝีปากของเธอ “ตระกูลเนี่ยได้ให้ผลประโยชน์บางอย่างกับประธานเสิ่นแล้วเหรอคะ?”

เสิ่นไหชินยอมรับ

ผลประโยชน์ของนักธุรกิจก็คือการแลกเปลี่ยน ตระกูลเนี่ยยื่นข้อเสนอต่อรองให้กับเสิ่นไหชิน จนทำให้หัวใจของเสิ่นไหชินนั้นเต้นแรง ดังนั้นเสิ่นไหชินจึงเข้าร่วมในการชักชวนครั้งนี้ด้วยสันติภาพ

เสิ่นไหชินก็ถือว่าเป็นคนใจถึงคนหนึ่ง เขาไม่ได้ใช้สถานะเจ้านายของเขาเพื่อสั่งให้เธอตอบตกลง แต่เขาก็ให้ผลประโยชน์แก่เธอด้วยเช่นกัน

ผลประโยชน์นี้ไม่ใช่แค่การขึ้นเงินเดือนให้เธอห้าเปอร์เซ็นต์เท่านั้น แต่ยังรับประกันว่าเขาจะไม่ไล่เธอออกเพราะผลงานไม่ดีในช่วงเวลานี้ด้วย

โหลวฉางเยว่หายใจออกและรู้สึกซึ้งใจนิดหน่อย เพื่อปกป้องเนี่ยเหลียนอี้ พ่อแม่ตระกูลเนี่ยพยายามเข้าหาเธอทุกทิศทุกทาง และใช้กลยุทธ์ทั้งอ่อนบ้างแข็งบ้าง สงสารก็แต่หัวอกของคนเป็นพ่อเป็นแม่

“ประธานเสิ่นคะ ไว้ฉันจะคิดเรื่องนี้อีกครั้งนะคะ”

หลังจากวางสายแล้ว โหลวฉางเยว่ก็กินบะหมี่เสร็จ

เธอเดินกลับห้อง ผ่านแผนกต้อนรับ และขอให้รูมเซอร์วิสช่วยส่งอาหารมื้อเบาๆที่เหมาะกับคนไข้ส่งขึ้นไปที่ห้อง

หลังจากเข้าไปในลิฟต์ไป เธอก็ได้รับสายอีกครั้ง คราวนี