“ว๊ายยย!!”
“กลัวเหรอ” เขาหัวเราะหึๆ เหมือนโรคจิตไม่มีผิด หายใจฟึดฟัดเหมือนจะทนไม่ไหว
“บอส!”
“ในเมื่อเธอกล้าเข้ามาหลอกฉัน กล้าหักหลังฉัน เธอก็ต้องกล้ารับผลที่เธอก่อไว้สิเอลิกา!!!”
“หลอก??? เอมไปหลอกอะไรบอส???”
“หยุดแถซะที” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยือบ แต่สายตาร้อนดั่งไฟที่สามารถเผาไหม้ทุกอย่างตรงหน้าได้ภายในพริบตาเดียว “เธอมันก็แค่ลูกสาวของนังงูพิษ คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกับแม่ของเธอกำลังจะทำอะไร นังพวกต่ำตมโลภมาก!!!”
เอลิกาเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เขารู้แล้วอย่างนั้นเหรอว่าเธอเป็นลูกสาวลับๆ ของคุณรัศมี แม่เลี้ยงตัวร้ายของเขา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายคนที่สองของท่านเจ้าสัวพีระ แม่เลี้ยงที่เขาเกลียดชังสุดหัวใจ ผู้หญิงที่ทำให้พ่อของเขาหลงใหลจนไม่เหลือความรักให้เขาอีกแล้ว
“เปล่านะคะ เอมไม่ได้”
“บอกให้หยุดไง!!” เขาตวาดอย่างหัวเสีย ตัวสั่นเทิ้ม มือกำแส้แน่นสั่นริกๆ “หยุดโกหกได้แล้ว ต่อไปนี้ฉันจะไม่เชื่ออะไรเธออีกแล้วเอลิกา!!”
“ใช่ค่ะ” หญิงสาวน้ำตาคลอเบ้า มองเขาอย่างขอความเห็นใจ หากเขามองให้ลึกสักหน่อยก็จะรู้ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน แล้วทำไมเธอจะต้องทรยศหัวใจตัวเองด้วยเล่า “เอมยอมรับว่าเอมเป็นลูกของคุณรัศมี แต่..”
แต่รัศมีไม่เคยยอมรับเธอเป็นลูก รัศมีมีเธอตั้งแต่อายุสิบห้า คลอดเธอทิ้งไว้ให้ยายเลี้ยงแล้วหนีไปโดยไม่เคยกลับบ้านอีกเลย
ในชีวิตนี้ ..เธอยังไม่เคยมีโอกาสเรียกรัศมีว่าแม่แม้แต่ครั้งเดียว เพราะคนที่เธอเรียกแม่มาตลอดก็คือยาย ..ยายที่ทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยเพียงลำพังเพื่อดูแลหลานคนนี้ให้ได้เรียนสูงๆ เหมือนกับคนอื่น
“ฉันโง่เองที่มองไม่ออก!!”
พิศรุตม์ยิ้มเยาะตัวเอง ใครมันจะไปคิดว่าผู้หญิงเรียบร้อยใส่ซื่ออย่างเอลิกาจะเป็นลูกสาวของรัศมี อดีตเลขานางบำเรอที่เลื่อนตำแหน่งจนได้เป็นเมียคนที่สองของเจ้าสัว
ผู้หญิงร้ายกระหายเงินที่โลภมากคิดอยากให้ลูกชายตัวเองเป็นทายาทครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างของเมฆาวัฒน์แทนเขา
ผู้หญิงหน้าสื่อใจคตที่ทำให้แม่ของเขาต้องหย่ากับพ่อ แล้วหนีไปตรอมใจตายเพียงคนเดียวที่ฝรั่งเศสสิบปีมาแล้ว ที่เขาสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้อภัยยัยรัศมีเด็ดขาด แม้แต่น้องชายที่เกิดจากยัยรัศมี เขาก็จะไม่นับเป็นน้อง สองคนนี้เป็นได้แค่ศัตรูเท่านั้นส่วนยัยเลขาคนดีของเขาที่กล้าเข้ามาล้วงความลับและสืบข้อมูลของเขาไปให้ฝ่ายศัตรู เขาตั้งใจจะขยี้เธอให้แหลกคาเตียง จะทำให้เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป“แต่คุณรัศมีไม่เคยเห็นฉันเป็นลูก!” หญิงสาวพยายามอธิบายความจริง...“แล้วทำไมถึงรับเงินยัยนั่น ยัยนั่นโอนเงินให้เธอมากี่ครั้งแล้วเอลิกา!! เธอหยุดตอแหลได้แล้ว!!!”เอลิกาใจหายวาบไปอยู่ที่ตาตุ่ม ความทุ่มเทจริงจังจริงใจที่ผ่านมาไร้ความหมาย ดูเหมือนเขาจะเชื่อไปแล้วว่าเธอมันเลวมันโลภไม่ต่างจากคนที่เขาเกลียด เขาตัดสินเธอจากเงินสามหมื่นนั่นสินะ“ฟังก่อนนะคะ...เอมไม่เคย” ไม่ทันขาดคำ ปลายแส้ฟาดลงมาที่ทรวงอกอวบอิ่มด้วยความแรงจนริ้วรอยแดงผุดเป็นทางยาว “โอ๊ยยย!!! บอส!! เอมเจ็บนะ!!”เขากัดฟันกรอด “ฉันจะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก เธอจะได้เห็นปิศาจในร่างฉัน ฉันจะทำให้เธอทรมานจนตายไปเลยเอลิกา เธอจะได้รู้ว่าเธอแหยมผิดคนแล้ว!!
