เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 403
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 404
ค่ำคืนนอกหน้าต่าง มีบรรยากาศที่หนาทึบจนไม่มีแสงสว่าง ลมฤดูหนาวพัดเอาหิมะที่โปรยลงมา พัดเข้ามาทางรอยแยกของหน้าต่าง ความหนาวเย็นเพียงเล็กน้อยไม่สามารถขจัดความชื้นและความร้อนในห้องได้โหลวฉางเยว่ยื่นแขนที่สง่างามและละเอียดอ่อนออกจากผ้าห่ม พยายามเปิดโคมไฟข้างเตียงฝ่ายชายกดหลังเปลือยของเธออีกครั้ง แล้วจูบที่หลังคอของเธอ เมื่อเธอควบคุมความสั่นของตัวเองไม่ได้ เขาก็จูบแรงขึ้นและจูบเธอไปตามกระดูกสันหลัง จนกระทั่งถึงเอวของเธอโหลวฉางเยว่นอนบนหมอน ขดตัวเพราะจั๊กจี้ แล้วหันหลังกลับเพื่อผลักชายคนนั้นออกไป เหวินเหยียนโจวใช้นิ้วประสานมือของเธอ แล้ววางไว้บนหมอนทั้งสองข้าง ก้มศีรษะลงเพื่อจูบเธอโหลวฉางเยว่รู้สึกไม่สบายใจที่เหวินเหยียนโจวค่อนข้างที่จะ......ค่อนข้างที่จะติดสกินชิพไปหน่อยเมื่อคืนตอนที่เขาป่วย เขามาหาเธอ เหมือนสุนัขจรจัดตัวหนึ่ง แต่ตอนนี้เขากลับเหมือนหมาโกลเด้นที่ติดหนึบไม่ยอมปล่อยเดิมทีเธอไม่ต้องการมีเซ็กส์กับเขาอีก แต่ในขณะเพราะเขาถูเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เธอก็ควบคุมตัวเองไม่ได้เหวินเหยียนโจวขยับเธอ ภายใต้แสงสลัว เขาเฝ้าดูโหลวฉางเยว่ผู้ที่เพิ่งสูญเสียความเย็นชาและความสงบในตัวไป
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 405
อู๋สือเชิงมองดูคิ้วที่เย็นชาของเธอ แต่ก็ยังยิ้มอย่างใจเย็น “คุณโกรธเหรอ? คุณยังแคร์ผมอยู่ เราคบกันมาเจ็ดปี และผมก็รู้จักคุณดีกว่าใคร ถ้าคุณไม่ได้สนใจผมแล้ว การที่ผมแตะต้องคุณแบบนี้ ก็คงจะไม่ทำให้คุณมีปฏิกิริยาตอบโต้ที่แรงขนาดนี้หรอก”น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนขึ้นมาก “ซิงรั่ว ผมเลิกกับเธอแล้ว พวกเรามาเริ่มต้นใหม่กันเถอะนะ”หลี่ซิงรั่วไร้ความรู้สึก “แม้ว่าเย่เหอหรานกับฉันจะไม่ได้จัดงานแต่งงาน แต่หลายคนก็รู้เรื่องการแต่งงานของพวกเราดี ทนายความอู๋ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เหรอคะ? ”อู๋สือเชิงไม่เชื่อว่าเธอจะไม่เคยคิดถึงความสัมพันธ์เจ็ดปีของพวกเขาเลย และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ซิงรั่ว ผมยอมถอยให้คุณแล้วนะ”หลี่ซิงรั่วไม่ทันจะพูดอะไร จู่ ๆ เย่เหอหรานก็โผล่มาข้างหน้า แล้วใช้เท้าเตะอู๋สือเชิง “นี่แกชักจะได้ใจเกินไปแล้วนะ กล้ามายุ่งกับเมียฉันได้นะแก! ”ก่อนที่อู๋สือเชิงจะทันได้หลบเลี่ยงลูกเตะนี้ บนชุดสูทสีดำของเขาก็มีรอยเท้าประทับไว้แล้วอู๋สือเชิงเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเขาค่อนข้างอ่อนโยนและสงบ “เย่เหอหราน นายแต่งงานกับซิงรั่วเพราะอะไร อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ เมียอย่างงั้นเหรอ? นายกำลังประกาศศักดาให้ฉ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 406
