เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 105
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 106
แม่เหวินเหยียนโจวพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นเวลาห้าวันและในที่สุดก็สามารถกลับบ้านได้ในวันที่ออกจากโรงพยาบาลนั้น เหยียนโจวยืมรถจากเพื่อน และพาพวกเขากลับไปที่เมืองเฟิงเสียน และได้รับประทานอาหารกลางวันที่บ้านอีกพ่อของโหลวฉางเยว่ปรุงอาหารกลางวัน หลังจากรับประทานอาหารแล้ว โหลวฉางเยว่ก็ล้างจาน จากนั้นเธอก็รู้สึกเหมือนเป็นครอบครัวอีกครั้งมีเสียงในห้องรับเขก โหลวฉางเยว่เช็ดมือแล้วออกมา เธอเห็นพี่สาวคนโตและพี่เขยคนโตของเธอซึ่งกำลังพาลูกสาวกลับไปหายายโหลวฉางเยว่พบกันครั้งหนึ่งที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว พี่สาวคนโตแต่งงานและมีครอบครัวแล้ว สภาพแวดล้อมและแวดวงการอยู่อาศัยก็แตกต่างกัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะแปลกแยก โหลวฉางเยว่ชอบหลานสาวของเธอมากและกอดเธอเป็นเวลานานต่อมาในตอนเย็น พี่สาวคนโตและพี่เขยกำลังจะจากไป และโหลวจางเยว่ก็จากไปด้วย ดังนั้นเขาจึงพาพวกเขากลับบ้านระหว่างทางเมื่อพวกเขาออกไป พ่อโหลวฉางเยว่ก็ตามเธอออกไปและมอบอั่งเปาเล็กให้กับโหลวฉางเยว่: "ของสิ่งนี้ แม่คุณบอกว่าจะมอบให้คุณ"โหลวฉางเยว่เปิดออกและเห็นเป็นอั่งเปาสามใบปฏิกิริยาแรกของเธอคือการส่ง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 107
ซิ่วอวี้ตระหนักว่า: "เธอต้องเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลเสิ่น โจวเอ๋อร์จ้างเธอเป็นเลขานุการเมื่อนานมาแล้ว"เหวินเหยียนโจวกำลังยุ่งอยู่กับการเล่นสนุ๊กเกอร์: "โดนผมไล่ออกแล้ว"คนของตระกูลเสิ่นที่อยู่ใกล้ๆ ก็รู้สึกพวกเขารำคาญมากแต่เสิ่นเมี่ยวเมี่ยวไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้และมองหาเขาทุกที่ แต่เหวินเหยียนโจวไม่มีเวลาสนใจเขา“เมื่อพูดถึงเลขา ผมกลับมาได้สองสามวันแล้ว และไม่เคยเห็นพี่โจวพาเลขาโหลวมาเล่นด้วยเลย เมื่อก่อนเธอเป็นเหมือนขนมที่เกาะติดกับพี่โจวเลยไม่ใช่เหรอ พี่โจวไปใหนเธอก็จะตามไปด้วย"ลู่จ้ายเหย่หยิบไม้คิว ถูแป้งกันลื่น และเล่นสนุ๊กกับพี่โจวซิ่วอวี้ส่ายหัว: "เลขาโหลวลาออกแล้ว"ลู่จ้ายเหย่หยุดครู่หนึ่ง: "ลาออกเหรอ?"ซิ่วหยูพูดอย่างสบายๆ: "สัญญาของเธอหมดอายุแล้วและไม่อยากทำงานอีกต่อไป โจวเอ๋อร์จะทำอะไรได้บ้าง ทำได้เพียงปล่อยเธอไปและขัดขวางไม่ให้เธอหางานใหม่เผื่อระบายความโกรธของเธอลับหลัง"เมื่อได้ยินว่าเหวินเหยียนโจวมีบุญกับลู่จ้ายเหย่ เขาก็ไม่อยากว่าเหวินเหยียนโจวไม่ดีใจและเยาะเย้ยว่า: "ไม่รู้ตัว"เหวินเหยียนโจวเปลี่ยนมุม ยิงประตู และเคลียร์โต๊ะโดยตรง เขาพูดเบา ๆ : "เธ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 108
