LOGINShare
บทที่ 324
Related chapters
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 325
เธอซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของคุณปู่กู้ทันที อย่างต้องการการปลอบประโลมคุณปู่กู้จับใบหน้าของเธอและตรวจดูอย่างละเอียด มันเป็นเพียงรอยขีดข่วนเล็กน้อยบนผิว ไม่ถึงกับทำให้เสียโฉม “แผลเล็ก ๆ ไม่เป็นไร อีอี คนเยอะแยะขนาดนี้หยุดร้องไห้ได้แล้ว”“คุณปู่” กู้อีอีสูดจมูก “คุณปู่ต้องเอาเรื่องให้หนูนะคะ”ก่อนที่คุณปู่กู้จะพูดอะไร เจี่ยนซื่อเฟิงก็พูดขึ้นว่า “อีอีได้รับบาดเจ็บ ตั้งแต่เด็กมา คุณปู่กู้ไม่เคยปล่อยให้เธอลำบากเลย ใครก็ตามที่กล้ารังแกเธอ ฉันคนหนึ่งละที่จะไม่ปล่อยไปเด็ดขาด!”เวินหนี่มองไปที่เจียนซื่อเฟิง เขาตัวใหญ่มาก ถ้าเขาลงมือจริง ๆ เธอก็จะเป็นเพียงมดเท่านั้นเธอเยาะเย้ยตัวเองโดยไม่รู้ตัว แต่เย่หนานโจวก็จับมือเธอไว้พร้อมกับจ้องไปที่เจียนซื่อเฟิง ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นายคิดว่าข้างหลังเวินหนี่ไม่มีใครหนุนหลังงั้นเหรอ?”เวินหนี่มองเย่หนานโจว และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไรเกี่ยวกับเขา เขาก็นิ่งเงียบและไม่เคยตอบโต้ แต่หากเธอถูกรังแก เขาก็จะออกมายืนหยัดเพื่อเธอทันที ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใครก็ตามเจียนซื่อเฟิงมองไปที่เย่หนานโจวด้วยแววตาเจือโทสะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 326
เวินหนี่ไม่พูดอะไรเพิ่มเติมอีก คุณปู่กู้พูดถูก การทำร้ายคนอื่นมันง่าย แต่ผลลัพธ์มักไม่เป็นอย่างที่หวัง“ขอโทษค่ะ พี่สะใภ้” กู้อีอีกล่าว“ไม่เป็นไร ฉันให้อภัย” เวินหนี่ตอบด้วยน้ำใจอันกว้างขวางคุณปู่กู้ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้สึกพอใจมาก อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ไม่ได้เป็นความผิดร้ายแรงนัก จึงกล่าวว่า “รู้ตัวว่าผิดก็ดีแล้ว ที่กลัวคือไม่รู้ว่าผิด แบบนี้แหละถึงจะเป็นคนที่น่าเคารพ ต่อไปอย่าทำเรื่องแบบนี้อีกนะ”กู้อีอีพูดอย่างอ่อนน้อม “ทราบแล้วค่ะคุณปู่ ต่อไปหนูจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่สะใภ้แน่นอน”หญิงสาวพูดพลางคล้องแขนเวินหนี่ต้องทำให้คุณปู่กู้เห็นว่าเธอและเวินหนี่เข้ากันได้ดี และเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกเมื่อเห็นเช่นนี้ คุณปู่กู้ก็ยิ้มออกมา “ดี ๆ เข้าหากันบ่อย ๆ นะ”เวินหนี่รู้สึกไม่ค่อยชินนักความกระตือรือร้นที่มาอย่างกะทันหันเช่นนี้ ย่อมมีเบื้องหลังเป็นแน่ แต่โชคดีที่กู้อีอีไม่ได้ทำอะไรเกินเลยเธอแค่แสดงท่าทางให้คุณปู่กู้เห็น เพื่อไม่ให้ท่านไม่สบายใจ“คุณปู่คะ วันนี้เป็นวันเกิดครบ 70 ปี อย่าโมโหเลยนะคะ หลานขออวยพรให้คุณปู่มีความสุขเหมือนลมตะวันออกที่พัดมา อายุยืนยาวเหมือนภูเ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 327