“เพราะอะไรคะบอส ...เอ่อ ขอนุญาตเรียกบอสนะคะ เห็นในละครเค้าเรียกกันน่ะค่ะ อยากมีฟิลแบบนี้มานานแล้ว” พูดเจื้อยแจ้วพลางบิดกายเหมือนเขินจัด ก็จะไม่ให้เขินได้ไง เจ้านายหล่ออย่างกับเทพบุตรจุติมาเกิดแน่ะ “เพราะอะไรบอสถึงเลือกเอมคะ วันที่มาสัมภาษณ์งาน เห็นมีแต่คนสวยๆ โปรไฟล์ดีๆ ทั้งนั้นเลย เอมไม่อยากเชื่อเลยค่ะว่าเอมจะผ่านการคัดเลือก”พิศรุตม์ยิ้มขำ เขาแทบไม่ต้องคิดคำตอบเลย “ผมไม่ได้ต้องการคนเก่งไง”เอลิกาอ้าปากค้าง ไหงเป็นงั้นไปได้ เธอได้งานเพราะเป็นคนโง่หรอกเหรอ ..เอ แต่เธอก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนี่นา เรียนจบปริญญาตรีด้านบริหารธุรกิจด้วยเกียรตินิยมอันดับสองเชียวนะเว๊ย ถึงจะเป็นมหา’ ลัยต่างจังหวัดก็เถอะ“โอ๊ย! เอมพูดไม่ออกเลยค่ะ” พูดพลางยิ้มเจื่อนเหมือนรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่เก่งพอสำหรับเขา “แต่เอมจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเลยค่ะ เอมจะขยัน ซื่อสัตย์ อดทน และจะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นในทุกวัน เพื่อไม่ให้คนที่เลือกเอมเข้ามาต้องผิดหวัง”พิศรุตม์พยักหน้า เริ่มมั่นใจแล้วว่าอาจคิดถูกที่เลือกสาวเฉิ่มจากบ้านนามาเป็นไม้กันหมาหน้าห้อง“นั่นล่ะ คือสิ่งที่ผมต้องการจากคุณ ผมไม่ได้ต้องการคนเก่ง แต่ผมต้องการคนซ
“หมายถึงคุณรัศมีน่ะเหรอคะ”พิศรุตม์พยักหน้า “เพราะผมเป็นเจ้านายของคุณคนเดียวเท่านั้น จำไว้ว่าผมจะไม่ให้โอกาสใครเป็นครั้งที่สอง คุณไม่มีโอกาสผิดแม้แต่ครั้งเดียว”เอลิกายิ้มมั่นใจ แววตาเต็มไปด้วยประกายความมุ่งมั่น “โอเคค่ะบอส เอมจะพิสูจน์ให้บอสเห็นว่าเอมคือเลขาที่ดีที่สุดของบอสค่ะ เอมคือทีมบอสเท่านั้น”พิศรุตม์ยิ้มขำกับท่าทางของเลขาคนใหม่ที่ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง หากเธอรู้ว่าเขาเรื่องมากเรื่องเยอะและเนี๊ยบขนาดไหน เธออาจจะร้องไม่ออก“หวังว่าจะอยู่นานเกินสามเดือนนะ อย่าหาว่าขู่เลย ผมเคยมีเลขามานับไม่ถ้วนล่ะ แต่อยู่ไม่เกินสามเดือนสักคน จนใครๆ ก็ลือกันไปทั่วว่าตำแหน่งหน้าห้องผมมีอาถรรพ์”“งั้นเอมจะล้างอาถรรพ์นี้เองค่ะ!!”“อย่าดีแต่พูดแล้วกัน” พิศรุตม์เผลอยิ้มให้หญิงสาวทั้งที่เป็นคนยิ้มยาก เจ้าหล่อนยิ้มตอบด้วยความขัดเขินเอียงอาย สายตาของเขาทำให้หัวใจเต้นรัวพองฟู จนอดที่จะหลงเสน่ห์ของเขาไม่ได้ใช่...เอลิกายังจำจดครั้งแรกที่เจอกันได้ดี สายตาอบอุ่นของพิศรุตม์ทำให้เธอมีกำลังใจที่จะสู้งาน สู้กับพนักงานหลายร้อยชีวิตในบริษัทที่ดูถูกสาวบ้านนอกอย่างเธอว่าจะทำงานผ่านโปรมั้ย สู้กับชีวิตในเมืองใหญ่ท
