ฮั่วซานซานพูดเสียงดังขึ้นมาว่า“ทำไมถึงรูดไม่ได้?”“รูดไม่ได้จริงๆค่ะ”ฮั่วซานซานถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว เดือนนี้เธอซื้อของไปไม่น้อยแล้ว จำนวนเงินในบัตรเครดิตจึงเหลือไม่เท่าไหร่แล้ว และในวันนี้เธอก็ดันมาถูกจ้าวซีซีกลั่นแกล้งอีกครั้ง มันจึงทำให้บัตรเครดิตถูกรูดเงินจนหมดเกลี้ยงเสียแล้วฮั่วซานซานทำหน้านิ่งๆ“แบบนี้ก็ได้ เธอห่อของพวกนี้เอาไว้ก่อน แล้วจดในชื่อของฉัน เดี๋ยวฉันจะมาจ่ายทีหลังก็แล้วกัน”“คุณฮั่วคะ ร้านไม่มีกฎแบบนี้ค่ะ จำเป็นต้องชำระเงินแล้วถึงจะนำสินค้าออกไปได้ค่ะ”ฮั่วซานซานฟาดฝ่ามือออกไปหนึ่งที“แต่ฉันเป็นถึงคุณหนูใหญ่ของตระกูลฮั่วนะ ห้างนี้ก็เป็นของตระกูลฉัน กลัวว่าฉันจะไม่มีปัญญาจ่ายหรือไง?”พนักงานสาวในร้านถูกตบจนหน้าแดงไปเกือบครึ่ง และไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีจ้าวซีซีทนดูไม่ได้อีกต่อไป“ฮั่วซานซาน ตระกูลฮั่วเป็นคนตั้งกฎของห้างขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ต่อให้เป็นท่านประธานของฮั่วซื่อมาซื้อของที่นี่ ก็ต้องจ่ายเงินก่อนแล้วค่อยเอาของออกมา เธอมารังแกพนักงานเล็กๆคนหนึ่ง ถือว่าเก่งมากใช่ไหม?”เมื่อเห็นซีซีออกหน้ารับแทนคนอื่นแบบนี้ ฉินอันจิ้งก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้จิตใจดีเอาเสี
“เธอเป็นลูกค้าอะไรกันคะ!”ฮั่วซานซานกระวนกระวายราวกับไก่ที่ถูกเหยียบหาง เพราะการขอโทษจ้าวซีซีนั้นมันทรมานยิ่งกว่าการฆ่าเธอเสียอีกริมฝีปากบางๆของฮั่วหานฮุยเริ่มขยับ“ในฐานะคนของตระกูลฮั่ว พฤติกรรมแบบนี้ของเธอมันได้ทำลายผลประโยชน์ของตระกูลฮั่วอย่างร้ายแรง ถ้าเธอไม่ขอโทษ ต่อไปก็ไม่ต้องเข้ามาในห้างของฮั่วซื่ออีก รปภ. มาไล่เธอออกไปเดี๋ยวนี้”ฮั่วหานฮุยเด็ดขาดเป็นอย่างมาก โดยไม่ไว้หน้าฮั่วซานซานเลยแม้แต่น้อยเมื่อเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเดินเข้ามา เธอก็รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องคนนี้ของเธอพูดจริงจัง หากวันนี้เธอถูกไล่ตะเพิดและไม่สามารถเข้าห้างสรรพสินค้าในเครือของฮั่วซื่อใดๆได้อีก เธอต้องถูกทุกคนรุมหัวเราะเยาะอย่างแน่นอนท้ายที่สุดฮั่วซานซานก็เดินเข้าไปหาจ้าวซีซีอย่างไม่เต็มใจ ดวงตาแดงก่ำแล้วพูดอย่างดุร้ายออกไปว่า“ขอโทษ!”จ้าวซีซีเลิกคิ้วเล็กน้อย เธอมองไปยังฮั่วหานฮุยด้วยความประหลาดใจ เพราะคิดไม่ถึงว่าเขาจะกดดันฮั่วซานซานให้มาขอโทษเธอแบบนี้ หรือว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพียงเพราะว่าต้องการรักษาผลประโยชน์ของฮั่วซื่อเอาไว้เท่านั้นพี่สะใภ้ฉินอันจิ้งพูดขึ้นมาว่า“ท่าทางแบบนี้ ก็ถือว่าขอโทษงั้นเห
