เข้าสู่ระบบแชร์
( 05 ) แอบลวนลาม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-03 16:14:52เวลาผ่านไป å
ชบารีบทำอาหารให้นายหัวอาชาไปจัดเตรียมไว้ที่โต๊ะอาหารจนเรียบร้อย ขณะนั้นนายหัวอาชาก็แต่งตัวลงมาจากห้องพอดิบพอดีเลยเช่นกัน
เป็นเวลา 7:00 น เป๊ะตามที่เขาพูดเลย
ผู้ชายอะไรจะตรงเวลาได้ขนาดนี้ เธอผิดเวลาไปแค่นาทีเดียวคงจะถูกบ่นจนหูชา
"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?"
"จ้ะ เรียบร้อยแล้ว"
"วันนี้ฉันจะออกไปทำงาน เธอก็อยู่บ้านเก็บกวาดทำความสะอาดให้เรียบร้อย แล้วตอนเย็นฉันจะกลับมารับไปตลาดซื้อเสื้อผ้า"
"จ้ะ" ชบาพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปที่หน้าบ้าน เพราะยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ และเธอก็ยังไม่รู้สึกหิวข้าวด้วย
"เธอๆ" เสียงเรียกจากทางด้านหลัง ชบาหันกลับไปมองก็เห็นว่ามีผู้ชายผิวคล้ำคนนึงยืนอยู่ข้างหลังของเธอ
"ห๊ะ? เรียกหนูหรอ?"
"ใช่ๆ เรียกเธอนั่นแหละ"
"มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?"
"ชื่ออะไรล่ะเรา"
"หนูชื่อชบาจ้ะ"
"พี่ชื่อหาญนะ เป็นผู้ช่วยของนายหัวอาชา อยากรู้อะไรก็ถามพี่ได้นะ" หาญที่เป็นผู้ช่วยและลูกน้องคนสนิทมายืนรอเจ้านายไปทำงานตามปกติ
พอเห็นชบาเดินออกมาจากบ้านก็เอ่ยทักทาย ทำความรู้จักกันเอาไว้เพราะเธอคงยังต้องอยู่ที่นี่อีกนานเลย
"จ้ะพี่ ว่าแต่ว่าแถวนี้เป็นป่าทั้งหมดเลยเหรอจ๊ะ"
"ใช่ๆ เป็นป่าหมดเลย"
"ถามพี่แบบนี้มีอะไรหรือเปล่า?"
"เปล่าหรอกจ้ะ แค่สงสัยว่าทำไมถึงมาสร้างบ้านกันอยู่ในป่าลึกแบบนี้"
"นายหัวเขาเป็นคนชอบเก็บตัวน่ะ ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร เราเองก็อย่าไปทำอะไรให้นายหัวรำคาญก็แล้วกัน"
"....." ชบาพยักหน้ารับ "แล้วพี่พักอยู่ที่ไหนหรอจ๊ะ"
"บ้านของพี่อยู่ใกล้ๆ นี่แหละ"
"แถวนี้ขุดดินปลูกผักได้หรือเปล่าจ๊ะ"
"ได้หมดนั่นแหละชบา พื้นที่นี้เป็นของนายหัวทั้งหมด ใครจะทำกินอะไรถ้าเป็นลูกน้องของนายหัวเขาไม่ว่าอะไรหรอก"
"อ๋อจ้ะ"
"เราจะปลูกผักหรอ?"
"ก็เห็นพื้นที่มันน่าปลูกผักสวนครัวดี ชบาก็เลยจะเดินหาพื้นที่น่ะจ้ะ แต่กลัวนายหัวจะว่าเอาก็เลยไม่กล้าถาม แต่พอพี่บอกแบบนี้ก็สบายใจหน่อย"
"แล้วเราไม่เสียใจหรอที่ถูกพ่อแม่เอามาทิ้งแบบนี้"
"พี่หาญรู้ด้วยหรอ!?" ชบาตกใจจนตาเบิกโพลง
"รู้สิ เพราะตอนที่พ่อกับแม่ของชบามายืมเงินนายหัวพี่ก็อยู่ด้วย ชบามาทำงานอยู่ที่นี่ก็คงมาทำงานขัดดอกใช่ไหมล่ะ"
"ใช่จ้ะ" เธอพยักหน้าตอบ พร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกว่าเธอนั้นเสียใจ
"ชบา ชบา!"
"จ้าๆ ชบาไปแล้ว ชบาไปก่อนนะพี่หาญ แล้วค่อยมาคุยกันอีก"
"โอเค"
ชบารีบวิ่งเข้าไปในบ้านตามเสียงเรียกของนายหัว
"มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?" เธอเอ่ยถามร่างกำยำที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่
"ไปไหนมา?"
"เอ่อ ไปเดินเล่นมาจ้ะ"
"ฉันกินอิ่มแล้ว เก็บไปได้ละ"
"จ้ะ"
ชบารีบเก็บถ้วยจานที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารเข้าไปในครัวทันที แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมถึงต้องเรียกเธอรีบเข้ามาเก็บ เพราะจะช้าหรือเร็วเธอก็ต้องเก็บอยู่ดี แทนที่เขาจะรีบไปทำงานจะดีกว่า
พรึบ!
"อ๊ะ! นะ นายหัว!?" เธอตกใจจนสะดุ้ง เมื่อจู่ๆ นายหัวก็เข้ามาซ้อนเธอจากทางด้านหลัง
"เธอไปคุยกับไอ้หาญทำไม?" เขาเอ่ยถามขณะที่กำลังล้างมืออยู่
โดยที่ตัวยังซ้อนชบาอยู่และพยายามดันตัวของเธอให้ติดกับซิงค์ล้างจาน
"ก็....ก็แค่คุยกันเฉยๆ จ้ะ"
"เมื่อกี้เธอบอกกับฉันว่าเธอไปเดินเล่น"
"....." ไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี
"ชบา...." นายหัวอาชาชบาขึ้นนั่งบนขอบซิงค์ล้างจาน ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปยืนอยู่ตรงหว่างขาของเธอ "เมื่อคืนลืมแล้วหรอว่าเราสองคน..."