เหวินเหยียนโจววางสายโทรศัพท์ลงโหลวฉางเยว่ทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้และมองหายาขณะไอ เธอเทลงไปหนึ่งฝาแล้วดื่มเพื่อที่เธอจะได้ไม่ไอมากขึ้นหลังจากที่เธออาการหายดีแล้ว เธอก็จองตั๋วและนั่งรถไฟความเร็วสูงกลับไปยังเมืองเซินเฉิงเมื่อมาถึงสถานีเมืองเซินเฉิง เมื่อออกจากสถานีโหลวฉางเยว่ก็บังเอิญเห็นร่างที่คุ้นเคย เมื่อเขามองใกล้ ๆ เขาเห็นว่าเป็นไป๋โหยวพวกเขาไม่ได้ห่างกันมากนัก และไป๋โหยวก็เห็นเธอด้วยแม้ว่าโหลวฉางเยว่จะสวมหน้ากากอนามัยเพราะไอ แต่ดวงตาและรูปร่างที่ถูกเปิดเผย ก็ยังคงทำให้ไป๋โหยวจำโหลวฉางเยว่ได้ไป๋โหยวอยู่กับผู้หญิงวัยกลางคน ผู้หญิงคนนั้นดูคล้ายกับไป๋โหยวเล็กน้อย เธอน่าจะเป็นแม่ของเธอไป๋โหยวไม่ได้หลบสายตาของเธอ ดวงตาของเธอที่เหมือนกวางสดใส และเหวินเหยียนโจวไม่รู้ว่าเธอแสดงอารมณ์อะไรออกมา?จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของ เหวินเหยียนโจวก็ดังขึ้น เมื่อเขาหยิบมันออกมาเขาก็เห็นว่าเป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยเขาตอบอย่างไม่เป็นทางการ: "สวัสดี โทรจากที่ไหนคะ"“คุณเป็นสมาชิกในครอบครัวของเฉินซูเฟินใช่ไหมคะ โทรมาจากโรงพยาบาลแห่งแรกของประชาชนค่ะ”โหลวฉางเยว่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดทันที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 109
หลังจากกินหม้อไฟแล้วโหลวฉางเยว่ และ เฉียวซีซีก็กลับมาที่อพาร์ตเมนต์พรุ่งนี้โหลวฉางเยว่กำลังเตรียมของให้แม่เธอไปโรงพยาบาล ในขณะที่เฉียวซีซีกำลังเลื่อนดูโทรศัพท์ของเธอบนโซฟา ทันใดนั้น เธอก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น: "เยว่เยว่!"หลวจางเยว่มองไป: "มีอะไรหรอ?"เฉียวซีซีพูดอย่างตื่นเต้น: "ฉันช่วยคุณหางานได้แล้ว"โหลวจางเยว่ประหลาดใจว่า: "หา?"เห็นเจ้านายเก่าของฉันโพสต์โพสต์รับสมัครผู้จัดการแผนก ฉันคิดว่าคุณเหมาะสมกันดี ฉันจึงคุยกับเธอและส่งของคุณ ส่งเรซูเม่ของคุณแล้วเธอจะ พูดหลังจากอ่านแล้วว่าคุณมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนด!”โหลวฉางเยว่เล่าว่า: "คุณเคยอยู่ที่ว่านหัวมาก่อนใช่ไหม? คุณลาออกเพราะเพื่อนร่วมงานมักจะหาเรื่องคุณ?"ใช่ แม้ว่าว่านหัวจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับปี่หยุนได้ แต่พูดตามตรง มีกี่บริษัทที่สามารถเปรียบเทียบกับปี่หยุนได้? ถึงแม้ว่านหัวเปรียบเทียบกับบริษทดีที่สุดไม่ได้ แต่ดีกว่าบริษทขนาดเล็กๆน้อยๆนั้น "ดวงตาของเฉียวซีซีเป็นประกาย “ยกเว้นเพื่อนร่วมงานอีคนนั้น คนอื่นๆ ก็ดีมาก ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนร่วมงานนังนั่น ฉันคงไม่เต็มใจที่จะลาออกจากงาน และถึงแม้ว่าฉันจะลาออก แต่ฉันก็ยังสามารถ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 110
ก่อนที่ทั้งสองจะไปถึงประตู เฉินหยุนก็ขวางทางพวกเขาอีกครั้ง: "ทำไมคุณถึงรีบออกไปอยู่ตลอดเลยนะ!"เฉียวซีซีก็โกรธเช่นกัน: "พี่เฉิน ทำแบบนี้คุณหมายถึงอะไร"เฉินหยุนแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา: "ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากจะมาแนะนำงานให้พวกคุณ"“คุณจะแนะนำงานให้กับเราหรืออยากขายเรา?” เฉียวซีซีถามอย่างแข็งขัน ขอบคุณที่ไว้วางใจเธอมาก ไร้ประโยชน์ให้เราเชื่อใจเธอมาก“คุณหวังเดินเข้ามาพร้อมไวน์หนึ่งแก้ว: "คำพูดโดยไร้มารยาทขนาดนี้ได้ยังไง? นี่ไม่ใช่ใส่ร้ายคนดีหรอ คุณต้องขอโทษ คุณต้องดื่มไวน์แก้วนี้ ไม่ดื่ม วันนี้อย่าคิดที่จะออกไปไหน!”