บทที่ 161

เมื่อฮั่วหานฮุยมองลงไปยังดวงตาคู่งามของเธอ มันทั้งไร้เดียงสาและบริสุทธิ์ ราวกับว่าเขาต่างหากที่เป็นคนเลวคนนั้น

และไฟที่อยู่ภายในใจของเขาก็ปะทุขึ้นมาอย่างกะทันหันอีกครั้ง สายตาตกไปที่มุมปากของเธอ จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงไปปิดริมฝีปากของเธอโดยตรง และตอนนี้เธอน่าจะหุบปากได้สักทีนะ

ชั่วขณะหนึ่งจ้าวซีซีตกอยู่ในความสับสน

เขากำลังทำอะไรอยู่?

เมื่อจ้าวซีซีสามารถดึงสติกลับมาได้และต้องการผลักเขาออก แต่หน้าอกของเขาแข็งมากและไม่สามารถผลักออกได้เลย

เธอเบิกตากว้างมองเขา ดวงตาคู่นั้นดำสนิทราวกับหมึก เหมือนว่าจะหลอมเธอเข้าไปอย่างไงอย่างงั้น

อุณหภูมิภายในรถสูงขึ้นมากในทันที

มือของจ้าวซีซีพยายามดึงเสื้อเชิ้ตของเขา แต่เธอทั้งอ่อนแอและไร้เรี่ยวแรง ยิ่งเหมือนกับการปีนไหล่ของเขาเพื่อตอบสนองเสียมากกว่า

ในที่สุดเธอก็กัดที่มุมปากเขา และชายหนุ่มก็หยุดชะงักลงด้วยเสียงที่อู้อี้

ดวงตาเรียวยาวของเขามีเส้นเลือดในตาสีแดงก่ำ โดยมองมาที่เธออย่างลึกซึ้งเช่นนี้

บรรยากาศภายในรถเงียบสนิท

ฮั่วหานฮุยเช็ดมุมปาก แล้วพูดด้วยเส้นเสียงที่ร้อนผ่าวว่า "คุณกัดผมงั้นเหรอ?"

จ้าวซีซีมองเขาด้วยสีหน้าดื้อรั้น พร้อมกับเม้มมุมปาก