"ยะ อย่าพูดจ้ะ" ชบาเลื่อนมือไปปิดปากของนายหัวอาชาเอาไว้ พร้อมกับหันมองซ้ายขวากลัวว่าจะมีคนมาได้ยิน แต่เขากลับดึงมือของเธอออกไป
"ไม่เห็นจะต้องอายเลย"
"แต่ชบาอาย" ถ้ามีใครรู้ว่าเธอทำเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายที่เพิ่งจะเจอหน้ากันได้แค่วันเดียว คงได้มองเธอว่าเป็นอีตัวแน่นอน
"....." นายหัวอาชาไม่ได้สนใจคำพูดของชบาเลย ร่างหนาโน้มลงมาซุกไซ้ซอกคอของหญิงสาวตรงหน้า พร้อมกับมือที่บีบขยำหน้าอกของเธอ
เธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน และใส่เพียงเสื้อตัวบางๆ ของเขา
"เธอจะไปคุยกับผู้ชายคนอื่นอีกไหม?"
"มะ ไม่คุยแล้วจ้ะ"
"คุยได้สนิทสนมได้ แต่ห้ามเกินเลยคำว่ารู้จักกันเด็ดขาด ผู้ชายที่จะทำเรื่องแบบนี้กับเธอได้ก็มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น"
"....."
"เข้าใจใช่ไหม"
"ขะ เข้าใจแล้วจ้ะ"
"ดีมากเด็กน้อย" เขากระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะใช้มือเชยคางของเธอขึ้น แล้วประทับริมฝีปากลงไปจูบปากกับเธอ
ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กควานหาความหวานในปากของเธอ ก่อนที่เขาจะถอนจูบออกมาพร้อมกับน้ำลายยืด
"เสื้อในไม่ใส่" นายหัวอาชาถาม เพราะแค่โดนตัวของเธอก็สัมผัสได้ถึงเต้านมที่เต่งตึง พร้อมกับยอดถันที่แข็งเป็นไตทุกครั้งที่เขาได้สัมผัส
"มันไม่มีจ้ะ" ชบาก้มหน้าตอบ
"ไปตลาดคราวนี้ซื้อมาให้ครบเลยนะ เพราะฉันคงไม่ได้ไปซื้ออีกนาน ของสดด้วย"
"จ้ะนายหัว"
คนตัวสูงโน้มลงมาสูดดมที่ซอกคอของชบาอีกครั้ง ก่อนที่จะอุ้มเธอลงมาจากขอบซิงค์แล้วเดินออกไปจากห้องครัว
ปล่อยให้ชบายืนงงอยู่คนเดียว การกระทำแบบนี้มันเรียกว่าอะไรเพราะเธอก็ไม่เข้าใจการกระทำของนายหัวเหมือนกัน จะเรียกว่ารักก็คงไม่ใช่เพราะทั้งสองเพิ่งจะเจอกันเอง
แถมเธอก็ยังใจง่ายปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้กับเขาขนาดนั้นด้วย บางทีที่เขาทำแบบนี้ก็อาจจะแค่ต้องการตัวของเธอก็ได้
บรืน!!
เสียงรถกระบะสตาร์ทแล้วขับออกไปควันโขมง ที่บ้านก็เลยเหลือเธอแค่คนเดียว
เวลาผ่านไป
หลังจากที่ทำอะไรเสร็จเรียบร้อยหมดแล้วชบาเธอก็ออกไปเดินดูรอบๆ เพราะเห็นว่าพื้นที่มันน่าขุดดินปลูกผักสวนครัวดีจริงๆ
แต่นั่นก็เป็นแค่ข้อแก้ตัวของเธอเพื่อที่จะถามหาทางออกจากลูกน้องของนายหัวอาชา
แถวนี้เป็นป่าลึกก็จริง แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าเดินไปแล้วจะไม่เจอทางออก บางทีถ้าเธอพยายามเดินออกไปอาจจะเจอถนนใหญ่แล้วก็เจอคนที่ช่วยเธอได้
ชบารีบกลับเข้าไปใส่เสื้อผ้าตัวเดิมของเธอ ถึงจะยังไม่ได้ซักแต่เธอก็จำใจต้องใส่ เพราะมันเป็นชุดเดียวที่พอดีตัวเธอ
"เอาวะหนีก็หนี"
บทที่เกี่ยวข้อง
นายหัวอาชา ( 06 ) หนี
ร่างเล็กวิ่งฝ่าพงหญ้าที่สูงเกือบท่วมหัวออกไป โดยไม่สนใจเลยว่าตัวเธอนั้นเหยียบอะไรบ้าง และก็ไม่รู้ว่าจุดหมายปลายทางที่เธอกำลังวิ่งไปคือที่ไหน เพราะรอบตัวของเธอก็มีแต่ป่าเต็มไปหมดฟึบ ฟับ ฟึบ ฟับเสียงฝีเท้าของเธอดังเป็นระยะๆ สักพักพอหันหลังกลับไปมองก็พบว่าตัวเองวิ่งมาไกลพอสมควรแล้ว"แฮ่ก แฮ่ก" เธอหยุดวิ่งเมื่อรู้ว่าตัวเองวิ่งมาไกลพอสมควรแล้ว คิดว่านายหัวอาชาคงตามเธอมาไม่เจอแน่นอน เพราะตอนนี้เขาไปทำงานและกว่าจะกลับก็คงจะมืดค่ำเธอยังมีเวลาที่จะได้หนีไปให้ไกลพอวิ่งมาได้อีกสักหน่อยเธอก็พบกับทุ่งหญ้าโล่งๆ ที่รอบตัวเต็มไปด้วยสวนทุเรียน ซึ่งก็ไม่รู้ของใครเหมือนกัน แต่เธอไม่เห็นชาวบ้านอยู่แถวนี้เลย"ไปทางไหนต่อดีเนี่ย" ชบาบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหันมองรอบๆ ตัว แล้ววิ่งไปตามทางที่เหมือนกับมีคนมาทำทางเดินเอาไว้ทว่า.....แกร้ก! ตุบ! ตุบ!ชบาหยุดเดินแล้วฟังเสียงที่กำลังดังอยู่ มันเป็นเสียงเหมือนกับคนกำลังทำอะไรกันอยู่แล้วมีเสียงที่ดังมากหัวใจของเธอเต้นตุบตับไม่เป็นท่า อีกใจนึงก็อยากจะเดินออกไปขอความช่วยเหลือ แต่อีกใจนึงก็กลัวว่าคนพวกนั้นจะเป็นลูกน้องของนายหัวอาชา แล้วถูกจับตัวกลับไปไว้ที่บ้านห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03นายหัวอาชา ( 07 ) ตามเจอ