ในที่สุดก็ได้เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเขาแล้วโหลวฉางเยว่และ เฉียวซีซี มองหน้ากัน พวกเขากลัวว่าวันนี้คงไม่สามารถออกไปได้หลังจากดื่มเหล้าแล้ว ดังนั้น พวกเขาจึงเพิกเฉยและผลักพี่เฉินออกไปทันทีและรีบออกไปพวกเธอต้องรีบออกจากห้องนี้เฉินหยุนถูกผลักลงไปที่พื้น และคุณหวางก็ตะโกน: "จับพวกเธอไว้!"เมื่อประตูเปิดออก มีบอดี้การ์ดสองคนอยู่ข้างนอกพวกเขารีบร่วมกันเพื่อจับโหลวฉางเยว่และเฉียวซีซีแต่ทั้งสองคนไม่ยอมแพ้และเริ่มต่อสู้กับพวกเขาพวกเขาโยนกระเป๋าใส่หน้ากันอย่าง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 111
“……”ทำไมถึงเป็นแบบนี้ตลอดเลยนะ?ทุกครั้งที่เธอน่าสมเพชและน่าขายน่าที่สุดจะต้องถูกเขาเห็นเข้าอยู่เสมอ ราวกับว่ายามที่เธอไม่ได้อยู่ภายใต้ปีกของเขา เธอก็ไม่สามารถใช้ชีวิตเหมือนมนุษย์คนหนึ่งได้เหวินเหยียนโจวถอดชุดสูทของเขาออกด้วยท่าทางสบาย ๆ แล้วโยนลงบนตัวเธอกลิ่นหอมไม้วูดบนร่างกายของชายหนุ่มทั้งหอมประณีต สูงส่ง แต่กลับทำให้โหลวฉางเยว่ไม่อาจเอาชนะได้ยังดีที่เหวินเหยียนโจวยังคงเย่อหยิ่งเหมือนอย่างเคย เขาไม่ได้มองเธอ แต่เดินไปทางประธานหวังประธานหวังลุกขึ้นจากพื้นพร้อมก่นด่าพึมพำ “ใครกันวะ?! กล้ามาทำลายเรื่องดีของกู! รนหาที่ตายหรือไงวะ…อ้าก!”ลู่ไจ่เย่ยกเท้าขึ้นเหยียบลงบนตัวเขาที่ยังไม่ทันได้ลุกขึ้นอย่าวแรง ก่อนจะส่งรอยยิ้มเป็นกันเอง “คุณกำลังเรียกแทนตัวเองว่า ‘กู’ กับใครงั้นเหรอครับ? คุณหวังเต๋อจื้อ”ประธานหวังดิ้นรนเงยหน้าขึ้น และสีหน้าอันแข็งกระด้างของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นซีดเผือดเมื่อเห็นลู่ไจ่เย่ “คุณ…คุณชายลู่”เหวินเหยียนโจวเดินมาข้างลู่ไจ่เย่ก่อนจะจุดบุหรี่มวนหนึ่งเขาสวมใส่เพียงแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวโดยที่มีชายเสื้อเสียบเอาไว้ในกางเกงอย่างลวก ๆ หัวไหล่กว้างและเอวคอด พร้อมกับข
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 112
เหวินเหยียนโจวก้มต่ำมองโหลวฉางเยว่ ก่อนจะยื่นมือให้เธอ “ลุกขึ้น”โหลวฉางเยว่ไม่จับมือเขา เธอคว้าขอบโต๊ะพยายามใช้กำลัง แต่เธอกลับออกแรงไม่ได้เลยเหวินเหยียนโจวจับข้อมือของเธอแล้วดึงเธอขึ้นอย่างแรง หลังจากที่โหลวฉางเยว่ยืนได้อย่างมั่นคง เธอก็ผลักเขาออกไปทันที “เหวินเหยียนโจว คุณน่ารังเกียจมากกว่าที่ฉันคิดเสียอีก!” เธอพูดด้วยเสียงแหบห้าวว่าเหวินเหยียนโจวเข้าใจในทันที เธอคิดว่าเขาเป็นคนสั่งให้ลู่ไจ่เย่ทำเรื่องนี้ เขาจึงพูดขึ้นเสียงเข้ม “คุณอย่าคิดจินตนาการให้มากเกินไป”“สิ่งของกองไว้รวมกัน คนอยู่กันเป็นกลุ่ม เมื่อก่อนฉันตาบอดเลยมองคุณไม่ชัด ฉันตาบอดเอง” ตอนนี้เธอตาสว่างแล้ว“นี่คุณยังเลวไม่พออีกหรือไง? ให้พวกบริษัทใหญ่ปิดกั้นฉัน ให้บริษัทเล็กทิ้งฉัน คุณกับไป๋โหยวคืนดีกันแล้วยังไม่ปล่อยฉันไปอีก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณบีบฉันจนเป็นแบบนี้ ฉันจะมาถึงตรงนี้ได้ยังไง!”เหวินเหยียนโจวจ้องมองเธอก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “แต่คุณลืมกำพืดก่อน”โหลวฉางเยว่พูด “ฉันลืมอะไร!”“ลืมอะไร?” เหวินเหยียนโจวยิ้มเย้ย ร่างที่สูงถึง 188 เซนติเมตรเดิมทีก็น่าเกรงขามอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ที่กำลังค่อย ๆ เข้าใกลเธอราวกับภูเขาท
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 113