“เธอดูเหมือนหมูที่กำลังจะถูกเชือดเลย” เขาไม่จำเป็นต้องแสดงความหวั่นไหวต่อเรือนร่างของศัตรู แม้ใจจะสั่นพร่าจนอยากจะใช้ลิ้นกับเธอเดี๋ยวนี้“บอส...เอมแสบ” เธอเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาอ้อนวอนขอความเห็นใจ...เขาตาวาวยิ้มขำ กัดกรามแน่น เงื้อมือที่กำแส้ไว้ตวัดฟาดลงไปตามเรือนร่างของเธออย่างบ้าคลั่งเพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!...ปลายแส้หวดลงมาตาม ทรวงอกอวบอั๋น สร้างความเสียวซ่านจนหัวนมปูดเป่งคัดแข็งเป็นไต เต้านมขยายจนบวมเป่งเหมือนจะแตก เส้นเลือดฝอยผุดพรายในทุกอณูรูขุมขน“บอส! ฮือ เอมเจ็บนะ ฮือ โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย!”เสียงร่ำร้องคร่ำครวญของเธอไร้ความหมาย ปลายแส้ยังคงสาดซัดลงบนเนื้อกายแดงเรื่อ พุ่มขนม้าแสนนุ่มนวลสาดความเจ็บแสบไปทั่วร่างกายอย่างไร้เมตตาความเจ็บแสบที่กระตุ้นอารมณ์ใคร่ของเธอให้ตื่นขึ้นจากความหลับใหล สัญชาตญาณดิบที่ซ่อนซุกอยู่ในจิตใต้สำนึกกำลังจะเบ่งบานเหมือนดอกไม้แรกแย้ม“โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย! อ๊า บอส!”บอสเฆี่ยนตีเธอด้วยแส้หางม้าไปทั่วร่างกายขาวผุดผ่อง ร่างกายแสนบริสุทธิ์สะอาดที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ต้องมารับการลงทัณฑ์อย่างไร้ความยุติธรรม เพียงเพราะเธอเป็นลูกสาวของรัศมี ..ศัตรูอันดับหนึ่งของเขา
“โอ๊ย!”“หึ!” ชายหนุ่มใช้มือซ้ายกำสายรัดจูงปลอกคอ ดึงสายรัดรั้งคอเธอให้เงยหน้าขึ้น ทำเหมือนเธอเป็นสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่ง “หมายังซื่อสัตย์กว่าเธอ”“อื้อ บอสทำบ้าอะไรเนี่ย”“ทำให้เธอกลายเป็นทาสไง”พิศรุตม์สายตาวามวาว มือซ้ายดึงสายจูงปลอกคออย่างสนุก ส่วนมือขวากำแส้ฟาดกายเปลือยของหญิงสาวไม่ยั้ง ความเจ็บแสบสาดซัดลามเลียในทุกอณู ไม่เว้นแม้กระทั่งเนื้อหัวใจที่แตกสลายเป็นผุยผง“โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย! บอส เอมเจ็บ หยุดซะทีเถอะค่ะ เอมไม่ไหวแล้วนะ ฮือ”เอลิกาเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน ร่ำร้องขอความเมตตาจากเขา แต่เสี้ยววินาทีที่ได้เห็นสายตาร้อนแรงแฝงความคลั่งของเขา ความเจ็บกลับเร้าใจเธออย่างบอกไม่ถูก กลับไม่อยากให้เขาหยุดโบยซะงั้น หรือเธอเองก็เป็นโรคจิตเหมือนกัน“อ่า เอลิกา ยัยคนทรยศ!” เสียงหอบหายใจของเขาดังแรงขึ้นระเรื่อย บ่งบอกถึงความสุขสมใจที่ได้เห็นเธอดีดดิ้นทรมานจากการลงโทษของเขา แววตาดั่งเสือร้ายจ้องเธออย่างเลือดเย็น ราวกับต้องการกระชากวิญญาณเธอให้สิ้นซากในวินาทีนี้“อ๊า อ๊า อ๊า ฮือบอส...เอม ฮือ ทำไมบอสทำกับเอมแบบนี้ ซี๊ดส์โอ๊ย เอมจะตายอยู่แล้ว”“หึๆ อย่าเพิ่งตายน่า ..ฉันเพิ่งเริ่มเอง” เอ่ยพลางหั
“บอสไม่รู้สึกขยะแขยงเอมหรือคะ” หากเขาเกลียดเธอขนาดนั้น จะมาแตะต้องเนื้อตัวเธอทำไม “ไม่กลัวมือสกปรกเหรอคะ”“ไม่หรอก เพราะตอนนี้เธอไม่ใช่เลขาของฉันแล้ว แต่เธอเป็นทาสฉันต่างหาก” เอ่ยพลางไล้ปลายแส้สัมผัสเนินอกอวบอั๋นราวกับละเลงพู่กันระบายสีน้ำบนภาพร่าง ตวัดมือไล่เลื้อยปลายแส้ลงมาระหว่างทรวงอก สร้างความสยิวเสียวซ่านจนขนลุกซู่ ท้องไส้ปั่นป่วน“อือ ...อ่ะ” ริมฝีปากสวยเม้มแน่น เพราะไม่อยากให้เสียงครางหลุดรอดออกจากลำคอ ไม่อยากให้เขารู้ว่าปลายแส้กระตุ้นอารมณ์เธอมากแค่ไหน“อ่า...” ใบหน้าคร้ามเข้มแดงก่ำด้วยฤทธิ์แห่งอารมณ์ใคร่ปนแค้น ลมหายใจติดขัดเพราะความตื่นเต้น ยามไล้ปลายแส้ตวัดขึ้นสัมผัสยอดปทุมถันเม็ดงาม แล้วระบายวนเวียนอย่างใจเย็น“อืออ บะ..