เย่หนานโจวเดินเข้ามาหาเวินหนี่ที่กำลังยืนรับลม ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “ชินแล้ว ก็เลยไม่คิดจะเปลี่ยนอะไร ยังไงก็เหมือนเดิม”เหมือนเดิม?อะไรที่เหมือนเดิม?เวินหนี่คิดว่าเธอรู้จักเขาดีพอแล้ว แต่กลับพบว่าเขายังมีความลับอีกมาก เธอจึงมองไปที่ใบหน้าด้านข้างของเขา “ก่อนหน้านี้พวกเขาก็ทำแบบนี้กับคุณเหรอ? คุณถูกกีดกันออกจากพวกเขาใช่ไหม?”ทำไมนะ? ทั้ง ๆ ที่คนพวกนั้นอายุมากกว่าเย่หนานโจวมากพวกเขาทะนุถนอมกู้อีอีมาก แล้วทำไมถึงไม่อ่อนโยนกับเย่หนานโจวบ้างตอนที่เขาไปเป็นทหาร เขาน่าจะอายุยังน้อยมากเย่หนานโจวตอบ “ต่อไปเราคงเจอพวกเขาไม่บ่อยนัก ไม่ต้องกังวลไปหรอก”“คุณไม่เคยบอกฉันเลยว่าคุณเคยเข้ากองทัพ”เย่หนานโจวมองไปที่เวินหนี่ “เคยอยู่กับหน่วยทหาร แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นการเข้ากองทัพ ตอนนั้นไม่มีใครดูแลฉัน คุณปู่กู้ก็เลยรับฉันไว้”เวินหนี่รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก “ทำไมล่ะ? คนในครอบครัวไม่ดูแลคุณเลยเหรอ?”เย่หนานโจวตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ทุกคนยุ่ง ไม่มีเวลาหรอก”เวินหนี่เม้มริมฝีปาก รู้สึกไม่เข้าใจนัก ต่อให้ยุ่งแค่ไหนเขาก็น่าจะได้อยู่ที่ตระกูลเย่นี่ยังต้องให้คุณปู่กู้ดูแลอีกช่วงหนึ่งด้ว
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 328
“อีอี ขอบคุณเธอมากนะ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะดีกับฉันขนาดนี้” ปลายสายกล่าวขอบคุณ “ทำให้เธอต้องลำบากอีกแล้ว”กู้อีอีพูดว่า “ไม่ต้องขอบคุณหรอก คนที่รังแกเธอก็เหมือนรังแกฉัน ฉันก็ต้องช่วยเพื่อนเต็มที่อยู่แล้ว จะไม่ยอมให้คนเลวได้ชัยชนะหรอกนะ”“ฉันแค่บ่นกับเธอเฉย ๆ เธอกลับเก็บไปใส่ใจ ฉันรู้สึกซาบซึ้งจริง ๆ เธอดีกับฉันขนาดนี้ การมีเพื่อนอย่างเธอนี่ดีมากจริง ๆ” ปลายสายพูดด้วยความซาบซึ้งกู้อีอีเป็นแบบนี้มาตลอดเธอมักจะจริงใจกับเพื่อนเสมอตั้งแต่เล็กจนโต เธอถูกเลี้ยงดูอย่างประคบประหงม ไม่เคยผ่านความลำบากเรื่องร้าย ๆ ในจิตใจคนก็ยิ่งไม่เคยได้สัมผัสเมื่อได้ยินว่าเพื่อนโดนรังแก สิ่งแรกที่เธอคิดคือการออกหน้าช่วยเหลือแม้ว่าในท้ายที่สุด เธอจะต้องเจ็บตัวเองแต่เธอก็ไม่เคยเสียใจ ครั้งหน้าเธอก็จะทำแบบนี้อีกปลายสายพูดต่อว่า “ไม่รู้ว่าเธอพอจะมีเวลาไหม ฉันอยากจะชวนเธอไปกินข้าวเพื่อขอบคุณเธอ”“มีสิ” กู้อีอีกล่าวขณะนอนอยู่บนเตียง “เมื่อไหร่ก็ได้เลยถ้าเธอมีเวลา แต่อย่าขอบคุณเลย เราเป็นเพื่อนกันนี่ เพื่อนก็ควรจะช่วยเหลือกันอยู่แล้ว”ทั้งสองคนคุยโทรศัพท์กันอยู่นานปลายสายก็พูดถึงเรื่องไม่ดีของเวินหนี
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 329