ยังไม่ทันที่จ้าวซีซีจะได้ตอบอะไรกลับไป พี่สะใภ้ฉินอันจิ้งก็ได้ตอบแทนเธอไปแล้วว่า“ใส่ชุดราตรีก็ต้องไปเข้าร่วมในงานเลี้ยงมอบรางวัลที่ยิ่งใหญ่อยู่แล้วนะคะ”งานเลี้ยงมอบรางวัล?ฮั่วหานฮุยนึกถึงใบรายชื่อผู้เข้ารอบสุดท้ายขึ้นมาได้ ซึ่งจ้าวซีซีนั้นเข้าไปในรอบตัดสินได้จริงๆ โดยที่เขาเองก็คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะมีความสามารถขนาดนั้นได้จริงๆตอนแรกที่คุณย่ายืนกรานที่จะเหลือรายชื่อให้กับจ้าวซีซีนั้น เขาไม่เคยเชื่อว่าจ้าวซีซีจะสามารถเข้ามาสู่รอบการตัดสินได้เลยแม้แต่น้อยชายหนุ่มมองมาที่เธอ แล้วกระซิบออกมาว่า“ยินดีด้วยนะ”จ้าวซีซียืนอยู่กับที่ แล้วพูดอย่างเรียบๆออกมาว่า“ขอบคุณค่ะ”และน้ำเสียงของฮั่วหานฮุยก็เปลี่ยนไปทันที“แต่กระโปรงชุดนี้ไม่เหมาะกับคุณ”“ทำไมล่ะ?ฉันคิดว่าก็โอเคอยู่นะ”“ด้านหลังมันโป๊เกินไป”จ้าวซีซี“...”กระโปรงตัวนี้เดิมทีก็ออกแบบฉลุหลังอยู่แล้ว ดังนั้นก็ต้องเผยแผ่นหลังออกมาเป็นธรรมดานี่นาพี่สะใภ้ฉินอันจิ้งชำเลืองตามอง แล้วก็พูดขึ้นมาว่า“ก็นิดหน่อยนะ งั้นลองดูแบบอื่นๆก่อนจะดีไหม”ถ้าหากผู้ชายที่หลงน้องสาวพวกนั้นเห็นแล้วละก็ คาดว่าพวกเขาก็คงไม่ยอมให้จ้าวซีซีสวมกระโปรงตั
“พี่คะ ทำไมพี่ถึงช่วยจ้าวซีซีนั่นพูดด้วยล่ะคะ เมื่อกี้ฉันอับอายขายหน้ามากเลยนะ”ฮั่วหานฮุยชักสายตากลับ และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกว่า“ถ้าฉันได้เห็นเรื่องแบบนี้เป็นครั้งที่สอง วันหลังเธอก็อย่าคิดที่จะเข้ามาในห้างของตระกูลฮั่วได้อีก ฉันพูดจริงทำจริง”“พี่คะ พี่ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ยังไงเสียฉันก็เป็นหุ้นส่วนของตระกูลฮั่วด้วยเหมือนกันนะ”“ก็เพราะว่าฉันมีอำนาจตัดสินใจสูงสุดในตระกูลฮั่วไง เธอไม่เคยทำประโยชน์ก็ช่างมันเถอะ แต่ฉันจะไม่ยอมให้เธอมาเป็นตัวถ่วงเด็ดขาด”ฮั่วหานฮุยทิ้งประโยคนี้และจากไป เหลือเพียงแต่ฮั่วซานซานที่ยังยืนกระทืบเท้าอยู่ที่เดิม แต่กลับไม่กล้าพูดโต้แย้งอะไรได้เลยฮั่วซานซานเดินออกจากร้านด้วยความเกรี้ยวกราด และโทรหาหลินซีทันที“พี่หลินซี ฉันจะบอกอะไรให้พี่ฟังนะ จ้าวซีซีอะไรนั่นผ่านเข้ารอบการตัดสินแล้วนะคะ”“งั้นเหรอ?”หลินซีมักจะยุ่งอยู่กับงานตลอดเวลา หลังจากที่เธอเปิดใบรายชื่อผู้เข้ารอบสุดท้ายทางวีแชทขึ้นมา ก็พบว่ามีชื่อของจ้าวซีซีอยู่ในนั้นจริงๆสีหน้าของเธอเย็นชาลงไปไม่น้อย“คิดไม่ถึงเลยว่านังผู้หญิงคนนั้นจะโชคดีขนาดนี้”ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะผ่านเข้ารอบสุดท้