เย่เหอหรานจ้องมองหลี่ซิงรั่วใกล้ ๆหลี่ซิงรั่วผละมือเขาออกแล้วพูดอย่างใจเย็น “ถ้าคุณว่างมากขนาดนั้น อยากจะหาที่ระบาย ก็เชิญไปหาคนอื่นที่ว่างเถอะ ฉันยังมีข้อมูลคดีที่ต้องดูอยู่”เย่เหอหรานโกรธมากกับท่าทางที่ไม่สนใจและไม่แยแสของเธอ เขาจับมือเธอไว้แน่น “คุณเป็นทนายความ ผมพูดสู้คุณไม่ได้”เขายกเข่าขึ้นแล้วดันเข้าไปในกระโปรงของเธอทันที เขาพูดอย่างอำมหิตว่า “ผมจะเอาคุณให้ตาย” จากนั้นก็ก้มศีรษะลงแล้วกัดริมฝีปากของเธออย่างดุเดือดเธอรู้สึกว่าความต้องการในเรื่องนั้นของเขาตอนนี้คงจะไม่ใช่แค่ทำ ๆ ไปแล้วจบแค่นั้นแน่ อารมณ์ของหลี่ซิงรั่วก็รู้สึกผันผวนในที่สุด เธอต้องการอยากที่จะจับมือของเขาไว้ “เย่เหอหราน! หยุดทำอะไรบ้า ๆ เดี๋ยวนี้นะ! ”เย่เหอหรานก็ยิ่งทำตัวบ้าคลั่งกว่าเดิมให้เธอดู!เขาคว้ามือของเธอแล้วกดมันเข้ากับผนัง แล้วใช้มืออีกข้างถลกกระโปรงทรงเอของเธอให้ถึงเอว เธอไม่รู้เลยว่า การที่เธอสวมชุดทางการแบบนี้มันทำให้เธอมีเสน่ห์มากแค่ไหน อู๋สือเชิงไอ้บ้านั่น สายตาที่มันมองเธอไม่มีการให้เกียรติเลยด้วยซ้ำ!เย่เหอหรานโกรธมากจนเขาดึงถุงน่องและกางเกงชั้นในของเธอออกพร้อมกัน!การต่อต้านทั้งหมดของหล
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 407
เหวินเหยียนโจวเหลือบมองเขา รู้สึกขี้เกียจเกินกว่าจะตอบเขาจิบเหล้า ภายใต้แสงสลัวของบาร์ สีหน้าของเขาดูไม่ชัดเจนเย่เหอหรานมองว่าเขาเป็นเพื่อนแท้ เขาดีดนิ้วและสั่งให้บาร์เทนเดอร์ชงเครื่องดื่มให้เขาด้วย แล้วพูดว่า “ทำไมผู้หญิงพวกนี้ถึงรับมือได้ยากนักนะ? ”เขาหยิบกล่องบุหรี่ออกมา แล้วยื่นให้เหวินเหยียนโจวทันทีที่แสงไฟแช็กสว่างขึ้น บทสนทนาระหว่างชายสองคนก็ดังมาจากเคาน์เตอร์บาร์ “ไม่ได้ ไม่ได้ ช่วงนี้กำลังเตรียมตัวปั๊มลูกอยู่ ฉันสูบบุหรี่หรือดื่มเหล้าไม่ได้ ฉันดื่มแค่น้ำมะนาวก็พอ”เมื่อได้ยินดังนั้น ชายสองคนที่กำลังดื่มและสูบบุหรี่อยู่ ต่างก็หยุดชะงักไปชั่วครู่อย่างเข้าใจยากจากนั้นก็ดับบุหรี่ของเขาในลักษณะที่เข้าใจยากเหมือนกัน และทิ้งมันไป……เหวินเหยียนโจวจะอยู่ที่ซีเฉิงตลอดก็ไม่ได้ เขาทานอาหารเช้ากับโหลวฉางเยว่ในวันรุ่งขึ้น และพาเหอชิงกลับไปที่เซินเฉิงโหลวฉางเยว่ไม่ได้ออกไปส่งเขา เธอแค่นั่งกินข้าวต่อตรงที่นั่งของตัวเองหลี่ซิงรั่วเห็นเธอตั้งแต่แรกเมื่อเดินเข้าไปในร้านอาหาร มือถืออาหาร และนั่งลงตรงข้ามเธอทั้งสองพูดคุยกันสักพัก แม้ว่าพวกเธอจะยอมความกับตระกูลเนี่ยแล้ว แต่คดียั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 408
หลี่ซิงรั่วคิดว่าเธอแค่ล้อเล่นในตอนแรก แต่เธอไม่คาดคิดว่าโหลวฉางเยว่จะพาเธอไปทานอาหารเย็นกับเนี่ยเหลียนอี้จริง ๆพวกเธอมาถึงก่อน และรออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เนี่ยเหลียนอี้จะมาถึงอย่างล่าช้า พร้อมกับบอดี้การ์ดของเธอเธอเดินมาจากประตู แล้วมองที่โหลวฉางเยว่โดยไม่กะพริบตา โหลวฉางเยว่มองกลับมาที่เธอ ดวงตาของพวกเธอก็เข้ามาใกล้มากขึ้นโดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่ละสายตา โหลวฉางเยว่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในเวลาเพียงครึ่งเดือน เนี่ยเหลียนอี้ก็กลายเป็นคนที่ดูซูบผอมลงมากรูปร่างหน้าตาของเธอดูแปลกตามาก มีเบ้าตาที่ลึก สะดุดตากับใบหน้าที่ซูบผอม กระทั่งตอนนี้ใบหน้าของเธอก็ผอมจนแทบจะไม่มีเนื้อหนังเหลืออยู่เลย ถึงแม้จะแต่งหน้าอย่างประณีต ก็ยากที่จะปกปิดความจริงนี้ได้อายุเพิ่งจะแค่ยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น แต่เธอกลับดูแก่แล้วนิดหน่อยในทางตรงกันข้าม โหลวฉางเยว่สวมแจ็กเกตสีเขียวมิ้นต์บนชุดสูทตัวเล็กของเธอ ผิวของเธอขาว สีนี้ก็ทำให้เธอดูโดดเด่น เนี่ยเหลียนอี้เป็นเหมือนกรวดที่อยู่ติดกับไข่มุก ไม่มีความแวววาวใด ๆ อยู่เลยเนี่ยเหลียนอี้ยอมรับไม่ได้ว่าตัวเองจะเทียบไม่ได้กับโหลวฉางเยว่ ดวงตาของเธอก็เย็นชาลง ทันทีที่เ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 409