บอส”ปลายแส้กระตุ้นยอดปทุมถันจนเสียวซ่านตั้งเม็ดแข็งเป็นไต ความหวิวหวามวูบวาบในเลือดเนื้อ ส่งผลให้ร่องสวาทร้อนผ่าวราวกับโดนไฟเลีย เม็ดกระสันเสียวกระตุกระริกอย่างห้ามไม่อยู่“อือ อูวว” ใบหน้าสวยบิดเบ้เล็กน้อย ปากเผลอครางเบาหวิว ราวกับตอบรับการเป็นเครื่องสังเวยความแค้นให้แก่เจ้านาย ราวกับเต็มใจให้เขาทรมาน“ยะ ..อย่าทำเอมเลย อย่า...” เธอเอ่ยแผ่วเบาราวกับไม่ต้อ
“อือ” เขาอ้าปากรวบดูดหัวนมเธอด้วยความแรงอีกครั้ง คราวนี้ทั้งดูดทั้งดึงราวกับจะกระชากออกมาทั้งทรวงเต้า ดูดดุนเม้มเคล้นหัวนมแล้วกัดขย้ำเนื้อเต้าเหมือนหมาคลั่งจนเต้าขาวขึ้นรอยฟัน“โอ๊ย!! บอส! บ้าไปแล้วหรือคะ จะฆ่าเอมให้ตายเลยรึไง หัวนมจะหลุดอยู่แล้ว”“อ่า...อ่า อาห์” เขาครางระงมคอ ก่อนจะผละปากและถอนนิ้วออกแทบจะพร้อมกัน“โอววว อืออ ทำไมรุนแรงแบบนี้” ความรุนแรงที่สร้างความซ่านสยิวไปทั้งตัว “บอสบ้าไปแล้ว”“หึ!” ดวงตาคมดุจ้องดวงตาหวาดกลัวของหญิงสาวอย่างสาสมใจที่สามารถทำให้เธอกลัวจนตัวสั่นเหมือนลูกหมาตกน้ำได้ “นี่แค่เริ่มต้น”“ทำไมบอสถึงได้เลวแบบนี้”“แม่เธอต่างหากที่เลว!!” เขาตะคอกใส่หน้าอย่างโมโห “คิดจะฮุปทุกอย่างไว้คนเดียวอย่างนั้นเหรอ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่รู้จักเจียมตัว”“นี่คือตัวจริงของบอสสินะคะ”“และนี่คือตัวจริงของเธอ ยัยคนโกหก ..ถ้าแม่เธอมาเห็นสภาพของเธอตอนนี้ จะรู้สึกยังไงน๊า”ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางรู้สึกอะไรหรอกน่า ดีหน่อยก็แค่สมเพชเวทนา เพราะที่ผ่านมา รัศมีเห็นเธอเป็นแค่ตัวถ่วงและอุปสรรคขัดขวางความเจริญเท่านั้น“เอมพูดอะไร บอสก็คงไม่เชื่อ” เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าสบตาเขาอย่างไร้ค
“โอ๊ยบอส! เอมเจ็บนะ!”“ก็ครางสิ” เขายิ้มร้าย สายตาวามวาว “วางขาหน้าบนปลายเตียงซิ”เธอขมวดคิ้ว “บอสจะทำอะไรอีกคะ”“ฉันไม่แทงเธอหรอกน่า”แต่เธอแอบกลัว เพราะมันเป็นท่าที่สุ่มเสี่ยงที่จะโดนเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัว“เร็วสิ หรือให้ฉันทำให้”เธอยอมทำเองเสียดีกว่า กลัวเขาจะเจ้าเล่ห์ใส่ จึงวางมือทั้งสองข้างลงบนปลายเตียง“โก่งก้นขึ้นอีก แล้วถ่างขากว้างๆ ถ้าไม่อยากโดนตีก้นแตก”พอเขาเงื้อมือขึ้น เธอก็รีบทำตามคำสั่งทันที“บอสจะทำอะไรคะ”“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เอาของตัวเองเข้าไปหรอก มันโสโครกเกินไป” พูดด้วยน้ำเสียงยิ้มเยาะ พลางใช้ปลายแส้ไล้วนตามแก้มก้นกลมเด้งและร่องสวาทอูมอ้าสดสาวของหญิงสาว ยอมรับเลยว่าเจ้าหล่อนโคตรเซ็กซี่ขยี้ใจ ผิวพรรณนวลเนียนในทุกอณู และรูรักแดงเรื่อราวกับลูกพีชสุก กระตุ้นอารมณ์ของเขาจนร้อนเป็นไฟไปทั้งตัว“อือ บะ...บอส...อ่า” เพียงปลายแส้ก็ทำเธอสยิวหวิวหวามไปทั้งตัว พุ่มขนม้าไล้วนร่องสวาทหยอกเย้าก่อนจะฟาดลงมาด้วยความแรง “โอ๊ย ..ซี๊ดส์”เอลิกาเม้มริมฝีปากแน่น แอบรู้สึกสาสมใจในรสชาติความซาดิสม์จนเนื้อเต้น หากเขารู้ว่าเธอมีความพึงพอใจที่โดนเขาทำร้าย เขาจะอารมณ์เสียแค่ไหนนะ“อ๊า บอส อื้อ”