รถของฮั่วหานฮุยจอดอยู่ข้างถนน และนักข่าวที่อยู่รอบๆ ก็เล็งไปที่นั่นโดยตรงเมื่อประตูเปิดออก ฮั่วหานฮุยก็ก้มลงจากรถ เขาสวมสูทสีเข้ม แลดูเป็นผู้ใหญ่และหล่อเหลาเอาเสียมากๆทันทีที่เขาลงจากรถ ด้านหลังก็มีรองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งโผล่ออกมา และหญิงสาวในชุดกระโปรงยาวสีขาวก็ได้ตามลงมาจากรถจ้าวซีซีมองเห็นหลินซีลงมาจากรถของเขา และเห็นได้ชัดว่าทั้งสองมาด้วยกันนัยน์ตาของเธอหดลง และรู้สึกอึดอัดอยู่เล็กน้อย จากนั้นเธอก็ปรับอารมณ์ของตัวเอง ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ทั้งสองจะปรากฏตัวพร้อมกันอย่างนี้ เพราะท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็อยู่ในสังคมเดียวกันหลินวู่เซิงเปิดประตูออกมาเป็นคนแรก หลังจากใบหน้าของเขาปรากฏขึ้น นักข่าวคนหนึ่งก็พูดเสียงดังออกมาว่า“ราชาภาพยนตร์หลินเซินมาแล้ว!”หลังจากนักข่าวที่เหลือได้ยินดังนั้น เหล่าบรรดานักข่าวก็รีบวิ่งเข้าไปหารถคันนั้นราวกับฝูงผึ้งเพราะท้ายที่สุดแล้ว ราชาภาพยนตร์คนนั้นถ่อมตัวเอาเสียมากๆ นอกจากการแสดงแล้ว เขาก็ไม่ค่อยปรากฏตัวในที่สาธารณะสักเท่าไหร่ แม้กระทั่งโฆษณาก็ไม่ค่อยรับ และคงไม่ต้องพูดถึงการสัมภาษณ์แบบนี้ชั่วพริบตานักข่าวก็ได้ล้อมรอบรถคันนี้เอาไว้แล
หลินซีเดินเข้ามา“หานฮุย คุณกำลังมองอะไรน่ะ?”เมื่อหลินซีมองตามสายตาของเขาไป ก็พบกับด้านหลังของจ้าวซีซี และการแสดงออกของเธอก็ไม่ค่อยสู้ดีนัก“คาดไม่ถึงว่าคุณจ้าวก็มีฝีมืออยู่เหมือนกันนะคะ เพราะการเข้ามารอบสุดท้ายได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ก่อนหน้านี้ฉันยังรู้สึกแปลกใจอยู่ แต่หลังจากที่ได้เห็นเพื่อนชายที่อยู่ข้างๆแล้ว ฉันก็เข้าใจสาเหตุแล้วล่ะค่ะ”ฮั่วหานฮุยชักสายตากลับ“คุณหมายความว่าไง?”“หานฮุย ผู้ชายที่อยู่ข้างๆเธอคือคุณชายหกหลินวู่เซิง และก็เป็นราชาภาพยนตร์แห่งเมืองหนานเฉิงด้วย ฉันก็ไม่คิดว่าจะได้เจอเขาที่นี่เหมือนกัน และยิ่งคาดไม่ถึงว่าเขาจะปรากฏตัวพร้อมกับคุณจ้าวแบบนี้ เพราะก่อนหน้านี้เขาอยู่เงียบๆ และก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนอยู่ข้างกายมาก่อนเลย”หลินซีจงใจพูดแบบนี้จนจบ และการแสดงออกของฮั่วหานฮุยก็เย็นชาลงอย่างเห็นได้ชัดเธอปิดปากอย่างมีชั้นเชิง พร้อมกับเงยหน้าขึ้นและมองไปทางจ้าวซีซี โดยที่สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย“จ้าวซีซีไปรู้จักกับคุณชายหกตั้งแต่เมื่อไหร่?”จริงๆ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างลูกพี่ลูกน้องทั้งสามคนกับครอบครัวของพวกเขานั้นห่างเหินกันมาก ได้ยินมาว่าเป็นเพราะคุณหนูใหญ่ของ