"....." ชบายืนตัวเกร็ง เมื่อเสียงอันทรงพลังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ แน่นอนว่าเสียงนี้เธอจำได้ดีว่าเป็นเสียงของใครทำไมเขาถึงตามเจอเธอได้ล่ะ ป้าคนนั้นต้องไปบอกแน่ๆ เลย"ฉันปล่อยให้เธออยู่ดีกินดีมากเกินไปหรอ เธอถึงไม่อยากจะอยู่กับฉัน?""....." ชบายืนนิ่งไม่ตอบอะไร เพราะเธอกลัวจนยืนตัวเกร็งไปหมดแล้ว"ชบา!""....." นายหัวอาชากดเสียงต่ำคุยกับเธอ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่พอใจที่เธอแอบหนีออกมาจากบ้านแบบนี้"ชบา!!" อีกครั้งที่เขาเรียกชื่อของเธอด้วยน้ำเสียงที่ตะคอกพรึบ!นายหัวอาชาอุ้มตัวของชบาขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเธอเดินออกมาจากบ้านของป้าคนนั้น"นะ นายหัวปล่อยชบา ปล่อยฮื้อ!"โดยที่ไม่ได้สนใจเสียงเรียกทักท้วงของชบาเลย เธอเป็นคนที่ตัวเตี้ยเมื่อได้ไปอยู่บนหัวไหล่ของคนที่สูง 190 อย่างนายหัวอาชาแล้ว ไม่ต่างอะไรจากการขึ้นเสาสูงๆ เลยตุบ!ชบาถูกโยนลงบนแคร่ไม้เล็กๆ หลังบ้าน เธอพยายามที่จะถอยหนีแต่ถูกนายหัวอาชาจับขาของเธอเอาไว้ เธอจึงไม่สามารถถอยหนีไปได้"กะ กลัวแล้วฮึก ยะ อย่าทำอะไรชบาเลยนะ" คนตัวเล็กร้องขออ้อนวอนคนตรงหน้าทั้งน้ำตา โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าเขาจะเห็นใจเธอหรือเปล่า"ทำไมเธอต้องหนีออกไปด้วย?""ฮึก.
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03นายหัวอาชา ( 08 ) โดนขัง
ตัดมาที่ชบาในห้องเก็บของเธอพยายามร้องเรียกให้คนด้านนอกมาเปิดประตูให้กับเธอ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสนใจเสียงเรียกของเธอเลย ในห้องนี้มันน่ากลัวมากทั้งมืดและเหม็นอับ ไม่รู้ว่ามันคือห้องอะไรบรรยากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ เพราะเข้าสู่ช่วงกลางดึก อยู่ในป่าแบบนี้แถมไม่มีผ้าห่มไม่มีอะไรเลยสักอย่างเดียว ชบาต้องนั่งกอดเข่าอยู่ตรงมุมมืดๆ คนเดียวอยากจะหลับเธอก็หลับไม่ลงเพราะเสียงต้นไม้ใบไม้ที่ดังอยู่รอบนอกมันทำให้เธอรู้สึกกลัวจนไม่อยากจะหลับตาลงคำพูดของนายหัวอาชาทำให้เธอเริ่มคิดหนัก เพราะเขาบอกกับเธอว่าถ้าติดอยู่ในป่าตอนกลางคืนจะทำยังไง เพราะสัตว์ร้ายมันชอบออกมาหากินตอนกลางคืนและตรงที่ชบาอยู่มันก็คือกลางป่า ซึ่งอยู่ไกลจากตัวบ้านพอสมควร เสียงใบไม้แห้งเสียงกิ่งไม้แห้งหล่นลงพื้นเหมือนกับเสียงเดินของใครบางคนเดินย่ำไปมา พร้อมกับเสียงต้นไม้ที่โยกไหวไปตามแรงลม ฟังดูแล้วมันน่าขนลุกยังไงก็ไม่รู้มันเหมือนกับเสียงของคนกำลังคุยกันด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกพรึบ!!"หึ้ย!" ชบาสะบัดแขนอย่างแรง เมื่อจู่ๆ ก็มีตัวอะไรก็ไม่รู้กระโดดมาเกาะที่แขนของเธอแล้วไต่ไปมา ซึ่งเธอก็ไม่รู้ด้วยว่ามันคือตัวอะไรมีพิษหรือเปล่าเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03นายหัวอาชา ( 09 ) แมงมุมกัด