บทส่งท้าย...เป็นเมียบอสต้องโดนตี!เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!“โอ๊ย โอ๊ย ที่รัก โอ๊ย”เอลิการ้องครางออกมาอย่างสุขสม ยามที่พิศรุตม์ฟาดปลายแส้ลงมาบนทรวงอกอวบของเธอด้วยความแรง ขณะที่เธอนอนเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่บนเตียงทรมาน สองมือสองขาถูกโซตรวนไว้อย่างแน่นหนา“อ่า บอกแล้วไง อย่าดื้อ” พิศรุตม์ในชุดสูทหรูตามสไตล์เจ้านายจอมบงการ เงื้อมือฟาดแส้หางม้าลงไปบนร่างกายที่กำลังดิ้นส่ายทรมาน“อื้อ ไม่ดื้อแล้วค่ะ เอมยอมแล้ว บอสขา ที่รักของเอม เอมยอมแล้วค่ะ อือออ” เธอหอบหายใจกระเส่า จ้องมองเขาด้วยสายตาโหยหาเพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!“ที่รัก อ๊า โอ๊ย ที่รัก โอวว...” เธอเด้งกายรับปลายแส้ด้วยความเต็มใจ ร้องครางกระเส่ากระสันราวกับเจ็บปวดนักหนา “ซี๊ดส์ โอว ซี๊ดส์ เจ็บ อือ...”“โอวว ที่รัก” พิศรุตม์ทนไม่ไหว ถอดกางเกงลงทางปลายเท้า ขยับกายแกร่งขึ้นคร่อมทับร่างระทวยของหญิงสาวไว้ จับลำโตแข็งคัดสอดใส่ช่องสวาทของเธออย่างสุขสม ฝังลึกแน่นหนัด “อ่า...”“โอววว บอสขา ที่รัก” ริมฝีปากสวยเม้มแน่น สายตาเคลิบเคลิ้มกระหายใคร่“อืมม” สองริมฝีปากประกบจูบอย่างดูดดื่ม แลกลิ้นกันพัลวันจนหัวสั่นหัวคลอน“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ทั้งเขาและเธอร้องครางระ
“คู่หมั้นมาจากตระกูลไหนหรือคุณรุตม์” ผู้บริหารคนหนึ่งถามขึ้น ..รัศมีถึงกับยิ้มมุมปาก เพราะมั่นใจว่าไม่มีวันที่คนหัวสูงพวกนี้จะยอมรับผู้หญิงไร้สกุลได้“ตระกูลที่...รู้จักทำมาหากินสุจริตน่ะครับ แต่ไม่ได้สำคัญเท่ากับผมรักเธอหัวปักหัวปำหรอกครับ”คำตอบของพิศรุตม์ทำให้ทุกคนในโต๊ะพากันหัวเราะร่วน ชอบอกชอบใจ คนพวกนี้ก็เหมือนกัน หากเจ้าสัวว่าดี พวกเขาก็ว่าดีด้วย ส่วนรัศมีถึงกับเหวอ หันมองหน้าสามีที่ดูเหมือนจะพอใจก็อึ้งเอลิกายิ้มเขิน แอบหยิกสะเอวคนรัก “บอส...”“คุณรุตม์นั่งคุยกันก่อนสิครับ”“ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณอา พอดีว่าที่ภรรยาผมรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยน่ะครับ ว่าจะพาเธอเข้าไปพักในบ้านสักครู่ ..ผมขอตัวก่อนนะครับ”พิศรุตม์รีบจูงมือเอลิกาเดินจากโต๊ะนั้นมาอย่างเร็วแล้วพาเธอเข้าไปในบ้านทันทีเขาแค่เอาเธอมาอ้าง เพราะไม่อยากคุยกับพวกคนแก่ที่เอาแต่อวดเรื่องลูกหลานเท่านั้นเอง“บอสอ่ะ เราเพิ่งจะคบกันเองนะคะ ว่าที่ภรรยาอะไรกันล่ะคะ”“แต่เราอยู่ด้วยกันแล้ว มันก็ไม่ต่างกันหรอก เอากันทุกคืนจนเตียงจะพังอยู่แล้ว”“บอส!” เธอรีบปราม หันมองซ้ายขวา “พูดอะไรของบอสเนี่ย เดี๋ยวใครมาได้ยินหรอก”“อ้าว ก็คุณเป็นเมียผม
