บทที่ 118

หลังออกมาจากสำหนักงานทนายซิงหาง เย่เหอหรานนั่งอยู่บนรถและโทรหาเหวินเหยียนโจว

“เหยียนเอ๋อร์ นายทายดูสิว่าผมเจอใครที่สำนักงานทนายซิงหาง?”

“หืม?”

“เลขาโหลว” แค่คิด เย่เหอหรานก็รู้สึกว่ามันน่าสนุกมาก “ไม่รู้ว่าเธอถามหลี่ซิงรั่วเรื่องอะไร คงไม่ใช่เรื่องที่นายไปกีดขวางงานเธอหรอกคะ พอกระต่ายน้อยตื่นตระหนกก็กัดคน เธอคงไม่ได้เตรียมจะฟ้องนายอยู่หรอกนะ?”

เหวินเหยียนโจวเอนหลังพิงเก้าอี้ ใช้มือข้างหนึ่งจับหน้าผากพร้อมกับค่อย ๆ ปิดตา ดวงตาของเขาเป็นประกายวูบไหว

เย่เหอหรานพูดต่อ “ถ้าเธอไปหาทนายคนอื่นก็คงไม่เป็นปัญหา แต่ไปหาหลี่ซิงรั่ว ผู้หญิงคนนี้จัดการยากชะมัดเลยล่ะ”

เหวินเหยียนโจวตอบเขาเพียงแค่ “อ่อ”

เย่เหอหรานหัวเราะขึ้นมาพร้อมพูดว่า “แต่ใครใช้ให้นายเป็นเพื่อนผมกันล่ะ จะยากยังไง ผมก็ช่วยนายจัดการ”

เหวินเหยียนโจวเปลี่ยนไปถามคำถาม “งานแต่งนายจะจัดเมื่อไร?”

“แม่ผมกลัวว่าเวลาจะนานเกินไปเลยจะจัดไปเป็นขึ้นห้าค่ำเดินหน้า ตอนแรกผมจะให้นายไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว แต่แม่บอกว่านายโสดมาหลายปีแล้วมันไม่มงคลเลยให้ผมไปหาซิ่วอวี้แทน”

เย่เหอหรานพูดอย่างปลง ๆ “ทุกคนรู้กันดีว่าซิ่วอวี้กับแฟนคบกันมาตั้งแต่มัธย