เช้ามืดวันต่อมานายหัวอาชาที่นอนไม่หลับทั้งคืนก็รีบลงมาดูชบาที่ห้องเก็บของทันที เพราะเป็นห่วงเธอมากๆ แต่ก็อยากจะสั่งสอนเธอให้เข็ด ว่าการที่เธอวิ่งออกไปในป่าคนเดียวนั้นมันอันตรายมากแค่ไหนทว่าเธอกลับนอนนิ่งตัวเย็นหน้าซีด ตรงแขนบวมเป่งเพราะเกิดจากการถูกกัดของแมงมุม"ชบา! ชบา! ชบาได้ยินฉันมั้ย" นายหัวอาชาพยายามเขย่าตัวปลุกชบาให้ตื่นขึ้นมา".....""เวรละ!" ร่างกำยำรีบอุ้มคนตัวเล็กออกมาจากโกดังเก็บของทันที ก่อนจะพาเธอเข้าไปในบ้านแล้วดูบาดแผล จากนั้นก็ใช้สมุนไพรพื้นบ้านที่มีอยู่ มาดูดพิษออกจากแผลของเธอ เพราะตัวเองก็มีความรู้เรื่องสมุนไพรอยู่พอสมควร"เกิดอะไรขึ้นครับนายหัว!?" หาญที่มารอเจ้านายทำงานตอนเช้า เห็นว่าชบาถูกอุ้มออกมาจากโกดังเก็บของด้วยความเร่งรีบ ก็ตกใจแล้วรีบวิ่งมาดูเธอทันที"เธอถูกแมงมุมกัด""ห๊ะ!?" หาญอุทาน ถ้าเดาไม่ผิดแขนบวมเป่งและมีรอยกัดขนาดนี้น่าจะเป็นแมงมุมมีพิษ ที่ชอบอาศัยอยู่ตามต้นไม้และพื้นที่ที่รกร้าง"วันนี้ไม่ต้องไปทำงาน ออกไปต้มน้ำอุ่นแล้วเอาผ้ากับกะละมังมาให้หน่อย""คะ ครับๆ นายหัว" หาญรีบวิ่งออกมาเตรียมอุปกรณ์ตามที่นายหัวบอกส่วนนายหัวอาชาก็รีบถอดเสื้อผ้าของชบาออก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03นายหัวอาชา ( 10 ) ดูดพิษไข้ NC20+
ตกดึกของอีกวันชบาเองก็ยังไม่หายดีเพราะแขนของเธอยังไม่หายบวม ยังมีไข้อ่อนๆ อยู่ เธออยากจะลงไปนอนในห้องของเธอที่ด้านล่าง แต่ก็ถูกนายหัวห้ามเอาไว้ แถมยังบังคับเธออีกสุดท้ายเธอก็ต้องยอมอยู่ในห้องของเขา จนกว่าจะหายดีเขาถึงจะยอมให้เธอลงไปพักอยู่ข้างล่างตามปกติได้อากาศมันก็ไม่ได้เย็นมากมายนะแต่ทำไมเธอรู้สึกหนาวจับขั้วหัวใจแบบนี้ แต่หนาวกายยังดีกว่าหนาวในใจนะเธอถามตัวเองตลอดว่าเธอทำไม่ดีหรือทำผิดตรงไหนทำไมพ่อกับแม่ของเธอจึงเลือกที่จะเอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่ แทนที่จะช่วยกันหาเงินมาจ่ายหนี้ แล้วทำไมเธอต้องมาชดใช้ในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำด้วย"ทำไมถึงยังไม่นอนอีก" นายหัวอาชาเอ่ยถามเสียงเข้ม เมื่อเปิดประตูเข้ามาก็ยังเห็นว่าชบาเธอยังไม่นอนหลับ"....." ชบาไม่ได้มองและก็ไม่ได้ตอบ เพราะนายหัวอาชายังอยู่ในชุดโป๊"ชบา...ยังไม่หายโกรธกันอีกหรอ?" ร่างหนาก้าวขึ้นมาบนเตียง ก่อนจะนั่งลงข้างๆ เธอ"เปล่าจ้ะ ชบาแค่นอนไม่หลับ" เธอตอบ"เธอยังเป็นไข้อยู่นะ นอนพักซะสิ เดี๋ยวไข้ก็กลับมาอีกหรอก"".....""ไหนดูซิ" มือหนาวางทาบลงบนหน้าผากของชบา ก่อนจะขมวดคิ้วจนติดกัน ความร้อนจากหน้าผากของเธอมันบ่งบอกว่าเธอกำลังมีไข้สูง "ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03นายหัวอาชา ( 11 ) ไม่หนีอีกแล้ว
หลายวันต่อมาหลังจากที่หายดีชบาก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม คอยทำอาหารตอนเช้าและตอนเย็นให้กับนายหัว คอยเก็บกวาดบ้านเธอไม่กล้าหนีอีกแล้วเพราะกลัวว่าจะถูกจับไปขังที่โกดังนั่นอีก มันน่ากลัวจนเธอขนหัวลุกไม่หาย"ฉันออกไปทำงานแล้วนะชบา" นายหัวอาชาเอ่ยพูดขึ้น"จ้ะ" เธอหันไปตอบรับ ก่อนจะหันไปเก็บกวาดบ้านของเธอตามปกติเหมือนอย่างที่เคยทำ"ห้ามหนีไปไหนอีกล่ะ ถ้าไม่อยากโดนดี""จ้ะ ไม่หนีแล้ว" เธอตอบรับเสียงแผ่วหลังจากที่หายดีเธอก็แทบจะไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาอะไรอีกเลย ถามคำก็ตอบคำ ไม่ได้เกรงกลัวน้ำเสียงของนายหัวอาชาเลยแม้แต่นิดเดียวเวลาผ่านไปบรืน~เสียงรถดังแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านของนายหัวอาชา ชบาที่นั่งเล่นอยู่ก็ชะเง้อออกไปมองด้วยความสงสัย มันเป็นเสียงรถของนายหัวอาชา ที่เขาขับรถไปทำงานทุกวัน แต่เธอแค่แปลกใจว่าทำไมนายหัวชาถึงได้กลับมาเร็วนัก ทั้งๆ ที่ตอนนี้ก็เพิ่งจะบ่ายโมงเอง มันยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลยด้วยซ้ำ"มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะนายหัว ทำไมถึงกลับเร็ว?" ชบาเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย"ไปขึ้นรถสิ ฉันจะพาเธอไปซื้อของ" นายหัวอาชาพูดขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้านใน เพราะต้องเข้าไปในเมือง"ไปซื้ออะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05นายหัวอาชา ( 12 ) ง้อ