เมื่อจ้าวซีซีได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็ลดสายตาเพื่อกลบความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้ยังไงเสียก็เซ็นใบหย่ากันแล้ว ฮั่วหานฮุยจะอยู่กับใคร หรือจะสนับสนุนใคร มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธออยู่แล้วต่อมาไม่ว่าฮั่วซานซานจะยั่วยุอะไรออกมา จ้าวซีซีก็ไม่ได้สนใจเธออีกแล้วไม่นานหลังจากนั้น หลินซีก็ได้เดินขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างามและประกาศการเริ่มพิธีมอบรางวัลในวันนี้อย่างเป็นทางการ“เป็นที่ทราบกันดีว่ากฎการแข่งขันในปีนี้มีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่จะเข้าสู่รอบตัดสิน และจะมีหนึ่งคนที่ถูกตัดออก เพื่อความเป็นธรรม เมื่อมีการให้คะแนนจะปกปิดรายชื่อของดีไซเนอร์เอาไว้ และการประกาศรางวัลจะมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย โดยเริ่มประกาศนับถอยหลังที่ลำดับสิบขึ้นมา”จ้าวซีซีได้เห็นคณะกรรมการที่อยู่ด้านหน้า ซึ่งฮั่วหานฮุยก็อยู่ในนั้นด้วยเห็นได้ชัดว่าครั้งนี้เขาเป็นหนึ่งในกรรมการด้วยโดยลึกๆ แล้วเธอก็รู้สึกประหม่าอยู่เหมือนกันติ๊ง —— เธอได้รับข้อความวีแชทจากพี่หกหลินวู่เซิง [ไม่ต้องกังวล เก่งอยู่แล้ว]ครึ่งชั่วโมงต่อมา การให้คะแนนก็ได้สิ้นสุดลงหลินซียืนอยู่บนเวทีพร้อมกับประกาศออกม
จ้าวซีซีโกรธจนหัวเราะออกมา“ไม่จำเป็นหรอก เรื่องของฉันคุณไม่ต้องมายุ่งหรอก ปล่อยมือนะ!”“ระวังท่าทีและคำพูดของคุณด้วย!”ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังยื้อยุดฉุดกระชากกันอยู่นั้น ก็มีเสียงของหลินซีดังมาจากด้านข้าง“หานฮุย!”และจ้าวซีซีก็พบว่าหลินซีและฮั่วซานซานกำลังเดินเข้ามา โดยที่ในเวลานี้ ข้อมือของเธอถูกปล่อย และชายหนุ่มก็ชักมือกลับไปแล้วและความเย้ยหยันก็แวบเข้ามาในดวงตาของเธอ หลินซีมาแล้วใช่ไหมล่ะ เขาก็เลยรีบปล่อยมืออย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าหลินซีจะเข้าใจผิดใช่ไหม?เมื่อหลินซีเห็นว่าทั้งสองคนจับมือกัน แววตาก็เย็นชาลงไม่น้อยเลย แต่ใบหน้าก็ยังเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ไม่มีพิษมีภัยเหมือนเช่นเคย“หานฮุย ฉันตามหาคุณไปทั่ว ทางด้านกรรมการตัดสินมีเรื่องจะปรึกษาหารือหน่อยน่ะ”หลินซีสาวเท้าเดินเข้ามา จากนั้นก็มองจ้าวซีซีที่อยู่ข้างๆ“คุณจ้าวคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ครั้งนี้คุณไม่ได้ติดอันดับใดเลย แต่ว่าคุณมีพรสวรรค์มากเลยนะคะ ครั้งต่อไปสู้ๆนะคะ”จ้าวซีซีชักสีหน้าและไม่ได้พูดอะไรออกมาฮั่วหานฮุยหันกลับไป“ไปกันเถอะ”หลินซีพยักหน้า“โอเคค่ะ ฉันเข้าห้องน้ำแป๊บ เดี๋ยวตามไปนะคะ”หลังจากที่ฮั่วหานฮุยได้เดิ