“ทำไมล่ะ” เขาแปลกใจนะ เพราะรู้ว่าเธอเองก็ชอบเขาเหมือนกันนี่นา “หรือว่า คุณกลัว...”กลัวรสนิยมทางเพศของเขาอย่างนั้นเหรอ“เปล่าค่ะ” เธอส่ายหน้า น้ำเสียงโกรธๆ “แต่เอมไม่อยากเป็นนางบำเรอของบอส”พิศรุตม์ถึงกับเหวอ ก่อนจะหัวเราะออกมา ทำเธองงว่าเขาขำอะไรนักหนา“ไม่ใช่ซะหน่อย ผมหมายถึงเรามาคบกันมั้ย”“คบกัน?” เธอตกใจกว่าเดิมเขาคว้ามือเธอไปจับแน่นๆ “คบกับผมนะ ผมจะชดใช้ความผิดให้คุณ ผมจะปกป้องคุณเอง”เธอไม่อยากเชื่อเลยว่ามันเป็นเรื่องจริง ซาตานตนนั้นหายไปไหนแล้ว “บอสล้อเล่นเอมหรือคะ”“ไม่ได้ล้อเล่น ผมเอาจริง”“แต่เอมเป็นลูกของคนที่บอสเกลียดนะคะ”“คุณกับผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันซะหน่อย คุณพิสูจน์ให้ผมเห็นแล้ว ผมเห็นกับตาได้ยินกับหูมาแล้ว ..ผมขอโทษนะ ที่ผมทำร้ายคุณ”เขาพูดคำว่าขอโทษออกมาได้ง่ายๆ เลย ทั้งที่ทำเธอเจ็บไปทั้งตัวทั้งใจ“บอสยังอยากแก้แค้นคุณรัศมีอยู่ เลยอยากใช้เอมเป็นเครื่องมือ ใช่มั้ยคะ”“ความจริงผู้หญิงคนนั้นไม่ได้อยู่ในสายตาผมเลย ไม่ว่าเธอจะทำอะไร หรือพยายามทำอะไร เธอก็ไม่มีวันเอาชนะผมได้หรอก ผมแค่ใช้คุณรัศมีมาอ้าง เพื่อจะได้ลงโทษคุณ”เธอจ้องหน้าเขาอย่างครุ่นคิด “ทำไมบอสถ
“อ๋อ ค่ะ” เอลิกามองหน้าเขาอย่างจับผิด เพราะสายตาเลิ่กลั่กมันน่าสงสัยจริงๆพิศรุตม์ยิ้มเจื่อน ทำหน้าแทบไม่ถูก แก้มร้อนผ่าวไปหมด เมื่อถูกมองด้วยสายตาสงสัยแบบนี้“ผมส่งข่าวให้แม่คุณแล้วนะ” เขารีบเปลี่ยนเรื่อง “ตั้งแต่เมื่อคืน ส่งจากเครื่องของคุณ บอกว่าคุณป่วยหนักนอนอยู่โรงพยาบาล”เอลิกาอึ้ง โมโหจนอยากจะฟาดหน้าเขาเลยล่ะ เขาเองก็เห็นแล้วนี่ว่าผู้หญิงคนนั้นรู้สึกยังไงกับลูกคนนี้ ยังจะหาเรื่องให้เธออีก“บอสบ้าไปแล้วรึไง! ทำแบบนั้นทำไมคะ!”“ก็แค่อยากลองดู” ว่าแม่เธอจะตอบกลับมาว่ายังไง “เมื่อคืนแม่คุณแค่อ่าน แต่ไม่ตอบ”เอลิกายิ้มขมขื่น “ก็ไม่เกินความคาดหมาย บอสจะส่งไปทำไม เธอไม่สนใจหรอก”พิศรุตม์ยื่นมือถือคืนให้เธอ “ลองเช็คดูสิ เผื่อตอบกลับมาแล้ว”“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ” เพราะไม่อยากอ่านข้อความที่ทำให้เจ็บปวดใจน่ะสิ แค่ที่เป็นอยู่ก็เจ็บมากพอแล้ว จะเพิ่มรอยแผลให้ตัวเองทำไม “ลบทิ้งไปเถอะค่ะ”พิศรุตม์นึกรู้ว่าเธอคงไม่อยากเจ็บ เลยเลี่ยงที่จะอ่าน แต่เขาไม่จำเป็นต้องเลี่ยง เลยเปิดอ่านดู ก็พบข้อความที่ทำให้ขมวดคิ้วนิ่วหน้า หัวร้อนขึ้นมาเลยถ้าแกอยากได้เงินก็ไปขอไอ้รุตม์เอาสิ แต่มันคงไม่ให้แกหรอกนะ เพราะมั
“ฝากด้วยครับคุณหมอ”เมื่อส่งหญิงสาวเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว เขานั่งกุมขมับรออยู่หน้าห้อง ด้วยใจสั่นสะท้าน ด้วยความเครียดกังวลจนสมองสับสนไปหมดเขายอมรับว่าเป็นห่วงหญิงสาวแทบขาดใจ ปากบอกว่าเกลียดว่าแค้นเธอก็จริง แต่ใจของเขากลับอ่อนยวบยาบให้เธอตลอดเวลา“ทำไมต้องเป็นลูกยัยนั่นด้วย” หากเธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับหญิงร้ายกาจที่ทำลายครอบครัวเขาจนพังพินาศ เขาก็คงยอมรับความรู้สึกของตัวเองที่มีให้เธอไปแล้ว ความรู้สึกดีที่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้องถึงแม้เธอจะไม่ใช่สเป๊คของเขา แต่การได้อยู่กับเธอในแต่ละวัน มันทำให้เขารู้สึกมีความสุขและสบายใจ เขาแพ้ความน่ารักและความอบอุ่นของเธอ จนเริ่มหวงแหนและเห็นแก่ตัว ไม่คิดจะปล่อยเธอไป แม้เขาจะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ครอบครัวเลือกให้ก็ตามเขายอมรับว่าทุกครั้งที่เขาทำร้ายเธอ เขาก็เจ็บปวดไปด้วย ..