“ฉันดูเบื้องหลังแล้วนะ ไม่มีใช้สตันท์แมนจริง ๆ ฉากแอ็กชันก็ลื่นไหลมาก เธอดังได้ก็ไม่แปลกเลย!”“เห็นไหม ลู่ม่านเซิงดังแล้ว วันนี้ตลาดหุ้นพุ่งเลย”เวินหนี่ได้ยินพนักงานในออฟฟิศพูดกันแบบนั้นเธอเดินไปที่ห้องน้ำชารินน้ำมาหนึ่งแก้วพอดีหลี่ถิงก็อยู่ที่นั่นด้วย เมื่อเห็นเวินหนี่ก็พูดว่า “พี่เวิน ได้ยินที่พวกเขาพูดกันไหมคะ ประธานเย่ลงเงินไปเยอะมากกับลู่ม่านเซิงถึงทำให้เธอโด่งดังได้ขนาดนี้ ลู่ม่านเซิงนี่ชาติที่แล้วคงเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตประธานเย่ไว้แน่ ๆ!”หลี่ถิงก็ยังไม่เข้าใจว่าลู่ม่านเซิงดังได้ยังไงแค่ละครเรื่องเดียวก็ทำให้เธอโด่งดังได้ขนาดนี้ถึงเธอยังไม่ได้ดูละครเรื่องนั้น แต่ก็ได้ยินคนอื่นพูดว่ามันสนุกแค่ไหนแต่เพราะเธอไม่ชอบลู่ม่านเซิง ต่อให้ละครจะดังแค่ไหน เธอก็ไม่คิดจะดูเวินหนี่มองไปที่หลี่ถิงและยิ้มพลางพูดว่า “ถึงจะดันได้ แต่ก็ต้องดูว่าเธอจะดันตัวเองขึ้นมาได้หรือเปล่า”หลี่ถิงพูดว่า “เธอดังได้เพราะข่าวเสีย ๆ หาย ๆ นั่นแหละ ทุกวันมีแต่ติดเทรนด์ฮอต ไม่ฆ่าตัวตายก็โดนใส่ร้าย ใครจะไม่รู้จักเธอก็ยากแล้ว”แม้ว่าเวินหนี่จะไม่ชอบลู่ม่านเซิง แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธความพยายามของอีกฝ่า
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 330
เมื่อทั้งสองคนมาถึงตัวเมือง เวินหนี่ก็พาหลี่ถิงไปซื้อของก่อน เครื่องดื่มในห้องน้ำชาส่วนใหญ่ก็มักจะซื้อจากร้านนี้ ทุกอย่างจัดการได้เรียบร้อยในทันทีแต่ของที่เธอต้องซื้อกลับยุ่งยากกว่านั้น เมล็ดกาแฟที่เย่หนานโจวชอบดื่มต้องโทรนัดหมายล่วงหน้า โชคดีที่ร้านยังมีของอยู่ เวินหนี่จึงเดินเข้าไป“พี่เวิน เมล็ดกาแฟที่พี่ซื้อให้ประธานเย่ดื่มมันพิเศษขนาดนั้นเลยเหรอคะ? ต้องนัดล่วงหน้าด้วย” หลี่ถิงไม่เข้าใจเลยว่ามันมีเมล็ดกาแฟที่หายากขนาดนี้ด้วยเวินหนี่ตอบ “ประธานเย่ค่อนข้างจะเลือกกินน่ะ”เขาดื่มแค่เมล็ดกาแฟยี่ห้อนี้เท่านั้นหลี่ถิงได้แต่ถอนหายใจว่า โลกของคนรวยนี่ช่างดีเหลือเกิน แม้แต่เมล็ดกาแฟก็ยังต้องเป็นระดับพรีเมียมเวินหนี่ได้นัดกับผู้จัดการร้านไว้เรียบร้อยแล้ว เมื่อเข้าไปก็ถามว่า “ผู้จัดการ เตรียมของให้ฉันเรียบร้อยหรือยังคะ? แบบเดิมเหมือนทุกครั้ง”ผู้จัดการดูมีท่าทีลำบากใจเล็กน้อย “คุณเวิน ตอนนี้เหลือแค่ถุงนี้ถุงเดียวค่ะ อาจจะ…”ผู้จัดการร้านดูเหมือนมีบางอย่างที่อยากพูดแต่พูดไม่ออกเวินหนี่มองไปรอบ ๆ และเห็นเจียงซิงถงนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่นั่นด้วย “ฉันก็นึกอยู่ว่าใครกันนะช่างมีรสนิยมแบบนี
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 331
