บทที่ 35

"พ่อ?" ทั้งสองที่คร่อมร่างกันอยู่บนโซฟาหันไปมองพร้อมกันก็เห็นว่าเป็นพ่อของเธอ

"คุณอัปสร?" ทันน์งงเลยทรงอัปสรเข้ามาตั้งแต่ตอนไหน เขาก็ยืนอยู่ด้านหน้าตลอดหลังจากที่รินรดาออกไปแล้ว ทันน์คิดว่าในห้องไม่มีใครอยู่กับเจ้านายเลยเปิดประตูเข้ามา

"ทำอะไรของลูก"

"ปล่อยได้หรือยัง" หญิงสาวหันไปต่อว่าให้เขา แต่เขาก็ปล่อยมือออกตั้งแต่ตอนเห็นว่ามีคนเข้ามาแล้ว เธอเองต่างหากที่ยังคงคร่อมร่างเขาอยู่

พอเห็นว่าตัวเองเสียรู้เขาทรงอัปสรก็รีบดันตัวลุกออกมา

"สวัสดีครับคุณพ่อ"

"ลูกสาวคนนี้ไม่รู้จักโต ลำบากคุณหน่อยนะคุณนเรศ"

"ไม่เป็นไรครับ" ตอนที่ตอบพ่อของเธอเขายังแอบอมยิ้ม จริงๆ ก็เสียดายแหละยังไม่ทันได้จูบเลยด้วยซ้ำ

"มันไม่ได้เป็นแบบที่พ่อเห็นเลยนะคะ" แต่พอเธอจะอธิบายมองดูสายตาของพ่อและก็มองดูสายตาของเขาแล้วทรงอัปสรก็รู้สึกโมโหขึ้นมา ถึงอธิบายไปพ่อก็คงไม่เชื่อ ภาพมันฟ้องขนาดนั้น "แล้วนี่พ่อมาทำไมคะ"

"พ่อผ่านมาทางนี้เลยแวะเข้ามาดูหน่อย ช่วงนี้คลับเป็นยังไงบ้างเห็นคนครึกครื้นดี" ก่อนหน้าที่ลูกชายเป็นเจ้าของที่นี่อยู่ นานๆ ทีอรรจน์ก็เข้ามาดูบ้าง ถึงแม้ท่านจะดูเข้มแข็ง แต่พอมาเห็นบรรยากาศเก่าๆ ที่เคยมีลูกชายอยู่ก็