ฮั่วหานฮุยเงยหน้าขึ้น“ตั้งรางวัลใดรางวัลหนึ่งให้เธองั้นเหรอ?”“ใช่ เพราะเมื่อกี้พี่ใหญ่เพิ่งจะโทรมาหาฉัน ขอให้มีการลงคะแนนใหม่อีกครั้ง ฉันคิดว่าน่าจะเป็นเพราะพี่หกนั่นแหละ ไม่จำเป็นต้องเลือกอีกครั้งหรอก เพราะยังไงผลที่ได้ก็ไม่เปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจตั้งรางวัลพิเศษให้จ้าวซีซีก็แล้วกัน ฉันก็ไม่มีทางเลือกนี่นา”หลังจากพูดจบ หลินซีก็แอบสังเกตสีหน้าของฮั่วหานฮุยเล็กน้อย โดยที่ในใจมีความขุ่นเคืองอยู่บ้างจริงๆ แล้วเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ใหญ่ถึงต้องจัดการแบบนี้ด้วย แต่เธอคิดว่าจะต้องเกี่ยวกับพี่หกอย่างแน่นอน แต่มันก็ดีเหมือนกัน แบบนี้ฮั่วหานฮุยจะได้ไม่ต้องไปวอแวอยู่กับจ้าวซีซีอีกฮั่วหานฮุยขมวดคิ้ว และวางร่างการออกแบบในมือเอาไว้บนโต๊ะ“ร่างการออกแบบของจ้าวซีซีคือแผ่นไหน?”“หานฮุย การตัดสินครั้งนี้เป็นความลับ แต่ในเมื่อเธอตกรอบ ก็คงวาดไม่ดีหรอกนะ”หลินซีเก็บร่างการออกแบบที่อยู่บนโต๊ะอย่างสบายๆ“รบกวนแล้วนะคะ พอแค่นี้เถอะค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปประกาศผล”หลินซีกลับไปที่ห้องทํางานหลังเวทีพร้อมกับร่างการออกแบบ เธอยกมือขึ้นและเปิดชื่อภาพวาดการออกแบบทั้งหมด และพบว่าชื่อผู้ที่ได้คะแ
ฮั่วซานซานถอนหายใจ“จุ๊ๆ พี่หลินซี ฉันล่ะอิจฉาพี่จริงๆที่มีพี่ชายที่รักและทะนุถนอมแบบนี้”หลินซียิ้มอย่างภาคภูมิใจ“พี่ชายของฉันดีกับฉันมาก มักจะเป็นห่วงว่าฉันจะทำงานหนักเกินไป และก็เป็นห่วงว่าใครจะมารังแกฉันด้วย”หลังจากฮั่วซานซานได้อิจฉาไปพักใหญ่แล้ว เธอก็หันมามองจ้าวซีซี“ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่อีกล่ะ เธอคงไม่คิดว่ายังจะมีรางวัลของเธออีกนะ?คนที่เขารู้ตัวก็คงกลับไปตั้งนานแล้วล่ะ”จ้าวซีซีไม่ได้พูดอะไรออกมาเธอสังเกตเห็นว่าสายตาที่ฮั่วหานฮุยได้มองมายังเธอมีการสำรวจแฝงอยู่ด้วยเธอจึงตอบอย่างใจเย็นว่า“งานเลี้ยงอาหารค่ำยังไม่จบ ทำไมฉันต้องกลับด้วยล่ะ?”ฮั่วซานซานยิ้มเยาะ“ก็จริงอยู่ งานเลี้ยงอาหารค่ำระดับไฮเอนด์แบบนี้ สำหรับคนจนอย่างเธอแล้ว มันยากมากที่จะมาสักครั้ง อย่าลืมถ่ายรูปเอาไปโพสต์อวดในโมเมนต์ด้วยนะ เผื่อว่าครั้งหน้าจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว เธอออกจากตระกูลฮั่วของเราไปแล้ว เธอก็ไม่ใช่อะไรเลย ใช่ไหมค่ะพี่ชาย?”ฮั่วหานฮุยขมวดคิ้วแน่น“ฮั่วซานซาน ถ้าพูดไม่เป็นใครเขาไม่คิดว่าเธอเป็นใบ้หรอกนะ”เมื่อฮั่วซานซานเสียหน้าก็ยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่กลับถูกหลินซีดึงเอาไว้ และแอบส่ายหน้าให้หลินซีปล