“เธอไม่ต้องพูดแล้ว!” กู้อีอีตัดบท “ที่นี่ไม่มีพี่หนานโจวหรือคุณปู่ของฉัน ไม่ต้องมาแสร้งทำต่อหน้าฉันแล้ว แสดงธาตุแท้ของเธอออกมาเลย ยัยคนร้ายกาจ!”คำพูดนี้ทำให้เวินหนี่ต้องหยุดนิ่งไปชั่วครู่เธอไปเป็นผู้หญิงร้ายกาจตั้งแต่เมื่อไหร่?เธอไม่ได้มีปัญหาอะไรกับกู้อีอีเลยแต่กลับกลายเป็นผู้หญิงร้ายกาจในสายตาของเธอเวินหนี่ไม่อยากสร้างปัญหา และเมื่อเห็นว่ากู้อีอีอายุน้อยกว่าเธอหลายปี เป็นหลานสาวของคุณปู่กู้ และเติบโตมาโดยไม่มีพ่อแม่ดูแล เธอจึงตัดสินใจยอม “ในเมื่อพวกเธอชอบ งั้นฉันก็ยกให้ ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่”แต่หลี่ถิงยังไม่พอใจ เธออยากจะต่อสู้เพื่อเวินหนี่เวินหนี่กลับพูดว่า “หลี่ถิง ไปกันเถอะ”หลี่ถิงตอบ “แล้วเมล็ดกาแฟของประธานเย่ล่ะ ถ้าไม่มี ประธานเย่ไม่โกรธพี่เหรอ?”“ไม่เป็นไร” เวินหนี่ตอบกู้อีอีเห็นว่าเวินหนี่กำลังแสร้งทำตัวเป็นคนดี จึงแค่นหัวเราะเยาะ “ไม่ต้องมาทำตัวใจกว้าง ฉันไม่ขอบคุณเธอหรอก เธอทำให้ฉันโดนคุณปู่ดุ ทำให้ฉันอับอาย เรื่องนี้ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอเลย ฉันไม่มีวันยกโทษให้เธอแน่!”เวินหนี่เห็นว่ากู้อีอีทำตัวเหมือนเด็ก จึงไม่พูดอะไรกับเธอมากเจียงซิงถงที่จริงแ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 332
เมื่อได้ยินเสียงนั้น เวินหนี่ก็เผลอเหยียบเบรกโดยอัตโนมัติสายตาของเธอมองเข้าไปในตรอกเล็ก ๆ เห็นเพียงกลุ่มผู้ชายย้อมผมทองสองสามคนล้อมกันอยู่ผู้ชายกลุ่มนี้ผอมแห้ง ดูไม่สุภาพ อีกทั้งเมื่อมองเห็นชายเสื้อของเด็กผู้หญิง เวินหนี่ก็รู้สึกคุ้น ๆนั่นมันกู้อีอีไม่ใช่เหรอ?เธอมองอีกสองสามที กู้อีอีถูกกลุ่มผู้ชายผมเหลืองล้อมอยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว เพราะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร สีหน้าของเธอแย่มาก"พวกนายอย่าเข้ามานะ ถ้าพวกนายกล้าแตะต้องฉันแม้แต่ปลายนิ้ว ปู่ของฉันจะไม่ปล่อยพวกนายไปแน่!" กู้อีอีที่เติบโตมาในความสะดวกสบาย ไม่เคยมาที่แบบนี้และไม่เคยถูกคนรังแกมาก่อนเดิมทีเธอคิดว่าจะไปทานข้าวกับเจียงซิงถง ทว่าเจียงซิงถงติดธุระเล็กน้อยจึงกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เธอจึงเดินเล่นแถว ๆ นั้นสักพัก เดินไปอีกไม่กี่ก้าว เธอก็หลงทาง มาในที่ที่เต็มไปด้วยผู้คนหลากหลายประเภทเธอตั้งใจว่าจะกลับไปหาเจียงซิงถง แต่พอเลี้ยวโค้งไป ก็เห็นผู้ชายสองสามคนทำตัวน่าสงสัยอยู่ตรงนั้นพอพวกเขาเห็นเธอ สายตาก็จ้องเขม็งใส่เธอเหมือนหมาป่าที่หิวโซเธอไม่เคยเจอสายตาแบบนี้มาก่อน จึงก
Latest chapter
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 520
อาจ้านตอบว่า “ช้าอีกหน่อยแล้วกัน สถานที่เดิม”หญิงผมแดงยิ้มอย่างมีเลศนัย “ได้เลย ฉันจะรอคุณตรงเวลานะ”พูดจบหญิงผมแดงก็รีบเดินออกจากบริเวณของเขาไป พอเธอจากไปแล้ว อาจ้านก็ค่อย ๆ เอาหัวใจของสัตว์กลับใส่ที่เดิม จากนั้นเขาก็เย็บปิดแผลอย่างประณีต แม้ว่าเมื่อครู่จะดูโหดร้ายเลือดสาดสักแค่ไหน แต่ในตอนนี้หัวใจของสัตว์นั้นก็ยังสามารถเต้นได้อีกครั้งเมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว อาจ้านถอดถุงมือที่เปื้อนเลือดออก