บทที่ 310

โหลวฉางเยว่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก มองไปที่คุณนายเฮ่ออีกครั้งและถามอย่างจริงจังว่า “งั้นคุณนายเฮ่อ ปกติคุณมีการบาดหมางกับใครไหม?”

คุณนายเฮ่อกุมหัวและพูดอย่างเจ็บปวดว่า "ตอนนี้สมองของฉันวุ่นวายไปหมด ฉันจําไม่ได้ จําไม่ได้จริง ๆ ..."

โหลวฉางเยว่ส่งแท็บเล็ต: "ฉันขอให้แม่บ้าน หากล้องวงจรปิดของเมื่อคืนและถ่ายภาพหน้าจอของแขกทุกคนที่ขึ้นไปชั้นบน คุณดูสิ ในบรรดาคนเหล่านี้ มีใครที่คุณคิดว่าอาจจะแก้แค้นคุณด้วยการทําร้ายลูกไหม"

คุณนายเฮ่อพลิกดูภาพหน้าจอทีละภาพ หลังจากพลิกไปเจ็ดหรือแปดภาพแล้ว จู่ ๆ ก็หยุดมือ ตาของเธอเบิกขึ้น พูดอย่างแน่ชัดว่า "เป็นเธอ ต้องเป็นเธอแน่ๆ"

โหลวฉางเยว่เห็นเด็กสาวคนหนึ่งบนแท็บเล็ต: "เธอเป็นใคร"

คุณนายเฮ่อกัดเหงือกแน่นและพูดอย่างเกลียดชังว่า "เป็นน้องสาวของฉัน เธออิจฉาฉันที่แต่งงานเข้าตระกูลเฮ่อมาตลอด อาศัยความโปรดปรานจากแม่ของเธอ ทุกครั้งที่เธอพบฉัน เธอต้องการสะดุดฉันอย่างลับ ๆ เธอไม่ได้ใจดีไปเยี่ยมลูกของฉันแน่นอน เธอต้องทําแน่ ๆ"

โหลวฉางเยว่สับสน พึ่งความโปรดปรานของแม่เหรอ? พี่สาวทั้งสองคนไม่ใช่แม่คนเดียวกันเหรอ?

แต่นี่ไม่สำคัญ

เพียงแค่ล็อคเป้าหมายก็พอ

เธอกล่าวว