จ้าวซีซียืนขึ้นอย่างช้าๆ เธอรู้สึกว่ามีสายตามากมายที่จับจ้องมาที่ตัวเธอฮั่วซานซานมองมายังหลินซีด้วยความประหลาดใจ“พี่หลินซีคะ มีเรื่องอะไรที่ผิดพลาดหรือเปล่า เป็นไปได้ยังไงที่จ้าวซีซีจะได้ที่หนึ่ง ไหนบอกว่าจางเหวินเหวินยังไงล่ะคะที่เป็นเทพจ๋าวจ่าว”เมื่อสักครู่นี้จางเหวินเหวินได้ยอมรับไปโดยปริยายแล้ว และต่างก็คิดว่าเธอคือเทพจ๋าวจ่าวด้วยกันทั้งนั้นแต่ตอนนี้จ้าวซีซีกลายเป็นที่หนึ่งไปแล้ว และนั่นก็หมายความว่าเทพจ๋าวจ่าวคือจ้าวซีซี?ฮั่วซานซานกำลังจะพังทลาย มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน จ้าวซีซีก็แค่ผู้หญิงในสลัมคนหนึ่งที่ทำอะไรไม่เป็นทั้งนั้น แล้วทำไมถึงได้กลายเป็นเทพดีไซเนอร์จ๋าวจ่าวไปได้?การแสดงออกของหลินซีแทบจะรักษาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว เธอมองไปยังฮั่วหานฮุยอย่างลนลาน และก็เป็นตามคาดผู้ชายคนนั้นมองไปที่จ้าวซีซีตลอดเวลาจริงๆฮั่วหานฮุยมองจ้าวซีซีที่เดินออกมาจากแถวที่สอง เธอสวมชุดราตรีสีแชมเปญ ใบหน้าเล็กๆ เท่าฝ่ามือขาวผ่อง ดวงตากลมโตสดใสเอาเสียมากๆในช่วงเวลานี้ ผู้หญิงคนนี้เปล่งประกายไปทั้งตัว แตกต่างจากผู้หญิงที่ว่าง่ายในความทรงจำของเขาอย่างสิ้นเชิงและสิ่งที่ทำให้เขายิ่งคาดไม่ถึงก็คือ
มีความเยาะเย้ยแวบเข้ามาในดวงตาของเธอ“เพราะมีเรื่องส่วนตัวนิดหน่อยค่ะ ก็เลยล่าช้าไปสามปี”สามปีก่อน เธอได้แต่งงานกับฮั่วหานฮุยชายหนุ่มที่อยู่ด้านล่างเวทีขมวดคิ้วขึ้นมาทันที ความหมายของเธอก็คือเขาทำให้เธอล่าช้าสามปีอย่างนั้นเหรอ?ฮั่วหานฮุยเอนตัวไปที่พนักเก้าอี้อย่างหงุดหงิด สายตาจับจ้องไปยังหญิงสาวที่กล้าหาญบนเวที ทั้งๆที่ตอนนั้นเธอแต่งเข้ามาในตระกูลฮั่วเพื่อเงินนะ!หลินซีมองไปที่ฮั่วหานฮุยที่อยู่ด้านล่างเวทีโดยไม่รู้ตัว และพบกว่าในดวงตาของเขามีเพียงแค่จ้าวซีซีเท่านั้น เล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อและดวงตาก็เต็มไปด้วยความมืดมนในเวลานี้ หัวหน้าแผนก็ได้เอ่ยออกมาว่า“คุณจ้าวครับ รบกวนคุณช่วยพูดสักสองสามคำได้ไหมครับ คนจำนวนมากต่างก็สนใจต่อเทพจ๋าวจ่าว และก็การที่คุณเข้าร่วมในการแข่งขันครั้งนี้ด้วยครับ”จ้าวซีซีถือไมโครโฟน และชำเลืองไปที่หลินซีแวบหนึ่ง“ก่อนอื่นต้องขอบคุณคุณหลินที่ทําให้ฉันได้สัมผัสความรู้สึกจากที่สุดท้ายกลายเป็นที่หนึ่งได้นะคะ”รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินซีแทบจะรักษาเอาไว้ไม่ได้ แต่เธอกลับทำได้แค่ฝืนยิ้มอย่างลำบากใจออกมาได้เท่านั้นจ้าวซีซีมองลงไปด้านล่างเวทีอีกครั้งแล้วพูดว