ล้างมือด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อและสบู่หลายรอบ จนกระทั่งไม่เหลือกลิ่นใด ๆ แล้วจึงออกไป เขาขับรถมุ่งหน้าไปยังฟาร์มที่หน้าประตูมีคนยืนเฝ้าอยู่ พอเห็นรถของอาจ้านเข้ามาก็รีบเปิดประตูให้เข้าไป ด้านในฟาร์มมีการปลูกดอกไม้บางชนิดตกแต่งไว้ แต่มีเพียงสตรอเบอร์รีเท่านั้นที่เป็นพืชหลักของฟาร์มสตรอเบอร์รีในแปลงไม่ได้ถูกเก็บไปขาย หลายลูกปล่อยให้เน่าอยู่บนพื้น อาจ้านลงจากรถ สายตาเขาเหลือบมองทุ่งสตรอเบอร์รีที่ได้รับการดูแลมาอย่างดีอย่างพอใจ บนใบหน้าจึงเผยรอยยิ้มจาง ๆผู้คุมหน้าประตูส่งตะกร้าให้ อาจ้านรับตะกร้ามาแล้วเดินตรงเข้าสู่แปลงสตรอเบอร์รี ทุ่งเบื้องหน้าเต็มไปด้วยผลสตรอเบอร์รีที่สุกงอมจนเป็นส
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 519
[ฉันว่าคุณพูดถูกนะ เทียบกันแล้วฉันชอบคลิปสั้นของจางจื่อฉีมากกว่า ชอบบทของเธอในละครเรื่องนั้นจริงๆ!]ใบหน้าของลู่ม่านเซิงแทบเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความโกรธคนพวกนี้พูดบ้าอะไรกัน! บอกว่าจางจื่อฉีถ่ายได้ดีกว่าเธออย่างนั้นหรือ? เป็นไปได้ยังไง! เธอหน้าตาสวยกว่าจางจื่อฉีตั้งเยอะผู้ช่วยของเธอที่อยู่ข้าง ๆ เห็นยอดไลค์ในคลิปสั้นของจางจื่อฉีพุ่งทะลุสิบล้านแล้ว จึงพูดจาดูถูกขึ้นมาทันที “พวกชาวเน็ตเขียนอะไรกัน เห็น ๆ อยู่ว่าคุณเซิงสวยกว่า จางจื่อฉีน่ะอาศัยแค่กระแสความทรงจำ ไม่ได้มีความสามารถจริงจังอะไรเลย แถมดันไปถ่ายคลิปสั้นแบบนี้อีก มันเป็นสิ่งที่คนธรรมดาเขาเล่นกันทั้งนั้น ดาราจะไปโพสต์คลิปบนแอปแบบนี้ได้ยังไง ไร้เกียรติมาก!”ผู้ช่วยของเธอดูถูกวิธีการนี้มาก เพราะส่วนใหญ่ดาราที่โพสต์บนแอปสั้นมักจะเป็นพวกที่ไม่ค่อยดัง พยายามหารายได้จากตรงนี้ เธอจึงไม่สนใจสิ่งนี้เลย“อ๊า!” ลู่ม่านเซิงโมโหถึงกับปามือถือลงพื้น!ผู้ช่วยที่ตอนแรกตั้งใจจะปลอบเธอ ถึงกับหน้าซีดเมื่อเห็นลู่ม่านเซิงปามือถือด้วยความโกรธ “คุณเซิง…”ลู่ม่านเซิงโกรธจนตาแดงก่ำ “ทำไมยอดไลค์ของจางจื่อฉีถึงได้ถึงสิบล้าน มีคนชอบเธอตั้งมา
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 518
ทางด้านลู่ม่านเซิงก็กำลังถ่ายทำเช่นกันเธอแต่งกายสไตล์ย้อนยุคแบบเดียวกับจางจื่อฉี“ดีมากเลย เซิงเซิง สวยมาก!” ช่างภาพกล่าวพลางถ่ายจากหลายมุม“มุมนี้ดูดีมาก ได้ภาพสวยเลย!”ช่างภาพชมเธอไม่หยุดระหว่างถ่ายทำลู่ม่านเซิงเองก็มั่นใจในตัวเองสูง เธอตั้งใจถ่ายมาก เพราะรู้ดีว่าเสน่ห์และความงามของเธอเหนือกว่าจางจื่อฉี ซึ่งในวงการบันเทิงแล้ว ความงามถือเป็นข้อได้เปรียบอย่างหนึ่ง หลายคนดังได้จากเพียงรูปลักษณ์เธอเองก็แสดงละครได้ดี แถมยังมีหน้าตาที่โดดเด่น จึงมั่นใจว่าจะเอาชนะจางจื่อฉีได้แน่นอนจริง ๆ แล้วเป้าหมายของเธอไม่ใช่จางจื่อฉี แต่เป็นเวินหนี่เธอจงใจไม่ให้ความร่วมมือกับจางจื่อฉีเพื่อโค่นล้มเวินหนี่ หากเธอชนะจางจื่อฉีได้ ก็จะถือว่าชนะเวินหนี่ด้วยและหากชนะครั้งนี้ก็จะมีครั้งต่อไปเมื่อดูภาพถ่ายของตัวเอง เธอก็พึงพอใจมาก เชื่อมั่นว่าจะขึ้นเทรนด์ในโลกออนไลน์ได้“รีบปล่อยภาพนี้ไปให้เร็วที่สุดนะ ใช้ความร้อนแรงของงานในวันนี้ให้เต็มที่” ลู่ม่านเซิงสั่ง“แน่นอนครับ คาดว่าค่ำนี้น่าจะได้เห็นกันแล้ว!”