มันเป็นการแก้แค้นประสาอะไรวะ แก้แค้นเขา แต่เจ็บเอง บ้าไปแล้ว“ถ้าคุณเป็นอะไรไป ผมจะไม่ให้อภัยตัวเอง”เขารออยู่หน้าห้องฉุกเฉินเกือบครึ่งชั่วโมง ด้วยใจกระวนกระวายตลอดเวลา ก่อนที่คุณหมอจะออกมาแจ้งอาการคนไข้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“เธอเป็นอะไรมากรึเปล่าครับ” ทำไมคุณหมอทำหน้าอย่างนั้น เข
“ขอโทษ..” เธอนอนนิ่ง หายใจรวยริน กายเปลือยเปล่าจมอยู่กลางกองเลือดเปียกชุ่ม แววตาอ่อนแรงจ้องมองเพดานนิ่งก่อนจะค่อยๆ ปิดตาลงทันใดนั้น ประตูเปิดผ่างด้วยความแรงตามอารมณ์คนเปิด พีมรุตม์สาวเท้าเดินเข้ามาด้วยอารมณ์หงุดหงิดงุ่นง่าน เพราะยังโมโหไม่หายที่โดนเธอเล่นสงครามประสาทใส่“คราวหลังถ้าเธอลองดีกับฉันอีก ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่เอลิกา!!”เขาตะโกนใส่เธอแล้วหันหลังจะเดินกลับ แต่เกิดเอะใจทำไมหญิงสาวไม่ตอบโต้เขาเลยสักคำ ก็เลยจะหันไปเยาะเย้ยให้เธอเจ็บปวดซะหน่อย“เห็นเธอแล้วหมดอารมณ์ว่ะ” แต่ภาพที่เห็นทำเขาอึ้ง ตาเหลือก ใจหายวาบ..“เลือด.!!!!” พิศรุตม์ถึงกับหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นเลือดเต็มที่นอน “เอม!!”เขากระโจนขึ้นไปบนเตียงแล้วตรวจชีพจรเธอทันที สีหน้าตื่นตกใจและตัวสั่นงันงกไปหมด“เอม !! เอม!!! ได้ยินผมมั้ย เอม!! ตื่นสิเอม ตื่นเดี๋ยวนี้ คุณทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย”เขาคว้ามือที่มีรอยกรีดบนข้อมือขึ้นดูแล้วช็อค ใจแทบจะหยุดเต้นในวินาทีนั้น“ไม่ ม่ายยยย!!!! เอม!! อย่าตายนะ” เขาร้อนรนรีบช้อนร่างหญิงสาวขึ้น ตาแดงก่ำด้วยความเสียใจ น้ำตาไหลพราด “เอม!! คุณทำแบบนี้ได้ไง คุณจะจากผมไปแบบนี้ไม่ได้นะ!!!”เอลิกาลืมตา
“คืนนี้บอส..” ส่งเสียงกระเส่าเย้ายวน “อยากเล่นอะไรก็จัดมาเลย อยากใช้อุปกรณ์ตัวไหน หรือยากจะปิดตาก็ได้นะคะ เอมจะทำหน้าที่ทาสให้ดีที่สุดเลย”พิศรุตม์นิ่วหน้าขัดใจ “เป็นอะไรของเธอเนี่ย บอกแล้วไงว่าเธอไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่ง!!”“อุ๊ย! เอมดื้อกับบอสนี่นา งั้นบอสก็ลงโทษเอมเลยสิคะ” พูดพลางกัดริมฝีปาก ส่งสายตาเชิญชวนที่แฝงไว้ด้วยความท้าทาย “หนักๆ เลยนะคะ”พิศรุตม์กัดฟันกรอด “คิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าคุณคิดอะไรอยู่ คุณคิดจะยั่วโมโหผมใช่มั้ย คิดว่าทำแบบนี้แล้วผมจะหมดอารมณ์แก้แค้นงั้นเหรอ คิดผิดแล้ว”เขายิ้มร้าย ขยับกายเข้ามาในหว่างขาของเธอ จ้องหน้าเธอราวกับปิศาจ รูดซิปควักท่อนลำออกมาแล้วกดแทรกเข้ามาในรูสวาทของเธอทันที“ไง ยัยโง่”เอลิกาข่มกลั้นความโกรธเกลียดไว้ในอก แล้วยิ้มยั่วใส่เขา “แรงๆ เลยค่ะ”พิศรุตม์แอบหัวร้อน กัดกรามแน่น กระแทกลำร้อนเข้ารูสวาทของเธอด้วยความแรงจนจมมิด“ฮึก!” แม้จะเจ็บสักแค่ไหน แต่เธอกลับทำหน้านิ่ง เหมือนไม่รู้สึกอะไรใช่...มันทำให้เขารู้สึกหัวเสียจนอยากจะถอนตัวออกทันที แต่ถ้าทำแบบนั้นเขาก็แพ้น่ะสิ“อะ อะ อ่าห์” พิศรุตม์กระแทกใส่เธอไม่ยั้ง จนกายเธอสั่นเทิ้มเหมือนเจ้าเข้า แต่เธอก็