โหลวฉางเยว่ก็รู้สึกตกใจนิดหน่อยเนี่ยเหลียนอี้เองก็สั่นเล็กน้อย ขณะที่บริกรกำลังเสิร์ฟอาหาร เธอก็บังเอิญชนเข้ากับถาด พนักงานเสิร์ฟรีบพูดขอโทษ แต่เธอก็หยิบอาหารบนถาดขึ้นมาแล้วทุ่มมันลงบนพื้น!“พาฉันไม่กินหม้อไฟอะไรกัน พาฉันไปกินข้าวร้านริมถนนอะไรกัน ทั้งหมดนั่นมันก็เป็นเพราะเธอ เขาถึงได้ไปต่างหาก เขาตามเธอไปยังไงล่ะ! ไม่ว่าจะเดินเล่นหรือดูหนัง เขาก็ตามเธอไปทั้งนั้น! ”“เขาไม่เคยไปส่งฉันกลับหอพัก เพราะฉันกับเธอไม่ได้อยู่ตึกเดียวกัน ถ้าไม่มีโอกาสที่จะได้เจอเธอ ต่อให้ฉันจะขอร้องให้เขาไปส่งฉันกลับหอพัก แม้จะแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เต็มใจ! ไม่รับปากด้วยซ้ำ ! ”เนี่ยเหลียนอี้ระบายอารมณ์ของเธออย่างสิ้นหวังตลอดครึ่งเดือนที่ผ่านมา ผู้คนรอบตัวเธอกำลังใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปอยู่ เธอก็ไม่สนใจด้วยซ้ำโหลวฉางเยว่เงยหน้าขึ้นมองเธอ หัวใจก็รู้สึกสั่นไหว ดวงตาเองก็สั่นนิดหน่อย“......รวมถึง รวมถึงความจริงที่ว่าเขาคบกับฉัน นั่นเป็นเพราะวันนั้นเธอเลือกคบกับซางสือซวี่ เขาเลยอิจฉา” เนี่ยเหลียนอี้ยิ้มปนเศร้า“เธอคิดบ้างไหมว่าทำไมฉันถึงอยากให้เธอหายไป? ถ้าเธอเป็นฉัน ถ้าเธอต้องกลายมาเป็นของเล่นของคน ๆ หนึ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บทล่าสุด
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 418
พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 417
จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 416
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 415
แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 414
ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 413
ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 412
ทันทีที่คำพูดจบลงไม่ถึงวินาที เหวินเหยียนโจวก็ก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อให้มีการแย่งชิง การปล้นชิงทรัพย์ในเวลากลางวันแสก ๆ หรือแม้แต่ผู้คนรอบข้าง เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เขาจับหลังศีรษะของเธอและใช้ลิ้นของเขารุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเธอ โหลวฉางเยว่กลัวว่าจะถูกคนรู้จักเห็นเข้า เธอจึงได้แต่จับชุดสูทของเขาไว้แน่น “เหวิน เหวินเหยียนโจว...... ”เหวินเหยียนโจวค่อนข้างเฉยเมยกับเรื่องพวกนั้น เขาจูบเธอสักพักก่อนที่จะปล่อยริมฝีปากของเธอ เขาหอบเบา ๆ ต่อหน้าเธอ ทั้งเซ็กซี่และเย้ายวน “ไม่ใช่แค่การลอง แต่เป็นการตัดสินใจแล้ว เราจะคบกัน”เขาจับมือของโหลวฉางเยว่ขึ้นมา โดยไม่ให้โอกาสโหลวฉางเยว่ได้เห็นชัดเจนว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเขาก็สวมแหวนไว้บนนิ้วนางของเธอม่านตาของโหลวฉางเยว่หดตัวลง!เสียงของเหวินเหยียนโจวแหบแห้ง “เด็กดี ตอนนี้สำนักงานกิจการพลเรือนก็หยุดกันหมดแล้ว รอถึงเดือนหน้าวันที่เก้า ในเวลาราชการ เราค่อยไปจดทะเบียนกันนะ”อะ อะไรนะ?ว่ายังไงนะ ! ?เดี๋ยวนะ!พอโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น ประสาทของเธอก็แทบจะระเบิด!เธอปิดปากเหวินเหยียนโจวอย่างรวดเร็ว เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดเ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