ริมฝีปากของลู่ม่านเซิงเผยรอยยิ้มมั่นใจ คิดว่าความสำเร็จอยู่ในมือเธอแล้วค่ำวันนั้น สื่อ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 517
เธอยังคงเป็นคนของบริษัทเย่หนานโจว หากเกิดปัญหาอะไรขึ้น บริษัทก็ย่อมต้องคุ้มครองเธออยู่แล้ว ช่วงนี้ยังมีข่าวมากมายที่ออกมาช่วยลบล้างข่าวเสียของลู่ม่านเซิงอีกด้วยเวินหนี่มองลู่ม่านเซิงในชุดนี้อย่างเย้ยหยัน “เลียนแบบจนได้ดี มันสนุกมากไหม?”คำพูดนี้จี้จุดของลู่ม่านเซิง แต่คราวนี้เธอไม่สนใจ เธอต้องการชนะเสียครั้งหนึ่ง จึงยิ้มตอบอย่างมั่นใจ “เวินหนี่ เธอไม่ได้อยู่ในวงการบันเทิง จะไปรู้ได้ยังไงว่าอะไรที่คนดูชอบ คนที่สวยก็ย่อมมีคนติดตามมากกว่า หรือเธอว่าไม่จริง?”ความหมายก็คือเธอเชื่อว่าตัวเองสวยกว่าจางจื่อฉี แต่แม้ว่าลู่ม่านเซิงจะพูดอย่างนั้น จางจื่อฉีก็มีฝีมือการแสดงที่เหนือกว่า ความเป็นนักแสดงมืออาชีพทำให้ไม่จำเป็นต้องแข่งขันกันเรื่องความสวยจางจื่อฉียืนอยู่อย่างสงบ สีหน้าเยือกเย็น ไม่คิดจะโต้เถียงใด ๆ กับลู่ม่านเซิง ราวกับไม่อยากเสียเวลาถกเถียงกับเธอเลยเวินหนี่ก็ไม่ได้สนใจจะโต้แย้งอะไรในเรื่องนี้ เธอเอ่ยขึ้นเพื่อให้ลู่ม่านเซิงเข้าใจอย่างชัดเจนว่า การพึ่งพาคนอื่นนั้นไม่ได้ยั่งยืน “ในเมื่อเธอชอบนัก ก็เอาไปเถอะ จางจื่อฉีไม่ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ได้ใช้ที่นี่”พอเห็นเวินหนี่รู
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 516
เวินหนี่ถ่ายรูปให้จางจื่อฉีไปหลายรูป แม้เธอจะไม่ใช่คนที่โดดเด่นเพราะความสวยงาม แต่ด้วยฝีมือการแสดงของเธอที่ยอดเยี่ยม ก็ทำให้นักแสดงชายหลายคนมีชื่อเสียงได้เช่นกัน ความไม่ถือตัวและความเป็นกันเองของจางจื่อฉีเป็นสิ่งที่เวินหนี่ชื่นชมเมื่อการแสดงแฟชั่นโชว์เกือบสิ้นสุดลง เวินหนี่เดินหาช่างภาพเพื่อนำไปถ่ายภาพเสร็จสมบูรณ์พอเสี่ยวอิ่งเห็นจางจื่อฉี เธอก็ร้องกรี๊ดออกมาด้วยความตื่นเต้น “จางจื่อฉี! ฉันได้เจอตัวจริงแล้ว!”เวินหนี่เห็นเสี่ยวอิ่งมีปฏิกิริยาขนาดนี้ก็อดแซวไม่ได้ “ตื่นเต้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”เสี่ยวอิ่งตอบอย่างไม่ลังเล “แน่นอนสิ! ฉันดูละครที่เธอเล่นมาตั้งหลายเรื่อง นี่มันเหมือนฝันไปเลย ฉันได้เจอไอดอลของฉัน ฉันชอบเธอมาก ๆ เลยล่ะ!”จางจื่อฉียิ้มแล้วเดินเข้ามาทักทาย “สวัสดี ฉันคือจางจื่อฉีค่ะ” เธอเอื้อมมือออกไปจับมือกับเสี่ยวอิ่งเสี่ยวอิ่งมองมือของจางจื่อฉีด้วยความตื่นเต้น ราวกับอยู่ในความฝัน เธอจับมือจางจื่อฉีแล้วพูดอย่างซาบซึ้งจนแทบร้องไห้ “นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า? ฉันดูละครที่คุณแสดงมาทุกเรื่องเลยนะคะ ฉันรู้ประวัติของคุณด้วย คุณมาจากต่างจังหวัดแล้วต่อสู้ในวงการบันเทิงตั้งนาน ฉ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 515