รักลูกเหลือเกิ๊น” เอลิกายิ้มขำกับชะตาตัวเอง ยกมือขึ้นบ๊ายบายรถของรัศมีที่กำลังเคลื่อนผ่านไป เด็กชายวัยสิบขวบหันมามองเธอด้วยความประหลาดใจ ทำไมเธอถึงโบกมือให้เขาล่ะ...“ไปซะ! อย่ามาให้เห็นหน้า! นังตัวถ่วง นังอกตัญญู งั้นเหรอ ...ฉันผิดด้วยเหรอที่ฉันอยากมีชีวิตดีๆ ฉันแค่มาทำงาน ไม่ได้จะมาเกาะใครกินซะหน่อย”เมื่อทบทวนก็พบว่าเธอไม่ได้ผิดอะไรเลย แล้วทำไมเธอถึงยอมให้ชีวิตมันอัปยศอดสูขนาดนี้ล่ะ“พอที ...ฉันจะไม่ยอมเป็นเหยื่อของใครอีกแล้ว ต่อไปนี้ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้สองคนนั้นไม่มีความสุข พวกเขาจะไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ!!!”เอลิกาสูดลมหายใจแล้วตั้งมั่นว่าจะใช้ชีวิตอย่างที่ตัวเองต้องการ โดยไม่กลัวใครหน้าไหนอีกต่อไปแล้วเมื่อขึ้นรถเมล์ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วจัดการโอนเงินเก็บทั้งหมดไปให้น้าสาว เพื่อนำไปใช้หนี้ก้อนสุดท้ายให้ธนาคาร“ในที่สุดก็จบแล้ว จบกันซะที หมดหนี้หมดสิน แล้วนะยาย หลังจากนี้หนูขอเข้าสนามรบนะคะ”เมื่อถึงคฤหาสน์สีดำ เธอกดรหัสประตูแล้วเดินเข้าไปข้างในด้วยท่าทางมั่นใจไร้ความหวาดกลัว เจอเจ้าของบ้านนั่งดื่มกาแฟดูทีวีอยู่ที่โซฟา“กลับมาแล้วเหรอ” เขาหันมองเธอแล้วนิ่วหน้า สภาพของหญิงส
“แต่เอมไม่ใช่เลขาของท่านประธานแล้วนะครับ” ปฐพีรีบท้วงด้วยความหมั่นไส้ ความจริงเมื่อเช้านี้ เขาโทรหาพิศรุตม์เพื่อคุยเรื่องเอลิกา เพราะเขาไม่เห็นด้วยกับคำสั่งบ้าบอคอแตกนั่น แต่พิศรุตม์กลับบอกว่าเป็นความต้องการของเอลิกาเองใช่ ...เขาโทรหาเอลิกาเพื่อถามเรื่องนี้ด้วย และคำตอบที่ได้คือคำตอบเดียวกับพิศรุตม์“อย่าลืมสิครับท่านประทาน เดี๋ยวพรุ่งนี้เลขาคนใหม่ของท่านประทานก็จะมาแล้ว คุณนิมมิดาว่าที่คู่หมั้นของท่านประทานไงครับ ลูกสาวคนเล็กของบริษัทอาหารสำเร็จรูป เพื่อนรักของท่านเจ้าสัว”พิศรุตม์หน้าเสีย เขาลืมไปเลยว่ามีเงื่อนไขนี้จากบิดา หากเขาหาเลขาที่ดีพร้อมไม่ได้ เอลิกาจะเป็นเลขาคนสุดท้ายที่เขาเป็นคนเลือก หลังจากนี้จะเป็นคนที่คุณพ่อคนเลือกให้เท่านั้น“ใครบอกว่าฉันไล่เอลิกาออก เธอยังเป็นเลขาฉันอยู่โว๊ย แต่ตอนนี้โดนทำโทษน่ะ”เอลิกาหันขวับไปมองเจ้านายด้วยความงงปนแปลกใจ สงสัยเขาจะเป็นไบโพล่าร์“เอมทำผิดอะไรเหรอ” ปฐพีถามกลับตรงๆ เพราะรู้ว่าเพื่อนหวงก้าง เลยกะจะเอาให้จนมุมต่อหน้าผู้หญิงนี่แหละ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะแถไปได้สักกี่น้ำพิศรุตม์ถึงกับเลิ่กลั่ก เลยต้องรีบปั้นหน้าเข้มทำตาเขียวใส่เพื่อนตา