จ้าวซีซียอมรับว่าเมื่อครู่นี้เธอจงใจที่จะทำแบบนี้เธอจับถ้วยรางวัลในมือเอาไว้แน่น และพบว่าฮั่วหานฮุยได้หันหลังให้เธอตลอดเวลา ราวกับว่าไม่เคยหันมามองเลยแม้แต่น้อย และราวกับว่าท่าทางของเธอเมื่อสักครู่นี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลยเธอชักสายตากลับเงียบๆ แต่กลับเห็นว่าหลินซีได้เดินมาทางพวกเขา แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ได้มองเธอ แต่มองไปที่พี่หกหลินวู่เซิงที่อยู่ด้านหลังเธอมากกว่าหรือว่าหลินซีรู้จักพี่หก?หลินซีมองมายังหลินวู่เซิง ยิ้มๆ แล้วกล่าวทักทายไปว่า“คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบกันที่นี่นะคะ”น้ำเสียงของหลินวู่เซิงราบเรียบ“โลกใบนี้ บางทีมันก็เล็กอยู่นะ”หลินซียังอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่หลินวู่เซิงกลับพูดตัดบทออกมาโดยตรงว่า“ซีซี พวกเรากลับกันเถอะ”จ้าวซีซีก็รู้สึกว่าไม่จําเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป กลับไปตอนนี้ก็ดีเหมือนกันเธอไม่ค่อยคุ้นกับการสวมรองเท้าสั้นสูง และแทบจะข้อเท้าแพลง โชคดีที่พี่หกมาประคองแขนให้กับเธอ“ระวังหน่อย”“โอเคค่ะ”จ้าวซีซีเลยคล้องแขนของพี่หกเอาไว้ ด้วยวิธีนี้เธอสามารถเดินได้อย่างปลอดภัย และหลีกเลี่ยงการหกล้มจนต้องอับอายขายหน้าได้ทันทีที่ทั้งสองได้เดินออกจากประตู
จู่ๆ สีหน้าของหลินซีก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน“พี่ใหญ่คะ พี่ฟังฉันอธิบายก่อนนะคะ เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับฉันจริงๆ เป็นเพราะคนอื่นทำผิดพลาดนะคะ”“แต่เธอเป็นคนดูแล นี่เป็นความรับผิดชอบของเธอนะ”เมื่อหลินตงเย่รู้ว่าน้องสาวไม่ได้ที่หนึ่ง และเสียใจจนตามหาคนไม่พบนั้น เขาร้อนใจจนแทบรอไม่ไหวที่จะวิ่งไปสถานที่จัดงานเพื่อให้กําลังใจซีซี แต่สุดท้ายก็ถูกภรรยาห้ามเอาไว้โชคดีที่สุดท้ายสามารถตรวจสอบได้ว่า ซีซีก็คือเทพจ๋าวจ่าว และการได้ที่หนึ่งก็เป็นเรื่องที่สมควรด้วยหลินตงเย่ไม่ต้องการให้จ้าวซีซีรู้สึกน้อยใจ โดยเฉพาะการแข่งขันที่สําคัญเช่นนี้หลินซียังต้องการที่จะอธิบาย แต่สายโทรศัพท์ได้ถูกตัดไปเสียแล้วหลินซีรู้ว่านิสัยของพี่ใหญ่นั้นเด็ดขาดขนาดไหน เธอก็เลยไม่กล้าพูดอะไรออกมา หลายปีมานี้หากดูผิวเผินเธอก็อยู่ในตระกูลหลินได้อย่าสดใส แต่นอกจากหญิงชราที่เลอะเลือนคนนั้นแล้ว พี่ชายทั้งสามคนก็สุภาพกับเธอมาก เพราะเธอเป็นตัวแทนของคุณหนูใหญ่หลินก็เพียงเท่านั้นนี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงต้องการที่จะแต่งงานกับฮั่วหานฮุยมากนัก เพราะมีแค่แต่งงานกับคนที่ดีเท่านั้น อนาคตของเธอถึงจะมีหลักประกันได้!——ด้าน