เมื่อเปรียบเทียบความสามารถของลู่ม่านเซิงในการสร้างกระแสดังในทางลบ กับความหยิ่งในศักดิ์ศรีของจางจื่อฉีที่ปฏิเสธไม่รับเล่นบทละครที่ไม่ได้คุณภาพแล้ว เวินหนี่ก็รู้สึกได้ถึงความจริงที่ว่าในวงการบันเทิงยุคนี้ ทุกอย่างเกิดขึ้นและดับลงอย่างรวดเร็ว นักแสดงหน้าใหม่ผลัดเปลี่ยนมาแทนที่อย่างรวดเร็ว ขณะที่คนเก่าก็ถูกลืมไปได้ง่ายบางคนอาจโด่งดังจากละครเรื่องเดียว แต่ถ้าไม่มีผลงานต่อไปคอยสนับสนุนจากคนดังแถวหน้าก็อาจตกไปเป็นระดับล่างได้ในพริบตา การแข่งขันในวงการนี้โหดร้ายและไร้ปรานี ต่อให้เวินหนี่ไม่ได้อยู่ในวงการบันเทิงเอง เธอก็ยังเห็นความเป็นจริงเหล่านี้ได้อย่างชัดเจนแม้การเล่นละครที่ด้อยคุณภาพจะทำให้ชื่อเสียงไม่ดี แต่ถ้ามันสามารถเรียกความสนใจจากผู้คนได้ นักแสดงคนนั้นก็สามารถนับเป็น ‘สินค้าทางการตลาด’ ที่ประสบความสำเร็จแล้วเวินหนี่มองจางจื่อฉีและพูดว่า “คุณเป็นนักแสดงที่ดีค่ะ ไม่ใช่แค่ฝีมือการแสดงที่ดี แต่ยังไม่ยอมตามกระแสแบบทั่วไป คนที่เป็นแบบนี้หาได้ยากมาก ขอให้เชื่อเถอะค่ะว่าสักวันคุณจะต้องโด่งดังแน่นอน”จางจื่อฉีรู้สึกดีใจเมื่อได้ยินคำชมจากเวินหนี่ เธอจึงยิ้มและพูดด้วยความขอบคุณ “ตอนน
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 514
นักข่าวที่มางานนี้ไม่ได้มีเพียงแค่พวกเธอ เพราะสื่อออนไลน์พัฒนาไปไว ทุกคนต่างก็พยายามเป็นคนแรกในการปล่อยข่าว รายงานแรกที่แม่นยำที่สุดย่อมได้เรตติ้งดีที่สุดแม้งานเดินแบบเวทีทีสเตจนี้จะไม่ใช่ข่าวใหญ่ แต่การถ่ายทอดสดก็ทำให้ทุกสื่อแข่งกันเพื่อเป็นอันดับหนึ่งของกระแสบนรันเวย์ตอนนี้มีนางแบบเดินอยู่บ้างแล้ว บรรดาดาราหลายคนก็อยู่ที่นั่งฝั่งผู้ชม เวินหนี่กำลังมองหามุมที่ดีที่สุดในการถ่ายภาพ“คุณเวิน”ทันใดนั้นเสียงเรียกเธอก็ดังขึ้นจากด้านหลัง เวินหนี่หันกลับไปก็พบว่าจางจื่อฉีกำลังยืนอยู่ตรงนั้น เธอเหลือบมองไปรอบ ๆ เห็นแต่ทีมงานและดาราที่อยู่ด้านใน“คุณจาง ทำไมคุณถึงออกมาอยู่ตรงนี้คะ?”จางจื่อฉีตอบอย่างเป็นกันเอง “ไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณจางหรอก เรียกว่าจื่อฉีก็พอ”เวินหนี่รู้สึกดีกับอีกฝ่ายอยู่แล้ว “ทำไมคุณถึงออกมาอยู่ตรงนี้ล่ะคะ? เข้าไปด้านในเถอะนะ ตรงนี้มีแต่ทีมงาน เดี๋ยวถ้าโดนนักข่าวรุมถ่ายจะลำบากเอานะคะ!”เวินหนี่รู้ดีว่าพวกนักข่าวนั้นดุดันแค่ไหน การที่จางจื่อฉีออกมาแบบนี้อาจทำให้เธอเสี่ยงต่ออันตรายได้จางจื่อฉีไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอะไร เธอมองไปยังพวกนักข่าวและช่างภาพที่กำล