โหลวฉางเยว่ทำได้เพียงโทรหาหลินอิง และบอกที่อยู่ของพวกเธอให้เขา หลินอิงบอกว่าเขาอยู่ใกล้ ๆ นี้พอดีและจะมาในอีก 5 นาทีไม่นานนัก รถของหลินอิงก็มาจอดอยู่ตรงหน้าพวกเธอ เฉียวซีซีโถมตัวเข้าในอ้อมกอดของเขาก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด จากนั้นเธอก็ถูกเขาพาตัวไปสภาพของโหลวฉางเยว่เองก็ไม่สู้ดีนัก เธอรู้สึกเบลอจนไม่สามารถกลับไปถึงบ้านได้ จึงเดินไปโรงแรมตรงฝั่งตรงข้ามเวสเทิร์นพาเลซ เธอทำเรื่องเช็คอินที่หน้าโอเปอเรเตอร์ และในอีกมุมหนึ่งมีกล้องกำลังจับโฟกัสเธออยู่ เสียงแชะดังขึ้นพร้อมกับรูปภาพที่บันทึกได้เพิ่มอีกหนึ่งรูปโหลวฉางเยว่ล้มตัวลงบนที่นอนทันทีทั้งที่ยังไม่ได้ล้างเครื่องสำอางและอาบน้ำหางานไม่สำเร็จ คุณแม่ป่วยหนัก ละหกละเหินไปทั่วทุกสารทิศ แล้วยังมีคำกล่าวโทษของเหวินเหยียนโจวอีก เธอเหนื่อยมาก ร่างกายก็เหนื่อย หัวใจก็เหนื่อยมากเช่นกันเธออยากนอน แต่เธอนอนไม่หลับ หัวใจของเธอรู้สึกหนักอึ้ง ราวกับคาดการณ์ได้ว่าจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น มันเต้นไม่เป็นจังหวะอย่างไม่สงบเลยเธอพยายามปรับสภาพ พรุ่งนี้เป็นวันผ่าตัดของแม่และเธอเองก็จะต้องพักผ่อนในที่สุดโหลวฉางเยว่ก็นอนหลับลงสักที เธอรู้สึ
บทล่าสุด
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 418
พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 417
จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 416
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 415
แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 414
ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 413
ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 412
ทันทีที่คำพูดจบลงไม่ถึงวินาที เหวินเหยียนโจวก็ก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อให้มีการแย่งชิง การปล้นชิงทรัพย์ในเวลากลางวันแสก ๆ หรือแม้แต่ผู้คนรอบข้าง เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เขาจับหลังศีรษะของเธอและใช้ลิ้นของเขารุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเธอ โหลวฉางเยว่กลัวว่าจะถูกคนรู้จักเห็นเข้า เธอจึงได้แต่จับชุดสูทของเขาไว้แน่น “เหวิน เหวินเหยียนโจว...... ”เหวินเหยียนโจวค่อนข้างเฉยเมยกับเรื่องพวกนั้น เขาจูบเธอสักพักก่อนที่จะปล่อยริมฝีปากของเธอ เขาหอบเบา ๆ ต่อหน้าเธอ ทั้งเซ็กซี่และเย้ายวน “ไม่ใช่แค่การลอง แต่เป็นการตัดสินใจแล้ว เราจะคบกัน”เขาจับมือของโหลวฉางเยว่ขึ้นมา โดยไม่ให้โอกาสโหลวฉางเยว่ได้เห็นชัดเจนว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเขาก็สวมแหวนไว้บนนิ้วนางของเธอม่านตาของโหลวฉางเยว่หดตัวลง!เสียงของเหวินเหยียนโจวแหบแห้ง “เด็กดี ตอนนี้สำนักงานกิจการพลเรือนก็หยุดกันหมดแล้ว รอถึงเดือนหน้าวันที่เก้า ในเวลาราชการ เราค่อยไปจดทะเบียนกันนะ”อะ อะไรนะ?ว่ายังไงนะ ! ?เดี๋ยวนะ!พอโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น ประสาทของเธอก็แทบจะระเบิด!เธอปิดปากเหวินเหยียนโจวอย่างรวดเร็ว เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดเ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