ตกเย็นหลังจากที่ชบาเลือกซื้อเสื้อผ้าเสร็จนายหัวอาชาก็พาเธอกลับมาที่บ้านทันทีโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำเดียว สีหน้าและการกระทำของนายหัวอาชาทำให้ชบารู้สึกอึดอัดจนไม่กล้าที่จะถามอะไรออกไปภายในรถเธอนั่งมาอย่างเงียบๆ ไม่พูดอะไรสักคำมีเพียงเสียงลมหายใจของนายหัวอาชาที่พ่นออกมาเป็นช่วงจังหวะ~ บ้านนายหัวอาชา ~ปึก!!คนตัวสูงเปิดประตูลงจากรถแล้วปิดอย่างแรง ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในโดยที่ไม่ได้สนใจชบาเลยเธอเลยต้องลงจากรถแล้วขนของที่อยู่ทางด้านหลังรถเข้าไปในบ้านเอง"ชบาๆ""อ้าวพี่หาญ มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ มาหานายหัวหรอ นายหัวอยู่ข้างในนู่นจ้ะ""เปล่าๆ พี่แค่จะมาถามน่ะว่านายหัวไปกินรังแตนที่ไหนมา ทำไมถึงได้หน้าบูดบึ้งขนาดนั้น" หาญพูดด้วยสีหน้าที่บ่งบอกถึงความกลัว เพราะรู้ดีว่าถ้าเจ้านายโมโหแล้วมันจะเป็นยังไง"เอ่อ....ชบาก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ รู้แต่ว่าเขาเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ที่อยู่ในเมืองแล้ว" ชบาตอบ จะบอกไปว่านายหัวอาชาแสดงท่าทีไม่พอใจพี่มีผู้ชายเข้ามาวอแวกับเธอ ก็คงจะไม่ได้ ถ้ามันไม่ได้เป็นความจริงเธอก็คงจะน่าแตกไม่เหลือชิ้นดีเพราะในความคิดของชบานายหัวอาชาคงไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับคนงานของตัวเอง และคงกลัวว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05นายหัวอาชา ( 13 ) ดื่มด่ำ NC20+
มือหนาลูบไล้ไปตามเรือนร่างเล็ก สัมผัสร่างกายของเธอแบบเนื้อแนบเนื้อ เพราะเสื้อผ้าของเธอถูกถอดออกไปจนหมดแล้ว"เธอสวยมากรู้ตัวมั้ย" ดวงตาคมไล่มองร่างอรชรขาวผ่อง ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปลูบไล้สัมผัสกับหน้าอกที่เต่งตึงของเธอแล้วบีบเบาๆ"อืม...นะ นายหัว..." ชบาครางในลำคอ เหมือนกับว่าเธอกำลังถูกมนต์สะกดจากอะไรสักอย่าง เพราะเธอไม่มีปฏิกิริยาที่จะปฏิเสธคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย"เสียวเหรอหืม?" ร่างหนาเอ่ยถามเสียงแหบพร่า ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปสัมผัสตรงซอกคอของชบาอย่างอ่อนโยน "อืม...หอม""นายหัวอือ...""จูบปากหน่อยสิ" ว่าแล้วริมฝีปากหนาก็ประทับลงจูบที่ปากเล็กๆ ของชบา พร้อมกับแทรกลิ้นเข้าไปพัวพันในโพรงปากของเธอสองมือบีบขยำเต้าอวบไปมาพร้อมกับไล่จูบปากของคนใต้ร่างอย่างดื่มด่ำ ผ้าขนหนูผืนน้อยที่นุ่งมาด้วยก็หลุดลุ่ยออกไปเพราะนายหัวอาชากดตัวลงมาแล้วถูไถส่วนล่างไปกับร่างกายของชบา จนผ้าขนหนูหลุดออกไปเผยให้เห็นแก่นกายลำยาวแข็งตั้ง ถูไถไปกับหน้าท้องน้อยของชบา น้ำเมือกสีใสๆ ไหลออกมาจากปลายหัวบานจำนวนมาก"ซี๊ดด...เธอนี่มัน" เมื่อได้เห็นเรือนร่างอันของชบา เขาอยากจะจับเธอกระทำรุนแรงตามอารมณ์ของเขา แต่ติดตรงที่ว่าเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05
บทล่าสุด
นายหัวอาชา ( 45 ) ตอนจบ
3 ปีต่อมาหลังจากที่ชบาคลอดลูกคนที่สองได้ไม่นานเธอก็ได้ตั้งท้องลูกคนที่สามซึ่งก็เป็นลูกผู้ชายยังไม่ได้ผู้หญิงตามที่คนเป็นพ่อคาดหวังเอาไว้ลูกชายคนที่สองได้ตั้งชื่อให้ว่า องศา ส่วนลูกชายคนที่สามที่ยังอยู่ในท้องยังไม่ได้คิดชื่อไว้เพราะอยากได้ลูกสาวจึงขยันปั๊มลูก แต่ก็ยังได้ลูกชายทั้งสามคนเลยชบาเดินออกมาตรงหน้าบ้านก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าบ้าน มองดูลูกชายกำลังวิ่งเล่นอยู่กันอย่างสนุกสนานสองหนุ่มมีพี่เลี้ยงเยอะแยะเลยส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนงานของนายหัวอาชาที่ชอบมาเล่นกับลูกชายของเขาทั้งสองคนชบาเลยไม่ต้องเหนื่อยอะไรมากมาย เพราะมีคนคอยดูแลลูกชายให้ ส่วนงานบ้านเธอก็ไม่ต้องทำอะไรมากมายเพราะนายหัวอาชาจะเป็นคนกลับมาทำเองทุกอย่าง หลังจากที่เลิกงานกลับมาชีวิตของเธอดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยตั้งแต่ได้มาอยู่ที่นี่ ได้มีลูกได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ ได้มีรักแท้ที่เธอไม่เคยเจอมันมาก่อนที่บ้านของเธอก็กลับไปอยู่บ้างเป็นครั้งคราว และก็ได้ข่าวมาว่านัทลูกชายกำนันแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วเหมือนกัน ซึ่งชบาเองเธอก็ยินดีด้วยเพราะไม่อยากให้นัทมาจมปลักอยู่กับเธออย่างน้อยทุกอย่างมันก็ลงตัวได้ด้วยดี จะเหลือก็แ
นายหัวอาชา ( 44 ) อาชาน้อย
7 เดือนต่อมาชบากำลังท้องลูกคนที่สองได้5เดือนแล้ว เป็นผู้ชายตามที่นายหัวอาชาคิดเอาไว้เลย ครั้งนี้ชบาไม่ได้แพ้ท้องและนายหัวอาชาก็ไม่ได้แพ้ท้องเช่นกัน เป็นท้องที่สบายมาก ชบากินได้ทุกอย่างตั้งแต่รู้ว่าตัวเองท้องนายหัวอาชาต้องหยุดงานเพื่อมาดูแลภรรยาที่กำลังท้องและลูกชายวัยกำลังซน มอบหมายงานและหน้าที่ควบคุมคนงานให้เป็นหน้าที่ของหาญแทน เพราะหาญเป็นคนที่ไว้ใจได้ และอยู่กับเขามานานจึงพอจะรู้วิธีการวางตัวอยู่บ้างเพราะไม่อยากให้ชบาหยิบจับอะไรเลย เขาจึงทำงานแทนเธอทุกอย่างที่เป็นงานบ้านของผู้หญิง ชบาเธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ทุกเดือนนายหัวอาชาต้องขับรถพาชบาไปพบหมอที่โรงพยาบาลตามกำหนด และพาลูกชายจอมซนไปด้วย พยาบาลสาวๆ พากันมาติดตรึม เพราะมีสายตาที่เจ้าชู้ไม่แพ้พ่อ มีสาวๆ มาติดตั้งแต่เด็กเลย>"ชบาว่าโตขึ้นนายหัวต้องเตรียมสินสอดเอาไว้เยอะเลย ไม่รู้ว่าจะได้เมียกี่คน ดูขนาดพ่อสิ...." ชบาเหล่ตาไปมองที่นายหัวอาชาเล็กน้อย"นั่นไม่ได้เรียกว่าเมียสักหน่อย ก็แค่ทางผ่าน""ของผู้ชายเจ้าชู้?""โถ่ชบา เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ ตอนนี้ปัจจุบันนี้ฉันมีแค่เธอคนเดียวไม่เคยไปมี
นายหัวอาชา ( 43 ) ความรักก่อตัว
เวลาผ่านไปหลังจากที่ทุกอย่างเริ่มจะลงตัวมากขึ้น ชบาก็หันกลับมาทำหน้าที่ของแม่บ้านอีกครั้ง ส่วนนายหัวอาชาก็ออกไปทำงานบ้างเป็นบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตอยู่กับลูกมากกว่ายิ่งโตลูกชายก็ยิ่งเหมือนเขา ทั้งขี้เล่นหูตาว่องไว ออกแนวเจ้าชู้ไม่แพ้พ่อเลย ไม่ต้องเดาเลยว่าโตขึ้นจะเหมือนใครความรักของทั้งสองมันก่อตัวเริ่มขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้เป็นความรักอย่างจริงจัง ไม่ได้มีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องก่อนชบาเธอเป็นคนที่ทำหน้าที่แม่หน้าที่เมียและหน้าที่แม่บ้านได้อย่างดีมากๆ ไม่ขาดตกบกพร่องตรงส่วนไหนเลยโลกของนายหัวอาชามันกลับมาสดใสอีกครั้ง เมื่อมีชบาและลูกชายเข้ามาในชีวิต เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บกดเก็บตัวและไม่ค่อยพูดกับใคร แต่พอมีชบาเข้ามามันทำให้เขาเริ่มเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ อีกครั้งพ่อกับแม่ของเขาก็คงอยากเห็นลูกชายมีความสุขแบบนี้เหมือนกัน เสียดายที่พ่อกับแม่ของเขาไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าหลานนายหัวอาชาสั่งให้คนงานขยับขยายรอบๆ บ้านให้กว้างขึ้นอีก ตรงไหนที่เป็นป่าสั่งลูกน้องโล๊ะทิ้งออกให้หมด เพื่อที่จะมีพื้นที่ให้ลูกชายและลูกของเขาอีกหลายๆ คนได้วิ่งเล่นโกดังที่เคยจับชบาไปขังเอาไว้ก็สั่งให้ลูกน้องร
นายหัวอาชา ( 42 ) ให้ดูแล