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 513
เย่หนานโจวหัวเราะเย็นชา “เคยเห็นการยินยอมพร้อมใจแบบนี้ด้วยหรือไง?”ปลายสายถึงกับเงียบ ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ก็ในเมื่อทุกคนเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ก็ควรจะรับผิดชอบตัวเอง ไม่ถึงกับถูกหลอกกันง่าย ๆ เขารู้สึกว่าเย่หนานโจวกังวลเกินไปแต่พอคิดอีกที คงเป็นเพราะความห่วงใยที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ จึงเข้าใจได้ว่าความกังวลของเย่หนานโจวก็มีเหตุผลอยู่เย่หนานโจวเปิดม่านหน้าต่างออก มองออกไปข้างนอก ดวงตาสีเข้มเต็มไปด้วยความกังวลใจ "เธอแทบไม่ได้ใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนเลย ถ้ามีใครสักคนเข้ามาหว่านล้อมไม่กี่คำแล้วเธอดันหลงเชื่อขึ้นมาล่ะ? มันก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย"ทุกอย่างเป็นไปได้ทั้งนั้น เขาจะประมาทไม่ได้เลยแม้แต่น้อยหลังจากวางสาย เย่หนานโจวเดินกลับไปที่ห้องเปลี่ยนชุด เวินหนี่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยและเดินออกมาพอดี เห็นเขาเดินเข้ามาตรงเวลา เธอจึงหยิบไดร์เป่าผมขึ้นมา “ฉันจัดการเองได้”เย่หนานโจวไม่คัดค้าน แต่จ้องมองเธอแล้วกล่าวว่า “ฉันต้องไปทำธุระสักพัก คราวหน้าค่อยมาใหม่แล้วกัน”“ค่ะ” เวินหนี่พูดขณะเป่าผม โดยไม่หันไปมองเขาเมื่อจัดการเสร็จเรียบร้อย เวินหนี่เดินออกมาพร้อมกับเย่หนานโจว“หน
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 512
เย่หนานโจวมองเวินหนี่ด้วยสายตาที่จับจ้องไปยังเธอไม่วางตาโดนมองแบบนี้แล้ว เวินหนี่ก็เริ่มรู้สึกหวั่นใจเล็กน้อย “ว่ายน้ำเสร็จแล้วหรือยังคะ? ถ้าเสร็จแล้ว ช่วยปล่อยให้ฉันออกไปจะได้ไหม?”เย่หนานโจวสบตาเธอด้วยแววตาที่ลึกล้ำขึ้นทุกที “เธอไม่ได้โกหกฉันแน่นะ?”เวินหนี่ใจเต้นแรง รู้สึกเหมือนร่างกายถูกพันธนาการไว้ด้วยเส้นเชือกที่มองไม่เห็น เธอจึงเงยหน้าขึ้นจ้องตาเขากลับ “ฉันไม่ได้โกหก”เย่หนานโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย ค่อย ๆ คลายมือที่จับเธอไว้ แล้วพูดเสียงต่ำ “เธอโกหกฉันมาแล้วครั้งหนึ่ง ฉันจะไม่ยอมให้เธอโกหกอีกเป็นครั้งที่สอง”เวินหนี่นิ่งเงียบ ตอนนี้ในสถานการณ์ระหว่างพวกเขา ไม่ว่ามันจะเป็นการโกหกหรือไม่ ก็แทบไม่มีความสำคัญอะไรอีกแล้ว การปกป้องตัวเองด้วยการโกหกก็เป็นเรื่องหนึ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เย่หนานโจวไม่ทำให้เธอลำบากใจไปมากกว่านี้ เขาปล่อยให้เธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องเปลี่ยนชุดที่เตรียมไว้ให้เวินหนี่เดินเข้าไปข้างในทันที แล้วเลขาหญิงก็ตามเข้ามาพร้อมเสื้อผ้าชุดใหม่ในมือ เป็นชุดกีฬาที่สวมใส่สบายและโปร่ง “คุณเวินคะ นี่เป็นชุดที่ท่านประธานเตรียมไว้ให้ค่ะ”เวินหนี่ทั้งตัวเปียกชุ่มไปหม