หลังจากจ้าวซีซีได้เห็นพาดหัวข่าวนี้แล้ว เธอก็รู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก เพราะเธอไม่อยากจะถูกเปิดเผยเลยจริงๆแต่หลังจากที่คลิกเข้าไปในเนื้อหาแล้วนั้น เธอก็พบว่ามีเพียงภาพแผ่นหลังของพี่หกที่กำลังเดินเข้าไปในสถานที่จัดงานเท่านั้น ไม่มีภาพด้านหน้าแต่อย่างใดเธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อย ไม่มีรูปถ่ายเปิดเผยก็ถือว่าโอเคแล้วแต่เนื้อหาเหล่านี้มันอะไรกัน ระบุว่าเธอและพี่หกยืนยันความสัมพันธ์กันเมื่อสามปีก่อน จากนั้นก็อยู่ด้วยกันและเพิ่งจะถูกเปิดเผยในสามปีให้หลังตามคาดข่าวบันเทิงก็เป็นแบบนี้ นอกจากชื่อที่จริงแล้ว ที่เหลือปลอมทั้งหมดจ้าวซีซีได้อธิบายเรื่องนี้ให้กับเพื่อนสนิทกั๋วกั่วอย่างละเอียด โดยบอกว่าพี่ชายของเธอเป็นแค่สแตนด์อินของราชาภาพยนตร์เท่านั้น และครั้งนี้นักข่าวก็เข้าใจผิดแล้วเมื่อวางสายลง เธอก็ออกไปซื้อของมาจำนวนไม่น้อย ทั้งหมดก็เพื่อเตรียมของขวัญให้กับพี่ใหญ่และพี่สะใภ้นำกลับไปที่เมืองหนานเฉิงนั่นเองจ้าวซีซีมองไปยังพี่หกแล้วพูดว่า“พี่หกคะ การค้นหาที่ร้อนแรงนั่นไม่ได้ทำให้พี่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่หรอก พี่ได้บอกทางนั้นเอาไว้แล้ว เผยเนื้อหาได้เพียงแผ่นหลังเท่านั้น วางใจเถอะไ
หลังจากเซ็นสัญญาไปแล้วนั้น จ้าวซีซีคนนี้ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เปลี่ยนไปจนเข้าใจได้ยากมากขึ้นเรื่อยๆติ๊ง —— มือถือได้เด้งประเด็นข่าวร้อนขึ้นมา[เปิดตัวความรักของราชาภาพยนตร์เมืองหนานเฉิง!]ฮั่วหานฮุยขมวดคิ้วแน่น เขาคลิกเข้าไปดูและเห็นภาพถ่ายคู่ด้านหลังของจ้าวซีซีและผู้ชายคนนั้น เธอสวมกระโปรงยาวสีแชมเปญ ด้านหลังเพรียวบาง และชายกระโปรงก็พลิ้วไหวเป็นอย่างมากนิ้วมือของเขาขยับเล็กน้อย นึกถึงความรู้สึกของชายกระโปรงที่พาดผ่านหลังมือของเขาไปในตอนนั้นลำคอของฮั่วหานฮุยขยับเล็กน้อย จากนั้นเขาก็คว้าแก้วน้ำมาดื่มไปสองสามอึก แล้วก็เรียกผู้ช่วยหลี่เข้ามา“เอาพาดข่าวลงซะ”“ได้ครับบอส แต่ต้องไปสำรวจว่านายหญิงไปที่สตูดิโอไหนไหมครับ?”ชายหนุ่มกระตุกหนังตา“แกว่างมากใช่ไหม?ไสหัวออกไป!”——จ้าวซีซีนั่งรถไปยังสตูดิโอของรุ่นพี่ โดยสถานที่นี้ถูกดัดแปลงมาจากโรงงานเหล็กเก่า แลดูมีศิลปะเป็นอย่างมากหลังจากที่เธอเดินเข้ามาในสตูดิโอ พนักงานต้อนรับสาวก็เข้ามาทักทายเธอว่า“คุณมาสมัครงานหรือเปล่าคะ?”“ก็น่าจะใช่นะ รุ่นพี่ฉินอยู่หรือเปล่า?”“บอสออกไปสักพักแล้วค่ะ คุณรอตรงนี้ก่อนก็ได้นะคะ”จ้าวซีซีเดินไปที่โซ