เวลาผ่านไปนายหัวอาชาจ้างคนงานผู้หญิงมาคอยเป็นแม่บ้านแทนชบา เธอจะได้มีเวลาเลี้ยงลูกไม่ต้องทำงานอะไร ส่วนนายหัวอาชาก็ไปทำงานบ้างเป็นบางวัน ส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่กับลูกกับชบามากกว่าเพราะชีวิตนี้อุทิศให้กับเมียกับลูกหมดแล้ว ชบาคือคนที่เข้ามาเติมเต็มทำให้ชีวิตของเขามีสีสันขึ้นอีกครั้ง ทำให้ผู้ชายยิ้มยากอย่างเขากลับมายิ้มง่ายอีกครั้งตอนนี้ลูกชายก็อายุได้ 5 เดือนกว่าแล้ว กำลังน่ารักเลย แถมยังหน้าตาเหมือนกับพ่อถอดแบบกันออกมาเป๊ะๆ ใครเห็นก็ต้องหลงในความน่ารักของอาชาน้อยชีวิตของชบาดีขึ้นมากเธอไม่ต้องทำงานหนัก ไม่ต้องตามใช้หนี้ให้กับพ่อแม่อีกแล้ว เพราะต่อจากนี้ถ้าพ่อกับแม่ของเธอจะก่อหนี้สินเพิ่มเธอก็คงช่วยเหลืออะไรไม่ได้อีกแล้ว ที่ผ่านมาเธอก็ช่วยเหลือมาเยอะมากเกินแล้วค่าน้ำนมมันไม่ได้แลกด้วยเงิน แต่มันแลกมาด้วยความรัก ซึ่งในตอนนี้เธอก็มีความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน การที่เธอมีลูกมันทำให้เธอได้รู้ได้สัมผัสคำว่าแม่ที่แท้จริงถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง เพราะพ่อกับแม่ของเธอไม่เคยติดต่อกลับมาเลย และเธอก็ไม่รู้จะติดต่อหรือไปตามหาพ่อกับแม่ของเธอที่ไหนสุดท้ายมันก็แล้
นายหัวอาชา ( 41 ) พากลับบ้าน
หลายวันต่อมา"นะชบาไปอยู่กับฉันนะ ฉันจะดูแลเธอกับลูกเอง" เสียงของนายหัวอาชากำลังเว้าวอนให้ชบายอมไปอยู่กับเขา เพื่อที่เขาจะได้มีเวลาดูแลเธอมากขึ้น"ไปเถอะชบา บ้านหลังนี้เอ็งก็ปล่อยเอาไว้แบบนี้แหละ อยากมาอยู่เมื่อไหร่ก็ค่อยมา" ป้าแกพูดขึ้นอีกคน"แล้วป้าจะอยู่ยังไง" ชบาเองก็เป็นห่วงป้าแก เพราะป้าแกก็ชราลงมากแล้ว แถมไม่มีลูกหลานคอยดูแลอีกด้วย"ป้าอยู่ได้ ป้าอยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้วเอ็งก็เห็น""แต่ชบาเป็นห่วงป้า""ไม่ต้องห่วงหรอกไปเถอะ เอ็งกับลูกจะได้ไม่ต้องลำบาก""....." สิ่งเดียวที่เธอไม่อยากไปก็คือเป็นห่วงป้า เพราะป้าแกก็คอยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็ก แถมตอนเธอท้องก็ยังช่วยดูแลเธออีก"ป้าน่ะแก่แล้ว จะเป็นจะตายมันก็เป็นเรื่องธรรมชาติไม่มีใครฝืนธรรมชาติได้หรอก"".....""เอ็งน่ะจะได้มีที่อยู่จะได้แจ้งเกิดให้กับลูกได้""จ้ะป้า แล้วชบาจะกลับมาเยี่ยมป้าบ่อยๆ นะ"ชบายอมไปกับนายหัวอาชาด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง แต่อย่างหนึ่งคือเธอรักในหัวอาชา และก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เธอยอมเดินออกมาก็เพราะว่าอยากให้นายหัวอาชาไปเจอคนที่ดีๆ เหมาะสมกับเขามากกว่าเธอแต่นายหัวอาชาไม่ได้ต้องการใคร ต้องการแค่คนคนนึงที่จะเข
นายหัวอาชา ( 40 ) รู้ว่ามีลูก
บรืน~"มึงแน่ใจนะว่าที่นี่ไอ้หาญ?""ครับนายหัว ผมลองไปถามคนที่มาส่งชบาคราวนั้นเขาบอกว่าชบานั่งรถมาลงที่นี่ครับ" หาญตอบยืนยันตอนนี้นายหัวอาชากับหาญกำลังยืนอยู่ตรงหน้าบ้านหลังนึง ซึ่งมี 2 หลังติดกันขวามือเป็นบ้านที่เป็นร้านค้า ส่วนบ้านอีกหลังนึงเป็นบ้านไม้ยกสูงไม่รู้ว่านายหัวอาชานึกยังไงให้หาญไปสืบตามหาบ้านของชบา แล้วก็พากันมาตามหาชบาตามที่รู้มา"ลองไปถามป้าที่ร้านค้าดูมั้ยครับนายหัว""อืม..." นายหัวพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปตรงร้านค้าที่เปิดอยู่"ซื้ออะไรเลือกได้เลยพ่อหนุ่ม" ป้าแกเอ่ยถามขึ้น"ป้าครับ ผมขอถามอะไรหน่อยครับ""อะไรล่ะ""ที่นี่มีคนชื่อชบาหรือเปล่าครับป้า""ชบา มีสิว่าแต่พ่อหนุ่มเป็นใครกัน มาตามหาชบามันทำไม""เอ่อ..." นายหัวอาชาไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี"เจ้านายของผมมาตามหาเมียครับ เมียชื่อชบา เป็นเด็กตัวเล็กๆ เตี้ยๆ ครับป้า""มาตามหาเมีย ชบานั่นน่ะเร๊อะเมียพ่อหนุ่ม""ใช่ครับป้า ชบาเป็นเมียของผมเอง" เมื่อหาญเปิดทางแบบนั้นแล้ว เขาก็เลยต้องพูดไปตามน้ำ แต่ความจริงชบาก็เป็นเมียของเขานั่นแหละ แต่ไม่รู้จะบอกยังไงดีเหมือนกัน"ชบามันไม่อยู่หรอก มันไปอำเภอตั้งแต่เช้
นายหัวอาชา ( 39 ) เลี้ยงลูก
>หลังคลอดชบาพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาล 3 วันจากนั้นคุณหมอก็อนุญาตให้เธอกลับบ้านได้ ที่บ้านก่อนจะคลอดเธอเตรียมทุกอย่างพร้อมหมดแล้วและก็มีป้าคอยแวะเวียนมาดูลูกให้เธอได้พักผ่อน สำหรับคุณแม่มือใหม่อย่างเธอมันรู้สึกตื่นเต้นมาก ทุกอย่างเธอเป็นคนทำเองหมด ไม่ว่าจะอาบน้ำลูกป้อนนมลูกมันเหนื่อยมากๆ แต่เธอก็มีความสุขที่ได้เห็นหน้าลูกทุกวัน นัทก็คอยแวะเวียนมาหาอยู่บ่อยครั้ง แต่เพราะต้องทำงานช่วงนี้ก็เลยไม่ค่อยได้แวะมาเท่าไรหลังจากที่เธอได้ลิ้มรสชาติของความเจ็บปวด มันก็ทำให้เธอได้รู้ทันทีว่ากว่าแม่ของเธอจะคลอดออกมาได้มันทรมานมากแค่ไหน แล้วไหนจะต้องเลี้ยงเธอเหมือนกับลูกของเธอในตอนนี้อีกไม่ต่างอะไรจากเธอในตอนนี้เลยเพราะแม่ของเธอต้องเลี้ยงเธอมาคนเดียวโดยที่ไม่มีใครคอยช่วยเลี้ยงมันเหนื่อยมากจริงๆ ชบาเธอเข้าใจความรู้สึกของแม่เธอแล้ว"กินข้าวยังชบาเอ้ย""ยังเลยจ้ะป้า" ชบาขานรับ เพราะลูกของเธอตื่นร้องไห้ตั้งแต่ตีห้า ตอนนี้แปดโมงเช้าเพิ่งจะได้เงียบเสียงไป ตอนกลางคืนเธอก็แทบจะไม่ได้นอนเพราะต้องคอยระแวงขึ้นมาดูลูกน้อย"ไอ้ตัวเล็กร้องไห้อีกแล้วรึ""จ้ะป้า ร้องตั้งแต่เช้ามืดเลย นี่ก็เพิ่งจะหลับไป"
นายหัวอาชา ( 38 ) คลอดลูกคนเดียว
7 เดือนต่อมา"โอ๊ะ!?" ชบาหยุดเดินพร้อมกับเลื่อนมือไปจับที่ท้องใหญ่ของตัวเอง เมื่อเธอรู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างแตกตรงใต้หว่างขาและมีน้ำไหลออกมา"ไอ้ชบา!?" ป้าแกรีบวิ่งมาทันที "เอ็งกำลังจะคลอดแล้ว นัทโว้ยนัท!""ครับป้า!" นัทวิ่งมาแต่ไกล"พาชบามันไปโรงพยาบาลที น้ำคร่ำมันแตกแล้วมันจะคลอดลูก" ป้าแกพูดด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าชบาจะคลอดวันนี้ มันอีกตั้งอาทิตย์นึงกว่าจะถึงกำหนดคลอดแต่หมอก็บอกเอาไว้แล้วว่าในช่วง 2 อาทิตย์นี้อาจจะคลอดก่อนก็ได้ เพราะท้องของชบาใหญ่มาก"ดะ ได้ครับ" นัทรีบไปถอยรถกระบะของตัวเองมารับชบาทันที จากนั้นก็รีบขับรถพาไปที่โรงพยาบาล"โอ๊ะ!? อื้มม!!""ชบาเป็นยังไงบ้าง อดทนหน่อยนะพี่กำลังรีบพาไปโรงพยาบาล" นัทคอยหันไปมองชบาอยู่เป็นระยะๆ เพราะเธอกำลังนั่งกุมท้องพร้อมกับส่งเสียงร้องโอดโอยด้วยความทรมานน้ำคร่ำก็ไหลออกมาอย่างไม่หยุด เหมือนกับว่าเธอจะคลอดในรถให้ได้"อื้ออ....ชบาปวดท้องอ่ะพี่นัท ปวดอยากเบ่ง!" ชบาพยายามกลั้นเอาไว้เพื่อให้นัทพาเธอไปถึงโรงพยาบาล แต่ความรู้สึกในตอนนี้มันเหมือนกับว่ามีอะไรค่อยๆ ไหลออกมา และเธอก็ปวดท้องมากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย"ทำใจดีๆ ก่อนนะชบา อีกนิดเ
นายหัวอาชา ( 37 ) ฝากครรภ์
>"สวัสดีค่ะคุณพยาบาล" ชบาเดินไปตรงหน้าเคาน์เตอร์ พร้อมกับสะพายกระเป๋าที่ข้างในมีของพะรุงพะรัง ไม่รู้ว่าฝากท้องครั้งแรกเขาต้องใช้อะไรบ้าง เธอก็หยิบมาหมดเลย"มาทำอะไรคะ?" พยาบาลเอ่ยถาม"มาฝากท้องค่ะ" ชบาพูด พร้อมกับหยิบเอาเอกสารออกมาจากกระเป๋าสะพาย"เคยมาที่โรงพยาบาลหรือยังคะ ถ้ายังไม่เคยมาเดี๋ยวรบกวนกรอกประวัติของคนไข้ด้วยนะคะ""ได้ค่ะๆ" ชบารับเอกสารจากพยาบาลมา แล้วก็รีบกรอกข้อมูลของเธอลงไปทันที"วันนี้สามีได้มาด้วยหรือเปล่าคะ?""เอ่อ ไม่มาค่ะ ไม่มี" ชบาพูดน้ำเสียงตะกุกตะกัก"ถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไปนั่งรอหมอเรียกเข้าตรวจนะคะ""ได้คุณพยาบาล"ชบาเดินไปนั่งรอบนเก้าอี้ด้วยความตื่นเต้น วันนี้เธอให้นัทลูกชายของกำนันเป็นคนมาส่งที่โรงพยาบาล เพราะหารถเดินทางมาไม่ได้เวลาผ่านไป( นางสาวชญานิษฐ์ เชิญเข้าห้องตรวจ 2 ค่ะ )เสียงประกาศตามสายเป็นชื่อของชบา เธอรีบเดินไปที่ห้องตรวจตามที่พยาบาลประกาศทันที"สวัสดีค่ะคุณหมอ""สวัสดีครับ เชิญนั่งก่อนนะครับ""ค่ะ""วันนี้มาตรวจครรภ์นะครับ""ใช่ค่ะ มาตรวจครรภ์แล้วก็ฝากครรภ์ด้วยเลยค่ะ""งั้นเดี๋ยวหมอขออนุญาตเจาะเลือดไปตรวจนะค
